Psyche
alle pijlers
Hoe kom ik er weer bovenop
woensdag 30 juni 2010 om 11:12
Ik zit er even helemaal doorheen, ben op en zie nergens meer een uitweg in. Het is niet 1 ding maar heb het gevoel dat alles in mijn leven momenteel tegen zit. Dit is niet pas sinds enkele dagen maar al tijden zo en gaat van kwaad tot erger.
Enkele dingen die allemaal niet lekker zitten in mijn hoofd:
Heb het idee dat iedereen om mij heen vrolijk is een fijn leven heeft en lekker doorgaat en dat ik volkomen stil sta. Dat ik voor sommige van hun een blok aan het been ben en ik iets van een sociaal project voor ze aan het worden ben. Hun gaan vooruit en ik blijf stilstaan of ga zelfs achteruit;
Ben praktisch aan het einde van mijn studie (naast baan) maar heb zo geen energie meer om er ook nog maar iets voor te doen, schaam me kapot en ben echt bijna klaar gaat slechts nog om wat puntjes op de i en dacht in de maand juli dit af te ronden maar loop helemaal vast;
Mijn baan is redelijk eenzaam hierdoor heb ik s avonds extra de behoefte om onder de mensen te zijn en dingen te gaan doen helemaal omdat ik me de hele tijd zo rot voel. Dit kost ook allemaal veel geld wat ik niet heb en ik dus rekeningen niet meer kan betalen. Maar als ik die dingen niet doe loop ik helemaal vast en ben bang dat ik dan alleen nog maar kan huilen en mijn bed niet meer uitkom. Ik doe de laatste tijd wel steeds veel dingen die weinig geldkosten dus hier zit al zeker verbetering in;
Ik ben dagen alleen maar aan het piekeren en slaap daarom ook zeer slecht. iedere nacht lig ik wakker, meestal vanaf een uur of 3. Vaak slaap ik daarna niet meer met als gevolg dat ik nu dus alleen nog maar moe ben en nog meer ga piekeren, ik ben gewoon letterlijk op;
Mijn beste vriendin die altijd mijn steun en toeverlaat was waar ik altijd mijn hart kon uitstorten en die altijd voor mij klaar staat gaat samenwonen. Nu ben ik niet meer haar nummer 1 en ik ben zo blij voor haar maar voel me ook daardoor extra alleen en eenzaam en zie het ook weer als het zoveelste van he iedereen gaat verder behalve ik;
Mijn vriend of nou ja vriend maakt mij zo onzeker omdat hij alleen mij ziet en belt als meneer zelf zin heeft. Hij is zelf ook niet de makkelijkste en zit nog wel eens in een dal en als hij daarin zit besta ik niet meer voor hem en kan ik geen contact krijgen. Ik ga mij dan dus nog ellendiger voelen. Ik weet dat niemand zo met je mag omgaan maar ik ben te zwak om ermee te stoppen ik ben nogal dol op hem en zie hem misschien soms te veel als ineens een lichtpunt in mijn bestaan ook al bezorgt hij mij vaak zoveel ellende;
Het kost mij met de dag meer moeite om vrolijk te zijn, om te lachen, om onder de mensen te zijn om te genieten van kleine dingen. Ik kan het niet meer ben echt letterlijk helemaal op.
Weet gewoon niet meer wat te doen. Ben al wel is een paar keer gaan praten met iemand maar dit hielp nauwelijks.
Bedankt allemaal vast dat ik hier even heb mogen klagen.
Enkele dingen die allemaal niet lekker zitten in mijn hoofd:
Heb het idee dat iedereen om mij heen vrolijk is een fijn leven heeft en lekker doorgaat en dat ik volkomen stil sta. Dat ik voor sommige van hun een blok aan het been ben en ik iets van een sociaal project voor ze aan het worden ben. Hun gaan vooruit en ik blijf stilstaan of ga zelfs achteruit;
Ben praktisch aan het einde van mijn studie (naast baan) maar heb zo geen energie meer om er ook nog maar iets voor te doen, schaam me kapot en ben echt bijna klaar gaat slechts nog om wat puntjes op de i en dacht in de maand juli dit af te ronden maar loop helemaal vast;
Mijn baan is redelijk eenzaam hierdoor heb ik s avonds extra de behoefte om onder de mensen te zijn en dingen te gaan doen helemaal omdat ik me de hele tijd zo rot voel. Dit kost ook allemaal veel geld wat ik niet heb en ik dus rekeningen niet meer kan betalen. Maar als ik die dingen niet doe loop ik helemaal vast en ben bang dat ik dan alleen nog maar kan huilen en mijn bed niet meer uitkom. Ik doe de laatste tijd wel steeds veel dingen die weinig geldkosten dus hier zit al zeker verbetering in;
Ik ben dagen alleen maar aan het piekeren en slaap daarom ook zeer slecht. iedere nacht lig ik wakker, meestal vanaf een uur of 3. Vaak slaap ik daarna niet meer met als gevolg dat ik nu dus alleen nog maar moe ben en nog meer ga piekeren, ik ben gewoon letterlijk op;
Mijn beste vriendin die altijd mijn steun en toeverlaat was waar ik altijd mijn hart kon uitstorten en die altijd voor mij klaar staat gaat samenwonen. Nu ben ik niet meer haar nummer 1 en ik ben zo blij voor haar maar voel me ook daardoor extra alleen en eenzaam en zie het ook weer als het zoveelste van he iedereen gaat verder behalve ik;
Mijn vriend of nou ja vriend maakt mij zo onzeker omdat hij alleen mij ziet en belt als meneer zelf zin heeft. Hij is zelf ook niet de makkelijkste en zit nog wel eens in een dal en als hij daarin zit besta ik niet meer voor hem en kan ik geen contact krijgen. Ik ga mij dan dus nog ellendiger voelen. Ik weet dat niemand zo met je mag omgaan maar ik ben te zwak om ermee te stoppen ik ben nogal dol op hem en zie hem misschien soms te veel als ineens een lichtpunt in mijn bestaan ook al bezorgt hij mij vaak zoveel ellende;
Het kost mij met de dag meer moeite om vrolijk te zijn, om te lachen, om onder de mensen te zijn om te genieten van kleine dingen. Ik kan het niet meer ben echt letterlijk helemaal op.
Weet gewoon niet meer wat te doen. Ben al wel is een paar keer gaan praten met iemand maar dit hielp nauwelijks.
Bedankt allemaal vast dat ik hier even heb mogen klagen.
woensdag 30 juni 2010 om 16:20
Kan helaas niet weg om hem af te ronden omdat ik voor wat ik nog moet doen afhankelijk ben van andere mensen. Maar dat afronden ga ik wel zsm doen is het eerste wat op mijn puntenlijstje staat. Daar kan ik denk ik nog wel een week de knop voor omzetten en het afronden, althans hoop ik en het moet gewoon. (begin vanavond ermee)
donderdag 1 juli 2010 om 00:12
Hoi veelverdriet,
Ik herken me ook erg in je verhaal. Zeker op het punt dat je een avond niet niks kan doen omdat je je dan nog slechter voelt. Ik wist niet dat meer mensen dit hadden! Maar ik loop al jaren bij een pyscholoog en zij vindt hier helemaal niks geks aan. Zij zegt dat ik juist zoveel mogelijk afleiding moet zoeken. Als mij dat beter laat voelen, is het toch goed? Ik vraag dan aan haar of dat wel normaal is, dat ik niet alleen kan zijn en of ik dan steeds maar door moet gaan met afleiding zoeken? Zij zegt dat ik idd gewoon door moet gaan en op een gegeven moment weer rust in mijn hoofd heb. Door thuis te zitten en je rot te voelen lijkt het mij dat het daardoor niet beter met je gaat. Als jij dingen gaat doen om je beter te voelen is dat toch goed? Ik zou dus gewoon afleiding zoeken en ook wel hulp zoeken ergens, zodat je er op een gegeven moment overheen komt en dan heb je die rust weer om een avondje niks te doen. Je moet niet teveel van jezelf eisen en accepteren dat je nu gewoon afleiding nodig hebt. En niet bang zijn dat het zo slecht met je gaat. Probeer positief te blijven!
Ik heb zelf gemerkt dat ik op n gegeven moment me beter ging voelen en daardoor ook gewoon een keer kon niksen.
Heel veel sterkte!
Ik herken me ook erg in je verhaal. Zeker op het punt dat je een avond niet niks kan doen omdat je je dan nog slechter voelt. Ik wist niet dat meer mensen dit hadden! Maar ik loop al jaren bij een pyscholoog en zij vindt hier helemaal niks geks aan. Zij zegt dat ik juist zoveel mogelijk afleiding moet zoeken. Als mij dat beter laat voelen, is het toch goed? Ik vraag dan aan haar of dat wel normaal is, dat ik niet alleen kan zijn en of ik dan steeds maar door moet gaan met afleiding zoeken? Zij zegt dat ik idd gewoon door moet gaan en op een gegeven moment weer rust in mijn hoofd heb. Door thuis te zitten en je rot te voelen lijkt het mij dat het daardoor niet beter met je gaat. Als jij dingen gaat doen om je beter te voelen is dat toch goed? Ik zou dus gewoon afleiding zoeken en ook wel hulp zoeken ergens, zodat je er op een gegeven moment overheen komt en dan heb je die rust weer om een avondje niks te doen. Je moet niet teveel van jezelf eisen en accepteren dat je nu gewoon afleiding nodig hebt. En niet bang zijn dat het zo slecht met je gaat. Probeer positief te blijven!
Ik heb zelf gemerkt dat ik op n gegeven moment me beter ging voelen en daardoor ook gewoon een keer kon niksen.
Heel veel sterkte!
