Psyche
alle pijlers
Moeilijke jeugd = Moeilijke relatie?
woensdag 22 september 2010 om 21:00
In een contact of relatie worden niet alleen pijnlijke gevoelens uit ons verleden getriggerd maar ook gevoelens die juist heel fijn aanvoelen. Dit gebeurt meestal in de beginfase van de relatie (of vriendschap), dus als we iemand net leren kennen. We ervaren die 'positieve trigger' in de vorm van aantrekkingskracht, of verliefdheid, en we zien dan bij die ander bepaalde eigenschappen die ons het gevoel geven dat we bij deze persoon kunnen vinden waar we al zo lang naar op zoek zijn. Er worden diepe (onbevredigde) verlangens van vroeger getriggerd, we voelen ons heel vertrouwd met deze persoon en we hebben het gevoel dat het nu allemaal goed zal komen. We schieten in 'de droom', een door onszelf gecreëerde fantasie van hoe ons leven met deze persoon eruit zou kunnen zien (die los staat van wie en hoe deze persoon werkelijk is). We zitten in ons kindbewustzijn (in positieve gevoelens), ervaren de situatie vanuit ons kindbewustzijn en reageren erop vanuit ons kindbewustzijn, dus op een onvolwassen manier, en kunnen niet zien wie en hoe die ander werkelijk is.
En omdat deze persoon niet blijkt te zijn hoe we in onze eigen fantasie dachten dat hij was, worden we teleurgesteld en gekwetst. In deze fase van de relatie zijn het meer de pijnlijke gevoelens uit onze jeugd die we over en weer bij elkaar gaan triggeren. Dit betekent dat die ander dingen doet en zegt die bij ons de pijnlijke gevoelens uit onze jeugd naar boven halen (uit ons onderbewustzijn). En de manier waarop we hierop reageren is de manier waarop we in onze jeugd hebben geleerd op onaangename gevoelens te reageren. En deze manier van omgaan met onaangename gevoelens (die we in onze jeugd hebben aangeleerd) en waarmee we reageren op onze partner, is precies wat bij onze partner de pijn uit ZIJN jeugd naar boven haalt. Het is de manier waarop hij in zijn jeugd gekwetst en beschadigd is. En onze partner zal dan reageren op die pijn met de manier waarop hij in zijn jeugd heeft geleerd met onaangename gevoelens om te gaan. Dit is dus een wederzijds mechanisme (ik noem het zelf altijd 'de kruisbestuiving', als grapje). En zo gaan we elkaar over en weer pijn doen, en stapelt de pijn zich op en op, en komen we in een strijd terecht zonder te weten waar de pijn die we voelen werkelijk vandaan komt, en zonder te weten hoe we dit patroon kunnen doorbreken.
De manier waarmee we in onze jeugd hebben geleerd met pijn om te gaan en waarmee we onszelf toen beschermden, is in ons volwassen leven een destructieve manier van reageren (voor onszelf) waarmee we anderen kwetsen en beschadigen. En waardoor we in onze relaties geen veiligheid en emotionele intimiteit kunnen opbouwen.
En omdat deze persoon niet blijkt te zijn hoe we in onze eigen fantasie dachten dat hij was, worden we teleurgesteld en gekwetst. In deze fase van de relatie zijn het meer de pijnlijke gevoelens uit onze jeugd die we over en weer bij elkaar gaan triggeren. Dit betekent dat die ander dingen doet en zegt die bij ons de pijnlijke gevoelens uit onze jeugd naar boven halen (uit ons onderbewustzijn). En de manier waarop we hierop reageren is de manier waarop we in onze jeugd hebben geleerd op onaangename gevoelens te reageren. En deze manier van omgaan met onaangename gevoelens (die we in onze jeugd hebben aangeleerd) en waarmee we reageren op onze partner, is precies wat bij onze partner de pijn uit ZIJN jeugd naar boven haalt. Het is de manier waarop hij in zijn jeugd gekwetst en beschadigd is. En onze partner zal dan reageren op die pijn met de manier waarop hij in zijn jeugd heeft geleerd met onaangename gevoelens om te gaan. Dit is dus een wederzijds mechanisme (ik noem het zelf altijd 'de kruisbestuiving', als grapje). En zo gaan we elkaar over en weer pijn doen, en stapelt de pijn zich op en op, en komen we in een strijd terecht zonder te weten waar de pijn die we voelen werkelijk vandaan komt, en zonder te weten hoe we dit patroon kunnen doorbreken.
De manier waarmee we in onze jeugd hebben geleerd met pijn om te gaan en waarmee we onszelf toen beschermden, is in ons volwassen leven een destructieve manier van reageren (voor onszelf) waarmee we anderen kwetsen en beschadigen. En waardoor we in onze relaties geen veiligheid en emotionele intimiteit kunnen opbouwen.
woensdag 22 september 2010 om 22:25
Verder zie ik dat je topic na topic opent over je ex, en je ex-relatie. Richt je nou eens op jezelf, op het opbouwen van je eigenwaarde. Dat je het moeilijk hebt door je verdriet is niet zo raar, maar je blijft er in hangen door alleen maar daar mee bezig te zijn. Zonde van je tijd, je zou in dezelfde tijd zoveel kunnen leren over jezelf en je reacties, en over een andere aanpak in de toekomst.
Ben ik ook mee bezig, ik doe hier ook o.a. ervaringen op en ga in (cognitieve) gedragstherapie...
Ben ik ook mee bezig, ik doe hier ook o.a. ervaringen op en ga in (cognitieve) gedragstherapie...
woensdag 22 september 2010 om 22:26
woensdag 22 september 2010 om 22:28
quote:Madhe schreef op 22 september 2010 @ 22:24:
[...]
Of, dat jij wel wilde dat hij praatte en dit van hem verwachtte vanwege je onzekerheid?
Heeft toch niets met onzekerheid te maken als ik wilde weten wat hij wilde en hij het niet uitsprak naar mij toe?
En dan achteraf te horen krijgen dat hij dit of dat verwachtte..?
[...]
Of, dat jij wel wilde dat hij praatte en dit van hem verwachtte vanwege je onzekerheid?
Heeft toch niets met onzekerheid te maken als ik wilde weten wat hij wilde en hij het niet uitsprak naar mij toe?
En dan achteraf te horen krijgen dat hij dit of dat verwachtte..?
woensdag 22 september 2010 om 22:28
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 21:46:
[...]
Dit merkte ik duidelijk in het begin: overdreven knuffelen, me geen minuut uit het oog verliezen, steeds bevestiging vragen, me vertellen dat hij dit altijd gezocht had en dat we voor elkaar gemaakt waren.....
Hij was erg aanhankelijk, laat ik het daar dan maar op houden..
Dat is veel voor iemand die niet wil praten. Hoe reageerde jij daarop (toen het iets minder werd misschien naarmate jullie langer samenwaren)? Want ergens door is hij gestopt met het uiten.
En dat was niet zijn moeilijke jeugd, anders kwam het er in het begin ook niet uit.
[...]
Dit merkte ik duidelijk in het begin: overdreven knuffelen, me geen minuut uit het oog verliezen, steeds bevestiging vragen, me vertellen dat hij dit altijd gezocht had en dat we voor elkaar gemaakt waren.....
Hij was erg aanhankelijk, laat ik het daar dan maar op houden..
Dat is veel voor iemand die niet wil praten. Hoe reageerde jij daarop (toen het iets minder werd misschien naarmate jullie langer samenwaren)? Want ergens door is hij gestopt met het uiten.
En dat was niet zijn moeilijke jeugd, anders kwam het er in het begin ook niet uit.
woensdag 22 september 2010 om 22:28
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 22:21:
[...]
Tuurlijk moet je je eigen leven leiden en je niet afhankelijk maken van je partner maar je wilt wel graag samen een relatie aangaan en onderhouden toch?
Wat voor zin heeft het anders?
Je moet jezelf kunnen zijn. Wat betekent dat jij geen rol hoeft te spelen om zijn aandacht en liefde te krijgen. Wat ook betekent dat hij van jou zichzelf mag zijn. Je wilt hem niet veranderen, want je houdt van hem zoals hij is. Geef elkaar ruimte.
[...]
Tuurlijk moet je je eigen leven leiden en je niet afhankelijk maken van je partner maar je wilt wel graag samen een relatie aangaan en onderhouden toch?
Wat voor zin heeft het anders?
Je moet jezelf kunnen zijn. Wat betekent dat jij geen rol hoeft te spelen om zijn aandacht en liefde te krijgen. Wat ook betekent dat hij van jou zichzelf mag zijn. Je wilt hem niet veranderen, want je houdt van hem zoals hij is. Geef elkaar ruimte.
woensdag 22 september 2010 om 22:30
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 21:49:
[...]
Ik weet dat de manier waarop onze relatie geëindigd is niet zo had gehoeven, het is gebaseerd op gebeurtenissen en niet op onze liefde voor elkaar en dat vreet aan me..
Ik wil natuurlijk leren van mijn fouten maar ik begrijp alleen niet waarom mijn fouten steeds opgeslagen blijven in zijn hoofd en naar me terugggegooid worden terwijl er ook nog zoiets als vergeven bestaat...
Ik weet het, ik reageer vaak, maar ik vind je gedachtengang erg interessant en geef daar graag mijn visie op (in de hoop dat je er iets aan hebt).
Je hebt fouten die vergeven kunnen worden, en fouten die keer op keer herhaald worden, of opstapelen en erger nog; heel veel stuk maken. Dan kun je die willen vergeven, maar vergeten wordt dan moeilijk. Een relatie voortzetten ook als er teveel is stuk gemaakt en een relatie hierdoor gewoon echt niet meer fijn voelt.
[...]
Ik weet dat de manier waarop onze relatie geëindigd is niet zo had gehoeven, het is gebaseerd op gebeurtenissen en niet op onze liefde voor elkaar en dat vreet aan me..
Ik wil natuurlijk leren van mijn fouten maar ik begrijp alleen niet waarom mijn fouten steeds opgeslagen blijven in zijn hoofd en naar me terugggegooid worden terwijl er ook nog zoiets als vergeven bestaat...
Ik weet het, ik reageer vaak, maar ik vind je gedachtengang erg interessant en geef daar graag mijn visie op (in de hoop dat je er iets aan hebt).
Je hebt fouten die vergeven kunnen worden, en fouten die keer op keer herhaald worden, of opstapelen en erger nog; heel veel stuk maken. Dan kun je die willen vergeven, maar vergeten wordt dan moeilijk. Een relatie voortzetten ook als er teveel is stuk gemaakt en een relatie hierdoor gewoon echt niet meer fijn voelt.
woensdag 22 september 2010 om 22:32
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 21:52:
[...]
Ik weet dat ik onzeker ben, heus echt waar... Maar als je partner zijn mening niet kan geven, word dat echt wel versterkt...
In mijn geval dan..
En iedereen wil toch weten waar hij/zij aan toe is mbt de toekomst?
Dus na fout op fout op fout, die hij dan moet vergeven... praat je het ook nog eens goed door te zeggen dat iedereen wil weten waar hij/zij aan toe is?
Jij wilt weten waar je aan toe bent, heel veel mensen kijken aan hoe iets loopt zolang het goed voelt en zien waar het naartoe leidt. Je kunt zoveel niet voorspellen, en over zoveel dingen geen zekerheid geven. Gevoelens is daar één groot voorbeeld van.
[...]
Ik weet dat ik onzeker ben, heus echt waar... Maar als je partner zijn mening niet kan geven, word dat echt wel versterkt...
In mijn geval dan..
En iedereen wil toch weten waar hij/zij aan toe is mbt de toekomst?
Dus na fout op fout op fout, die hij dan moet vergeven... praat je het ook nog eens goed door te zeggen dat iedereen wil weten waar hij/zij aan toe is?
Jij wilt weten waar je aan toe bent, heel veel mensen kijken aan hoe iets loopt zolang het goed voelt en zien waar het naartoe leidt. Je kunt zoveel niet voorspellen, en over zoveel dingen geen zekerheid geven. Gevoelens is daar één groot voorbeeld van.
woensdag 22 september 2010 om 22:34
quote:Madhe schreef op 22 september 2010 @ 22:28:
[...]
Dat is veel voor iemand die niet wil praten. Hoe reageerde jij daarop (toen het iets minder werd misschien naarmate jullie langer samenwaren)? Want ergens door is hij gestopt met het uiten.
Ik vond het eerst natuurlijk heerlijk om samen zo verliefd te zijn!!
Het werd minder toen hij weer erg veel ging werken, dat trok ik soms niet en hij zei dat soort dingen ook niet meer waardoor ik onzeker werd....
En dat was niet zijn moeilijke jeugd, anders kwam het er in het begin ook niet uit.
[...]
Dat is veel voor iemand die niet wil praten. Hoe reageerde jij daarop (toen het iets minder werd misschien naarmate jullie langer samenwaren)? Want ergens door is hij gestopt met het uiten.
Ik vond het eerst natuurlijk heerlijk om samen zo verliefd te zijn!!
Het werd minder toen hij weer erg veel ging werken, dat trok ik soms niet en hij zei dat soort dingen ook niet meer waardoor ik onzeker werd....
En dat was niet zijn moeilijke jeugd, anders kwam het er in het begin ook niet uit.
woensdag 22 september 2010 om 22:39
Hij trok het niet als ik soms explodeerde, dat gebeurde dan wel eens nadat ik de dingen had opgekropt...
Dan knalde alles eruit en dat voelde voor mij als een opluchting...
Ik had gezegd wat me dwars zat en ik was bevrijd..
Voor hem voelde dat als een aanval (en ja daar komt naar mijn idee zijn jeugd dus wel de hoek om, zijn moeder die hem altijd denigreerde en manipuleerde) en hij krroop dan in zijn schulp...
Wat mij een gevoel van onmacht gaf omdat ik hem dan helemaal niet meer bereikte...
Ik hoopte dat we er dan samen over konden praten, de lucht klaren en weer verder konden...
Dan knalde alles eruit en dat voelde voor mij als een opluchting...
Ik had gezegd wat me dwars zat en ik was bevrijd..
Voor hem voelde dat als een aanval (en ja daar komt naar mijn idee zijn jeugd dus wel de hoek om, zijn moeder die hem altijd denigreerde en manipuleerde) en hij krroop dan in zijn schulp...
Wat mij een gevoel van onmacht gaf omdat ik hem dan helemaal niet meer bereikte...
Ik hoopte dat we er dan samen over konden praten, de lucht klaren en weer verder konden...
woensdag 22 september 2010 om 22:40
Ruby Ann,
Je schrijft;
Ik heb hem niet geclaimd maar ging wel eens door het lint ja, omdat ik hem juist altijd zijn gang liet gaan maar er nooit iets uit hemzelf kwam naar mij toe... Dan kun je je verdomd alleen gaan voelen..
En na al je posts over je ex vraag ik me af; WTF vond je leuk aan hem, want dat lees ik nergens terug. Ik zie alleen dat je je eigen verantwoordelijkheid bij hem legt, en daar waar je je fouten ziet opnieuw hém de schuld geeft. Want hij was zus en zo, en deed dit en dat...
Denk eens na; ben je niet heel blij dat je van die lamlul af bent (want zo schilder je hem af, in ál je posts). Nergens staat iets leuks over hem. Ben je niet meer boos dan verdrietig? Vooral beledigd en het gevoel dat je met een gedeukt ego bent achtergelaten dan dat je het gevoel hebt dat je echt liefde moet missen nu?
Je schrijft;
Ik heb hem niet geclaimd maar ging wel eens door het lint ja, omdat ik hem juist altijd zijn gang liet gaan maar er nooit iets uit hemzelf kwam naar mij toe... Dan kun je je verdomd alleen gaan voelen..
En na al je posts over je ex vraag ik me af; WTF vond je leuk aan hem, want dat lees ik nergens terug. Ik zie alleen dat je je eigen verantwoordelijkheid bij hem legt, en daar waar je je fouten ziet opnieuw hém de schuld geeft. Want hij was zus en zo, en deed dit en dat...
Denk eens na; ben je niet heel blij dat je van die lamlul af bent (want zo schilder je hem af, in ál je posts). Nergens staat iets leuks over hem. Ben je niet meer boos dan verdrietig? Vooral beledigd en het gevoel dat je met een gedeukt ego bent achtergelaten dan dat je het gevoel hebt dat je echt liefde moet missen nu?
woensdag 22 september 2010 om 22:40
woensdag 22 september 2010 om 22:42
Mijn ex is gewaarschuwd toen we net samen waren dat hij zich anders voordeed dan hij werkelijk was (dat rkeeg ik later van die persoon te horen)..
Logisch, we waren straalverliefd en hadden alleen oog voor elkaar!!
Dat het na een aantal maanden idd zo om zou slaan, had IK natuurlijk nooit aan zien komen, maar die persoon dus wel!
Hij had me verwend in het begin van onze relatie, aldus ex achteraf...
Ja ik voelde me even een klein kind toen ik dat hoorde...
Logisch, we waren straalverliefd en hadden alleen oog voor elkaar!!
Dat het na een aantal maanden idd zo om zou slaan, had IK natuurlijk nooit aan zien komen, maar die persoon dus wel!
Hij had me verwend in het begin van onze relatie, aldus ex achteraf...
Ja ik voelde me even een klein kind toen ik dat hoorde...
woensdag 22 september 2010 om 22:44
RA, je zegt; Ik vond het eerst natuurlijk heerlijk om samen zo verliefd te zijn!!
Het werd minder toen hij weer erg veel ging werken, dat trok ik soms niet en hij zei dat soort dingen ook niet meer waardoor ik onzeker werd....
Dus toen jullie na de eerste verliefdheidsfase weer aan de dagelijkse gang van zaken moesten trok jij dat niet. En dat uitte je op welke manier???
Hij zei dat soort dingen namelijk niet meer, dat stopte. Door?
En daardoor werd jij nog meer onzeker, en je trok het al niet, dus uitte jij het nog meer.. hoe?
Een andere logische verklaring is er toch niet? Behalve dat hij minder voor je ging voelen. En dan heb je dus aan een dood paard lopen trekken. Dat kan ook onzekerheid veroorzaken, maar in dat geval kun je niet van liefde spreken.
Blijft over dat er dus een actie-reactie is geweest waar jij ook voor 50% aan hebt deelgenomen.
Het werd minder toen hij weer erg veel ging werken, dat trok ik soms niet en hij zei dat soort dingen ook niet meer waardoor ik onzeker werd....
Dus toen jullie na de eerste verliefdheidsfase weer aan de dagelijkse gang van zaken moesten trok jij dat niet. En dat uitte je op welke manier???
Hij zei dat soort dingen namelijk niet meer, dat stopte. Door?
En daardoor werd jij nog meer onzeker, en je trok het al niet, dus uitte jij het nog meer.. hoe?
Een andere logische verklaring is er toch niet? Behalve dat hij minder voor je ging voelen. En dan heb je dus aan een dood paard lopen trekken. Dat kan ook onzekerheid veroorzaken, maar in dat geval kun je niet van liefde spreken.
Blijft over dat er dus een actie-reactie is geweest waar jij ook voor 50% aan hebt deelgenomen.
woensdag 22 september 2010 om 22:45
quote:Madhe schreef op 22 september 2010 @ 22:40:
Ruby Ann,
Je schrijft;
Ik heb hem niet geclaimd maar ging wel eens door het lint ja, omdat ik hem juist altijd zijn gang liet gaan maar er nooit iets uit hemzelf kwam naar mij toe... Dan kun je je verdomd alleen gaan voelen..
En na al je posts over je ex vraag ik me af; WTF vond je leuk aan hem, want dat lees ik nergens terug. Ik zie alleen dat je je eigen verantwoordelijkheid bij hem legt, en daar waar je je fouten ziet opnieuw hém de schuld geeft. Want hij was zus en zo, en deed dit en dat...
Denk eens na; ben je niet heel blij dat je van die lamlul af bent (want zo schilder je hem af, in ál je posts). Nergens staat iets leuks over hem. Ben je niet meer boos dan verdrietig? Vooral beledigd en het gevoel dat je met een gedeukt ego bent achtergelaten dan dat je het gevoel hebt dat je echt liefde moet missen nu?
Nee ik mis hem vreselijk.... Ben boos op mezelf (ook op hem natuurlijk) maar mijn verdriet is vele malen groter...
We hebben echt een fantastische tijd gehad samen, daar verlang ik naar terug!
Ruby Ann,
Je schrijft;
Ik heb hem niet geclaimd maar ging wel eens door het lint ja, omdat ik hem juist altijd zijn gang liet gaan maar er nooit iets uit hemzelf kwam naar mij toe... Dan kun je je verdomd alleen gaan voelen..
En na al je posts over je ex vraag ik me af; WTF vond je leuk aan hem, want dat lees ik nergens terug. Ik zie alleen dat je je eigen verantwoordelijkheid bij hem legt, en daar waar je je fouten ziet opnieuw hém de schuld geeft. Want hij was zus en zo, en deed dit en dat...
Denk eens na; ben je niet heel blij dat je van die lamlul af bent (want zo schilder je hem af, in ál je posts). Nergens staat iets leuks over hem. Ben je niet meer boos dan verdrietig? Vooral beledigd en het gevoel dat je met een gedeukt ego bent achtergelaten dan dat je het gevoel hebt dat je echt liefde moet missen nu?
Nee ik mis hem vreselijk.... Ben boos op mezelf (ook op hem natuurlijk) maar mijn verdriet is vele malen groter...
We hebben echt een fantastische tijd gehad samen, daar verlang ik naar terug!
woensdag 22 september 2010 om 22:46
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 22:39:
Hij trok het niet als ik soms explodeerde, dat gebeurde dan wel eens nadat ik de dingen had opgekropt...
Dan knalde alles eruit en dat voelde voor mij als een opluchting...
Ik had gezegd wat me dwars zat en ik was bevrijd..
Voor hem voelde dat als een aanval (en ja daar komt naar mijn idee zijn jeugd dus wel de hoek om, zijn moeder die hem altijd denigreerde en manipuleerde) en hij krroop dan in zijn schulp...
Wat mij een gevoel van onmacht gaf omdat ik hem dan helemaal niet meer bereikte...
Ik hoopte dat we er dan samen over konden praten, de lucht klaren en weer verder konden...
Tegensprekend allemaal.
Jij knalt uit elkaar, gaat door het lint en bent bevrijd, maaaaar wil er wel nog even een heel uitgebreid gesprek over? Dan voelde je je niet bevrijd, maar machteloos.
Dat hij het linkt aan gedrag van zijn moeder is logisch, want zo door het lint gaan IS manipuleren.
En dan praat hij niet, want voordat ie het weet begin je weer en weer en weer. Zo werkt dat bij uit elkaar ploffende mensen.
Hij heeft het uitgemaakt om zichzelf te beschermen. Autsj.
Hij trok het niet als ik soms explodeerde, dat gebeurde dan wel eens nadat ik de dingen had opgekropt...
Dan knalde alles eruit en dat voelde voor mij als een opluchting...
Ik had gezegd wat me dwars zat en ik was bevrijd..
Voor hem voelde dat als een aanval (en ja daar komt naar mijn idee zijn jeugd dus wel de hoek om, zijn moeder die hem altijd denigreerde en manipuleerde) en hij krroop dan in zijn schulp...
Wat mij een gevoel van onmacht gaf omdat ik hem dan helemaal niet meer bereikte...
Ik hoopte dat we er dan samen over konden praten, de lucht klaren en weer verder konden...
Tegensprekend allemaal.
Jij knalt uit elkaar, gaat door het lint en bent bevrijd, maaaaar wil er wel nog even een heel uitgebreid gesprek over? Dan voelde je je niet bevrijd, maar machteloos.
Dat hij het linkt aan gedrag van zijn moeder is logisch, want zo door het lint gaan IS manipuleren.
En dan praat hij niet, want voordat ie het weet begin je weer en weer en weer. Zo werkt dat bij uit elkaar ploffende mensen.
Hij heeft het uitgemaakt om zichzelf te beschermen. Autsj.
woensdag 22 september 2010 om 22:47
quote:novina schreef op 22 september 2010 @ 22:40:
Maar je kan toch niet verwachten van hem dat hij minder werkt dan dat hij wil of nodig vindt omdat jij anders niet meer gelooft dat het tussen jullie nog goed zit? Dat is toch een onmogelijk en oneerlijke verwachting?
Als hij eerst toch wel tijd in ons investeerde en later nauwelijks meer, hoe eerlijk is dat?
Wij zagen elkaar met een beetje geluk nog 2 avonden in de week, en mss nog een zondagmiddag...
Alles waar jij je partner in beperkt zal je op lange termijn opbreken.
Maar je kan toch niet verwachten van hem dat hij minder werkt dan dat hij wil of nodig vindt omdat jij anders niet meer gelooft dat het tussen jullie nog goed zit? Dat is toch een onmogelijk en oneerlijke verwachting?
Als hij eerst toch wel tijd in ons investeerde en later nauwelijks meer, hoe eerlijk is dat?
Wij zagen elkaar met een beetje geluk nog 2 avonden in de week, en mss nog een zondagmiddag...
Alles waar jij je partner in beperkt zal je op lange termijn opbreken.
woensdag 22 september 2010 om 22:48
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 22:42:
Mijn ex is gewaarschuwd toen we net samen waren dat hij zich anders voordeed dan hij werkelijk was (dat rkeeg ik later van die persoon te horen)..
Logisch, we waren straalverliefd en hadden alleen oog voor elkaar!!
Dat het na een aantal maanden idd zo om zou slaan, had IK natuurlijk nooit aan zien komen, maar die persoon dus wel!
Hij had me verwend in het begin van onze relatie, aldus ex achteraf...
Ja ik voelde me even een klein kind toen ik dat hoorde...
En jij hebt geen moment bedacht; Hmm als ji je anders voor hebt gedaan ben ik een relatie begonnen met het beeld wat jij geschapen hebt en niet met jou, dus nu even pas op de plaats en kijken of de echte jij wel bij me past?
Nee, jij dacht; laten we dat plaatje weer herstellen want dan komt het wel goed. Wat dacht je? Dat dat zou gaan lukken?
Mijn ex is gewaarschuwd toen we net samen waren dat hij zich anders voordeed dan hij werkelijk was (dat rkeeg ik later van die persoon te horen)..
Logisch, we waren straalverliefd en hadden alleen oog voor elkaar!!
Dat het na een aantal maanden idd zo om zou slaan, had IK natuurlijk nooit aan zien komen, maar die persoon dus wel!
Hij had me verwend in het begin van onze relatie, aldus ex achteraf...
Ja ik voelde me even een klein kind toen ik dat hoorde...
En jij hebt geen moment bedacht; Hmm als ji je anders voor hebt gedaan ben ik een relatie begonnen met het beeld wat jij geschapen hebt en niet met jou, dus nu even pas op de plaats en kijken of de echte jij wel bij me past?
Nee, jij dacht; laten we dat plaatje weer herstellen want dan komt het wel goed. Wat dacht je? Dat dat zou gaan lukken?
woensdag 22 september 2010 om 22:49
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 22:45:
[...]
Nee ik mis hem vreselijk.... Ben boos op mezelf (ook op hem natuurlijk) maar mijn verdriet is vele malen groter...
We hebben echt een fantastische tijd gehad samen, daar verlang ik naar terug!
Voordat hij ging werken, voordat hij liet zien wie hij werkelijk was. Voor de drama dus.
Toch?
[...]
Nee ik mis hem vreselijk.... Ben boos op mezelf (ook op hem natuurlijk) maar mijn verdriet is vele malen groter...
We hebben echt een fantastische tijd gehad samen, daar verlang ik naar terug!
Voordat hij ging werken, voordat hij liet zien wie hij werkelijk was. Voor de drama dus.
Toch?
woensdag 22 september 2010 om 22:50
Tegensprekend allemaal.
Jij knalt uit elkaar, gaat door het lint en bent bevrijd, maaaaar wil er wel nog even een heel uitgebreid gesprek over? Dan voelde je je niet bevrijd, maar machteloos.
Dat hij het linkt aan gedrag van zijn moeder is logisch, want zo door het lint gaan IS manipuleren.
En dan praat hij niet, want voordat ie het weet begin je weer en weer en weer. Zo werkt dat bij uit elkaar ploffende mensen.
Hij heeft het uitgemaakt om zichzelf te beschermen. Autsj.
Waarom is door het lint gaan manipuleren? Ik weet het ook allemaal niet meer, heb het allemaal fout gedaan....
Jij knalt uit elkaar, gaat door het lint en bent bevrijd, maaaaar wil er wel nog even een heel uitgebreid gesprek over? Dan voelde je je niet bevrijd, maar machteloos.
Dat hij het linkt aan gedrag van zijn moeder is logisch, want zo door het lint gaan IS manipuleren.
En dan praat hij niet, want voordat ie het weet begin je weer en weer en weer. Zo werkt dat bij uit elkaar ploffende mensen.
Hij heeft het uitgemaakt om zichzelf te beschermen. Autsj.
Waarom is door het lint gaan manipuleren? Ik weet het ook allemaal niet meer, heb het allemaal fout gedaan....
woensdag 22 september 2010 om 22:53
woensdag 22 september 2010 om 22:55
quote:novina schreef op 22 september 2010 @ 22:53:
Je hebt het niet allemaal fout gedaan. Dat is onzin. Maar je hebt wel punten waar je aan moet werken. En je hebt een ander type man nodig dan je ex. Een die niet over zich heen laat lopen en goed zijn grenzen naar jou aangeeft.Ik denk juist dat hij een sterkere vrouw nodig heeft, zoals ik was toen hij me ontmoette..
Ik was zelfstandig en zelfverzekerd en deed waar ik zin in had..
En dat is beetje bij beetje afgebrokkeld..
Je hebt het niet allemaal fout gedaan. Dat is onzin. Maar je hebt wel punten waar je aan moet werken. En je hebt een ander type man nodig dan je ex. Een die niet over zich heen laat lopen en goed zijn grenzen naar jou aangeeft.Ik denk juist dat hij een sterkere vrouw nodig heeft, zoals ik was toen hij me ontmoette..
Ik was zelfstandig en zelfverzekerd en deed waar ik zin in had..
En dat is beetje bij beetje afgebrokkeld..
woensdag 22 september 2010 om 23:00
quote:Ruby-Ann schreef op 22 september 2010 @ 22:51:
Voordat hij ging werken, voordat hij liet zien wie hij werkelijk was. Voor de drama dus.
Toch?
Ja...
Daar kun je dan, als je dat inziet toch niet je relatie op gaan baseren? Dan kun je toch niet naar die relatie gaan verlangen (als in; serieus bedoeld) terwijl je weet dat dat een trucage was en de werkelijke relatie stukken slechter?
Dan was je toch in die relatie om het beeld, niet om hém? Het zou je zoveel helpen om dat in te zien.
Voordat hij ging werken, voordat hij liet zien wie hij werkelijk was. Voor de drama dus.
Toch?
Ja...
Daar kun je dan, als je dat inziet toch niet je relatie op gaan baseren? Dan kun je toch niet naar die relatie gaan verlangen (als in; serieus bedoeld) terwijl je weet dat dat een trucage was en de werkelijke relatie stukken slechter?
Dan was je toch in die relatie om het beeld, niet om hém? Het zou je zoveel helpen om dat in te zien.
