Psyche
alle pijlers
ik moet eraan geloven en ik wil het zo ontzettend niet!
woensdag 5 januari 2011 om 22:54
Ik ben aan het scheiden. Het ging al een tijd goed en de beslissing om te stoppen voelt iedere dag nog als een goede. Lief en ik gaan goed met elkaar om.
Ik heb de afgelopen weken heel hard gezorgd dat exlief en ik goed uit elkaar konden gaan, mijn nieuwe onderkomen heel leuk gemaakt, veel hulp gehad van lieve vriendinnen en familie, geconstateerd dat mijn situatie een nieuwe start is.
Dus ik ben heel positief bezig geweest. Heb al weken niet gehuild en sta best blij op. Ik zorg dat ik veel dingen te doen heb en ik heb het ook druk. Ook druk met het zorgen voor anderen.
Tevens ben ik al aan het feesten geslagen. Heb zelfs al een hele leuke tijd gehad met een hele lieve jongen die ik al lang ken. Supergezellig allemaal, een heerlijke vlucht waarvan ik me ook zeker bewust ben. Even heel lief gevonden worden door iemand en me daardoor beter voelen. Even het idee hebben dat ik samen ben...
Maar.. nu ik klaar ben met de eerste fase voel ik de bui al helemaal hangen. Want, ik heb last van mijn nek, voel mijn maag de hele dag, heb hoofdpijn die ik wegslik met pillen en dan ga ik gewoon door.
Ik zit nu alleen in mijn nieuwe huis, ik heb geen zin om naar bed te gaan alleen. Ik voel dat het besef gaat komen, het verdriet, de eenzaamheid (ondanks genoeg lieve mensen). Ik weet het, ik moet er vast doorheen maar IK WIL HET NIET!
Zijn er mensen met tips voor mij? in elk geval bedankt voor het lezen van mijn probleem
Ik heb de afgelopen weken heel hard gezorgd dat exlief en ik goed uit elkaar konden gaan, mijn nieuwe onderkomen heel leuk gemaakt, veel hulp gehad van lieve vriendinnen en familie, geconstateerd dat mijn situatie een nieuwe start is.
Dus ik ben heel positief bezig geweest. Heb al weken niet gehuild en sta best blij op. Ik zorg dat ik veel dingen te doen heb en ik heb het ook druk. Ook druk met het zorgen voor anderen.
Tevens ben ik al aan het feesten geslagen. Heb zelfs al een hele leuke tijd gehad met een hele lieve jongen die ik al lang ken. Supergezellig allemaal, een heerlijke vlucht waarvan ik me ook zeker bewust ben. Even heel lief gevonden worden door iemand en me daardoor beter voelen. Even het idee hebben dat ik samen ben...
Maar.. nu ik klaar ben met de eerste fase voel ik de bui al helemaal hangen. Want, ik heb last van mijn nek, voel mijn maag de hele dag, heb hoofdpijn die ik wegslik met pillen en dan ga ik gewoon door.
Ik zit nu alleen in mijn nieuwe huis, ik heb geen zin om naar bed te gaan alleen. Ik voel dat het besef gaat komen, het verdriet, de eenzaamheid (ondanks genoeg lieve mensen). Ik weet het, ik moet er vast doorheen maar IK WIL HET NIET!
Zijn er mensen met tips voor mij? in elk geval bedankt voor het lezen van mijn probleem
maandag 10 januari 2011 om 01:43
De eerste tijd alleen in een nieuw huis kan best moeilijk zijn. Het is misschien niet alleen de pijn na de relatie waar je last van hebt maar ook dat in huis alles nieuw is.
(ik heb geen relatie achter de rug maar wel verhuisd naar een huis waar ik alleen woon, vind het ook wennen)
Ik denk dat je gewoon moet bedenken dat niet alles leuk is, niet alles leuk hoeft te zijn, dat het soms ook kut is en dat is nu eenmaal zo. Soms lijkt het alsof je je hele leven maar leuk moet vinden. Maar zo werkt het niet.
Je mag best janken en je mag best een keer geen zin hebben om uitgebreid te koken. Het alleen zijn is best even wennen maar kan ook fijn zijn na een tijdje.
(ik heb geen relatie achter de rug maar wel verhuisd naar een huis waar ik alleen woon, vind het ook wennen)
Ik denk dat je gewoon moet bedenken dat niet alles leuk is, niet alles leuk hoeft te zijn, dat het soms ook kut is en dat is nu eenmaal zo. Soms lijkt het alsof je je hele leven maar leuk moet vinden. Maar zo werkt het niet.
Je mag best janken en je mag best een keer geen zin hebben om uitgebreid te koken. Het alleen zijn is best even wennen maar kan ook fijn zijn na een tijdje.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 10 januari 2011 om 12:38
Heel herkenbaar dit!
Ik ben een aantal maanden geleden gescheiden en ga binnenkort verhuizen, terug naar mijn oude huis. Ik heb het hier erg moeilijk mee, heb t huis gekocht omdat ik op zag tegen dat het heel lang te koop zou staan en we dus de scheiding niet (helemaal) af zouden kunnen ronden. Maar echt zin om daar te wonen heb ik niet, laat staan om alle moeite van het verhuizen te doen om daar te gaan wonen.....
Ik heb gisteravond een mega huilbui gehad, en mijn schouders zitten nu ook enorm vast. Ook heb ik regelmatig last van mijn maag en hoofdpijn de laatste tijd.
Iedereen zegt dat je verdriet vooral niet moet tegen houden, maar ik vind dat zo moeilijk! Ik houd me altijd sterk en wil me wel laten gaan, maar weet niet hoe. Huilen op commando (zelfs met bijpassende muziek en wijn) kan ik niet. Ik huil ook liever niet met anderen erbij, maar in mijn eentje "durf" ik het niet aan. Ben nu nog helemaal jankerig van die enorme huilbui van gisteren en ben echt bang dat ik dan idd een week ofzo niet kan stoppen met huilen...
Vind het wel fijn om jullie verhalen te lezen!
Ik ben een aantal maanden geleden gescheiden en ga binnenkort verhuizen, terug naar mijn oude huis. Ik heb het hier erg moeilijk mee, heb t huis gekocht omdat ik op zag tegen dat het heel lang te koop zou staan en we dus de scheiding niet (helemaal) af zouden kunnen ronden. Maar echt zin om daar te wonen heb ik niet, laat staan om alle moeite van het verhuizen te doen om daar te gaan wonen.....
Ik heb gisteravond een mega huilbui gehad, en mijn schouders zitten nu ook enorm vast. Ook heb ik regelmatig last van mijn maag en hoofdpijn de laatste tijd.
Iedereen zegt dat je verdriet vooral niet moet tegen houden, maar ik vind dat zo moeilijk! Ik houd me altijd sterk en wil me wel laten gaan, maar weet niet hoe. Huilen op commando (zelfs met bijpassende muziek en wijn) kan ik niet. Ik huil ook liever niet met anderen erbij, maar in mijn eentje "durf" ik het niet aan. Ben nu nog helemaal jankerig van die enorme huilbui van gisteren en ben echt bang dat ik dan idd een week ofzo niet kan stoppen met huilen...
Vind het wel fijn om jullie verhalen te lezen!
maandag 10 januari 2011 om 20:04
thanks moonlight! Op een bepaalde manier ben ik al heel blij met mijn eigen plek. Ik hoef me niet druk te maken over exlief, over hoe hij zijn leven niet in eigen hand neemt. Ik hoef me er niet aan te storen dat hij het liefst de hele dag in bed blijft liggen en meer van dat.
@kolletje: wat zwaar! Nog een lotgenoot, welkom hier!
ik kan ook niet goed huilen op commando, zou het wel willen en dan vooral op het moment dat het mij uitkomt.
wat goed kolletje, dat je gisteren een huilbui hebt gehad, ik ben jaloers! Verwen jezelf, laat je desnoods lekker masseren door de fysio. Shiatsu wordt ook vergoed als je mega aanvullend verzekerd bent. ook lekker.
wat heftig dat jij alleen in het huis gaat wonen waar jullie samen woonden. Tijd om het goed onder handen te nemen? andere kleurtjes op de muur ofzo? heb je genoeg mensen om je te helpen?
Ik wil gewoon niet stilstaan, zou het liefste nu naar die leuke man vluchten.. om het gezellig te hebben. maar dat vind ik ook weer heel eng.
heb vandaag alweer veel te hard gewerkt en dat voelde wel lekker.
@waaromdan: hoe gaat het met jou?
een knuffel voor jullie!
@kolletje: wat zwaar! Nog een lotgenoot, welkom hier!
ik kan ook niet goed huilen op commando, zou het wel willen en dan vooral op het moment dat het mij uitkomt.
wat goed kolletje, dat je gisteren een huilbui hebt gehad, ik ben jaloers! Verwen jezelf, laat je desnoods lekker masseren door de fysio. Shiatsu wordt ook vergoed als je mega aanvullend verzekerd bent. ook lekker.
wat heftig dat jij alleen in het huis gaat wonen waar jullie samen woonden. Tijd om het goed onder handen te nemen? andere kleurtjes op de muur ofzo? heb je genoeg mensen om je te helpen?
Ik wil gewoon niet stilstaan, zou het liefste nu naar die leuke man vluchten.. om het gezellig te hebben. maar dat vind ik ook weer heel eng.
heb vandaag alweer veel te hard gewerkt en dat voelde wel lekker.
@waaromdan: hoe gaat het met jou?
een knuffel voor jullie!
maandag 10 januari 2011 om 20:32
Jij ook een knuffel Snaai!
Kan me voorstellen dat je blij bent met je eigen plek, hoop dat straks ook weer te krijgen. Dat masseren is wel een goed idee, laat jij dat weleens doen?
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde, heel fijn, heel geweldis, maar merk op dit soort momenten wel waarom het door anderen wordt afgeraden om snel weer een nieuwe relatie te starten. Het blijft lastig om verdrietige momenten te delen omdat er dan bij de ander meteen angst is dat je terug wilt naar het verleden, wat echt niet zo is!
Kan me voorstellen dat je blij bent met je eigen plek, hoop dat straks ook weer te krijgen. Dat masseren is wel een goed idee, laat jij dat weleens doen?
Ik heb inmiddels een nieuwe liefde, heel fijn, heel geweldis, maar merk op dit soort momenten wel waarom het door anderen wordt afgeraden om snel weer een nieuwe relatie te starten. Het blijft lastig om verdrietige momenten te delen omdat er dan bij de ander meteen angst is dat je terug wilt naar het verleden, wat echt niet zo is!
dinsdag 11 januari 2011 om 18:25
Ik laat me nog niet masseren maar ik hoorde er laatst van en ben het dus wel van plan.
Ik heb gisterenavond het veel te laat gemaakt met een leuke man, goede vriend van mij. Ik vind hem heel leuk maar het is wel duidelijk dat ik nu echt geen relatie moet en wil beginnen omdat de vorige nog niet voorbij is. We hadden het echter wel megagezellig en dat zorgde vandaag voor een megabrakke dag en een glimlach!
Wel lastig dat jij wel al in een nieuwe relatie zit, ik zou niet weten hoe ik dat nu moet doen. Ik heb zoveel gegeven in mijn vorige relatie dat ik echt eerst de balans voor mezelf wil opmaken en alleen voor mezelf wil zorgen en niet voor een ander. verder kan ik niet helemaal bevoelen wat ik nou echt leuk aan hem vind. Is het de persoon, de aandacht, de klik of gewoon iets dat ik mis in mijn eentje? Zolang ik daar geen antwoord op heb is het zowiezo niet aan de orde om wat te beginnen wat mij betreft.
En inderdaad, je zit vol verdriet maar dat is natuurlijk ook niet helemaal bestemd voor je nieuwe lief of delen jullie echt al alles? Lijkt me echt lastig!
Ik heb gisterenavond het veel te laat gemaakt met een leuke man, goede vriend van mij. Ik vind hem heel leuk maar het is wel duidelijk dat ik nu echt geen relatie moet en wil beginnen omdat de vorige nog niet voorbij is. We hadden het echter wel megagezellig en dat zorgde vandaag voor een megabrakke dag en een glimlach!
Wel lastig dat jij wel al in een nieuwe relatie zit, ik zou niet weten hoe ik dat nu moet doen. Ik heb zoveel gegeven in mijn vorige relatie dat ik echt eerst de balans voor mezelf wil opmaken en alleen voor mezelf wil zorgen en niet voor een ander. verder kan ik niet helemaal bevoelen wat ik nou echt leuk aan hem vind. Is het de persoon, de aandacht, de klik of gewoon iets dat ik mis in mijn eentje? Zolang ik daar geen antwoord op heb is het zowiezo niet aan de orde om wat te beginnen wat mij betreft.
En inderdaad, je zit vol verdriet maar dat is natuurlijk ook niet helemaal bestemd voor je nieuwe lief of delen jullie echt al alles? Lijkt me echt lastig!
