Psyche
alle pijlers
Moeder op sterven
vrijdag 7 januari 2011 om 11:12
Mijn moeder ligt op sterven. Ze is 2 dagen voor kerst terminaal verklaard. Heeft allerlei problemen, maar haar nieren zijn nu ook slecht en kan niet gedialyseerd worden. Ook pas 64 jaar.
Vorige week en paar dagen geleden dachten we al dat het zo ver was, maar ze krabbelt steeds weer op. Af en toe nog contact met haar, voor de rest slaapt ze meestal. Ik vind het erg moeilijk en merk sinds gisteren hoe slopend het nu begint te worden. Je weet dat het gaat gebeuren, maar niet wanneer. Wel vaak speciale momenten gehad die ik echt zal koesteren. Dat drukt je wel weer met neus op de feiten dat ze binnenkort weg is. Ouderlijk huis gaat dan ook weg omdat mijn vader al overleden is.
Iedereen zegt dat mijn broer en ik tijd voor onszelf moeten nemen, maar dat kan ik helemaal niet. Wil er bij zijn. Af en toe paar uur naar huis om even wat te wassen en nog proberen wat te werken. Werk stelt zich wel heel goed op. Dat is echt mazzel.
Weet niet waarom ik dit tik. even mijn hart luchten en wellicht hebben andere mensen ook die ervaring??
Vorige week en paar dagen geleden dachten we al dat het zo ver was, maar ze krabbelt steeds weer op. Af en toe nog contact met haar, voor de rest slaapt ze meestal. Ik vind het erg moeilijk en merk sinds gisteren hoe slopend het nu begint te worden. Je weet dat het gaat gebeuren, maar niet wanneer. Wel vaak speciale momenten gehad die ik echt zal koesteren. Dat drukt je wel weer met neus op de feiten dat ze binnenkort weg is. Ouderlijk huis gaat dan ook weg omdat mijn vader al overleden is.
Iedereen zegt dat mijn broer en ik tijd voor onszelf moeten nemen, maar dat kan ik helemaal niet. Wil er bij zijn. Af en toe paar uur naar huis om even wat te wassen en nog proberen wat te werken. Werk stelt zich wel heel goed op. Dat is echt mazzel.
Weet niet waarom ik dit tik. even mijn hart luchten en wellicht hebben andere mensen ook die ervaring??
vrijdag 7 januari 2011 om 11:20
vrijdag 7 januari 2011 om 11:51
Heel veel sterkte!
Mijn vader is vorig jaar overleden en de laatste dagen zijn we ook dag en nacht bij hem geweest. Bij ons is het op een onverwachts moment gebeurd, toen merendeel in de familie kamer zat (in het z'huis) en alleen mijn oom en schoonzus bij papa waren. Ze kiezen zelf het moment wordt vaak gezegd...
Volg je gevoel! Wil je bij je moeder zijn, doe dat! Je kunt wel tijd voor jezelf nemen maar als dat tegen je gevoel in gaat moet je dat niet doen. Mensen geven hun best bedoelde adviezen, maar alleen jij weet waar jij je het beste bij voelt.
Leergierig, heel veel sterkte de komende tijd.
Mijn vader is vorig jaar overleden en de laatste dagen zijn we ook dag en nacht bij hem geweest. Bij ons is het op een onverwachts moment gebeurd, toen merendeel in de familie kamer zat (in het z'huis) en alleen mijn oom en schoonzus bij papa waren. Ze kiezen zelf het moment wordt vaak gezegd...
Volg je gevoel! Wil je bij je moeder zijn, doe dat! Je kunt wel tijd voor jezelf nemen maar als dat tegen je gevoel in gaat moet je dat niet doen. Mensen geven hun best bedoelde adviezen, maar alleen jij weet waar jij je het beste bij voelt.
Leergierig, heel veel sterkte de komende tijd.
vrijdag 7 januari 2011 om 11:55
quote:Leergierig schreef op 07 januari 2011 @ 11:12:
Weet niet waarom ik dit tik. even mijn hart luchten en wellicht hebben andere mensen ook die ervaring??
Niet met mijn ouders maar wel met twee grootouders. (Waren destijds ook terminaal.)
Je hart luchten lijkt me heel goed.
Aan de andere kant begrijp ik goed dat je nu geen tijd voor jezelf wilt of kunt nemen. Je zult nog maar zo weinig tijd met je moeder hebben en daarvan wil je zo weinig mogelijk inleveren.
Eigenlijk denk ik persoonlijk dat dat ook beter is als het elk moment afgelopen kan zijn. Als ze 'weg' is, kun je nog genoeg tijd voor jezelf nemen. Dan is dat juist weer verstandig.
Ik weet niet of ik wel echt iets zinnigs schrijf maar in elk geval wens ik je veel sterkte.
Weet niet waarom ik dit tik. even mijn hart luchten en wellicht hebben andere mensen ook die ervaring??
Niet met mijn ouders maar wel met twee grootouders. (Waren destijds ook terminaal.)
Je hart luchten lijkt me heel goed.
Aan de andere kant begrijp ik goed dat je nu geen tijd voor jezelf wilt of kunt nemen. Je zult nog maar zo weinig tijd met je moeder hebben en daarvan wil je zo weinig mogelijk inleveren.
Eigenlijk denk ik persoonlijk dat dat ook beter is als het elk moment afgelopen kan zijn. Als ze 'weg' is, kun je nog genoeg tijd voor jezelf nemen. Dan is dat juist weer verstandig.
Ik weet niet of ik wel echt iets zinnigs schrijf maar in elk geval wens ik je veel sterkte.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
vrijdag 7 januari 2011 om 12:16
Ook mijn moeder stierf veel te jong, en bijna van het ene op het andere moment. Zij was wel helder gelukkig. Ik heb haar nog alles kunnen vertellen wat ik haar wilde vertellen en zij mij. Dat is voor mij later heel belangrijk geweest. Heel veel sterkte toegewenst!
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
vrijdag 7 januari 2011 om 12:28
Je doet het goed. Niet weggaan, laat die anderen maar praten. Als je weggaat om voor jezelf dingen te doen heb je daar nu toch niks aan en je kan er alleen maar spijt van krijgen. Straks heb je weer tijd voor jezelf, nu even niet. En het zit in je als mens om het vol te houden, die kracht heb je van binnen.
Heel veel sterkte en hou je taai meid
Heel veel sterkte en hou je taai meid
vrijdag 7 januari 2011 om 12:59
Heel veel sterkte toegewenst. Ten eerste heel fijn dat je werkgever zich zo coulant opsteld, dit is wel eens anders en maakt een wereld van verschil. Ook al weet je dat het moment er aan komt, dat maakt het niet minder zwaar. Uiteraard ben je er de hele dag mee bezig en natuurlijk wil je bij haar zijn. De momenten dat ze helder is zo intens mogelijk meemaken en koesteren.
Mijn vader is alweer ruim 3 jaar overleden. Ook voor de kerst uitbehandeld verklaard. Met dit verschil dat hij toen nog zeer fit was....
Mijn vader is alweer ruim 3 jaar overleden. Ook voor de kerst uitbehandeld verklaard. Met dit verschil dat hij toen nog zeer fit was....
zaterdag 8 januari 2011 om 10:58
Hi leergierig,
Ik zit in dezelfde situatie.
Mijn vader ligt op sterven.
Ik herken heel erg sterk wat je zegt, het ene oment ben je afscheid aan het nemen en vervolgens krabbelen ze weer een beetje op. Erg verwarrend voor je emoties, ik weet soms niet wat ik nu moet voelen.
Heb je genoeg zorg geregeld? Nachtzorg ed? Zodat je, wanneer je daar slaapt, lekker kunt slapen zonder je continu zorgen te maken?
En heb je vrienden waar je je hart kunt luchten?
Bij mij heeft het veel geholpen om het echt zorgen uit handen te geven (ook al ben ik zelf verpleegkundige) zodat ik dochter kan zijn en de momenten dat het kan, nog kan genieten van mijn vader.
Verder ga ik bewust soms even de deur uit, ik zorg dan dat er een oom of tante is, zodat ik zelf ook even mijn gedachten kan verzetten.
Heel veel sterkte!
Ik zit in dezelfde situatie.
Mijn vader ligt op sterven.
Ik herken heel erg sterk wat je zegt, het ene oment ben je afscheid aan het nemen en vervolgens krabbelen ze weer een beetje op. Erg verwarrend voor je emoties, ik weet soms niet wat ik nu moet voelen.
Heb je genoeg zorg geregeld? Nachtzorg ed? Zodat je, wanneer je daar slaapt, lekker kunt slapen zonder je continu zorgen te maken?
En heb je vrienden waar je je hart kunt luchten?
Bij mij heeft het veel geholpen om het echt zorgen uit handen te geven (ook al ben ik zelf verpleegkundige) zodat ik dochter kan zijn en de momenten dat het kan, nog kan genieten van mijn vader.
Verder ga ik bewust soms even de deur uit, ik zorg dan dat er een oom of tante is, zodat ik zelf ook even mijn gedachten kan verzetten.
Heel veel sterkte!
zaterdag 8 januari 2011 om 11:06
Vorig jaar om deze tijd zat ik in precies dezelfde situatie Leergierig. Iedereen zei inderdaad ook dat mn broer en ik ook goed voor onszelf moesten blijven zorgen.
Dat voor mezelf zorgen bestond toen uit het zoveel mogelijk bij mn moeder zijn en - zoals je al zegt - de mooie momenten koesteren. Nog 'even snel' herinneringen maken waar je later met een glimlach aan terug kunt denken.
Een nachtzuster is wel broodnodig, zodat je in elk geval wel aan je nachtrust komt (mits ze op komt dagen, maar dat is een heel lang, ander verhaal
).
Heel veel sterkte meis Ook al zie je het soms even niet meer zitten, je gaat wel door - je zult immers wel moeten.
Dat voor mezelf zorgen bestond toen uit het zoveel mogelijk bij mn moeder zijn en - zoals je al zegt - de mooie momenten koesteren. Nog 'even snel' herinneringen maken waar je later met een glimlach aan terug kunt denken.
Een nachtzuster is wel broodnodig, zodat je in elk geval wel aan je nachtrust komt (mits ze op komt dagen, maar dat is een heel lang, ander verhaal
).Heel veel sterkte meis Ook al zie je het soms even niet meer zitten, je gaat wel door - je zult immers wel moeten.
