Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang... deel 3
woensdag 3 maart 2010 om 13:04
dinsdag 30 maart 2010 om 20:45
Ik lees al een tijdje met je mee. In stilte, mede doordat ik vaak niet weet wat ik moet/kan zeggen. Iets zeggen van betekenis, wat je zou kunnen helpen. Net zoals voor Noahtb voelt het een beetje raar om het nu op te schrijven en ook zo binnen te vallen...
Toch betrapte ik mezelf erop dat ik vandaag aan je dacht, aan hoe het je zou vergaan bij de arts en of het gesprek zou lopen zoals gehoopt. Vreselijk om te lezen dat zo'n groot gebied is aangetast door die rot ziekte en opereren niet kan. Want het lijkt me nog vreselijker om elke dag met het aanzicht van hetgeen dat in je groeit te worden geconfronteerd.
Er wordt in ieder geval veel aan je gedacht, hopelijk geeft dat wat steun. Ik lees graag verder mee. Ook al is de kern van het topic in en in verdrietig, ik bewonder de manier waarop jij het hier soms gezellig en zelfs luchtig maakt. Keuvelen over tuin, dieren en lekker eten.
Alle moed, sterkte en liefde gewenst vanuit Stockholm.
Toch betrapte ik mezelf erop dat ik vandaag aan je dacht, aan hoe het je zou vergaan bij de arts en of het gesprek zou lopen zoals gehoopt. Vreselijk om te lezen dat zo'n groot gebied is aangetast door die rot ziekte en opereren niet kan. Want het lijkt me nog vreselijker om elke dag met het aanzicht van hetgeen dat in je groeit te worden geconfronteerd.
Er wordt in ieder geval veel aan je gedacht, hopelijk geeft dat wat steun. Ik lees graag verder mee. Ook al is de kern van het topic in en in verdrietig, ik bewonder de manier waarop jij het hier soms gezellig en zelfs luchtig maakt. Keuvelen over tuin, dieren en lekker eten.
Alle moed, sterkte en liefde gewenst vanuit Stockholm.
dinsdag 30 maart 2010 om 20:49
Zoeb, ik had inderdaad vorige keer ook Navelbine erbij, op zich gaat dat wel, het is niet heel erg naar, maar je voelt het wel.
Het versterkt geloof ik de werking van de Xeloda en die dosis is ook opgehoogd, dus ik zal het de komende dagen wel voelen.
Overigens valt de uitslag vcoor mij niet mee, maar ook niet tegen. Hoe moet ik het zeggen: het is geen leuk bericht, maar het had ook veel erger kunnen zijn. Mijn doodsvonnis is het in ieder geval nog niet!
Ik zie alleen wel op tegen het feit dat ik steeds zwaardere chemo's en andere middelen zal gaan moeten nemen om de ziekte af te remmen.
Dat vind ik wel een naar vooruitzicht.
Ro is wel relaxt; ook hij had het erger gedacht (was vooral bang voor weer uitzaaiingen in de lever), dus we zitten eigenlijk wel gemoedelijk te zitten, nu.
Het versterkt geloof ik de werking van de Xeloda en die dosis is ook opgehoogd, dus ik zal het de komende dagen wel voelen.
Overigens valt de uitslag vcoor mij niet mee, maar ook niet tegen. Hoe moet ik het zeggen: het is geen leuk bericht, maar het had ook veel erger kunnen zijn. Mijn doodsvonnis is het in ieder geval nog niet!
Ik zie alleen wel op tegen het feit dat ik steeds zwaardere chemo's en andere middelen zal gaan moeten nemen om de ziekte af te remmen.
Dat vind ik wel een naar vooruitzicht.
Ro is wel relaxt; ook hij had het erger gedacht (was vooral bang voor weer uitzaaiingen in de lever), dus we zitten eigenlijk wel gemoedelijk te zitten, nu.
dinsdag 30 maart 2010 om 20:55
Pffff...dat woord....'Remmen'....Klote. Het is wel zo natuurlijk maar het klinkt zo ziek...en helaas ben je dat ook. Ik heb er geen woorden voor.
Ik hoop voor je dat je zo lang mogelijk met zo min mogelijk klachten kan functioneren en kan genieten van kleine en grote dingen.
Succes met alle chemobehandelingen...
Ik hoop voor je dat je zo lang mogelijk met zo min mogelijk klachten kan functioneren en kan genieten van kleine en grote dingen.
Succes met alle chemobehandelingen...
dinsdag 30 maart 2010 om 21:49
Die steeds zwaarder wordende chemo is natuurlijk een rot vooruitzicht. We kunnen nu alleen maar mee hopen dat de Xeloda en Navelbine inderdaad remt en dat je daar nog een hele tijd mee vooruit kunt. Is het nu weer 2 weken Xeloda en dan een week rust en opnieuw het hele protocol? Je had de vorige keer die week rust best wel hard nodig. En ik snap Ro best wel. Ik had ook de hoop dat het niet in je lever of longen zou zitten. Het is natuurlijk niet goed, maar het is in ieder geval niet het ergste. Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar wel vaak aan heb moeten denken.
Er is in ieder geval wel aan je gedacht vandaag. Er zijn nogal wat glitterberen over het www gegaan.
Morgenochtend om 8 uur moet ik met schoondochter naar het ziekenhuis. De partner van mijn jongste. Bloed prikken en een MRI scan. Ze heeft al 2 weken last van haar nieren en ondanks 2 penicillinekuren gaat het niet over. Ze moest vandaag met spoed naar de uroloog en die wilde weer met spoed de scan. Ik zit te hopen dat het alleen een flinke nierbekkenontsteking is. Ze weet geen weg hier in het ziekenhuis, dus ga ik maar mee. Ze barst van de stress. Bij haar broer is drie weken geleden zaadbalkanker ontdekt en diezelfde week is de zaadbal ook verwijderd en haar vader lag op de ok voor een herniaoperatie en kreeg een hartstilstand. Ze heeft ook nogal wat meegemaakt de laatste maand.
Dus ik snap het wel.
Ikzelf moet vrijdag naar de mamacare. Ik ga ervan uit dat het niks is. Gewoon routine en voor alle zekerheid. Ik weet nog dat jij zei dat een bloeduitstorting lang kan blijven zitten en ik denk dat het dat is. Het is nog steeds dezelfde bobbel. Maar ik voel het wel iedere dag bij het douchen. Net wat jij ook zegt. Dat ze het maar weghalen.
Het is nog een lang end geworden.
Ik hoop dat je een beetje goed kunt slapen en niet al te misselijk bent.
Liefs Zoeb
Er is in ieder geval wel aan je gedacht vandaag. Er zijn nogal wat glitterberen over het www gegaan.
Morgenochtend om 8 uur moet ik met schoondochter naar het ziekenhuis. De partner van mijn jongste. Bloed prikken en een MRI scan. Ze heeft al 2 weken last van haar nieren en ondanks 2 penicillinekuren gaat het niet over. Ze moest vandaag met spoed naar de uroloog en die wilde weer met spoed de scan. Ik zit te hopen dat het alleen een flinke nierbekkenontsteking is. Ze weet geen weg hier in het ziekenhuis, dus ga ik maar mee. Ze barst van de stress. Bij haar broer is drie weken geleden zaadbalkanker ontdekt en diezelfde week is de zaadbal ook verwijderd en haar vader lag op de ok voor een herniaoperatie en kreeg een hartstilstand. Ze heeft ook nogal wat meegemaakt de laatste maand.
Dus ik snap het wel.
Ikzelf moet vrijdag naar de mamacare. Ik ga ervan uit dat het niks is. Gewoon routine en voor alle zekerheid. Ik weet nog dat jij zei dat een bloeduitstorting lang kan blijven zitten en ik denk dat het dat is. Het is nog steeds dezelfde bobbel. Maar ik voel het wel iedere dag bij het douchen. Net wat jij ook zegt. Dat ze het maar weghalen.
Het is nog een lang end geworden.
Ik hoop dat je een beetje goed kunt slapen en niet al te misselijk bent.
Liefs Zoeb
dinsdag 30 maart 2010 om 22:29
Bo, lieverd van me, wat ruk van die ellendige knobbels op je lijf. Je wilde ze er zo graag weg hebben om een hele sterke reden maar verdomd zeg, het kan gewoon niet.
Er gaat geremd worden, nou, laat het een héle ferme rem zijn.....
Ik zou er bijna een koelwaase goullouise sigaret van opsteken, omdat ik zo zenuwachtig voor je was vandaag maar ik heb buikgriep, de misselijkheid deel ik dus wel met je, heel solidair.
En roken moet sowieso niet natuurlijk, ook niet van de stress.
Zit je nog steeds gemoedelijk? Of slaap je al?
Hoe dan ook, een zoen en een knuffel, én een beer....
Er gaat geremd worden, nou, laat het een héle ferme rem zijn.....
Ik zou er bijna een koelwaase goullouise sigaret van opsteken, omdat ik zo zenuwachtig voor je was vandaag maar ik heb buikgriep, de misselijkheid deel ik dus wel met je, heel solidair.
En roken moet sowieso niet natuurlijk, ook niet van de stress.
Zit je nog steeds gemoedelijk? Of slaap je al?
Hoe dan ook, een zoen en een knuffel, én een beer....
dinsdag 30 maart 2010 om 22:38
dinsdag 30 maart 2010 om 22:49
Bo, wat een klote nieuws. Jammer van de operatie maar ik ben ergens wel blij dat de rest van je dat het nog niet in de andere delen van je lijf zit. Ik hoop dat je de chemo trekt.
Ik gooi er maar een hele horde knuffels tegenaan, in de hoop dat je er een beetje aan hebt
Ik gooi er maar een hele horde knuffels tegenaan, in de hoop dat je er een beetje aan hebt
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
dinsdag 30 maart 2010 om 23:52
Ik ben nog steeds een meelezer, ik reageer niet zo vaak omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Ik hoop dat de Xeloda z'n werk blijft doen en dat de zwaardere chemo's nog even uitgesteld kunnen worden, zodat je nog een beetje kwaliteit van leven behoudt.
Een dikke van mij en slaap lekker vannacht.
Een dikke van mij en slaap lekker vannacht.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 31 maart 2010 om 08:29
Pfff... Nou Robo, ik had toch gehoopt dat je die operatie wel voor elkaar zou krijgen! Maar wel fijn dat je voorlopig nog op de Xeloda kan blijven. Hopelijk kan die de groei weer remmen, zou wel prettig zijn om niet de dosis op te moeten voeren. Steeds zwaardere chemo lijkt me voor je algehele weerstand ook niet prettig!
Gelukkig zijn jullie er allebei redelijk nuchter onder. Houd dat gevoel vast!
Zoeb, sterkte in het ziekenhuis! Grappig dat je zo'n sterke band met je schoondochter hebt dat ze jou mee wil naar het ziekenhuis. Mijn schoonmoeder is een schat, maar niet mijn eerste keuze eerlijk gezegd
Phoehee, hoe is het met het verdriet?
allemaal een dikke Ik vind die glitterplaatjes eigenlijk te lelijk voor woorden, dus ik stuur ze maar niet meer. Sorry
Liefs, Ing
Gelukkig zijn jullie er allebei redelijk nuchter onder. Houd dat gevoel vast!
Zoeb, sterkte in het ziekenhuis! Grappig dat je zo'n sterke band met je schoondochter hebt dat ze jou mee wil naar het ziekenhuis. Mijn schoonmoeder is een schat, maar niet mijn eerste keuze eerlijk gezegd
Phoehee, hoe is het met het verdriet?
allemaal een dikke Ik vind die glitterplaatjes eigenlijk te lelijk voor woorden, dus ik stuur ze maar niet meer. Sorry
Liefs, Ing
woensdag 31 maart 2010 om 09:03
*komt even uit de meeleesmodus*
Ik ben normaalgesproken alleen meelezer, ik lees je topic nu en dan, en weet dan eigenlijk nooit iets te zeggen. Ik ga het nu gewoon proberen:
Robo, wat ben je toch een ongelooflijk sterke en positieve vrouw! Menig persoon mag jaloers zijn op jouw karakter! Wát een geweldig mens ben jij!
Zo ziek zijn en dan zoveel positieve energie uitstralen, menigeen doet het je niet na.
Ik hoop dat dat middel, die Xeloda, heel hard op de rem trapt.
*gaat weer over op de meeleesmodus*
Ik ben normaalgesproken alleen meelezer, ik lees je topic nu en dan, en weet dan eigenlijk nooit iets te zeggen. Ik ga het nu gewoon proberen:
Robo, wat ben je toch een ongelooflijk sterke en positieve vrouw! Menig persoon mag jaloers zijn op jouw karakter! Wát een geweldig mens ben jij!
Zo ziek zijn en dan zoveel positieve energie uitstralen, menigeen doet het je niet na.
Ik hoop dat dat middel, die Xeloda, heel hard op de rem trapt.
*gaat weer over op de meeleesmodus*
woensdag 31 maart 2010 om 10:47
Robo, wat een dubbel gevoel geeft dat. Het vooruitzicht van zware chemo is niet fijn, het nieuws over je lymfklieren is niet goed, geen operatie Maar je organen zijn schoon, dat is wel heel goed nieuws. Ik ben echt blij te lezen dat je hier zo goed mee omgaat, dat jij en Robo toch een rustig avondje doorbrengen na zo'n enerverende dag. Het is nogal wat wat je allemaal te verwerken krijgt.
Ik ga je mailen!
Ik ga je mailen!
Ga in therapie!
woensdag 31 maart 2010 om 10:53
Bo hoe was je nacht? Heb je kunnen slapen.
't Is hier net herfst. Koud en winderig. Maar gelukkig wel een beetje zon. Vanmiddag voorspellen ze veel wind.
Ing ik heb gelukkig met alle schoondochters een goede band.
t Is toch af en toe een k*t ziekenhuis. Ik vond het al raar dat de assistente geen afspraak had gemaakt voor de MRI. Dat ze dan duidelijk zijn. Natuurlijk kon dat vandaag niet want ze moesten eerst de bloeduitslagen allemaal hebben. Dus morgen mag ze nog een keer die kant uit.
De muts wilde ook nog gaan werken en ze barst van de pijn. Ze heeft zich nu toch uiteindelijk maar ziek gemeld. Ze werkt in de thuiszorg. Stel je voor dat ze bij zo'n oudje onderuit gaat.
't Is hier net herfst. Koud en winderig. Maar gelukkig wel een beetje zon. Vanmiddag voorspellen ze veel wind.
Ing ik heb gelukkig met alle schoondochters een goede band.
t Is toch af en toe een k*t ziekenhuis. Ik vond het al raar dat de assistente geen afspraak had gemaakt voor de MRI. Dat ze dan duidelijk zijn. Natuurlijk kon dat vandaag niet want ze moesten eerst de bloeduitslagen allemaal hebben. Dus morgen mag ze nog een keer die kant uit.
De muts wilde ook nog gaan werken en ze barst van de pijn. Ze heeft zich nu toch uiteindelijk maar ziek gemeld. Ze werkt in de thuiszorg. Stel je voor dat ze bij zo'n oudje onderuit gaat.
