Psyche
alle pijlers
HELP wat moet ik doen
donderdag 13 januari 2011 om 20:59
Ben heel erg op zoek naar lotgenoten die een ex hebben die een narcistisch pers syndroom hebben of pathologische leugenaars zijn.......
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden 'gescheiden' van mijn ex. Hij liegt en bedriegt alles bij elkaar....Er is heel veel gebeurd in die 7 jaar dat wij een relatie hadden. De leugens zijn niet eens meer op te sommen. Heb toen elke keer getracht hem wijs te maken dat hij iets mankeerde. Het vervelende is alleen dat wanneer je van iemand houdt zijn smoesjes geloofde. Overal had hij een antwoord op. En verhalen niet te kort.... Had het gevoel dat hij continue vreemd ging, maar had geen bewijzen... Tot die ene dag dat er iemand bij me aan de deur stond. Zij gaf aan al 2,5 jaar een relatie met hem te hebben.....De maat was voor mij vol en heb hem de deur uit gezet. Wij hebben echter wel een dochter van 5! Aangezien hij haar vader is heb ik netjes een omgangregeling getroffen. vertrouwde hem niet, maar hij had inmiddels alweer een ander waarbij hij in huis woonde. Hield me daar een beetje aan vast....Vorig jaar begonnen de problemen. Opeens zat hij in de ziektewet. Aangezien er op mijn! adres beterschapskaarten kwamen ben ik het gaan uitzoeken en kwam erachter dat hij 'verzon'dat hij lymfeklierkanker had. Beschreef alles heel detaillistisch, maar toch had ik het gevoel dat hij loog. Maar ja kom maar met bewijs........Alles bleef knagen en gaf mn dochter niet graag meer mee. Maar ja kleine meid is gek op haar vader....
Vorige week belde hij mij echter dat hij zelfmoord wilde plegen, maar het niet 'kon'vanweg onze dochter....Schrok me een hoedje....Maar ik moest zekerheid hebben en heb zijn vriendin gebeld. ZIj is echter zijn vriendin niet meer, heeft hem in december ook de deur gewezen....Van die zelfmoord klopte nu wel....In ieder geval het is een heel verhaal, teveel om hier te schrijven........Bij mij is nu echter de maat vol en wil niet meer dat hij mijn dochter ziet! Verschrikkelijk voor mijn kleine meid, maar hij is helemaal ontspoord! Is op staande voet ontslagen vanuit de ziektewet....(dan heb je het wel erg bont gemaakt), geen woning meer, geen geld, geen vrienden/familie(alleen een broer met ook een NPS syndroom) Ben nu met instanties in de weer om ervoor te zorgen dat mijn dochter de juiste begeleiding krijgt......Maar doe ik hier goed aan.....Mijn meisje is verdrietig en mist haar papa (logisch) Heb op advies van de huisarts verteld dat 'papa ziek is in zijn hoofd en dat hij eerst beter moet worden en ze hem een poosje niet zal zien..........Zo moeilijk! Die man beheerst nu al ruim 9 jaar mijn leven en ben er zoooooooooooo klaar mee.
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden 'gescheiden' van mijn ex. Hij liegt en bedriegt alles bij elkaar....Er is heel veel gebeurd in die 7 jaar dat wij een relatie hadden. De leugens zijn niet eens meer op te sommen. Heb toen elke keer getracht hem wijs te maken dat hij iets mankeerde. Het vervelende is alleen dat wanneer je van iemand houdt zijn smoesjes geloofde. Overal had hij een antwoord op. En verhalen niet te kort.... Had het gevoel dat hij continue vreemd ging, maar had geen bewijzen... Tot die ene dag dat er iemand bij me aan de deur stond. Zij gaf aan al 2,5 jaar een relatie met hem te hebben.....De maat was voor mij vol en heb hem de deur uit gezet. Wij hebben echter wel een dochter van 5! Aangezien hij haar vader is heb ik netjes een omgangregeling getroffen. vertrouwde hem niet, maar hij had inmiddels alweer een ander waarbij hij in huis woonde. Hield me daar een beetje aan vast....Vorig jaar begonnen de problemen. Opeens zat hij in de ziektewet. Aangezien er op mijn! adres beterschapskaarten kwamen ben ik het gaan uitzoeken en kwam erachter dat hij 'verzon'dat hij lymfeklierkanker had. Beschreef alles heel detaillistisch, maar toch had ik het gevoel dat hij loog. Maar ja kom maar met bewijs........Alles bleef knagen en gaf mn dochter niet graag meer mee. Maar ja kleine meid is gek op haar vader....
Vorige week belde hij mij echter dat hij zelfmoord wilde plegen, maar het niet 'kon'vanweg onze dochter....Schrok me een hoedje....Maar ik moest zekerheid hebben en heb zijn vriendin gebeld. ZIj is echter zijn vriendin niet meer, heeft hem in december ook de deur gewezen....Van die zelfmoord klopte nu wel....In ieder geval het is een heel verhaal, teveel om hier te schrijven........Bij mij is nu echter de maat vol en wil niet meer dat hij mijn dochter ziet! Verschrikkelijk voor mijn kleine meid, maar hij is helemaal ontspoord! Is op staande voet ontslagen vanuit de ziektewet....(dan heb je het wel erg bont gemaakt), geen woning meer, geen geld, geen vrienden/familie(alleen een broer met ook een NPS syndroom) Ben nu met instanties in de weer om ervoor te zorgen dat mijn dochter de juiste begeleiding krijgt......Maar doe ik hier goed aan.....Mijn meisje is verdrietig en mist haar papa (logisch) Heb op advies van de huisarts verteld dat 'papa ziek is in zijn hoofd en dat hij eerst beter moet worden en ze hem een poosje niet zal zien..........Zo moeilijk! Die man beheerst nu al ruim 9 jaar mijn leven en ben er zoooooooooooo klaar mee.
donderdag 13 januari 2011 om 21:34
Lijkt mijn ex wel. Ik heb alleen geen kinderen met hem en heb daardoor gelukkig volledig met hem kunnen breken. Heb dus ook geen echte tips. Je zou kunnen zorgen voor dossieropbouw, mocht je naar de rechter willen stappen om herziening van de omgangsregeling te vragen. Dus, verzamel zo veel mogelijk bewijs. Die beterschapskaartjes bijvoorbeeld. Dat dreigen met zelfmoord is een aanwijzing dat hij erg labiel is. Om die reden zou je misschien herziening kunnen vragen, zodat hij jullie dochter alleen nog maar een paar uur per week onder toezicht zou mogen zien. Raadpleeg een advocaat. Ik wens je veel sterkte.
donderdag 13 januari 2011 om 22:33
Het lijkt me inderdaad een hele lastige situatie waar je in verzeild geraakt bent. Je schrijft dat je dochter erg verdrietig is, en haar vader erg mist. Uit je verhaal blijkt eigenlijk ook niet dat hij een slechte vader is.
Misschien een idee, zoals aubrey ook al zegt om een bezoekregeling te maken voor een paar uurtjes per week onder begeleiding? Dan weet jij dat je dochter veilig is, maar houd zij wel het contact met haar vader.
Misschien een idee, zoals aubrey ook al zegt om een bezoekregeling te maken voor een paar uurtjes per week onder begeleiding? Dan weet jij dat je dochter veilig is, maar houd zij wel het contact met haar vader.
