Psyche
alle pijlers
Het wordt steeds donkerder in mijn hoofd
maandag 30 november 2020 13:56
Al vaker heb ik hier een bericht geschreven over mijn paniek door dissociatie (zowel derealisatie als depersonalisatie). Momenteel heb ik weer een enorm diep dal bereikt en ben ik redelijk radeloos of het nog goed gaat komen.
Er is de afgelopen 3 maanden enorm veel gebeurd en lang op de automatische piloot doorgegaan en zoveel mogelijk genegeerd wat ik voelde. Wel al dit tijd al met een psycholoog aan de slag maar het heeft nog niet de rust gebracht die ik had gehoopt.
Ik kom de dagen door met het slikken van de bekende ''pammetjes'' maar ik merk dat ik het contact met mijn eigen lichaam kwijt ben en alleen nog maar in mijn hoofd zit. Wat ik hiermee bedoel is dat ik mijn eigen lichaam niet als eigen ervaar en ook het contact maken met mijn lichaam door bijvoorbeeld water te laten stromen, komt niet binnen/voel ik het niet. Dit beangstigd mij enorm.
Ik probeer ademhalingsoefeningen te doen via de app Insight timer maar omdat ik zo in mijn hoofd zit is het focussen op bijvoorbeeld mijn buik zo moeilijk. Het frustreerd mij dan ook dat het niet lukt waardoor er nog meer besef is dat het niet goed gaat en ik niet in mijn lijf zit.
Mijn huisarts heb ik de afgelopen week bijna dagelijks gesproken nadat ik afgelopen woensdag voor het eerst het moment had bereikt dat het leven zo niet meer hoeft. Dit heb ik nog nooit in mijn leven gedacht en ik ben daar enorm van geschrokken. Gelukkig vangen mijn ouders mij - wederom - op maar ik vind het heel moeilijk om hun zorgen te zien terwijl ik voel dat ik alleen maar verder afglij.
De huisarts belt vandaag weer omdat ik wil kijken of ik misschien met antidepressiva weer wat adem kan krijgen om weer op te krabbelen maar ik heb in het verleden al zoveel soorten gehad dat ik mij afvraag wat nu nog kan helpen.
Het is een visieuze cirkel aan het worden waar ik het einde niet meer van zie en die steeds donkerder wordt.
Ik zou het fijn vinden om met mensen te schrijven die wat herkenning hierin zien en wellicht wat tips hebben.
Liefs, Evy
Er is de afgelopen 3 maanden enorm veel gebeurd en lang op de automatische piloot doorgegaan en zoveel mogelijk genegeerd wat ik voelde. Wel al dit tijd al met een psycholoog aan de slag maar het heeft nog niet de rust gebracht die ik had gehoopt.
Ik kom de dagen door met het slikken van de bekende ''pammetjes'' maar ik merk dat ik het contact met mijn eigen lichaam kwijt ben en alleen nog maar in mijn hoofd zit. Wat ik hiermee bedoel is dat ik mijn eigen lichaam niet als eigen ervaar en ook het contact maken met mijn lichaam door bijvoorbeeld water te laten stromen, komt niet binnen/voel ik het niet. Dit beangstigd mij enorm.
Ik probeer ademhalingsoefeningen te doen via de app Insight timer maar omdat ik zo in mijn hoofd zit is het focussen op bijvoorbeeld mijn buik zo moeilijk. Het frustreerd mij dan ook dat het niet lukt waardoor er nog meer besef is dat het niet goed gaat en ik niet in mijn lijf zit.
Mijn huisarts heb ik de afgelopen week bijna dagelijks gesproken nadat ik afgelopen woensdag voor het eerst het moment had bereikt dat het leven zo niet meer hoeft. Dit heb ik nog nooit in mijn leven gedacht en ik ben daar enorm van geschrokken. Gelukkig vangen mijn ouders mij - wederom - op maar ik vind het heel moeilijk om hun zorgen te zien terwijl ik voel dat ik alleen maar verder afglij.
De huisarts belt vandaag weer omdat ik wil kijken of ik misschien met antidepressiva weer wat adem kan krijgen om weer op te krabbelen maar ik heb in het verleden al zoveel soorten gehad dat ik mij afvraag wat nu nog kan helpen.
Het is een visieuze cirkel aan het worden waar ik het einde niet meer van zie en die steeds donkerder wordt.
Ik zou het fijn vinden om met mensen te schrijven die wat herkenning hierin zien en wellicht wat tips hebben.
Liefs, Evy
maandag 30 november 2020 22:43
Maar dan speelt er bij jou toch meer dan alleen de dissociatie. Ik ken dat gevoel van angst nl. niet. Ik voelde me wel vaak erg ongemakkelijk, omdat mijn contact met andere mensen altijd toneelspel voelde en ik zelf niet eens het idee had dat de antwoorden uit mijn eigen mond kwamen. Dus een automaat of robot deed dat, terwijl ik zelf bij wijze van nog aan het nadenken was over mijn antwoord.evy-23 schreef: ↑30-11-2020 20:18@Diyer, bedankt voor je uitgebreidde reactie.
Drank en drugs gebruik ik niet maar zonder de "pammetjes" kom ik de dag niet door. Ik ben zo geïsoleerd doordat ik niet buiten kom (zelfs de tuin durf ik niet in) dat alles op me af komt.
Het is zo lastig om de kleine contactmomenten vast te pakken omdat ik ze denk niet eens meer opmerk. Ik zweef voor mijn gevoel echt rond en sleur alleen nog mijn lichaam mee op de automatische piloot
Maar toch had ik wel een bepaald vertrouwen in die robot. Ik leefde er al zolang mee en merkte aan reacties van anderen dat ik blijkbaar niet raar deed, dat ik ook een stukje los kon laten en geen echte sociale angst ben gaan ontwikkelen. Wel vermijdend hoor, dat wel. Maar ik kón het wel bleek telkens uit de praktijk.
Ik heb het idee dat er bij jou ook een angststoornis behandeld moet worden. Denk je ook?
En eerlijke vraag, voelt jouw leven beter aan nu je op pammetjes leeft? Of is het net zo erg als zonder de pammetjes? [...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-12-2020 20:41
Reden: medisch advies
Reden: medisch advies
6.94% gewijzigd
maandag 30 november 2020 23:29
Dit werkt bij mij juist niet, net als mediteren en mindfulness er juist voor zorgen dat ik wegga.
Fysiek helpt wel, als in wandelen, boomschors aanraken, stampen, alle verkeersborden benoemen die ik tegen kom, etc.
dinsdag 1 december 2020 08:18
Ik herken wel de derealisatie heb er sinds een aantal weken ook weer last van. Ook heb ik elektrische schokjes in mijn hoofd en op het moment dat ik die ervaar ervaar ik dingen die er niet zijn... bijv. In de auto langs een geparkeerde auto's rijden en dan lijkt het net alsof de geparkeerde auto zo de weg op rijdt of dat ik een keukenkastje open doe en dan alle keukenkastjes naar beneden komen.... Dit is al de vijfde keer in mijn leven, het komt steeds terug vooral als ik hevige stress ervaar. Ben nu sinds 5 weken aan de ad maar het helpt alleen voor het piekeren eigenlijk. Ik kan nu gewoon niet normaal functioneren, het leven is echt kut zo....
Voor iedereen heel veel sterkte
Voor iedereen heel veel sterkte
dinsdag 1 december 2020 17:15
Evy, mijn ex slikt AD en die werken ook sterk op zijn angsten. Soms is andere medicatie toch echt te overwegen. Desnoods door een tijdelijke opname als dat je kan helpen om de paniek de baas te blijven. Soms kan het beiden, dat je kalmeringsmiddelen slikt ten tijde van starten andere medicatie, waardoor je minder last kan hebben van bijwerkingen.
Ik zou het overleggen met de psychiater. Want dit is moeilijk om lang vol te houden. Je hebt zo eigenlijk niet de steun die je zou kunnen hebben van betere medicatie.
Heel veel sterkte
Ik zou het overleggen met de psychiater. Want dit is moeilijk om lang vol te houden. Je hebt zo eigenlijk niet de steun die je zou kunnen hebben van betere medicatie.
Heel veel sterkte
anoniem_354676 wijzigde dit bericht op 01-12-2020 20:54
0.28% gewijzigd
dinsdag 1 december 2020 18:46
Tjee.bogie schreef: ↑01-12-2020 08:18Ik herken wel de derealisatie heb er sinds een aantal weken ook weer last van. Ook heb ik elektrische schokjes in mijn hoofd en op het moment dat ik die ervaar ervaar ik dingen die er niet zijn... bijv. In de auto langs een geparkeerde auto's rijden en dan lijkt het net alsof de geparkeerde auto zo de weg op rijdt of dat ik een keukenkastje open doe en dan alle keukenkastjes naar beneden komen.... Dit is al de vijfde keer in mijn leven, het komt steeds terug vooral als ik hevige stress ervaar. Ben nu sinds 5 weken aan de ad maar het helpt alleen voor het piekeren eigenlijk. Ik kan nu gewoon niet normaal functioneren, het leven is echt kut zo....
Voor iedereen heel veel sterkte
Voortaan maar wat vaker de fiets pakken hoor.
Rete gevaarlijk om zo de weg op te gaan.
dinsdag 1 december 2020 20:07
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb inmiddels medicijnen van de huisarts gekregen, een antidepressiva maar starten gelijk met een wat hogere dosering dan de opstart. Ik zal ze vanavond voor het eerst nemen en ben benieuwd of het inderdaad wat gaat doen.
Morgen heb ik in ieder geval weer telefonisch contact dus ik zal ook de opmerkingen over AP wel bespreken zodat we dan eventueel nog achter de hand hebben.
@Diyer, ik heb de dissociatie omdat ik niet goed bij mijn gevoelens kan stilstaan, hierdoor PTSS opgelopen, dus ja er speelt meer. Echter is de dissociatie de grootste trigger en het grootste probleem in mijn dagelijks functioneren. Het uiten van gevoelens doe ik namelijk heel lang niet en dan op een gegeven moment barst er een bom. Dat is niet goed en zou zeker anders moeten maar daar kan ik ''mee leven''.
Wat betreft het aanraken van dingen, ik voel het niet. Dus ook al raak ik bijvoorbeeld een blad aan, of een houten paal, ik voel niet dat er structuur is. Dat maakt het heel lastig om goed te voelen.
En met ademhalingsoefeningen/ontspanningsoefeningen ga ik juist heel erg in mijn hoofd zitten en voel ik mijn buik eigenlijk niet meer bewegen.
Hebben jullie nog andere tips?
Morgen heb ik in ieder geval weer telefonisch contact dus ik zal ook de opmerkingen over AP wel bespreken zodat we dan eventueel nog achter de hand hebben.
@Diyer, ik heb de dissociatie omdat ik niet goed bij mijn gevoelens kan stilstaan, hierdoor PTSS opgelopen, dus ja er speelt meer. Echter is de dissociatie de grootste trigger en het grootste probleem in mijn dagelijks functioneren. Het uiten van gevoelens doe ik namelijk heel lang niet en dan op een gegeven moment barst er een bom. Dat is niet goed en zou zeker anders moeten maar daar kan ik ''mee leven''.
Wat betreft het aanraken van dingen, ik voel het niet. Dus ook al raak ik bijvoorbeeld een blad aan, of een houten paal, ik voel niet dat er structuur is. Dat maakt het heel lastig om goed te voelen.
En met ademhalingsoefeningen/ontspanningsoefeningen ga ik juist heel erg in mijn hoofd zitten en voel ik mijn buik eigenlijk niet meer bewegen.
Hebben jullie nog andere tips?
dinsdag 1 december 2020 20:55
Met studeren kan je niemand doodrijden.
Ik zeg helemaal niets over geen rijbewijs hebben. Wel over niet rijden als je de werkelijkheid niet (helemaal) ervaart. Ziek zijn ontslaat je niet van je verantwoordelijkheid.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-12-2020 23:01
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
56.01% gewijzigd
dinsdag 1 december 2020 20:59
Ik vind het eigenlijk vreemd dat jouw huisarts dit begeleid. Heb je geen psychiater? Ik vind dit persoonlijk niet thuishoren bij een huisarts. Zeker omdat de opbouw met nieuwe medicatie (AD) best wel heftige (tijdelijke) bijwerkingen kan geven en dat paniek kan triggeren. Als je dan niet kan terugvallen op iemand die weet wat de risico's zijn....
Is er een reden dat je dit met huisarts doet?
Is er een reden dat je dit met huisarts doet?
dinsdag 1 december 2020 21:10
Een belangrijk deel van de klachten die je beschrijft kunnen ook een bijwerking zijn van de "pammetjes", inclusief dat doffe gevoel waardoor je de structuur niet meer herkent. Misschien kan je dat nog eens met je arts bespreken, dan hoef je je minder zorgen te maken.
Wees een beetje mild voor jezelf en bekijk het 1 dag per keer. Je komt er wel.
Wees een beetje mild voor jezelf en bekijk het 1 dag per keer. Je komt er wel.
woensdag 2 december 2020 07:35
Ik dissocieer ook, bijna mijn hele leven al en het is naar en storend. Bij jou gaat het zelfs zover dat je het contact met jezelf en je lijf lijkt te verliezen. Wat ik doe om eruit te komen is mezelf toespreken: "Hey, kom terug jij!! Je moet naar buiten, komop!"
Het is geen wondermiddel, maar het helpt om niet verder weg te zinken en het houdt me bij de les. En zeker: lichamelijk bezig zijn helpt. Muziek opzetten, zingen en dansen.
Ik begrijp dat je hoofd er niet naar staat, maar waag eens een poging.
Heel veel sterkte, want ik lees dat je er diep inzit...
Het is geen wondermiddel, maar het helpt om niet verder weg te zinken en het houdt me bij de les. En zeker: lichamelijk bezig zijn helpt. Muziek opzetten, zingen en dansen.
Ik begrijp dat je hoofd er niet naar staat, maar waag eens een poging.
Heel veel sterkte, want ik lees dat je er diep inzit...
woensdag 2 december 2020 07:37
Bouza82 schreef: ↑01-12-2020 21:10Een belangrijk deel van de klachten die je beschrijft kunnen ook een bijwerking zijn van de "pammetjes", inclusief dat doffe gevoel waardoor je de structuur niet meer herkent. Misschien kan je dat nog eens met je arts bespreken, dan hoef je je minder zorgen te maken.
Wees een beetje mild voor jezelf en bekijk het 1 dag per keer. Je komt er wel.
Dit ook. Pammetjes kunnen het nog veel erger maken!
woensdag 2 december 2020 09:26
Ik weet niet of het per se erger is. Als je ze nodig hebt om de dag door te komen dan is dat even zo. Maar het is een noodgreep, geen structurele oplossing. En je klachten lijken dus heel erg op de bijwerkingen, dus dan is het niet gek dat je denkt dat je klachten erger worden.
Ik heb dat spul een tijdje voor rugklachten geslikt. Nou geloof me, ik had het concentratievermogen van een miertje en bij vlagen voelde ik mijn gezicht niet meer. En dan slikte ik het nog alleen voor het slapen gaan.
Dus misschien helpt het je als je het zo bekijkt: je doet nu wat nodig is om de periode totdat je structurele hulp krijgt te overbruggen. En overleg er met je arts over.
donderdag 3 december 2020 14:03
Hoi allemaal,
Het gaat aan deze kant nog niet beter. Heb sinds ik de AD neemt last van druk boven op mijn borst en dit vanacht was dit echt extreem. Bloeddruk en hartslag waren normaal en huisarts zei dat ik gewoon de medicijnen kon nemen maar voel me erg ongelukkig.
Ik weet dat het even niet gaat zonder medicatie en dat ze me ondersteunen maar dat de AD nu deze bijwerking heeft helpt niet aan het verhaal.
Ik weet niet bij wie ik naast de huisarts en psycholoog nog verder aan de bel moet trekken om weer tot rust te komen en te kunnen werken aan mijn herstel. De ontspanningsoefeningen maken mij nog steeds erg onrustig en contact maken met mijn lichaam lukt nog steeds niet. Ik voel me steeds meer een geest in een vreemd lichaam.
Het gaat aan deze kant nog niet beter. Heb sinds ik de AD neemt last van druk boven op mijn borst en dit vanacht was dit echt extreem. Bloeddruk en hartslag waren normaal en huisarts zei dat ik gewoon de medicijnen kon nemen maar voel me erg ongelukkig.
Ik weet dat het even niet gaat zonder medicatie en dat ze me ondersteunen maar dat de AD nu deze bijwerking heeft helpt niet aan het verhaal.
Ik weet niet bij wie ik naast de huisarts en psycholoog nog verder aan de bel moet trekken om weer tot rust te komen en te kunnen werken aan mijn herstel. De ontspanningsoefeningen maken mij nog steeds erg onrustig en contact maken met mijn lichaam lukt nog steeds niet. Ik voel me steeds meer een geest in een vreemd lichaam.
donderdag 3 december 2020 14:41
Je kunt niet met een paar dagen al verschil verwachten. Dit gaat zeker weken duren voordat je zou kunnen zeggen of deze medicatie je vooruit helpt. Ik geloof dat er minimaal 6 weken wordt aangehouden. Sterker nog, soms kun je je eerst slechter voelen voordat je je uberhaupt beter gaat voelen.
Heb je wel de bijsluiter gelezen? Want daarin staat dat ook allemaal.
Heb je wel de bijsluiter gelezen? Want daarin staat dat ook allemaal.
donderdag 3 december 2020 14:42
Een beetje goede arts spreekt dit ook allemaal met je door.diyer schreef: ↑03-12-2020 14:41Je kunt niet met een paar dagen al verschil verwachten. Dit gaat zeker weken duren voordat je zou kunnen zeggen of deze medicatie je vooruit helpt. Ik geloof dat er minimaal 6 weken wordt aangehouden. Sterker nog, soms kun je je eerst slechter voelen voordat je je uberhaupt beter gaat voelen.
Heb je wel de bijsluiter gelezen? Want daarin staat dat ook allemaal.
donderdag 3 december 2020 14:51
Ik lees dat ze een huisarts heeft en ik heb uit mijn omgeving al meermaals gehoord dat huisartsen AD soms als snoepjes voorschrijven en amper begeleiden. Dus ik weet niet hoe dat bij to gegaan is. Ook gezien de vele pammetjes die ze blijkbaar zomaar kan krijgen. Ik ben er ook voor om te kijken of je niet via een of ander traject bij een psychiater terecht kan. Ik vind de huisarts een vreemde keuze in deze, ook al mag deze het wettelijk voorschrijven.
vrijdag 4 december 2020 13:08
Waar ik woon is het niet mogelijk om naar een psychiater te gaan, reden, ze zitten allemaal volgeboekt en nemen half 2021 pas weer nieuwe mensen aan. En dan heb ik het niet over een straal van 2km maar minimaal 30km. Helaas ben ik niet de enige die door een moeilijke tijd gaat en net als de crisisdienst zitten ook psychiaters en psychologen nagenoeg vol.
Mijn huisarts heeft gelukkig een psychiater in haar groep zitten met wie zij alles overlegd dus het is niet dat zij willekeurig medicijnen voorschrijft zonder te kijken wat kan. Daarnaast wat ik al eerder heb gezegd kent zij mij al jaren waardoor zij wel weet hoe ik er in sta en denkt echt goed met mij mee. De medicijnen die ik naast de AD krijg heb ik niet zomaar gekregen maar puur omdat ik de dag niet meer doorkwam. Dankzij deze medicijnen heb ik weer wat rust al hielp het niet dat ik gister zo'n druk kreeg op mijn borst. Dit bleek uiteindelijk een reactie van mijn maag te zijn en na het nemen van maagtabletten is het gelukkig weggebleven.
