Maar dat is gevaarlijk

18-05-2022 23:47 236 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Of, vind je dat niet eng?

Die opmerkingen krijg ik regelmatig als ik ‘s avonds, als het donker is, met de fiets ergens heen ga.

Maar waarom is dit eigenlijk gevaarlijk of eng?

Zelf ben ik daarin niet beschermend opgevoed. Van stad naar dorp midden in de nacht alleen. Mijn ouders vonden het allemaal geen probleem.

Maar als ik dat nu doe krijg ik toch echt regelmatig opmerkingen. Ik heb echt nog nooit gehoord dat iemand in het donker van de fiets is getrokken (nu met dit topic natuurlijk wel) oid.
Is het niet een angst die ons wordt aangepraat door iedereen? Is het de norm om hier bang voor te zijn dat dat ons juist bang maakt?
Of ben ik nu ook gewoon echt te naïef?
Chocolate is the answer, who cares what the question is..
MarianneenairaM schreef:
23-05-2022 10:38
Bijv. Je kan een TBS-er levenslang opsluiten, (doodstraf/moorden doen we niet in een democratie, waar de wet zegt u zult niet doden), echter dit kost een burger 400 netto per maand, waarop dezelfde burger zegt; weet je, we nemen het risico van 1 op de 1.000.000 wel. Einde verhaal.
Dat is een koopje zeg, daar sluit de burger graag meer TBS'ers voor op. Een TBS-behandeling kost 465 euro per dag. En juist bij TBS'ers kijkt niemand naar de financiële kant van het verhaal. Zo ken ik geen enkele politieke partij die voor minder TBS-behandelingen is. Tot dusver mijn nutteloze bijdrage aan dit topic.

Zelf ben ik me bewust van de gevaren, maar heb ik altijd wel in het donker gefietst. Nooit buiten de stad, door een park of een enge buurt trouwens. Verder zorgde ik er ook voor dat ik niet stomdronken op de fietst stapte, omdat je dan minder weerbaar bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen opende ik dit topic. Omdat ik me afvroeg waar het gevaar nou zou kunnen zitten en of we het elkaar niet gewoon aanpraten.
Tot gisteren.

Ik fietste rond 22.30 u naar huis, een rit van een half uur. Zette mijn locatie aan, voor mijn vriend, om mensen daarmee gerust te stellen. Ik fiets op een ventweg en zie een auto me tegemoet rijden. Felle lichten. Vond het meer irritant, zouden wel weer dealers zijn onder de brug oid. Daar hoef ik niet bang voor te zijn, want in fiets ze gewoon altijd voorbij. Ik stoorde me alleen aan de koplampen die me verblinden. Daarachter was iemand blijkbaar aan het seinen met een zaklamp, maar ik zag dat als een fietser of scooter waarvan het stuur heen en weer ging. Achterwand naïef. Ik fietste door tot ik bij de auto kwam en zag dat het een politieauto was. “Hier even blijven wachten!” Klonk het een beetje paniekerig. Nog steeds naïef, dacht ik bij mezelf, maar ik moet hier door, waarom ga je nu een controle uitvoeren. :-?
Tot ik hem en zijn collega beide met hun wapen gericht op een man met nog andere agenten een man op de grond gingen boeien. Binnen no time stonden er 6 politiewagens en zag het blauw van de politie. De man klonk erg verward en had geen shirt aan.
Onderweg naar huis kon ik me alleen maar boos maken om hetgeen dat drank en drugs de mens aan kan doen. Waarom maakt drugs zoveel slachtoffers en waarom gaat dit al decennia lang zo. Maar wat mooi dat de politie dan snel ter plaatste is.

Eenmaal thuis besefte ik me ineens dat het wellicht anders had kunnen aflopen als ik een paar minuten eerder was geweest. En dat ik misschien toch te naïef ben.
Chocolate is the answer, who cares what the question is..
Heftig om mee te maken. Ik snap dat je in eerste instantie de situatie nog niet helemaal door had.
Inderdaad, het had ook anders kunnen lopen. Je weet niet in wat voor staat die man was. Dat maakt ´s avonds een stuk fietsen ook enger, mensen hebben dan vaker alcohol/drugs achter de kiezen.
Met autorijden heb ik op de snelweg ook vaak het gevoel dat ik eruit kan pikken wie denkt dat hij/zij wel met een paar glaasjes op kan rijden.

Gelukkig is het goed gegaan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga sowieso in het donker echt niet meer alleen de deur uit. Ik peins er niet over.
Ook als ik langere afstanden moet fietsen gaat de whatsapp locatie aan naar familie en als ik thuis kom app ik dat ik thuis aangekomen ben.
Ik vind de wereld gewoon niet zo’n veilige plek.

Sommigen maken gelukkig nooit wat mee en anderen helaas wel. Dat maakt ook hoe je met alleen reizen bijvoorbeeld om gaat.
Eerlijk gezegd gebeuren dergelijke dingen bij mij in een zijstraat in het centrum sowieso al regelmatig, dus op zich schrik ik daar niet zo van. Regelmatig verwarde mensen voor m’n deur. Dus dan zou ik m’n deur niet meer uit kunnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
29-05-2022 17:48
Eerlijk gezegd gebeuren dergelijke dingen bij mij in een zijstraat in het centrum sowieso al regelmatig, dus op zich schrik ik daar niet zo van. Regelmatig verwarde mensen voor m’n deur. Dus dan zou ik m’n deur niet meer uit kunnen.
In Amsterdam ook op elke hoek wel iemand die een probleem heeft met drank of drugs. En psychische ellende herken je niet eens aan de buitenkant. Maar dat wil niet zeggen dat dat moordenaars of verkrachters zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Ligt het niet ook aan de route? Ik voel me in mijn eigen stad en buitenwijk daarvan compleet veilig op straat, er fietsen ook tot heel laat mensen. Ik zorg er wel voor dat ik voor zo’n 1 uur ‘s nachts terug ben. Echter bepaalde plekken zou ik wel mijden. Het heeft er vooral mee te maken of je in nood makkelijk gezien of gehoord wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als mensen zelf bang zijn gaan ze niet helpen, dan helpt het niets dat de wijk bewoond is.

Ik las een keer het verhaal van een meisje dat s nachts op straat verkracht was en bij het buurtonderzoek bleek dat 2 mensen het gehoord hadden.

1 nam het niet serieus en dacht dat het dronken herrieschoppers waren. En 1 was zo bang dat ze niet eens uit het raam durfde te kijken en ze dus ook niet de politie heeft gebeld.

Daarom zeggen ze altijd dat je brand moet schreeuwen in plaats van help. Naar brand willen mensen graag kijken... helpen vinden mensen eng.
Alle reacties Link kopieren Quote
Reep-Chocolade schreef:
28-05-2022 10:28
Toen opende ik dit topic. Omdat ik me afvroeg waar het gevaar nou zou kunnen zitten en of we het elkaar niet gewoon aanpraten.
Tot gisteren.

(....)

Eenmaal thuis besefte ik me ineens dat het wellicht anders had kunnen aflopen als ik een paar minuten eerder was geweest. En dat ik misschien toch te naïef ben.
Mooi dat je het hier deelt!

Dat is het inderdaad, je waant je veilig tot op het moment dat er iets gebeurt waardoor je beseft hoe kwetsbaar je bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus kan dubbel zijn.

Ik heb zeker wel gehoord dat vrouwen van hun fiets zijn getrokken. Aantal jaar geleden nog in Arnhem. Maar die vrouw had enorme pech om een idioot tegen te komen. Dit had ook overdags kunnen gebeuren.

Zelf fiets ik ook al jaren in het donker naar huis vanuit de stad. Ik kies wel de wat beter verlichte en drukkere stukken.
Ik geloof ook dat je iets uitstraalt waardoor je vervelende mensen van je af houdt. Maar nogmaals er lopen gekken rond en als je er eentje tegenkomt dan maakt het niet uit waar je fietst/loopt en hoe laat. Dat zijn roofdieren.

Volgens mij was er nog een topic over alleen in het bos wandelen. Doe ik regelmatig, ben banger voor de wilde zwijnen dan voor ‘enge mannen’ daar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb mijn jeugd doorgebracht in een onveilige wijk en als het even kon, fietste ik liever niet alleen naar huis. Wel soms gedaan bij gebrek aan gezelschap en dat is gelukkig altijd goed gegaan. Wel een paar keer lastig gevallen, maar niet fysiek gelukkig. Maar ik heb me altijd onveilig gevoeld op de plek waar ik ben opgegroeid en snap oprecht niet dat mijn moeder daar nog steeds woont.

Ik ben vrij bewust op een plek gaan wonen waar ik zelf veilig naar huis kan fietsen. Er zijn genoeg plekken in de stad waar regelmatig wat gebeurt of in het verleden gebeurde en ik wilde niet ergens wonen waar ik dan langs die plek(ken) moet als ik naar huis wil. En nu met twee pubers ben ik blij dat ook zij relatief veilig naar huis fietsen.

Ik haal mijn kinderen op als ze langs ongure plekken naar huis moeten. Zo mag mijn dochter niet alleen in het donker naar de hockey fietsen omdat ze dan langs twee beruchte plekken moet.

Zelf vermijd ik vooral water in het donker. Ik kan hier op twee manieren naar een plek waar ik vaak kom, waarbij die langs het water het snelste is. Maar het is best een gevaarlijke route, je rijdt zo het water in als je niet oplet, dus ik rijd daar nooit in het donker. Ik heb ook liever niet dat mijn kinderen in het donker langs het water fietsen en sinds een fataal ongeluk hier in de buurt in het water snappen mijn kinderen ook waarom.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven