Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
woensdag 8 oktober 2008 om 10:35
ik snap je Leo en je hebt gelijk. En weet je, misschien hebben ook anderen er iets aan. Je weet niet wie er allemaal meeleest en geen reactie durft of wil geven.
Ik wil helemaal geen discussie over wel verkrachting of geen verkrachting, het enige waar ik boos over word, zijn postings waar in staat of doorschemert dat Minny het aan zichzelf te danken heeft. En dat is gewoon niet zo, iemand heeft misbruik gemaakt van haar gemoedstoestand op dat moment en dat valt gewoon niet goed te praten.
En ik hoop dat Mamz en andere moeders hun zonen idd leren dat niet daadwerkelijk tegenwerken niet betekent dat de ander instemt, maar dat er ook andere signalen zijn die het tegendeel laten zien
Ik wil helemaal geen discussie over wel verkrachting of geen verkrachting, het enige waar ik boos over word, zijn postings waar in staat of doorschemert dat Minny het aan zichzelf te danken heeft. En dat is gewoon niet zo, iemand heeft misbruik gemaakt van haar gemoedstoestand op dat moment en dat valt gewoon niet goed te praten.
En ik hoop dat Mamz en andere moeders hun zonen idd leren dat niet daadwerkelijk tegenwerken niet betekent dat de ander instemt, maar dat er ook andere signalen zijn die het tegendeel laten zien
rosanna08 wijzigde dit bericht op 08-10-2008 10:38
Reden: het woordje niet is toch erg belangrijk in dit verhaal
Reden: het woordje niet is toch erg belangrijk in dit verhaal
% gewijzigd
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 8 oktober 2008 om 10:44
Ik vind het rot voor je dat ook jij zo'n ervaring hebt. Echt, niemand zou zoiets mee mogen maken en ik doe wat ik kan om mannen ervan te overtuigen dat ze hun poten thuis moeten houden. Gelukkig is die man bij jou ervoor veroordeeld, maar vele malen beter is het als die dingen niet zouden gebeuren. Ik hoop dat je het een plaats hebt kunnen geven en er met vrienden over kan praten.
Dat van die 'aasgieren' zei ik dus ook niet nav die posting van jou. Ik vond het zo opvallend dat na de posting van Leo meteen 3 mensen reageerden. Met min of meer dezelfde voorspelbare reactie. Terwijl die posting van Leo niet als zodanig bedoeld was en Minny juist erg zou kunnen steunen en die reactie dus totaal onnodig en ongepast was, in mijn ogen. Al moet ik wel toegeven dat van die drie jij de meest genuanceerde mening hebt. Alweer, in mijn ogen, natuurlijk.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
woensdag 8 oktober 2008 om 10:51
Hoi Minny,
Ik lees al weer een aantal jaar mee op Viva en heb voorheen af en toe onder een andere naam gepost (lijf en lijn pijler). Daarbij heb ik niet zo veel moeite gedaan om onherkenbaar te blijven vandaag dat ik heb besloten om met een nieuwe naam verder te gaan.
Een aantal jaar terug ben ik ook in een situatie beland waarbij ik dus uiteindelijk sex heb gehad waarbij het in feite tegen mijn zin in ging. (Ik gooi liever niet alle details op tafel). Nu nog vervloek ik mijzelf regelmatig dat, ík, met mijn grote waffel, dit zomaar heb laten gebeuren. Ík, iemand die altijd denkt dat wanneer ze in zo'n situatie terecht komt weet hoe ze die persoon er al dan niet met geweld van kan overtuigen dat dit niet de bedoeling is. En toch is die zelfde ik volledig dichtgeklapt.
Even boos zijn op jezelf mag, maar blijf jezelf niet pijnigen met de vraag hoe het kwam dat je zo reageerde. Uiteindelijk schiet je er niets mee op.
Heel veel sterkte in iedergeval
-----edit------
Realiseer me nu dat ik voor dit onderwerp wel een lekkere naam en avatar heb gekozen, not. Het doet niets af aan mijn verhaal.
Ik lees al weer een aantal jaar mee op Viva en heb voorheen af en toe onder een andere naam gepost (lijf en lijn pijler). Daarbij heb ik niet zo veel moeite gedaan om onherkenbaar te blijven vandaag dat ik heb besloten om met een nieuwe naam verder te gaan.
Een aantal jaar terug ben ik ook in een situatie beland waarbij ik dus uiteindelijk sex heb gehad waarbij het in feite tegen mijn zin in ging. (Ik gooi liever niet alle details op tafel). Nu nog vervloek ik mijzelf regelmatig dat, ík, met mijn grote waffel, dit zomaar heb laten gebeuren. Ík, iemand die altijd denkt dat wanneer ze in zo'n situatie terecht komt weet hoe ze die persoon er al dan niet met geweld van kan overtuigen dat dit niet de bedoeling is. En toch is die zelfde ik volledig dichtgeklapt.
Even boos zijn op jezelf mag, maar blijf jezelf niet pijnigen met de vraag hoe het kwam dat je zo reageerde. Uiteindelijk schiet je er niets mee op.
Heel veel sterkte in iedergeval
-----edit------
Realiseer me nu dat ik voor dit onderwerp wel een lekkere naam en avatar heb gekozen, not. Het doet niets af aan mijn verhaal.
anoniem_74422 wijzigde dit bericht op 08-10-2008 10:56
Reden: een hoop taalfouten en toevoeging
Reden: een hoop taalfouten en toevoeging
% gewijzigd
woensdag 8 oktober 2008 om 10:55
1 op de 3 vrouwen krijgt in haar leven te maken met seksueel geweld, Int. Hoeveel forummers zijn dat? Juist.
Door dat 'uitgekauwde verhalen' te noemen, getuigt mijns inziens van niet heel veel fatsoen. En of iets voorspelbaar is of niet, dsat maakt niet uit. Op een forumzijn de meeste reacties voorspelbaar: forummers zijn immers ook mensen.
woensdag 8 oktober 2008 om 11:00
woensdag 8 oktober 2008 om 11:02
Dat moet je dan een stuk subtieler neerzetten. Duidelijker ook. Je weet dat op internet je duidelijk moet zijn, omdat je de normale intermenselijke communicatie mist. En misschien is dit omdat je het niet kàn helpen omdat je man bent, maar ag ik je een tip geven? Denk eerst na voordat je op verstuur drukt als het gaat om gevoelige zaken als seksueel geweld.
woensdag 8 oktober 2008 om 11:12
woensdag 8 oktober 2008 om 11:14
Int, ik begrijp je prima hoor, met mijn verstandelijke vermogens is niet zoveel mis. En voor de goede orde: ik heb niet eens een uitgesproken mening over de vraag of dit al dan niet verkrachting is, want na ongeveer alle postings denk ik: tja, zit iets in. Jij daarentegen, met je laatste postings en je oproep om Lindy's post gewoon maar te negeren, met je bevoogdende reacties en on top of that je van venijn druipende zinnen, gooit alleen maar olie op het vuur. Je bent een man, jij weet helemaal niets af van aanranding/verkrachting en jij kunt al helemaal geen oordeel hebben over hoe een VROUW zoiets voelt. Woorden als "aasgieren"..... zoals gezegd: WAY out of line.
Ik ben een buitenstaander in deze discussie, maar heb enorme aanstoot aan jouw postings genomen. Ik kan me er dus iets bij voorstellen dat mensen als Lindy koken van woede en overwegen actie te ondernemen richting Sanoma.
.
woensdag 8 oktober 2008 om 11:19
woensdag 8 oktober 2008 om 11:21
Wel, Mariannanas, deze reactie en dat die van jou komt zet me wel aan het denken. Ik reageer hier omdat ik Minny waardeer als forummer en ik vind het naar hoe ze door sommigen wordt behandeld. Mogelijk heb ik daardoor te fel gereageerd. En dat ik het erger maak is al helemaal niet mijn bedoeling, ik hoopte juist eerder de discussie te staken dan hem op te doen laaien. Maar ik had mijn raad om op de handen te gaan zitten zelf beter ter harte kunnen nemen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
woensdag 8 oktober 2008 om 11:38
Ik vind het heel erg dat er hier gesuggereerd wordt dat mensen zeggen dat Minny naar de politie moet stappen omdat die mensen 'iemand een verkrachting willen aanpraten en iemand de put in willen schoppen zodat zij haar er dan weer uit kunnen helpen'.
Dat is niet de reden dat ik schreef: ga naar de politie.
Ik schreef het omdat ik vind dat niemand tegen je zin seks met je zou mogen hebben. Omdat ik vind dat dit vreselijk kut voor Minny is en omdat ik vind dat dit absoluut niet haar schuld is.
Ookal kom je door eigen toedoen in een situatie terecht waarvan misbruik wordt gemaakt, dan nog ben je zelf niet schuldig aan dan misbruik.
Ik wil me verder helemaal buiten de discussie houden; laat alsjeblieft alle discussies hier stoppen. Een discussie over of een man iets kan zeggen over hoe het voelt om als vrouw verkracht te worden... Open daar dan een ander topic over.
Minny ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken en ik hoop dat je je alweer iets beter voelt. Dit zeg ik niet uit sensatiezucht maar gewoon omdat als ik zo'n verhaal op een forum lees, ik wil reageren om te laten blijken dat ik even aan je denk ook al ken ik je niet. En ik hoop dat als er allerlei mensen zo reageren, dat je je daar dan een heel klein beetje beter bij voelt.
Dat is niet de reden dat ik schreef: ga naar de politie.
Ik schreef het omdat ik vind dat niemand tegen je zin seks met je zou mogen hebben. Omdat ik vind dat dit vreselijk kut voor Minny is en omdat ik vind dat dit absoluut niet haar schuld is.
Ookal kom je door eigen toedoen in een situatie terecht waarvan misbruik wordt gemaakt, dan nog ben je zelf niet schuldig aan dan misbruik.
Ik wil me verder helemaal buiten de discussie houden; laat alsjeblieft alle discussies hier stoppen. Een discussie over of een man iets kan zeggen over hoe het voelt om als vrouw verkracht te worden... Open daar dan een ander topic over.
Minny ik wil je alleen maar een hart onder de riem steken en ik hoop dat je je alweer iets beter voelt. Dit zeg ik niet uit sensatiezucht maar gewoon omdat als ik zo'n verhaal op een forum lees, ik wil reageren om te laten blijken dat ik even aan je denk ook al ken ik je niet. En ik hoop dat als er allerlei mensen zo reageren, dat je je daar dan een heel klein beetje beter bij voelt.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 8 oktober 2008 om 11:43
Minny, ik wens je veel sterkte met het verwerken van deze ervaring.
Voor de rest (o.a. Int, Eleonora, Lindy, Kym, Mariannanas, Tilalia, etcetera): Ik snap de discussie van jullie wel, maar ik vind het zwaar respectloos tegenover Minny. Open alsjeblieft zelf een nieuw topic "wanneer spreekt men van verkrachting" ofzoiets. Sjesis.
Voor de rest (o.a. Int, Eleonora, Lindy, Kym, Mariannanas, Tilalia, etcetera): Ik snap de discussie van jullie wel, maar ik vind het zwaar respectloos tegenover Minny. Open alsjeblieft zelf een nieuw topic "wanneer spreekt men van verkrachting" ofzoiets. Sjesis.
woensdag 8 oktober 2008 om 12:01
woensdag 8 oktober 2008 om 12:02
@Mirlo
Hallo, hou mij er even lekker buiten!
Ik kwam om Minny met mijn verhaal een hart onder de riem te steken, niet om een discussie binnen een discussie te gaan zitten voeren. Ik heb zelfs gevraagd of mijn postings weggehaald kunnen worden om wat ze veroorzaakten maar o.a. Rosanne en MV vroegen me dit niet te doen. Ik ben hier júist voor Minny!
Hallo, hou mij er even lekker buiten!
Ik kwam om Minny met mijn verhaal een hart onder de riem te steken, niet om een discussie binnen een discussie te gaan zitten voeren. Ik heb zelfs gevraagd of mijn postings weggehaald kunnen worden om wat ze veroorzaakten maar o.a. Rosanne en MV vroegen me dit niet te doen. Ik ben hier júist voor Minny!
woensdag 8 oktober 2008 om 12:04
woensdag 8 oktober 2008 om 12:11
Mirlo, even goed lezen voordat je mij aanspreekt: ik heb het niet eens gehad over 'wanneer is het een verkrachting'. Ik ben in eerste instantie alleen maar tegen mensen ingegaan die zeiden dat het haar eigen schuld was en dat ze maar nooit meer in zo'n situatie terecht mag komen en dat het een wijze les voor haar was.
woensdag 8 oktober 2008 om 12:14
Fijn dat je zorgvuldiger gaat zijn. En heel eerlijk: je weet niet wat voor impact het heeft als je het niet zelf hebt meegemaakt. Ik ben niet vaak van de 'als je nog niet dit of dat hebt meegemaakt,mag je je mening niet geven', maar heel eerlijk: in dit geval wel. Mijn man denkt ook dat hij weet wat voor impact seksueel geweld op mij heeft gehad,maar dat kan simpelweg niet. Je kan nog zoveel woorden gebruiken, je gevoelens vang je daar niet mee.
