Psyche
alle pijlers
Ik heb geen vrienden
dinsdag 1 september 2009 om 21:39
Oke dit topic is niet gemaakt om zielig te doen, want dat ben ik niet. Ik wil gewoon graag een keer kwijt dat ik er van baal dat ik geen vrienden heb. Dit is geen grap, ik heb geen vrienden, 0,0. Heb een paar kennissen maar that's it. Ik heb wel een relatie maar denk wel eens; stel dat het uit gaat, dan heb ik helemaal niemand. De kennissen die ik heb zijn nog van vroeger van school, waarbij we vroeger zeer hecht waren maar naarmate we ouder werden het minder is geworden. Ik heb wel eens een poging gedaan om meer met elkaar af te spreken maar dat hoefde van hun niet. Doordat ik geen vrienden heb twijfel ik aan mezelf, ben ik raar? Ben ik te lelijk? Ik word er onzeker van.
Je zou zeggen, zoek ze dan! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik stap niet zomaar op iemand af dus misschien is het allemaal wel m'n eigen schuld. Ik hoop gewoon dat ik ooit ook eens een "beste vriendin" heb.
Bedankt voor het lezen.
Je zou zeggen, zoek ze dan! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik stap niet zomaar op iemand af dus misschien is het allemaal wel m'n eigen schuld. Ik hoop gewoon dat ik ooit ook eens een "beste vriendin" heb.
Bedankt voor het lezen.
donderdag 1 oktober 2009 om 12:27
Hey,
ik moet zeggen het komt ergens wel heel bekend voor. Ik ga dus niet trouwen, omdat ik geen vrienden heb om uit te nodigen. Ja wel wat vage kennissen, maar toch... het houdt me gewoon tegen!! schaam me ervoor, of schamen, ik vind het rot...
Ik ben mama van 2 zoontjes waarvan eentje met gedragsproblemen. Momenteel gaat dat al stukken beter, maar de eerste 3 jaar heeft het wel tot gevolg gehad dat ik echt niet meer met hem ergens op visite ging, toen ik nog wel wat 'vrienden' had. Was gwewoon geen doen...
Inmiddels verhuisd en alle contacten zijn verwaterd, zij feesten nog allemaal en sinds ik niet meer op stap ga, tellen we niet meer mee. Vriend zelfde laken een pak, zijn ex heeft wat praatjes rondgestrooid en van de vrienden die hij had is ook weinig over.
En ja, nieuwe vrienden 'vind' je niet zomaar nee... ik ben mama, werk, doe in de avonduren een opleiding en moet ook nog partner zijn, heb een huishouden... maar mis afentoe ook gewoon het even ontspannen met vriend/vriendinnen!!
Maar bij de groenteafdeling van de supermarkt, vind ik ze niet hoor..... )
Het is iig wel iets herkenbaars... hoe ouder je wordt, hoe minder snel je vrienden vindt, aan wie je ook echt iets hebt. Lijkt ook wel of mensen dat minder belangrijk vinden tegenwoordig!
ik moet zeggen het komt ergens wel heel bekend voor. Ik ga dus niet trouwen, omdat ik geen vrienden heb om uit te nodigen. Ja wel wat vage kennissen, maar toch... het houdt me gewoon tegen!! schaam me ervoor, of schamen, ik vind het rot...
Ik ben mama van 2 zoontjes waarvan eentje met gedragsproblemen. Momenteel gaat dat al stukken beter, maar de eerste 3 jaar heeft het wel tot gevolg gehad dat ik echt niet meer met hem ergens op visite ging, toen ik nog wel wat 'vrienden' had. Was gwewoon geen doen...
Inmiddels verhuisd en alle contacten zijn verwaterd, zij feesten nog allemaal en sinds ik niet meer op stap ga, tellen we niet meer mee. Vriend zelfde laken een pak, zijn ex heeft wat praatjes rondgestrooid en van de vrienden die hij had is ook weinig over.
En ja, nieuwe vrienden 'vind' je niet zomaar nee... ik ben mama, werk, doe in de avonduren een opleiding en moet ook nog partner zijn, heb een huishouden... maar mis afentoe ook gewoon het even ontspannen met vriend/vriendinnen!!
Maar bij de groenteafdeling van de supermarkt, vind ik ze niet hoor..... )
Het is iig wel iets herkenbaars... hoe ouder je wordt, hoe minder snel je vrienden vindt, aan wie je ook echt iets hebt. Lijkt ook wel of mensen dat minder belangrijk vinden tegenwoordig!
vrijdag 2 oktober 2009 om 13:06
@ Mamaskia, dat is natuurlijk vervelend, als je graag zou willen trouwen, maar je doet het niet omdat je niemand uit kan nodigen... Je kunt het toch ook heel klein en intiem houden?
Ik heb daar zelf ook wel eens over nagedacht, gewoon met mensen die veel voor me betekenen, zoals mijn ouders, zusje, wat andere familie. Het kan toch een keuze zijn om je huwelijk met alleen familie in kleine kring te vieren, met een luxe etentje ofzo. Dat is sowieso niet leuk met een te grote groep.
Ik heb daar zelf ook wel eens over nagedacht, gewoon met mensen die veel voor me betekenen, zoals mijn ouders, zusje, wat andere familie. Het kan toch een keuze zijn om je huwelijk met alleen familie in kleine kring te vieren, met een luxe etentje ofzo. Dat is sowieso niet leuk met een te grote groep.
vrijdag 2 oktober 2009 om 20:58
Hier ben ik!! Door niet te reageren maak ik natuurlijk ook geen vrienden Sorry was niet m'n bedoeling. Maar hier ben ik weer!
Nukje wat je zegt over de alcohol, klopt wel haha. Heb het ook wel eens meegemaakt, paar glazen en wat voel ik me dan lekker en relaxt en durf iedereen wel aan te spreken. Zou willen dat het gewoon altijd zo was. Ergens van binnen zijn we inderdaad wel zo, maar hoe krijgen we dat nou zo dat we altijd zo zijn?
Gezien de reacties zijn er dus best veel mensen zonder vrienden. Zo raar ben ik dus nog niet.
Nukje wat je zegt over de alcohol, klopt wel haha. Heb het ook wel eens meegemaakt, paar glazen en wat voel ik me dan lekker en relaxt en durf iedereen wel aan te spreken. Zou willen dat het gewoon altijd zo was. Ergens van binnen zijn we inderdaad wel zo, maar hoe krijgen we dat nou zo dat we altijd zo zijn?
Gezien de reacties zijn er dus best veel mensen zonder vrienden. Zo raar ben ik dus nog niet.
vrijdag 2 oktober 2009 om 21:12
@Mamaskia kan me voorstellen dat je je daar rot om voelt, maar net wat Nukje zegt, je kan het ook klein houden met dierbare familieleden?
Begrijp helemaal hoe je je voelt, zelf heb ik het met m'n eigen verjaardag. Het liefst vier ik het niet want ik heb toch niemand om uit te nodigen. M'n moeder wil altijd per se komen want ze vind dat je dat niet zomaar voorbij moet laten gaan, maar dat is het dan ook. Het liefst zie ik die dag dan ook snel voorbij gaan.
Begrijp helemaal hoe je je voelt, zelf heb ik het met m'n eigen verjaardag. Het liefst vier ik het niet want ik heb toch niemand om uit te nodigen. M'n moeder wil altijd per se komen want ze vind dat je dat niet zomaar voorbij moet laten gaan, maar dat is het dan ook. Het liefst zie ik die dag dan ook snel voorbij gaan.
zondag 4 oktober 2009 om 12:27
Ticluna, las dat je bang bent om je bij een bestaand groepje te voegen maar zoals iemand hier al opperde er zijn zat cursussen waarbij niemand elkaar kent, denk aan tennis, nou ja niet helemaal waar heb ik zelf ervaren;-) of hardlopen of yoga of noem 't maar op, cursusseizoen is weer begonnen en zijn zat dingen die je kan gaan doen. Lastig als je beetje onzeker bent maar als je niets doet gebeurt er ook niets, maar goed dat realiseer je jezelf ook wel. Het is een kwestie van een bepaald patroon doorbreken en het zal idd niet allemaal gelijk vanzelf gaan en ook niet gelijk hoge verwachtingen hebben dat je gelijk binnen no time een hele vriendenkring hebt, maar doe 't stapje voor stapje, je zal merken dat je trots bent als je het geprobeerd hebt.
zondag 4 oktober 2009 om 12:32
quote:mika65 schreef op 01 september 2009 @ 22:13:
Ik heb ook geen vrienden, mijn laatste vriendin heeft me vorig jaar de rug toegekeerd. Ik weet wel waarom maar is een lang verhaal. Ik heb geen behoefte meer aan vrienden. Je stopt er veel energie in en krijgt er niets voor terug. Ik ben in februari bij mijn vriend weggegaan en woon nu alleen met mijn kinderen. Ja dan ben ik niet helemaal alleen. Vind het wel vervelend voor de kinderen, die vragen weleens 'mama waarom komt hier nooit iemand'? Dat vind ik zielig voor hun (ze zijn 13 en 15) maar straks zijn ze op een leeftijd dat ze hun eigen weg gaan.Jij vindt het dus zielig voor hen dat zij het zielig vinden voor jou?
Lekker constructief allemaal. Doe er dan gewoon wat aan. Onderneem iets waardoor je mensen weer wat meer kunt toelaten. Dit is behalve een gemis voor jezelf namelijk ook nog een slecht voorbeeld voor je kinderen.
Ik heb ook geen vrienden, mijn laatste vriendin heeft me vorig jaar de rug toegekeerd. Ik weet wel waarom maar is een lang verhaal. Ik heb geen behoefte meer aan vrienden. Je stopt er veel energie in en krijgt er niets voor terug. Ik ben in februari bij mijn vriend weggegaan en woon nu alleen met mijn kinderen. Ja dan ben ik niet helemaal alleen. Vind het wel vervelend voor de kinderen, die vragen weleens 'mama waarom komt hier nooit iemand'? Dat vind ik zielig voor hun (ze zijn 13 en 15) maar straks zijn ze op een leeftijd dat ze hun eigen weg gaan.Jij vindt het dus zielig voor hen dat zij het zielig vinden voor jou?
Lekker constructief allemaal. Doe er dan gewoon wat aan. Onderneem iets waardoor je mensen weer wat meer kunt toelaten. Dit is behalve een gemis voor jezelf namelijk ook nog een slecht voorbeeld voor je kinderen.
zondag 4 oktober 2009 om 12:37
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 06:43:
Ik vind het overigens best opmerkelijk dat ik vaker lees dat mensen niet/nauwelijks vrienden hebben maar wel 'n relatie. Hoe heb je die dan gekregen en hoe weet je die vast te houden als je zoveel moeite hebt met het verdiepen van contacten?Begrijp ik ook nooit zo.
Ik vind het overigens best opmerkelijk dat ik vaker lees dat mensen niet/nauwelijks vrienden hebben maar wel 'n relatie. Hoe heb je die dan gekregen en hoe weet je die vast te houden als je zoveel moeite hebt met het verdiepen van contacten?Begrijp ik ook nooit zo.
maandag 5 oktober 2009 om 11:43
quote:Spinster schreef op 04 oktober 2009 @ 12:37:
elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 06:43:
Ik vind het overigens best opmerkelijk dat ik vaker lees dat mensen niet/nauwelijks vrienden hebben maar wel 'n relatie. Hoe heb je die dan gekregen en hoe weet je die vast te houden als je zoveel moeite hebt met het verdiepen van contacten?
Begrijp ik ook nooit zo.
Dat vind ik wel wat kortzichtig. Alsof je je partner altijd leert kennen op een club of in de kroeg, dat is natuurlijk niet zo. Er zijn meer redenen waarom mensen wel een relatie hebben en geen vrienden. Zoals bijv. de eerder genoemde verhuizingen naar een compleet ander deel van het land, een moeilijke periode (waardoor je minder contact met je vrienden had, maar je relatie gewoon is blijven bestaan) etc. Of juist dat je je een tijdje meer op je partner hebt gericht en daardoor je sociale leven even bent vergeten (dat is geen goede ontwikkeling natuurlijk, maar het kan gebeuren).
Bij mij hebben veel vriendinnen van 'vroeger' kinderen en zijn getrouwd. Spontaan afspreken of lekker een avondje gaan stappen is er bij deze vriendinnen niet meer bij. Ook dán blijf je alleen met je partner over.
Een partner zorgt er natuurlijk voor dat je minder snel de absolute noodzaak van een vriendenkring inziet. Want als je dingen probeert en de contacten willen maar niet vlotten, dan heb je altijd nog je partner waar je op terug kunt vallen.
elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 06:43:
Ik vind het overigens best opmerkelijk dat ik vaker lees dat mensen niet/nauwelijks vrienden hebben maar wel 'n relatie. Hoe heb je die dan gekregen en hoe weet je die vast te houden als je zoveel moeite hebt met het verdiepen van contacten?
Begrijp ik ook nooit zo.
Dat vind ik wel wat kortzichtig. Alsof je je partner altijd leert kennen op een club of in de kroeg, dat is natuurlijk niet zo. Er zijn meer redenen waarom mensen wel een relatie hebben en geen vrienden. Zoals bijv. de eerder genoemde verhuizingen naar een compleet ander deel van het land, een moeilijke periode (waardoor je minder contact met je vrienden had, maar je relatie gewoon is blijven bestaan) etc. Of juist dat je je een tijdje meer op je partner hebt gericht en daardoor je sociale leven even bent vergeten (dat is geen goede ontwikkeling natuurlijk, maar het kan gebeuren).
Bij mij hebben veel vriendinnen van 'vroeger' kinderen en zijn getrouwd. Spontaan afspreken of lekker een avondje gaan stappen is er bij deze vriendinnen niet meer bij. Ook dán blijf je alleen met je partner over.
Een partner zorgt er natuurlijk voor dat je minder snel de absolute noodzaak van een vriendenkring inziet. Want als je dingen probeert en de contacten willen maar niet vlotten, dan heb je altijd nog je partner waar je op terug kunt vallen.
maandag 5 oktober 2009 om 23:10
quote:Janna80 schreef op 03 oktober 2009 @ 11:04:
Hej! Goed dat je er weer bent!!
Wat ga je nu doen om dit probleem op te lossen?! (Ja, ik ben streng!!) Wat ga je allemaal proberen?
Hihi erg streng, maar ik kom verantwoording afleggen
Ik heb nog niet zo heel veel gedaan eigenlijk , maar ik heb wel besloten om bij een hardloopgroep te gaan wat vanuit de sportschool geregeld is. 1x per week op een avond is er een hardloopgroep waar je je voor op kan geven en dat lijkt me wel heel erg leuk. Alleen wacht ik er nog wel even mee, want m'n conditie is niet zo goed (meer), dus ik ga eerst weer flink sporten en dan meedoen. Het lijkt me erg leuk.
Hej! Goed dat je er weer bent!!
Wat ga je nu doen om dit probleem op te lossen?! (Ja, ik ben streng!!) Wat ga je allemaal proberen?
Hihi erg streng, maar ik kom verantwoording afleggen
Ik heb nog niet zo heel veel gedaan eigenlijk , maar ik heb wel besloten om bij een hardloopgroep te gaan wat vanuit de sportschool geregeld is. 1x per week op een avond is er een hardloopgroep waar je je voor op kan geven en dat lijkt me wel heel erg leuk. Alleen wacht ik er nog wel even mee, want m'n conditie is niet zo goed (meer), dus ik ga eerst weer flink sporten en dan meedoen. Het lijkt me erg leuk.
dinsdag 6 oktober 2009 om 20:10
Jeee!!! Dat is een goed plan!!
Maar is zo'n groepje niet juist voor beginnende hardlopers? Dan hoef je toch nog geen goede conditie te hebben? Vaak als ze net starten, begin je met bijv. 2 min lopen en 2 wandelen, en dat dan bijv. 4 keer. Maar ik moet zeggen, goed plan!! Zet em op!!
Maar is zo'n groepje niet juist voor beginnende hardlopers? Dan hoef je toch nog geen goede conditie te hebben? Vaak als ze net starten, begin je met bijv. 2 min lopen en 2 wandelen, en dat dan bijv. 4 keer. Maar ik moet zeggen, goed plan!! Zet em op!!
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
woensdag 7 oktober 2009 om 11:43
Ben het met Janna eens, je moet gewoon bij een beginnersgroep gaan!
Je maakt dezelfde fout als ik, haha. Ik ben een tijdje geleden ook begonnen met hardlopen, samen met een collegaatje van mijn werk. Zij deed het al langer en ik schaamde me de eerste paar keer omdat ik zo liep te hijgen en te zweten. Ging ik me dáár weer druk over maken, voelde me ongemakkelijk etc. etc. Totdat dat collegaatje zei "jeetje, wat maakt dat nou uit hoe goed of slecht je bent, het gaat erom dat we lópen!" Je onzekerheid uiten is op dat soort momenten juist heel goed, het verheldert voor de ander een hoop.
Dus: niet eerst zelf gaan trainen, je moet je gewoon opgeven! Bij de eerste bijeenkomst stel je je meestal kort even voor, dan kun je meteen zeggen dat je conditie niet zo goed is, dat je allang niet meer hebt gelopen etc. Dan is het ijs meteen gebroken en hoef jij je geen zorgen meer te maken. Toch? Sportclubs en -groepen zijn niet in het leven geroepen voor mensen die geen oefening meer nodig hebben en alles al kunnen, hoor!
Gewoon doen dus!
Je maakt dezelfde fout als ik, haha. Ik ben een tijdje geleden ook begonnen met hardlopen, samen met een collegaatje van mijn werk. Zij deed het al langer en ik schaamde me de eerste paar keer omdat ik zo liep te hijgen en te zweten. Ging ik me dáár weer druk over maken, voelde me ongemakkelijk etc. etc. Totdat dat collegaatje zei "jeetje, wat maakt dat nou uit hoe goed of slecht je bent, het gaat erom dat we lópen!" Je onzekerheid uiten is op dat soort momenten juist heel goed, het verheldert voor de ander een hoop.
Dus: niet eerst zelf gaan trainen, je moet je gewoon opgeven! Bij de eerste bijeenkomst stel je je meestal kort even voor, dan kun je meteen zeggen dat je conditie niet zo goed is, dat je allang niet meer hebt gelopen etc. Dan is het ijs meteen gebroken en hoef jij je geen zorgen meer te maken. Toch? Sportclubs en -groepen zijn niet in het leven geroepen voor mensen die geen oefening meer nodig hebben en alles al kunnen, hoor!
Gewoon doen dus!
woensdag 7 oktober 2009 om 20:05
Ticluna,
Positief dat je wilt beginnen met de hardloopgroep maar het klinkt alsof je toch weer een excuus voor jezelf maakt aangezien je er even mee wacht. Wat let je om er nu mee te beginnen? Je zal echt bepaalde stappen moeten nemen, hoe moeilijk ook wil je bepaalde patronen doorbreken. Op deze manier blijft het veilig, je wel opgeven maar het uiteindelijk niet doen.
Positief dat je wilt beginnen met de hardloopgroep maar het klinkt alsof je toch weer een excuus voor jezelf maakt aangezien je er even mee wacht. Wat let je om er nu mee te beginnen? Je zal echt bepaalde stappen moeten nemen, hoe moeilijk ook wil je bepaalde patronen doorbreken. Op deze manier blijft het veilig, je wel opgeven maar het uiteindelijk niet doen.
vrijdag 9 oktober 2009 om 06:50
Hoi,
gister heb ik een topic over precies dit onderwerp geopend. Ik zou graag hier mee willen schrijven.
Ik kopieer de OP wel even.
Hallo,
ik ben al langer lid van dit forum onder een andere naam, maar wilde helemaal anoniem even mijn hart luchten.
Zoals de titel al zegt heb ik maar een klein netwerk van mensen om me heen. Eigenlijk zijn deze mensen allemaal familie of collega's. Als ik eerlijk moet zijn heb ik geen vrienden, alleen maar kennissen en dan enkel vage ook nog.
Lange tijd vond ik dat wel best; ik had het druk genoeg met mijn gezin en werk, maar de laatste tijd breekt het me echt op.
Ik voel me er somber door en jaloers op mensen die wel vrienden om zich heen hebben.
Vroeger op school had ik ook niet zo'n uitgebreide vriendenkring en eigenlijk is elk contact van toen nu wel verwaterd.
Contact met andere moeders op de school van mijn kinderen heb ik ook niet. Vorig jaar heb ik regelmatig vrijwilligerswerk op school gedaan in de hoop wat mensen tegen te komen, maar daar is niks uitgekomen. Ik heb gemerkt dat veel moeders elkaar al heel lang kennen (van vroeger misschien) en mij er niet bij hoeven.
Zoek een leuke hobby zou je zeggen, dat zou ik wel willen, maar ik weet niet wat. Ik ben niet echt sportief, en teamsport is lastig met mijn werk (onregelmatige diensten) en ik ben niet creatief (kan absoluut niet tekenen of schilderen). Als ik bij wijze van spreken zou gaan fitnessen, ben je toch weer alleen bezig en veel anderen gaan al met een vriendin sporten. Dan val ik er weer buiten.
Getver, ik realiseer me dat het een enorm klaagverhaal is geworden en ik weet ook niet echt wat ik van jullie verwacht. Misschien alleen maar een 'luisterend oor'.
Bedankt voor het lezen.
groetjes Nunja
gister heb ik een topic over precies dit onderwerp geopend. Ik zou graag hier mee willen schrijven.
Ik kopieer de OP wel even.
Hallo,
ik ben al langer lid van dit forum onder een andere naam, maar wilde helemaal anoniem even mijn hart luchten.
Zoals de titel al zegt heb ik maar een klein netwerk van mensen om me heen. Eigenlijk zijn deze mensen allemaal familie of collega's. Als ik eerlijk moet zijn heb ik geen vrienden, alleen maar kennissen en dan enkel vage ook nog.
Lange tijd vond ik dat wel best; ik had het druk genoeg met mijn gezin en werk, maar de laatste tijd breekt het me echt op.
Ik voel me er somber door en jaloers op mensen die wel vrienden om zich heen hebben.
Vroeger op school had ik ook niet zo'n uitgebreide vriendenkring en eigenlijk is elk contact van toen nu wel verwaterd.
Contact met andere moeders op de school van mijn kinderen heb ik ook niet. Vorig jaar heb ik regelmatig vrijwilligerswerk op school gedaan in de hoop wat mensen tegen te komen, maar daar is niks uitgekomen. Ik heb gemerkt dat veel moeders elkaar al heel lang kennen (van vroeger misschien) en mij er niet bij hoeven.
Zoek een leuke hobby zou je zeggen, dat zou ik wel willen, maar ik weet niet wat. Ik ben niet echt sportief, en teamsport is lastig met mijn werk (onregelmatige diensten) en ik ben niet creatief (kan absoluut niet tekenen of schilderen). Als ik bij wijze van spreken zou gaan fitnessen, ben je toch weer alleen bezig en veel anderen gaan al met een vriendin sporten. Dan val ik er weer buiten.
Getver, ik realiseer me dat het een enorm klaagverhaal is geworden en ik weet ook niet echt wat ik van jullie verwacht. Misschien alleen maar een 'luisterend oor'.
Bedankt voor het lezen.
groetjes Nunja
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:54
Ben heel erg verbaast om eigenlijk te lezen dat er toch nog genoeg mensen zijn die geen vrienden hebben.
Zelf ben ik er ook een van, en ik dacht altijd hier een uitzondering op te zijn.
Vind het zelf niet heel erg dat ik geen vrienden heb, vind het wel alleen jammer dat je bepaalde dingen die je niet met partner wil delen ook niet bij een ander kwijt kan.
Dat bezorgd nog wel eens een eenzaam gevoel.
Tis niet zo dat ik het niet geprobeerd heb om vrienden te maken, ben ook een tijd naar de sportschool geweest, maar kreeg daar niet de indruk dat je daar moet zijn om vrienden te maken, mensen zijn daar echt om te sporten.
En zoals eerder gezegd is, de meeste vrienden maak je denk ik toch ook wel in je studie tijd. En helaas heb ik deze tijd verkeerd doorgebracht door zo nodig een vriendje te vinden die wel heel bezitterig was.
Nu ik ouder ben zie ik dit soort dingen, dat het daar eigelijk is mis gegaan, ik weet ik was er zelf bij maar ja je bent jong,verliefd en helemaal weg van die persoon.
En nu vind ik het toch wel een stuk moeilijker om mensen te vinden waar het echt mee klikt.
Ben blij dat ik het hier toch wel even kwijt kon, zonder me er verder eigelijk voor hoef te schamen.
Zelf ben ik er ook een van, en ik dacht altijd hier een uitzondering op te zijn.
Vind het zelf niet heel erg dat ik geen vrienden heb, vind het wel alleen jammer dat je bepaalde dingen die je niet met partner wil delen ook niet bij een ander kwijt kan.
Dat bezorgd nog wel eens een eenzaam gevoel.
Tis niet zo dat ik het niet geprobeerd heb om vrienden te maken, ben ook een tijd naar de sportschool geweest, maar kreeg daar niet de indruk dat je daar moet zijn om vrienden te maken, mensen zijn daar echt om te sporten.
En zoals eerder gezegd is, de meeste vrienden maak je denk ik toch ook wel in je studie tijd. En helaas heb ik deze tijd verkeerd doorgebracht door zo nodig een vriendje te vinden die wel heel bezitterig was.
Nu ik ouder ben zie ik dit soort dingen, dat het daar eigelijk is mis gegaan, ik weet ik was er zelf bij maar ja je bent jong,verliefd en helemaal weg van die persoon.
En nu vind ik het toch wel een stuk moeilijker om mensen te vinden waar het echt mee klikt.
Ben blij dat ik het hier toch wel even kwijt kon, zonder me er verder eigelijk voor hoef te schamen.
vrijdag 9 oktober 2009 om 14:32
quote:sumi schreef op 09 oktober 2009 @ 12:54:
Ben blij dat ik het hier toch wel even kwijt kon, zonder me er verder eigelijk voor hoef te schamen.
Dát vind ik misschien wel het ergste: wie zegt dat jij (cq. wij) je ervoor moet schamen? De samenleving, de anderen, degenen die wel vrienden hebben. Pasgeleden begon mijn eigen zus - zelf iemand met een méga grote vriendenkring - er ook al over. Dat ze zich zorgen om mij en mijn vriend maakte omdat we zo weinig met 'anderen' afspreken. Het lijkt niet in haar op te komen dat wij het gedeeltelijk ook wel fijn vinden om niet elk weekend (zoals zij en haar vriend) van vrijdagavond tot zondag volgepland zitten met sociale verplichtingen. Maar je wordt meteen als "niet normaal" gezien als je geen vrienden hebt, terwijl je daar misschien zelf niet helemaal voor hebt gekozen. Bah!
(maar ook bah dat ik nog steeds geen vrienden heb )
Ben blij dat ik het hier toch wel even kwijt kon, zonder me er verder eigelijk voor hoef te schamen.
Dát vind ik misschien wel het ergste: wie zegt dat jij (cq. wij) je ervoor moet schamen? De samenleving, de anderen, degenen die wel vrienden hebben. Pasgeleden begon mijn eigen zus - zelf iemand met een méga grote vriendenkring - er ook al over. Dat ze zich zorgen om mij en mijn vriend maakte omdat we zo weinig met 'anderen' afspreken. Het lijkt niet in haar op te komen dat wij het gedeeltelijk ook wel fijn vinden om niet elk weekend (zoals zij en haar vriend) van vrijdagavond tot zondag volgepland zitten met sociale verplichtingen. Maar je wordt meteen als "niet normaal" gezien als je geen vrienden hebt, terwijl je daar misschien zelf niet helemaal voor hebt gekozen. Bah!
(maar ook bah dat ik nog steeds geen vrienden heb )
vrijdag 9 oktober 2009 om 15:23
Hoi allemaal, wat leuk al die reacties!
He Nunja, wat "grappig" dat je een zelfde soort topic had geopend. Hier ben je welkom hoor (op het hele forum natuurlijk maar je begrijpt me wel hihi), schrijf vooral mee! zo kunnen we mekaar "steunen" (jeetje klinkt zo zwaar) en tips geven.
Haha Janna80, je zet me wel voor een blok, maar dat heb ik misschien ook wel nodig. Ik ga maandag naar de sportschool om te sporten en dan ga ik eea vragen over het hardlopen, en dan ga ik misschien woensdag meteen wel mee lopen (slik).
@Suma, zo verbaasd ben ik ook nog steeds. Ik denk altijd maar dat ik de enige ben zonder vrienden, maar het tegendeel is waar. En net wat Nukje zegt, moeten we ons er maar voor schamen dat we geen vrienden hebben? Eigenlijk te erg. Maar ik denk dat (in mijn geval sowieso) het gevoel toch van vroeger is overgehouden. Op school had iedereen altijd veel vriendinnetjes en als je die niet had, tja dan was je toch een beetje raar. Denk dat we dat nu als volwassenen nog steeds dat gevoel mee nemen, dat we ons daarom er voor schamen. Maar ja eigenlijk is het te zot voor woorden.
He Nunja, wat "grappig" dat je een zelfde soort topic had geopend. Hier ben je welkom hoor (op het hele forum natuurlijk maar je begrijpt me wel hihi), schrijf vooral mee! zo kunnen we mekaar "steunen" (jeetje klinkt zo zwaar) en tips geven.
Haha Janna80, je zet me wel voor een blok, maar dat heb ik misschien ook wel nodig. Ik ga maandag naar de sportschool om te sporten en dan ga ik eea vragen over het hardlopen, en dan ga ik misschien woensdag meteen wel mee lopen (slik).
@Suma, zo verbaasd ben ik ook nog steeds. Ik denk altijd maar dat ik de enige ben zonder vrienden, maar het tegendeel is waar. En net wat Nukje zegt, moeten we ons er maar voor schamen dat we geen vrienden hebben? Eigenlijk te erg. Maar ik denk dat (in mijn geval sowieso) het gevoel toch van vroeger is overgehouden. Op school had iedereen altijd veel vriendinnetjes en als je die niet had, tja dan was je toch een beetje raar. Denk dat we dat nu als volwassenen nog steeds dat gevoel mee nemen, dat we ons daarom er voor schamen. Maar ja eigenlijk is het te zot voor woorden.
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:49
ik zal vertellen hoe ik het gedaan heb....
3 jaar geleden in een dorp komen wonen waar ik niemand kende. Mijn vriend is een persoon die ook niemand nodig heeft en genoeg heeft aan zijn familie. Dus van zijn kant kon ik ook niets verwachten.
ik heb een oproepje geplaatst op deze site, heb in het centrum afgesproken en ik raakte aan de babbel. Zij was ook een heel ander type dan dat ik was. Nu geregeld dat we bij elkaar thee gaan drinken en ff kletsen, maar diepgaand is het niet.
Nu ben ik op Hyves gaan speuren. Daar kwam ik een hyve tegen die door iemand is opgezet om met andere meiden in contact te komen. Ik heb me erbij aangesloten en veel activiteiten opgezet en aan deel genomen.
Pas geleden een eigen hyve gemaakt en daar ben ik nu heel actief mee bezig. Heb al met veel meiden kennis gemaakt en pas sinds kort dat ik met enkele een voorzichtige vriendschap heb opgebouwd.
Het heeft bij mij zijn tijd nodig gehad maar het is er nu wel.
ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen
3 jaar geleden in een dorp komen wonen waar ik niemand kende. Mijn vriend is een persoon die ook niemand nodig heeft en genoeg heeft aan zijn familie. Dus van zijn kant kon ik ook niets verwachten.
ik heb een oproepje geplaatst op deze site, heb in het centrum afgesproken en ik raakte aan de babbel. Zij was ook een heel ander type dan dat ik was. Nu geregeld dat we bij elkaar thee gaan drinken en ff kletsen, maar diepgaand is het niet.
Nu ben ik op Hyves gaan speuren. Daar kwam ik een hyve tegen die door iemand is opgezet om met andere meiden in contact te komen. Ik heb me erbij aangesloten en veel activiteiten opgezet en aan deel genomen.
Pas geleden een eigen hyve gemaakt en daar ben ik nu heel actief mee bezig. Heb al met veel meiden kennis gemaakt en pas sinds kort dat ik met enkele een voorzichtige vriendschap heb opgebouwd.
Het heeft bij mij zijn tijd nodig gehad maar het is er nu wel.
ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen
vrijdag 9 oktober 2009 om 18:47
quote:Haha Janna80, je zet me wel voor een blok, maar dat heb ik misschien ook wel nodig.
Hihi
Enne... misschien kunnen jullie eens checken waar iedereen die vrienden wil maken en op deze topic schrijft woont, misschien kunnen jullie een keer samen iets afspreken?! En ik las op de "overige" pijler ook dat er een forum meeting in Den Haag is, ik dacht op 31 okt.
En hebben jullie het viva prikbord (contact) al bekeken?! En?
Zet em op!!!!
Hihi
Enne... misschien kunnen jullie eens checken waar iedereen die vrienden wil maken en op deze topic schrijft woont, misschien kunnen jullie een keer samen iets afspreken?! En ik las op de "overige" pijler ook dat er een forum meeting in Den Haag is, ik dacht op 31 okt.
En hebben jullie het viva prikbord (contact) al bekeken?! En?
Zet em op!!!!
Dat was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?!
