Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5
zaterdag 10 mei 2025 om 21:03
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
woensdag 14 mei 2025 om 19:54
Óf... je kijkt of je samen met huisarts/psych een brief kan schrijven aan de zorgverzekering waarom gli voor jou mogelijk schadelijk kan zijn, beschrijft dat je al een x tijd bij een diëtiste hebt gelopen, eventueel wat je eetstoornis is (als deze er is)en doet een beroep op de hardheidsclausule.
Het valt te proberen toch?
Het valt te proberen toch?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 14 mei 2025 om 20:39
Door de post van jahallo en het topic over protesteren tegen genocide was ik aan het denken over rechten. Dat het voor basisrechten niet uitmaakt wat voor mens je bent. Mensen hebben recht op onderdak, water, veiligheid, medische zorg, onderwijs, lichamelijke integriteit, etc. Ook als ze een kuttige persoonlijkheid hebben, of iemand pijn hebben gedaan, als ze lelijk zijn, zelfs als ze crimineel zijn.
Dat gaat dan over mensenrechten en hoe overheden moeten omgaan met bevolkingen. Iets soortgelijks gaat ook op voor hoe we omgaan met onszelf. Een soort interne mensenrechten, die je niet hoeft te verdienen en waar je het recht ook niet op kunt kwijt raken. Het zijn geen bonussen die je krijgt voor slagen in mens-zijn, het zijn voorwaarden om als mens überhaupt volwaardig te kunnen bestaan.
Niet uitgescholden worden.
Fouten mogen maken.
Zorgen voor je lichaam.
Jezelf serieus nemen.
Gevoelig mogen zijn.
Plezier mogen hebben.
Nutteloze dingen mogen doen.
Aandacht mogen vragen.
Jezelf mogen uitspreken.
Ik ontzeg mijzelf om de haverklap weleens iets uit dit rijtje, maar er zo over nadenkend vind ik dat dit eigenlijk onvervreemdbare zaken zijn. Dat je ook vast een boel plichten kunt hebben als mens en kan inzien dat je sommige dingen aan jezelf anders wil, maar dat dit altijd blijft staan.
Nou ja, nu nog toepassen hè.
Dat gaat dan over mensenrechten en hoe overheden moeten omgaan met bevolkingen. Iets soortgelijks gaat ook op voor hoe we omgaan met onszelf. Een soort interne mensenrechten, die je niet hoeft te verdienen en waar je het recht ook niet op kunt kwijt raken. Het zijn geen bonussen die je krijgt voor slagen in mens-zijn, het zijn voorwaarden om als mens überhaupt volwaardig te kunnen bestaan.
Niet uitgescholden worden.
Fouten mogen maken.
Zorgen voor je lichaam.
Jezelf serieus nemen.
Gevoelig mogen zijn.
Plezier mogen hebben.
Nutteloze dingen mogen doen.
Aandacht mogen vragen.
Jezelf mogen uitspreken.
Ik ontzeg mijzelf om de haverklap weleens iets uit dit rijtje, maar er zo over nadenkend vind ik dat dit eigenlijk onvervreemdbare zaken zijn. Dat je ook vast een boel plichten kunt hebben als mens en kan inzien dat je sommige dingen aan jezelf anders wil, maar dat dit altijd blijft staan.
Nou ja, nu nog toepassen hè.
What a nuanced anxiety
woensdag 14 mei 2025 om 21:48
Wat een mooie gedachten steunkous Tyche.
Ik snap je denkwijze.
Toepassen is vast oefenen.
Zou je het willen gaan toepassen?
Ibi, k kan me indenken dat het verwarrend is dat wij unaniem bezorgd en verontwaardigd zijn. Dat herken ik wel van andere dingen.
Denk je dat het overleg met Fact je verwarring minder gaat maken? Of heb je het nodig als 'toestemming' dat dit geen goed idee is?
Wbt prikken en de zorgverzekeraar: misschien wil de begeleiding, als je uitlegt waar je vandaan komt en hoe groot het risico is, wel een 'aanbeveling' schrijven dat je niet in aanmerking komt voor GLI. Kan me namelijk indenken dat zij die verantwoordelijkheid helemaal niet aankan.
Maar direct contact met de zorgverzekeraar kan ook natuurlijk. Of je huisarts/fact die een indicatie afgeeft dat GLI niet kan.
Bij de voorbeelden uit de groep kan ik me namelijk ook voorstellen dat je je helemaal niet op je gemak voelt, omdat je met zulke andere problematiek worstelt.
Ik snap je denkwijze.
Toepassen is vast oefenen.
Zou je het willen gaan toepassen?
Ibi, k kan me indenken dat het verwarrend is dat wij unaniem bezorgd en verontwaardigd zijn. Dat herken ik wel van andere dingen.
Denk je dat het overleg met Fact je verwarring minder gaat maken? Of heb je het nodig als 'toestemming' dat dit geen goed idee is?
Wbt prikken en de zorgverzekeraar: misschien wil de begeleiding, als je uitlegt waar je vandaan komt en hoe groot het risico is, wel een 'aanbeveling' schrijven dat je niet in aanmerking komt voor GLI. Kan me namelijk indenken dat zij die verantwoordelijkheid helemaal niet aankan.
Maar direct contact met de zorgverzekeraar kan ook natuurlijk. Of je huisarts/fact die een indicatie afgeeft dat GLI niet kan.
Bij de voorbeelden uit de groep kan ik me namelijk ook voorstellen dat je je helemaal niet op je gemak voelt, omdat je met zulke andere problematiek worstelt.
woensdag 14 mei 2025 om 21:51
Als ik zou willen dat ik ergens recht op had:
Steun mogen vragen
Ruimte mogen innemen
Lastig mogen zijn
Maar eerlijkheid gebied me te zeggen dat mijn interne binnenwereld wel al besloten heeft dat dit zeker op iedereen van toepassing is, maar niet op ons.
(Ik weeeet het welllllll. Ik ben alleen gewoon niet overtuigd. )
Steun mogen vragen
Ruimte mogen innemen
Lastig mogen zijn
Maar eerlijkheid gebied me te zeggen dat mijn interne binnenwereld wel al besloten heeft dat dit zeker op iedereen van toepassing is, maar niet op ons.
(Ik weeeet het welllllll. Ik ben alleen gewoon niet overtuigd. )
woensdag 14 mei 2025 om 21:57
Als ik het mezelf toe zou staan:
- bestaansrecht hebben
- grenzen mogen stellen (is dat hetzelfde als jezelf mogen uitspreken?)
- veilig zijn
Maar misschien dat 1 en 3 er is als je je aan de rest van de grondrechten houdt?
- bestaansrecht hebben
- grenzen mogen stellen (is dat hetzelfde als jezelf mogen uitspreken?)
- veilig zijn
Maar misschien dat 1 en 3 er is als je je aan de rest van de grondrechten houdt?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 14 mei 2025 om 22:29
Mooie aanvullingen. Bestaansrecht is het fundament hier nog onder denk ik.
Mogen voelen bedoelde ik ook met gevoelig mogen zijn, en ontspannen is een mooie overkoepeling van uitrusten, nutteloze dingen doen, en plezier maken. Ruimte en grenzen zijn ook goede toevoegingen.
Onder 'fouten mogen maken' valt misschien ook nog 'inconsequent mogen zijn': jezelf minder gunnen en harder veroordelen dan anderen; weer in dezelfde valkuil stappen; je principes inconsistent toepassen.
Heb ik er in elk geval eentje om af te vinken.
En avo jazeker zou ik dit wel willen toepassen. Ik merk ook dat als het lukt, dat dat zoveel fijner leven is.
Mogen voelen bedoelde ik ook met gevoelig mogen zijn, en ontspannen is een mooie overkoepeling van uitrusten, nutteloze dingen doen, en plezier maken. Ruimte en grenzen zijn ook goede toevoegingen.
Onder 'fouten mogen maken' valt misschien ook nog 'inconsequent mogen zijn': jezelf minder gunnen en harder veroordelen dan anderen; weer in dezelfde valkuil stappen; je principes inconsistent toepassen.
Heb ik er in elk geval eentje om af te vinken.
En avo jazeker zou ik dit wel willen toepassen. Ik merk ook dat als het lukt, dat dat zoveel fijner leven is.
What a nuanced anxiety
woensdag 14 mei 2025 om 23:20
Mooie punten, Tyche.
Ik zou mezelf meer willen toestaan:
-ruimte in te nemen
-steun/hulp durven vragen
-gevoelig durven zijn
En in het algemeen: mezelf durven en mogen zijn, ook als dat afwijkt van de de gemiddelde mens of zoals ik denk dat die is.
En ik zou graag beter willen zijn in grenzen aangeven en me uitspreken.
Toevoeging: bestaansrecht (omdat ik me altijd als last voel).
Ik zou mezelf meer willen toestaan:
-ruimte in te nemen
-steun/hulp durven vragen
-gevoelig durven zijn
En in het algemeen: mezelf durven en mogen zijn, ook als dat afwijkt van de de gemiddelde mens of zoals ik denk dat die is.
En ik zou graag beter willen zijn in grenzen aangeven en me uitspreken.
Toevoeging: bestaansrecht (omdat ik me altijd als last voel).
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 14 mei 2025 om 23:33
Ik lees terug en jeetje wat heb ik veel aan jullie schrijfsels!!!!!!!!!!!!!!!
Zo dankbaar voor deze plek... En de volgende 'steunkousen' noemen vind ik top. Al denk ik tegelijk ' geen aandacht in het overzicht genereren' om ....
Update nichten en neven app. De andere zussen hebben niet gereageerd. Daar zit mijn grootste pijn.
Modus van reacties van minderheid was ': wist niet van gerechtelijk bevel' en daar vragen en vooral ongeloof over.
Wat Tyche schreef:....
Ze wisten het niet. Maar willen u ook geen positie innemen. Ik snap het allemaal. Neem ze niets kwalijk en ze hebben echt geen idee hoeveel wij al zoveel jaren lijden.
Kapot en uit app gestapt. Geen familie meer.
Morgen weer een jaar ouder. Met meer ervaring. En gelukkig met met mijn lief bij mij en mijn Bff die me vanavond een berichtje stuurde dat ze weet dat ik niks aan mijn verjaardag vindt maar dat ik welkom ben voor een kom koppensoep en een knuffel.
En dat krijgend is
mooi.
Zo dankbaar voor deze plek... En de volgende 'steunkousen' noemen vind ik top. Al denk ik tegelijk ' geen aandacht in het overzicht genereren' om ....
Update nichten en neven app. De andere zussen hebben niet gereageerd. Daar zit mijn grootste pijn.
Modus van reacties van minderheid was ': wist niet van gerechtelijk bevel' en daar vragen en vooral ongeloof over.
Wat Tyche schreef:....
Ze wisten het niet. Maar willen u ook geen positie innemen. Ik snap het allemaal. Neem ze niets kwalijk en ze hebben echt geen idee hoeveel wij al zoveel jaren lijden.
Kapot en uit app gestapt. Geen familie meer.
Morgen weer een jaar ouder. Met meer ervaring. En gelukkig met met mijn lief bij mij en mijn Bff die me vanavond een berichtje stuurde dat ze weet dat ik niks aan mijn verjaardag vindt maar dat ik welkom ben voor een kom koppensoep en een knuffel.
En dat krijgend is
mooi.
woensdag 14 mei 2025 om 23:40
Jahallo, je post raak me in hoe je over jezelf schrijft. Ik heb altijd een heel slecht lichaamsbeeld gehad, waarvan de oorzaak grotendeels in het pesten ligt. Ik kreeg vroeger echt vanalles te horen wat niet goed aan mij zou zijn. Helaas ben ik heel lang en toren ik altijd boven iedereen uit en dat is niet fijn als je liever niet op wilt vallen. Het gaat inmiddels wel iets beter qua lichaamsacceptatie maar ik zie mezelf liever niet terug in een filmpje en ik hou ook niet van spiegels.
Ik vind het stoer dat je met een groepje vrouwen aan het sporten bent, ongeacht de triggers en blessures waardoor je niet lekker meekomt. Ik durf dat dus niet, sporten in groepsverband, want ik ben altijd overal het slechtst in en zou ook na het minste of geringste al ergens pijn hebben. Zelfs met yoga doordat ik echt ontzettend a-lenig ben en al last van mijn benen krijg bij zitten in lotushouding. Dus ik begrijp je frustratie daarover heel goed. Wel willen, maar een lichaam dat niet lekker meewerkt.
Wat zou je daarin kunnen helpen? Is dat fysio of vooral meer acceptatie van jezelf op dit punt? Misschien allebei? Waarom wil je niet meer naar de fysio eigenlijk?
Ik moet eigenlijk naar de manueel therapeut want ik heb nog steeds last van waarschijnlijk een tussenribspier. Ik zit nu in de 3e week en het kan volgens de huisarts 4-6 weken duren. En ik moet al maanden naar de podotherapeut. Ik vraag me ook af waarom ik niet gewoon een afspraak maak.
Ik vind het stoer dat je met een groepje vrouwen aan het sporten bent, ongeacht de triggers en blessures waardoor je niet lekker meekomt. Ik durf dat dus niet, sporten in groepsverband, want ik ben altijd overal het slechtst in en zou ook na het minste of geringste al ergens pijn hebben. Zelfs met yoga doordat ik echt ontzettend a-lenig ben en al last van mijn benen krijg bij zitten in lotushouding. Dus ik begrijp je frustratie daarover heel goed. Wel willen, maar een lichaam dat niet lekker meewerkt.
Wat zou je daarin kunnen helpen? Is dat fysio of vooral meer acceptatie van jezelf op dit punt? Misschien allebei? Waarom wil je niet meer naar de fysio eigenlijk?
Ik moet eigenlijk naar de manueel therapeut want ik heb nog steeds last van waarschijnlijk een tussenribspier. Ik zit nu in de 3e week en het kan volgens de huisarts 4-6 weken duren. En ik moet al maanden naar de podotherapeut. Ik vraag me ook af waarom ik niet gewoon een afspraak maak.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 15 mei 2025 om 06:46
Ach Olle..
Weer afscheid van familie. Wat ontzettend eenzaam, dat zussen je zo in de steek hebben gelaten. Maar wel: wat fijn dat je jouw kant een klein beetje hebt kunnen delen.
Gefeliciteerd met je verjaardag! Ik wens je toch een mooie dag, met man en bff en kommensoep
Weer afscheid van familie. Wat ontzettend eenzaam, dat zussen je zo in de steek hebben gelaten. Maar wel: wat fijn dat je jouw kant een klein beetje hebt kunnen delen.
Gefeliciteerd met je verjaardag! Ik wens je toch een mooie dag, met man en bff en kommensoep
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 15 mei 2025 om 07:24
Lieve Olle ik wens je ondanks alles een fijn begin van een zo fijn en goed mogelijk levensjaar toe. Laat die geweldige man en BFF van je je vangen en knuffelen. Geniet van de mensen die je zelf hebt mogen kiezen.
Wat betreft je familie, ongeloof en ontkenning zijn in dezen ook een soort zelfbescherming denk ik. De makkelijke weg is met de meute mee helaas. Ik had je zo gegund dat je neven/nichten voor jou op waren gekomen of je andere zussen eindelijk een stukje ruggengraat hadden gekweekt en je op zijn minst in de app hadden gesteund. Ik hoop echt dat je man en BFF en iedereen die wel om je heen staat je een beetje kunnen laten voelen wat een prachtmens je bent
Zelfbeeld en gewicht is hier ook een groot ding. Voor mijn gezondheid zou ik heel veel af moeten vallen, maar het lukt niet en ik durf niet. On mij heen veel vrouwen die een maagverkleining (of aanverwante operaties) hebben laten doen en met regelmaat krijg ik te horen dat ik "dat ook zou moeten doen, want dan lukt het echt wel". Dat niet kunnen/willen/durven voel ik me heel erg schuldig over, maar dat kan/durf ik dus niet.
Ik ben echt veel te zwaar (afhankelijk van kledingmerk rond maat 52) en ik schaam me daar ontzettend voor, maar het is letterlijk het eerste wat iemand ziet, dus altijd zichtbaar. Vies/lelijk/zwak allemaal oordelen die meespelen.
Ik weet niet wat ik ermee wil zeggen. Herkenning in elk geval IBI.
Wat betreft je familie, ongeloof en ontkenning zijn in dezen ook een soort zelfbescherming denk ik. De makkelijke weg is met de meute mee helaas. Ik had je zo gegund dat je neven/nichten voor jou op waren gekomen of je andere zussen eindelijk een stukje ruggengraat hadden gekweekt en je op zijn minst in de app hadden gesteund. Ik hoop echt dat je man en BFF en iedereen die wel om je heen staat je een beetje kunnen laten voelen wat een prachtmens je bent
Zelfbeeld en gewicht is hier ook een groot ding. Voor mijn gezondheid zou ik heel veel af moeten vallen, maar het lukt niet en ik durf niet. On mij heen veel vrouwen die een maagverkleining (of aanverwante operaties) hebben laten doen en met regelmaat krijg ik te horen dat ik "dat ook zou moeten doen, want dan lukt het echt wel". Dat niet kunnen/willen/durven voel ik me heel erg schuldig over, maar dat kan/durf ik dus niet.
Ik ben echt veel te zwaar (afhankelijk van kledingmerk rond maat 52) en ik schaam me daar ontzettend voor, maar het is letterlijk het eerste wat iemand ziet, dus altijd zichtbaar. Vies/lelijk/zwak allemaal oordelen die meespelen.
Ik weet niet wat ik ermee wil zeggen. Herkenning in elk geval IBI.
Forever is a hell of a long time
donderdag 15 mei 2025 om 08:13
Gefeliciteerd met je verjaardag, Olle. Het is enorm pijnlijk om weer ingewreven te krijgen dat je gezin van herkomst is weggevallen, maar gelukkig heb je nu je eigen vangnet. Je bent niet alleen. En op de achtergrond zingt het steunkousenkoor je vandaag toe!
Tyche, wat een mooi lijstje met basisrechten. Wat zou het mooi zijn als we die allemaal konden internaliseren.
JaHallo, Diva, Selune en alle anderen die het moeilijk hebben om zichzelf iets te gunnen:
In schematherapie heb ik geleerd dat het deel van mij dat mij niet gunt om goed voor mezelf te zorgen, paradoxaal genoeg ooit is ontstaan als beschermer. Dat heeft te maken met mijn pestverleden en het gevoel dat ik thuis ook werd afgewezen. Ik ben mezelf snoeihard gaan afkammen, uitschelden en pijnigen om de ander maar vóór te zijn. Als ik mezelf maar stom en walgelijk genoeg vond, kon niemand me meer iets afnemen. Want dan was er niets meer om af te nemen.
Voor de mensen hier die erg worstelen met hun gewicht nog een extra . Ik heb in vorige therapieën meerdere mensen met over- en ondergewicht ontmoet die hebben moeten opgroeien met het idee dat hun lichaam niet van hen was, dat een ander daarmee kon doen wat hij wilde. Sommigen wilden de controle terug, door bijna obsessief gedisciplineerd om te gaan met eten. Anderen wilden nooit meer seksueel aantrekkelijk zijn. Beide kon ik me zo goed voorstellen.
Ik hoop dat iedereen hier met een zekere mildheid naar haar eigen copingmechanismen kan kijken. Wat het ook is en hoe schadelijk het wellicht op de lange termijn is, het heeft je toch maar hier gebracht.
In therapie leer ik nu dat je ze mag bedanken voor je ze vervangt, in plaats van jezelf te straffen voor het feit dat je ze hebt. Dat vind ik wel een mooie.
Ik wens ons allemaal een zachte dag.
Tyche, wat een mooi lijstje met basisrechten. Wat zou het mooi zijn als we die allemaal konden internaliseren.
JaHallo, Diva, Selune en alle anderen die het moeilijk hebben om zichzelf iets te gunnen:
In schematherapie heb ik geleerd dat het deel van mij dat mij niet gunt om goed voor mezelf te zorgen, paradoxaal genoeg ooit is ontstaan als beschermer. Dat heeft te maken met mijn pestverleden en het gevoel dat ik thuis ook werd afgewezen. Ik ben mezelf snoeihard gaan afkammen, uitschelden en pijnigen om de ander maar vóór te zijn. Als ik mezelf maar stom en walgelijk genoeg vond, kon niemand me meer iets afnemen. Want dan was er niets meer om af te nemen.
Voor de mensen hier die erg worstelen met hun gewicht nog een extra
. Ik heb in vorige therapieën meerdere mensen met over- en ondergewicht ontmoet die hebben moeten opgroeien met het idee dat hun lichaam niet van hen was, dat een ander daarmee kon doen wat hij wilde. Sommigen wilden de controle terug, door bijna obsessief gedisciplineerd om te gaan met eten. Anderen wilden nooit meer seksueel aantrekkelijk zijn. Beide kon ik me zo goed voorstellen.Ik hoop dat iedereen hier met een zekere mildheid naar haar eigen copingmechanismen kan kijken. Wat het ook is en hoe schadelijk het wellicht op de lange termijn is, het heeft je toch maar hier gebracht.
In therapie leer ik nu dat je ze mag bedanken voor je ze vervangt, in plaats van jezelf te straffen voor het feit dat je ze hebt. Dat vind ik wel een mooie.
Ik wens ons allemaal een zachte dag.
donderdag 15 mei 2025 om 08:27
donderdag 15 mei 2025 om 14:02
Gefeliciteerd lieve Olle. Ik hoop dat je er een fijne dag van maakt. Is man wel thuis vanavond?
En uit de app gestapt. Au, wat een verdriet. Heb je nog wel uitgelegd waarom het straatverbod was, of voelde dat te kwetsbaar en laat je het hierbij?
En dus weer je zussen die je het hardst laten vallen..
Verzwegen voor hun kinderen, doen of hun neus bloed...
Voor iedereen met de gewichtstproblemen: toen ik maar 36 had ooit, vond ik mezelf ook walgelijk, lelijk en veel te dik.
Als ik nu terugkijk had ik een droomlijfje. Dus probeer ik me nu niet te storen aan mijn gewicht. Over 10 jaar vind ik mezelf van nu misschien wel heel oke, vergeleken bij hoe ik er dan uitzie.
Ja, ik vind mezelf nog steeds te dik en walgelijk, maar probeer mezelf daar niet al te erg door tegen te laten houden.
En eerlijk, als ik in de spiegel kijk denk ik vaak 'daar lukt het niemand meer op'. En dat zou een belediging moeten zijn, maar cvoelt aan als een geruststelling.
En uit de app gestapt. Au, wat een verdriet. Heb je nog wel uitgelegd waarom het straatverbod was, of voelde dat te kwetsbaar en laat je het hierbij?
En dus weer je zussen die je het hardst laten vallen..
Verzwegen voor hun kinderen, doen of hun neus bloed...
Voor iedereen met de gewichtstproblemen: toen ik maar 36 had ooit, vond ik mezelf ook walgelijk, lelijk en veel te dik.
Als ik nu terugkijk had ik een droomlijfje. Dus probeer ik me nu niet te storen aan mijn gewicht. Over 10 jaar vind ik mezelf van nu misschien wel heel oke, vergeleken bij hoe ik er dan uitzie.
Ja, ik vind mezelf nog steeds te dik en walgelijk, maar probeer mezelf daar niet al te erg door tegen te laten houden.
En eerlijk, als ik in de spiegel kijk denk ik vaak 'daar lukt het niemand meer op'. En dat zou een belediging moeten zijn, maar cvoelt aan als een geruststelling.
donderdag 15 mei 2025 om 16:12
Van harte Olle, ik hoop dat je kunt genieten van het fijne gezelschap.
Zou het kunnen dat er onder je neven en nichten mensen zijn die naar aanleiding van je bericht nog contact willen zoeken? Misschien redeneer ik teveel vanuit mezelf maar als ik zoiets in een groepsapp zou zien, zou ik heel erg schrikken en aan diegene laten weten dat ik het heel erg voor haar vind en dat als de behoefte er is, bij me terecht kan.
Griebusdus, zo waar wat je zegt over dat die negatieve stem een functie had. Wat heeft het voor je betekend om die beschermer te bedanken?
En hoe gaat het met werk en de stress daar omheen?
Ik heb altijd een gezond gewicht gehad, en toch herken ik iets in de worsteling met het lichaam. Alsof er altijd een extern paar ogen op me is gericht dat de kleinste imperfecties bekritiseert. En tegelijk een angst om zichtbaar te zijn, op de verkeerde manier aandacht te krijgen. Ik moet mezelf soms echt bemoedigend toespreken voordat ik in strak hardlooptenue de deur uit stap.
Waarmee ik niet wil zeggen dat dat hetzelfde is als worstelen met gewicht, zeker in een wereld die je nooit laat vergeten dat je niet voldoet aan de huidige willekeurige ideale vorm, laat staan met ook nog trauma dat erin zit opgeslagen. Ik ben een lucky bastard wat dat betreft.
Zou het kunnen dat er onder je neven en nichten mensen zijn die naar aanleiding van je bericht nog contact willen zoeken? Misschien redeneer ik teveel vanuit mezelf maar als ik zoiets in een groepsapp zou zien, zou ik heel erg schrikken en aan diegene laten weten dat ik het heel erg voor haar vind en dat als de behoefte er is, bij me terecht kan.
Griebusdus, zo waar wat je zegt over dat die negatieve stem een functie had. Wat heeft het voor je betekend om die beschermer te bedanken?
En hoe gaat het met werk en de stress daar omheen?
Ik heb altijd een gezond gewicht gehad, en toch herken ik iets in de worsteling met het lichaam. Alsof er altijd een extern paar ogen op me is gericht dat de kleinste imperfecties bekritiseert. En tegelijk een angst om zichtbaar te zijn, op de verkeerde manier aandacht te krijgen. Ik moet mezelf soms echt bemoedigend toespreken voordat ik in strak hardlooptenue de deur uit stap.
Waarmee ik niet wil zeggen dat dat hetzelfde is als worstelen met gewicht, zeker in een wereld die je nooit laat vergeten dat je niet voldoet aan de huidige willekeurige ideale vorm, laat staan met ook nog trauma dat erin zit opgeslagen. Ik ben een lucky bastard wat dat betreft.
What a nuanced anxiety
donderdag 15 mei 2025 om 21:21
Lieve Olle, gefeliciteerd met een nieuw levensjaar. Ik hoop dat je vandaag omringd was door de mensen die je liefhebt.
Wat een moeilijke dagen waren het deze week. Zo oneerlijk en eenzaam dat je zussen je op geen enkele manier gesteund hebben, en je als enige mogelijkheid zag om uit de app te stappen.
Hoe gaat het nu? Heb je nog gebakken, of kippensoep gegeten?
Avo, held! Wat een ontzettend dappere stap! En onthoud, een verwijzing vragen betekent nog niet dat je ergens aan vast zit. Je mag altijd nog besluiten het (nog even) niet te doen.
Wat een moeilijke dagen waren het deze week. Zo oneerlijk en eenzaam dat je zussen je op geen enkele manier gesteund hebben, en je als enige mogelijkheid zag om uit de app te stappen.
Hoe gaat het nu? Heb je nog gebakken, of kippensoep gegeten?
Avo, held! Wat een ontzettend dappere stap! En onthoud, een verwijzing vragen betekent nog niet dat je ergens aan vast zit. Je mag altijd nog besluiten het (nog even) niet te doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
