Psyche
alle pijlers
Advies gevraagd: pesten/angst
vrijdag 10 september 2010 om 10:05
Een meisje dat ik ken (net 18), is een dropout van de middelbare school, omdat ze het daar emotioneel niet kon handlen. Ze is sociaal niet sterk, maakt moeilijk vrienden. Ze werd werd gepest en kon sociaal haar draai niet vinden.
Na meer dan een jaar thuis gezeten te hebben, in therapie gegaan etc, is ze naar een andere school gegaan.
Nu had ze haar eerste dag en vol zin ging ze ernaartoe. Eenmaal aangekomen zag ze een aantal oude klasgenoten staan... de pesters...Ze is direct omgedraaid en niet meer teruggekomen.
Nu vraag ik me af... Wat moet ze doen? Is overplaatsing niet vluchten en is 18 de leeftijd waarop je je angsten onder ogen moet/mag zien en moet ze door deze zure appel heen? Of moeten ouders/zussen/broers een keer mee naar de school? Of moet ze ermee stoppen? Ze wil erg graag haar diploma halen..
Help...
Na meer dan een jaar thuis gezeten te hebben, in therapie gegaan etc, is ze naar een andere school gegaan.
Nu had ze haar eerste dag en vol zin ging ze ernaartoe. Eenmaal aangekomen zag ze een aantal oude klasgenoten staan... de pesters...Ze is direct omgedraaid en niet meer teruggekomen.
Nu vraag ik me af... Wat moet ze doen? Is overplaatsing niet vluchten en is 18 de leeftijd waarop je je angsten onder ogen moet/mag zien en moet ze door deze zure appel heen? Of moeten ouders/zussen/broers een keer mee naar de school? Of moet ze ermee stoppen? Ze wil erg graag haar diploma halen..
Help...
vrijdag 10 september 2010 om 11:20
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 11:16:
Dank voor de tekst BgB, dat verduidelijkt wel.
Ik heb er nog even over nagedacht en ik weet waarom ik zo twijfel.
Iedereen zal nu wel over me heen vallen, maar ik vind het zo erg dat ze niet weerbaar is. De verhalen die ik hoorde over het pesten leken mij namelijk niet erg. Ik weet, voor haar was het erg, maar wat ik eigenlijk bedoel is dat ik me afvraag of ze uberhaupt ooit met mensen in een groep om zal kunnen gaan. (vandaar ook mijn zure appel vraag). Vooral het begin leek mij heel normaal hoe meiden met elkaar omgaan....... en daarom kan ik me ook zo moeilijk in haar verplaatsen. Maar dit topic helpt!Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
Dank voor de tekst BgB, dat verduidelijkt wel.
Ik heb er nog even over nagedacht en ik weet waarom ik zo twijfel.
Iedereen zal nu wel over me heen vallen, maar ik vind het zo erg dat ze niet weerbaar is. De verhalen die ik hoorde over het pesten leken mij namelijk niet erg. Ik weet, voor haar was het erg, maar wat ik eigenlijk bedoel is dat ik me afvraag of ze uberhaupt ooit met mensen in een groep om zal kunnen gaan. (vandaar ook mijn zure appel vraag). Vooral het begin leek mij heel normaal hoe meiden met elkaar omgaan....... en daarom kan ik me ook zo moeilijk in haar verplaatsen. Maar dit topic helpt!Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
vrijdag 10 september 2010 om 11:21
BgB, nee hoor. Omdat ik zie dat jij vanuit ratio reageert en ik vanuit emotie.
MissSaartje, dat weerbare komt echt wel op het moment dat ze zichzelf kan zijn zonder dat ze gepest wordt is mijn ervaring.
Als ik het was zou ik no way naar die school met pesters gaan. Dan ging ik wel op mezelf wonen in een andere stad en een baantje zoeken. Dan maar ongeschoold werk.
MissSaartje, dat weerbare komt echt wel op het moment dat ze zichzelf kan zijn zonder dat ze gepest wordt is mijn ervaring.
Als ik het was zou ik no way naar die school met pesters gaan. Dan ging ik wel op mezelf wonen in een andere stad en een baantje zoeken. Dan maar ongeschoold werk.
vrijdag 10 september 2010 om 11:22
quote:sleeplessdreamer schreef op 10 september 2010 @ 11:20:
[...]
Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Onderwijsinspectie grijp talleen in als er niet/ nauwelijks naar school wordt gegaan, toch? Of kun je daar ook terecht met pestklachten?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
[...]
Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Onderwijsinspectie grijp talleen in als er niet/ nauwelijks naar school wordt gegaan, toch? Of kun je daar ook terecht met pestklachten?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 10 september 2010 om 11:24
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:21:
Als ik het was zou ik no way naar die school met pesters gaan. Dan ging ik wel op mezelf wonen in een andere stad en een baantje zoeken. Dan maar ongeschoold werk.Wat ik me dan afvraag.... worden mensen lijdzaam van pesten, of zijn de gepeste mensen al lijdzaam van zichzelf? Bedoel ik niet lullig, hoor.
Als ik het was zou ik no way naar die school met pesters gaan. Dan ging ik wel op mezelf wonen in een andere stad en een baantje zoeken. Dan maar ongeschoold werk.Wat ik me dan afvraag.... worden mensen lijdzaam van pesten, of zijn de gepeste mensen al lijdzaam van zichzelf? Bedoel ik niet lullig, hoor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 10 september 2010 om 11:27
vrijdag 10 september 2010 om 11:28
vrijdag 10 september 2010 om 11:28
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 11:16:
Dank voor de tekst BgB, dat verduidelijkt wel.
Ik heb er nog even over nagedacht en ik weet waarom ik zo twijfel.
Iedereen zal nu wel over me heen vallen, maar ik vind het zo erg dat ze niet weerbaar is. De verhalen die ik hoorde over het pesten leken mij namelijk niet erg. Ik weet, voor haar was het erg, maar wat ik eigenlijk bedoel is dat ik me afvraag of ze uberhaupt ooit met mensen in een groep om zal kunnen gaan. (vandaar ook mijn zure appel vraag). Vooral het begin leek mij heel normaal hoe meiden met elkaar omgaan....... en daarom kan ik me ook zo moeilijk in haar verplaatsen. Maar dit topic helpt!
Klaarblijkelijk wordt zij door haar omgeving in staat gesteld om deze reden een jaar school te verzuimen. Daarnaast is er geen sprake van een constructief overleg met de nieuwe onderwijsinstelling. Dat belooft niet veel goeds.
Wat is jouw relatie tot haar?
Dank voor de tekst BgB, dat verduidelijkt wel.
Ik heb er nog even over nagedacht en ik weet waarom ik zo twijfel.
Iedereen zal nu wel over me heen vallen, maar ik vind het zo erg dat ze niet weerbaar is. De verhalen die ik hoorde over het pesten leken mij namelijk niet erg. Ik weet, voor haar was het erg, maar wat ik eigenlijk bedoel is dat ik me afvraag of ze uberhaupt ooit met mensen in een groep om zal kunnen gaan. (vandaar ook mijn zure appel vraag). Vooral het begin leek mij heel normaal hoe meiden met elkaar omgaan....... en daarom kan ik me ook zo moeilijk in haar verplaatsen. Maar dit topic helpt!
Klaarblijkelijk wordt zij door haar omgeving in staat gesteld om deze reden een jaar school te verzuimen. Daarnaast is er geen sprake van een constructief overleg met de nieuwe onderwijsinstelling. Dat belooft niet veel goeds.
Wat is jouw relatie tot haar?
vrijdag 10 september 2010 om 11:30
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2010 @ 11:24:
[...]
Wat ik me dan afvraag.... worden mensen lijdzaam van pesten, of zijn de gepeste mensen al lijdzaam van zichzelf? Bedoel ik niet lullig, hoor.
Ik denk dat die mensen al lijdzaam zijn. Hen overkomt altijd van alles, boehoehoe, waarom moeten ze mij nou hebben, etc etc etc. Soms zit de 'ik ben niks waard boehoehoe' er ook nog bij.
Ik heb mezelf altijd geweldig gevonden, en daarom vond ik het stom dat ze me pesten, ik vond het stom van mezelf dat ik er op in ging, ik vond het stom van mezelf dat ik toch mijn best bleef doen om 'erbij' te horen (terwijl ik ze echt te stom voor woorden vond), en achteraf gezien was ik toen gewoon niet sociaal vaardig. Ook omdat ik altijd bij 'de verkeerde mensen' wilde horen: als ze de hele tijd op je spugen, leer je als kind ook niet om 'normaal' te doen.
Toen ik het zat was, kreeg ik als vanzelf mijn eigen vriendenkring. En daar bleek ook dat ik sociaal niet echt vaardig was. Dat heb ik mede van hen geleerd. Want het zat er wel in, maar kwam er gewoon niet zo uit
[...]
Wat ik me dan afvraag.... worden mensen lijdzaam van pesten, of zijn de gepeste mensen al lijdzaam van zichzelf? Bedoel ik niet lullig, hoor.
Ik denk dat die mensen al lijdzaam zijn. Hen overkomt altijd van alles, boehoehoe, waarom moeten ze mij nou hebben, etc etc etc. Soms zit de 'ik ben niks waard boehoehoe' er ook nog bij.
Ik heb mezelf altijd geweldig gevonden, en daarom vond ik het stom dat ze me pesten, ik vond het stom van mezelf dat ik er op in ging, ik vond het stom van mezelf dat ik toch mijn best bleef doen om 'erbij' te horen (terwijl ik ze echt te stom voor woorden vond), en achteraf gezien was ik toen gewoon niet sociaal vaardig. Ook omdat ik altijd bij 'de verkeerde mensen' wilde horen: als ze de hele tijd op je spugen, leer je als kind ook niet om 'normaal' te doen.
Toen ik het zat was, kreeg ik als vanzelf mijn eigen vriendenkring. En daar bleek ook dat ik sociaal niet echt vaardig was. Dat heb ik mede van hen geleerd. Want het zat er wel in, maar kwam er gewoon niet zo uit
vrijdag 10 september 2010 om 11:31
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:28:
In mijn geval werd ik niet lijdzaam hoor. Ik ging naar de middelbare school en de pesters gingen naar een andere: probleem opgelost. Ik was gewoon een normale leerling op VWO: niet gepest, geen pester en ook niet het populairste meisje van de klas. Gewoon een tiener met vriendinnen.Botte vraag: wat heb je er nou van geleerd? Want je wordt niet zomaar gepest, meestal 'is ' er dan iets waardoor ze je eruit pikken en bestempelen tot pispaal.
In mijn geval werd ik niet lijdzaam hoor. Ik ging naar de middelbare school en de pesters gingen naar een andere: probleem opgelost. Ik was gewoon een normale leerling op VWO: niet gepest, geen pester en ook niet het populairste meisje van de klas. Gewoon een tiener met vriendinnen.Botte vraag: wat heb je er nou van geleerd? Want je wordt niet zomaar gepest, meestal 'is ' er dan iets waardoor ze je eruit pikken en bestempelen tot pispaal.
vrijdag 10 september 2010 om 11:32
Het is heel knap als je zelf die knop om kunt zetten en in een onveilige situatie toch zelfvertrouwen op kunt bouwen. Ik denk echter niet dat iedereen dat kan. Ik had het bijvoorbeeld niet gekund: ik was er zèlf van overtuigd dat ik sneu was. Iedereen vond me sneu, dus ik zelf ook. Er waren simpelweg geen andere manieren om naar mezelf te kijken, en dus kon ik met de beste wil van de wereld het pesten niet stoppen. Ik was het er eigenlijk wel mee eens: ik hoorde gepest te worden.
Nu had ik ook de pech dat mijn thuissituatie ook niet bijzonder warm en liefhebbend was. Niet alleen de mensen in mijn omgeving vonden me raar en sneu, ook mijn ouders. Er zijn vast mensen die in een dergelijke situatie toch kunnen besluiten dat ze best de moeite waard zijn, maar ik kon het niet. Die optie was er gewoon niet.
Pas door het huis uit te gaan, naar een andere stad, door andere mensen te ontmoeten, die met me om wilden gaan, en me zelfs waardeerden (ik wist niet wat me overkwam ) heb ik geleerd anders naar mezelf te kijken. En naar mate ik meer mensen ontmoette die gewoon tegen me deden, die me niet meteen negeerden of mijn mening per definitie diskwalificeerden, kreeg ik meer zelfvertrouwen. Ik kon ontspannen, mezelf zijn. En vooral: ontdekken wie dat was.
Ik weet nu wie ik ben: heel gewoon. Ik ben sociaal, gezellig, ik heb veel vrienden die ik regelmatig zie, en vooral: ik ben gelukkig. Heel erg gelukkig. Ik woon op drie uur reizen van mijn oude woonplaats, ik zie mijn ouders weinig en mijn pesters bijna nooit. Weggaan was de beste beslissing uit mijn leven. En voor mij de enige beslissing die de negatieve spiraal heeft kunnen stoppen
Nu had ik ook de pech dat mijn thuissituatie ook niet bijzonder warm en liefhebbend was. Niet alleen de mensen in mijn omgeving vonden me raar en sneu, ook mijn ouders. Er zijn vast mensen die in een dergelijke situatie toch kunnen besluiten dat ze best de moeite waard zijn, maar ik kon het niet. Die optie was er gewoon niet.
Pas door het huis uit te gaan, naar een andere stad, door andere mensen te ontmoeten, die met me om wilden gaan, en me zelfs waardeerden (ik wist niet wat me overkwam ) heb ik geleerd anders naar mezelf te kijken. En naar mate ik meer mensen ontmoette die gewoon tegen me deden, die me niet meteen negeerden of mijn mening per definitie diskwalificeerden, kreeg ik meer zelfvertrouwen. Ik kon ontspannen, mezelf zijn. En vooral: ontdekken wie dat was.
Ik weet nu wie ik ben: heel gewoon. Ik ben sociaal, gezellig, ik heb veel vrienden die ik regelmatig zie, en vooral: ik ben gelukkig. Heel erg gelukkig. Ik woon op drie uur reizen van mijn oude woonplaats, ik zie mijn ouders weinig en mijn pesters bijna nooit. Weggaan was de beste beslissing uit mijn leven. En voor mij de enige beslissing die de negatieve spiraal heeft kunnen stoppen
vrijdag 10 september 2010 om 11:32
Ik denk dat ik gewoon zo in elkaar steek. Ander voorbeeld dat een aantal mensen vast anders aangepakt zouden hebben: zwaar weer op werk door motie van wantrouwen. Ik heb gewoon een andere baan gezocht in plaats van de strijd aan te gaan om mijn gelijk te behalen. Die eer heb ik aan mijn opvolger gelaten.
vrijdag 10 september 2010 om 11:33
Ik denk dat ik gewoon zo in elkaar steek. Ander voorbeeld dat een aantal mensen vast anders aangepakt zouden hebben: zwaar weer op werk door motie van wantrouwen. Ik heb gewoon een andere baan gezocht in plaats van de strijd aan te gaan om mijn gelijk te behalen. Die eer heb ik aan mijn opvolger gelaten.
vrijdag 10 september 2010 om 11:37
Het is een moeilijk fenomeen, dat pesten.
En waar ligt de grens tussen plagen en pesten en hoe wordt dit door de "gepeste" ervaren. Ik zie dat bijv. in de voetbalteams van mijn zoons. Regelmatig wordt er heen en weer "geplaagd". Dan is die het slachtoffer van een grap (ken je die typische voetbalhumor, niet mijn ding maar ja) en dan weer een ander. De meesten lachen erom en doen er niet moelijk over als ze een keer de pineut zijn. Sommigen kunnen daar absoluut niet tegen en voelen zich gepest. Gaan klagen bij de ouders of de leider. Voor enkelen in dat team dan reden om deze jongen eens extra te plagen. Wat dan weer voelt als extra pesten. Zo krijg je een cirkel en deze is soms lastig te doorbreken.
Ben blij dat mijn jongens er altijd mee om konden gaan, maar het is sneu en erg lastig als je dat niet kunt.
En waar ligt de grens tussen plagen en pesten en hoe wordt dit door de "gepeste" ervaren. Ik zie dat bijv. in de voetbalteams van mijn zoons. Regelmatig wordt er heen en weer "geplaagd". Dan is die het slachtoffer van een grap (ken je die typische voetbalhumor, niet mijn ding maar ja) en dan weer een ander. De meesten lachen erom en doen er niet moelijk over als ze een keer de pineut zijn. Sommigen kunnen daar absoluut niet tegen en voelen zich gepest. Gaan klagen bij de ouders of de leider. Voor enkelen in dat team dan reden om deze jongen eens extra te plagen. Wat dan weer voelt als extra pesten. Zo krijg je een cirkel en deze is soms lastig te doorbreken.
Ben blij dat mijn jongens er altijd mee om konden gaan, maar het is sneu en erg lastig als je dat niet kunt.
vrijdag 10 september 2010 om 11:38
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
vrijdag 10 september 2010 om 11:44
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:38:
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
Zo begon het bij mij ook. En dit was het gevolg:
quote:AlettaJacobs schreef op 10 september 2010 @ 11:32:
Het is heel knap als je zelf die knop om kunt zetten en in een onveilige situatie toch zelfvertrouwen op kunt bouwen. Ik denk echter niet dat iedereen dat kan. Ik had het bijvoorbeeld niet gekund: ik was er zèlf van overtuigd dat ik sneu was. Iedereen vond me sneu, dus ik zelf ook. Er waren simpelweg geen andere manieren om naar mezelf te kijken, en dus kon ik met de beste wil van de wereld het pesten niet stoppen. Ik was het er eigenlijk wel mee eens: ik hoorde gepest te worden.
Het stopte pas op mijn 16e, toen ik op een andere middelbare terecht kwam, waar niemand mijn gechiedenis kende en ik met een schone lei kon beginnen. Wat een verademing was dat!
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
Zo begon het bij mij ook. En dit was het gevolg:
quote:AlettaJacobs schreef op 10 september 2010 @ 11:32:
Het is heel knap als je zelf die knop om kunt zetten en in een onveilige situatie toch zelfvertrouwen op kunt bouwen. Ik denk echter niet dat iedereen dat kan. Ik had het bijvoorbeeld niet gekund: ik was er zèlf van overtuigd dat ik sneu was. Iedereen vond me sneu, dus ik zelf ook. Er waren simpelweg geen andere manieren om naar mezelf te kijken, en dus kon ik met de beste wil van de wereld het pesten niet stoppen. Ik was het er eigenlijk wel mee eens: ik hoorde gepest te worden.
Het stopte pas op mijn 16e, toen ik op een andere middelbare terecht kwam, waar niemand mijn gechiedenis kende en ik met een schone lei kon beginnen. Wat een verademing was dat!
Huts!
vrijdag 10 september 2010 om 11:48
quote:sleeplessdreamer schreef op 10 september 2010 @ 11:20:
[...]
Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
De onderwijsinspectie zag dat ze niet meer naar school ging en toen de school niets deed om haar terug te halen (de coordinator wilde haar uitschrijven zodat haar moeder geen kinderbijslag meer zou krijgen), hebben ze dit plan bedacht.
Ik denk dat ze zich eerder gepest voelde dan dat er daadwerkelijk iets gebeurde, maar dat is mijn visie.
[...]
Maar de onderwijsinspectie zag wel reden om in te grijpen toch? Dan was het toch geen normaal gedrag tussen tieners? Of voelde het meisje zich alleen maar gepest?
Dat is wel belangrijk voor de aanpak, natuurlijk. Dan zal een andere school haar namelijk voor dezelfde problemen stelen, denk ik.
De onderwijsinspectie zag dat ze niet meer naar school ging en toen de school niets deed om haar terug te halen (de coordinator wilde haar uitschrijven zodat haar moeder geen kinderbijslag meer zou krijgen), hebben ze dit plan bedacht.
Ik denk dat ze zich eerder gepest voelde dan dat er daadwerkelijk iets gebeurde, maar dat is mijn visie.
vrijdag 10 september 2010 om 11:50
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:38:
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
En toch denk ik niet dat uiterlijk altijd de oorzaak is van pesten. Er zijn zoveel kinderen met een bril in groep 3 en wie mooi of knap wordt gevonden is toch ook subjectief? Houding en hoe je reageert in de groep is ook een van de mogelijke oorzaken denk ik.
Overigens heel rot voor je dat je dit als kind is overkomen, ik word boos van het walgelijke gedrag van dat soort jongetjes. Bah.
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
En toch denk ik niet dat uiterlijk altijd de oorzaak is van pesten. Er zijn zoveel kinderen met een bril in groep 3 en wie mooi of knap wordt gevonden is toch ook subjectief? Houding en hoe je reageert in de groep is ook een van de mogelijke oorzaken denk ik.
Overigens heel rot voor je dat je dit als kind is overkomen, ik word boos van het walgelijke gedrag van dat soort jongetjes. Bah.
vrijdag 10 september 2010 om 11:51
quote:MissSaartje schreef op 10 september 2010 @ 11:48:
[...]
De onderwijsinspectie zag dat ze niet meer naar school ging en toen de school niets deed om haar terug te halen (de coordinator wilde haar uitschrijven zodat haar moeder geen kinderbijslag meer zou krijgen), hebben ze dit plan bedacht.
Ik denk dat ze zich eerder gepest voelde dan dat er daadwerkelijk iets gebeurde, maar dat is mijn visie.Weet je heel zeker dat het hier om de onderwijsinspectie gaat en niet om de leerplichtambtenaar? De dame in kwestie was immers kwalificatieplichtig dus ligt het voor de hand dat de leerplichtambtenaar zou worden ingeschakeld.
[...]
De onderwijsinspectie zag dat ze niet meer naar school ging en toen de school niets deed om haar terug te halen (de coordinator wilde haar uitschrijven zodat haar moeder geen kinderbijslag meer zou krijgen), hebben ze dit plan bedacht.
Ik denk dat ze zich eerder gepest voelde dan dat er daadwerkelijk iets gebeurde, maar dat is mijn visie.Weet je heel zeker dat het hier om de onderwijsinspectie gaat en niet om de leerplichtambtenaar? De dame in kwestie was immers kwalificatieplichtig dus ligt het voor de hand dat de leerplichtambtenaar zou worden ingeschakeld.
vrijdag 10 september 2010 om 11:54
quote:Suze2hier schreef op 10 september 2010 @ 11:38:
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
Ik denk dat er 'iets' was, ja. Want meer kinderen hebben een bril en die worden niet allemaal gepest. Als jij - ik zeg maar wat - op de kast vloog bij de eerste keer dat ze je plaagden met je bril, en daar boos over bleef, dan was dat voor de pesters natuurlijk leuk. Actie reactie, het werkt. Cool, dat doen we nog een keer. Lachen, om dat grapje wordt ze weer boos! Nog een keer! Cool, ze gaat huilen! en zo gaat het verder.
Bij mij begon het pesten op de kleuterschool. Toen hàd ik nog niet eens een bril
Tila, het pesten begon in de 3e klas an de lagere school. Op die leeftijd is het hebben van een bril, niet de bijdehandste en niet de allermooiste zijn echt voldoende hoor.
Mijn pesters waren even oude jongetjes die me op weg naar huis opwachte om mijn bril van mijn hoofd te slaan. Tsja, als jij denkt dat er "iets" was: ik heb het niet kunnen ontdekken.
Ik denk dat er 'iets' was, ja. Want meer kinderen hebben een bril en die worden niet allemaal gepest. Als jij - ik zeg maar wat - op de kast vloog bij de eerste keer dat ze je plaagden met je bril, en daar boos over bleef, dan was dat voor de pesters natuurlijk leuk. Actie reactie, het werkt. Cool, dat doen we nog een keer. Lachen, om dat grapje wordt ze weer boos! Nog een keer! Cool, ze gaat huilen! en zo gaat het verder.
Bij mij begon het pesten op de kleuterschool. Toen hàd ik nog niet eens een bril
vrijdag 10 september 2010 om 11:54
