Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 958 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 05-07-2025 22:31
99.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 05-07-2025 22:31
99.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
En sorrie dat ik zoveel lul.
Ik zal nu een maand mn mond houden.
sorrie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Advo blijf praten jij zorgt dat ik ook praat
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, praat. Daar is dit topic voor. Vrienden, die niet meer heel vreemd zijn maar vreemd genoeg om te kunnen praten.

Vwb je ouders: als ze echt, echt jouw belang voorop hadden staan.... hadden ze dan geen hulp gezocht? Bij je doorgevraagd? Ik weet niet precies wat ze wisten en niet wisten. Maar je tegen alle kwaad willen beschermen? Je in hun armen nemen ipv opsluiting?

En eigenlijk. Stiekem weet je dit wel :-) .

Ik wil je alleen nog even een hele dikke knuffel geven :hug: . Op afstand, als je dat liever hebt.

En sterkte vandaag met werken.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat de rest zegt, Avo. Dit topic zou dit topic niet zijn zonder jou. Praat gewoon tegen ons.

O, en een zwaai naar alle anderen hier. Ik lees met enige vertraging steeds wel mee en bewonder jullie allen zeer. Wat wordt er toch snoeihard gewerkt door iedereen.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 05-07-2025 22:32
99.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug:

Ze hielden van je. Maar ze hebben niet goed (genoeg) voor je gezorgd. En dat maakt me verdrietig.

Ik wil heel veel zeggen. Maar hou voor nu even mijn mond, want ik denk dat je delen het niet trekken dat ik heel veel zeg. Alleen mijn armen om je meisje lieverd.

En wat een mooi compiment voor wie je bent: vertrouwenspersoon. Ik geloof dat jij dat kan. En ik snap dat het er niet bovenop kan. Maar alleen al dat jij die functie hebt gekregen: wat een terecht vertrouwen ❤️
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh Avo, ik denk dat die functie je op het lijf geschreven is! Je gaat met lg om de tafel. Misschien is er wel iets mogelijk? Als hier je hart ligt, zou ik ervoor gaan. Ik zou verwachten dat je er wel iets van extra uren voor zou moeten krijgen (of tenminste tijd in plaats van andere taken). Ik gun het je zo en hoop dat je eruit komt.

Sterkte trouwens met je rug, doe maar rustig aan. En anders even een bezoekje brengen aan de fysio / manueel therapeut. Niet te lang mee door blijven lopen!

Ik ben kapot. Het is denk ik een combinatie van slecht slapen door de hitte van afgelopen week, de nasleep van de lange woensdag met het personeelsfeest, gisteren pas laat thuis en mijn slechte planning van vrijwilligerswerk wat ik dus vannacht maar heb gedaan (pr schrijven) en waardoor ik maar heel kort en onrustig geslapen heb. Maar de koelte is heerlijk, wat dat betreft leef ik weer. Over een week heb ik vakantie!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 05-07-2025 22:32
99.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Avo dank je voor je woorden gisterenavond :heart:
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was ontzettend bang dat je het op zou vatten als dat jij je oudste niet genoeg beschermd had.
En dat zou ik vreselijk vinden, want ik vind dat niet. En het is ook niet zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt goed ingeschat dat het zo voelt. Maar het is ook een uitspraak die mensen heel vaak doen. Ook de opmerking als mijn kind iets overkomt hoeft het voor mij ook niet meer, dan maak ik er een einde aan. En ik begrijp uiteraard de emotie wel, maar toch voelt het ook alsof ik niet genoeg van de kinderen hield omdat ik doorgegaan ben. Ik probeer mezelf voor te houden dat je nooit weet hoe je reageert als iets echt gebeurd.
Ik waardeer het enorm dat je het benoemde. Het gezien worden, in misschien wel mijn 6, is heel fijn. We zijn zolang volkomen onzichtbaar geweest. Dank je wel.

En sorry dat ik al zolang op de meeleesstand sta. Ik kan zo vaak geen woorden vinden voor wat ik tegen jou en tegen jullie zou willen zeggen dat ik maar gewoon meelees. En dan is het op een moment zolang gelden dat ik schreef dat ik niet meer durf. Dat je me dan alsnog niet vergeet vind ik zo ontzettend lief.
Ik zal proberen weer wat meer bij te dragen.
selune wijzigde dit bericht op 05-07-2025 08:12
23.34% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
:heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
@selune

Het is echt een emotie die bij mensen dan spreekt mijn vader krijgt die opmerking ook vaak.hij had bij mij nooit levend het huis verlaten en het standaard antwoord van mijn vader is en dan zit ik in de bak hoe moet ik dan mijn dochter helpen ?

Veel mensen beseffen niet dat zware mishandeling/moord toch zwaarder word bestraft als misbruik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selune, herkenbaar. Mensen roepen van alles. Toen mijn eerste man en grote liefde heel plotseling stierf, heb ik van meerdere kanten gehoord 'Oh, als mij dat zou gebeuren, zou ik er absoluut een eind aan maken.'

Ik had niet eens kinderen om voor verder te leven. Ik ben op een gegeven moment in mijn totale wanhoop op de plek gaan liggen waar ik hem had gevonden en heb de voorzienigheid gesmeekt en gebeden om mijn hart er óók mee te laten ophouden.

Toen dat niet gebeurde, ben ik opgestaan en gaan leven. Misschien wel juist als opdracht aan mezelf en aan hem, omdat hij dat niet meer kon en ik nog wel die keus had. Of misschien was het pure biologische overlevingsdrang, ik weet het niet.

In het begin vond ik dergelijke teksten ongelofelijk kwetsend, alsof mensen daarmee impliceerden dat ik niet genoeg van mijn man had gehouden. Later ben ik uitspraken als 'dan zou het voor mij ook niet meer hoeven' gaan zien als wat het zijn: bezweringen. Mensen durven (terecht) niet te denken aan de pijn die je ervaart als je geliefde sterft, laat staan je kind. Ze hebben de gedachte aan een noodrem nodig om zich überhaupt voor te durven stellen hoe dat zou voelen. Tegenwoordig kan ik ze die naïviteit gunnen. Meestal dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 05-07-2025 22:32
99.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij de oudste was er geen enkele keuze. Toen ons kleine meisje overleed had ik nog twee kinderen waar van ik mama was en die ik niet achter kon laten, mocht laten.

:hug: Griebus. Dat is het deels ook denk ik je gaat ook juist voor hen verder. Mijn kinderen hebben geen plek in deze wereld, als ik er niet meer ben zijn ze voor niemand meer van enig belangrijk. Dan worden ze helemaal vergeten, dat voelt nog onverteerbaarder dan doorgaan.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Selune :heart: precies dat ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, of het echt geen keus was, durf ik niet eens te zeggen. Ik ben namelijk op zich een fervent voorstander van zelfbeschikking. Uiteindelijk bepaalt iedereen voor zichzelf waar hij /zij nog mee kan leven en waarvoor of voor wie hij/zij nog zou willen en moeten leven.

Misschien heb ik juist toen, toen alles kapot en uitzichtloos was, wel ‘ja’ tegen het leven gezegd. Heel misschien.

Ik vind mijzelf nooit erg dapper. Maar misschien was ik dat daar en toen eventjes wel. Heel misschien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wauw. Het klinkt als een keerpunt.
Weet dat ik je wel dapper vindt.
Omdat je opgestaan bent.

Selune, ergens vind ik het mooi dat je levenskracht haalt uit je kinderen. Bijna voor hen leeft.

Ik kan wel een krachtbron gebruiken, iets dat me drijft en laat voelen dat ik dit leven moet leven, mooi moet maken. De slingers ophangen.

Het lijkt zo zinloos momenteel. En de slingers teveel gedoe. Laat me maar.
Dan ben ik ook niet nog meer tot overlast.
Zoiets.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een afspraak die al heel lang staat met vrienden.
En waarvan een van het groepje nu zegt 'joe, ik kaap de datum voor een bbq'.

En ik snap het.
En iedereen vindt het leuk.

Maar het bewijst weer dat het eigenlijk niet uitmaakt of ik erbij ben, wat ik ervan vind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom wordt dat bewezen? Ze hebben je niet uitgenodigd? Jullie zouden iets anders specifieks doen? Je neemt het persoonlijk?

Lieverd, ik denk dst ze niet door hebben dat dit je kwetst. Vind het wel naar voor je dat het voor jou zo voelt...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh welnee, ze bedoelen het niet persoonljik.
Maar als ik niet kom zal het ze jeuken. Niemand die het originele plan terug gaat draaien toen ik aangaf het jammer te vinden.
Ik ben gewoon overlast luus. En daar baal ik van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent geen overlast. Je voelt je niet gezien, niet gehoord. En dat is kut. Zeker nu, nu je op de bodem ligt. Nog kutter dat ze het niet zien, niet opmerken.

Maar ik weet zeker dat ze het fijn vinden als je erbij bent.

Moet eerlijk bekennen dat ik om dit soort dingen en dynamiek geen vriendengroepen meer heb, alleen individuele vriendschappen. Want dit is wat er in een groep gebeurt. Het hoort bij groepsdynamiek. En het heeft niets met jou te maken, maar het voelt persoonlijk. En soms kun je je enorm eenzaam voelen in een groep.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven