Psyche
alle pijlers
Hulp zoeken??
zaterdag 24 juli 2010 om 20:09
Ik voel me de laatste tijd echt klote en vraag me echt af of ik nu echt hulp moet gaan zoeken.
Ik ben enig kind heb geen vriendinnen en geen vriend. Ik ben heel heel heel erg gehecht aan mijn ouders. Ze zijn beide 65. Maar nu bekruipt mij die angst dat ik ze ooit een keer kwijt raak. Elke keer al ik er aan denk word ik verdrietig. Bij alles wat ik daarover zie op tv moet ik huilen.
Ik heb geen vrienden daardoor zie ik mijn ouders dus altijd. En daardoor ben ik heel erg aan ze gaan hechten.
Bij alle nieuwe dingen die ik wil doen ben ik bang. Bang voor het onbekende?? Ik ga dit jaar via mijn werk een opleiding doen. Nu kan ik me al druk maken over mijn selectie gesprek die ik woensdag heb.
Als ik dit nu al zo voel, is het verstandig om er met iemand over te praten. denk aan een psycholoog?? Om hier toch mee om te kunnen gaan. En wat losser te komen van mijn ouders??
Ik wil het hier niet met mijn ouders over hebben, want dan gaan ze zich alleem maar verdreiting voelen en zorgen over me maken.
Misschien heeft hier iemand tips voor mij of heeft het soortgelijke??
Ik ben enig kind heb geen vriendinnen en geen vriend. Ik ben heel heel heel erg gehecht aan mijn ouders. Ze zijn beide 65. Maar nu bekruipt mij die angst dat ik ze ooit een keer kwijt raak. Elke keer al ik er aan denk word ik verdrietig. Bij alles wat ik daarover zie op tv moet ik huilen.
Ik heb geen vrienden daardoor zie ik mijn ouders dus altijd. En daardoor ben ik heel erg aan ze gaan hechten.
Bij alle nieuwe dingen die ik wil doen ben ik bang. Bang voor het onbekende?? Ik ga dit jaar via mijn werk een opleiding doen. Nu kan ik me al druk maken over mijn selectie gesprek die ik woensdag heb.
Als ik dit nu al zo voel, is het verstandig om er met iemand over te praten. denk aan een psycholoog?? Om hier toch mee om te kunnen gaan. En wat losser te komen van mijn ouders??
Ik wil het hier niet met mijn ouders over hebben, want dan gaan ze zich alleem maar verdreiting voelen en zorgen over me maken.
Misschien heeft hier iemand tips voor mij of heeft het soortgelijke??
zaterdag 24 juli 2010 om 20:17
zaterdag 24 juli 2010 om 20:23
Het feit dat je deze vraag stelt betekent al dat het belangrijk voor je is om hier iets mee te doen. Mijn advies is dan ook DOEN!
Als je geen mensen om je heen hebt om er over te praten, dan lijkt het me goed om via de huisarts op zoek te gaan naar de juiste hulp.
Ik denk dat we allemaal wel eens tot het besef komen dat het leven van onze ouders niet eeuwig duurt. Ik denk dat je angst wel realistisch is. Maar omdat je naast hun niemand anders hebt om op terug te vallen, lijkt het me goed om voor jezelf na te gaan of je wel die behoefte hebt? En als je angst/ onzekerheid je belemmert om nieuwe dingen te ondernemen (en eventueel vriendschappen te sluiten) dan is het goed om dit aan te pakken.
Als je geen mensen om je heen hebt om er over te praten, dan lijkt het me goed om via de huisarts op zoek te gaan naar de juiste hulp.
Ik denk dat we allemaal wel eens tot het besef komen dat het leven van onze ouders niet eeuwig duurt. Ik denk dat je angst wel realistisch is. Maar omdat je naast hun niemand anders hebt om op terug te vallen, lijkt het me goed om voor jezelf na te gaan of je wel die behoefte hebt? En als je angst/ onzekerheid je belemmert om nieuwe dingen te ondernemen (en eventueel vriendschappen te sluiten) dan is het goed om dit aan te pakken.
zaterdag 24 juli 2010 om 20:25
@ brighteyes80
Toen ik op school zat had ik vrienden, maar dat is eingelijk zo verwaterd en ik heb een vriendschap verbroken met iemand, Zij had ook een vriendin en daar ging ik dan ook deels mee om, maar ik hou niet van discotheken en daar gingen ze elk weekend heen. Dan krijg jet het geroddel over mij en ze gingen me 's nachts bellen en zeiden dan niks aan de telefoon. Toen heb ik die vriendschap verbroken.
Ik wil dolgraag een stel leuke vrienden, maar ik ben alleen en dan ga je ook niet zo snel ergens alleen heen.
Stel dat nu mijn ouders weg vallen ben ik echt alleen. En dat vind ik dood eng
Toen ik op school zat had ik vrienden, maar dat is eingelijk zo verwaterd en ik heb een vriendschap verbroken met iemand, Zij had ook een vriendin en daar ging ik dan ook deels mee om, maar ik hou niet van discotheken en daar gingen ze elk weekend heen. Dan krijg jet het geroddel over mij en ze gingen me 's nachts bellen en zeiden dan niks aan de telefoon. Toen heb ik die vriendschap verbroken.
Ik wil dolgraag een stel leuke vrienden, maar ik ben alleen en dan ga je ook niet zo snel ergens alleen heen.
Stel dat nu mijn ouders weg vallen ben ik echt alleen. En dat vind ik dood eng
zaterdag 24 juli 2010 om 20:31
quote:Cootje23 schreef op 24 juli 2010 @ 20:27:
Kom maar op met die tips dan
Nodig zelf eens mensen uit. Er zijn maar weinig mensen die vinden dat ze té veel vrienden hebben, hoor.
Zorg dat je nieuwe mensen leert kennen op basis van minimaal één gemeenschappelijk iets; dat kan een sport zijn, oid.
Google eens op " single & uitgaan " , " single & mensen leren kennen " .
Kom maar op met die tips dan
Nodig zelf eens mensen uit. Er zijn maar weinig mensen die vinden dat ze té veel vrienden hebben, hoor.
Zorg dat je nieuwe mensen leert kennen op basis van minimaal één gemeenschappelijk iets; dat kan een sport zijn, oid.
Google eens op " single & uitgaan " , " single & mensen leren kennen " .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 juli 2010 om 20:37
Ik lees een heleboel onzekerheid en heel weinig zelfvertrouwen (als ik het mis heb mag je het zeggen hoor ).
En daar moet je echt wat aan gaan doen, want dat is zo zonde.
Een psycholoog/coach lijkt dan ook zeker een goede start.
En misschien, als ik jou was, zou ik het er juist wel eens met je ouders over hebben... misschien dat zij jou hier ook in kunnen helpen?
En daar moet je echt wat aan gaan doen, want dat is zo zonde.
Een psycholoog/coach lijkt dan ook zeker een goede start.
En misschien, als ik jou was, zou ik het er juist wel eens met je ouders over hebben... misschien dat zij jou hier ook in kunnen helpen?
zaterdag 24 juli 2010 om 20:40
Wat BrightEyes zegt klinkt ook zinnig.
Heb je geen hobbies? Wat vind je leuk om in je vrije tijd te doen? Zet dat eens op een rijtje, kijk wat je allemaal in de buurt kunt doen en waarbij je het meest kans hebt op contact te leggen. Realiseer je dan, dat bijna iedereen het leuk vindt om onverwacht door iemand gevraagd te worden om bijvoorbeeld een terrasje te pikken.
Ik heb het zelf vaak gedaan, bij mensen waar het een beetje mee klikte (bijvoorbeeld op werk) maar waar ik verder nog niks mee had. "Zullen we vanmiddag wat gaan drinken?" en mensen reageren dan bijna altijd blij verrast. Je ziet dan vanzelf hoe het verder loopt.
Heb je geen hobbies? Wat vind je leuk om in je vrije tijd te doen? Zet dat eens op een rijtje, kijk wat je allemaal in de buurt kunt doen en waarbij je het meest kans hebt op contact te leggen. Realiseer je dan, dat bijna iedereen het leuk vindt om onverwacht door iemand gevraagd te worden om bijvoorbeeld een terrasje te pikken.
Ik heb het zelf vaak gedaan, bij mensen waar het een beetje mee klikte (bijvoorbeeld op werk) maar waar ik verder nog niks mee had. "Zullen we vanmiddag wat gaan drinken?" en mensen reageren dan bijna altijd blij verrast. Je ziet dan vanzelf hoe het verder loopt.
zaterdag 24 juli 2010 om 20:41
quote:Cootje23 schreef op 24 juli 2010 @ 20:39:
Ik weet niet eens hoe er over moet beginnen tegen mijn ouders.
Als ik ga zeggen dat ik hulp ga zoeken, gaan ze zich misschien nog meer zorgen maken.
Ik denk dat je ouders heel opgelucht zullen zijn als jij zegt dat je hulp gaat zoeken om meer mensen te leren kennen waarmee je hoopt vriendschappen aan te kunnen gaan. Denk je niet dat ze zich daar geen zorgen over maken dan?
Zij moeten toch ook zien dat je de deur niet uitkomt en je vrije tijd niet doorbrengt met leeftijdsgenoten en leuke dingen doen?
Ik weet niet eens hoe er over moet beginnen tegen mijn ouders.
Als ik ga zeggen dat ik hulp ga zoeken, gaan ze zich misschien nog meer zorgen maken.
Ik denk dat je ouders heel opgelucht zullen zijn als jij zegt dat je hulp gaat zoeken om meer mensen te leren kennen waarmee je hoopt vriendschappen aan te kunnen gaan. Denk je niet dat ze zich daar geen zorgen over maken dan?
Zij moeten toch ook zien dat je de deur niet uitkomt en je vrije tijd niet doorbrengt met leeftijdsgenoten en leuke dingen doen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 juli 2010 om 20:46
Kun je niet tegen je ouders zeggen 'pap, mam, het lijkt mij goed als ik wat meer een eigen sociaal leven krijg. Jullie zijn er tenslotte ook niet altijd, hebben elkaar, en het is ook wel normaal om op je 23e (ben je zo oud?) een eigen leven te leiden.
Mijn schoonzus (zus van man) heeft ook geen vrienden en zit heeeeel vaak bij haar ouders. Eerlijk gezegd heb ik toen ik trouwde tegen man gezegd 'ik trouw haar erbij, want als je ouders er niet meer zijn, moeten wij voor haar 'zorgen'". Ik vind het niet erg hoor, want ik mag haar graag, maar ik kan me niet voorstellen dat ze écht een leuk leven leidt. Man zou ook graag zien dat ze wat meer uit haar schulp kruipt, meer voor zichzelf zou doen, vaker bij ons zou komen (maar dat doet ze alleen als er verder geen vrienden van ons bij zijn...) en misschien zelfs hulp zou gaan zoeken.
Maar ja, je kunt het niet dwingen. Als je het zelf wil, zijn er ook genoeg mensen die je willen helpen hoor!
Welke regio woon je?
Mijn schoonzus (zus van man) heeft ook geen vrienden en zit heeeeel vaak bij haar ouders. Eerlijk gezegd heb ik toen ik trouwde tegen man gezegd 'ik trouw haar erbij, want als je ouders er niet meer zijn, moeten wij voor haar 'zorgen'". Ik vind het niet erg hoor, want ik mag haar graag, maar ik kan me niet voorstellen dat ze écht een leuk leven leidt. Man zou ook graag zien dat ze wat meer uit haar schulp kruipt, meer voor zichzelf zou doen, vaker bij ons zou komen (maar dat doet ze alleen als er verder geen vrienden van ons bij zijn...) en misschien zelfs hulp zou gaan zoeken.
Maar ja, je kunt het niet dwingen. Als je het zelf wil, zijn er ook genoeg mensen die je willen helpen hoor!
Welke regio woon je?
zaterdag 24 juli 2010 om 20:46
quote:Cootje23 schreef op 24 juli 2010 @ 20:42:
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.Hoezo opdringen? Vragen staat vrij, toch? Die sociale contacten moeten ergens beginnen...
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.Hoezo opdringen? Vragen staat vrij, toch? Die sociale contacten moeten ergens beginnen...
zaterdag 24 juli 2010 om 20:53
quote:Cootje23 schreef op 24 juli 2010 @ 20:42:
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.Deze gedachte moet je dus loslaten. Juist nu, met dit lekkere weer, is het zo lekker om nog wat langer in de stad te blijven hangen, dus gewoon een keer vragen "he jongens, wie gaat er nog even mee naar Café 't Hoekie?" Echt, je zult zien dat er meer mensen reageren dan je verwacht. Beter nog zou zijn om heel gericht één of twee mensen te vragen.
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.Deze gedachte moet je dus loslaten. Juist nu, met dit lekkere weer, is het zo lekker om nog wat langer in de stad te blijven hangen, dus gewoon een keer vragen "he jongens, wie gaat er nog even mee naar Café 't Hoekie?" Echt, je zult zien dat er meer mensen reageren dan je verwacht. Beter nog zou zijn om heel gericht één of twee mensen te vragen.
zaterdag 24 juli 2010 om 20:54
quote:Cootje23 schreef op 24 juli 2010 @ 20:42:
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.
Dat zullen ze van jou ook wel denken, waarschijnlijk; dat je een héél druk, vol, sociaal leven leidt. Dus dat zegt he-le-maal niets.
Jij zou het geen opdringen vinden als iemand zou vragen of je na de les nog even bleef hangen voor een kop koffie, toch? Waarom verdenk je andere mensen daar dan wel van?
Ik doe 2x per week aan zumba en daar zijn ook wel mensen waar ik bij ga staan en mee praat, maar verder hebben zij ook een eigen leven. Ik wil me dan niet zo gaan opdringen.
Dat zullen ze van jou ook wel denken, waarschijnlijk; dat je een héél druk, vol, sociaal leven leidt. Dus dat zegt he-le-maal niets.
Jij zou het geen opdringen vinden als iemand zou vragen of je na de les nog even bleef hangen voor een kop koffie, toch? Waarom verdenk je andere mensen daar dan wel van?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
