Wat je niet hardop wil zeggen deel XIV

Ik zeg het nu alvast maar: ik ga daar niet lopen schoonmaken, wassen en koken. De man zelf mankeert niks aan zijn handen, maar als dat niet kan, kunnen zijn eigen kinderen inspringen. Die ene heeft nog flink wat uren goed te maken die ze voor hen hebben opgevangen.

Joppie schreef: ↑

25-11-2025 22:13

Ja

Volgens mij heeft ze een keer meegedaan aan een programma waar ze bijrijder was. Denk dat zij dat was. Ik vond haar toen al een rare stem hebben toen ze pratte.

Ik had het wel verwacht, maar hoopte dat het anders zou zijn. Hoop tegen beter weten in. Ik ben zo benieuwd naar het waarom elk jaar? Ik kan het gewoon niet rijmen met die andere momenten.
Er wordt me verteld dat ik plaatsvervangend blij moet zijn, maar ik ben er echt verdrietig van.

En dan dat hartje vandaag op die tafel. Juist vandaag. Ik ben blij dat ik er niet elke dag naar hoef te kijken.

Goed idee, dat veiligheidsplan, Overheid, maar ik ga echt geen kopie van mijn paspoort aan de koelkast hangen.
Mijn handtas met belangrijke papieren etc., gaat 's avonds met mij mee naar de slaapkamer. Op advies van een politieagent ooit.

Oh, dan ben jij ook vrij? Niet echt handig he.
3 mensen moeten al schuiven en doen ivm kinderen en bouwvak, jij hebt totaal geen last van al deze obstakels.
Maar nee, jij neemt dan ook vrij, jij neemt, jij overlegt niet.
Maar ja, jij bent natuurlijk teamleider .

Ik heb maar een deel hardop gezegd, ow koop voor ons gezin aub geen sint en kerst chocolade en koekjes meer, ik blijf het nu al decennia, na een half jaar stofvangen weggooien. En zelfde met de meeste adventkalenders die er gekocht worden, niemand gebruikt er ook maar iets van.

Wat ik nog veel liever zou willen zeggen is: Hoe kan je als ouders en grootouders ondertussen nog niet weten dat niemand van ons uberhaupt van zoet houdt, chocolade heb ik mijn hele leven niet gelust en mijn kinderen houden er ook niet van. En ze zouden het kunnen weten als ze ooit eens zouden luisteren en opletten als ze bij ons zijn.

Net als koekjes en de meeste taart, niemand eet het. Nooit gedaan, en het komt best vaak ter sprake, maar ja er moeten opvul cadeautjes gekocht worden en dus komt er weer een zak vol met dingen die niemand lust.

Of goedkope roze glimmende badspullen die niemand gebruikt i.v.m. de moeilijke eczeem en acne huidjes hier. Wat zij allemaal weten.

Het is zo vervuilend steeds maar dingen kopen, het eindigt nooit bij ons maar bij anderen omdat we het maar weggeven of het eindigt dus op de vuilnisbelt.
Het is ook zonde van milieu, het geld en het giftmoment, niemand wordt er blij van.

Dit jaar in ieder geval van te voren aangegeven dat ze echt geen zoetigheid hoeven te kopen omdat ik dus blijf weggooien na 3 kwart jaar.
Misschien krijg ik ooit de moed en vind ik de juiste woorden om de rest ook te stoppen zonder de gevers te kwetsen...

jullie hebben een goed bedrijf uitgezocht voor de verbouwing, wat een leuke jongens