burn-out wie ook??

Bollo,



Wat een lieve woorden, word er helemaal emo van.



Ik ben weer thuis en bijna helemaal niets aan het doen. Vanmiddag in mijn bedje gelegen, beetje halfslaap maar is dus wel ontspanning. Het gaat nog niet top vandaag. Huilen en gespannen en moe. Wel wilde ik echt naar mijn eigen huis en alleen zijn. Heb eerst een weekje bij mijn moeder gezeten en vond dat toen heerlijk (zag het ook niet zitten om alleen te zijn), maar nu wilde ik geen afleiding en echt even in mijn eigen sopje gaar koken.



Morgen weer naar de psych. Zij benadrukt heel erg dat ik een vaste structuur en vast ritme moet hebben en dat je van veel slapen en op de bank liggen niet echt uitrust. Maar als het mij allemaal teveel is zoals de afgelopen dagen dan werkt stug volhouden alleen maar averechts. Dus daarom vandaag helemaal niets (behalve een wasje en strijk voor de vakantie). Morgen heb ik wel weer een schema, maar ik kijk wel hoe het gaat....

He Hiltje,



Ik had juist wel advies van psych gekregen om vooral te slapen als ik moe ben. Niet de hele dag natuurlijk! Slaap zorgt er voor dat er bepaalde 'ontspanningsstoffen' in je hersenen meer kunnen doen. Maar goed, wie weet is me wel iets aangepraat. Het werkt wel iig. ; - )



Veel succes bij psych morgen en kop op! You can do it!!

Hoi allemaal,



wat is er veel geschreven en gebeurd!!



@bollo, wat zwaar, dat je lg dwarsligt. Ik denk dat het heel slim is om het even "hogerop" te zoeken, dus dat het heel verstandig is morgen te bellen. Maar als je dat hebt gedaan, moet je wel proberen het los te laten... En niet alleen maar te malen over wat je lg denkt en zegt? Wat je zegt, het helpt niet mee, maar als jij het los kunt laten, scheelt dat al heel veel. Succes met bellen morgen!!



@hiltje, als je behoefte hebt aan op de bank liggen, moet je dat gewoon doen. En je hebt niet niks gedaan, je hebt een was gedraaid en gestreken. Als de ergste moeheid weg is, is structuur belangrijk, maar zo te horen ben je nu echt gewoon even op. Luister gewoon naar je lichaam, je weet zelf ook wel wat je nodig hebt... Ik hoop dat je van die vakantie echt kunt genieten, dat je er kunt uitrusten en ontspannen! Je hebt het verdiend hoor...



@juffrouw jannie, hoe is het met je?? Je hebt wel alles tegelijk, lijkt het...



@liselotte, jij ook sterkte. Blijft zo moeilijk he, ik wil ook gewoon "alles weer kunnen", en dan lukt het weer niet. Je post over controle enzo, zo herkenbaar. Bedankt daarvoor...



Mijn week ging niet zo goed. Op m'n werk is in een klas wat gestolen; ik kan de leerlingen dus niet vertrouwen enzo. Dat sleept nog wat voort, maar ik weet eerlijk gezegd niet precies wanneer alles nog compleet was, en dat moeten we wel weten. Voel ik me onzeker over, over de leerlingen (dat ze bij míj stelen!) en over mijn eigen acties. Had ik eerder moeten doorhebben. En ik zie ze morgen, heb daar weinig zin in.



Toen heb ik ook nog mijn docent (studie) verteld dat ik behoorlijk wat motivatieproblemen heb, ik twijfel aan de hele studie: waar doe ik het voor enzo. Dat gesprek kwam goed en luchtte op: ik mag de komende week een eigen "leerroute" uitstippelen, met dingen die ik nuttig vind voor de toekomst. Heel gaaf en uitzonderlijk voor mijn studie, maar het gesprek heeft heel veel energie gekost.



En ik ben ziek aan het worden. Lees: ik ben al ziek, maar accepteer het niet. M'n keel zit dicht, ik hoest de longen uit m'n lijf, ik ben gammel, snel uitgeput. Qua werk kán het nu niet: allemaal toetsen gepland, stevige deadlines voor de kerst. Qua studie kán het niet: de komende twee weken heb ik twee optredens, daar moet ik veel voor studeren. En ik wíl het ook gewoon niet. Ik zit dus nu in hardloopkleren achter de computer, want ik vind dat ik gewoon een stukje moet kunnen rennen. Ik wil niet ziek zijn, dus doe gewoon alsof het niet zo is.



En dan voortdurend denken "ach, nog 2 weken tot de kerst, dat móet lukken". Ik ben moe, en word moe van mezelf.

@ muziekmeisje: luister naar je lichaam!! Alsjeblieft! Dalijk ben je verder van huis. Ziek = ziek. Niet doordenderen, hoor. Neem vitamines, slik paracetemol en op tijd naar bed. Niet teveel van jezelf vragen. En 2 weken is nog best wel een tijdje... Dus: neem jezelf in acht.



Dank voor je steun bij het bellen. Zie er huizenhoog tegenop. Vriendlief snapt dat niet, maar ik ben zo bang dat p en o zegt dat ik het maar lekker zelf moet oplossen met lg en dat gaat nu echt niet. De manier waarop ik word benaderd maakt me bloednerveus. Zit nu al het hele weekend te stressen over houding van lg en dat ik moet bellen. : - (

Heb me voorgenomen dat als p en o niet meewerkt, dat ik het idd nog hogerop ga zoeken, want ik vind het echt onebhoorlijk. Bovendien hebben beide partijen toch baat bij het feit dat ik zo snel mogelijk moet opknappen? Waarom doet lg dan zo dwingend en naar? ZONDER consultatie van ba!!

Volgens mij moet lg gewoon lekker wachten tot volgende week als ik naar ba ben geweest en er een advies is uitgekomen. Lg denkt trouwens zonder advies te kunnen bepalen wat ik wel en niet kan. Heb uitgezocht dat dat niet het geval is, want het is altijd een oordeel van een arts. He bah. Dat ik me zo druk maak. Gadverdamme!!

Het voelt nu inderdaad het beste om te hangen en in bed te liggen. Ben duidelijk weer even over mijn grenzen gegaan. Voelt echt alsof ik nu moet ' uitzieken' .



Bollo: kun je een voorbeeld geven van wat je lg dan nu doet en van je verlangd?

Hoi jongens,



nog even een korte post voor ik naar bed ga (NEE, half negen is niet te vroeg, dat kan best, dat is geen onzin). Ik heb net nog even een wandeling gemaakt, 10 minuutjes ofzo. Hardlopen was een beetje onzin, ook omdat ik mezelf heel warm had ingepakt met muts en sjaal en dikke handschoenen. En het klinkt raar, maar ik ben trots dat ik het niet heb geprobeerd.



Een vriendin heeft me voor Sinterklaas chocoladethee gegeven. Echt heerlijk, dus ik kruip zo met een thermosfles in bed: lezen en thee.



@hiltje, gewoon doen hoor... Welterusten voor straks.



@bollo, sterkte morgen met bellen!! (en loslaten daarna..)

@ muziekmeisje: slaap lekker!



@ Hiltje: lg wil pva met mij maken zonder consultatie ba. Lg noemt mij tevens geen goed werknemer omdat ik, terwijl ik heb aangegeven dat ik zelf contact met lg zou opnemen na het weekend, mijn telefoon uit had gezet. Lg sommeerde mij te bellen afgelopen donderdag. Ik heb lg sinds mijn 1e dag van ziekmelding, de 1e, 2e, 3e en 5e dag contact gehad. Dat lijkt me meer dan voldoende, zeker nadat ik heb aangegeven rust te willen en een afspraak met ba. Morgen is namelijk pas de 8e dag.

Lg wil dat ik naar kantoor kom zonder advies van ba. Lg vraagt allerlei werkgerelateerde zaken aan mij terwijl ik ziek ben en voor een uitgebreide overdracht heb gezorgd. Lg wil allerlei ziektegerelateerde info hebben, maar daar heeft lg geen recht toe. Lg wil dus gewoon zelf alles kunnen bepalen.



Wat denk je, Hiltje?

Bollo,



Ja, daar word je wel overspannen van, van zo'n lg. Nu dus je eerste doel in weg naar genezing: lg handelen.



Ik vind het echt niet normaal dat ze je zo veel wil spreken. Een keer per week contact lijkt mij meer dan voldoende. Je kunt verder nog aangeven dat je dringende werk gerelateerde vragen die ze echt niet zelf kunnen oplossen op de mail kunnen zetten en dat je elke dag rond een vast tijdstip die mail zult checken (en dan ook maar echt een keer per dag doen).



Inderdaad goed idee om met personeelszaken contact op te nemen. En bespreek het met bedrijfsarts. Sterkte, enne de lg zoekt het maar zelf uit en als dat haar niet lukt, meldt ze zich ook maar ziek, kom nou zeg.....

He Hiltje,



Dat had ik echt ff nodig. Zat stiekum even een juichkreet te bleren tijdens jouw mail. Haha. Ernstig.



Ga rond elf uur bellen. Hopen dat de persoon wel aanwezig is, anders is er een volgend probleem.



Jij al wat beter?

He Bollo,



Goed zo! Ben benieuwd hoe gesprek gaat.



Ik voel me inderdaad beter. Heb gister eens mijn dagboek gepakt van mijn dip van 3 jaar geleden. Hoewel ik bang was dat ik daarvan in de stress zou schieten was tegendeel het geval. Ik herkende in ieder geval dat ik toen ook soms zoooo uitgeput was, terwijl het wel telkens beter ging en ik het werk toen ook weer kon oppakken. Bovendien had ik toen veel meer last van piekeren en angst en een baas die veel minder meewerkte.



Vannacht goed en lang geslapen. Wordt dan nog wel vaak even wakker maar kan dan weer verder slapen en pak dus behoorlijk wat uurtjes. Voel me dus weer stuk sterker. Fijn gevoel....

Nou, p en o doet dus niets. Ik moet de relatie openhouden en in contact blijven. Hoe ik dat doe, moet ik zelf weten. P en o heeft er geen boodschap aan.



En nu?

Toch stoute schoenen aangetrokken en lg gebeld. Voicemail. Ik heb deze ingesproken met de mededeling dat ik een afspraak heb met ba en dat ik lg nog zal mailen. Dat heb ik gedaan en aangegeven dat ik voor eventuele spoedeisende zaken per mail bereid ben te antwoorden.



Het zal mij benieuwen hoe dit nu weer gaat aflopen.



P en o had het er nu al over dat het er schijn van heeft dat er sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie. Dat gaat snel zo. Belachelijk. Lg mag buiten alle kaders treden en ik moet maar braaf slikken? Dacht het niet. Ik merk dat ik steeds strijdlustiger word. Hoezo recht zieke werknemer?

Jammer Bollo,



Relatie openhouden is ook prima en moet ook. Maar is elke dag bellen dan ook echt nodig?



Je moet proberen te vermijden om in conflict met lg te komen. Kun je anders niet toch gesprek met haar aangaan? Dan geef je wel duidelijk aan dat je stressklachten hebt en advies van bedrijfsarts wil. Ik zou wel bij haar aangeven welke klachten je hebt (gewoon de algemene klachten) maar je hoeft natuurlijk niets over je verleden te zeggen.



Je kunt ook al met haar bespreken welke taken te zwaar voor je zijn en kijken hoe zij daarover denkt en kijken of zij bereid is om werkomstandigheden tijdelijk aan te passen. Over een concreet plan van aanpak en datum van werkhervatting zeg je dat je daar graag het advies van de bedrijfsarts over hebt en dat je zijn advies zult volgen.



Als zij vindt dat alle taken bij de baan horen en die niet tijdelijk wil verlichten, weet je ook waar je aan toe bent. Dan geef je aan dat je eerst naar ba gaat en mocht die je ook niet steunen dan is het tijd om regeling te treffen zodat je even WW in kan en dan naar baan die wel bij je past. (wat een verademing zal dat zijn)



Het is misschien ook niet verkeerd om voordat je naar ba gaat gesprek met lg te hebben. Als zij op geen enkele wijze meewerkt aan aangepast werk, kun je dat aangeven bij ba. Bovendien wek je ook bij ba indruk dat je alles aan herstel doet en wel wilt maar even niet alles kan.



Bedrijfsartsen hebben broertje dood aan mensen die wegvluchten van hun werk met als motto dat ze door conflicten stress hebben en ook gesprekken met werkgever vermijden. Als je echter een goed medisch verhaal hebt (en dat heb je gezien achtergrond, eerder medicijngebruik en behandeling bij psych) en je hebt zelf al nagedacht over deel v/d oplossing en geeft aan dat je ook wel werk wilt hervatten maar niet gelijk 100%, zijn ze vaak echt bereid om die voorwaarden te scheppen en de werkgever ook op die manier te adviseren.



Kijk uit dat je lg nu niet gaat mijden want dat krijg je terug op je dak, ook van p&o die natuurlijk ook aantekening hebben van je telefoontje.



Succes, hoop dat je er wat aan hebt.

He Hiltje, dank!



Ik heb lg nu dan toch gebeld en gemaild en het verzoek tot afspraak voor volgnde week direct na ba gedaan? En aangegeven dat ik per mail goed bereid ben dringende vragen te beantwoorden? Dat is toch positief?



Ik heb mijn rechten goed nagelezen en lg kan mij niet dwingen te komen zonder advies arts. En als lg advies ba aan laars lapt, kan ik een onafhankelijke arts inschakelen. En dat zal ik ook zeker doen.

En ik laat me niet door lg de ww insturen. Ik strijd echt voor de rechten die ik heb en laat me niet met kluitje in riet sturen. Desnoods wordt het een echt conflict met juridische toestanden en al, maar dat moet dan maar. En dat meen ik hoor. Dat ga ik ook echt doen. Ik ben zelf iemand met een enorm rechtvaardigheidsgevoel en dat spreekt nu. Kom op, zeg. Ik ga lg echt de zin niet geven, omdat het makkelijker is voor lg. Nee hoor, ook lg moet zich binnen kaders bewegen. En desnoods worden die kaders door een externe partij aangegeven.

Klinkt misschien hard, maar ik baal van mensen die denken dat ze zich alles kunnen veroorloven en eisen en daarmee de voeten zetten in andermans recht.

Goed zo Bollo,



Je klinkt lekker strijdvaardig! En je hebt gelijk ook!



Het enige dat ik nog kan nuanceren is dat als ba vindt dat je niet ziek zou zijn, je dus zwakker zou komen te staan. En als jij toch al vindt dat je verkeerde keuze hebt gemaakt en baan niet bij je past waardoor je het slecht aankan, waarom zou je dan een strijd aangaan op je werk.



Als je niet ziek bent mogen ze immers verwachten dat je alle taken aankan. Als je een verkeerde keuze hebt gemaakt met deze baan, waardoor je ziek wordt, is het ook gedeeltelijk jouw verantwoordelijkheid om maatregelen te nemen om die oorzaken weg te nemen, indien mogelijk ook door andere baan.

Meest positieve is dan dat jij aangepast werk doet onder betere omstandigheden (geen hijgende lg in je nek) en van daaruit op zoek gaat naar betere baan. Hebben zij ook voordeel aan want jij verricht dan toch werk voor het salaris dat je krijgt.

Hey allemaal,

BEn naar bedrijfsarts geweest, moet 19 dec weer komen. Verder vroeg ie niet zoveel, dus ik denk dat ik serieus genomen word. Verder heb ik net een mailtje aan lg eruit weten te persen op aardige toon. Ik ehb even een paar posts gelezen, nog niet alle, er komt zoveel tekst bij steeds! Mar wat ik wil zeggen:

@ Bollo: ik heb dus ook dat gezeik met lg, wat jij en ik er gewoon niet bij kunnen hebben. HOudt stand, en houdt moed, lukt mij tot nu toe ook.



@Hiltje: Ga gauw op die vakantie, je hebt het ZO verdiend! Niet jezelf straffen! IK heb ook weer een hele slechte nacht gehad, wakker liggen en huilen omdat ik ongelukkig ben en vriend heel erg mis, juist en vooral nu. Zie ontzettend op tegen feestdagen. Overdag is het ietsje minder, maar echt ietsje. Overdag heeft het idee dat hij niet de juiste is voor mij, nog NET de overhand. Ik weet alleen totaal niet waar mijn leven heen gaat en dat voelt eng en onrustig (vooral qua werk en qua liefde).

Ik doe dus vooral heel erg rustig aan en probeer dingen te doen waar ik een beetje blij van word.

sterkte jullie allemaal!

Liefs JJ

Weer lg op de voicemail!! Word er gestoord van. Heb lg net gebeld en lg belt me dalijk terug. Ik ga nu zeggen dat het gedoe moet ophouden en dat ik met rust wil worden gelaten tot de ba. Daar word je toch wel ziek van? Of hoe zit dat?



@ JJ: fijn dat ba je serieus neemt. Dat scheelt weer! Goed hoor. En knap dat je een aardig mailtje hebt kunnen sturen. Ik krijg bijna niets aardigs m'n strot nog uit.

En idd lekker dingen doen die je leuk vindt.



Nou, ik bereid me voor op het telefoontje. Wordt vervolgd.

hallo allemaal,





@muziekmeisje, griep kan gebeuren hoor. Sterker nog het is een heel belangrijk signaal van je lichaam dat je moet uitrusten. Doe dat dan ook. Optredens en lessen komen een andere keer wel. Hoe erg het nu ook lijkt. Denk aan jezelf!!

fijn dat je er wel weer bent.

En dat er gestolen wordt is niet jouw schuld. Het is vervelend, maar jij bent er niet verantwoordelijk voor. Je kan er geen controle op krijgen. Als iemand iets wil stelen doen ze dat ook.



@hiltje

vervelend dat het weer even wat lastiger ging. Volgens mij bedoelt je arts met regelmaat dat je wel op dezelfde tijd opstaat, eet en gaat slapen. het gaat voornamelijk om het goed krijgen van je bioritme. Dat verstoor je door middag dutjes of bank slaapjes. Probeer anders eens een zonnebankje. Deze donkere dagen zorgen bij veel mensen voor vitamine D te kort. Daar word je moe en zelfs depressief van. Boter op je brood (daar is vitamine D in toegevoegd) is ook nodig.

Ik heb bijvoorbeeld ook geleerd hoe ik mijn werk in kan delen volgens mijn ritme. 's ochtends doe ik bijvoorbeeld simpele taken tot 10:00 (ik ben geen ochtend persoon) vanaf 10:00 tot lunch heb ik een denkpiek. Moeilijke zaken kan ik dan makkelijk oplossen.

Ben jij er al achter wat jouw ritme is?



@bollo

Hoop dat het al wat beter gaat.

Het valt me op dat je heel gestresst schrijft. Alle woorden kort je af (ba, lg en bhp). Je bent ook nog eens heel strijdvaardig, maar dan tot in het conflict zoekende toe. Je ziet je lg alleen als boeman, en ik kan me voorstellen dat je daardoor veel stress krijgt als je contact met haar moet opnemen.

Heb je al eens opgeschreven wat je wilt? Wat je wilt van jezelf, wat je wilt van je baan en wat je wilt van je leidinggevende?

Volgens mij krijg je heel veel rust als je daar over na gaat denken.

Dit heeft mij heel veel geholpen, want ook ik zag mijn leidinggevende als boeman en was bang voor elk telefoontje. Bleek dat hij alleen wou weten hoe het met me ging, wat hij kon doen en hij wou weten hoe hij het werk dat bleef liggen opmoest vangen. Hele normale vragen, zie ik nu. Maar toen niet.



Ik heb dit weekend echt een heerlijk weekend gehad. Ben naar de sauna geweest en we hebben een kerstboom gekocht. Zondag even een wandeling gemaakt. En ik heb voor het eerst sinds tijden goed geslapen op zondag. Vandaag ook een goede dag op het werk gehad. Ik krijg zelfs zin in de kerst! En niet omdat ik moet bijkomen om vrij nodig heb, maar omdat ik nu eens niet kapot wil zijn als ik de feestdagen in ga.

Dit jaar heb ik eindelijk tijd, energie en aandacht voor mijn familie.

Althans, dat is waar ik deze komende weken hard naar toe werk.



dikke knuffel voor iedereen

Liselotte, je hebt helemaal gelijk dat ik gestresst schrijf. Vol met adrenaline, zelfs! Is niet goed, I know. Maar ik voel me zo in de verdediging staan en dan wil ik aanvallen.



Heb in principe wel goed gesprek met lg via telefoon gehad. Volgende week gaan we afspraak maken en donderdag belt lg gewoon even om te vragen hoe het met me gaat. Lg heeft aangegeven aangepast werk te willen afspreken. Ik hoef nu niet terug naar mijn afdeling.

Nu hopen dat ba ook deze mening heeft.... Maar goed, dat is maandag pas. Nu een weekje rust.



Voelen jullie je ook weleens schuldig over hoe je je voelt, terwijl er zoveel ergere dingen zijn dan dit? Als ik sommige onderwerpen van topics zie, schaam ik me bijna.

Hoi!



Was hier eens een beetje aan rondkijken.. Ik zit sinds nu acht weken thuis met een burn-out/overspannenheid.. En ik lees hier wel heel veel herkenbare dingen zeg..

Ik ben erg lang over mijn grenzen heen gegaan in verschillende omstandigheden, werk/relatie en er zijn een aantal dingen gebeurd waar ik gewoon te snel overheen ben gestapt.. Zo van ok.. ik ga wel weer door. Veel weekenden weg geweest, veel te laat naar bed, omdat ik niet kon slapen, angsten hebben. pfff. Ik werk in het onderwijs en dat vergt ook veel van me, heb moeite met overzicht houden over alle dingen die op een drukke dag gebeuren. En toen zei mijn lichaam stop! Ik was zo gespannen om alles, echt apart als je je lichaam niet meer echt onder controle lijkt te hebben.. duizelingen, hoofdpijn... Ik ga naar een psycholoog en ben al bij de bedrijfsarts geweest.. Ook ben vorige week voor het eerst weer naar school geweest.. wat was het geweldig om die kinderen weer te zien!! Deze week ga ik twee keer drie uur en de rest van de dagen ben ik nog gewoon thuis.. Zal erg lang duren voordat ik weer volledig aan 't werk ben..

Ik ken op dit moment geen mensen in mijn omgeving die hetzelfde meemaken en dan voel je je nogal een uitzondering. Omdat ik zoveel thuiszit voel ik me vaak alleen. Ik kan niet makkelijk afspraken maken met mensen overdag. Dat is ook logisch want de meeste mensen werken. Als je opeens geen deel meer uitmaakt van dat leven, verandert er zo veel. Ik heb ook best moeit met alleen zijn en dan mijn eigen tijd indelen.. Ik probeer ook planningen te maken en een vaste structuur te hebben.. Ik heb momenten dat ik weer helemaal terugval, dan heb ik weer duizelingen enz.. En dan denk ik ... ik doe toch zo mijn best om me goed te voelen!! Sinds gister weer hoofdpijn en een duf gevoel..

Zo wat een verhaal, maar tis wel lekker om het zo eens van me af te schrijven..



Groetjes !!!

He theatermiek!

Welkom hier. En herkenbaar verhaal. Welke therapie krijg jij van jouw psych? Cognitieve gedragstherapie of iets anders? Ik moet donderdag naar een nieuwe psych en ben erg benieuwd hoe hij naar mij kijkt en wat hij voorstelt bij behandeling. In het verleden heb ik nl. al cognitieve gedragstherapie gehad en ik ken de methode nu vrij goed, dus ik vraag me af of dat me opnieuw kan gaan helpen of dat er een andere therapie volgt.



Wat me opvalt in jouw verhaal is dat je zegt dat je zo je best doet om je goed te voelen. Het lijkt wel alsof wij allemaal op alle vlakken zo ontzettend ons best doen zelfs om ons goed te voelen en dat het tegenvalt als ons dat niet lukt. Ik denk dat onze lat, in ieder geval de mijne, erg hoog ligt. En dat we in alles moeten slagen. Heb jij dat ook?



Hoop meer van je te lezen!



Ik ga me na een drukke ochtend deze middag even lekker rustig houden. Ben sinds gisterenmiddag aan het rennen en vliegen, maar ik moet mezelf wel in acht nemen.

Ga zo beginnen met een nieuw boek (als ik niet in slaap val...)

@bollo, fijn dat je in ieder geval iets hebt uitgesproken! Ik vond Liselotte's post heel mooi, die gaf heel mooi even een ander perspectief aan.. Misschien is je leidinggevende geen boeman, maar is ze bezorgd om je. Nouja, klinkt alsof er wel wat minder spanning hangt nu. Kun je het nu wat beter uit je hoofd zetten?



@liselotte, wat een mooi bericht! En wat een goed voornemen, om lekker uitgerust de feestdagen in te gaan. Klinkt goed!



@theatermiek, schrijf gezellig mee! Ik werk ook in het onderwijs, weet dat het zwaar kan zijn. Je bent wel erg snel weer aan het werk geweest, klopt dat? En je schrijft dat je je zo graag goed wilt voelen, maar ik denk dat je dat niet kunt forceren. Geef gewoon toe aan hoe je je voelt: moe, verdrietig, dat kan ook.. Probeer niet teveel te denken "ik zou me nu goed moeten voelen, want...". Dat werkt toch niet.



Je schrijft ook een hoop over structuur. Zijn er dingen die je echt graag doet, een boek lezen, een wandeling maken, sporten, kopjes thee drinken, zoiets? Van alleen maar rondlummelen kun je je ook vervelend gaan voelen, ik ga nu bijvoorbeeld iedere week naar de bibliotheek om een stapel boeken mee te nemen. En ik neem regelmatig de tijd om te lezen, vind ik heerlijk!



Hoeveel werkte je? En in bo of vo? En gaat het nu goed, die paar uur wel werken?



Ik moet het toch toegeven intussen. Ik ben ziek. De thermometer heeft het ook bewezen. En toch wil ik donderdag m'n concert spelen (is een soort halfjaarlijks tentamen), en daarvoor studeren. Ik hoef vandaag iig niets meer, dus kruip zo in bed. Dingen afzeggen vind ik echt heel moeilijk, zoals die vergadering en repetitie van morgen. Maar intussen merk ik ook wel dat het niet gaat. Nu wat eten en dan naar bed...

@ muziekmeisje: balen zeg dat je ziek bent. Maar misschien gaat het morgen al een stuk beter als je nu onder de wol gaat. Wat voor concerten speel je? Klinkt leuk!

Voor nu: BETERSCHAP!!!



En ik kan mijn lg nu wat beter uit mijn hoofd zetten. Gelukkig. Het geeft wat rust op deze manier. Ben wel benieuwd hoe het gesprek volgende week gaat met lg en daarvoor met ba. Morgen eerst naar de nieuwe psych. Jeetje, ik heb het gewoon druk!



Ik heb nog wat vraagjes:

- Voelen jullie je soms ook schuldig dat je je rot voelt terwijl er zoveel ergere dingen zijn (zoals sommige onderwerpen op topics aangeven)? Ik schaam me dan soms echt.

- Hebben jullie ook moeite gekregen met autorijden? Ik heb vooral angstaanvallen in de auto (snelweg) en dat is niet bevorderlijk mijn werk. Heb daar echt de auto voor nodig en voel me dus hierin belemmerd. Misschien heeft iemand hier ervaring mee of tips hoe ik toch rustig kan instappen?

hallo allemaal,



@theatermiek, welkom. Leuk dat je ook mee schrijft. Vind het zelf ook erg fijn om hier ervaringen te delen. Hoop dat jij dat ook gaat vinden. Wat je zegt over thuis zitten heb ik ook zo ervaren. Ik vond het vreselijk. Heb het ook nooit als vakantie gezien, iedereen werkte en ik werkte doordeweeks hard aan herstel. Met vallen en opstaan. leuk dat je er van genoot de kinderen weer te zien.



@bollo, ik heb me in het begin erg geschaamd voor mijn burnout en heb me er ook rot over gevoeld. En ik moet heel erg opletten dat ik me er niet voor schaam. Het is namelijk een onderdeel van mij. Als ik het ontken of het wegstop of het weg relativeer betekent dat dat ik mezelf niet serieus neem.

Pas op met jezelf vergelijken met anderen. Je bagataliseert je probleem op die manier. Je geeft jezelf ook het idee dat jouw ervaring of burnout niets waard is. Dat is het niet. Het heeft veel inpakt op je leven en je vecht hard om weer beter te worden. Dat mag je best erkennen.

Fijn trouwens dat je al wat milder naar je leidinggevende kijkt. Je moet ook niet vergeten dat zij echt wil dat jij weer beter functioneert, al dan niet op haar afdeling. Dat is haar taak. En bovendien is ze een mens. Ik hoop dat het je veel brengt.



Autorijden heb ik wel eens moeite mee gehad als ik moe was. De clue is om uitgerust de auto in te gaan, niet te veel koffie en cola te drinken en je niet druk te maken. Probeer anders op rustige tijden te rijden met een lekker onstpannen muziekje op. Het gaat echt weer over als je lekker in je vel zit. Maak je daar nou maar geen zorgen om.

Probeer je horizon te verzetten. Je bent nu heel fatalistisch aan het denken: "wat als ik geen auto kan rijden, dan kan ik niet meer werken en nergens meer heen". Verander dat eens in: " misschien kan ik even niet autorijden. Dat komt wel weer als ik wat beter in mijn vel zit. Ik heb altijd auto kunnen rijden en bovendien mijn rijbewijs gehaald. Als het nu niet lukt, dan lukt het de volgende keer wel" .



@muziekmeisje, blijf in bed. Koorts is ziek! Ga je kerstvakantie niet gebruiken om uit te zieken. Jouw lichaam geeft aan dat je griep hebt. Luister er naar. Een griep duurt trouwens een week of twee weken. Niet twee dagen.

Die vergadering zeg je ook af. Want je bent ziek.

Heb je er wel eens over nagedacht hoe asociaal het is om met griep (een besmettelijk virus) in een ruimte te gaan zitten met meerdere mensen? Die krijgen straks ook de griep. Met kerst nog wel. (ik weet dat je geen asociaal mens bent hoor )

Er zijn landen waar zieke mensen dus ziek thuis blijven omdat ze andere niet willen besmetten. Erg gezond beleid.

Zeg het concert dus af. Wat kan er gebeuren?

De clue is om ook hier je horizon te verbreden. Die is nu heel erg gericht op het halen van de afspraken deze week. Volgens mij heb je heel erg in je hoofd dat dat het belangrijkst is en daarna zie je wel.

Dat is niet goed. Probeer op de lange termijn je energie balans en je gezondheid goed te houden. Volgens mij is dat hetgene wat wij hier allemaal voor ogen moeten houden.



(haleluja, het is net alsof ik het licht heb gezien)....



Vandaag weer een goede dag op het werk gehad. Lekker rustig gewerkt en mezelf niet druk gemaakt. Tempo een slagje omlaag en toch heb ik dingen kunnen regelen. Hoop dat ik deze instelling vol kan houden. Het voelt goed.

Hoop dat ik aan het einde van de week er net zo over denk, want dit is de eerste week dat ik vijf dagen ga werken. Toch wel erg spannend.

@ Liselotte: fijn dat het goed voelt! Ik ben benieuwd hoe je er einde van de week in staat. (vast goed hoor!!)



Ik heb vandaag een mindere dag. Erg chaotisch in mijn hoofd en continu een opgejaagd gevoel. Ook mijn ziekte-angst is volop aanwezig. Ben nu al bang dat als ik over 6 dagen stop met mijn maagtabletten het maagzuur terugkomt en dat ik dan een maagonderzoek moet en dat er allerlei nare berichten uitkomen. Het houdt me continu bezig. Ik heb al verschillende malen mijn oefeningen gedaan en daarin ook geconstateerd dat de kans op iets ergs op mijn leeftijd niet heel groot is, maar dat er toch een kans is, maakt me heel ongerust. Want ik heb toch heel erg last van maagzuur en ik voel onder mijn linkerribben iets schuiven of bewegen soms.

Ik weet ook dat ik andere symptomen niet zo heb. Zoals dat ik niet overgeef, steeds meer eetlust krijg (hoewel ik echt flink ben afgevallen), geen bloed in ontlasting heb en ik heb ook niet veel pijn. En ja, ik ben wel moe, maar niet superextreem. Verder was bloedonderzoek goed. Deze dialoog gaat dus maar voort in mijn hoofd.

Ook ben ik gewoon bang voor het maagonderzoek zelf. Mijn vriend heeft helaas een afwijking aan zijn slokdarm waarvoor hij regelmatig een endoscopie krijgt en ik ben daar een keer getuige van geweest en dat was vreselijk.



Ik heb wel gelezen dat maagklachten - en ook het zuur- wel stressgerelateerd kunnen zijn. In principe zou dat wel logisch zijn natuurlijk. Maar toch... Ik word er echt gek van!