Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
donderdag 3 juli 2025 om 19:43
Oh maar avo de daders die dood neer waren gevallen, dat had ik je zó gegund. Dat is niet slecht om te denken. Over je ouders... dat is ingewikkelder. Als je kijkt naar alle plekken waar je open bent geweest, iets hebt gedeeld... heb je daar dan ooit iets teruggekregen van medelijden met je ouders, en oordeel over hoe slecht je bent? Wiens stem heeft er belang bij dat jij gelooft dat openheid jou te schande zal maken, en niet hen?
(Zoals altijd: deze vragen negeren/parkeren als ze te pijnlijk zijn).
Jij bent alleen geen dader.
Jij draagt alleen alle schuld met je mee, omdat misbruik zo werkt. Dus dat je wilt dat dat stopt, dat jij die pijn niet meer hoeft te voelen, dat vind ik heel begrijpelijk. En dat de makkelijke radicale weg geen optie is, ik kan me zo indenken dat dat frustrerend is.
(Zoals altijd: deze vragen negeren/parkeren als ze te pijnlijk zijn).
Jij bent alleen geen dader.
Jij draagt alleen alle schuld met je mee, omdat misbruik zo werkt. Dus dat je wilt dat dat stopt, dat jij die pijn niet meer hoeft te voelen, dat vind ik heel begrijpelijk. En dat de makkelijke radicale weg geen optie is, ik kan me zo indenken dat dat frustrerend is.
What a nuanced anxiety
donderdag 3 juli 2025 om 20:13
Lieve Avo,
Gelukkig zie je zelf ook dat dit geen vergelijk is. Want God, wat had ik jou en je kleine meisje gegund dat iemand jou gezien had, zo vroeg mogelijk al. Dat alle daders dood neer waren gevallen. Net als dat ik de zwager van Olle een snelle, pijnlijke dood toe wens. En heel eerlijk? Ik had een miljoen keer liever dat mijn moeder 11 jaar geleden was overleden dan mijn vader.
Maar onze stukjes, betogen, gingen niet over jouw ouders. Jouw daders. Maar over jou. En jij doet nergens iets, niet eens een klein beetje, om je kinderen te schaden. Dat wil niet zeggen dat ze niets meekrijgen van jouw lijden. En mogelijk, misschien, zijn het kopp kinderen. Net als de mijne. Of die van Frietje. Maar dat trauma, lieve avo, is aan te pakken. Zeker met een ouder die erkent. Ziet. Die lief heeft.
En ik hoop, echt heel hard, dat jij dat verschil kan zien. En je delen dat kan vertellen. Want wat werk jij hard om het trauma niet door te geven. Wat werk je hard om te helen. En wat heeft je kleine meisje maar kort klein meisje mogen zijn...
En ik snap heel goed dat je teveel gezien hebt, teveel wat een mens nooit zou hoeven zien. En dat de wereld soms zo godvergeten zwart is. En de rust en stilte een mooie uitweg lijkt. Maar het is het niet avo. Niet nu. Niet zo.
Je bent teveel waard voor je mooie kinderen.
Gelukkig zie je zelf ook dat dit geen vergelijk is. Want God, wat had ik jou en je kleine meisje gegund dat iemand jou gezien had, zo vroeg mogelijk al. Dat alle daders dood neer waren gevallen. Net als dat ik de zwager van Olle een snelle, pijnlijke dood toe wens. En heel eerlijk? Ik had een miljoen keer liever dat mijn moeder 11 jaar geleden was overleden dan mijn vader.
Maar onze stukjes, betogen, gingen niet over jouw ouders. Jouw daders. Maar over jou. En jij doet nergens iets, niet eens een klein beetje, om je kinderen te schaden. Dat wil niet zeggen dat ze niets meekrijgen van jouw lijden. En mogelijk, misschien, zijn het kopp kinderen. Net als de mijne. Of die van Frietje. Maar dat trauma, lieve avo, is aan te pakken. Zeker met een ouder die erkent. Ziet. Die lief heeft.
En ik hoop, echt heel hard, dat jij dat verschil kan zien. En je delen dat kan vertellen. Want wat werk jij hard om het trauma niet door te geven. Wat werk je hard om te helen. En wat heeft je kleine meisje maar kort klein meisje mogen zijn...
En ik snap heel goed dat je teveel gezien hebt, teveel wat een mens nooit zou hoeven zien. En dat de wereld soms zo godvergeten zwart is. En de rust en stilte een mooie uitweg lijkt. Maar het is het niet avo. Niet nu. Niet zo.
Je bent teveel waard voor je mooie kinderen.
lucy wijzigde dit bericht op 03-07-2025 21:57
0.76% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 3 juli 2025 om 20:18
donderdag 3 juli 2025 om 20:56
Ik weet het echt niet advo.
Ik ken alleen mijn schuldgevoel over dat het bekend is geworden.
Een moeder die haar zoon kwijt is en daardoor is door gedraaid en daardoor haar dochter ook haar moeder en broer kwijt is.
Mijn vader die bijna heel zijn vriendengroep kwijt is.
En door mijn pijn iedereen om mij heen nog meer pijn gedaan heb.
Ik ken alleen mijn schuldgevoel over dat het bekend is geworden.
Een moeder die haar zoon kwijt is en daardoor is door gedraaid en daardoor haar dochter ook haar moeder en broer kwijt is.
Mijn vader die bijna heel zijn vriendengroep kwijt is.
En door mijn pijn iedereen om mij heen nog meer pijn gedaan heb.
donderdag 3 juli 2025 om 21:12
donderdag 3 juli 2025 om 21:52
donderdag 3 juli 2025 om 22:12
Tyche normaal kan ik het goed zien maar nu even wat minder als de lucht weer wat blauw word komt dit wel weer terug.
@advo nee ik kan mijn oma niks kwalijk nemen maar mijn eigen wel als ik die lamp niet om had gestoten dan was het hele ratte plan niet gebeurd maar dan kom ik weer in het stuk wat dan. Dus ja schuld gevoel is aan allebij de kanten gewoon zwaar kut want die wat dan vraag blijft hangen.
En net zoals hij voor mij koos,
koos de zwrtp en de politie maar zeker ook je ouders dit voor jouw. En jij was ook het kind in dit verhaal nog meer kind dan ik was in het verhaal. En ik zou jouw daders zo graag zien bloeden. Maar schuldgevoel blijft links of rechtsom
@advo nee ik kan mijn oma niks kwalijk nemen maar mijn eigen wel als ik die lamp niet om had gestoten dan was het hele ratte plan niet gebeurd maar dan kom ik weer in het stuk wat dan. Dus ja schuld gevoel is aan allebij de kanten gewoon zwaar kut want die wat dan vraag blijft hangen.
En net zoals hij voor mij koos,
koos de zwrtp en de politie maar zeker ook je ouders dit voor jouw. En jij was ook het kind in dit verhaal nog meer kind dan ik was in het verhaal. En ik zou jouw daders zo graag zien bloeden. Maar schuldgevoel blijft links of rechtsom
donderdag 3 juli 2025 om 22:16
Friet, dan vind ik het voor nu al heel knap dat je weet dat dit tijdelijk is, dat je het weer gaat zien.
En voor de stem van nu: als jij de lamp omstootte en er was niets te zien geweest, dan was al die ellende er niet opgevolgd. Dus dat jij die lamp raakte was niet de oorzaak.
En voor de stem van nu: als jij de lamp omstootte en er was niets te zien geweest, dan was al die ellende er niet opgevolgd. Dus dat jij die lamp raakte was niet de oorzaak.
What a nuanced anxiety
donderdag 3 juli 2025 om 22:35
Oh avo. Wat onmachtig zal je je gevoeld hebben. En alleen, en dat je ook gaat twijfelen of je het dan wel goed ziet.
Wat ik lees is dat mensen vooral dachten te weten hoe het zat. Daar baseerden ze hun oordeel op. Maar omdat hun beeld niet klopt, klopt ook hun oordeel niet. Toen niet, en nu ook niet. Je had toen het recht geloofd en beschermd te worden, en dat heb je nu nog steeds. Wat hebben ze die hulp vakkundig, manipulatief bij je weggehouden. Niet omdat er niets aan de hand was. Niet omdat jij een slecht kind was. Maar omdat jouw openheid, de waarheid, hen zou ontmaskeren.
Zou alles nu openbaar worden, dan zullen er helaas vast mensen zijn die je ouders blijven steunen zoals jij vreest. Maar! Om dat te kunnen doen, zullen ze ontkennen wat er echt gebeurt is. Want als ze dat onder ogen zouden zien, zouden ze niet over jou kunnen oordelen.
Wat ik lees is dat mensen vooral dachten te weten hoe het zat. Daar baseerden ze hun oordeel op. Maar omdat hun beeld niet klopt, klopt ook hun oordeel niet. Toen niet, en nu ook niet. Je had toen het recht geloofd en beschermd te worden, en dat heb je nu nog steeds. Wat hebben ze die hulp vakkundig, manipulatief bij je weggehouden. Niet omdat er niets aan de hand was. Niet omdat jij een slecht kind was. Maar omdat jouw openheid, de waarheid, hen zou ontmaskeren.
Zou alles nu openbaar worden, dan zullen er helaas vast mensen zijn die je ouders blijven steunen zoals jij vreest. Maar! Om dat te kunnen doen, zullen ze ontkennen wat er echt gebeurt is. Want als ze dat onder ogen zouden zien, zouden ze niet over jou kunnen oordelen.
What a nuanced anxiety
donderdag 3 juli 2025 om 22:41
Och lieve, die lamp... ik hoop dat je daar ooit blij mee kan zijn.
Misschien zelfs trots.
De gevolgen waren heftig. Maar nog jarenlang hem...
Als je mijn kind was geweest, dan was ik zo blij geweest dat iemand m gesnapt had. Dat we je nu konden beschermen, troosten, vertellen dat het niet jouw schuld was, je niets fout gedaan hebt.
Dat ik al mijn vrienden, mijn huis en al mijn geld zo op zou geven voor jouw veiligheid.
Dat jouw welzijn, dat niemand jou misbruikt, dat niemand jou pijn doet, me alles waard is. En eerlijk, dat het goed is dat ie al in de plomp ligt, omdat het me heel heel heel veel moeite zou kosten om m niet zelf iets aan te doen.
Ik weet niet of ik enige zelfbeheersing heb als ze aan mn kinderen komen.
(en nee selune, dat is geen oordeel over jou. Jij zat in zo'n andere situatie dan ik nu. Jij was minderjarig, je zat klem. Jij hebt alles gedaan wat je kon. Je kon alleen niets. En ik jank erom voor jou.)
Misschien zelfs trots.
De gevolgen waren heftig. Maar nog jarenlang hem...
Als je mijn kind was geweest, dan was ik zo blij geweest dat iemand m gesnapt had. Dat we je nu konden beschermen, troosten, vertellen dat het niet jouw schuld was, je niets fout gedaan hebt.
Dat ik al mijn vrienden, mijn huis en al mijn geld zo op zou geven voor jouw veiligheid.
Dat jouw welzijn, dat niemand jou misbruikt, dat niemand jou pijn doet, me alles waard is. En eerlijk, dat het goed is dat ie al in de plomp ligt, omdat het me heel heel heel veel moeite zou kosten om m niet zelf iets aan te doen.
Ik weet niet of ik enige zelfbeheersing heb als ze aan mn kinderen komen.
(en nee selune, dat is geen oordeel over jou. Jij zat in zo'n andere situatie dan ik nu. Jij was minderjarig, je zat klem. Jij hebt alles gedaan wat je kon. Je kon alleen niets. En ik jank erom voor jou.)
donderdag 3 juli 2025 om 22:58
Ja Avo, dat zou ik wel. Want welke reden zou ze in hemelsnaam hebben om dit bij elkaar te verzinnen?
Maar ik snap ook dat er, helaas, mensen zouden zijn die het niet zouden geloven, die zouden twijfelen. Maar, ik denk dat er voor een ander deel van de mensen misschien wel een puzzelstukje op zn plek zou vallen. Dat ze eindelijk zouden snappen waar jouw gedrag vandaan kwam als puber. Dat ze snappen waarom jij niet blij en liefdevol tegen je ouders kan doen, terwijl zij dat altijd wel naar jou en de jouwen doen. Dat ze, terugkijkend, de signalen zien die je wel hebt gegeven, en zichzelf voor hun kop slaan dat ze die gemist hebben.
Maar ik snap dat het op dit moment onverteerbaar is dat er ook een groep is die het niet zal geloven. En tegelijkertijd geen optie om wel geloofd te worden.
Maar ik snap ook dat er, helaas, mensen zouden zijn die het niet zouden geloven, die zouden twijfelen. Maar, ik denk dat er voor een ander deel van de mensen misschien wel een puzzelstukje op zn plek zou vallen. Dat ze eindelijk zouden snappen waar jouw gedrag vandaan kwam als puber. Dat ze snappen waarom jij niet blij en liefdevol tegen je ouders kan doen, terwijl zij dat altijd wel naar jou en de jouwen doen. Dat ze, terugkijkend, de signalen zien die je wel hebt gegeven, en zichzelf voor hun kop slaan dat ze die gemist hebben.
Maar ik snap dat het op dit moment onverteerbaar is dat er ook een groep is die het niet zal geloven. En tegelijkertijd geen optie om wel geloofd te worden.
donderdag 3 juli 2025 om 23:03
Lieve allemaal, ik las jullie, en ik heb geen woorden. Voor de bizarre, intrieste dingen die jullie hebben moeten ondergaan. Voor de eenzaamheid, en onmacht die de kleine meisjes hebben gevoeld. Voor de pijn en de littekens die, ongewild en ongewenst, meegedragen moeten worden.
Maar ik heb wel woorden voor de openheid en kwetsbaarheid die jullie durven te laten zien. Dat jullie elkaar kunnen ondersteunen. Het onder woorden kunnen brengen wat de anders soms niet lukt, maar wel voelt. Je uit durven spreken, zodat de ander zich ondersteund, gezien en iets minder onbegrepen en ongewenst voelt.
Jullie doen ertoe. Allemaal.
Maar ik heb wel woorden voor de openheid en kwetsbaarheid die jullie durven te laten zien. Dat jullie elkaar kunnen ondersteunen. Het onder woorden kunnen brengen wat de anders soms niet lukt, maar wel voelt. Je uit durven spreken, zodat de ander zich ondersteund, gezien en iets minder onbegrepen en ongewenst voelt.
Jullie doen ertoe. Allemaal.
donderdag 3 juli 2025 om 23:07
donderdag 3 juli 2025 om 23:19
Waren ze lieve bezorgde ouders avo? Ook als niemand keek? Vonden ze het dan ook zo erg dat het niet goed met je ging? Probeerden ze je niet alleen tegen oordelen van de buurt te beschermen maar ook tegen daadwerkelijke mensen die jou pijn deden?
Ik zie wel vaker in de media mensen die zich uitspreken over misbruik, en hoe ze daarmee mensen zijn kwijtgeraakt die de kant van de dader blijven kiezen, die niet willen geloven dat zo'n leuk/succesvol/aantrekkelijk iemand vreselijke dingen kan doen of faciliteren. Je ziet het ook bij beroemdheden die beschuldigd worden; de kring van mensen er omheen en fans die blind in de verdediging gaan, slachtoffers proberen neer te halen. Denk maar aan hoe lang Weinstein zijn gang kon gaan, wat er nu gebeurt met Diddy, hoeveel mensen Brad Pitt nog geweldig vinden omdat hij zo'n sekssymbool was. Dat is vreselijk onrechtvaardig, maar ik heb dan eigenlijk nooit het idee dat het slachtoffer liegt. En dat geldt, denk ik, voor heel veel mensen. En belangrijker nog: het onvetmogen van sommigen om te zien wat er echt aan de gand is, maakt jouw ervaringen niet minder echt. Maakt jou niet schuldig of slecht.
Wat lief hoe je aan Selune denkt ook nu. Helemaal eens met wat jij daarover zegt.
Maisnon:
Ben je weer een beetje opgeknapt?
Ik zie wel vaker in de media mensen die zich uitspreken over misbruik, en hoe ze daarmee mensen zijn kwijtgeraakt die de kant van de dader blijven kiezen, die niet willen geloven dat zo'n leuk/succesvol/aantrekkelijk iemand vreselijke dingen kan doen of faciliteren. Je ziet het ook bij beroemdheden die beschuldigd worden; de kring van mensen er omheen en fans die blind in de verdediging gaan, slachtoffers proberen neer te halen. Denk maar aan hoe lang Weinstein zijn gang kon gaan, wat er nu gebeurt met Diddy, hoeveel mensen Brad Pitt nog geweldig vinden omdat hij zo'n sekssymbool was. Dat is vreselijk onrechtvaardig, maar ik heb dan eigenlijk nooit het idee dat het slachtoffer liegt. En dat geldt, denk ik, voor heel veel mensen. En belangrijker nog: het onvetmogen van sommigen om te zien wat er echt aan de gand is, maakt jouw ervaringen niet minder echt. Maakt jou niet schuldig of slecht.
Wat lief hoe je aan Selune denkt ook nu. Helemaal eens met wat jij daarover zegt.
Maisnon:
Ben je weer een beetje opgeknapt?
What a nuanced anxiety
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
