Psyche
alle pijlers
Angst/ paniekstoornis deel 2
donderdag 26 januari 2023 om 12:05
Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
woensdag 26 februari 2025 om 13:13
Hé rammie, lastig hè om te doen wat t beste voor je is. Je bent aan t reïntegreren toch? Of alweer helemaal aan t werk?
Ik weet van mezelf dat ritme en een reden om op tijd uit bed te komen, goed voor me is. Ik doe nu vrijwilligerswerk (ben op dit moment afgekeurd) en dat doet altijd wel goed. Heb je een bedrijfsarts met wie je kan overleggen?
Konijnepantoffeltjes wat vreselijk dat jouw lieve konijn er niet meer is. Wat mooi dat je zo veel aan haar kon hebben, maar wat een verdriet nu ze er niet meer is. Dat doe je angst en paniek klachten weer heeft doen opvlammen snap ik wel, ze was jouw houvast en die is weg. Heb je iemand met wie je je verdriet kunt delen, bij wie je je ei kwijt kan? Ik wou dat ik iets kon zeggen dat je kan troosten, maar ik weet niet wat. Heel veel sterkte meis.
Hoe gaat t trouwens met de hulp van de WMO? Vind je dat een beetje fijn?
Hier gaat t wel goed. Ik maak me nog regelmatig zorgen over wat er allemaal kan gebeuren en wat er mis kan gaan en dat dan vooral mbt mijn kinderen. Ze zijn puber en een jong volwassene en het gekke is dat ik me vroeger niet zo'n zorgen maakte over ze. Ik had wel het vertrouwen dat t goed met ze zou gaan. En nu ik geen of heel weinig controle heb over hun leven, ga ik me over alles zorgen maken. School, stages, maar ook zaken waar vooral onze puber tegenaan loopt.
Mijn mood gaat erg op en neer en ik probeer wat gelijkmatiger te zijn, maar wordt nog wel eens mee gesleurd door mijn emoties. Blijft hard werken soms
Ik weet van mezelf dat ritme en een reden om op tijd uit bed te komen, goed voor me is. Ik doe nu vrijwilligerswerk (ben op dit moment afgekeurd) en dat doet altijd wel goed. Heb je een bedrijfsarts met wie je kan overleggen?
Konijnepantoffeltjes wat vreselijk dat jouw lieve konijn er niet meer is. Wat mooi dat je zo veel aan haar kon hebben, maar wat een verdriet nu ze er niet meer is. Dat doe je angst en paniek klachten weer heeft doen opvlammen snap ik wel, ze was jouw houvast en die is weg. Heb je iemand met wie je je verdriet kunt delen, bij wie je je ei kwijt kan? Ik wou dat ik iets kon zeggen dat je kan troosten, maar ik weet niet wat. Heel veel sterkte meis.
Hoe gaat t trouwens met de hulp van de WMO? Vind je dat een beetje fijn?
Hier gaat t wel goed. Ik maak me nog regelmatig zorgen over wat er allemaal kan gebeuren en wat er mis kan gaan en dat dan vooral mbt mijn kinderen. Ze zijn puber en een jong volwassene en het gekke is dat ik me vroeger niet zo'n zorgen maakte over ze. Ik had wel het vertrouwen dat t goed met ze zou gaan. En nu ik geen of heel weinig controle heb over hun leven, ga ik me over alles zorgen maken. School, stages, maar ook zaken waar vooral onze puber tegenaan loopt.
Mijn mood gaat erg op en neer en ik probeer wat gelijkmatiger te zijn, maar wordt nog wel eens mee gesleurd door mijn emoties. Blijft hard werken soms
zondag 2 maart 2025 om 16:19
Bixy, jouw berichtjes?( met je andere nick) doen mij al jaren goed. Zo lief en heb er echt iets aan. Mijn reinregratie ging achteraf te snel. Ga nu weer terug na 3x2uurtjes. Ik moet deze wk naar de cardioloog en heb daar zo veel angst voor. Heb nog vaak hartkloppingen. Huisarts zei niet echt noodzakelijk, maar mssch geeft het je rust.
Dames schrikken jullie ook enorm snel? Hoort dat ook bij angststoornis met burnout? Moest iemand mailen. Per ongeluk bijna naar iemand anders...pfff de lichamelijke sensaties in een seconde al bij de gedachte ojeeee gaat naar verkeerde persoon..en word weer bang vd sensaties. Continu hele dag door zenuwachtig gespannen gevoel ook
Zo vermoeiend!
Och knuffel konijnenpantoffeltje
Dames schrikken jullie ook enorm snel? Hoort dat ook bij angststoornis met burnout? Moest iemand mailen. Per ongeluk bijna naar iemand anders...pfff de lichamelijke sensaties in een seconde al bij de gedachte ojeeee gaat naar verkeerde persoon..en word weer bang vd sensaties. Continu hele dag door zenuwachtig gespannen gevoel ook
Zo vermoeiend!
Och knuffel konijnenpantoffeltje
dinsdag 4 maart 2025 om 14:32
Rammie, dank je wel voor je compliment!
Goed dat je terug ben gegaan in aantal uren, soms gaat t te snel en ben je er nog niet. Houd je eigen tempo aan!
Waarom heb je angst voor de cardioloog? Ben je bang dat er wat gevonden wordt?
Ik denk dat t goed is om uit te sluiten dat je hartkloppingen gevaarlijk zijn. Dat je dat van een specialist hoort. Dat kan je hopelijk gerust stellen.
Dat schrikken heb ik ook last van. Ik denk dat onze basis spanning soms gewoon hoog is een dat er dan maar iets kleins hoeft te gebeuren om een (te) heftige schrik reactie te krijgen, die eigenlijk niet helemaal passend is bij wat er gebeurde.
Ik probeer, als ik dat veel last van heb, toch vaker lichamelijke ontspanning te zoeken. Een meditatie of wat vaker wandelen of even op de bank met een luisterboek. Maar blijft een lastig punt.
Wens je een goed bezoek bij de cardioloog
Konijnepantoffeltjes hoe gaat t nou bij jou? Beetje kalmer inmiddels?
Yessss hoe gaat t bij jou?
Goed dat je terug ben gegaan in aantal uren, soms gaat t te snel en ben je er nog niet. Houd je eigen tempo aan!
Waarom heb je angst voor de cardioloog? Ben je bang dat er wat gevonden wordt?
Ik denk dat t goed is om uit te sluiten dat je hartkloppingen gevaarlijk zijn. Dat je dat van een specialist hoort. Dat kan je hopelijk gerust stellen.
Dat schrikken heb ik ook last van. Ik denk dat onze basis spanning soms gewoon hoog is een dat er dan maar iets kleins hoeft te gebeuren om een (te) heftige schrik reactie te krijgen, die eigenlijk niet helemaal passend is bij wat er gebeurde.
Ik probeer, als ik dat veel last van heb, toch vaker lichamelijke ontspanning te zoeken. Een meditatie of wat vaker wandelen of even op de bank met een luisterboek. Maar blijft een lastig punt.
Wens je een goed bezoek bij de cardioloog
Konijnepantoffeltjes hoe gaat t nou bij jou? Beetje kalmer inmiddels?
Yessss hoe gaat t bij jou?
dinsdag 4 maart 2025 om 14:40
Hier gisteren flinke ruzie met dochter. En ik weet dat dat er soms bij hoort. Ze is nogal koppig en kan heel slecht 'nee' accepteren. Daarbij is ze bijna 18 en vindt dat ze zelf wel beslissingen kan nemen. En dat ben ik ergens wel met haar eens, maar soms....
En door dat soort dingen gaat mijn hoofd weer op volle toeren. Ben ik te streng, te controlerend, laat ik haar teveel los of juist te weinig? Op dat soort momenten schiet mijn hoofd heel erg in de piekerstand, kan ik bijna niet eten en maak ik me om van alles zorgen (want zorgen maken lijkt wel besmettelijk, de ene zorg trekt de andere aan). Nou ja, ruzie is weer bijgelegd gelukkig, want daar kan ik slecht tegen.
En door dat soort dingen gaat mijn hoofd weer op volle toeren. Ben ik te streng, te controlerend, laat ik haar teveel los of juist te weinig? Op dat soort momenten schiet mijn hoofd heel erg in de piekerstand, kan ik bijna niet eten en maak ik me om van alles zorgen (want zorgen maken lijkt wel besmettelijk, de ene zorg trekt de andere aan). Nou ja, ruzie is weer bijgelegd gelukkig, want daar kan ik slecht tegen.
woensdag 5 maart 2025 om 15:50
Ben helaas weer even terug hier 
Sorry, kom hier alleen in slechte tijden ivm herkenning van angst en spanningsklachten. Heb dus helaas weer last, is getriggered door wat omstandigheden. Nu aant kijken hoe ik hier dan weer af kom. Is een poos gewoon goed gegaan, maar nu weer ontzettend in mn hoofd aan het zitten, piekeren over alles wat fout gaat en of het ooit nog wel goed komt. Heb weinig mensen om dit goed mee te kunnen delen, wat me dan ook weer ontzettend verdrietig maakt.
Huisarts gebeld en kan bij POH GGZ terecht, over 2 weken.. Weet niet of dat nou een verwijzing GGZ ook is, want kan via mn verzekering evt ook online vrij snel starten. Ben nooit eerder bij die POH geweest, iemand ervaring mee?
Sorry, kom hier alleen in slechte tijden ivm herkenning van angst en spanningsklachten. Heb dus helaas weer last, is getriggered door wat omstandigheden. Nu aant kijken hoe ik hier dan weer af kom. Is een poos gewoon goed gegaan, maar nu weer ontzettend in mn hoofd aan het zitten, piekeren over alles wat fout gaat en of het ooit nog wel goed komt. Heb weinig mensen om dit goed mee te kunnen delen, wat me dan ook weer ontzettend verdrietig maakt. Huisarts gebeld en kan bij POH GGZ terecht, over 2 weken.. Weet niet of dat nou een verwijzing GGZ ook is, want kan via mn verzekering evt ook online vrij snel starten. Ben nooit eerder bij die POH geweest, iemand ervaring mee?
woensdag 5 maart 2025 om 17:11
Hi Disney, shit dat je weet last heb, raar is dat toch, dat t periodes goed kan gaan en dan soms plotseling ineens de angst terug is. Kun je zelf iets aan de omstandigheden doen, die je angst nu weer triggeren?
Ik ben wel eens bij de poh ggz geweest. Bij mij stond dat los van de verwijzing naar de ggz. De poh ggz zat bij mij in de huisartsenpraktijk en is wat laagdrempeliger. Ik had persoonlijk niet heel veel aan deze gesprekken, het was vooral van me af praten. Maar om te ventileren en weer even wat handvatten krijgen is t prima.
Sterkte voor jou.
Ik ben wel eens bij de poh ggz geweest. Bij mij stond dat los van de verwijzing naar de ggz. De poh ggz zat bij mij in de huisartsenpraktijk en is wat laagdrempeliger. Ik had persoonlijk niet heel veel aan deze gesprekken, het was vooral van me af praten. Maar om te ventileren en weer even wat handvatten krijgen is t prima.
Sterkte voor jou.
woensdag 5 maart 2025 om 22:42
Sorry, ik kom hier niet zo vaak meer omdat ik meestal op Reddit rondhang.
Hoe het gaat? Mwah... Het gemis van Pelle is vreselijk, maar gelukkig begrijpen de mensen om mij heen het goed, met name de mensen die zelf ervaring hebben met huisdieren en zelf voor die vreselijke keuze van inslapen hebben gestaan.
Alleen ben ik erg stom geweest en heb ik mezelf eenmalig beschadigd op een moment dat ik teveel verdriet en pijn had. Toen ik aan het puberen was en flink werd gepest (maar ook toen ik in de 20 was) had ik er al last van en werd het uiteindelijk ook een verslaving, maar ik had het de laatste jaren echt goed in de hand. Ik heb het vandaag doorgegeven aan mijn voormalige psychiatrisch verpleegkundige. Het doet me nu heel erg twijfelen of ik niet toch maar weer terug moet naar het FACT team binnen de ggz.
Het contact met de gespecialiseerde thuisbegeleidster gaat gelukkig goed. Maar ik vraag me nu heel erg af of ik niet een "te zwaar geval" ben voor deze laagdrempeligere hulpverlening.
Rammie, herkenbaar dat je snel schrikt. Als je al heel hoog zit qua spanning dan is er niet veel voor nodig om je te laten schrikken. En de angst voor lichamelijke sensaties heb ik ook nog steeds, ondanks dat ik toch al sinds 2012 kamp met angst- en paniekstoornissen. Wat dat betreft helpt afleiding nog het beste, dan ben ik niet meer zo bezig met wat ik voel of ik vergeet het zelfs voor een tijdje.
Hoe het gaat? Mwah... Het gemis van Pelle is vreselijk, maar gelukkig begrijpen de mensen om mij heen het goed, met name de mensen die zelf ervaring hebben met huisdieren en zelf voor die vreselijke keuze van inslapen hebben gestaan.
Alleen ben ik erg stom geweest en heb ik mezelf eenmalig beschadigd op een moment dat ik teveel verdriet en pijn had. Toen ik aan het puberen was en flink werd gepest (maar ook toen ik in de 20 was) had ik er al last van en werd het uiteindelijk ook een verslaving, maar ik had het de laatste jaren echt goed in de hand. Ik heb het vandaag doorgegeven aan mijn voormalige psychiatrisch verpleegkundige. Het doet me nu heel erg twijfelen of ik niet toch maar weer terug moet naar het FACT team binnen de ggz.
Het contact met de gespecialiseerde thuisbegeleidster gaat gelukkig goed. Maar ik vraag me nu heel erg af of ik niet een "te zwaar geval" ben voor deze laagdrempeligere hulpverlening.
Rammie, herkenbaar dat je snel schrikt. Als je al heel hoog zit qua spanning dan is er niet veel voor nodig om je te laten schrikken. En de angst voor lichamelijke sensaties heb ik ook nog steeds, ondanks dat ik toch al sinds 2012 kamp met angst- en paniekstoornissen. Wat dat betreft helpt afleiding nog het beste, dan ben ik niet meer zo bezig met wat ik voel of ik vergeet het zelfs voor een tijdje.
vrijdag 7 maart 2025 om 12:07
Tja, dat is de vraag. Helaas in mijn nieuwbouwapp weer last van geluiden van bovenburen. Meer bewoners hebben hier last van (van hun bovenburen, niet de mijne specifiek
) dus we zijn aan het kijken of er iets mis is met de vloer/constructie. Zal n lang verhaal worden, ondertussen buren wel gesproken en die houden er rekening mee, maar hoor toch regelmatig wat. Dan giert de angst vaak weer door mn lijf. Aangezien ik slecht in mn vel zit, komt het gewoon heel hard binnen. Ene dag gaat beter dan de andere, soms voelt het uitzichtloos en denk ik dat ik beter naar n hutje op de hei kan verhuizen (wat er ook niet eens is), andere dag kan ik het beter afschuiven op de vloer. Dank voor je uitleg over de poh, had geen idee wat ik kon verwachten. Niet zoveel dus, maar gewoon met iemand praten zou al fijn zijn. Heb weinig mensen om mee te praten, laat staan over zulke dingen. Veel snappen het niet en denken dat je het wel van je af kan zetten want nix aan te doen. Zou willen dat het zo makkelijk was... Pieker veel, ook over andere problemen, dat helpt allemaal niet. Mss kijken of ik toch weer n ggz verwijzing kan krijgen voor online therapie. Mijn gedachten zijn zo negatief de laatste tijd.
Hoe is het met jou? Las ik dat je van nick bent geswitcht, denk dat ik wel weet welke dat was. Heb altijd veel (gehad) aan je begripvolle berichten!
vrijdag 7 maart 2025 om 12:17
Ah konijnenpantoffeltje, snap dat het een flink gemis is! Dieren kunnen echt een maatje en troost zijn, zeker als je met angsten ed kampt. Je had hem ook lang, dan raak je er zeker aan gehecht. Inslapen is vreselijk, maar met zulke problemen was het de minst slechte oplossing en bespaart het verder lijden. Dat zul je vast weten, maar zo voelt het natuurlijk even niet.
Denk niet dat je stom geweest bent, maar dat je even geen andere weg zag om van je pijn en verdriet af te komen. Hopelijk weet je andere manieren of krijg je die van je begeleiding, dan kun je het in de toekomst voorkomen.
Rammie, dat schrikken herken ik ook zeker. Idd omdat de spanning al hoog is, kan het minste of geringste een uitbarsting geven. En ja dat gespannen gevoel overdag herken ik wel, is ook erg vermoeiend omdat je constant aan staat. Heeft het bezoek aan de cardioloog je goed gedaan?
Denk niet dat je stom geweest bent, maar dat je even geen andere weg zag om van je pijn en verdriet af te komen. Hopelijk weet je andere manieren of krijg je die van je begeleiding, dan kun je het in de toekomst voorkomen.
Rammie, dat schrikken herken ik ook zeker. Idd omdat de spanning al hoog is, kan het minste of geringste een uitbarsting geven. En ja dat gespannen gevoel overdag herken ik wel, is ook erg vermoeiend omdat je constant aan staat. Heeft het bezoek aan de cardioloog je goed gedaan?
. Heb er zo veel aan!!Thanx
dinsdag 15 april 2025 om 12:11
Hoe gaat t nou Disney? Al wat bekend over het geluid in je appartement? Lijkt me heel vervelend als je veilige plek, waar je tot rust moet kunnen komen, je zoveel stress geeft. Heb je wel eens uitgezocht waarom die geluiden je zoveel stress geven? Geeft t je angst of stress of spanning of word je er mss boos van en slaat dat om in angst (gebeurt mij nogal eens). Weet niet of dat wat verandert, maar kan wellicht helpen er met wat meer afstand naar te kijken.
Rammie wat fijn dat de cardioloog goed was. Hoe gaat t verder?
Konijnepantoffeltjes hoe gaat t bij jou nu?
Hier gaat t oké. Ik heb aardig opgebouwd in vrijwilligerswerk (8 uur per week) en dat gaat redelijk tot goed (ik ben niet snel tevreden). Ik krijg net verantwoordelijkheden en dat lukt ook.
Maar ik blijf tegen dezelfde zaken oplopen waar ik eerder ook stress van kreeg. Perfect willen doen, te lang doorgaan zonder te eten. En dan denk ik wel eens.. hoe moet t verder? Ik wil op zich wel weer gewoon betaald werk (nu een wia voor een jaar. Loopt van de zomer af en ik weet eigenlijk niet hoe t dan verder gaat. Herkeuring? Moet ik dat zelf aanvragen?) Maar straks loop ik weer vast. Maar ik vind t ook te goed gaan voor een afkeuring.
Ik maak me ook nog veel te veel en vaak druk om van alles betreft mijn bijna volwassen kinderen. En ook dat vreet energie. De ene na de andere negatieve gedachte over hun toekomst, studie, sociale leven etc. En dan weer over die gedachtes oordelen. Gelukkig heb ik nog wel hulp via de wmo en dat helpt wel wat, maar ik wil er gewoon vanaf, die negativiteit in mijn hoofd.
Rammie wat fijn dat de cardioloog goed was. Hoe gaat t verder?
Konijnepantoffeltjes hoe gaat t bij jou nu?
Hier gaat t oké. Ik heb aardig opgebouwd in vrijwilligerswerk (8 uur per week) en dat gaat redelijk tot goed (ik ben niet snel tevreden). Ik krijg net verantwoordelijkheden en dat lukt ook.
Maar ik blijf tegen dezelfde zaken oplopen waar ik eerder ook stress van kreeg. Perfect willen doen, te lang doorgaan zonder te eten. En dan denk ik wel eens.. hoe moet t verder? Ik wil op zich wel weer gewoon betaald werk (nu een wia voor een jaar. Loopt van de zomer af en ik weet eigenlijk niet hoe t dan verder gaat. Herkeuring? Moet ik dat zelf aanvragen?) Maar straks loop ik weer vast. Maar ik vind t ook te goed gaan voor een afkeuring.
Ik maak me ook nog veel te veel en vaak druk om van alles betreft mijn bijna volwassen kinderen. En ook dat vreet energie. De ene na de andere negatieve gedachte over hun toekomst, studie, sociale leven etc. En dan weer over die gedachtes oordelen. Gelukkig heb ik nog wel hulp via de wmo en dat helpt wel wat, maar ik wil er gewoon vanaf, die negativiteit in mijn hoofd.
zondag 27 april 2025 om 12:03
Inmiddels gaat het wel al beter. Het gemis is er nog en soms komen er tranen.
Sinds gisteren heb ik echter een caviakoppeltje! Ze komen uit de caviaopvang. Zo gezellig nu met die geluidjes in huis.
Maar ze zijn nog heel erg bang, vooral voor mijn handen schieten ze weg. Vanmorgen vond ik het al een prestatie dat ze heel even voorzichtig aan mijn vingers kwamen snuffelen.
Het schijnt dat je geduld moet hebben met cavia’s, iets wat ik niet echt heb, dus een goede oefening.
Zitten hier mensen met meer cavia-ervaring? Tips zijn welkom!
Sinds gisteren heb ik echter een caviakoppeltje! Ze komen uit de caviaopvang. Zo gezellig nu met die geluidjes in huis.
Maar ze zijn nog heel erg bang, vooral voor mijn handen schieten ze weg. Vanmorgen vond ik het al een prestatie dat ze heel even voorzichtig aan mijn vingers kwamen snuffelen.
Het schijnt dat je geduld moet hebben met cavia’s, iets wat ik niet echt heb, dus een goede oefening.Zitten hier mensen met meer cavia-ervaring? Tips zijn welkom!
zaterdag 3 mei 2025 om 12:04
Kennen jullie dat gevoel van onrust en stress in je lijf en tegelijk heel moe en down voelen? Niet kunnen rusten vanwege de onrust maar ook niet in beweging komen want lijf voelt zo moe. En tegelijk draait mijn hoofd overuren. Over alles wat ik fout heb gedaan, over wat ik zou moeten doen, zijn en voelen. Ik zou moeten bewegen, naar buiten, in actie komen, stoppen met piekeren, in het nu leven. Maar ik doe niks, durf niks te doen en hoop gewoon dat t straks weer beter zal gaan.
Konijnepantoffeltjes hier geen cavia ervaring, maar ik hoop dat ze al wat meer bij je komen snuffelen!
Konijnepantoffeltjes hier geen cavia ervaring, maar ik hoop dat ze al wat meer bij je komen snuffelen!
zaterdag 3 mei 2025 om 16:11
Bixy ik voel echt hetzelfde als jij! Pieker veel. Continu angstig en spanning in mn lichaam en zooo ontzettend moe v dit alles!
Zelfs op een terrasje zitten is mij te veel...terwijl iedereen v alles doet,denk ik bij alles na of het mij niet te veel word enz.
Veel angstgedachtes ook over mn jongvolwassen kids.
Vreet energie!
Geen ervaring@konijnenpantoffeltje
Zelfs op een terrasje zitten is mij te veel...terwijl iedereen v alles doet,denk ik bij alles na of het mij niet te veel word enz.
Veel angstgedachtes ook over mn jongvolwassen kids.
Vreet energie!
Geen ervaring@konijnenpantoffeltje
zaterdag 3 mei 2025 om 18:37
Ja ik herken het ook helaas...
Heb het vooral in dit seizoen, het gevoel iets te moeten ondernemen maar het lukt niet. Dus continu die onrust maar me niet goed genoeg voelen om iets te ondernemen en als ik iets doe dan vind ik er weinig aan en wil ik weer weg, naar huis.
Mijn wandelingen en sportsessies doe ikbmet moeite en verder lig ik helaas weer veel op de bank/bed me rot en eenzaam te voelen
Nu ook weer fixe hoofdpijn erbovenop dus dat helpt ook niet mee.
Herkenbaar ook dat overal over nadenken Rammie, zal ik dit doen of dat doen? Wat als ik me niet goed voel etc etc en uiteindelijk kom ik dus tot niks en vind ik ook geen rust.
Het vreet echt energie inderdaad
Heb het vooral in dit seizoen, het gevoel iets te moeten ondernemen maar het lukt niet. Dus continu die onrust maar me niet goed genoeg voelen om iets te ondernemen en als ik iets doe dan vind ik er weinig aan en wil ik weer weg, naar huis.
Mijn wandelingen en sportsessies doe ikbmet moeite en verder lig ik helaas weer veel op de bank/bed me rot en eenzaam te voelen
Nu ook weer fixe hoofdpijn erbovenop dus dat helpt ook niet mee.
Herkenbaar ook dat overal over nadenken Rammie, zal ik dit doen of dat doen? Wat als ik me niet goed voel etc etc en uiteindelijk kom ik dus tot niks en vind ik ook geen rust.
Het vreet echt energie inderdaad
dinsdag 6 mei 2025 om 09:30
Rammie wat ontzettend vermoeiend moet t zijn om continu gespannen te zijn. En die zorgen om je kinderen (ook al zijn ze bijna volwassen) heb ik ook. Toen ze klein waren, ging dat veel beter. Maar nu ik veel minder controle heb over wat ze doen (of niet doen) krijg ik t ook lastig. Ik pieker over hun studie, stage, vrienden. Mijn hoofd lijkt soms wel een magneet voor pieker gedachten. Waar maakt jij je zorgen om?
Hoe gaat jouw reïntegratie? Ben je nog aan t opbouwen?
Yesss, ik lees af en toe ook mee in t topic over zomer haters (ik ben ook geen fan van warmte, dus lees ik voor herkenning, maar haat t niet zo erg dat ik wil meeschrijven) en dan lees ik ook hoe lastig jij t heb in de komende tijd met de warmte en t licht. Knap dat je dan wel regelmatig gaat sporten. Heb je nog iets van vrijwilligerswerk?? Ik dacht dat je dat in t verleden wel deed.
Hoe gaat jouw reïntegratie? Ben je nog aan t opbouwen?
Yesss, ik lees af en toe ook mee in t topic over zomer haters (ik ben ook geen fan van warmte, dus lees ik voor herkenning, maar haat t niet zo erg dat ik wil meeschrijven) en dan lees ik ook hoe lastig jij t heb in de komende tijd met de warmte en t licht. Knap dat je dan wel regelmatig gaat sporten. Heb je nog iets van vrijwilligerswerk?? Ik dacht dat je dat in t verleden wel deed.
dinsdag 6 mei 2025 om 09:41
Mijn afgelopen dagen waren ook lastig. Mijn kinderen hebben belangrijke examens, ik heb deze week een gesprek bij mijn vrijwilligerswerk omdat er heel veel gaat veranderen en mijn werk lijkt te verdwijnen. Die onzekerheid vind ik zo lastig.
Ook maak ik me zorgen om het contact met een ex collega dat altijd goed was en die ineens niet meer reageert. Ik pieker over wat ik fout gedaan kan hebben. Ik kom er niet uit en kan t ook moeilijk loslaten.
Ik ben er wel trots op dat ik (met mijn slechte gevoel) toch naar buiten ga. Stukje wandelen, fietsen, iemand bellen. Het kost soms heel veel moeite, maar het geeft me ook wat terug. Soms wat lucht, wat meer rust.
Wat helpt jullie om tot wat verlichting te komen?
Ook maak ik me zorgen om het contact met een ex collega dat altijd goed was en die ineens niet meer reageert. Ik pieker over wat ik fout gedaan kan hebben. Ik kom er niet uit en kan t ook moeilijk loslaten.
Ik ben er wel trots op dat ik (met mijn slechte gevoel) toch naar buiten ga. Stukje wandelen, fietsen, iemand bellen. Het kost soms heel veel moeite, maar het geeft me ook wat terug. Soms wat lucht, wat meer rust.
Wat helpt jullie om tot wat verlichting te komen?
dinsdag 3 juni 2025 om 19:48
Hier even een korte update..
Het gaat niet zo goed, het ziet ernaar uit dat ik binnen nu en korte tijd afscheid moet nemen van mijn kat.
Ik ga nog wel wat proberen met de dierenarts en kijken of het nog aanslaat en heb nog even bedenktijd.
Al 17 jaar is ze in mijn leven en heb ook weer veel angst, waar doe ik goed aan? Kan alleen maar huilen, voel zoveel pijn en verdriet.
Heb ik wel genoeg gedaan? Heb ik het wel goed gedaan?
Wat als ik straks spijt krijg? Ik weet niet hoe ik straks verder moet..
Het gaat niet zo goed, het ziet ernaar uit dat ik binnen nu en korte tijd afscheid moet nemen van mijn kat.
Ik ga nog wel wat proberen met de dierenarts en kijken of het nog aanslaat en heb nog even bedenktijd.
Al 17 jaar is ze in mijn leven en heb ook weer veel angst, waar doe ik goed aan? Kan alleen maar huilen, voel zoveel pijn en verdriet.
Heb ik wel genoeg gedaan? Heb ik het wel goed gedaan?
Wat als ik straks spijt krijg? Ik weet niet hoe ik straks verder moet..
woensdag 4 juni 2025 om 13:26
Oh Yesss wat vreselijk voor je. Je trouwe maatje van 17 jaar, ik kan me jouw verdriet en zorgen goed voorstellen. Ik weet zeker dat je heel veel van je kat houdt en welke beslissing je ook neemt, het is goed. De dierenarts kan je vast goed begeleiden in de keuzes die je moet gaan maken. En dan kun je het echt niet fout doen. Maar dat neemt je verdriet en zorgen niet weg. Ik hoop dat je nog wat tijd kan winnen en het aanslaat.
Ik duim voor je
Ik duim voor je
donderdag 5 juni 2025 om 19:39
Dat is lief Bixy dankjewel 
Heb echt zware dagen achter de rug en de gedachte alleen al kan ik niet verdragen..
Ik hoop ook echt dat we nog meer tijd samen kunnen hebben, ik kan ze echt niet missen en ik heb verder ook geen relatie of echt dingen waar ik naar uit kijk dus de angst/kans om in een depressie te belanden is groot, ik heb het de afgelopen dagen al gevoeld en veel gehuild.
Ben heel dankbaar dat ik ze nog even bij me mag hebben en ga wel extra genieten van die momenten en hopen op het beste.
Je vroeg laatst over vrijwilligerswerk, ik doe dat nog steeds maar het kost me wel veel moeite (ook ivm de zorgen om mijn kat) Dus ik probeer er zoveel mogelijk te zijn maar het lukt niet altijd.
Verder zit ik wel te denken om weer maar de POH te gaan.
Ik vind het leven wel echt zwaar en nu met de zorgen/angst om mijn kat triggert het heel erg mijn angst en depressie
Hoe gaat het met jou verder??
Super goed dat je toch gaat wandelen of fietsen op moeilijke momenten, ik weet hoe moeilijk het kan zijn maar het geeft soms echt lucht ja, of dat je iets even wat duidelijker kan zien.
Wandelen helpt mij ook altijd wel om mijn gedachten te ordenen.
Hopelijk gaat het een beetje goed en in ieder geval bedankt voor je lieve reactie
Heb echt zware dagen achter de rug en de gedachte alleen al kan ik niet verdragen..
Ik hoop ook echt dat we nog meer tijd samen kunnen hebben, ik kan ze echt niet missen en ik heb verder ook geen relatie of echt dingen waar ik naar uit kijk dus de angst/kans om in een depressie te belanden is groot, ik heb het de afgelopen dagen al gevoeld en veel gehuild.
Ben heel dankbaar dat ik ze nog even bij me mag hebben en ga wel extra genieten van die momenten en hopen op het beste.
Je vroeg laatst over vrijwilligerswerk, ik doe dat nog steeds maar het kost me wel veel moeite (ook ivm de zorgen om mijn kat) Dus ik probeer er zoveel mogelijk te zijn maar het lukt niet altijd.
Verder zit ik wel te denken om weer maar de POH te gaan.
Ik vind het leven wel echt zwaar en nu met de zorgen/angst om mijn kat triggert het heel erg mijn angst en depressie
Hoe gaat het met jou verder??
Super goed dat je toch gaat wandelen of fietsen op moeilijke momenten, ik weet hoe moeilijk het kan zijn maar het geeft soms echt lucht ja, of dat je iets even wat duidelijker kan zien.
Wandelen helpt mij ook altijd wel om mijn gedachten te ordenen.
Hopelijk gaat het een beetje goed en in ieder geval bedankt voor je lieve reactie
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
