
Wat schrijf je dan?
vrijdag 13 november 2009 om 21:56
vrijdag 13 november 2009 om 22:04
Er hoeft niet veel in te staan. Misschien kun je een kaartje vinden waar op staat "Ik denk aan je" of iets in die geest? Dan kun je er eventueel nog op zetten dat je hoopt dat het wat beter met haar gaat nu, of je laat het bij "Hopelijk tot gauw, groetjes costadelsol".
Het gaat om de gedachte achter het kaartje, het feit dat iemand er aan denkt haar een kaartje te sturen, er hoeven niet persé lange of moeilijke zinnen in of op te staan.
Het gaat om de gedachte achter het kaartje, het feit dat iemand er aan denkt haar een kaartje te sturen, er hoeven niet persé lange of moeilijke zinnen in of op te staan.
Iets anders


vrijdag 13 november 2009 om 22:16
Ik zou het niet te zwaar maken. Als je in een ellendige situatie zit, dan snap je zelf ook wel dat het verschrikkelijk is. Over het algemeen willen mensen daar niet keer op keer aan herinnerd worden. Iets heel positiefs en vrolijks past natuurlijk ook niet, maar ik denk dat een iets luchtigere tekst beter valt dan een zwaarmoedige tekst over (grote) verliezen e.d.
vrijdag 13 november 2009 om 22:18
Opschrijven wat je echt op dat moment denkt, zonder het mooi, pakkend of bijzonder te willen maken. Als ik het zou schrijven bijvoorbeeld:
Lieve....., sinds je je kindjes (of de namen noemen) hebt verloren hebben we elkaar bijna niet meer gezien of gesproken. Met dit kaartje wil ik je laten weten dat ik regelmatig aan je denk. Wat moet het allemaal moeilijk voor je zijn, en met de komende feestdagen voor de deur zul je misschien ook weer een moeilijk periode krijgen. Ik hoop dat jij en je man veel aan elkaar hebben. Ik wilde dat ik wat voor je kon doen. Maar ja, ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen of doen om je te kunnen steunen, daarom dit kaartje, ik denk aan je/jullie en als je er weer aan toe bent om op het werk even een bakkie te komen doen ben je altijd welkom natuurlijk! Liefs, ......
Maar ja ik ben een ratel in praten en schrijven, ik krabbel kaarten vol met wat er op dat moment letterlijk door mn hoofd spookt. Tot nu toe wordt dit altijd op prijs gesteld. Probeer het eens? Succes!
Lieve....., sinds je je kindjes (of de namen noemen) hebt verloren hebben we elkaar bijna niet meer gezien of gesproken. Met dit kaartje wil ik je laten weten dat ik regelmatig aan je denk. Wat moet het allemaal moeilijk voor je zijn, en met de komende feestdagen voor de deur zul je misschien ook weer een moeilijk periode krijgen. Ik hoop dat jij en je man veel aan elkaar hebben. Ik wilde dat ik wat voor je kon doen. Maar ja, ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen of doen om je te kunnen steunen, daarom dit kaartje, ik denk aan je/jullie en als je er weer aan toe bent om op het werk even een bakkie te komen doen ben je altijd welkom natuurlijk! Liefs, ......
Maar ja ik ben een ratel in praten en schrijven, ik krabbel kaarten vol met wat er op dat moment letterlijk door mn hoofd spookt. Tot nu toe wordt dit altijd op prijs gesteld. Probeer het eens? Succes!
vrijdag 13 november 2009 om 22:21
vrijdag 13 november 2009 om 22:21
Ligt eraan Digitalis, toen ik mijn moeder verloor vond ik het fijn dat mensen eraan dachten dat mijn kerst nu niet bepaald in het teken van de fijne feestdagen stond. Is denk ik persoonlijk. Vandaar ook misschien dat ik het zo op zou schrijven, dit is ook puur wat er door mijn hoofd gaat als ik iemand die net iemand verloren heeft een kaartje zou sturen.
vrijdag 13 november 2009 om 22:27
En ja jullie hebben gelijk, soms worden dit soort dingen niet op prijs gesteld. Mijn vader kreeg ook een kaartje die alles opschreef wat hij dacht. Hij schreef hoe verbijsterd hij was door haar ploteling overlijden, zo kom je elkaar in de supermarkt nog tegen en daarna.... Mijn vader was erg verontwaardigd over dat tegenkomen bij de supermarkt... en ik waardeerde zijn eerlijke verhaaltje wel.
vrijdag 13 november 2009 om 22:35
Jeetje, kun je dat nu echt niet zelf bedenken? Niet om jou aan te vallen, als persoon, maar kom op mensen, wat is er met ons vermogen tot inleven, tot zelf bedenken wat je iemand wil zeggen, aan de hand? Zet even die PC en/of die TV uit, en verplaats je even in een ander, een paar minuten maar. Komt een simpel "Wat verschrikkelijk voor jullie", of " Ik vind het zo erg wat ik hoorde", of " Heel veel sterkte met alles", dan echt niet meer vanzelf de hersenpan binnen tegenwoordig? Ik vind dat echt zorgwekkend. Nogmaals, niet lullig bedoeld, ik verbaas me hier oprecht over!
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 13 november 2009 om 22:38
Ben het niet helemaal met je eens qwertu, soms kan een bepaalde opmerking compleet verkeerd vallen terwijl mensen het helemaal niet zo bedoelen. Bijvoorbeeld: mijn vader is terminaal. Ik kwam in de supermarkt een hele oude kennis tegen. Wilde gelijk alles weten om vervolgens te zeggen "goh wat erg voor je moeder zeg." Ik stond perplex hoor, ja natuurlijk is het erg voor mijn moeder en bedoelde ze het lief. Maar door zo'n domme opmerking voelt het alsof ze even vergeet dat het voor mijn vader mij en mijn broer ook heel naar is. En op zo'n moment komt dat heel hard binnen.
vrijdag 13 november 2009 om 22:41
vrijdag 13 november 2009 om 22:41
VC ik denk niet dat dat de achterliggende gedachte is hoor. Iedereen kan deze termen bedenken die je net schreef.
Maar er zijn mensen die denken met de pen boven het papier: ehhh ok wat schrijf ik....dan schrijf ik dat ik het verschrikkelijk...nee das zo'n rotwoord....ehhhh erg wat ik hoorde...nee ik wil het over haar laten gaan....heel veel sterkte met alles...ja alles dat is ook wel een nietszeggend woord, ik wil wel iets over de kindjes zeggen..euhhhh alleen maar liefs, ja dat zegt ook niks....gecondoleerd dan maar, hmmmm ds ook zo'n formeel woord.....dan iets over haar verdriet...sja dat ken ik niet echt natuurlijk....iets over ....euhhh ik weet het niet hoor! en dan snap ik dat iemand even wil horen hoe anderen daarover denken.
Maar er zijn mensen die denken met de pen boven het papier: ehhh ok wat schrijf ik....dan schrijf ik dat ik het verschrikkelijk...nee das zo'n rotwoord....ehhhh erg wat ik hoorde...nee ik wil het over haar laten gaan....heel veel sterkte met alles...ja alles dat is ook wel een nietszeggend woord, ik wil wel iets over de kindjes zeggen..euhhhh alleen maar liefs, ja dat zegt ook niks....gecondoleerd dan maar, hmmmm ds ook zo'n formeel woord.....dan iets over haar verdriet...sja dat ken ik niet echt natuurlijk....iets over ....euhhh ik weet het niet hoor! en dan snap ik dat iemand even wil horen hoe anderen daarover denken.
vrijdag 13 november 2009 om 22:42
quote:mariesophie schreef op 13 november 2009 @ 22:36:
Ik ben zelf een kind verloren, en bij mij viel luchtig ook helemaal niet goed. Net of het allemaal wel meeviel ofzo. Of mensen die alleen hun naam op de kaart hadden staan kon ik ook niets mee.
Maar als die persoon nou "zo" is.
Als ik een heel sentimenteel verhaal op een kaart zou schrijven, zou mijn collega\vriendin\familie echt denken "Dat is Borodini helemaal niet "
Ik ben zelf een kind verloren, en bij mij viel luchtig ook helemaal niet goed. Net of het allemaal wel meeviel ofzo. Of mensen die alleen hun naam op de kaart hadden staan kon ik ook niets mee.
Maar als die persoon nou "zo" is.
Als ik een heel sentimenteel verhaal op een kaart zou schrijven, zou mijn collega\vriendin\familie echt denken "Dat is Borodini helemaal niet "
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 13 november 2009 om 22:44
quote:hompeltjepompeltje schreef op 13 november 2009 @ 22:40:
Vera Cherry: ook mijn eerste gedachte maar feit blijft dat dergelijke dingen voor sommige mensen heel moeilijk zijn. En beter een beetje hulp bij een kaartje schrijven dan niets laten horen toch?Tuurlijk, absoluut. Ik verbaas me alleen over het gebrek aan inspiratie wat ik signaleer. Niet alleen hier hoor, tand des tijds lijkt wel.
Vera Cherry: ook mijn eerste gedachte maar feit blijft dat dergelijke dingen voor sommige mensen heel moeilijk zijn. En beter een beetje hulp bij een kaartje schrijven dan niets laten horen toch?Tuurlijk, absoluut. Ik verbaas me alleen over het gebrek aan inspiratie wat ik signaleer. Niet alleen hier hoor, tand des tijds lijkt wel.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 13 november 2009 om 22:44
Ja, die van Boro vind ik het beste.
Het is een verschil of de overledene of de nabestaande iets voor je betekende. Een collega is iets anders dan een vriendin en met de overledene heb je iig zeker geen band (sja, ongeboren kinderen). Hele kwijlverhalen van een vreemde lijkt me niets en als iemand een heel verhaal neerzet over hoe de overledene dit en dat, terwijl diegene de overledene niet kende, sja, dat zou ik echt minder vinden.
Het is een verschil of de overledene of de nabestaande iets voor je betekende. Een collega is iets anders dan een vriendin en met de overledene heb je iig zeker geen band (sja, ongeboren kinderen). Hele kwijlverhalen van een vreemde lijkt me niets en als iemand een heel verhaal neerzet over hoe de overledene dit en dat, terwijl diegene de overledene niet kende, sja, dat zou ik echt minder vinden.
vrijdag 13 november 2009 om 22:48
quote:borodini schreef op 13 november 2009 @ 22:42:
[...]
Maar als die persoon nou "zo" is.
Als ik een heel sentimenteel verhaal op een kaart zou schrijven, zou mijn collega\vriendin\familie echt denken "Dat is Borodini helemaal niet "Het hoeft toch niet sentimenteel te zijn, maar zo'n heel luchtig standaard tekstje zegt ook helemaal niets.
[...]
Maar als die persoon nou "zo" is.
Als ik een heel sentimenteel verhaal op een kaart zou schrijven, zou mijn collega\vriendin\familie echt denken "Dat is Borodini helemaal niet "Het hoeft toch niet sentimenteel te zijn, maar zo'n heel luchtig standaard tekstje zegt ook helemaal niets.