Introvert? Schrijf mee! Deel 2

Zijdehoentje donderdag 23 juli 2020 08:59

Het vorige deel hebben we vol geschreven. In dit deel gaan we verder. Wie schrijft er nog meer mee?

Originele OP:
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...

Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...

Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?

In this mad house we must all survive

vivinnetje woensdag 9 september 2020 11:06

@Hondenmens, goed opgelost hoor. Ben het er wel mee eens dat eerlijkheid niet onnodig hoeft worden ingezet als het kwetsend is. Nu is het uit je hoofd.

Normaliter komt er zes weken van tevoren een kaart, dat heeft je jeugdvriendin al ingezien, dat dat niet de manier is om je te benaderen. Ik denk dus dat ze het wel snapt.

@Mund, niet zo streng voor jezelf... ik lees in alles dat je vindt dat je weer ergens bent ingetuind! Maar zie het nou als een leermoment. Dit is gebeurd, prima, dat was je keuze toen... maar je hebt nu besloten dat het de laatste keer is geweest. Dus volgende keer hoef je niet na te denken en zeg je gewoon dat het je is tegengevallen en dat je het niet meer wil doen. Dat is je goed recht, die vriend heeft katten en is er verantwoordelijk voor. Jij hebt alleen maar een gunst verleend, op basis van VRIJWILLIGHEID.

Anoniem_397092 woensdag 9 september 2020 12:01

vivinnetje;
Geef je hierin zeker wel gelijk.
Ben soms echt ook wel te streng voor mezelf.
Ook ondermeer dmv zelfbeklag.
Dat zou ik ook veel minder moeten doen.
Zelfkritiek kan soms goed zijn en je scherp houden.
Moet hier echter niet teveel in doorslaan.

Anoniem_397092 donderdag 10 september 2020 08:20

Heb het wellicht al eens eerder aangegeven hier; vind dit een zeer boeiend en leerzaam topic.
Dit topic heeft mij ook weer nieuwe inzichten gegeven, ondermeer dat ik toch wel erg gesloten kan zijn.
Daarnaast ben ik oa vaak ook te meegaand en bied te weinig weerstand.
En daardoor kunnen mensen makkelijk over mijn grenzen gaan.
Een assertiviteitstraining zou wellicht (opnieuw) uitkomst kunnen bieden.
Ik zal het echter ook in de praktijk moeten zien toe te passen, om voor mezelf op te kunnen komen, duidelijker en tijdiger grenzen aan te geven enz.
Val hierin wat in de herhaling.
Het is voor mij echter belangrijk om hierin een doorbraak te gaan creëren.

spell68 vrijdag 11 september 2020 18:05

tvp

Anoniem_397092 zaterdag 19 september 2020 18:49

Jammer dat het even rustig is in dit topic.
Met mij gaat het wisselend.
Ik slaap erg veel en kan erg veel malen over mijn problemen; vooral op sociaal en ook emotioneel vlak.
Heb vooral ook gemerkt dat ik een groot gebrek aan zelfrespect heb.
Daardoor durf ik geen grenzen aan te geven, ondermeer uit angst voor ruzie etc.
Ik voel me vaak enorm kwetsbaar en onzeker in de communicatie.
Durf geen enkele tegengas te geven en ook geen 'nee' te zeggen als mij iets word gevraagd.
Door mijn autisme heb ik sowieso al veel moeite met communicatie en om direct en adequaat te kunnen reageren.
Vaak ben ik hierin wat traag ook.
Heb veelal ook het gevoel dat bepaalde mensen erg over mij heen kunnen lopen en mij kunnen gebruiken cq misbruiken.

Ben momenteel op zoek naar een assertiviteitstraining.
Ik hoop hierin te gaan slagen.

Kwam hier trouwens nog een interessante link tegen;
https://www.viva.nl/tijdschrift-viva/zo ... -misbruik/
Dit kan dus ook in andere situaties voorkomen, zoals in vriendschappen enz.

Anoniem_397092 zondag 20 september 2020 13:15

Heb inmiddels geinformeerd voor een assertivteitstraining en tevens voor een training voor conflicthantering.
Ben zeer benieuwd wat hier uit gaat komen.
Heb ook aan mezelf gemerkt dat ik teveel last heb van sociaal gewenst gedrag en te weinig daadwerkelijk mezelf ben.
Dit moet toch eens doorbroken gaan worden..

hondenmens maandag 21 september 2020 12:01

Goed dat je daarnaar hebt geïnformeerd en hopen dat je er iets aan hebt. Mund.

Allen: Ik heb nu voor het eerst een kennis genegeerd op de chat. Degene die van haar belegeider contact met mij moet onderhouden. Ze schreef dat haar nicht mij had zien lopen bij de AH en zij dacht dat ik ziek was. Omdat ik er volgens haar mager en bleek uit zag. De vraag of verder alles goed is. Drie keer. Ik heb niet geantwoord,

Anoniem_639a9136a72af maandag 21 september 2020 12:12

Mund schreef: ↑
19-09-2020 18:49
Jammer dat het even rustig is in dit topic. [...]

Voor mij is het lastig op sommige dingen te reageren, omdat ze voor mij verder af staan van puur het introvert zijn. Niet dat dat daar niet over gepraat kan worden in dit topic, want veel hangt met elkaar samen, maar ik herken het zelf niet en heb geen tips om er mee om te gaan. Dus daar reageer ik dan minder op.

Anoniem_639a9136a72af maandag 21 september 2020 12:17

hondenmens schreef: ↑
21-09-2020 12:01
Goed dat je daarnaar hebt geïnformeerd en hopen dat je er iets aan hebt. Mund.

Allen: Ik heb nu voor het eerst een kennis genegeerd op de chat. Degene die van haar belegeider contact met mij moet onderhouden. Ze schreef dat haar nicht mij had zien lopen bij de AH en zij dacht dat ik ziek was. Omdat ik er volgens haar mager en bleek uit zag. De vraag of verder alles goed is. Drie keer. Ik heb niet geantwoord,

Je bent niemand verplicht te antwoorden. Maar hoe meer je niet reageert, des te meer zij (onterecht) haar conclusies zal trekken dat het dus inderdaad niet goed met je gaat.

hondenmens maandag 21 september 2020 12:36

rumforviva schreef: ↑
21-09-2020 12:17
Je bent niemand verplicht te antwoorden. Maar hoe meer je niet reageert, des te meer zij (onterecht) haar conclusies zal trekken dat het dus inderdaad niet goed met je gaat.

Maar als ik wel reageer dan gaat ze weer diezelfde bemoeiende vragen stellen over hoe ik mijn leven inricht. Daar heb ik geen zin meer in. Bovendien heeft ze zelf aangegeven het contact niet meer te willen onderhouden. Maar omdat ze het moet van die begeleider hoopt ze nog steeds dat ik eens uit mezelf contact opneem. Dat ben ik niet van plan en dat weet ze. Toch blijft ze het steeds proberen.

Pompoenschip maandag 21 september 2020 12:44

Eens met rumforviva....

Mund, fijn dat je doorgaat in je zoektocht, hopelijk vind je wel iets wat je verder kan helpen met je onzekerheid/dingen die je graag wil zien veranderen.

Ik heb ook niet veel te melden, mijn leven is nu behoorlijk saai (niet dat ik dat erg vind, ik heb meer dan genoeg te doen met mijn scriptie en werk), en ik probeer nog steeds verantwoord om te gaan met social distancing (dus geen dagjes weg of zo). Maar het weer is heerlijk dus ik heb me suf gefietst de afgelopen weken, dat was dan weer heerlijk

yesss maandag 21 september 2020 12:49

hondenmens schreef: ↑
21-09-2020 12:36
Maar als ik wel reageer dan gaat ze weer diezelfde bemoeiende vragen stellen over hoe ik mijn leven inricht. Daar heb ik geen zin meer in. Bovendien heeft ze zelf aangegeven het contact niet meer te willen onderhouden. Maar omdat ze het moet van die begeleider hoopt ze nog steeds dat ik eens uit mezelf contact opneem. Dat ben ik niet van plan en dat weet ze. Toch blijft ze het steeds proberen.

Wat irritant zeg...
Ik zou gewoon zeggen "Gaat helemaal prima, dankje! Met jou?" Grote kans dat ze misschien niet eens terug reageert... en als ze rare vragen stelt dan kap je het af en zeg je dat je weg moet ofzo.

Heb dit ooit op het werk gehad, had me een keer kwetsbaar opgesteld toen ik een slechte dag had en sindsdien bleef een collega altijd zo sneuig tegen mij doen:"Heyy meiss hoe gaat het nu met je?" Met zo'n bezorgde blik.Terwijl die bui allang over was, sommige mensen houden je dan onbewust klein met "bezorgdheid"

De enige manier is kort en bondig zijn. Zeker als je al geen goed gevoel meer bij iemand hebt. Niet reageren blijft in je systeem zitten....

vivinnetje maandag 21 september 2020 13:06

@Mund, baat het niet, dan schaadt het niet...
Ik heb zelf ook zo'n training gedaan (assertiviteit). Het heeft me wel inzichten gegeven, absoluut. Dat is waardevol, want je moet gaan herkennen wanneer er over je grens wordt gegaan, zodat jij jezelf kunt gaan bijsturen en ook op de goede manier (niet over the top omdat je al te lang hebt ingehouden). IRL is er niemand die met je aan de hand loopt en zegt waar het mis gaat... dus situaties herkennen is de eerste stap. Overigens vond ik sommige inzichten best wel confronterend.

Maar als ik je zo lees, dan denk ik dat jij al zelf veel bezig bent. Je weet het... maar kunt het niet ombuigen. Maar alsnog moet jij het zelf gaan doen! Misschien geven ze je opdrachten maar net zo goed kun je jezelf ook opdrachten geven en in een schriftje bijhouden waar je tegenaan loopt. Die discipline moet je wel hebben en dan helpt het misschien dat je tijdens zo'n training feedback krijgt. Maar er wordt dus ook echt heel veel van je verwacht. Ik zeg dit omdat het je ook een vals gevoel van achterover kunnen leunen kan geven, omdat anderen je nu gaan helpen... maar het blijft jouw proces en zo'n training duurt ook maar eventjes... en kan dan juist maken dat je daarna weer in een gat valt. Mijn ervaring is dat het m'n leven niet echt heeft veranderd, moet ik bekennen.

vivinnetje maandag 21 september 2020 13:10

hondenmens schreef: ↑
21-09-2020 12:36
Maar als ik wel reageer dan gaat ze weer diezelfde bemoeiende vragen stellen over hoe ik mijn leven inricht. Daar heb ik geen zin meer in. Bovendien heeft ze zelf aangegeven het contact niet meer te willen onderhouden. Maar omdat ze het moet van die begeleider hoopt ze nog steeds dat ik eens uit mezelf contact opneem. Dat ben ik niet van plan en dat weet ze. Toch blijft ze het steeds proberen.

Hm... Negeren is wel een beetje onbeleefd. Ik zou toch wel antwoord geven en het gewoon kort houden zonder openingen om het gesprek verder op gang te houden. Je hebt er duidelijk geen zin in, maar een 'Het gaat goed met me, dank je wel!' is toch niet zoveel moeite... Misschien komt er dan over een paar weken nog wat, dan reageer je ook zo... en na een tijdje zal het wel uitblijven.

hondenmens maandag 21 september 2020 13:12

vivinnetje schreef: ↑
21-09-2020 13:06
@Mund, baat het niet, dan schaadt het niet...
Ik heb zelf ook zo'n training gedaan (assertiviteit). Het heeft me wel inzichten gegeven, absoluut. Dat is waardevol, want je moet gaan herkennen wanneer er over je grens wordt gegaan, zodat jij jezelf kunt gaan bijsturen en ook op de goede manier (niet over the top omdat je al te lang hebt ingehouden). IRL is er niemand die met je aan de hand loopt en zegt waar het mis gaat... dus situaties herkennen is de eerste stap. Overigens vond ik sommige inzichten best wel confronterend.

Maar als ik je zo lees, dan denk ik dat jij al zelf veel bezig bent. Je weet het... maar kunt het niet ombuigen. Maar alsnog moet jij het zelf gaan doen! Misschien geven ze je opdrachten maar net zo goed kun je jezelf ook opdrachten geven en in een schriftje bijhouden waar je tegenaan loopt. Die discipline moet je wel hebben en dan helpt het misschien dat je tijdens zo'n training feedback krijgt. Maar er wordt dus ook echt heel veel van je verwacht. Ik zeg dit omdat het je ook een vals gevoel van achterover kunnen leunen kan geven, omdat anderen je nu gaan helpen... maar het blijft jouw proces en zo'n training duurt ook maar eventjes... en kan dan juist maken dat je daarna weer in een gat valt. Mijn ervaring is dat het m'n leven niet echt heeft veranderd, moet ik bekennen.

Die ervaring heb ik ook. Vond het eerder vermoeiend en zwaar dan dat ik er echt iets aan had.

hondenmens maandag 21 september 2020 13:18

vivinnetje schreef: ↑
21-09-2020 13:10
Hm... Negeren is wel een beetje onbeleefd. Ik zou toch wel antwoord geven en het gewoon kort houden zonder openingen om het gesprek verder op gang te houden. Je hebt er duidelijk geen zin in, maar een 'Het gaat goed met me, dank je wel!' is toch niet zoveel moeite... Misschien komt er dan over een paar weken nog wat, dan reageer je ook zo... en na een tijdje zal het wel uitblijven.

Misschien, al denk ik juist dat als ik antwoord geef, zij dat ziet als ruimte om door te vragen. "Want Hondenmens reageert, dus ze wil contact." Bovendien lijkt me haar belangstelling niet oprecht. Maar iets dat ze moet vragen van die begeleider. Vind het maar een schijnvertoning.

vivinnetje maandag 21 september 2020 13:36

hondenmens schreef: ↑
21-09-2020 13:18
Misschien, al denk ik juist dat als ik antwoord geef, zij dat ziet als ruimte om door te vragen. "Want Hondenmens reageert, dus ze wil contact." Bovendien lijkt me haar belangstelling niet oprecht. Maar iets dat ze moet vragen van die begeleider. Vind het maar een schijnvertoning.

Ja, je hebt het er al vaak over gehad (dat ze van haar begeleider de opdracht had gekregen om contact te onderhouden met jou). Dat je dat ter ore is gekomen is natuurlijk behoorlijk funest voor een vriendschap. Ik weet niet hoe en door wie het je is verteld, maar ik kan me voorstellen dat het idee dat dit achter jouw rug om is bekonkeld ook wel iets met jou doet. Nu ervaar je niets meer als 'oprecht', zelfs al zou het wel zo zijn. Want dat kan natuurlijk wel, dat ze je mist ofzo. Hoe dan ook, als jij er geen zin meer in hebt, dan is het je goed recht om af te kappen. Als ze gaat doorvragen kun je natuurlijk altijd zeggen dat je het te druk hebt om te reageren.

hondenmens maandag 21 september 2020 14:41

vivinnetje schreef: ↑
21-09-2020 13:36
Ja, je hebt het er al vaak over gehad (dat ze van haar begeleider de opdracht had gekregen om contact te onderhouden met jou). Dat je dat ter ore is gekomen is natuurlijk behoorlijk funest voor een vriendschap. Ik weet niet hoe en door wie het je is verteld, maar ik kan me voorstellen dat het idee dat dit achter jouw rug om is bekonkeld ook wel iets met jou doet. Nu ervaar je niets meer als 'oprecht', zelfs al zou het wel zo zijn. Want dat kan natuurlijk wel, dat ze je mist ofzo. Hoe dan ook, als jij er geen zin meer in hebt, dan is het je goed recht om af te kappen. Als ze gaat doorvragen kun je natuurlijk altijd zeggen dat je het te druk hebt om te reageren.

Ik heb dit via mijn moeder te horen gekregen. Vriendin had haar een mail gestuurd omdat ze geen verbetering zag nadat ze had aangegeven meer initiatief van mij te willen. Zij had er hierdoor geen zin meer in. Ik nam geen initiatief meer omdat zij haar afspraken vaak niet na kwam die laatste jaren en ook alleen haar zin wilde doen. We waren uit elkaar gegroeid. Dus ik ging akkoord met de breuk. Maar vorige keer zei ze dat moeder en ik het anders hadden opgevat. Dat die mail alleen bedoeld was om mij meer initiatief te laten nemen. Zij kan toch ook iets lastig vinden? Volgens mij verdraait ze de boel.
Inderdaad. Ik ervaar niks meer van haar als oprecht. Je laatste zin ga ik volgende keer denk ik maar eens toepassen. Als ze weer contact opneemt.

Anoniem_639a9136a72af maandag 21 september 2020 15:27

hondenmens , Dan toch even door de zure appel heen.
—Hoi, het gaat goed met mij, dank je. Ik merk dat onze vriendschap is veranderd en dat ik geen behoefte meer heb aan het contact dat we vroeger hadden. Alle goeds, hondenmens.

Anoniem_397092 dinsdag 22 september 2020 08:48

vivinnetje schreef: ↑
21-09-2020 13:06
@Mund, baat het niet, dan schaadt het niet...
Ik heb zelf ook zo'n training gedaan (assertiviteit). Het heeft me wel inzichten gegeven, absoluut. Dat is waardevol, want je moet gaan herkennen wanneer er over je grens wordt gegaan, zodat jij jezelf kunt gaan bijsturen en ook op de goede manier (niet over the top omdat je al te lang hebt ingehouden). IRL is er niemand die met je aan de hand loopt en zegt waar het mis gaat... dus situaties herkennen is de eerste stap. Overigens vond ik sommige inzichten best wel confronterend.

Maar als ik je zo lees, dan denk ik dat jij al zelf veel bezig bent. Je weet het... maar kunt het niet ombuigen. Maar alsnog moet jij het zelf gaan doen! Misschien geven ze je opdrachten maar net zo goed kun je jezelf ook opdrachten geven en in een schriftje bijhouden waar je tegenaan loopt. Die discipline moet je wel hebben en dan helpt het misschien dat je tijdens zo'n training feedback krijgt. Maar er wordt dus ook echt heel veel van je verwacht. Ik zeg dit omdat het je ook een vals gevoel van achterover kunnen leunen kan geven, omdat anderen je nu gaan helpen... maar het blijft jouw proces en zo'n training duurt ook maar eventjes... en kan dan juist maken dat je daarna weer in een gat valt. Mijn ervaring is dat het m'n leven niet echt heeft veranderd, moet ik bekennen.

Kan me voorstellen dat sommige berichten best wel confronterend zijn.
Ben zelf ook absoluut niet blij met deze situatie.
Het vergt inderdaad veel discipline om dit te kunnen veranderen.
Mijn sociale angst en onzekerheid kan mij behoorlijk in de greep houden hiermee.
Helaas heb ik trouwens tot dusver ook nog geen reactie ontvangen, over zowel de cursus voor assertiviteit, als conflicthantering.

Momenteel zit ik nog wel in mijn maag met die twee personen, die ook nog eens bij elkaar werken (en natuurlijk over mij praten.....).
Met die ene persoon (waarmee ik dat gedoe om de sauna had) heb ik eigenlijk geen contact meer.
Tevens overweeg ik om hem te gaan blokkeren op whatsapp; ook omdat hij anders kan zien wanneer ik online ben etc.
En daar heb ik weinig behoefte aan; laat staan dat ik weer berichten van hem zou gaan krijgen.
Anderzijds heb ik dit misschien wel liever, dan om hem tegen te kunnen gaan komen.
Dan zou ik me helemaal geen raad weten en kunnen dichtklappen.
Hij kan erg manipulatief en narcistisch zijn in z'n gedrag en weet mij vaak op zwakke plekken te raken.
Een lastige situatie.
Met die andere persoon heb ik als probleem dat ik op zijn katten heb gepast en dat ik hier behoorlijk van gebaald heb (vooral omdat het een smerige boel bij hem was en ik daar mee opgezadeld werd).
Ben inmiddels wel weer wat meer bekoeld.
Toch is mijn gevoel bij hem ook niet echt goed.
Vind hem ergens ook best wel dominant en heb momenteel ook weinig behoefte aan contact met hem.
Wellicht trekt het wel weer bij; ik heb echter wat mijn twijfels.
Heb hierover ook veel gepraat met mijn ouders, maatschappelijk werker en psychiater.
Mijn moeder gaf ondermeer ook nog wel aan dat ik 'alleen' zou kunnen komen te staan.
Dit gevoel heb ik echter zelf totaal niet.
Ik zie het juist meer als een soort opluchting als sowieso het contact met die 'sauna-vriend' zou over zijn.
En ik zou mezelf hier zeker niet eenzaam door gaan voelen.
Ben absoluut niet van hem afhankelijk.
Ik weet dat dit wat hard kan overkomen.
Dit is echter mijn gevoel hierbij.
Een vervelende situatie dus wel.
Ook omdat het twee personen betreft in een relatief korte periode.
Daarbij wil ik ook schrijven dat ik niet alleen maar met het vingertje naar hun wil wijzen.
Zelf ben ik ook niet consequent en duidelijk genoeg geweest.
In mijn communicatie heb ik hierin ook veel last gehad van onzekerheid.
Dit speelt mij behoorlijk parten.

Ik merk toch wel dat ik het vrij lastig vind om sommige vriendschappen te onderhouden.
Dat heeft deels ook met mijn autisme te maken.
Het lijkt net alsof mijn sociale filter (sociale intuïtie) hierin niet goed functioneert.
Ga wellicht ook wat te makkelijk vriendschappen aan, zonder dat ik echt goed door lijk te hebben of bepaalde personen wel daadwerkelijk bij me passen.
Een soort van naïviteit bij mij zeg maar.

anoniem_397092 wijzigde dit bericht op 22-09-2020 11:26

13.24% gewijzigd

Anoniem_397092 dinsdag 22 september 2020 08:52

rumforviva schreef: ↑
21-09-2020 15:27
hondenmens , Dan toch even door de zure appel heen.
—Hoi, het gaat goed met mij, dank je. Ik merk dat onze vriendschap is veranderd en dat ik geen behoefte meer heb aan het contact dat we vroeger hadden. Alle goeds, hondenmens.

Dat zou inderdaad een goede oplossing kunnen zijn.
Anders kan deze situatie als een blok aan je been blijven hangen.

Anoniem_373704 dinsdag 22 september 2020 11:39

Even mijn ei kwijt hier....
Wat kan assertief proberen te zijn toch lastig zijn. Het is echt níet mijn hobby...

Heel vaak is het gelukkig niet nodig.
Ik loop er vooral tegen aan bij sommige mensen die zich juist niet zo makkelijk aanpassen, moeilijk rekening houden met een ander en niet aanvoelen waar mijn grens ligt.

Die grens aangeven geeft zo'n vervelend gevoel....

------

Ik weet dat dit niet puur met introvert zijn te maken heeft. Niet elke introvert heeft moeite met assertief zijn.
Maar ik had hier meer berichten gelezen over dit onderwerp en dacht aan dit topic toen ik mijn ei kwijt wilde na een "botsinkje" met een collega.
(Ik was net even nieuwste berichten hierboven aan het doorlezen en las wat reacties dat dit onderwerp niet iedereen wat zegt)
En mijn ei ben ik nu kwijt

anoniem_373704 wijzigde dit bericht op 22-09-2020 12:08

36.34% gewijzigd

Anoniem_397092 dinsdag 22 september 2020 12:05

Kbr12345;
Zeer herkenbaar wat je schrijft.
Zelf vind ik het ook lastig om grenzen aan te geven, in de zin van dat ik me snel een soort van 'spelbreker' hierin voel.
Ik weet dat ik dit moet loslaten, want anders ga ik me alleen maar schuldig voelen.
Grenzen gaan aangeven is voor mij toch wel belangrijk.
Als ik dat niet doe, dan kan ik het risico lopen om passief-agressief gedrag te gaan vertonen en dat wil ik al helemaal niet.

spell68 dinsdag 22 september 2020 12:56

Mund schreef: ↑
22-09-2020 12:05
Kbr12345;
Zeer herkenbaar wat je schrijft.
Zelf vind ik het ook lastig om grenzen aan te geven, in de zin van dat ik me snel een soort van 'spelbreker' hierin voel.
Ik weet dat ik dit moet loslaten, want anders ga ik me alleen maar schuldig voelen.
Grenzen gaan aangeven is voor mij toch wel belangrijk.
Als ik dat niet doe, dan kan ik het risico lopen om passief-agressief gedrag te gaan vertonen en dat wil ik al helemaal niet.

Mijn ervaring is dat als je in het leven niet bereid bent om van elke situatie weg te lopen en dat te menen, je nooit assertief gaat zijn. Uiteindelijk komt het neer op de vraag: "hoe bereid ben je om alleen door het leven te gaan en hoe hoog heb je jezelf zitten".

Wanneer je dat begint uit te stralen dan ga je merken dat de meeste akkefietjes niet eens meer voorkomen, omdat mensen die strijd niet eens aangaan.

Het leven is een strijd en dat geldt ook voor elke vorm van relaties. Gelijkwaardigheid klinkt leuk, maar het bestaat niet. Iemand is de dominante en iemand is de ondergeschikte. De meeste mensen blaffen hard, maar nemen snel een ondergeschikte rol aan als ze iemand tegen komen die dominant is.

hondenmens dinsdag 22 september 2020 13:08

Mund schreef: ↑
22-09-2020 08:48
Mijn moeder gaf ondermeer ook nog wel aan dat ik 'alleen' zou kunnen komen te staan.
Dit gevoel heb ik echter zelf totaal niet.
Ik zie het juist meer als een soort opluchting als sowieso het contact met die 'sauna-vriend' zou over zijn.
En ik zou mezelf hier zeker niet eenzaam door gaan voelen.
Ben absoluut niet van hem afhankelijk.
Ik weet dat dit wat hard kan overkomen.
Dit is echter mijn gevoel hierbij.
Een vervelende situatie dus wel.
Ook omdat het twee personen betreft in een relatief korte periode.
Daarbij wil ik ook schrijven dat ik niet alleen maar met het vingertje naar hun wil wijzen.
Zelf ben ik ook niet consequent en duidelijk genoeg geweest.
In mijn communicatie heb ik hierin ook veel last gehad van onzekerheid.
Dit speelt mij behoorlijk parten.

Ik ben zelf ook te lang in bepaalde vriendschappen blijven hangen omdat ik dacht: anders wordt mijn kringetje wel héél klein. Maar als het meer negatieve dan positieve energie oplevert kun je er beter mee stoppen. Al weet ik hoe lastig het kan zijn.

Actieve topics