Psyche
alle pijlers
gevoel van leegte
zondag 28 juni 2009 om 16:41
Hallo,
Ik wilde al een tijdje dit onderwerp starten maar ik weet niet of ik de woorden ervoor kan vinden. Ik heb last van groot gevoel van leegte en gemis, dat het soms bijna fysiek pijn doet. Ik vraag me af of andere mensen dit ook hebben en hoe zij hiermee omgaan.
Ik weet niet goed waar het bij mij vandaan komt. Ik ben al een tijd in therapie, en volgens de therapeut ligt het aan vroeger, een gemis aan onvoorwaardelijke ouderliefde. Maar goed, daar kan ik niet zo veel mee eigenlijk. Ik wil vooral weten hoe ik dit rotte gevoel niet meer hoef te voelen. Nu probeer ik er vooral voor weg te lopen door heel hard te werken, maar daar wordt ik vervolgens weer oververmoeid van...
Hebben mensen tips hoe zij hiermee omgaan? Wat doen jullie als een pijnlijk gevoel van leegte de kop op steekt?
Ik wilde al een tijdje dit onderwerp starten maar ik weet niet of ik de woorden ervoor kan vinden. Ik heb last van groot gevoel van leegte en gemis, dat het soms bijna fysiek pijn doet. Ik vraag me af of andere mensen dit ook hebben en hoe zij hiermee omgaan.
Ik weet niet goed waar het bij mij vandaan komt. Ik ben al een tijd in therapie, en volgens de therapeut ligt het aan vroeger, een gemis aan onvoorwaardelijke ouderliefde. Maar goed, daar kan ik niet zo veel mee eigenlijk. Ik wil vooral weten hoe ik dit rotte gevoel niet meer hoef te voelen. Nu probeer ik er vooral voor weg te lopen door heel hard te werken, maar daar wordt ik vervolgens weer oververmoeid van...
Hebben mensen tips hoe zij hiermee omgaan? Wat doen jullie als een pijnlijk gevoel van leegte de kop op steekt?
zondag 12 juli 2009 om 22:02
hoe voel jij je tijdens feestdagen? heb je dan meer last van die leegte?
je schreef eerder dat bij jou de leegte heel erg opkomt bij feestdagen en belangrijke gebeurtenissen. Bij mij is dat niet echt zo, ik heb wel een familie, dus dat is bij mij toch anders dan bij jou. Bij mij lijkt de leegte uit het niets op te komen en dan ook weer zo plots als die is gekomen weer te verdwijnen. Er zal dan vast een oorzaak voor zijn, maar die heb ik nog niet kunnen vinden.
je schreef eerder dat bij jou de leegte heel erg opkomt bij feestdagen en belangrijke gebeurtenissen. Bij mij is dat niet echt zo, ik heb wel een familie, dus dat is bij mij toch anders dan bij jou. Bij mij lijkt de leegte uit het niets op te komen en dan ook weer zo plots als die is gekomen weer te verdwijnen. Er zal dan vast een oorzaak voor zijn, maar die heb ik nog niet kunnen vinden.
zondag 12 juli 2009 om 22:03
quote:kanarie79 schreef op 12 juli 2009 @ 22:00:
ik heb het gevoel dat mijn hart er letterlijk wordt uitgerukt.
Wat een vreselijk gevoel toch, en zo erg dat je er op dat moment echt HELEMAAL niets aan kunt doen, zo wanhopig en frustrerend.
meestal gaat het na een paar dagen wel weer over, maar aan die wijsheid heb je ook helemaal niets als je er middenin zit.ja precies, ik zou willen dat er dan iets is, waardoor ik het dragelijker kan maken voor mij zelf, er zou toch iets moeten zijn, denk je ook niet?
ik heb het gevoel dat mijn hart er letterlijk wordt uitgerukt.
Wat een vreselijk gevoel toch, en zo erg dat je er op dat moment echt HELEMAAL niets aan kunt doen, zo wanhopig en frustrerend.
meestal gaat het na een paar dagen wel weer over, maar aan die wijsheid heb je ook helemaal niets als je er middenin zit.ja precies, ik zou willen dat er dan iets is, waardoor ik het dragelijker kan maken voor mij zelf, er zou toch iets moeten zijn, denk je ook niet?
zondag 12 juli 2009 om 22:07
weet je wat het is, ik heb in groepstherapie gezeten en daar ging het er zo anders aan toe, er was altijd wel iemand die aan je vroeg, hoe gaat het met je. en alles wat ik daar geleerd heb, kon ik daar tot uitvoering brengen. het was een veilige omgeving. we hadden het vaak over de "buitenwereld" zo voelde het echt, want daar was/is alles zo anders. ik vind het zo spijtig, dat ik de dingen die ik geleerd heb nog niet kan doortrekken in mijn privé leven 
Dat moet wel heel fijn zijn om in groepstherapie elkaar te kunnen steunen en hulp bij elkaar te kunnen vinden. Heb je mensen over gehouden aan die tijd?
Dat moet wel heel fijn zijn om in groepstherapie elkaar te kunnen steunen en hulp bij elkaar te kunnen vinden. Heb je mensen over gehouden aan die tijd?
zondag 12 juli 2009 om 22:08
quote:newstylista schreef op 12 juli 2009 @ 22:03:
ja precies, ik zou willen dat er dan iets is, waardoor ik het dragelijker kan maken voor mij zelf, er zou toch iets moeten zijn, denk je ook niet?
ik heb het nog niet gevonden
ik zou er ook minder bang voor zijn als ik iets 'achter de hand' had wat me dan zou kunnen helpen.
ja precies, ik zou willen dat er dan iets is, waardoor ik het dragelijker kan maken voor mij zelf, er zou toch iets moeten zijn, denk je ook niet?
ik heb het nog niet gevonden
ik zou er ook minder bang voor zijn als ik iets 'achter de hand' had wat me dan zou kunnen helpen.
zondag 12 juli 2009 om 22:12
quote:kanarie79 schreef op 12 juli 2009 @ 22:07:
weet je wat het is, ik heb in groepstherapie gezeten en daar ging het er zo anders aan toe, er was altijd wel iemand die aan je vroeg, hoe gaat het met je. en alles wat ik daar geleerd heb, kon ik daar tot uitvoering brengen. het was een veilige omgeving. we hadden het vaak over de "buitenwereld" zo voelde het echt, want daar was/is alles zo anders. ik vind het zo spijtig, dat ik de dingen die ik geleerd heb nog niet kan doortrekken in mijn privé leven
Dat moet wel heel fijn zijn om in groepstherapie elkaar te kunnen steunen en hulp bij elkaar te kunnen vinden. Heb je mensen over gehouden aan die tijd?nee helaas niet, wel jammer, maar goed je gaat allemaal weer een andere kant op. ik heb er zeker wel een aandeel in gehad. en tja anderen hebben ook hun aandeel gehad dat het contact over is.
weet je wat het is, ik heb in groepstherapie gezeten en daar ging het er zo anders aan toe, er was altijd wel iemand die aan je vroeg, hoe gaat het met je. en alles wat ik daar geleerd heb, kon ik daar tot uitvoering brengen. het was een veilige omgeving. we hadden het vaak over de "buitenwereld" zo voelde het echt, want daar was/is alles zo anders. ik vind het zo spijtig, dat ik de dingen die ik geleerd heb nog niet kan doortrekken in mijn privé leven
Dat moet wel heel fijn zijn om in groepstherapie elkaar te kunnen steunen en hulp bij elkaar te kunnen vinden. Heb je mensen over gehouden aan die tijd?nee helaas niet, wel jammer, maar goed je gaat allemaal weer een andere kant op. ik heb er zeker wel een aandeel in gehad. en tja anderen hebben ook hun aandeel gehad dat het contact over is.
zondag 12 juli 2009 om 22:13
quote:kanarie79 schreef op 12 juli 2009 @ 22:04:
ik weet niet of dit projectie is, ik ben namelijk niet zo en jij ook niet, wat maakt ons dan zo anders daarin?
Misschien zijn wij wel heel (te) empathisch... en verwachten wij dat ook van anderen, en worden wij daar in gefrustreerdja dat denk ik ook, waren mensen maar zo als ik denk ik vaak, komt erg arrogant over ik weet het. ik kan mensen daar niet in veranderen, zo frustrerend, maar het is ook niet goed dat ik anderen zou willen veranderen, want dan kunnen hun ook niet zichzelf zijn
ik weet niet of dit projectie is, ik ben namelijk niet zo en jij ook niet, wat maakt ons dan zo anders daarin?
Misschien zijn wij wel heel (te) empathisch... en verwachten wij dat ook van anderen, en worden wij daar in gefrustreerdja dat denk ik ook, waren mensen maar zo als ik denk ik vaak, komt erg arrogant over ik weet het. ik kan mensen daar niet in veranderen, zo frustrerend, maar het is ook niet goed dat ik anderen zou willen veranderen, want dan kunnen hun ook niet zichzelf zijn
zondag 12 juli 2009 om 22:29
quote:newstylista schreef op 12 juli 2009 @ 22:12:
nee helaas niet, wel jammer, maar goed je gaat allemaal weer een andere kant op. ik heb er zeker wel een aandeel in gehad. en tja anderen hebben ook hun aandeel gehad dat het contact over is.wat jammer idd, want ik kan me voorstellen dat daar veel mensen zaten die een beetje dezelfde dingen meemaakten als jij?
nee helaas niet, wel jammer, maar goed je gaat allemaal weer een andere kant op. ik heb er zeker wel een aandeel in gehad. en tja anderen hebben ook hun aandeel gehad dat het contact over is.wat jammer idd, want ik kan me voorstellen dat daar veel mensen zaten die een beetje dezelfde dingen meemaakten als jij?
zondag 12 juli 2009 om 22:31
quote:newstylista schreef op 12 juli 2009 @ 22:26:
dan ben ik gelukkig niet de enige. gisteren ging, maar heb vandaag de hele middag weggeslapen, dus ben bang dat ik vannacht echt niet slaap.
hoe was jouw weekend?
Vrijdag en zaterdag dus de hele dag in bed gelegen (weggeslapen zoals je dat zo mooi noemt)...
En vandaag afgesproken met mensen, dat was wel fijn.
Nou ik ga nog maar eens wat dingen doen voordat ik ga slapen...
Dus ik ga maar eens van het forum af!
Welterusten! (ik zie pas nu waar ik de smileys kan vinden...!)
dan ben ik gelukkig niet de enige. gisteren ging, maar heb vandaag de hele middag weggeslapen, dus ben bang dat ik vannacht echt niet slaap.
hoe was jouw weekend?
Vrijdag en zaterdag dus de hele dag in bed gelegen (weggeslapen zoals je dat zo mooi noemt)...
En vandaag afgesproken met mensen, dat was wel fijn.
Nou ik ga nog maar eens wat dingen doen voordat ik ga slapen...
Dus ik ga maar eens van het forum af!
Welterusten! (ik zie pas nu waar ik de smileys kan vinden...!)
zondag 12 juli 2009 om 22:34
quote:kanarie79 schreef op 12 juli 2009 @ 22:29:
[...]
wat jammer idd, want ik kan me voorstellen dat daar veel mensen zaten die een beetje dezelfde dingen meemaakten als jij?
op het gebied van leegte niet, ik voelde mij mbt dit onderwerp niet begrepen ook niet door de hulpverleners, daarom vind ik het fijn dat wij hier op het forum over kunnen praten.
maar er waren wel altijd mensen, waarmee je iets kon ondernemen, iets wat ik nu wel mis.
[...]
wat jammer idd, want ik kan me voorstellen dat daar veel mensen zaten die een beetje dezelfde dingen meemaakten als jij?
op het gebied van leegte niet, ik voelde mij mbt dit onderwerp niet begrepen ook niet door de hulpverleners, daarom vind ik het fijn dat wij hier op het forum over kunnen praten.
maar er waren wel altijd mensen, waarmee je iets kon ondernemen, iets wat ik nu wel mis.
zondag 12 juli 2009 om 22:36
quote:kanarie79 schreef op 12 juli 2009 @ 22:31:
[...]
Vrijdag en zaterdag dus de hele dag in bed gelegen (weggeslapen zoals je dat zo mooi noemt)... wat jammer voor je, dat jij ze rot hebt gevoeld die dagen
En vandaag afgesproken met mensen, dat was wel fijn.
Nou ik ga nog maar eens wat dingen doen voordat ik ga slapen...
Dus ik ga maar eens van het forum af!
Welterusten! (ik zie pas nu waar ik de smileys kan vinden...!)slaap lekker voor zo, hahaha, fijn dat je de smileys hebt gevonden
[...]
Vrijdag en zaterdag dus de hele dag in bed gelegen (weggeslapen zoals je dat zo mooi noemt)... wat jammer voor je, dat jij ze rot hebt gevoeld die dagen
En vandaag afgesproken met mensen, dat was wel fijn.
Nou ik ga nog maar eens wat dingen doen voordat ik ga slapen...
Dus ik ga maar eens van het forum af!
Welterusten! (ik zie pas nu waar ik de smileys kan vinden...!)slaap lekker voor zo, hahaha, fijn dat je de smileys hebt gevonden
dinsdag 21 juli 2009 om 20:31
Misschien heb je wel gelijk dat ik je negeer. Ik heb het nogal zwaar de laatste dagen, ik ben zo ontzettend moe, alles kost me heel veel energie; therapie kost me enorm veel energie, en ik heb al zo weinig energie, en de energie die ik heb moet ik besteden om overeind proberen te blijven.
Ik merk dat jou verhaal mij bezig houdt, zou je ook echt graag willen helpen, maar het mag op dit moment niet ten koste van mijn eigen kleine beetje energie gaan, anders val ik echt om. Gelukkig krijg je heel veel positieve reacties van andere forumleden!
Ik merk dat jou verhaal mij bezig houdt, zou je ook echt graag willen helpen, maar het mag op dit moment niet ten koste van mijn eigen kleine beetje energie gaan, anders val ik echt om. Gelukkig krijg je heel veel positieve reacties van andere forumleden!
dinsdag 28 juli 2009 om 23:50
@ Kanarie:
Vanavond was er een tv-programma voor, die je misschien interessant zou kunnen vinden. Ik hoop dat het op Uitzending gemist terug te kijken is.
Het heet Kijken in de ziel, en het was te zien op Ned.2, bij de RVU om 22.40 uur. Hierin spreken psychiaters over hun vak en over zichzelf.
Vanavond was deel 1 ervoor (het is een serie van 6 delen), en er werd o.a. gesproken over overdracht, en de relatie tussen therapeut en cliënt.
Ik vond het zelf een interessant programma, en geruststellend om psychiaters te horen zeggen dat overdracht dus gewoon echt normaal is, en bij therapie hoort. Het was ook boeiend om te horen hoe iedere therapeut hier weer op zijn / haar eigen wijze mee omgaat.
Meestal staan de programma's een dag later op Uitzending gemist.
Als je zin hebt om het te melden, ben ik wel benieuwd wat jij van het programma vindt!
Vanavond was er een tv-programma voor, die je misschien interessant zou kunnen vinden. Ik hoop dat het op Uitzending gemist terug te kijken is.
Het heet Kijken in de ziel, en het was te zien op Ned.2, bij de RVU om 22.40 uur. Hierin spreken psychiaters over hun vak en over zichzelf.
Vanavond was deel 1 ervoor (het is een serie van 6 delen), en er werd o.a. gesproken over overdracht, en de relatie tussen therapeut en cliënt.
Ik vond het zelf een interessant programma, en geruststellend om psychiaters te horen zeggen dat overdracht dus gewoon echt normaal is, en bij therapie hoort. Het was ook boeiend om te horen hoe iedere therapeut hier weer op zijn / haar eigen wijze mee omgaat.
Meestal staan de programma's een dag later op Uitzending gemist.
Als je zin hebt om het te melden, ben ik wel benieuwd wat jij van het programma vindt!
donderdag 27 augustus 2009 om 21:34
Dat gevoel van leegte, daar heb ik de afgelopen dagen weer zoveel last van gehad. We waren met vakantie geweest bij de familie van mijn man, en dat was zo fijn en warm. En toen kwam ik vorige week terug thuis en voelde ik me weer zo verloren en voelde ik weer zoveel gemis. Ik dacht echt dat ik gek ging worden. En ik kon ook niet bij mijn therapeut terecht. Op een gegeven moment voelde ik me zo wanhopig, toen heb ik maar mijn oude therapeut van 5 jaar geleden gemaild. Pff, ik word hier zo moe van. Nu heb ik morgen een afspraak met mijn vroegere therapeut en verwacht ik er weer veel te veel van, alsof hij al dat gemis goed kan maken. Maar ik hoop het stiekem wel. Wat moet ik hier nou mee? Waarom projecteer ik al mijn gemis op mijn therapeut? Hoe kom ik daar vanaf? Waarom kan ik niet de warmte in mezelf vinden?
