Voorstellen met achternaam

05-11-2018 18:01 92 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wie stelt zich voor met voornaam en achternaam?

Ik merk dat ik mij in zakelijke situaties bijna altijd voorstel met alleen mijn voornaam. Met achternaam klinkt het zo lang. Als andere mensen mij eerst de hand schudden en voor- en achternaam gebruiken, probeer ik ook mijn achternaam te zeggen, maar dat voelt heel geforceerd.

Verder ben ik opzich best blij met mijn achternaam, maar alleen voornaam is makkelijker (vooral sneller).

Wat doen jullie?
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
05-11-2018 19:13
Het meest moet ik nog gniffelen om mensen die de middelbare leeftijd allang gepasseerd zijn, en die dan zeggen: nee, noem me maar (voornaam), want als je meneer/mevrouw zeg voel ik me zó oud... Grow up! Je hebt nou eenmaal een leeftijd waarin je het stadium dat je het voornaamgebeuren onder vriendjes en vriendinnetjes op het Lyceum al minstens enkele decennia ontgroeid bent...
Sterker, als iemand van half mijn leeftijd uit zichzelf kiest voor tutoyeren heb ik daar uitsluitend het volgens de etiquette passende antwoord op: “excuseert u mij, ik had u niet herkend, hebben wij samen geknikkerd?”
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Grobbekuiken_ schreef:
05-11-2018 19:15
Dat zei je al ja. Maar waarom onopgevoed?
Etiquette. Ik heb het ook niet verzonnen, maar sommige dingen zijn zoals ze zijn :)
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:16
Etiquette. Ik heb het ook niet verzonnen, maar sommige dingen zijn zoals ze zijn :)
Ik was er al bang voor.
Doe jij iets met workshops etiquette? Kost dat?
Je hebt me al eerder ergens op gewezen wat betreft etiquette (trap op, wie voorop, man of vrouw).
Ik zou met mijn boerenverstand juist denken dat het welopgevoed is :(

Alle reacties Link kopieren
Juist op het werk alleen met mijn voornaam. Ik wil niet geconfronteerd worden met mensen uit mijn werkomgeving (zorg) in mijn privéleven. Veiligheid voor alles.
leef, geniet en eet!
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:15
Sterker, als iemand van half mijn leeftijd uit zichzelf kiest voor tutoyeren heb ik daar uitsluitend het volgens de etiquette passende antwoord op: “excuseert u mij, ik had u niet herkend, hebben wij samen geknikkerd?”
Exact.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Grobbekuiken_ schreef:
05-11-2018 19:19
Ik was er al bang voor.
Doe jij iets met workshops etiquette? Kost dat?
Je hebt me al eerder ergens op gewezen wat betreft etiquette (trap op, wie voorop, man of vrouw).
Ik zou met mijn boerenverstand juist denken dat het welopgevoed is :(
Kijk, etiquette heeft twee doelen:

1. Bevorderen van sociaal verkeer zonder schaamte en ongemak. Als dat het doel is, heeft het weinig zin het te leren als je geen ongemak ondervindt
2. Het onderscheiden van patriciers en plebs. Vooral handig in tijden waarin het plebs niet zelden rijker is dan de patriciers. Hier valt niet tegenop te cursussen, want de patriciers vissen aangeleerde etiquette er toch zo uit.

Ik kom zelf uit een familie van verlichte patriciers en heb zowel de regels geleerd als geleerd dat motivatie 2 niet deugt. Dus ik heb mijn kinderen de basis bijgebracht, maar verder doe ik er weinig mee, op wat ongevaarlijk excentrieke kleinigheden na. Voor een dame de trap op, voor een dame horeca in/uit, nooit mezelf voorstellen met “meneer”. En nooit, echt nooit, een dame of een veel jonger persoon laten betalen in horeca. (Daar heb ik ooit een feministisch icoon-hoogleraar mee aan het blozen gekregen, ze vond het bizar en tegelijk bijna meisjesachtig leuk :) )
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Vind het vooral in heel veel gevallen achterhaald. Niet in alle gevallen.
Maar wel in veel.
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:28
Kijk, etiquette heeft twee doelen:

1. Bevorderen van sociaal verkeer zonder schaamte en ongemak. Als dat het doel is, heeft het weinig zin het te leren als je geen ongemak ondervindt
2. Het onderscheiden van patriciers en plebs. Vooral handig in tijden waarin het plebs niet zelden rijker is dan de patriciers. Hier valt niet tegenop te cursussen, want de patriciers vissen aangeleerde etiquette er toch zo uit.

Ik kom zelf uit een familie van verlichte patriciers en heb zowel de regels geleerd als geleerd dat motivatie 2 niet deugt. Dus ik heb mijn kinderen de basis bijgebracht, maar verder doe ik er weinig mee, op wat ongevaarlijk excentrieke kleinigheden na. Voor een dame de trap op, voor een dame horeca in/uit, nooit mezelf voorstellen met “meneer”. En nooit, echt nooit, een dame of een veel jonger persoon laten betalen in horeca. (Daar heb ik ooit een feministisch icoon-hoogleraar mee aan het blozen gekregen, ze vond het bizar en tegelijk bijna meisjesachtig leuk :) )
En een koelkast bestaat niet, wel een ijskast. Een kostuum is een pak en een pantalon een broek. Een gebakje is een taartje, en dames dragen geen japon, maar een jurk. En dat soort dingen... waaraan je de ander herkent, zeg maar...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:28
Kijk, etiquette heeft twee doelen:

1. Bevorderen van sociaal verkeer zonder schaamte en ongemak. Als dat het doel is, heeft het weinig zin het te leren als je geen ongemak ondervindt
2. Het onderscheiden van patriciers en plebs. Vooral handig in tijden waarin het plebs niet zelden rijker is dan de patriciers. Hier valt niet tegenop te cursussen, want de patriciers vissen aangeleerde etiquette er toch zo uit.

Ik kom zelf uit een familie van verlichte patriciers en heb zowel de regels geleerd als geleerd dat motivatie 2 niet deugt. Dus ik heb mijn kinderen de basis bijgebracht, maar verder doe ik er weinig mee, op wat ongevaarlijk excentrieke kleinigheden na. Voor een dame de trap op, voor een dame horeca in/uit, nooit mezelf voorstellen met “meneer”. En nooit, echt nooit, een dame of een veel jonger persoon laten betalen in horeca. (Daar heb ik ooit een feministisch icoon-hoogleraar mee aan het blozen gekregen, ze vond het bizar en tegelijk bijna meisjesachtig leuk :) )
Neuh, weinig ongemak, maar soms wel opgetrokken wenkbrauwen, zoals nu dus. Voldoende (net aan blijkt) etiquette van mijn lieve maar aristocratische oma geleerd, dus in grote lijnen red ik me wel.
Maar goed, ik weet je te vinden als ik iets niet zeker weet! :proud:

Alle reacties Link kopieren
Féline schreef:
05-11-2018 19:10
Op werk altijd "voorzetsel" achternaam. Daarbuiten voornaam.
Wat bedoel je daarmee?
Zakelijk stel ik me voor met voornaam achternaam, privé doorgaans met voornaam.
Ik doe vrijwilligerswerk waarbij ik mijn achternaam niet mag noemen, dus dat is iets waar ik heel erg op moet letten want ik doe het automatisch.

Mevrouw noem ik mezelf nooit maar ik erger me er niet aan als anderen me zo noemen, ik heb er de senioriteit voor ;-D
Alle reacties Link kopieren
Ik neem mijn telefoon altijd op met 'Achternaam' en verder niets.

Niet helemaal 100% etiquette maar wel een lekker statement. Merk dat sinds ik dat doe, mensen beter naar me luisteren. Of misschien spreek ik gewoon over het algemeen directer en duidelijker sinds ik zo de telefoon beantwoord,
Alle reacties Link kopieren
Grappig om te lezen hoe er verschillend mee omgegaan wordt, tot aan etiquette toe of niet eens met alleen voornaam gebruiken.

Een collega vond het ook onbeschofd als een vreemde in een email begon met “Hi” ipv “Beste”. Ik heb er allemaal niet zo’n moeite mee.

Ik voel me niet perse oud bij het gebruik van mijn achternaam, dat vind ik vreemd. Eerder wel bij het gebruik van U.

Aan de telefoon als ik een instantie bel gebruik ik wel voor- en achternaam. Maar misschien ook met het idee dat ze mij gelijk kunnen opzoeken in hun systeem.
Voor- en achternaam, maar het is in principe niet de bedoeling dat ik getutoyeerd wordt. Als mensen dat wel doen maak ik daar geen probleem van. Het komt regelmatig voor dat ik iemand mail met Geachte heer bladiebla, en dan terug krijg ‘Dag Minke’. Overigens mag ik dat nooit terugdoen, zelfs als ik die persoon irl tutoyeer moet ik in correspondentie formeel blijven.
In het Gronings (geen idee of dat in andere streektalen ook zo is) is het volstrekt geaccepteerd oudere mannen die je wel kent, maar die niet je vrienden zijn, maar bijvoorbeeld ouders van je vrienden aan te spreken met hun achternaam en "joe" (de Groningse variant van u, maar vriendelijker en laagdrempeliger). Ik vind dat echt een fantastische oplossing. Hoef je niet de hele tijd meneer te zeggen en ben je toch beleefd.

Maar goed, ik ben ook de enige moeder die wil dat de vriendjes van mijn kinderen mij "Moeder van Adelheid" noemen, in plaats van "Gea."
Alle reacties Link kopieren
essychan schreef:
05-11-2018 19:42
Grappig om te lezen hoe er verschillend mee omgegaan wordt, tot aan etiquette toe of niet eens met alleen voornaam gebruiken.

Een collega vond het ook onbeschofd als een vreemde in een email begon met “Hi” ipv “Beste”. Ik heb er allemaal niet zo’n moeite mee.

Ik voel me niet perse oud bij het gebruik van mijn achternaam, dat vind ik vreemd. Eerder wel bij het gebruik van U.

Aan de telefoon als ik een instantie bel gebruik ik wel voor- en achternaam. Maar misschien ook met het idee dat ze mij gelijk kunnen opzoeken in hun systeem.
Het gaat niet eens om ergens moeite mee hebben of niet. Maar feit is, dat omgangsvormen behoorlijk vervlakt zijn. Kan zijn dat je dat allemaal net zo belangrijk vindt, maar we gooien er wel (opnieuw) een stuk beschaving mee weg.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Mijn mobiel neem ik op met alleen mijn voornaam, want daarop bellen vrijwel alleen bekenden.
Op het werk neem ik de telefoon op met 'Goedemorgen/middag, Bedrijfsnaam, met Marana Jansen'. Als ik zelf iemand bel die geen familie of vriend is zeg ik altijd mijn voornaam + mijn achternaam. Alleen als ik een serieus telefoontje heb met een instantie, een telefoontje met een klacht bijv, dan zeg ik 'met mevrouw Jansen' als ik hen bel. Of mevrouw + achternaam van mijn vriend :proud:
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
05-11-2018 19:32
En een koelkast bestaat niet, wel een ijskast. Een kostuum is een pak en een pantalon een broek. Een gebakje is een taartje, en dames dragen geen japon, maar een jurk. En dat soort dingen... waaraan je de ander herkent, zeg maar...
:proud: ja, een op een
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:15
Sterker, als iemand van half mijn leeftijd uit zichzelf kiest voor tutoyeren heb ik daar uitsluitend het volgens de etiquette passende antwoord op: “excuseert u mij, ik had u niet herkend, hebben wij samen geknikkerd?”
Waarom? Wat is de lol van iemand zich expres ongemakkelijk laten voelen.
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:12
Klassieke etiquette is “Mevrouw Victim” of eventueel “Jufrouw Victim”. Voor de heren is het “Victim!”.

Modernist! :proud:
Haha, mijn moeder zei vroeger inderdaad "Mevrouw Victim" waar mijn vader "Victim!" norste. Ik doe nu dus ook "Victim!", maar ik klink dankzij mijn vrouwenstem een stuk vriendelijker dan mijn pa. Modern he? :D
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
05-11-2018 19:45


Maar goed, ik ben ook de enige moeder die wil dat de vriendjes van mijn kinderen mij "Moeder van Adelheid" noemen, in plaats van "Gea."
Wederom waarom?
De vriendjes van mijn kind noemen mij wel de moeder van. Ik denk dat ze mijn voornaam niet weten.

Maar als ze die wel zouden weten en ze zouden mij bij de voornaam noemen dan zou ik daar geen enkel probleem mee hebben.
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
05-11-2018 19:45
In het Gronings (geen idee of dat in andere streektalen ook zo is) is het volstrekt geaccepteerd oudere mannen die je wel kent, maar die niet je vrienden zijn, maar bijvoorbeeld ouders van je vrienden aan te spreken met hun achternaam en "joe" (de Groningse variant van u, maar vriendelijker en laagdrempeliger). Ik vind dat echt een fantastische oplossing. Hoef je niet de hele tijd meneer te zeggen en ben je toch beleefd.

Maar goed, ik ben ook de enige moeder die wil dat de vriendjes van mijn kinderen mij "Moeder van Adelheid" noemen, in plaats van "Gea."
Dat wilde ik vroeger ook altijd, en het liefst wilde ik ook dat kinderen van vrienden mij "tante Fash" noemden of een andere aanspreekvorm die niet mijn voornaam is. Dat heb ik er nooit doorheen gekregen omdat er heel wat ouders zijn die zelfs de echte ooms en tantes bij de voornaam laten noemen maar ik vind het eerlijk gezegd nog steeds wat vervelend aanvoelen om door allerlei kinderen bij mijn voornaam genoemd te worden alsof ik met ze heb geknikkerd.
Am Yisrael Chai!
Privé mijn voornaam.

Werkgewijs voor- en achternaam.
Zowel intern als extern.
Er lopen er 3 rond met mijn voornaam, dus het kan ook intern verwarrend zijn voor mensen.

Bij externen aan telefoon komt daar soms nog de bedrijfsnaam bij.

Weten ze tenminste meteen vanuit welk bedrijf ik bel en over welke factuur het gaat.
Of welk bedrijf ze in hun systeem moeten gaan zoeken.
fashionvictim schreef:
05-11-2018 19:03
Waar ik benieuwd naar ben: zijn er hier ook vrouwen die, aan de telefoon bijvoorbeeld, alleen hun achternaam gebruiken? Ik zie Jolly dat nu zeggen, herken dat van mijn vader en opa bijvoorbeeld ook (ik hoor mijn vader nog de telefoon opnemen vroeger met een bars "Achternaam!') maar vrouwen deden dat vroeger volgens mij niet vaak.
Dat deed mijn opa ook altijd :) Hij nam altijd op met de woorden 'met... 'achternaam' en dan inderdaad met barse stem :)
Oma nam altijd op met de woorden 'met mevrouw... achternaam' en tegenwoordig neemt ze op met 'ja hallo?' wat ik overigens ook altijd doe. Behalve als zij of mijn moeder me bellen, dan neem ik op met 'ha mam/ha oma'. En als mijn beste vriendin belt neem ik op met 'hee meis'.

Zelf heb ik zakelijk een sterke voorkeur voor formeel contact. Ik stel mezelf ook met zakelijk bellen voor als 'mevrouw... achternaam'. Ook ben ik vrij strikt en zal dan ook de ander altijd aanspreken met 'u'. Deels uit beleefdheid en omdat ik zo ben opgevoed, maar eerlijk gezegd ook vooral omdat ik het zakelijk heel erg fijn vind om een zekere afstand te bewaren.
Alle reacties Link kopieren
JollyRider schreef:
05-11-2018 19:28
Kijk, etiquette heeft twee doelen:

1. Bevorderen van sociaal verkeer zonder schaamte en ongemak. Als dat het doel is, heeft het weinig zin het te leren als je geen ongemak ondervindt
2. Het onderscheiden van patriciers en plebs. Vooral handig in tijden waarin het plebs niet zelden rijker is dan de patriciers. Hier valt niet tegenop te cursussen, want de patriciers vissen aangeleerde etiquette er toch zo uit.

Ik kom zelf uit een familie van verlichte patriciers en heb zowel de regels geleerd als geleerd dat motivatie 2 niet deugt. Dus ik heb mijn kinderen de basis bijgebracht, maar verder doe ik er weinig mee, op wat ongevaarlijk excentrieke kleinigheden na. Voor een dame de trap op, voor een dame horeca in/uit, nooit mezelf voorstellen met “meneer”. En nooit, echt nooit, een dame of een veel jonger persoon laten betalen in horeca. (Daar heb ik ooit een feministisch icoon-hoogleraar mee aan het blozen gekregen, ze vond het bizar en tegelijk bijna meisjesachtig leuk :) )
Ha, wat herkenbaar. Ik heb ooit 1 keer betaald in de horeca voor de vader van mijn oudste. Man, wat was ie beledigd, we kregen er later thuis echt een beetje woorden om. Dat ik hem daarmee voor schut zette en dat nu iedereen vast dacht dat hij een ongemanierd varken was dat opgevoed was door wolven. (Het erge was: ik vind het zelf inderdaad ook not done maar ik had - misschien zelfs wel op dit forum, haha - pas gehoord dat mannen het waardeerden als je af en toe betaalde. Viel he-le-maal verkeerd, hahaha).
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven