Psyche
alle pijlers
Het gevoel dat je jezelf ziet.
zondag 17 november 2019 22:10
Beetje vaag misschien, maar ik ben heel vaak (te) bewust van mezelf. Het gevoel dat ik slechts een omhulsel ben en aanstuurbaar door mijn ziel die boven mijn lichaam hangt. Ik zie mezelf dan praten, bewegen en heb echt het gevoel dat ik een rol speel. Ik vind het een heel vervelend gevoel en vriendinnen herkennen dit niet.
Is er iemand die dit wel herkent?
Ik had het afgelopen week nog heel sterk bij een sollicitatiegesprek. Op zo'n moment kost het me veel moeite om mijn hoofd erbij te houden, omdat ik me alleen maar bezig hou met wat ik zeg en hoe ik zit etc. Daardoor luister ik slechter en neem ik minder informatie op.
Is er iemand die dit wel herkent?
Ik had het afgelopen week nog heel sterk bij een sollicitatiegesprek. Op zo'n moment kost het me veel moeite om mijn hoofd erbij te houden, omdat ik me alleen maar bezig hou met wat ik zeg en hoe ik zit etc. Daardoor luister ik slechter en neem ik minder informatie op.
zondag 17 november 2019 22:44
Hobbelster schreef: ↑17-11-2019 22:17Dissociatie / derealisatie.
Ik herken het van toen het niet goed met me ging. Je kunt er therapie voor krijgen of mindfulness oefeningen doen. Het kan best akelig zijn hè.
Dit idd.
Ik herken het ook.
Huisarts kan je we verwijzen naar juiste ondersteuning.
t is n rotgevoel.
Been there, done that, got the T-shirt.
maandag 18 november 2019 03:19
Ik denk dat je wel baat hebt bij een bepaalde therapie. Zeker omdat je er vaak last van hebt. Het zorgt dus dat je niet goed in je lichaam ‘zit’
Wellicht dat haptonomie geschikt is.
Een haptonoom brengt je meer in kontakt met je gevoel waardoor je gevoel als anker kan gaan fungeren om jezelf meer in je lijf te houden
Wellicht dat haptonomie geschikt is.
Een haptonoom brengt je meer in kontakt met je gevoel waardoor je gevoel als anker kan gaan fungeren om jezelf meer in je lijf te houden
maandag 18 november 2019 07:28
Goedemorgen, ik las gisteren over depersonalisatie en dat is precies wat ik er ervaar. Ik werd er wel verdrietig van. Ik heb wel vaker licht psychische issues, maar dit is weer iets nieuws. Het klopt dat ik erg vermoeid ben en daarbij komt dat ik bekend ben met epilepsie. Ik ga me er even in verdiepen. Is het ook iets dat vanzelf weer over gaat?
