Overig
alle pijlers
Wraak nemen...
vrijdag 12 september 2008 om 14:59
Een paar uur geleden heb ik de topic over "wraak nemen" gelezen en het is bij me blijven hangen.
Er is namelijk een situatie die ik nog steeds niet kan loslaten.
Rationeel weet ik dat het absurd is, en geloof me, ik heb gerelativeerd tot ik een ons woog en mezelf erom uitgelachen, maar het zit toch te diep. Dit is de concrete situatie
Via een forum kreeg ik onverwacht een persoonlijk bericht met gescheld. Zomaar uit het niets, van een onbekende. Ik snapte er niets van, maar ok, dat kon ik nog incasseren. Ik heb geprobeerd om te achterhalen wat het probleem was en alles in harmonie te laten verlopen (aard van het beestje). Dat ging moeizaam, maar ik kon het vergeten.
Maar op de een of andere manier kwam hij achter dat ik een advertentie had geplaatst met 2e handse spullen. Hij heeft er op gereageerd, maar ik had niet door dat hij het was. Ik vond het al een vreemd contact. Veel later kwam ik per ongelijk achter dat hij het was. En hij heeft mijn gegevens dus.
Sindsdien voel ik me zo onveilig. Ik ben gestopt met dat forum. Ik voel me zo geïntimideerd. Hij is in mijn privéleven gekomen, zonder dat ik het wist.
Dat gevoel van onveiligheid... ik kan moeilijk de neiging onderdrukken om hetzelfde terug te doen. Ik weet het, het gaat alle verstand te boven en is zelfs kinderachtig. Maar nu na bijna een jaar, voel ik dat het uit mijn systeem moet. Ja, ik heb van alles geprobeerd om het los te laten: mediteren, begrip tonen voor zijn actie enz. enz. Ik heb mezelf zelfs geanalyseerd. Heb ik ergens een persoon in het verleden waar ik hetzelfde bij gevoeld heb...? Wat triggerde mij? Waar ik gewoon enorm boos over ben, is dat achterbakse. En het machteloze gevoel dat ik had. En machteloos zijn, is naast het onveilig voelen, iets wat ik absoluut niet kan verdragen.
Het moet dus uit mijn systeem, en ik heb zelfs ideeën hoe ik het wil doen, alleen heb ik zijn woonadres niet. Misschien maar goed ook, ik weet het niet...
Alle reacties zijn welkom, ook kritiek, maar wel opbouwend graag.
Er is namelijk een situatie die ik nog steeds niet kan loslaten.
Rationeel weet ik dat het absurd is, en geloof me, ik heb gerelativeerd tot ik een ons woog en mezelf erom uitgelachen, maar het zit toch te diep. Dit is de concrete situatie
Via een forum kreeg ik onverwacht een persoonlijk bericht met gescheld. Zomaar uit het niets, van een onbekende. Ik snapte er niets van, maar ok, dat kon ik nog incasseren. Ik heb geprobeerd om te achterhalen wat het probleem was en alles in harmonie te laten verlopen (aard van het beestje). Dat ging moeizaam, maar ik kon het vergeten.
Maar op de een of andere manier kwam hij achter dat ik een advertentie had geplaatst met 2e handse spullen. Hij heeft er op gereageerd, maar ik had niet door dat hij het was. Ik vond het al een vreemd contact. Veel later kwam ik per ongelijk achter dat hij het was. En hij heeft mijn gegevens dus.
Sindsdien voel ik me zo onveilig. Ik ben gestopt met dat forum. Ik voel me zo geïntimideerd. Hij is in mijn privéleven gekomen, zonder dat ik het wist.
Dat gevoel van onveiligheid... ik kan moeilijk de neiging onderdrukken om hetzelfde terug te doen. Ik weet het, het gaat alle verstand te boven en is zelfs kinderachtig. Maar nu na bijna een jaar, voel ik dat het uit mijn systeem moet. Ja, ik heb van alles geprobeerd om het los te laten: mediteren, begrip tonen voor zijn actie enz. enz. Ik heb mezelf zelfs geanalyseerd. Heb ik ergens een persoon in het verleden waar ik hetzelfde bij gevoeld heb...? Wat triggerde mij? Waar ik gewoon enorm boos over ben, is dat achterbakse. En het machteloze gevoel dat ik had. En machteloos zijn, is naast het onveilig voelen, iets wat ik absoluut niet kan verdragen.
Het moet dus uit mijn systeem, en ik heb zelfs ideeën hoe ik het wil doen, alleen heb ik zijn woonadres niet. Misschien maar goed ook, ik weet het niet...
Alle reacties zijn welkom, ook kritiek, maar wel opbouwend graag.
vrijdag 12 september 2008 om 18:12
Die man heeft jou een vervelende mail gestuurd en je prive lastig gevallen. Wat zal zijn doel geweest zijn? Stel dat zijn doel was om jou te raken of zelfs te intimideren, dan kunnen we nu wel stellen dat hij dat doel bereikt heeft. Maar wil je ook dat hij dat weet?
Zo ja, dan zou ik zeker nog een geintje terug flikken. Wie weet lok je daarmee wel een tegenreactie uit en gaat het zo van kwaad tot erger. Houd alleen wel in je achterhoofd dat jouw zaak bij de politie, mocht het daar dan uiteindelijk op uitlopen, een stuk minder sterk wordt door tegenacties van jouw kant. En als hij zo gestoord is dat hij al rare mails stuurt en je thuis belt, dan kun jij je afvragen of je zo'n strijd tegen zo'n debiel in je eentje zou willen voeren...
Zo nee, laat het dan voor wat het is en sta boven dat kinderachtige gedrag.
Zo ja, dan zou ik zeker nog een geintje terug flikken. Wie weet lok je daarmee wel een tegenreactie uit en gaat het zo van kwaad tot erger. Houd alleen wel in je achterhoofd dat jouw zaak bij de politie, mocht het daar dan uiteindelijk op uitlopen, een stuk minder sterk wordt door tegenacties van jouw kant. En als hij zo gestoord is dat hij al rare mails stuurt en je thuis belt, dan kun jij je afvragen of je zo'n strijd tegen zo'n debiel in je eentje zou willen voeren...
Zo nee, laat het dan voor wat het is en sta boven dat kinderachtige gedrag.
dinsdag 16 september 2008 om 16:42
zaterdag 20 september 2008 om 12:20
quote:Naski schreef op 16 september 2008 @ 16:56:
Maar heb je, nu je de reacties hebt gelezen, ook niet zoiets van: "Laat maar, misschien krijg ik er inderdaad alleen maar meer ellende mee als ik contact zoek".
Nu ben je in ieder geval van hem af.
Nee, soms is wraak zoet. Ik heb geen zin meer om uit angst voor repressailles mijn schouders te laten hangen. En hij zal nooit kunnen achterhalen wie hem het rotgeintje geflikt heeft.
De oproep van Viva over wraak heeft me echt getriggerd.
Maar heb je, nu je de reacties hebt gelezen, ook niet zoiets van: "Laat maar, misschien krijg ik er inderdaad alleen maar meer ellende mee als ik contact zoek".
Nu ben je in ieder geval van hem af.
Nee, soms is wraak zoet. Ik heb geen zin meer om uit angst voor repressailles mijn schouders te laten hangen. En hij zal nooit kunnen achterhalen wie hem het rotgeintje geflikt heeft.
De oproep van Viva over wraak heeft me echt getriggerd.
zaterdag 20 september 2008 om 13:57
Wat voor represailles bedoel je? Heeft hij gedreigd je iets aan te doen als jij bepaalde dingen doet of laat?
Wat is je doel? Hem voor heel even een rotgevoel te bezorgen? En dan? Het verandert niet wat er gebeurt is, het neemt jouw onveilige gevoel niet weg (hij heeft nog steeds je gegevens) en je schiet er dus uiteindelijk niets mee op. En wie zegt dat je hem een rotgevoel bezorgt, als het niet werkt, ga je dan steeds verder in je wraakacties?
Ik zou zeggen: wees de wijste!
Wat is je doel? Hem voor heel even een rotgevoel te bezorgen? En dan? Het verandert niet wat er gebeurt is, het neemt jouw onveilige gevoel niet weg (hij heeft nog steeds je gegevens) en je schiet er dus uiteindelijk niets mee op. En wie zegt dat je hem een rotgevoel bezorgt, als het niet werkt, ga je dan steeds verder in je wraakacties?
Ik zou zeggen: wees de wijste!
Ook als je naast me ligt, je gezicht opnieuw het mooiste blijkt te zijn
