Psyche
alle pijlers
Advies gevraagd: pesten/angst
vrijdag 10 september 2010 om 10:05
Een meisje dat ik ken (net 18), is een dropout van de middelbare school, omdat ze het daar emotioneel niet kon handlen. Ze is sociaal niet sterk, maakt moeilijk vrienden. Ze werd werd gepest en kon sociaal haar draai niet vinden.
Na meer dan een jaar thuis gezeten te hebben, in therapie gegaan etc, is ze naar een andere school gegaan.
Nu had ze haar eerste dag en vol zin ging ze ernaartoe. Eenmaal aangekomen zag ze een aantal oude klasgenoten staan... de pesters...Ze is direct omgedraaid en niet meer teruggekomen.
Nu vraag ik me af... Wat moet ze doen? Is overplaatsing niet vluchten en is 18 de leeftijd waarop je je angsten onder ogen moet/mag zien en moet ze door deze zure appel heen? Of moeten ouders/zussen/broers een keer mee naar de school? Of moet ze ermee stoppen? Ze wil erg graag haar diploma halen..
Help...
Na meer dan een jaar thuis gezeten te hebben, in therapie gegaan etc, is ze naar een andere school gegaan.
Nu had ze haar eerste dag en vol zin ging ze ernaartoe. Eenmaal aangekomen zag ze een aantal oude klasgenoten staan... de pesters...Ze is direct omgedraaid en niet meer teruggekomen.
Nu vraag ik me af... Wat moet ze doen? Is overplaatsing niet vluchten en is 18 de leeftijd waarop je je angsten onder ogen moet/mag zien en moet ze door deze zure appel heen? Of moeten ouders/zussen/broers een keer mee naar de school? Of moet ze ermee stoppen? Ze wil erg graag haar diploma halen..
Help...
vrijdag 10 september 2010 om 11:55
quote:BellatrixVanDetta schreef op 10 september 2010 @ 11:44:
[...]
Zo begon het bij mij ook. En dit was het gevolg:
[...]
Het stopte pas op mijn 16e, toen ik op een andere middelbare terecht kwam, waar niemand mijn gechiedenis kende en ik met een schone lei kon beginnen. Wat een verademing was dat!Maar vond je jezelf niet meer sneu toen je naar die andere school ging? Was je zelfbeeld puur en alleen door de verhuizing verbeterd?
[...]
Zo begon het bij mij ook. En dit was het gevolg:
[...]
Het stopte pas op mijn 16e, toen ik op een andere middelbare terecht kwam, waar niemand mijn gechiedenis kende en ik met een schone lei kon beginnen. Wat een verademing was dat!Maar vond je jezelf niet meer sneu toen je naar die andere school ging? Was je zelfbeeld puur en alleen door de verhuizing verbeterd?
vrijdag 10 september 2010 om 11:55
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:54:
Houding zal er vast mee te maken hebben gehad, ik geef al aan niet de bijdehandste te zijn geweest.
Verder doet het er niet meer toe hoor: ik ben een reuze leuke meid geworden die ondertussen een lekkere kerel en bloedjes van kinderen heeft. Mooi huis, leuke baan. Ik ben een gezegend mens. Good for you!
Houding zal er vast mee te maken hebben gehad, ik geef al aan niet de bijdehandste te zijn geweest.
Verder doet het er niet meer toe hoor: ik ben een reuze leuke meid geworden die ondertussen een lekkere kerel en bloedjes van kinderen heeft. Mooi huis, leuke baan. Ik ben een gezegend mens. Good for you!
vrijdag 10 september 2010 om 11:57
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:54:
Houding zal er vast mee te maken hebben gehad, ik geef al aan niet de bijdehandste te zijn geweest.
Verder doet het er niet meer toe hoor: ik ben een reuze leuke meid geworden die ondertussen een lekkere kerel en bloedjes van kinderen heeft. Mooi huis, leuke baan. Ik ben een gezegend mens.
Dat is mooi
Ik heb vorig jaar wel gemerkt hoe mijn pesthistorie me sterker heeft gemaakt: de sfeer was kut op mijn werk, en ja hoor, pesterij. Van baas en collegae. En puur en alleen door mijn houding van 'Mij krijg je niet' (en hier en daar een paar rake, iets te harde opmerkingen waar belangrijke derden bij waren ) heb ik ze zò ontzettend op hun nummer gezet
Houding zal er vast mee te maken hebben gehad, ik geef al aan niet de bijdehandste te zijn geweest.
Verder doet het er niet meer toe hoor: ik ben een reuze leuke meid geworden die ondertussen een lekkere kerel en bloedjes van kinderen heeft. Mooi huis, leuke baan. Ik ben een gezegend mens.
Dat is mooi
Ik heb vorig jaar wel gemerkt hoe mijn pesthistorie me sterker heeft gemaakt: de sfeer was kut op mijn werk, en ja hoor, pesterij. Van baas en collegae. En puur en alleen door mijn houding van 'Mij krijg je niet' (en hier en daar een paar rake, iets te harde opmerkingen waar belangrijke derden bij waren ) heb ik ze zò ontzettend op hun nummer gezet
vrijdag 10 september 2010 om 11:59
Met alle respect maar ik denk niet dat jij kan beoordelen of het echt zo erg is/was als zij het beleefd.
Bij mij begon het in groep 3. De reden? hmm even denken misschien omdat ik niet uit de stad kwam. Ik weet het niet en de pesters ook niet. Jarenlang zijn er mensen geweest die zeiden: die onschuldige plagerijtjes? Dat is allemaal niet zo erg. Maar zo erg was het wel! Los van elkaar was het allemaal misschien niet zo erg, maar alles bij elkaar wel. Het stopte toen ik naar de middelbare school ging maar het stopte pas helemaal toen ik naar het mbo ging. Ik woon nog steeds in dezelfde omgeving, en kom ze nog regelmatig tegen. En ook al hebben ze hun excuses aangeboden, ik durf ze niet aan te kijken. sterker nog ze hebben mijn zelfvertrouwen zo ondermijnt dat ik omloop als ik alleen ben.
Bij mij begon het in groep 3. De reden? hmm even denken misschien omdat ik niet uit de stad kwam. Ik weet het niet en de pesters ook niet. Jarenlang zijn er mensen geweest die zeiden: die onschuldige plagerijtjes? Dat is allemaal niet zo erg. Maar zo erg was het wel! Los van elkaar was het allemaal misschien niet zo erg, maar alles bij elkaar wel. Het stopte toen ik naar de middelbare school ging maar het stopte pas helemaal toen ik naar het mbo ging. Ik woon nog steeds in dezelfde omgeving, en kom ze nog regelmatig tegen. En ook al hebben ze hun excuses aangeboden, ik durf ze niet aan te kijken. sterker nog ze hebben mijn zelfvertrouwen zo ondermijnt dat ik omloop als ik alleen ben.
Erger u niet, verwonder u slechts!
vrijdag 10 september 2010 om 12:00
quote:AlettaJacobs schreef op 10 september 2010 @ 11:54:
[...]
Wat gebeurde er dan?Ehm.. kan ik moeilijk beantwoorden want voor zover ik weet dus niet zoveel. Zij was een tijdje ziek, een van haar klasgenoten waar ze wel mee omging die vond daar iets van. Meisje boos, niet meer praten, andere meisje vind een ander groepje en ' spannen samen' tegen haar. Vanaf toen stond ze er alleen voor en als ze wat zei werd ze uitgelachen. Ik herinner me nog wel een keer dat ze voor drama een oefening moesten waarbij mensen dichtbij de persoon moesten gaan staan van wie ze afkeer hadden... En er gingen veel klasgenoten bij haar staan,.... (belachelijke oefening ook trouwens)
[...]
Wat gebeurde er dan?Ehm.. kan ik moeilijk beantwoorden want voor zover ik weet dus niet zoveel. Zij was een tijdje ziek, een van haar klasgenoten waar ze wel mee omging die vond daar iets van. Meisje boos, niet meer praten, andere meisje vind een ander groepje en ' spannen samen' tegen haar. Vanaf toen stond ze er alleen voor en als ze wat zei werd ze uitgelachen. Ik herinner me nog wel een keer dat ze voor drama een oefening moesten waarbij mensen dichtbij de persoon moesten gaan staan van wie ze afkeer hadden... En er gingen veel klasgenoten bij haar staan,.... (belachelijke oefening ook trouwens)
vrijdag 10 september 2010 om 12:00
quote:tilalia2 schreef op 10 september 2010 @ 11:54:
[...]
Ik denk dat er 'iets' was, ja. Want meer kinderen hebben een bril en die worden niet allemaal gepest. Als jij - ik zeg maar wat - op de kast vloog bij de eerste keer dat ze je plaagden met je bril, en daar boos over bleef, dan was dat voor de pesters natuurlijk leuk. Actie reactie, het werkt. Cool, dat doen we nog een keer. Lachen, om dat grapje wordt ze weer boos! Nog een keer! Cool, ze gaat huilen! en zo gaat het verder.
Bij mij begon het pesten op de kleuterschool. Toen hàd ik nog niet eens een bril Vergelijkbaar met mijn voorbeelden van de voetbalkleedkamer. Hoe reageer je in een situatie die eigenlijk iedereen overkomt.
[...]
Ik denk dat er 'iets' was, ja. Want meer kinderen hebben een bril en die worden niet allemaal gepest. Als jij - ik zeg maar wat - op de kast vloog bij de eerste keer dat ze je plaagden met je bril, en daar boos over bleef, dan was dat voor de pesters natuurlijk leuk. Actie reactie, het werkt. Cool, dat doen we nog een keer. Lachen, om dat grapje wordt ze weer boos! Nog een keer! Cool, ze gaat huilen! en zo gaat het verder.
Bij mij begon het pesten op de kleuterschool. Toen hàd ik nog niet eens een bril Vergelijkbaar met mijn voorbeelden van de voetbalkleedkamer. Hoe reageer je in een situatie die eigenlijk iedereen overkomt.
vrijdag 10 september 2010 om 12:02
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 11:55:
Sleeplessdreamer, bij het meisje waar ik het over heb is het denk ik vooral ook en geval van ' er niet tegen kunnen' . Maar die beleving is wel bepalend voor hoe zij het leven ervaart.
Moeilijk gedoe
Dat maakt het ook zo moeilijk en daarom mag je er iemand ook nooit om veroordelen. Want je bent wie je bent. Je kunt iemand wel proberen te helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en inzicht in communicatie.
Lief dat je haar zo wilt helpen, trouwens!
Sleeplessdreamer, bij het meisje waar ik het over heb is het denk ik vooral ook en geval van ' er niet tegen kunnen' . Maar die beleving is wel bepalend voor hoe zij het leven ervaart.
Moeilijk gedoe
Dat maakt het ook zo moeilijk en daarom mag je er iemand ook nooit om veroordelen. Want je bent wie je bent. Je kunt iemand wel proberen te helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en inzicht in communicatie.
Lief dat je haar zo wilt helpen, trouwens!
vrijdag 10 september 2010 om 12:02
quote:wuiles schreef op 10 september 2010 @ 11:51:
[...]
Weet je heel zeker dat het hier om de onderwijsinspectie gaat en niet om de leerplichtambtenaar? De dame in kwestie was immers kwalificatieplichtig dus ligt het voor de hand dat de leerplichtambtenaar zou worden ingeschakeld.
Kun je hier nog op ingaan?
Ik vind het merkwaardig dat pesten kennelijk een jaar lang wordt geaccepteerd als reden voor schoolverzuim.
[...]
Weet je heel zeker dat het hier om de onderwijsinspectie gaat en niet om de leerplichtambtenaar? De dame in kwestie was immers kwalificatieplichtig dus ligt het voor de hand dat de leerplichtambtenaar zou worden ingeschakeld.
Kun je hier nog op ingaan?
Ik vind het merkwaardig dat pesten kennelijk een jaar lang wordt geaccepteerd als reden voor schoolverzuim.
vrijdag 10 september 2010 om 12:03
Persoonlijk zou ik het risico niet willen lopen om nogmaals door dezelfde personen gepest te worden, dus ik zou direct een andere school kiezen.
Zelf ben ik nooit gepest, maar er is wel een periode geweest dat een aantal jongens heel irritant tijdens de les mijn supersnelle manier van praten nadeden en de leraren deden hier niets tegen. Ik heb toen niet gewacht of dit op pesten uit zou gaan lopen, maar ik ben direct van klas veranderd en dat is me prima bevallen.
Ik zoek het probleem dus niet op en ik raad dit meisje aan dit ook niet te doen.
Zelf ben ik nooit gepest, maar er is wel een periode geweest dat een aantal jongens heel irritant tijdens de les mijn supersnelle manier van praten nadeden en de leraren deden hier niets tegen. Ik heb toen niet gewacht of dit op pesten uit zou gaan lopen, maar ik ben direct van klas veranderd en dat is me prima bevallen.
Ik zoek het probleem dus niet op en ik raad dit meisje aan dit ook niet te doen.
vrijdag 10 september 2010 om 12:05
Ik loop achter de feiten aan: aaifoon dus kan niet kwoten...
Tilalia, dat zijn de berichten
Ik voel mijn vertrek na motie van wantrouwen ook als overwinning trouwens: zak er maar in, ik heb geen tijd voor dit soort gezeik. Ik kan in die tijd ook met leuke mensen samenwerken. Doei!
En echt: de verbazing dat ik direct een andere leuke baan vond stond op de gezichten geschreven. Ik voel toch wel enig leedvermaak over feit dat sfeer er nog steeds bepaald niet op vooruit gegaan is daar als ik de verhalen mag geloven
Tilalia, dat zijn de berichten
Ik voel mijn vertrek na motie van wantrouwen ook als overwinning trouwens: zak er maar in, ik heb geen tijd voor dit soort gezeik. Ik kan in die tijd ook met leuke mensen samenwerken. Doei!
En echt: de verbazing dat ik direct een andere leuke baan vond stond op de gezichten geschreven. Ik voel toch wel enig leedvermaak over feit dat sfeer er nog steeds bepaald niet op vooruit gegaan is daar als ik de verhalen mag geloven
vrijdag 10 september 2010 om 12:06
quote:wuiles schreef op 10 september 2010 @ 12:02:
[...]
Kun je hier nog op ingaan?
Ik vind het merkwaardig dat pesten kennelijk een jaar lang wordt geaccepteerd als reden voor schoolverzuim.
Nee klopt, sorry, ik had het over de leerplichtambtenaar.
Iemand vroeg ook wat mijn relatie is tot haar en dat is naaste familie. Ik begin me door dit topic ook bewuster te worden van steken die door ouders zijn laten vallen,maargoed, dat is een mij bekend probleem. Mijn vraag is daarom hoe ik kan helpen binnen de gegeven situatie, zonder voor ouder te gaan spelen
[...]
Kun je hier nog op ingaan?
Ik vind het merkwaardig dat pesten kennelijk een jaar lang wordt geaccepteerd als reden voor schoolverzuim.
Nee klopt, sorry, ik had het over de leerplichtambtenaar.
Iemand vroeg ook wat mijn relatie is tot haar en dat is naaste familie. Ik begin me door dit topic ook bewuster te worden van steken die door ouders zijn laten vallen,maargoed, dat is een mij bekend probleem. Mijn vraag is daarom hoe ik kan helpen binnen de gegeven situatie, zonder voor ouder te gaan spelen
vrijdag 10 september 2010 om 12:06
Met risico mosterd te zijn: is een sovacursus niks voor deze meid?
Heeft mijn zoon heel goed geholpen, toen hij huilend thuis kwam omdat hij wedrom gepest werd, was dat de druppel, hij gaf aan dat een pestkop tegen hem gezgd had, dat zijn trui zo cool was. Dat was eigenlijk geen pesten maar omdat hij al zo gepest werd ervaarde hij dit dus al als pesten.
Die cursus en mede naar een andere klas doorstromen heefft hem veel goed gedaan.
Zoon is en was een stuk jonger dan meisje in kwestie maar volgens mij bestaat er geen leeftijdsgrens voor een sovatraining.
Heeft mijn zoon heel goed geholpen, toen hij huilend thuis kwam omdat hij wedrom gepest werd, was dat de druppel, hij gaf aan dat een pestkop tegen hem gezgd had, dat zijn trui zo cool was. Dat was eigenlijk geen pesten maar omdat hij al zo gepest werd ervaarde hij dit dus al als pesten.
Die cursus en mede naar een andere klas doorstromen heefft hem veel goed gedaan.
Zoon is en was een stuk jonger dan meisje in kwestie maar volgens mij bestaat er geen leeftijdsgrens voor een sovatraining.
vrijdag 10 september 2010 om 12:07
quote:sleeplessdreamer schreef op 10 september 2010 @ 12:02:
[...]
Dat maakt het ook zo moeilijk en daarom mag je er iemand ook nooit om veroordelen. Want je bent wie je bent. Je kunt iemand wel proberen te helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en inzicht in communicatie.
Lief dat je haar zo wilt helpen, trouwens!Dankjewel!
[...]
Dat maakt het ook zo moeilijk en daarom mag je er iemand ook nooit om veroordelen. Want je bent wie je bent. Je kunt iemand wel proberen te helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en inzicht in communicatie.
Lief dat je haar zo wilt helpen, trouwens!Dankjewel!
vrijdag 10 september 2010 om 12:10
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 12:06:
[...]
Nee klopt, sorry, ik had het over de leerplichtambtenaar.
Iemand vroeg ook wat mijn relatie is tot haar en dat is naaste familie. Ik begin me door dit topic ook bewuster te worden van steken die door ouders zijn laten vallen,maargoed, dat is een mij bekend probleem. Mijn vraag is daarom hoe ik kan helpen binnen de gegeven situatie, zonder voor ouder te gaan spelenMijn beeld is dat haar directe omgeving haar niet stimuleert en haar mogelijk zelfs faciliteert bij haar verzuim. Kennelijk waren de ouders pas bereid een oplossing te zoeken toen duidelijk werd dat de kinderbijslag op de tocht stond. Voeg daarbij dat zij zelf kennelijk niet gemotiveerd is haar probleem op te lossen en je hebt het recept voor ellende waarop jij geen invloed hebt. Helaas.
[...]
Nee klopt, sorry, ik had het over de leerplichtambtenaar.
Iemand vroeg ook wat mijn relatie is tot haar en dat is naaste familie. Ik begin me door dit topic ook bewuster te worden van steken die door ouders zijn laten vallen,maargoed, dat is een mij bekend probleem. Mijn vraag is daarom hoe ik kan helpen binnen de gegeven situatie, zonder voor ouder te gaan spelenMijn beeld is dat haar directe omgeving haar niet stimuleert en haar mogelijk zelfs faciliteert bij haar verzuim. Kennelijk waren de ouders pas bereid een oplossing te zoeken toen duidelijk werd dat de kinderbijslag op de tocht stond. Voeg daarbij dat zij zelf kennelijk niet gemotiveerd is haar probleem op te lossen en je hebt het recept voor ellende waarop jij geen invloed hebt. Helaas.
vrijdag 10 september 2010 om 12:16
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 12:00:
[...]
Ehm.. kan ik moeilijk beantwoorden want voor zover ik weet dus niet zoveel.
Misschien moet je dan maar niet oordelen over de maat van het pesten
quote:Zij was een tijdje ziek, een van haar klasgenoten waar ze wel mee omging die vond daar iets van. Meisje boos, niet meer praten, andere meisje vind een ander groepje en ' spannen samen' tegen haar. Vanaf toen stond ze er alleen voor en als ze wat zei werd ze uitgelachen. Ik herinner me nog wel een keer dat ze voor drama een oefening moesten waarbij mensen dichtbij de persoon moesten gaan staan van wie ze afkeer hadden... En er gingen veel klasgenoten bij haar staan,.... (belachelijke oefening ook trouwens)Herkenbaar, die manier van pesten. Zo werd ik ook gepest: geen pakken slaag of vestopte spullen, maar subtieler: totale uitsluiting. Ik kon niets zeggen of doen zonder dat anderen me lieten weten hoe sneu dat was. Mijn gedrag was raar, mijn kleren belachelijk en mijn mening werd genegeerd of uit zijn verband getrokken, zodat het stof opleverde voor dagen gezelligheid Ik vond het moeilijk vol te houden, en kan me levendig voorstellen dat dit meisje besloten heeft dat het op moest houden. Knap van haar, ik durfde niet.
[...]
Ehm.. kan ik moeilijk beantwoorden want voor zover ik weet dus niet zoveel.
Misschien moet je dan maar niet oordelen over de maat van het pesten
quote:Zij was een tijdje ziek, een van haar klasgenoten waar ze wel mee omging die vond daar iets van. Meisje boos, niet meer praten, andere meisje vind een ander groepje en ' spannen samen' tegen haar. Vanaf toen stond ze er alleen voor en als ze wat zei werd ze uitgelachen. Ik herinner me nog wel een keer dat ze voor drama een oefening moesten waarbij mensen dichtbij de persoon moesten gaan staan van wie ze afkeer hadden... En er gingen veel klasgenoten bij haar staan,.... (belachelijke oefening ook trouwens)Herkenbaar, die manier van pesten. Zo werd ik ook gepest: geen pakken slaag of vestopte spullen, maar subtieler: totale uitsluiting. Ik kon niets zeggen of doen zonder dat anderen me lieten weten hoe sneu dat was. Mijn gedrag was raar, mijn kleren belachelijk en mijn mening werd genegeerd of uit zijn verband getrokken, zodat het stof opleverde voor dagen gezelligheid Ik vond het moeilijk vol te houden, en kan me levendig voorstellen dat dit meisje besloten heeft dat het op moest houden. Knap van haar, ik durfde niet.
vrijdag 10 september 2010 om 12:21
quote:wuiles schreef op 10 september 2010 @ 12:10:
[...]
Mijn beeld is dat haar directe omgeving haar niet stimuleert en haar mogelijk zelfs faciliteert bij haar verzuim. Kennelijk waren de ouders pas bereid een oplossing te zoeken toen duidelijk werd dat de kinderbijslag op de tocht stond. Voeg daarbij dat zij zelf kennelijk niet gemotiveerd is haar probleem op te lossen en je hebt het recept voor ellende waarop jij geen invloed hebt. Helaas.
Dat van de kinderbijslag is volgens mij niet waar, maar verder zie je het volgens mij goed.
Ik heb zelfs het gevoel dat ze niet alleen gefaciliteerd wordt bij haar verzuim, maar ook bij het niet contact maken, geen bijbaantje zoeken, kortom, bij het geen eigen leven hebben. Zij is inderdaad ook niet in die zin gemotiveerd dat ze zaken aanpakt...ze is vrij passief en angstig. Maar dat betekent dan toch niet dat ze opgegeven is? Dat ik niets meer zou kunnen betekenen? Daar weiger ik in te geloven.
[...]
Mijn beeld is dat haar directe omgeving haar niet stimuleert en haar mogelijk zelfs faciliteert bij haar verzuim. Kennelijk waren de ouders pas bereid een oplossing te zoeken toen duidelijk werd dat de kinderbijslag op de tocht stond. Voeg daarbij dat zij zelf kennelijk niet gemotiveerd is haar probleem op te lossen en je hebt het recept voor ellende waarop jij geen invloed hebt. Helaas.
Dat van de kinderbijslag is volgens mij niet waar, maar verder zie je het volgens mij goed.
Ik heb zelfs het gevoel dat ze niet alleen gefaciliteerd wordt bij haar verzuim, maar ook bij het niet contact maken, geen bijbaantje zoeken, kortom, bij het geen eigen leven hebben. Zij is inderdaad ook niet in die zin gemotiveerd dat ze zaken aanpakt...ze is vrij passief en angstig. Maar dat betekent dan toch niet dat ze opgegeven is? Dat ik niets meer zou kunnen betekenen? Daar weiger ik in te geloven.
vrijdag 10 september 2010 om 12:23
Zo ben ik ook een hele tijd gepest AJ. Het begon met wat anders. Verbaal pesten, ik was dom, lelijk, dik en nog veel meer dingen die ik niet ga herhalen. Daarna verschoof het naar alles wat ik deed of niet deed. En uiteindelijk werd ik genegeerd. Persoonlijk vond ik dat het ergst.
Erger u niet, verwonder u slechts!
vrijdag 10 september 2010 om 12:24
quote:AlettaJacobs schreef op 10 september 2010 @ 12:16:
[...]
Misschien moet je dan maar niet oordelen over de maat van het pesten
[...]
Herkenbaar, die manier van pesten. Zo werd ik ook gepest: geen pakken slaag of vestopte spullen, maar subtieler: totale uitsluiting. Ik kon niets zeggen of doen zonder dat anderen me lieten weten hoe sneu dat was. Mijn gedrag was raar, mijn kleren belachelijk en mijn mening werd genegeerd of uit zijn verband getrokken, zodat het stof opleverde voor dagen gezelligheid Ik vond het moeilijk vol te houden, en kan me levendig voorstellen dat dit meisje besloten heeft dat het op moest houden. Knap van haar, ik durfde niet.Ik kan me niet voorstellen hoe erg dat moet zijn! Het niet oordelen probeer ik.
[...]
Misschien moet je dan maar niet oordelen over de maat van het pesten
[...]
Herkenbaar, die manier van pesten. Zo werd ik ook gepest: geen pakken slaag of vestopte spullen, maar subtieler: totale uitsluiting. Ik kon niets zeggen of doen zonder dat anderen me lieten weten hoe sneu dat was. Mijn gedrag was raar, mijn kleren belachelijk en mijn mening werd genegeerd of uit zijn verband getrokken, zodat het stof opleverde voor dagen gezelligheid Ik vond het moeilijk vol te houden, en kan me levendig voorstellen dat dit meisje besloten heeft dat het op moest houden. Knap van haar, ik durfde niet.Ik kan me niet voorstellen hoe erg dat moet zijn! Het niet oordelen probeer ik.
vrijdag 10 september 2010 om 12:26
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 12:21:
[...]
Dat van de kinderbijslag is volgens mij niet waar, maar verder zie je het volgens mij goed.
Ik heb zelfs het gevoel dat ze niet alleen gefaciliteerd wordt bij haar verzuim, maar ook bij het niet contact maken, geen bijbaantje zoeken, kortom, bij het geen eigen leven hebben. Zij is inderdaad ook niet in die zin gemotiveerd dat ze zaken aanpakt...ze is vrij passief en angstig. Maar dat betekent dan toch niet dat ze opgegeven is? Dat ik niets meer zou kunnen betekenen? Daar weiger ik in te geloven.Het is je goed recht om dat niet te geloven. Op mijn beurt ben ik van mening dat de dame in kwestie meerderjarig is en derhalve zelf verantwoordelijk voor haar leven. Pas als zij zelf bereid is de handen uit de mouwen te steken zul je iets kunnen bereiken.
[...]
Dat van de kinderbijslag is volgens mij niet waar, maar verder zie je het volgens mij goed.
Ik heb zelfs het gevoel dat ze niet alleen gefaciliteerd wordt bij haar verzuim, maar ook bij het niet contact maken, geen bijbaantje zoeken, kortom, bij het geen eigen leven hebben. Zij is inderdaad ook niet in die zin gemotiveerd dat ze zaken aanpakt...ze is vrij passief en angstig. Maar dat betekent dan toch niet dat ze opgegeven is? Dat ik niets meer zou kunnen betekenen? Daar weiger ik in te geloven.Het is je goed recht om dat niet te geloven. Op mijn beurt ben ik van mening dat de dame in kwestie meerderjarig is en derhalve zelf verantwoordelijk voor haar leven. Pas als zij zelf bereid is de handen uit de mouwen te steken zul je iets kunnen bereiken.
vrijdag 10 september 2010 om 12:26
Saartje, je bent duidelijk heel emotioneel betrokken bij het welzijn van dit meisje. Ben je in de gelegenheid om ook daadwerkelijk te helpen? Ik bedoel, kun je de rol van de ouders op een bepaalde manier "overnemen" of hen in de begeleidng van dit meisje te kunnen steunen?
Ik bedoel dan bijvoorbeeld haar helpen met het zoeken naar een baan? Of haar stimuleren contacten te leggen, bijv bij een sportvereniging of zo?
Weet dat meisje dat je zo begaan bent met haar?
Ik bedoel dan bijvoorbeeld haar helpen met het zoeken naar een baan? Of haar stimuleren contacten te leggen, bijv bij een sportvereniging of zo?
Weet dat meisje dat je zo begaan bent met haar?
vrijdag 10 september 2010 om 12:29
vrijdag 10 september 2010 om 12:31
quote:sleeplessdreamer schreef op 10 september 2010 @ 12:29:
De leeftijd van 18 jaar bereiken wil nl nog niet zeggen dat je ook emotioneel volwassen genoeg bent om voor jezelf op te komen en te zorgen. Soms is het dan fijn om hulp te krijgen daarbij, liefst van de ouders, maar anders van iemand anders die dichtbij staat.Iemand die meerderjarig is en geen gevaar vormt voor zichzelf of anderen kan niet gedwongen worden. Deze dame wordt door de omgeving in de gelegenheid gesteld niet naar school te gaan en is zelf ook niet gemotiveerd. Dan houdt het voor TO op; hoe goed bedoeld ook.
De leeftijd van 18 jaar bereiken wil nl nog niet zeggen dat je ook emotioneel volwassen genoeg bent om voor jezelf op te komen en te zorgen. Soms is het dan fijn om hulp te krijgen daarbij, liefst van de ouders, maar anders van iemand anders die dichtbij staat.Iemand die meerderjarig is en geen gevaar vormt voor zichzelf of anderen kan niet gedwongen worden. Deze dame wordt door de omgeving in de gelegenheid gesteld niet naar school te gaan en is zelf ook niet gemotiveerd. Dan houdt het voor TO op; hoe goed bedoeld ook.
