Overig
alle pijlers
Wie zijn toch die a-sociale mensen???
vrijdag 30 mei 2008 om 15:30
Gisteren heb ik gewinkeld en tijdens het winkelen heb ik in de paskamer van 1 van de winkels die ik bezocht heb (4 in totaal) een tasje van Douglas laten staan met daarin spullen t.w.v. ¤ 50,00. Ik heb vandaag alle winkels gebeld en het tasje is niet gevonden. Dit is de tweede keer dat mij dit gebeurt.
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
vrijdag 11 juli 2008 om 17:09
quote:Pauline65 schreef op 11 juli 2008 @ 17:04:
Eerlijk gezegd vind ik de laatste jaren nooit meer iets (nou ja laatst 5 Eurocent); maar toen ik op de lagere school zat vond ik 's ochtends een tas met 2000 gulden. Echt wel een enorm bedrag in die tijd.
Die mensen gebeld, helemaal blij en ik mocht zelf die tas naar die mensen terugbrengen.
Kreeg ik een gulden en een koetjesreep.
Ik weet nog goed dat mijn vader laaiend was. Kan me niet meer herinneren of hij nog verhaal is wezen halen, maar het heeft toen wel veel indruk op me gemaakt.Wauw, die repen kostten destijds ongeveer 20 cent. Een vindersloon van 1 gulden en 20 cent. Royaal!!
Eerlijk gezegd vind ik de laatste jaren nooit meer iets (nou ja laatst 5 Eurocent); maar toen ik op de lagere school zat vond ik 's ochtends een tas met 2000 gulden. Echt wel een enorm bedrag in die tijd.
Die mensen gebeld, helemaal blij en ik mocht zelf die tas naar die mensen terugbrengen.
Kreeg ik een gulden en een koetjesreep.
Ik weet nog goed dat mijn vader laaiend was. Kan me niet meer herinneren of hij nog verhaal is wezen halen, maar het heeft toen wel veel indruk op me gemaakt.Wauw, die repen kostten destijds ongeveer 20 cent. Een vindersloon van 1 gulden en 20 cent. Royaal!!
vrijdag 11 juli 2008 om 17:36
Gisteren liet een buurman van een paar huizen verder perongeluk zijn portomonnee op zijn autodak liggen en rende naar binnen om wat te pakken. BEdacht zich binnen snel dat zijn portomonnee op het dak lag, loopt terug en hop weg was zijn geld al. Keurige wijk maar blijkbaar heeft de eerste de beste fietser die langs kwam zich vrij gevoeld het geld te stelen.
Heb zelf ook wel eens een super super duur nieuwe lingerie setje in de trein laten liggen. Een uur na het uitstappen belde ik de NS maar het is nooit gevonden en dus blijkbaar gejat en of geruild omdat ik zo stom was het bonnetje in het zakje te laten.
Heb zelf ook wel eens een super super duur nieuwe lingerie setje in de trein laten liggen. Een uur na het uitstappen belde ik de NS maar het is nooit gevonden en dus blijkbaar gejat en of geruild omdat ik zo stom was het bonnetje in het zakje te laten.
vrijdag 11 juli 2008 om 18:19
vrijdag 11 juli 2008 om 18:25
En ik ben zelf trouwens ook ooit weleens iets verloren. Dat was niks van portemonnee of geld of een tas ofzo, maar dat was mijn doekje wat ik altijd bij me had en waar ik zeer aan gehecht was.
Weet niet hoe oud ik toen was, denk een jaar of 5/6.
En een keer een poppetje, in een restaurant. Gelukkig besloot mijn vader op de terugweg even langs het restaurant te rijden en ze hadden m idd gevonden.
Weet niet hoe oud ik toen was, denk een jaar of 5/6.
En een keer een poppetje, in een restaurant. Gelukkig besloot mijn vader op de terugweg even langs het restaurant te rijden en ze hadden m idd gevonden.
vrijdag 11 juli 2008 om 20:04
.mijn oudste dochter is toen ze een jaartje of twee was haar knuffelpop verloren op de markt (bleek later).
Ik was overal langs gegaan om te vragen of iemand hem had gevonden (ook bij het marktkraam) maar helaas pindakaas...
EEn week later sta ik weer op de markt en denk, ik vraag toch even of er vorige week tijdens het afbreken iets gevonden is...
"Ja, een heel vies poppetje, we hebben het weggegooid'
Ik ben compleet uit mijn plaat gegaan daar. Want knuffelpoppetjes zien er ook meestal niet uit! Door het knuffellen!!!
Ik heb daar nooit meer iets gekocht.
Ik was overal langs gegaan om te vragen of iemand hem had gevonden (ook bij het marktkraam) maar helaas pindakaas...
EEn week later sta ik weer op de markt en denk, ik vraag toch even of er vorige week tijdens het afbreken iets gevonden is...
"Ja, een heel vies poppetje, we hebben het weggegooid'
Ik ben compleet uit mijn plaat gegaan daar. Want knuffelpoppetjes zien er ook meestal niet uit! Door het knuffellen!!!
Ik heb daar nooit meer iets gekocht.
zaterdag 12 juli 2008 om 10:40
Jullie oordelen wel heel erg zwart/wit vind ik.... Je weet niet in welke situatie iemand zit die zo'n tasje/geld/... toch meeneemt.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Nee, diefstal is NIET te rechtvaardigen, maar soms zijn er factoren die het net iets begrijpelijker maken dat een mens toch beslist om gevonden geld te houden.... Mocht ik nu zo'n portemonnee vinden, ik zou er niet aan denken om het geld te houden. Maar ik leef nu (gelukkig) in een heel andere situatie. Je weet echt niet wat de beweegredenen zijn van mensen die zoiets doen...
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Nee, diefstal is NIET te rechtvaardigen, maar soms zijn er factoren die het net iets begrijpelijker maken dat een mens toch beslist om gevonden geld te houden.... Mocht ik nu zo'n portemonnee vinden, ik zou er niet aan denken om het geld te houden. Maar ik leef nu (gelukkig) in een heel andere situatie. Je weet echt niet wat de beweegredenen zijn van mensen die zoiets doen...
zaterdag 19 juli 2008 om 22:51
Ik had pasgeleden dat een caissière mij ipv 7 euro 20 ---> 22 euro 20 terug wilde geven. Ze stelde me gelijk de vraag of ik zegels wilde. Maar dat kwam maar half binnen bij me. Ik was op het scherm aan het kijken en naar het geld in haar handen en ik dacht: Dat klopt niet, zal ik het zeggen of zal ze het zelf wel merken? (Ik merkte nl altijd gelijk wanneer ik per ongeluk het verkeerde briefje terug wilde geven.)
Uiteindelijk zei ik: Je hebt 20 euro ipv 5 euro gepakt.
Hebben wel nog gelachen, want wrs stond ik als een schaap te kijken. (Het dringt soms langzaam tot me door dat er iets niet klopt. ) Maar nadat ze het had verwisseld, vroeg ze nogmaals: spaar je nog zegels (want dat vroeg ik eigenlijk zag je haar denken). Wel leuk, hele vriendelijke caissière.
Uiteindelijk zei ik: Je hebt 20 euro ipv 5 euro gepakt.
Hebben wel nog gelachen, want wrs stond ik als een schaap te kijken. (Het dringt soms langzaam tot me door dat er iets niet klopt. ) Maar nadat ze het had verwisseld, vroeg ze nogmaals: spaar je nog zegels (want dat vroeg ik eigenlijk zag je haar denken). Wel leuk, hele vriendelijke caissière.
zaterdag 19 juli 2008 om 23:00
quote:VivaMarlies schreef op 12 juli 2008 @ 10:40:
Jullie oordelen wel heel erg zwart/wit vind ik.... Je weet niet in welke situatie iemand zit die zo'n tasje/geld/... toch meeneemt.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Jullie oordelen wel heel erg zwart/wit vind ik.... Je weet niet in welke situatie iemand zit die zo'n tasje/geld/... toch meeneemt.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
zaterdag 19 juli 2008 om 23:06
quote:VivaMarlies schreef op 12 juli 2008 @ 10:40:
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Misschien had die persoon van wie jijhebt gestolen ook wel weinig geld.Weet jij veel?
Wat als iemand 50 euro van jou zou stelen?
Tjongejonge.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Misschien had die persoon van wie jijhebt gestolen ook wel weinig geld.Weet jij veel?
Wat als iemand 50 euro van jou zou stelen?
Tjongejonge.
zaterdag 19 juli 2008 om 23:09
quote:VivaMarlies schreef op 12 juli 2008 @ 10:40:
Jullie oordelen wel heel erg zwart/wit vind ik.... Je weet niet in welke situatie iemand zit die zo'n tasje/geld/... toch meeneemt.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Nee, diefstal is NIET te rechtvaardigen, maar soms zijn er factoren die het net iets begrijpelijker maken dat een mens toch beslist om gevonden geld te houden.... Mocht ik nu zo'n portemonnee vinden, ik zou er niet aan denken om het geld te houden. Maar ik leef nu (gelukkig) in een heel andere situatie. Je weet echt niet wat de beweegredenen zijn van mensen die zoiets doen...
Je bent gewoon jezelf aan het goedpraten. Als je geld vindt en er is niemand in de buurt en je hebt geen gegevens, geef ik je groot gelijk; in je zak steken. Maar je had het adres en bent zelf de portemonnee in de brievenbus gaan doen. Je hebt alleen effe 50 euro achterover gedrukt. Dat is dus doelbewust stelen van een ander.
Als jij hiervoor kiest, moet je er ook gewoon voor staan en geen belabberde excuses gaan verzinnen. Ontzettend balen, dat je toentertijd krap zat, maar dat rechtvaardigt nog steeds niet dat je dús die 50 euro er maar uit gepakt hebt.
Jullie oordelen wel heel erg zwart/wit vind ik.... Je weet niet in welke situatie iemand zit die zo'n tasje/geld/... toch meeneemt.
Zo heb ik zelf ooit (lang geleden) ook eens een portemonnee gevonden op straat. Alle identiteitspapieren zaten erin en er zat een briefje van 50 euro in (toen nog in Belgisch geld, haha). Ik heb de portemonnee netjes zelf in de brievenbus van de eigenaar gestoken (woonde toevallig in dezelfde stad en bleek een prachtige villa te zijn). Het geld heb ik eruit genomen. Ik was toen studente en had heel, heel weinig geld (ondermeer door faillissement vader in die periode, veel schulden, enz, ga ik niet over uitwijden). Ik leefde van een appel of cracker per dag en ik heb met die 50 euro voor het eerst in lange tijd ETEN kunnen kopen...
Nee, diefstal is NIET te rechtvaardigen, maar soms zijn er factoren die het net iets begrijpelijker maken dat een mens toch beslist om gevonden geld te houden.... Mocht ik nu zo'n portemonnee vinden, ik zou er niet aan denken om het geld te houden. Maar ik leef nu (gelukkig) in een heel andere situatie. Je weet echt niet wat de beweegredenen zijn van mensen die zoiets doen...
Je bent gewoon jezelf aan het goedpraten. Als je geld vindt en er is niemand in de buurt en je hebt geen gegevens, geef ik je groot gelijk; in je zak steken. Maar je had het adres en bent zelf de portemonnee in de brievenbus gaan doen. Je hebt alleen effe 50 euro achterover gedrukt. Dat is dus doelbewust stelen van een ander.
Als jij hiervoor kiest, moet je er ook gewoon voor staan en geen belabberde excuses gaan verzinnen. Ontzettend balen, dat je toentertijd krap zat, maar dat rechtvaardigt nog steeds niet dat je dús die 50 euro er maar uit gepakt hebt.
zondag 20 juli 2008 om 19:02
zondag 20 juli 2008 om 21:44
Een paar jaar geleden was ik in een Mega grote speelgoedwinkel en daar was een jongetje aan het zeuren : "Mama deze wil ik ,mama deze wil ik!"en iedere keer als hij weer met iets aan kwam lopen zei zijn moeder weer dat ie dat terug moest gaan leggen.
VerbaaSt was ik toen tijdens het afrekenen van mijn spullen het jongetje achter mij door kwam met een grote doos lego en weer "mama mama deze wil ik "Pakte zijn moeder, die dus voorbij de kassa's was ,de doos zonder blikken of blozen aan en mikte hem onderin de buggy ...
Ikzelf net een moeder wist even niet waar ik kijken moest ,durfde niks te zeggen (!?) snapte ook niet direct wat ik zojuist gezien had.
VerbaaSt was ik toen tijdens het afrekenen van mijn spullen het jongetje achter mij door kwam met een grote doos lego en weer "mama mama deze wil ik "Pakte zijn moeder, die dus voorbij de kassa's was ,de doos zonder blikken of blozen aan en mikte hem onderin de buggy ...
Ikzelf net een moeder wist even niet waar ik kijken moest ,durfde niks te zeggen (!?) snapte ook niet direct wat ik zojuist gezien had.
maandag 21 juli 2008 om 09:00
Ik vond vorige week in een omkleedhokje van het Tiki bad in Wassenaar een leren damesportemonnee met draagband.
"die zal wel gepikt en leeg zijn" dacht ik maar er zat bijna 150 euro in, plus een paar pasjes. Ik heb nog even aan dit topic gedacht en het ding netjes afgegeven aan de kassa.
Vond het overigens niet heel slim om zoveel geld mee te nemen naar een zwembad. Deze jongedame heeft geluk gehad; ze had het ook zomaar kwijt kunnen zijn.
"die zal wel gepikt en leeg zijn" dacht ik maar er zat bijna 150 euro in, plus een paar pasjes. Ik heb nog even aan dit topic gedacht en het ding netjes afgegeven aan de kassa.
Vond het overigens niet heel slim om zoveel geld mee te nemen naar een zwembad. Deze jongedame heeft geluk gehad; ze had het ook zomaar kwijt kunnen zijn.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
maandag 21 juli 2008 om 09:35
quote:tonkje schreef op 31 mei 2008 @ 15:36:
[...]
Als iemand mij zou bellen dat mijn tas of wat dan ook gevonden was zou ik dolblij zijn en hem met een bos bloemen oid op komen halen. Wat een rare mensen zijn er toch.
Ik heb ook wel eens gevraagd of ze het konden brengen. Ik liep stage in het buitenland, en één van mijn taken was het begeleiden van een groep schoonmakers die vakantiehuisjes schoonmaakten. Dan vertrok je 's ochtends vroeg met een busje, en kwam je 's avonds weer terug. En jullie raden het al, ik was mijn tas in dat busje vergeten.
De volgende dag direct bellen naar die busmaatschappij, en gelukkig, ze hadden mijn tas gevonden. Ik kon het ophalen wanneer ik wilde. Helaas was dat bedrijf erg ver (meer dan een uur rijden) en onmogelijk met het OV te bereiken. Mijn eerste vraag was dan ook : is het mogelijk dat jullie hem voor me meenemen? Helaas was dat niet mogelijk (logisch ook). Gelukkig had ik een auto van een collega kunnen lenen, om m'n tas op te halen ! (Maar daar dacht ik pas aan nadat ik die vraag gesteld had)
[...]
Als iemand mij zou bellen dat mijn tas of wat dan ook gevonden was zou ik dolblij zijn en hem met een bos bloemen oid op komen halen. Wat een rare mensen zijn er toch.
Ik heb ook wel eens gevraagd of ze het konden brengen. Ik liep stage in het buitenland, en één van mijn taken was het begeleiden van een groep schoonmakers die vakantiehuisjes schoonmaakten. Dan vertrok je 's ochtends vroeg met een busje, en kwam je 's avonds weer terug. En jullie raden het al, ik was mijn tas in dat busje vergeten.
De volgende dag direct bellen naar die busmaatschappij, en gelukkig, ze hadden mijn tas gevonden. Ik kon het ophalen wanneer ik wilde. Helaas was dat bedrijf erg ver (meer dan een uur rijden) en onmogelijk met het OV te bereiken. Mijn eerste vraag was dan ook : is het mogelijk dat jullie hem voor me meenemen? Helaas was dat niet mogelijk (logisch ook). Gelukkig had ik een auto van een collega kunnen lenen, om m'n tas op te halen ! (Maar daar dacht ik pas aan nadat ik die vraag gesteld had)
razzmatazz wijzigde dit bericht op 21-07-2008 09:36
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 21 juli 2008 om 09:49
Ik heb het een keer meegemaakt dat ik met lief een romantisch weekend had in Parijs. Goed, wij waren aan het winkelen op de Champs E.
Op een gegeven moment kwam er een Japanse familie op ons af en die vroegen of wij 2 portomonnee's voor hun wilde gaan kopen bij de Louis Vuitton winkel. Ze hadden er 1 afgerekend, maar er zijn regels in de winkel dat Japanse mensen niet meer dan zoveel stuks mogen kopen ofzoiets (regels van de winkel omdat ze het Europees wilden houden) en die drukten ons 700 euro in de handen en gingen 500 meter verderop staan. Echt!!! Je komt in de verleiding want we konden via de achteruitgang in de winkel weggaan, dan hadden ze ons niet meer gevonden. Maar we vonden zelf dat we het niet konden maken. Goed wij komen dus in de winkel in onze sloeberkleren, tenminste, dat zag je iedereen denken daar. Wel leuk om eens een keer zulke achterlijk dure spullen te halen, ook al was het niet voor onszelf. Ik vond die Japanners ook wel belachelijk goed van vertrouwen, eerlijk gezegd. Je geeft toch geen 700 euro mee aan wildvreemden. Tenminste, ik had dat nooit gedaan. Maar ze zagen er niet uit alsof ze het echt zouden missen en blijkbaar zagen wij er heel betrouwbaar uit ofzo. Maar je krijgt toch een duiveltje en een engeltje op je schouder
Op een gegeven moment kwam er een Japanse familie op ons af en die vroegen of wij 2 portomonnee's voor hun wilde gaan kopen bij de Louis Vuitton winkel. Ze hadden er 1 afgerekend, maar er zijn regels in de winkel dat Japanse mensen niet meer dan zoveel stuks mogen kopen ofzoiets (regels van de winkel omdat ze het Europees wilden houden) en die drukten ons 700 euro in de handen en gingen 500 meter verderop staan. Echt!!! Je komt in de verleiding want we konden via de achteruitgang in de winkel weggaan, dan hadden ze ons niet meer gevonden. Maar we vonden zelf dat we het niet konden maken. Goed wij komen dus in de winkel in onze sloeberkleren, tenminste, dat zag je iedereen denken daar. Wel leuk om eens een keer zulke achterlijk dure spullen te halen, ook al was het niet voor onszelf. Ik vond die Japanners ook wel belachelijk goed van vertrouwen, eerlijk gezegd. Je geeft toch geen 700 euro mee aan wildvreemden. Tenminste, ik had dat nooit gedaan. Maar ze zagen er niet uit alsof ze het echt zouden missen en blijkbaar zagen wij er heel betrouwbaar uit ofzo. Maar je krijgt toch een duiveltje en een engeltje op je schouder
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 21 juli 2008 om 11:58
Nou, vanmorgen nog...
ik had voor 15 euro aan cadeaubonnen, maar de verkoopster dacht dat het voor 20 euro was.
Het ging maar om een paar euro, maar ik heb haar er toch even op gewezen dat ik moest bijbetalen, en niet geld terug kreeg.
Ik moet er niet aan denken dat ik mijn tas/mobiel/portemonee (en die is nog gevaarlijk ook, er zitten medicijnen in)/sleutels kwijt raak. Daarom zal ik die van anderen ook altijd terugbezorgen of ergens afgeven.
Los geld dat ik ergens vind dat hou ik ook zelf (niet dat ik ooit iets vind), behalve als het duidelijk is van wie het is, of het om een dusdanig bedrag gaat dat er kans is dat de rechtmatige eigenaar zich meldt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
ik had voor 15 euro aan cadeaubonnen, maar de verkoopster dacht dat het voor 20 euro was.
Het ging maar om een paar euro, maar ik heb haar er toch even op gewezen dat ik moest bijbetalen, en niet geld terug kreeg.
Ik moet er niet aan denken dat ik mijn tas/mobiel/portemonee (en die is nog gevaarlijk ook, er zitten medicijnen in)/sleutels kwijt raak. Daarom zal ik die van anderen ook altijd terugbezorgen of ergens afgeven.
Los geld dat ik ergens vind dat hou ik ook zelf (niet dat ik ooit iets vind), behalve als het duidelijk is van wie het is, of het om een dusdanig bedrag gaat dat er kans is dat de rechtmatige eigenaar zich meldt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
maandag 21 juli 2008 om 12:39
Een keer een rijbewijs gevonden. Beetje nat en gekreukt, want hij lag in het gras, en het had geregend. Maar goed, het is wel een rijbewijs, dus ik via de online telefoon gids gezocht op mensen met die achternaam in dezelfde woonplaats. De goede initialen stonden er helaas niet bij, maar wel 8 andere. Die zouden best familie kunnen zijn, dus ik ben ze gaan bellen. Nummer 3 was inderdaad een tante, die me weer het nummer gaf van dat meisje haar ouders (rijbewijs was van een 24 jarige vrouw, pas jaar ervoor uitgegeven geloof ik), ik gebeld, nummer gekregen van dat meisje. Meisje gebeld, 'ja, die was ze inderdaad kwijt, al een maandje', mijn adres gegeven, ze kon alleen maar op 1 dag, want ze moest er even voor reizen en ze liep stage. Prima, niks aan te doen, ik eerder van college naar huis, hele middag zitten wachten. Niemand. 'sAvonds gebeld waar ze was gebleven. 'Ja, ik heb inmiddels toch al een nieuw rijbewijs, dus ik heb hem toch niet meer nodig, en ik wist ook niet meer zo goed waar ik nou ook al weer heen moest.' Stomme muts!! Had dan gewoon even gebeld, had ik gewoon op school kunnen blijven. En daarbij: ik zou mijn eigen rijbewijs (ook al is 'ie oud) gewoon thuis willen hebben, gezien er flink persoonlijke informatie op staat. Maar goed, hij ligt nog steeds bij mij in de la
zaterdag 26 juli 2008 om 12:42
Ik bedenk me net dat ik pasgeleden voor 7 euro(!) naar de Efteling ben geweest.
Het verhaal: Vriendin haar ouders vroeg mij mee, ik hoefde dus niks te betalen. Dus wij met z'n tweetjes naar ANWB om een toegangsbewijs te kopen. Ze is lid, dus kreeg 1 euro korting en ze had een cadeaubon van 10 euro. Dat meisje achter de kassa nam m aan, hoewel dat dus eigenlijk niet mag (wist ik ook niet, maar hoorde ik later van vriendin).
Al met al kwam het op 7 euro. Ik had toen geen flauw idee van de prijzen voor volwassenen, daar let ik nooit op. Eenmaal thuisgekomen wisten we waarom: de caissière had me naar Hellendoorn willen sturen. Dus vriendin alleen terug (moest nog snel ook want het was al 16.45 op zaterdag) - ik moest naar huis om te eten - en ze sms'te later dat ze hem heeft weten om te ruilen naar kaartje voor Efteling, maar dat de caissière niks aan de prijs had veranderd.
Zo doende hebben ze voor mij maar 7 euro hoeven betalen.
Het verhaal: Vriendin haar ouders vroeg mij mee, ik hoefde dus niks te betalen. Dus wij met z'n tweetjes naar ANWB om een toegangsbewijs te kopen. Ze is lid, dus kreeg 1 euro korting en ze had een cadeaubon van 10 euro. Dat meisje achter de kassa nam m aan, hoewel dat dus eigenlijk niet mag (wist ik ook niet, maar hoorde ik later van vriendin).
Al met al kwam het op 7 euro. Ik had toen geen flauw idee van de prijzen voor volwassenen, daar let ik nooit op. Eenmaal thuisgekomen wisten we waarom: de caissière had me naar Hellendoorn willen sturen. Dus vriendin alleen terug (moest nog snel ook want het was al 16.45 op zaterdag) - ik moest naar huis om te eten - en ze sms'te later dat ze hem heeft weten om te ruilen naar kaartje voor Efteling, maar dat de caissière niks aan de prijs had veranderd.
Zo doende hebben ze voor mij maar 7 euro hoeven betalen.
zaterdag 26 juli 2008 om 14:23
Hallo allemaal.
Wat grappig om ieder zijn waarden en normen terug te lezen in ervaringen of wat als...
er leuk!
Vorig jaar nov is mijn tas in 10 min tijd gestolen. Ik had het om de leuning van mijn stoel in een cafe gehangen. Al die tijd was er geen kip om ons heen en toch gejat! Gelijk pasjes geblokkeerd. Alles op nieuw aanvragen enzo. Gelukkig heeft een medewerker (geen naam of adres gehad) van de gemeente het later op straat gevonden. Ik had mijn tas terug met mijn sleutels!!! agenda!!! EN PASFOTO'S! Mijn paspoort was direct door de politie bij het stadhuis afgegeven ivm fraude. Wat was ik blij dat ik mijn sleutels en pasfoto's weer had!
Paar weken terug is er geld uit de portemonnee van mijn collega gehaald. Gewoon op werk (bassischool) uit haar portemonnee, die zat in haar tas op haar kamer!! Niet normaal!! Dezelfde week is er 100 euro van de 500 uit de portemonnee van een andere collega gepikt! Zo raar!!
Verder is zo'n 6 keer een fiets van mij gestolen terwijl ik ze altijd met 2 sloten of meer op slot zet!
Ik heb zelf nooit zoveel gevonden. Wel bij mij op school bankpassen (met chip) in de koffieautomaat bij de balie afgegeven.
Wat grappig om ieder zijn waarden en normen terug te lezen in ervaringen of wat als...
er leuk!
Vorig jaar nov is mijn tas in 10 min tijd gestolen. Ik had het om de leuning van mijn stoel in een cafe gehangen. Al die tijd was er geen kip om ons heen en toch gejat! Gelijk pasjes geblokkeerd. Alles op nieuw aanvragen enzo. Gelukkig heeft een medewerker (geen naam of adres gehad) van de gemeente het later op straat gevonden. Ik had mijn tas terug met mijn sleutels!!! agenda!!! EN PASFOTO'S! Mijn paspoort was direct door de politie bij het stadhuis afgegeven ivm fraude. Wat was ik blij dat ik mijn sleutels en pasfoto's weer had!
Paar weken terug is er geld uit de portemonnee van mijn collega gehaald. Gewoon op werk (bassischool) uit haar portemonnee, die zat in haar tas op haar kamer!! Niet normaal!! Dezelfde week is er 100 euro van de 500 uit de portemonnee van een andere collega gepikt! Zo raar!!
Verder is zo'n 6 keer een fiets van mij gestolen terwijl ik ze altijd met 2 sloten of meer op slot zet!
Ik heb zelf nooit zoveel gevonden. Wel bij mij op school bankpassen (met chip) in de koffieautomaat bij de balie afgegeven.
zaterdag 26 juli 2008 om 23:10
Ik ben 3 weken geleden gaan shoppen in het centrum (Amsterdam) omdat ik een outfit nodig had voor de bruiloft van mijn broer. Het was die dag 30 graden, heel erg druk en ik was na 4 uur lopen eindelijk geslaagd. Dolblij maar doodmoe moest ik weer de hele stad doorlopen om terug bij mijn fiets te komen die in de buurt van CS stond. Onderweg terug ben ik vluchtig nog een paar winkels in geweest op zoek naar accessoires. Eenmaal terug bij mijn fiets wil ik mijn 3 plastic zakken in mijn fietstas stoppen maar....ik heb er nog maar 2. En in de tas die ik mistte zat nou net de outfit die ik had gekocht plus nog een extra jurkje. Totale waarde: 250 euro. GVD!! Ik heb gelijk rechtsomkeerd gemaakt en half rennend alle bezochte winkels nog eens aangedaan. Overal gevraagd of ze mijn plastic tas met kleding hadden gevonden. Uiteindelijk vond ik hem terug in de eerste winkel die ik na aankoop bezocht had. Hij stond gewoon op de grond bij de ingang mét inhoud én bonnetjes. Ongelofelijk in centrum Amsterdam!
Ik heb zelf ook een keer een tas met inhoud gevonden. En een keer een portemonnee. Beide keren heb ik aan de winkelmedewerkers gezegd dat ik de gevonden voorwerpen meenam en dat ik nog een tijdje in de buurt aan het winkelen zou zijn. Ik heb mijn mobiele nummer en adres achtergelaten. No way dat ik dat soort dingen aan iemand ga afgeven. Ik vertrouw alleen mezelf.
Ik heb zelf ook een keer een tas met inhoud gevonden. En een keer een portemonnee. Beide keren heb ik aan de winkelmedewerkers gezegd dat ik de gevonden voorwerpen meenam en dat ik nog een tijdje in de buurt aan het winkelen zou zijn. Ik heb mijn mobiele nummer en adres achtergelaten. No way dat ik dat soort dingen aan iemand ga afgeven. Ik vertrouw alleen mezelf.
