Fatshaming

19-03-2023 12:56 356 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vroeger was er nog geen term voor en toen besefte ik mij ook niet dat ik er slachtoffer van was. Maar ik begin er tegen mijn omgeving steeds meer over los te laten in de hoop dat het mij helpt in mijn verwerkingsproces. Net zoals mijn gevoelens en gedachten hier neer schrijven.

Ik ben al vanaf dat ik kleuter ben stevig. Absoluut niet dik maar altijd groter en wat zwaarder dan mijn leeftijdsgenoten. Qua postuur kon je mij vergelijken met Amalia, om het even te verduidelijken. En nu vind ik Amalia absoluut niet dik, maar gewoon wat stevig. Maar zoals bepaalde reacties op Amalia zijn, zo reageerden bepaalde mensen in mijn omgeving ook op mij. Ooms die op verjaardagen meenden opmerkingen te moeten maken. Kinderen die soms zeiden dat ze met mij niet wilden spelen omdat ik dik was. Klasgenoten die zeiden dat ik nooit een vriendje zou kunnen krijgen. En misschien stom om over jezelf te zeggen maar ik was en ben absoluut niet lelijk.

Eigenlijk gingen de opmerkingen van vreemden en bekenden door tot ik ver in de 20 was. Inmiddels ben ik 43 en werd ik laatst gefeliciteerd door iemand met mijn zwangerschap (die er dus niet is) en maakt een kind af en toe een opmerking, maar verder heb ik er nooit meer last van. Tenminste, niet qua hardop dingen die geroepen of gezegd worden tegen mij.
Ik merk dat ik het nog steeds lastig vind om langs een groep jongeren te lopen of wanneer ik het idee heb dat mensen over mij praten. Dan denk ik meteen dat het over mijn postuur gaat.

Vriendinnen die ik vertel over dat de opmerkingen van vreemden en bekenden niet op twintig handen zijn te tellen en dat ik werd geslagen en uitgescholden op de basis- en middelbare school, staan met hun oren te klepperen over wat mensen kunnen doen en zeggen. En ik besef meer en meer hoe abnormaal het eigenlijk is. En stom dat ik dat destijds nooit met iemand heb gedeeld maar juist op mijn kamer ging zitten en meer ging eten.

Lees ook weleens op social media dat mensen met opmerkingen als "ga naar de sportschool" denken dat ze mensen met overgewicht helpen omdat ze het niet aanmoedigen, maar het werkt vaak alleen maar averechts. Vooral met obesitas is het ontzettend moeilijk het afgevallen gewicht er ook daadwerkelijk af te houden. Maar dat is weer een ander verhaal.

Ik weet niet precies wat ik wil vertellen met mijn verhaal maar een stukje herkenning is al heel fijn. Want zelfs mensen die ook altijd te zwaar zijn geweest herkennen dit niet echt. Ik denk dat het bij mij ook deels kwam omdat ik al heel onzeker overkwam en dan ben je een makkelijk slachtoffer.
En dat mensen beseffen dat ze met bepaalde opmerkingen iemand ontzettend kunnen kwetsen (waarom hebben sommige mensen toch die behoefte?!).

Inmiddels ben ik nog steeds stevig maar ben zo veel zelfverzekerder! Ik weet dat ik er mag zijn en dat mensen mij niet minder vinden door mijn gewicht. Ik ben er nog niet maar werk er hard aan. Bedankt voor het lezen in ieder geval :heart:!
Alle reacties Link kopieren Quote
In een vergelijkbaar topic vorige week werd 'body neutrality' genoemd. Als een soort antwoord op 'body positivity' waar sommigen (ook ik) moeite mee hebben. Vond ik een mooie.


En als reactie op Vanetifear: meelachen over mijn 'uiterlijke opvallendheid' doe ik nooit.
Ik spreek mensen dan altijd aan.

Maar er zelf een grapje over maken; de olifant in de kamer benoemen doe ik wel vaak en dat klaart vaak zeker de lucht.


(Ik geen overgewicht, wel iets anders waar mensen soms net zulke rotopmerkingen over maken)
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik al die ervaringen hier lees word ik wel een beetje verdrietig. Hoe vaak mensen ongevraagd als een 'turn jury' bordjes omhoog houden met cijfers. De hooghartigheid van de bemoeizucht.

Er zou een 'beweging' moeten ontstaan waarin commentaar geven op elkaars uiterlijk 'uncool' raakt. Armoedig zelfs.

Shutthefuckupism, no comments movement, character positivity of iets dergelijks.

*toen werd ik wakker*
'balans leidt tot glans'
TanteJuut schreef:
20-03-2023 09:45
Als ik al die ervaringen hier lees word ik wel een beetje verdrietig. Hoe vaak mensen ongevraagd als een 'turn jury' bordjes omhoog houden met cijfers. De hooghartigheid van de bemoeizucht.

Er zou een 'beweging' moeten ontstaan waarin commentaar geven op elkaars uiterlijk 'uncool' raakt. Armoedig zelfs.

Shutthefuckupism, no comments movement, character positivity of iets dergelijks.

*toen werd ik wakker*
Het is al not done bij de meeste volwassenen. Over een grote neus of een laag voorhoofd zullen normale mensen niet snel iets lelijks zeggen, en als dat wel gebeurt veroordelen de meeste mensen dat. Dik zijn is toch een beetje anders. Als je dik bent, is je lichaam gemeenschappelijk goed. Mensen vinden dat ze er een mening over mógen hebben omdat zij meebetalen aan de hogere zorgpremies. Zij lijden in feite meer onder jouw dikke lichaam dan jijzelf, want ze moeten er niet alleen tegenaan kijken, maar ze betalen ook nog eens premie voor het feit dat jij je niet kunt inhouden met eten. Zo heb ik het letterlijk vaak terug gehoord.

Sommige dikke mensen gaan daardoor zo ver, dat ze zelfs zorg gaan mijden. Waar vervolgens hogere kosten uit voortkomen, uiteindelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Barnsteen schreef:
20-03-2023 09:02
In een vergelijkbaar topic vorige week werd 'body neutrality' genoemd. Als een soort antwoord op 'body positivity' waar sommigen (ook ik) moeite mee hebben. Vond ik een mooie.


En als reactie op Vanetifear: meelachen over mijn 'uiterlijke opvallendheid' doe ik nooit.
Ik spreek mensen dan altijd aan.

Maar er zelf een grapje over maken; de olifant in de kamer benoemen doe ik wel vaak en dat klaart vaak zeker de lucht.


(Ik geen overgewicht, wel iets anders waar mensen soms net zulke rotopmerkingen over maken)
"Body neutrality "vind ik een mooie term.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 10:00
Het is al not done bij de meeste volwassenen. Over een grote neus of een laag voorhoofd zullen normale mensen niet snel iets lelijks zeggen, en als dat wel gebeurt veroordelen de meeste mensen dat. Dik zijn is toch een beetje anders. Als je dik bent, is je lichaam gemeenschappelijk goed. Mensen vinden dat ze er een mening over mógen hebben omdat zij meebetalen aan de hogere zorgpremies. Zij lijden in feite meer onder jouw dikke lichaam dan jijzelf, want ze moeten er niet alleen tegenaan kijken, maar ze betalen ook nog eens premie voor het feit dat jij je niet kunt inhouden met eten. Zo heb ik het letterlijk vaak terug gehoord.

Sommige dikke mensen gaan daardoor zo ver, dat ze zelfs zorg gaan mijden. Waar vervolgens hogere kosten uit voortkomen, uiteindelijk.
Ik had een familielid die zich dood heeft gerookt, kreeg longkanker en heeft 2 jaar volop behandelingen gehad, maar ondertussen geen sigaret minder gerookt. Zo zijn er zoveel meer mensen die een beroep op zorg doen terwijl het "eigen schuld" is.
Het oordeel over dikke mensen heeft niet zozeer met de zorgpremie te maken denk ik, maar met de dieetcultuur. Dikke mensen zijn altijd zelf schuldig, want afvallen is zo makkelijk. Bullshit, maar zo lekker makkelijk roepen he
newspaper schreef:
20-03-2023 10:18
Ik had een familielid die zich dood heeft gerookt, kreeg longkanker en heeft 2 jaar volop behandelingen gehad, maar ondertussen geen sigaret minder gerookt. Zo zijn er zoveel meer mensen die een beroep op zorg doen terwijl het "eigen schuld" is.
Het oordeel over dikke mensen heeft niet zozeer met de zorgpremie te maken denk ik, maar met de dieetcultuur. Dikke mensen zijn altijd zelf schuldig, want afvallen is zo makkelijk. Bullshit, maar zo lekker makkelijk roepen he
Over rokers hoor ik ook nooit iemand een vriendelijk woord zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 08:31
Ik snap dat het niet goed is, maar ik heb geen zin om als boze/overgevoelige trut bekend te komen te staan. Ik word liever beoordeeld op mijn karakter en de prestaties die ik neerzet.

Een theatermaatje van mij is een stuk dikker dan ik (richting de maat 52) en wordt "de Sylvana Simons van de dikkerds" genoemd omdat ze er altijd vol tegenin gaat. Daar heb ik echt geen zin in, ik wil dat mensen kijken naar wat ik verder nog te bieden heb.
Ik geef les en had hier laatst een gesprek over met mijn studenten. Of je nou iets moet zeggen van micro agressie, was het onderwerp.
Conclusie was: dat is een keuze. Je bent geen ambassadeur van iedereen met een zelfde uiterlijk kenmerk als jij.
Ikzelf kan niet anders dan mijn mond opentrekken.
Gek genoeg heb ik heel veel aan het meisje van lizzo hierin gehad: exactly how i feel.
En de zin: je moet de mensen leren hoe met jou om te gaan.
Ik ben nu eenmaal een type dat haar mond opentrekt en mijn gevoelens zijn zo van mijn gezicht af te lezen, al hou ik mijn mond.
Dat is wie ik ben en daar schaam ik mij ook niet voor. Net zoals ik prima kan omgaan met Piet die er af en toe wat ongenuanceerds uitflapt, en Gerda die bijna moet kotsen van tattoos maar verder een prima mens is.
Maargoed, daar ben ik wel 50 voor geworden.
Jij bent een type dat dat niet wil. Dat moet ook prima zijn, vind ik.
Vind echt heel naar voor je TO, dat mensen het nodig vinden om zo hun mening te uiten, waar niemand op zit te wachten.
Sommige mensen zijn nu eenmaal zo die vinden dat ze dat recht hebben. Gewoon lekker terug pakken, dat zij de mager, grijs, rimpels of kaal zijn ofz. Weten ze ook hoe het voelt.

Zoals iemand anders hier al zei denk dat iedereen er wel eens mee te maken heeft gehad, maar dan in een andere vorm.

Wel wil ik erbij vermelden (en ik zeg niet dat TO dit doet)! Dat wanneer je praat over je problemen, dieet of wat dan ook je kan verwachten dat mensen er een mening over hebben. Dan ga je inderdaad krijgen dat mensen het niet begrijpen of ongevraagd advies geven die niet altijd leuk is.
Wat een mooi topic.

Ik liep hier ook laatst tegenaan met mijn dochter van 5, over het woord "dik" en het gebruik daarvan. Ik wil haar eigenlijk meegeven dat "dik" en heel normaal en neutraal woord is. Ik heb haar verteld dat sommige mensen denken dat "dik" hetzelfde betekent als lelijk, of lui, dus als je het woord "dik" gebruikt om iemand te omschrijven dat deze dat mogelijk als belediging opvat.
Maar dat dat eigenlijk heel raar is want iemand die dik is kan ook mooi zijn, net zoals iemand die dun is mooi kan zijn. En eigenlijk is iedereen mooi op zijn eigen manier.

Ik volg verschillende accounts rondom intuïtief eten, waar dit ook heel vaak benoemd wordt. Het is de dieetcultuur die een bepaald plaatje schetst hoe je eruit zou moeten zien.

Ik vond zelf mijn kinderen ook een eye-opener, puur fysiek gezien. Mijn kinderen zijn anders gebouwd dan veel andere kinderen. Als ik kijk naar mijn oudste is ze lang, maar heeft ze wel stevigere armen, billen en benen dan leeftijdsgenootjes. Lekker mollig rond haar polsen. Dit zal ze altijd hebben, dit is haar bouw. Mijn jongste is ook zo gebouwd, maar klein. Net als ik. En als ik naar haar kijk zie ik pas dat wat ik dun zou willen hebben aan mijn lichaam, nooit dun zal worden. Want dat is niet mijn bouw, je ziet het nú al! Met 3 en 5.

Mijn moeder is ook gekleurd door deze dieetcultuur aan mij willen gaan sleutelen, want ik was zwaarder en molliger dan leeftijdsgenootjes en in groep 3 zat ik al op dieet. Als ik daar nu aan denk bij mijn kinderen word ik daar eigenlijk wel heel verdrietig van.

Uit verschillende onderzoeken blijkt ook dat "dik" zijn op zichzelf geen risico vormt op ziektes, maar dat gezonde gewoontes (los van je gewicht/BMI) bepalend zijn. Met name de stress van het dik zijn (wat samen gaat met diëten die nooit werken, slechter slapen, onzekerheid en angsten) zorgt voor toename van kans op ziektes. En dat creëren we gewoon zelf. En wordt versterkt door de medische wereld.
Alle reacties Link kopieren Quote
DrBrowns schreef:
20-03-2023 10:54

Uit verschillende onderzoeken blijkt ook dat "dik" zijn op zichzelf geen risico vormt op ziektes, maar dat gezonde gewoontes (los van je gewicht/BMI) bepalend zijn. Met name de stress van het dik zijn (wat samen gaat met diëten die nooit werken, slechter slapen, onzekerheid en angsten) zorgt voor toename van kans op ziektes. En dat creëren we gewoon zelf. En wordt versterkt door de medische wereld.
Maar is dit alle vormen van dik, of is er wel ergens een grens? Vind dat wel interessant als dit echt zo is.
daantje24 schreef:
20-03-2023 11:00
Maar is dit alle vormen van dik, of is er wel ergens een grens? Vind dat wel interessant als dit echt zo is.
Volgens mij hangen de risico's vooral samen met het metabool syndroom. Dit is althans wat mijn huisarts zegt. Je hebt meer kans op het metabool syndroom als je dik bent/overgewicht hebt, maar slanke mensen met een buikje kunnen er ook last van hebben.

Mijn bloedsuikers zijn altijd goed geweest, ik heb geen hoge bloeddruk of hoog cholesterol. Ook mijn triglyceriden zijn laag. Ik was daar heel verbaasd over, want overgewicht. Toen legde de huisarts uit dat er ook dikke mensen zijn, die metabool gezond zijn. Die lopen dus geen extra risico's op hart- en vaatziekten, althans niet meer of minder dan slanke medemensen die metabool gezond zijn.

Maar ik ben niet medisch opgeleid, ik citeer alleen wat mijn huisarts heeft gezegd, dus wel even een disclaimer.
DrBrowns schreef:
20-03-2023 10:54
Wat een mooi topic.

Ik liep hier ook laatst tegenaan met mijn dochter van 5, over het woord "dik" en het gebruik daarvan. Ik wil haar eigenlijk meegeven dat "dik" en heel normaal en neutraal woord is. Ik heb haar verteld dat sommige mensen denken dat "dik" hetzelfde betekent als lelijk, of lui, dus als je het woord "dik" gebruikt om iemand te omschrijven dat deze dat mogelijk als belediging opvat.
Maar dat dat eigenlijk heel raar is want iemand die dik is kan ook mooi zijn, net zoals iemand die dun is mooi kan zijn. En eigenlijk is iedereen mooi op zijn eigen manier.

Ik volg verschillende accounts rondom intuïtief eten, waar dit ook heel vaak benoemd wordt. Het is de dieetcultuur die een bepaald plaatje schetst hoe je eruit zou moeten zien.

Ik vond zelf mijn kinderen ook een eye-opener, puur fysiek gezien. Mijn kinderen zijn anders gebouwd dan veel andere kinderen. Als ik kijk naar mijn oudste is ze lang, maar heeft ze wel stevigere armen, billen en benen dan leeftijdsgenootjes. Lekker mollig rond haar polsen. Dit zal ze altijd hebben, dit is haar bouw. Mijn jongste is ook zo gebouwd, maar klein. Net als ik. En als ik naar haar kijk zie ik pas dat wat ik dun zou willen hebben aan mijn lichaam, nooit dun zal worden. Want dat is niet mijn bouw, je ziet het nú al! Met 3 en 5.

Mijn moeder is ook gekleurd door deze dieetcultuur aan mij willen gaan sleutelen, want ik was zwaarder en molliger dan leeftijdsgenootjes en in groep 3 zat ik al op dieet. Als ik daar nu aan denk bij mijn kinderen word ik daar eigenlijk wel heel verdrietig van.

Uit verschillende onderzoeken blijkt ook dat "dik" zijn op zichzelf geen risico vormt op ziektes, maar dat gezonde gewoontes (los van je gewicht/BMI) bepalend zijn. Met name de stress van het dik zijn (wat samen gaat met diëten die nooit werken, slechter slapen, onzekerheid en angsten) zorgt voor toename van kans op ziektes. En dat creëren we gewoon zelf. En wordt versterkt door de medische wereld.
Ik krijg echt een heel warm gevoel van hoe jij met je kinderen omgaat op dit gebied :heart: Echt, mijn complimenten!
vaniteifear schreef:
20-03-2023 11:06
Ik krijg echt een heel warm gevoel van hoe jij met je kinderen omgaat op dit gebied :heart: Echt, mijn complimenten!
Wat lief, dankjewel!! Ik doe er heel erg mijn best voor, ik vind het soms zo kwetsbaar om dochters te hebben (hoewel het bij mannen natuurlijk óók speelt). Ik heb zelf negatieve ervaringen hiermee en probeer enerzijds te voorkomen dat zij ze ondergaan en anderzijds dat zij ze "plegen" richting anderen.

Ik werkte op een school in groep 3, waar een meisje was die écht dik was maar gezien werd als het mooiste meisje uit de klas omdat ze zo mooi kon dansen. Mijn hart huilde altijd voor dit meisje, want dat dikke was echt haar bouw en ze was zó zelfverzekerd in groep 3, waar haar lichaamsbouw niet uitmaakte. En haar toekomst? Zeer waarschijnlijk vol dieten, verdriet, walging van haar lichaam en onzekerheid. Zo pijnlijk!
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
20-03-2023 07:52
Iedereen moet sowieso zijn mond houden.

Maar de woorden dik of dun zijn geen beschrijvingen waarmee je iets zegt over achtergrond of oorzaak van het dik of dun zijn. Mijn punt was meer dat het geen zin heeft om een soort eigen onderverdeling in dik of stevig te maken, omdat dat per persoon verschilt.

Maar iemand kan nou eenmaal dik zijn, ook al is het voor iemands doen slank. Zo is het leven. Hoef je iemand niet na te roepen, nee. Maar de gevoeligheid bij het woord “dik” heb ik zelf niet.
misschien zou je er dan eens rekening mee kunnen houden dat andere mensen die gevoeligheid wel hebben
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Purplepeanut schreef:
20-03-2023 08:12
Dat vind ik triest om te horen dat je mee moet lachen met kutopmerkingen, gewoon boos worden nag ook hoor. Je speelt dus altijd een rol om maar niet pispaaltje te worden. Ik wil je geen rotgevoel geven met mijn opmerkingen maar ikvind het gewoon triest om te horen. Je bent niemand verantwoording verschuldigd over je lijf en je gewicht, en meelachen hoeft al helemaal niet of dingen uitstralen die je niet zo voelt
maar heel veel mensen vinden nou juist wel dat je hen verantwoording schuldig bent, want doordat je dik bent, ben je ook duurder in ziektekosten enz en dat is ook hun geld :nut:
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
rosanna08 schreef:
20-03-2023 11:19
misschien zou je er dan eens rekening mee kunnen houden dat andere mensen die gevoeligheid wel hebben
Ik houd daar rekening mee hoor! Ik omschrijf mensen sowieso niet op basis van omvang. Hier in dit topic komt het wel ter sprake, maar vooral omdat TO zelf mensen heel duidelijk classificeert. Er zijn blijkbaar dikke mensen en stevige mensen, zoals TO. Net zo’n kwalijke denkkronkel.
nitflex schreef:
20-03-2023 11:23
Ik houd daar rekening mee hoor! Ik omschrijf mensen sowieso niet op basis van omvang. Hier in dit topic komt het wel ter sprake, maar vooral omdat TO zelf mensen heel duidelijk classificeert. Er zijn blijkbaar dikke mensen en stevige mensen, zoals TO. Net zo’n kwalijke denkkronkel.
Oh, maar er is toch ook een verschil tussen stevig en dik? Bij stevig denk ik aan een stevig, sportief lijf dat niet in een maat 34 of 36 past. Denk Beyoncé of J.Lo. Of Daphne Schippers.
Alle reacties Link kopieren Quote
Laatst zag ik een Facebook reclame voor sportkleding met een dik model. Krijg je allemaal van die reacties: "Ah joh, die dikkerd gaat toch niet sporten, geloof je het zelf??" etc.

Dan denk ik: wat weet jij er nou van? Dikke mensen sporten heus ook. Ik ben ook dik en ik sport 2x per week in de sportschool. Maar als ik dat dan weer vertel en erbij zeg dat mijn doel niet direct afvallen is, maar gewoon lekker sporten en daar fitter en sterker door worden, krijg ik ook meteen commentaar. Want als ik niet wil afvallen, waarom zou ik dan willen sporten?

Overigens; ik heb voor mezelf niet moeite met de term dik. Ik ben gewoon dik, maar ik stel het niet op prijs dat onbekenden het nodig vinden om mij erop te wijzen dat ik dik ben als ik een keer ergens gebak of frites ofzo eet in het openbaar. Dus ja, ik reageer dan ook wel eens met: "JOH! Meen je nou? Dat had ik echt niet door. Goh bedankt voor deze enorme eye opener."

Dan kijken ze je weer gek aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
suikerspinx schreef:
20-03-2023 10:48
Vind echt heel naar voor je TO, dat mensen het nodig vinden om zo hun mening te uiten, waar niemand op zit te wachten.
Sommige mensen zijn nu eenmaal zo die vinden dat ze dat recht hebben. Gewoon lekker terug pakken, dat zij de mager, grijs, rimpels of kaal zijn ofz. Weten ze ook hoe het voelt.

Zoals iemand anders hier al zei denk dat iedereen er wel eens mee te maken heeft gehad, maar dan in een andere vorm.

Wel wil ik erbij vermelden (en ik zeg niet dat TO dit doet)! Dat wanneer je praat over je problemen, dieet of wat dan ook je kan verwachten dat mensen er een mening over hebben. Dan ga je inderdaad krijgen dat mensen het niet begrijpen of ongevraagd advies geven die niet altijd leuk is.
waarom zou je hetzelfde terugdoen? Dan ben je toch geen haar beter?
En wat je eigenlijk daarna zegt, is rot voor je dat er een probleem mee hebt, maar hou er vooral je mond over en als je dat niet doet, is het volkomen logisch dat mensen raar gaan doen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vaniteifear schreef:
20-03-2023 11:31
Oh, maar er is toch ook een verschil tussen stevig en dik? Bij stevig denk ik aan een stevig, sportief lijf dat niet in een maat 34 of 36 past. Denk Beyoncé of J.Lo. Of Daphne Schippers.
Jahaa, dat verschil is er zeker, maar ik leg die grens dus heel ergens anders dan TO. Jij zit wat dat betreft meer in mijn gedachtelijn, als ik je voorbeelden lees.

Mijn punt was oorspronkelijk, TO benadrukt dat ze in haar jeugd slechts “stevig” was, en toch toch al dat commentaar kreeg. Mijn reactie daarop was, je moest sowieso geen commentaar krijgen, ook al was je in jouw beleving wel echt dik.

Ik noem dit vooral omdat haar voorbeeld van stevig in mijn ogen gewoon dik is. Dat betekent dan niet dat je dan maar wel allerlei commentaar te verduren mag krijgen.

Het doet er niet toe. Mensen moeten hun commentaar voor zich houden.

Nou ja, inmiddels zie ik dat mensen reageren op de laatste pagina’s zonder de eerste gelezen te hebben, dus de context gaat een beetje verloren. Ik praat verder, waar anderen er vers in stappen.
MissPiglet schreef:
20-03-2023 11:33
Laatst zag ik een Facebook reclame voor sportkleding met een dik model. Krijg je allemaal van die reacties: "Ah joh, die dikkerd gaat toch niet sporten, geloof je het zelf??" etc.

Dan denk ik: wat weet jij er nou van? Dikke mensen sporten heus ook. Ik ben ook dik en ik sport 2x per week in de sportschool. Maar als ik dat dan weer vertel en erbij zeg dat mijn doel niet direct afvallen is, maar gewoon lekker sporten en daar fitter en sterker door worden, krijg ik ook meteen commentaar. Want als ik niet wil afvallen, waarom zou ik dan willen sporten?
Ook heel herkenbaar. Ik heb altijd veel gefietst (racefiets, mountainbike en tourfiets) en mensen keken me altijd gek aan als ik vertelde dat ik enorm graag lange fietstochten maak. Ook was ik als kind al stevig ondanks voetbal en dansen. Als je dik bent, moet je gewoon in het beeld passen wat zij van dikke mensen hebben in hun hoofd. Met een zak chips op de bank, geen idee hebbend wat gezonde voeding is en liever lui zijn dan moe. Oh ja, en ook stinken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja het is nu eenmaal zo dat niemand zijn uiterlijk kon kiezen .je moet het doen met wat de natuur je gegeven heeft .en soms de natuur wat helpen .
Maar n scheel oog n handicap wat dan ook .of n hazelip. Of echt lelijk zijn. Niemand heeft er zelf voor gekozen .accepteer mensen zo als ze zijn . Niet iedereeen kan kizen om slank te zijn soms ook sanleg of reactie op medicijnen .
Beetje respect voor elkaar ,
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Inderdaad. Uiterlijk is iets wat je gegeven wordt en geen eigen verdienste. Het zou mooi zijn als we onszelf en anderen accepteren voor wat we zijn: onszelf.
Wat mij betreft is het één en al projectie van het niet onszelf kunnen accepteren en daarom maar allerlei kutopmerkingen maken over andermans uiterlijk.
Koffieverkeerd schreef:
20-03-2023 12:17
Inderdaad. Uiterlijk is iets wat je gegeven wordt en geen eigen verdienste. Het zou mooi zijn als we onszelf en anderen accepteren voor wat we zijn: onszelf.
Wat mij betreft is het één en al projectie van het niet onszelf kunnen accepteren en daarom maar allerlei kutopmerkingen maken over andermans uiterlijk.

Een vorm van jaloezie?
Daar kun je vast weleens een punt hebben denk ik. Anderen naar beneden halen zodat je jezelf beter kunt voelen. Het ligt ook wel in de menselijke aard om ergens iets van te vinden. Als dat niet zo zou zijn dan had dit forum ook geen bestaansrecht denk ik. Vooral de roddeltopics.

Voor mij persoonlijk heeft het denk ik wel 15 jaar geduurd eer ik mezelf kon accepteren zoals ik was. Achteraf gezien was ik vanaf mijn 18e tot 32e zeker wel erg onzeker over mijn uiterlijk en lichamelijk bouw juist door het pesten van vroeger. Heel jammer want als ik nu foto's terugzie van toen denk ik jeetje wat zonde, want ik zag er gewoon okee uit. Jammer dat ik in die jaren zoveel heb laten afhangen aan mijn onzekerheid, het dragen van rokjes/bikini's/strakke truitjes bijvoorbeeld.

Als ik nu meiden zie van die leeftijd die gewoon lekker een croptop dragen ondanks dat er een flufje onderuit steekt dan denk ik wel gvd waarom was ik zo onzeker? Ik gun het de meiden van nu dat ze zich allemaal kunnen kleden zoals ze zelf willen zonder oordelen van anderen. Gewoon lekker jezelf kunnen zijn ongeacht hoe je eruit ziet en wat wel/niet bij je staat volgens de goegemeente.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
20-03-2023 10:21
Over rokers hoor ik ook nooit iemand een vriendelijk woord zeggen.
Nee, zeker niet. Ook rokers die longkanker hebben zullen te horen krijgen dat het toch ook wel eigen schuld is. En als dit niet gezegd wordt, dan wordt het zeker wel gedacht.

Het probleem wat ik persoonlijk heb met/tegen zwaarlijvigheid is dat het niet benoemd mag worden als probleem, waardoor oplossingen maar mondjesmaat besproken mogen worden. De gevoeligheid voor dit onderwerp is zó groot, dat het daardoor een taboe onderwerp is. En dat zou doorbroken moeten worden.
Op het moment dat mensen op hun achterste benen gaan staan, slaat elk gesprek hierover dood. Net als het in het verleden absoluut onbespreekbaar was met rokers om dit onderwerp op de kaart te zetten, laat staan het aanpassen van regels hierover. Men was laaiend over iets dat hen werd afgepakt, iets waar ze gelukkig van werden en wie was 'die rest' die zich daar eigenlijk mee durfde te bemoeien. Men voelde zich gestigmatiseerd en als outcast behandeld. En aangezien er zo'n grote groep rokers was, was dit een heel heikel onderwerp.

En toch vind ik het goed dat dit onderwerp op de kaart is gezet en dat er regelgeving over gevormd is. Want de fabrikanten van dit slechte product zijn dezelfde fabrikanten van slecht (en verslavend) voedsel. Die willen zo goedkoop mogelijk iets op de markt brengen waar mensen bij voorkeur veel van willen hebben, vanwege stofjes die eraan toegevoegd zijn en de respons van het lichaam op die stofjes. Zonder dat we met z'n allen bepalen dat dit de wérkelijke oorzaak is van dit fenomeen en inderdaad weer gaan reguleren wat wel en niet mag, zie ik er geen einde aan komen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven