Depressietopic - deel 2

31-05-2020 19:28 1258 berichten
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!

Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Alle reacties Link kopieren Quote
Oke vandaag even een rotdag door samenloop van omstandigheden. Of nouja ik werd aan mijn oma herinnerd en het is vandaag 2 weken geleden. Dus 1 van de 1e dagen dat ik me er echt even rot om voel. En dan daarnaast nog andere situatie die me even niet lekker zit. Of ja dat wordt erger doordat ik me rot voel en ik zie dingen misschien even niet in perspectief en ik zoek nu achter dingen veel te veel wss. Die helemaal niet waar hoeven te zijn. Maar het werkt iig niet mee om me beter te voelen. Dus ik ga nu maar naar bed en hopen dat ik morgen een betere dag heb en dat de situatie weer beetje normaal wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
hoi hoi

zo te lezen hebben jullie in de depressie ook goede dagen.. nog helaas niet mee gemaakt ..nou is er ook een angstoornis bij mij....dus iedere dag een angstgevoel

maar de goede dagen bij jullie is dat een beetje door AD
@donut. Wat vervelend al die onduidelijkheid. Ik kan me daar wel goed in verplaatsen want kan ook slecht tegen onduidelijkheid.

Ik snap dat je het gevoel hebt het niet alleen te kunnen. Dat is ook lastig als je je zo voelt.
Als je alles zou mogen kiezen, wat zou jou hierbij helpen? Op wat voor manier zou je je gesteund voelen. Ook tijdens een eventuele wachtlijst?
Misschien onmogelijke vragen hoor!

@vlinder. Zeker spannend en leuk!
Fijn dat je zo lekker hebt gefietst. En soms is het ook goed om de boel de boel te laten en te genieten.
@shiverr. Wat ontzettend logisch dat je je zo voelt, maar daarom zeker niet minder vervelend. Je doet het zó ontzettend goed zeg.
En logisch dat je nu ook even niet ziet zitten allemaal.
Heel veel sterkte.

@goldster. Ik heb ook fases gehad zonder goede dagen, of nauwelijks dat weer ik niet meer. Ik ben gewoon als sinds een jaar aan het opkrabbelen. Medicijnen hebben daarmee mee te maken, maar ook tijd. En ook echt structuur (soms vanuit mijn tenen).

Ik hoop van harte dat jij snel een goede.(Of betere) dag of dagdeel gaat krijgen. Helaas zit dat er soms even niet in, maar ze komen wel weer rustig binnendruppelen, soms als je het helemaal niet meer verwacht .
Heel veel sterkte.
Ik kan niet in slaap komen omdat ik het zo spannend vind dat ik overmorgen ga verhuizen.
Verder gaat het goed, ik loop op mijn tenen maar heb het wel onder controle.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Choco: Ik zag het nog wel zitten hoor. Maar ik zag de dingen wat betreft een bepaalde situatie niet helder.

Vanochtend wezen sporten en ik voel me gewoon weer oke vandaag. De andere situatie is ook gewoon weer goed. Dus ja ik heb me gisteren van alles ingebeeld wat helemaal niet zo was. Maar het is lastig je eigen denk patroon te doorbreken als er ook onzekerheid en gewoon even een rot dag mee speelt.

Ik ben nu een vak aan de Open Universiteit begonnen. Eerst wilde ik kijken kan ik het niveau aan enzo en het is misschien leuk om wat vakken af te ronden. Maar nu wil ik eigenlijk onderzoeken of de hele opleiding halen niet iets is. Alleen het is wel een hoog doel qua niveau en het is een jarenplan. Dit zal wel allemaal naast mijn werk moeten, wat momenteel geen punt is. Maar hoe zal dat over 4 jaar zijn etc? Al moet ik eerst eens kijken of ik het tentamen kan halen. Want dan moet ik wel alles uit mijn hoofd kennen. Dus eigenlijk kan ik daarna pas iets beslissen. Alleen moet je je ook weer opgeven voor een volgend blok en dat moet weer voordat je tentamen hebt gemaakt. Maargoed laat ik eerst maar eens wat verder in deze cursus komen. Ik heb nog ongeveer 8/9 weken om te beslissen.
shiverrr wijzigde dit bericht op 22-08-2020 14:04
49.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Goldster: Ik heb ook niet altijd depressies met goede dagen gehad hoor. Over het algemeen waren het meestal depressies waarbij ik 1% goede dagen had en de andere 99% waren slechte dagen. Dat ik depressies met betere dagen heb of net als nu dat ik eruit ben, is van de laatste jaren en nu.

@Choco: Spannend hoor je verhuizing! Maar ik vind echt dat je je goed herpakt hebt na je terugval van een aantal weken geleden. En leuk dat je psychiater langs komt om te kijken. Geeft wel aan dat jullie toch een band aan het opbouwen zijn, terwijl ik nog weet hoe achterdochtig je eerst over je hulpverlening was. Goed om te lezen!

@Donut: Je wil meer hulp lees ik, maar je krijgt hulp, maar daar verzet je je ook een beetje tegen lijkt het? Want je vindt het geen fijne manier. Maar hoe zou jij dan wel geholpen zijn? Wat wil je dan wel van je hulpverlening?

@Vlinder: Dankje! Even fietsen is ook goed he! En vandaag kan je misschien altijd nog wat dingetjes doen die je moet afronden?
Alle reacties Link kopieren Quote
danj je voor je berichtje

snap t maar niet ook he .. zin om te winkelen zin om uiteten te gaan
maar loop ik daar te winkelen is de intrese gewoon weg .t is anders als normaal t winkelen
je voelt je anders ..net of je niet jezelf bent .. kijken voor mezelf doe ik al helemaal haast niet
net of t niet mag..... t gevoel dan
t is heel anders winkelen. omdat ik mezelf niet ben
me grootste hobby was winkelen ... geeft me nu bij thuis komst wat frustratie
ga zo uit eten maar ben gewoon bang dat ik me weer niet mezelf voel
of niet naar me zin heb

snap maar niet hoe dit kan alles wat je graag deed nu zo anders is wordt daar best bang van en heel verdrietig .en zelfs soms overstuur ... een rustgever helpt me wel

is dit bekend weet gewoon niet wat me overkomt
Alle reacties Link kopieren Quote
@shiver Nou het is niet perse dat ik meer hulp wilt maar mijn hele traject verloopt nogal vaag. Zo was het oorspronkelijk de bedoeling dat ik naar het SGGZ teruggestuurd werd 3,5 maand geleden maar daar stond een wachtlijst voor dus zou ik gesprekken houden als overbrugging. Ik heb verder ook niks meer over de wachtlijst gehoord of over hoe lang deze is. Vervolgens hadden ze het over schema therapie in een groep 1,5 maand geleden en ik weet hier ook verder nog steeds niks over. Verder is er dan nu IHT wat heel fijn is maar dat is over 4 weken ook weer voorbij. Ik denk dat ik het vooral vervelend vind dat ik met geen mogelijkheid een behandelplan of duidelijkheid uit mijn nieuwe behandelaar krijg. Heel frustrerend want ik wil eigenlijk gewoon weten waar ik aan toe ben als dadelijk de IHT is afgelopen. Of in ieder geval welke opties er zijn en dergelijke. Het voelt een beetje alsof ik na de IHT in het diepe wordt gegooid. Terwijl ik nu juist meer dan ooit voor mijn gevoel therapie nodig heb.

Leuk dat je het aan de Open Universiteit wilt proberen. Ik heb daar zelf ook wat vakken gevolgd! Kan best pittig zijn maar als je het leuk vind is het zeker tof om er naast te doen.

@choco Ik denk dat ik gewoon graag wil weten wat nou precies de bedoeling is. Welke therapie ga ik nou eigenlijk volgen en wat houdt deze in en wanneer zou dit van start gaan voor mij. Al zit er dan een wachtlijst aan dan heb ik in ieder geval iets waar ik naar toe kan werken. Het voelt nu gewoon alsof er echt iets misgaat bij de GGZ qua communicatie. Dat heb ik al te vaak meegemaakt dus vandaar dan mijn wantrouwen wellicht ook wel erg groot is.

Voor vandaag had ik een wandeling met iemand van de IHT. Daar ook mij uitgesproken over dat ik het heel naar vind om niet te weten waar ik aan toe ben na de IHT terwijl ik al maanden op een wachtlijst sta. Ik ben best bang dat dit nu ineens niet meer zo blijkt te zijn zoals vorige keer het geval was. Zij raadde mij aan om dit volgende week donderdag met een psycholoog van het IHT te bespreken zodat hij mij ook kan helpen qua opties. Dat is al een hele geruststelling aangezien ik dit bij mijn huidige psycholoog al een paar keer heb geprobeerd maar er helaas niets uit krijg. We proberen positief te blijven! Ook begin ik vanaf maandag aan Zoloft. Ik vind het best spannend maar sta er tot nu toe nog steeds open voor. Ik hoop dat het me wat verder gaat helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Shiverrr, probeer je studie bij de dag te bekijken voor de deadline van 8 weken. Het heeft voor nu geen zin om je daar druk om te maken, dat vergt alleen maar extra energie. Ik herken het wel mijn hersenspinsels lopen ook heel veel stappen verder dan het nu. En je hebt al zoveel bereikt dus ga ervan uit dat je dan de juiste beslissing maakt.

Chocoballetjes, hopelijk nog alles onder controle en wederom vergeet vooral niet te genieten van je paleisje. Je bent een kanjer!

Goldster, ik heb ook een periode aan de ad gezeten maar dat had zo een averechtse werking bij mij en heb toen in overleg met mijn psychiater het afgebouwd. Ik heb gekozen om sommige situaties te voelen, en als het echt heel heftig wordt dan slik ik af en toe een temazapan of een oxzapam. De ene keer kan ik genieten van een etentje of een shopdag en soms kan ik het niet aan.

Ik heb vandaag besloten om mijn rust te pakken omdat ik morgen ga lunchen met een vriend van mij, in een vrij rustige omgeving. Ik leer steeds beter met mijn grenzen om te gaan maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Goldster: Heb jij je wel eens ingelezen in wat een depressie precies inhoud qua symptomen en alles? Want ik krijg van je berichten niet de indruk dat je dat precies weet. Want wat je beschrijft zijn eigenlijk gewoon symptomen die bij een depressie horen zoals verlies van interesse. Mij heeft het geholpen om mezelf erin te verdiepen. Zo leer je er zelf meer over, maar herken je ook dingen bij jezelf en dan weet je dat het erbij hoort. Niet dat het het minder vervelend maakt, maar je weet hoe het komt.

@Vlinder: Ja op zich staat dit los van mijn depressie hoor. Het is meer iets van 'kan ik dit'. Want het niveau is gewoon hoger dan Hbo en rechten is helemaal nieuw voor me. Want dit 'plan' is natuurlijk wel bedacht op het feit dat ik geen depressie meer krijg en dat ik energie heb om te werken en te leren. Ik wil alleen graag voor mezelf weten waar ik aan toe ben. Ga ik echt voor een opleiding of ga ik voor een aantal vakken. Maar tot mijn 'deadline' verandert er in mijn aanpak niks, aangezien ik niet daarvoor een vak kan starten omdat ik eerst het tentamen wil afwachten.

Goed dat je steeds beter je grenzen kan aangeven! Lastig in begin, maar wanneer je het eenmaal kan is het heel fijn. Dan kan je ook zelf beslissen ga ik er overheen of hoe kan ik dingen het beste aanpakken. Ik moet er nu bijv. juist aan wennen dat ik weinig grenzen meer heb. Terwijl ik er best op gericht was merk ik doe ik dit OF dit. Nu kan ik dit EN dit. Dus mijn hoofd moet soms nog wel even omschakelen.

@Donut: Maar waarom wil je perse een behandelplan zien dan? Ik heb in al die jaren dat ik bij een psycholoog loop, nog nooit een behandelplan gezien eigenlijk. Wat zou het voor jou veranderen? Wel snap ik dat je duidelijkheid wil wat hierna komt. Al heb ik nooit echt zulke therapieën gehad die jij beschrijft. Ik had eigenlijk alleen gesprekken met mijn psycholoog en dat was het. Dus net als nu, ik heb geen idee of er een behandelplan is. Ik bepaal ook waar het gesprek over gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vandaag een hele onrustige dag.. Helemaal geen sociale contacten en de hele dag binnen. Wel wat dingen kunnen doen, maar is allemaal niet spannend. En als je dan bij allerlei andere mensen allemaal leuke dingen ziet is dat lastig. Dat zijn niet per se grote dingen, maar wel met andere samen.

Ik blijf het lastig vinden om deze dagen door te komen zonder terug vallen in dingen kopen of eten. De drempel om iets alleen te ondernemen zonder me eenzaam te voelen is weer heel groot.

Wat lees ik bij jullie allemaal mooie stappen ondanks tegenslagen. Ik vind het lastig om op ieder persoonlijk te reageren, want ik ken het hele verhaal niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Shiver Dat is wel een goede eigenlijk. Ik denk omdat ze toen zeiden dat dit een tijdelijke overbrugging is qua gesprekken maar ik heb geen idee wat er na die overbrugging komt of wanneer dat dan is.

@vrouw-92 Wat jammer dat je het lastig vind om dingen alleen te ondernemen. Ik kan je wel vertellen dat er toen ik dit ging doen een wereld voor me open ging. Ik vond mezelf maar raar als ik iets in mijn eentje deed. Maar ineens zag ik zoveel mensen die dingen alleen deden. Een boek lezen op een terras, even naar de film die jij wilt, rustig shoppen. Wellicht kan je met iets kleins beginnen? Ben je als je thuis bent dan niet alleen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier heeft zichzelf alles weer een beetje opgelost. Mijn vervangende psycholoog kon niet in het systeem komen dus dat was de reden dat ze niet reageerde. We hebben elkaar inmiddels telefonisch gesproken en ik ben weer wat rustiger.

Wel heeft mijn moeder weer contact met mij gezocht terwijl ik het contact met haar verbroken heb. Dat is een grote trigger voor mij. Voor de verandering was het een lief bericht, zonder verwijten, heel veel egoïsme of manipulatie. Van zo’n lief bericht raak ik in de war en het wakkert mijn schuldgevoel behoorlijk aan. Gelukkig gaat het nog wel prima, het gaat nu niet voor een terugval zorgen.

@Goldster, om nog even op jou terug te komen, toen ik echt op mijn dieptepunt zat, kende ik ook geen goede dagen. Dat heeft best een periode geduurd. Ik ben nu voorzichtig aan richting herstel aan het werken en nu heb ik weer veel redelijke of goede dagen. Misschien kan je nu nog even geen goede dag van jezelf verwachten, maar moet je hopen op een goed moment, al is het nog zo klein.

@Donutmetchocolade, als je psycholoog zegt dat je het maar allemaal een beetje los moet laten, kan je dan niet vragen hoe je dat dan doet? Er zijn (helaas) nou eenmaal ellende lange wachtlijsten maar dat kan niemand nu snel oplossen. Misschien kan je terwijl je op de wachtlijst staat toch proberen met de dag te leven en uit deze therapie te halen wat er in zit. Mijn verhaal is behoorlijk vergelijkbaar met dat van jou, ik ben ook bij de IHT terecht gekomen met een depressie en een sociale- en gegeneraliseerde angststoornis. Ik sta ook op de wachtlijst voor schematherapie en heb ter overbrugging, net als jij, behandeling bij een psycholoog. Ook tegen mij konden ze niet zeggen hoelang de wachtlijst voor schematherapie was. Ze zeiden alleen dat ik ergens in het midden stond. Volgens mij is dat heel moeilijk in te schatten met die therapie. Uit de CGT kan je heel veel leren en dat kan je zeker helpen uit dat diepe dal te komen maar dan zul je jezelf wel daarvoor moeten openstellen. Als je geen goede klik met je psycholoog hebt kan je dat het beste aangeven, dan kan zij meedenken voor een oplossing. Goed dat je dit ook gaat bespreken met de psycholoog van het IHT-team, die heeft vast tips voor je. Ik kan me wel voorstellen dat je in deze rotperiode toch ergens iets van houvast probeert te vinden hoor, hopelijk komt mijn bericht niet bot over, zo bedoel ik het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
DonutMetChocolade schreef:
22-08-2020 19:46
@Shiver Dat is wel een goede eigenlijk. Ik denk omdat ze toen zeiden dat dit een tijdelijke overbrugging is qua gesprekken maar ik heb geen idee wat er na die overbrugging komt of wanneer dat dan is.

@vrouw-92 Wat jammer dat je het lastig vind om dingen alleen te ondernemen. Ik kan je wel vertellen dat er toen ik dit ging doen een wereld voor me open ging. Ik vond mezelf maar raar als ik iets in mijn eentje deed. Maar ineens zag ik zoveel mensen die dingen alleen deden. Een boek lezen op een terras, even naar de film die jij wilt, rustig shoppen. Wellicht kan je met iets kleins beginnen? Ben je als je thuis bent dan niet alleen?
Ik probeer dat ook steeds meer te doen ondanks dat ik dat heel eng vind. Heb laatst voor het eerst alleen op een terrasje gezeten en het beviel me heel goed. :yes:
Alleen door het te doen kom je er achter dat het eigenlijk allemaal wel mee valt en zelfs best fijn kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
hope19 schreef:
22-08-2020 20:15
Ik probeer dat ook steeds meer te doen ondanks dat ik dat heel eng vind. Heb laatst voor het eerst alleen op een terrasje gezeten en het beviel me heel goed. :yes:
Alleen door het te doen kom je er achter dat het eigenlijk allemaal wel mee valt en zelfs best fijn kan zijn.
Ik woon sinds december voor het eerst op mezelf in een nieuwe stad en dat ging de eerste periode heel erg goed, toen kwam Corona en vielen er heel veel dingen weg (net zoals bij iedereen). De corona periode ben ik redelijk doorgekomen ondanks de verveling op mijn werk (bijna geen werk) en heb ik juist veel alleen gewandeld en gefietst. Dat is geen opgave.

Ik ben een aantal jaren geleden veel alleen op stedentrip en zelfs 3 weken Interrail gedaan, dus ik kan het wel. Voor morgen heb ik bedacht om naar een koffietentje te gaan.... ik ben benieuwd!

Wat ik momenteel heel lastig vind is dat iedereen om mij heen rondloopt met de kreten: ik moet zoveel, het is zo druk, elk weekend heb zit volgepland en dat ik dan moet antwoorden met: oh, mijn weekend is eigenlijk helemaal leeg, zoals altijd. Als ik dan ergens alleen zit zie ik nu alleen maar mensen die het leuk met elkaar hebben en ik zit alleen.... Omdat er daadwerkelijk ook niemand dichtbij is om samen iets mee te ondernemen.

Ik kon dat heel goed handelen, maar nu even niet. Wellicht ook omdat ik ben begonnen bij een nieuwe baan waarin ik van de 37 mensen de jongste ben en iedereen een huisje, boompje, beestje leven heeft. Dat is dan best weer even confronterend, want hier: nog nooit een relatie gehad..
Beste allemaal morgen is de grote verhuizing en slaap ik in mijn studio .

Ik ben GESTRESST
Alle reacties Link kopieren Quote
lief zijn jullie allemaal

t klopt wel ik begrijp niet veel van depressie heb wel veel gelezen via internet
maar voel me er erg verward door. maak t mezelf ook wel een beetje
laat ik ook zeggen heb gewoon een angst voor depressie .denk ik ik weet t gewoon niet

ben totaal niet moe zie dat de meeste die depressief zijn dat wel hebben ,somber wordt ik door t er alleen maar mee bezig zijn denk ik ..wil te graag weer me zelf zijn
heb hele dag een angstgevoel en bange gedachten van komt t wel goed.en huil zo veel van echt bang zijn,,,,ik doe vanalles ga overal heen en wil ook alles meemaken en meedoen ..maar ben niet mezelf ..soms denk ik misschien denk ik t maar ..zeg vaak t had niet mogen gebeuren weet niet meer hoe ik terug kom ....hebben we natuurlijk allemaal maar nu vanavond uiteten had echt zin maar.ik zit maar in me hoofd en voel me bang .niet mezelf ..terug in auto barts ik weer in auto in huilen uit en waar voor echt ik weet t niet ... ja heel bang dat ik hier altijd mee bezig blijf niet weten of ik t nou naar me zin had of niet ! geeft me veel onrust ..en ontzettende bangheid
voel me zelf echt hopeloos en zoveel wanhoop .....de spy heb ik ook niet veel aan
heb via huisarts nu door verwijzing naar de ggz gevraagd lange wachtlijst dat wel
maar ik wil graag echt hulp want kom er zelf niet meer uit ..t is ook zo van de ene op de andere dag begonnen was niks aan de hand .. dus weet gewoon niet waar ik t zoeken moet .. voel veel bangheid ,voel me een hele andere .niet mezelf.
volgende week ga ik op vakantie heb er echt wel zin in ..maar men wat ben ik bang
dat ik niet me eigen kan zijn en gefrusteert raak .en zoveel huil ....we gaan met hele gezinnetje ...maar was altijd iemand met de leuke ideeen
en die de insiatiefen nam heb nu al hele ideeen wat we leuk gaan doen ... maar die heb ik steeds ..en dan lukt t niet .of wel maar voel me anders ....ben gewoon bang dat ik straks niks meer wil en me kop in t zand steek ....van ik ben toch niet mezelf wordt toch niet meer mezelf meer..t duuurt al zo lang zo iedere dag huilen spanning en bang zijn en in dat hoofd zitten ...en dan niet alleen maar gepieker maar ook gewoon gedachten

je ziet wel kan er allemaal niet mee omgaan en dat zou toch moeten .. gelukkig doet een lorazepam wel iets voor me t maakt me beetje rustiger want maak mezelf erg overstuur
lijkt wel of ik overal bang voor ben .vooral me gedenk als of ik nergens anders aan kan denken ...bang voor de ochtend bang voor volgende dag ....en t gevoel dat ik gewoon er niet meer ben ,ik ongeneeslijk ziek ben ,, rare gedachte ...




hoop niet dat jullie me vinden zeuren en sorry voor me geklaag ik weet t soms echt niet meer ... verward en heel bang ..en huil erg van ontzettende wanhoop en bangheid.en ook verdriet en zelfmedelijden ook wel..... sorry sorry !!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige berichten zijn zo uitgebreid , niks persoonlijks hoor maar dan is het is voor mij even teveel en niet meer te volgen.

En over het alleen dingen ondernemen, op zijn tijd vind ik dat heerlijk. Geen praatje hoeven te doen, geen verplichtingen, gaan en staan waar ik wil, geen rekening hoeven te houden met wie dan ook. Het heeft veel voordelen.

Sterkte voor degene die het nu moeilijk hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubbel
vlin02der wijzigde dit bericht op 22-08-2020 22:25
Reden: Dubbel
98.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@hope Ik denk inderdaad dat ik gewoon op zoek ben naar een klein beetje houvast. Je bericht komt helemaal niet bot over hoor! Wat jij zegt klinkt inderdaad super herkenbaar. Bij mij is het van een jaren lang een angststoornis nu richting een depressie aan het gaan. Toen het alleen die angststoornis was vond ik het leven in ieder geval nog fijn ook al hield het me in alles tegen. Ik kon nog wel thuis genieten van mijn kleine wereldje. Nu dit ook weg valt raak ik er van in paniek en heb ik heel erg de gedachte er moet NU iets gebeuren. Maar dat kan natuurlijk niet helaas. Ik ben wel erg blij dat ik nu in ieder geval de IHT heb. Ik hoop er toch ook wel een beetje op dat die medicijnen iets gaan doen en ik het allemaal wat meer los kan laten. Wachten zal ik toch moeten helaas. Je hebt ook gelijk, ik moet nu gewoon halen uit de gesprekken wat ik kan. Ik kan er ook niet zo goed tegen dat ik er dan thuis niks aan kan doen verder en ik naar mij idee maar zit te wachten op de therapie. Ik heb nu een soort zelfhulp boek gekocht over zelfbeeld. Dan heb ik toch het idee dat ik zelf ook iets aan het doen ben tussen de gesprekken door, haha! Ik hoop dat jij ook snel aan de beurt bent.

@vrouw-92 Wow alleen op stedentrip, wat stoer. Lekker genieten van dat koffietentje morgen! Ik ken het ook hoor iedereen om mij heen die helemaal volgepland zit. Mijn weekenden zijn vaak ook leeg. Daar heb ik altijd wel veel moeite mee gehad maar ik weet ook dat als ik ze wel altijd vol zou plannen ik daar doodongelukkig van wordt. Ik denk dat het ook een balans is in vinden wat wil JIJ nou eigenlijk. Los van wat iedereen om je heen doet. Als je echt het contact met anderen heel erg mist kan je misschien vrijwilligerswerk doen een dagdeel in het weekend? Heb je toch iets om te doen en je hebt contact met anderen. Of misschien op de sportschool aansluiten bij een pilates les of iets in die richting. Dan ben je toch je eigen ding aan het doen maar je bent ook niet alleen.

@goldster wat rot dat je je zo voelt. Dikke knuffel. Het lijkt erg alsof je super gefocust bent op je gedachten. Ik heb dit ook een tijdje gehad met mijn buikpijn (waar mijn angst ooit door is begonnen) heel de dag was ik er op gefocust. Waardoor het ook alleen maar erger werd (bedankt gedachten), waardoor ik er me nog meer op ging focussen. En de cirkel herhaalt zich. Jij bent niet je gedachten! Wel hebben je gedachten natuurlijk super veel invloed op hoe je je voelt. Ik heb ooit tijdens therapie van die schema's meegekregen om dit aan te gaan wellicht is dat ook iets voor jou. Om de gedachten op zulke momenten uit te dagen. Ook handig om er achter te komen waar je nou eigenlijk bang voor bent bijvoorbeeld. Ik weet niet meer hoe het schema heet dus hier de vragen die erbij hoorden:

1) Gebeurtenis (waar ben je, met wie, wat gebeurde er)
2) Hoe voel ik me?
3) 'Wat zijn mijn gedachten? Zo specifiek mogelijk.'
4) Gedrag door gedachten, wat doe ik?
5) Welke bewijzen maken deze gedachten waar?
6) Welke bewijzen maken deze gedachten niet waar?
7) Is er een andere kijk/benadering waar je nog niet aan gedacht hebt?
8) Wat zou ik zeggen tegen een vriendin die deze gedachten heeft?

Wellicht heb je er iets aan!
Alle reacties Link kopieren Quote
DonutMetChocolade schreef:
22-08-2020 22:54
@hope Ik denk inderdaad dat ik gewoon op zoek ben naar een klein beetje houvast. Je bericht komt helemaal niet bot over hoor! Wat jij zegt klinkt inderdaad super herkenbaar. Bij mij is het van een jaren lang een angststoornis nu richting een depressie aan het gaan. Toen het alleen die angststoornis was vond ik het leven in ieder geval nog fijn ook al hield het me in alles tegen. Ik kon nog wel thuis genieten van mijn kleine wereldje. Nu dit ook weg valt raak ik er van in paniek en heb ik heel erg de gedachte er moet NU iets gebeuren. Maar dat kan natuurlijk niet helaas. Ik ben wel erg blij dat ik nu in ieder geval de IHT heb. Ik hoop er toch ook wel een beetje op dat die medicijnen iets gaan doen en ik het allemaal wat meer los kan laten. Wachten zal ik toch moeten helaas. Je hebt ook gelijk, ik moet nu gewoon halen uit de gesprekken wat ik kan. Ik kan er ook niet zo goed tegen dat ik er dan thuis niks aan kan doen verder en ik naar mij idee maar zit te wachten op de therapie. Ik heb nu een soort zelfhulp boek gekocht over zelfbeeld. Dan heb ik toch het idee dat ik zelf ook iets aan het doen ben tussen de gesprekken door, haha! Ik hoop dat jij ook snel aan de beurt bent.
Heb je het boek negatief zelfbeeld van manja de neef toevallig?
Want daarbij is het wel handig als je een sparmaatje hebt.

Verder ja die wachtlijsten zijn een ramp. Ik sta nu anderhalf jaar op de wachtlijst voor dagbehandeling. Ik hoop maandag gebeld te worden voor een richtlijn waar ik nu aan moet denken. Het had september geweest als corona er niet was. Nu hoop ik feb-maart en dan heb ik 2 jaar op de wachtlijst gestaan.
Dus ja wat doe je dan? Medicijnen innemen, gesprekken met de FACT (misschien kan jij dat ook als tussenweg na de IHT? Zo is het bij mij gegaan), doelen stellen (persoonlijke doelen bv elke dag naar buiten, douchen enz), (hier) schrijven en je ritme proberen te behouden meer kan je niet echt doen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
@Vrouw-92, wat knap, die stedentrip en interrail! Veel plezier in het koffietentje vandaag, hopelijk kan je er van genieten. Ik zat net als DonutMetChocolade ook al te denken aan een leuke sport of hobby. Ik kan me best voorstellen dat het lastig is in zo’n vreemde stad nieuwe mensen te leren kennen.

@Donutmetchocolade, is dat wel zo, dat je thuis niks kan doen? Heel toevallig want toen ik dat zinnetje las dacht ik aan bijvoorbeeld G-schema’s invullen en wat later in je post haal je dat zelf al aan voor iemand anders. Je zou tussen de therapiesessies door al schema’s in kunnen vullen, al is het maar om je gevoelens te erkennen in plaats van ze weg te drukken. Ik ken het schema trouwens als: gebeurtenis, gedachten, gevoel, gedrag en dan gevolg. Verder kan je misschien nog wel online modules volgen via je psycholoog? Wat goed dat je een zelfhulpboek gekocht hebt!

@Chocoladeballetjes, suuuper veel succes en plezier vandaag, fijn gaan genieten van je nieuwe paleisje straks!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sporten doe ik al zo'n 3-4 keer per week bij de sportschool. Alleen is het daar ook weer opnieuw beginnen sociaal gezien na de Coronatijd. Ik kwam er net een beetje voordat de sportscholen dicht gingen. Nu ben ik weer 3x per week bij dezelfde les in de hoop dat je een beetje dezelfde mensen tegen komt.

Op iemand afstappen blijf ik wel heel erg lastig vinden, tot die tijd geniet ik van het sporten voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
dank je wel donut

dat zijn g schema,s
ben er al mee bezig geweest,maar kan ze heel moeilijk in vullen
bv 1 er is geen gebeurtenis 24 uur per dag denk ik aan hoe ik me voel en wat ik denk de angst gedachte komt dan........ t komt denk ik niet meer goed
2 angstig
3....denk dat t niet meer goed komt
4
angst en huilen
5 geen bewijzen
6 geen bewijzen
7 nee
8 ooit misschien wel

heinderingen van leuke dingen voor deze periode doen zo pijn
genoot zo heel erg van het leven
wat is er toch aan de hannd
waarom is dit gebeurd
hoe kan ik accepteren
voel me sago
ben moe
waar is me mooie leventje want dat had ik zo erg
wordt gek van dat gejank
ben mezelf niet
ben me zelf kwijt
ben t zo zat





ik stop ff met hier schrijven niet voor jullie maar voor mezelf
ben zo overstuur elke keer en iets te negatief bedankt allemaal
voor luisterende oren kom hier zeker weer terig maar kan t ff niet
houd jullie sterk en krachtig en dikke knuffel

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven