Psyche
alle pijlers
Burnout Radeloos
vrijdag 21 juni 2019 09:22
Ik heb een burn out, gisteren al een topic geopend betreft naar buiten gaan.
Maar ik wil zo graag weten of iemand mijn verhaal herkend... Ik kan niet meer slapen, ik mag zonodig oxazepam hiervoor innemen. Als ik dan slaap is het hooguit voor 4 a 5 uurtjes en word ik wakker met een spanning die zijn weerga niet kent. Meestal wordt dit in de loop van de ochtend dan wat beter. Eten lukt ook maar moeizaam. En ik kan geen enkele prikkel bijna verdragen. Ik lig ook bijna alleen op de slaapkamer, daar voel ik me het fijnst, weinig prikkels en rust. Maar het voelt zo uitzichtsloos. De paniek en hyperventilatieaanvallen nemen af mede dat als ik ze herken ik oxazepam mag nemen. Ik ben hier heel voorzichtig mee. Slik gemiddeld 1 van 10 mg of 2x een halve en dat is dan meestal voor het slapen omdat ik door spanning niet in slaap val. Maar ik voel me nu vaak steeds minder worden ipv ook maar ietsje beter. Citalopram is bij mij ook overwogen door huisarts maar ggz ondersteuner en ik wilden daar nog mee wachten of het ook nodig is. Ik denk nu zelfs hoe zou ik dat in vredesnaam moeten trekken als ik dat moet op starten met de bijwerkingen. Ik ben radeloos. Ik kan niets zelfs douchen is een hel geworden.....
Maar ik wil zo graag weten of iemand mijn verhaal herkend... Ik kan niet meer slapen, ik mag zonodig oxazepam hiervoor innemen. Als ik dan slaap is het hooguit voor 4 a 5 uurtjes en word ik wakker met een spanning die zijn weerga niet kent. Meestal wordt dit in de loop van de ochtend dan wat beter. Eten lukt ook maar moeizaam. En ik kan geen enkele prikkel bijna verdragen. Ik lig ook bijna alleen op de slaapkamer, daar voel ik me het fijnst, weinig prikkels en rust. Maar het voelt zo uitzichtsloos. De paniek en hyperventilatieaanvallen nemen af mede dat als ik ze herken ik oxazepam mag nemen. Ik ben hier heel voorzichtig mee. Slik gemiddeld 1 van 10 mg of 2x een halve en dat is dan meestal voor het slapen omdat ik door spanning niet in slaap val. Maar ik voel me nu vaak steeds minder worden ipv ook maar ietsje beter. Citalopram is bij mij ook overwogen door huisarts maar ggz ondersteuner en ik wilden daar nog mee wachten of het ook nodig is. Ik denk nu zelfs hoe zou ik dat in vredesnaam moeten trekken als ik dat moet op starten met de bijwerkingen. Ik ben radeloos. Ik kan niets zelfs douchen is een hel geworden.....
vrijdag 21 juni 2019 09:27
Ik heb veel gehad aan een enorm sterk ritme. 7 dagen in de week, in het weekend een uurtje (maar niet langer!!) uitslapen.
08.00 uur: opstaan. Hoe moe ik ook was of hoe slecht ik ook had geslapen. Eruit!
douchen, ontbijten.
Rusten op de bank met een boek of handwerk (of iets wat je leuk vindt, geen TV of internet)
Tussen 10 en 11: een taak. Iets schoonmaken in huis (had een schema)
12 uur: lunch.
Rusten. Bij een pittige dag een uurtje slapen.
Middag: boodschappen doen of verplicht minimaal een uur wandelen.
18 uur: avondeten
Avond: iets ontspannends (liefst anders dan TV of internet)
21.30: naar bed. Half uurtje lezen, 22.00, licht uit en slapen.
En daar heb ik me extreem consequent aan gehouden. Natuurlijk ook af en toe met vrienden oid afgesproken, maar dit was de absolute basis.
08.00 uur: opstaan. Hoe moe ik ook was of hoe slecht ik ook had geslapen. Eruit!
douchen, ontbijten.
Rusten op de bank met een boek of handwerk (of iets wat je leuk vindt, geen TV of internet)
Tussen 10 en 11: een taak. Iets schoonmaken in huis (had een schema)
12 uur: lunch.
Rusten. Bij een pittige dag een uurtje slapen.
Middag: boodschappen doen of verplicht minimaal een uur wandelen.
18 uur: avondeten
Avond: iets ontspannends (liefst anders dan TV of internet)
21.30: naar bed. Half uurtje lezen, 22.00, licht uit en slapen.
En daar heb ik me extreem consequent aan gehouden. Natuurlijk ook af en toe met vrienden oid afgesproken, maar dit was de absolute basis.
pergamon wijzigde dit bericht op 21-06-2019 09:28
4.01% gewijzigd
vrijdag 21 juni 2019 09:27
Citalopram is een milde AD, die ook werkt voor angst/paniek klachten.
Wat ik zo van je lees, lijkt het me niet verkeerd om zoiets in overweging te nemen, oxazepam kan je niet op lange termijn gebruiken namelijk.
Oja, een schema aanhouden kan inderdaad ook wel helpen om een beetje nut in je dag te krijgen.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
vrijdag 21 juni 2019 09:28
Naast psychologische hulp, is het ook belangrijk om lichamelijk aan het werk te gaan.
Denk aan ademhalingsoefeningen, rustig bewegen, niet alleen maar liggen. Je kan bijvoorbeeld contact opnemen met een (psychosomatische) fysiotherapeut.
Door middel van goede ademhaling en bewegen kan je namelijk ook invloed uit oefenen op het functioneren van je hersenen.
Voeding kan ook van invloed zijn. Probeer zo goed en gezond mogelijk te eten, en niet voor gemaksvoer te kiezen.
Denk aan ademhalingsoefeningen, rustig bewegen, niet alleen maar liggen. Je kan bijvoorbeeld contact opnemen met een (psychosomatische) fysiotherapeut.
Door middel van goede ademhaling en bewegen kan je namelijk ook invloed uit oefenen op het functioneren van je hersenen.
Voeding kan ook van invloed zijn. Probeer zo goed en gezond mogelijk te eten, en niet voor gemaksvoer te kiezen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 21 juni 2019 09:29
Wat ellendig dat je je zo voelt. Ik herken wel veel dingen uur je verhaal. Ik kamp met een zware depressie.
Oxazepam hielp mij wel met slapen en wat kalmer te worden in mijn hoofd. Maar ik heb dat elke dag standaard om dezelfde tijd ingenomen.
Ik kom er niet uit zonder therapie. Gesprekken met de psych, groepstherapieën. Ik merk nog nauwelijks verbetering, maar ben pas begonnen. Wat is jou aangeboden qua hulp?
vrijdag 21 juni 2019 09:30
Herkenbaar, een dergelijke crisis was voor mij zo'n beetje het dieptepunt van mijn burn-out/depressie.
Ben 2 weken bij mijn vader ingetrokken omdat ik het thuis alleen niet meer trok.
Antidepressiva met daarnaast oxazepam om de eerste 2 weken te overbruggen was de oplossing. En een psych en therapie. En heel erg veel rust en weinig prikkels want daar schreeuwde mijn lichaam om. En een beetje zwemmen (samen met de vaatwasser uitpakken was dat dan mijn dagtaak) En later mindfullness.
Inmiddels al weer jaren verder en voel me al heel lang goed. Maar heb wel echt mijn life style en carrière veranderd.
Ben 2 weken bij mijn vader ingetrokken omdat ik het thuis alleen niet meer trok.
Antidepressiva met daarnaast oxazepam om de eerste 2 weken te overbruggen was de oplossing. En een psych en therapie. En heel erg veel rust en weinig prikkels want daar schreeuwde mijn lichaam om. En een beetje zwemmen (samen met de vaatwasser uitpakken was dat dan mijn dagtaak) En later mindfullness.
Inmiddels al weer jaren verder en voel me al heel lang goed. Maar heb wel echt mijn life style en carrière veranderd.
vrijdag 21 juni 2019 09:37
Het lukt mij in het begin ook niet. Maar ik breidde steeds verder uit naar uiteindelijk dit.Take-a-Break schreef: ↑21-06-2019 09:32Pergamon, dat schema aanhouden zou mij niet eens lukken. Wil dolgraag een eindje wandelen maar kom niet verder dan de oprit. De supermarkt ligt momenteel helemaal buiten bereik. Ik slasp ook niet overdag, slechts dutten. Slapen lukt niet...
Wandelen bleek voor mij uiteindelijk enorm fijn, hoofd leeg, rustig maar toch inspanning. Een ritme hielp me om beter te slapen toen ik niet kon slapen. Anders blijf je in een visieuze cirkel
vrijdag 21 juni 2019 09:37
Ieder mens is anders en de aanpak kan per persoon wat verschillen. Bij mij werkt zo'n strak schema averechts. Daarom is besloten het wat te verruimen. Ik hoop echt dat je hierbij hulp krijgt.Take-a-Break schreef: ↑21-06-2019 09:32Pergamon, dat schema aanhouden zou mij niet eens lukken. Wil dolgraag een eindje wandelen maar kom niet verder dan de oprit. De supermarkt ligt momenteel helemaal buiten bereik. Ik slasp ook niet overdag, slechts dutten. Slapen lukt niet...
vrijdag 21 juni 2019 09:39
vrijdag 21 juni 2019 09:40
vrijdag 21 juni 2019 09:44
Och meid, het is ook zoveel.
Je wezen moet herstellen nadat het enorm uit balans was geraakt.
En dat is heel intens. Dat proces is heel intens.
Je bent voortdurend over grenzen gegaan en nu roept je lijf continu ‘halt’ toe.
Maar verrekte moeilijk is het wel.
Het heeft tijd nodig!! Veel tijd.
En je lijf heeft het gigantisch nodig.
Dus........blijf veel in je slaapkamer.
Wees niet bang om te vragen. Aan de man en aan je kinderen. Een kopje thee brengen, ze zullen het met liefde voor je doen.
Ik zou echt je huisarts vragen om citalopram of iets dergelijks.
Bedenk dat het er is om je te helpen en het heeft al zovelen mensen geholpen.
Houd je niet bezig met bijwerkingen, dat heeft helemaal geen zin en het sabboteert jezelf.
Deze medicijnen bestaan omdat ze werken!!
Je wezen moet herstellen nadat het enorm uit balans was geraakt.
En dat is heel intens. Dat proces is heel intens.
Je bent voortdurend over grenzen gegaan en nu roept je lijf continu ‘halt’ toe.
Maar verrekte moeilijk is het wel.
Het heeft tijd nodig!! Veel tijd.
En je lijf heeft het gigantisch nodig.
Dus........blijf veel in je slaapkamer.
Wees niet bang om te vragen. Aan de man en aan je kinderen. Een kopje thee brengen, ze zullen het met liefde voor je doen.
Ik zou echt je huisarts vragen om citalopram of iets dergelijks.
Bedenk dat het er is om je te helpen en het heeft al zovelen mensen geholpen.
Houd je niet bezig met bijwerkingen, dat heeft helemaal geen zin en het sabboteert jezelf.
Deze medicijnen bestaan omdat ze werken!!
vrijdag 21 juni 2019 09:44
Aankaarten bij de GGZ ondersteuner. Precies zeggen hoe je je voelt en dat je het niet trekt. Bij mij ging het zo slecht dat ik versneld hulp heb gekregen. Maar alleen doordat ik echt open was over hoe ik me voelde.Take-a-Break schreef: ↑21-06-2019 09:40Ik loop bij een GGZ ondersteuner maar ik verneem dat ik dit er volgens mij zo niet uit ga trekken. De bedoeling is tot rust komen en dan echt therapie. Maar ik kom voor geen meter tot rust. Spanning allover!
Hillegonda fijn bericht, denk toch maar citalopram overwegen. Want ben gewoon wanhopig.
En ik zou direct naar de ondersteuner bellen. Wanneer heb je het volgende gesprek?
vrijdag 21 juni 2019 09:56
Misschien moet je het zo bekijken:
Je lichaam mist op dit moment een stofje om goed genoeg te kunnen functioneren. Daar kan je zelf niets aan doen. Dat stofje heb je nu alleen wel even nodig om weer wat stapjes te kunnen zetten. Dat is geen falen, dat is even iets fysieks. Dat stofje kan even aangevuld worden met een pilletje waar dat stofje wel in zit. Dat pilletje helpt je lichaam weer op weg om te kunnen functioneren. Dat zit niet alleen in je hoofd maar ook voor een groot deel in je lijf. Je kan je lijf en daarmee je hoofd helpen door tijdelijk dit medicijn te nemen. Hoewel het misschien onnatuurlijk voelt en misschien als falen moet je dat zo niet zien. Jij hebt het nodig om stappen te kunnen zetten.
Je lichaam mist op dit moment een stofje om goed genoeg te kunnen functioneren. Daar kan je zelf niets aan doen. Dat stofje heb je nu alleen wel even nodig om weer wat stapjes te kunnen zetten. Dat is geen falen, dat is even iets fysieks. Dat stofje kan even aangevuld worden met een pilletje waar dat stofje wel in zit. Dat pilletje helpt je lichaam weer op weg om te kunnen functioneren. Dat zit niet alleen in je hoofd maar ook voor een groot deel in je lijf. Je kan je lijf en daarmee je hoofd helpen door tijdelijk dit medicijn te nemen. Hoewel het misschien onnatuurlijk voelt en misschien als falen moet je dat zo niet zien. Jij hebt het nodig om stappen te kunnen zetten.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 21 juni 2019 10:04
Daar heb je gelijk in. Maar aangezien to wordt afgescheept met de praktijkondersteuner in plaats van naar een psycholoog doorverwezen te worden, kan ze een verwijzing naar een psychiater waarschijnlijk helemaal wel vergeten.
vrijdag 21 juni 2019 10:12
Hoeft niet. Ik kreeg eerst ook de praktijkondersteuner, maar dat bleek niet te helpen. Terug naar de huisarts. Die zag de ernst er toen wel van in en zodoende ben ik doorgestuurd naar de psychiater. Ze moeten eerst inzicht krijgen in de ernst ervan en bepaalde procedures volgen.
Geef niet op, TO. Neem geen genoegen met de praktijkondersteuner en bel de huidarts het liefst vandaag nog.
vrijdag 21 juni 2019 10:16
Alle individuele gesprekken duren een uurtje. En daarna moet je het zelf doen. Maar het scheelt als je betere hulp krijgt. En bij mij is dat ook niet voldoende, dus heb ik er ook andere therapieën naast. Vanuit de instelling waar ik zit wordt dat geregeld.Take-a-Break schreef: ↑21-06-2019 10:11Ik heb dinsdag weer een gesprek met de ggz ondersteuner. Ik voel me ook vaak aan mijn lot overgelaten. Een gesprek van hooguit een uurtje en dan moet je je maar weer zien te redden.
