Overig
alle pijlers
Wat nou: "me vriend"? Waarom niet gewoon trouwen?
donderdag 12 juli 2007 05:32
donderdag 12 juli 2007 09:51
Ik vind trouwen onzin. De dag waarop mijn vriend zei dat hij ook kinderen wilde met mij, was veel belangrijker. Het betekende dat we voor altijd samen wilden zijn. Daar kan geen ja-woord met een ambtenaar erbij tegenop.
Maar trouwen bleek wel makkelijk te zijn, toen we, zwanger van de tweede, weer het hele erkenningstraject zouden moeten bewandelen. Aanvankelijk bedachten we dat we gratis door de week zouden trouwen. In het weekeind wilden we dan een feest geven. Maar mijn vriend bleek iets romantischer dan ik :) Binnen twee maanden kwam van het een het ander. Uiteindelijk werd het een bruiloft op een kasteel, met ringen, boeketje, strak pak voor man, fotograaf, lunch, receptie, buffet, een swingende band en noem maar op. Vanwege mijn snel groeiende buik heb ik pas op het laatste nippertje een gewone feestelijke jurk en een hoed gekocht. Gelukkig hebben we toevallig een vriendenkring die zich uitermate goed leent voor trouwerijen (alleen de bloemen en mijn jurk kwamen van mensen die we niet kennen) dus de kosten vielen reuze mee.
Al met al zie ik toch nog steeds maar één reden om te trouwen: het is praktisch. Ik ben gek op feesten, maar daar heb ik geen excuus voor nodig. Die hele toestand eromheen (kleding, ringen, foto's, bloemen, etc) zou ik geen tweede keer doen.
Maar trouwen bleek wel makkelijk te zijn, toen we, zwanger van de tweede, weer het hele erkenningstraject zouden moeten bewandelen. Aanvankelijk bedachten we dat we gratis door de week zouden trouwen. In het weekeind wilden we dan een feest geven. Maar mijn vriend bleek iets romantischer dan ik :) Binnen twee maanden kwam van het een het ander. Uiteindelijk werd het een bruiloft op een kasteel, met ringen, boeketje, strak pak voor man, fotograaf, lunch, receptie, buffet, een swingende band en noem maar op. Vanwege mijn snel groeiende buik heb ik pas op het laatste nippertje een gewone feestelijke jurk en een hoed gekocht. Gelukkig hebben we toevallig een vriendenkring die zich uitermate goed leent voor trouwerijen (alleen de bloemen en mijn jurk kwamen van mensen die we niet kennen) dus de kosten vielen reuze mee.
Al met al zie ik toch nog steeds maar één reden om te trouwen: het is praktisch. Ik ben gek op feesten, maar daar heb ik geen excuus voor nodig. Die hele toestand eromheen (kleding, ringen, foto's, bloemen, etc) zou ik geen tweede keer doen.
donderdag 12 juli 2007 09:53
Veel vrienden om me heen trouwen als er eenmaal kinderen zijn.... om de meest uiteenlopende redenen.
- Het biedt meer zekerheid voor de kinderen (had je dus ook kunnen trouwen voor je je ging voortplanten)
- ze hebben nu meer geld om te besteden aan een bruiloft (aha, dus liefde druk je uit in geld)
- en omdat ze nu meer geld te besteden hebben, kunnen ze ook nog eens groots in de kerk trouwen (compleet hypocriet, in je witte jurk de kerk in terwijl er een peuter aan hangt).
- nu ze een kind hebben, vormen ze een écht gezin (eh, je kíest voor je partner, kinderen krijg je en dat is nog maar afwachten of die wel zo leuk zijn).
Ik ben vreselijk ouderwets. getrouwd omdat ik Lief zo geweldig vind en omdat trouwen 'meer' was dan samenwonen. En pas na drie jaar is kind op komst.
Wat wel een enge keerzijde van trouwen was, was dat iedereen verwachtte dat je direct deelnam aan een soort van fokprogramma. Opmerkingen als 'zohoo, en wanneer komen er nu kinderen?' waren niet van de lucht....
Enfin, doe wat je lekker vind, maar ik heb soms ook het idee dat wanneer iemand het over 'me vriend' heeft, dat de kinderen dan uit een eerdere relatie komen. En dat diegene niet goed heeft opgelet op school, maar dat geheel terzijde.
- Het biedt meer zekerheid voor de kinderen (had je dus ook kunnen trouwen voor je je ging voortplanten)
- ze hebben nu meer geld om te besteden aan een bruiloft (aha, dus liefde druk je uit in geld)
- en omdat ze nu meer geld te besteden hebben, kunnen ze ook nog eens groots in de kerk trouwen (compleet hypocriet, in je witte jurk de kerk in terwijl er een peuter aan hangt).
- nu ze een kind hebben, vormen ze een écht gezin (eh, je kíest voor je partner, kinderen krijg je en dat is nog maar afwachten of die wel zo leuk zijn).
Ik ben vreselijk ouderwets. getrouwd omdat ik Lief zo geweldig vind en omdat trouwen 'meer' was dan samenwonen. En pas na drie jaar is kind op komst.
Wat wel een enge keerzijde van trouwen was, was dat iedereen verwachtte dat je direct deelnam aan een soort van fokprogramma. Opmerkingen als 'zohoo, en wanneer komen er nu kinderen?' waren niet van de lucht....
Enfin, doe wat je lekker vind, maar ik heb soms ook het idee dat wanneer iemand het over 'me vriend' heeft, dat de kinderen dan uit een eerdere relatie komen. En dat diegene niet goed heeft opgelet op school, maar dat geheel terzijde.
donderdag 12 juli 2007 10:27
donderdag 12 juli 2007 10:45
donderdag 12 juli 2007 11:57
Ugh ik heb echt helemaal niets met trouwen. Vind het wel heel leuk om naar bruiloften te gaan, maar om zelf zo in het middelpunt van de belangstelling te staan met een grote jurk enzo, brrrr!
We hebben een hypotheek, een kind en nog één in de maak, dus op zich zou trouwen goed in het rijtje passen, maar het lijkt me gewoon niets.
Hooguit voor de lol in Las Vegas of zo, maar verder niet.
Wel ben ik met je eens dat "me vriend" niet klinkt, ik zeg dan ook vaak mijn partner of meestal gewoon zijn naam, om het helemaal te omzeilen.
We hebben een hypotheek, een kind en nog één in de maak, dus op zich zou trouwen goed in het rijtje passen, maar het lijkt me gewoon niets.
Hooguit voor de lol in Las Vegas of zo, maar verder niet.
Wel ben ik met je eens dat "me vriend" niet klinkt, ik zeg dan ook vaak mijn partner of meestal gewoon zijn naam, om het helemaal te omzeilen.
donderdag 12 juli 2007 12:27
Ik zou in staat zijn terug te zeggen: Met mijn vriendinnen ga ik naar de bioscoop, met mijn scharrel ga ik naar bed. ;)
Ik ben zo'n gratis-woensdag-ochtendtypje. Was goedkoper dan naar de notaris. Geen rompslomp verder; de getuigen kregen een kop koffie en een broodje na afloop. Was al duur zat. :D
Uiteindelijk puur een praktische overeenkomst. Dat 'tot-de-dood-ons-scheidt-gedoe' trok ons niet zo; dat kun je immers helemaal niet weten. Mijn vriend noem ik nog altijd mijn vriend, of mijn teerbeminde geliefde, of mijn kerel, of gewoon zijn voornaam. Partner klinkt zo zakelijk.
De poes houdt overigens gewoon mijn achternaam en Lief kan ook geen aanspraak maken op de voogdij
Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 12 juli 2007 12:53
ik heb net een topic geopend hierover in relaties,
Mij lijkt het gewoon erg mooi om te trouwen zeker met kinderen ( liefst voor we kinderen krijgen) misschien idd ouderwets, maar is ook gewoon handig komt er ook bij. We moeten nog een samenlevingscontract en testamnet regelen en dat is duur!!
Trouwen kan ook gratis op maandag ochtend id...maar romatisch is t niet?!
Mij lijkt het gewoon erg mooi om te trouwen zeker met kinderen ( liefst voor we kinderen krijgen) misschien idd ouderwets, maar is ook gewoon handig komt er ook bij. We moeten nog een samenlevingscontract en testamnet regelen en dat is duur!!
Trouwen kan ook gratis op maandag ochtend id...maar romatisch is t niet?!
