Omgaan met zelfdoding / nabestaande en betrokkenen

11-09-2009 23:14 170 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben diaantje , ik heb helaas als betrokkene veel ervaring met zelfdoding.

Mijn moeder zit al 22 jaar in een inrichting en heeft meedere pogingen gedaan haar zelf van het leven te beroven.



Mij heeft het getekend, wat is jou verhaal?



En hoe ga je er mee om?
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
Alle reacties Link kopieren
Blijft een onderwerp waar ik liever niet over wil praten maar toch wat wil zeggen als het voorbij komt (heel raar)



Mijn broertje stapte uit het leven toen hij 26 was. Mijn 'geluk' was, en is, dat ik me nooit af heb hoeven vragen waarom hij het gedaan had. Onze jeugd, die je toch nooit helemaal kwijt raakt, was behoorlijk ellendig en daar is het mee begonnen. Slijten doet het na jaren wel wat, triest blijft het. Ik denk er de laatste tijd meer aan, mijn zus is ziek en zal binnenkort overlijden. Deze tijd is zwaar maar ook o zo kostbaar. Mijn broertje was plotseling weg, al verbaasde het me niet, jullie begrijpen wat ik bedoel denk ik.



Afijn, sterkte voor iedereen die het nodig heeft.

Het verdriet wordt minder scherp, echt waar!
Alle reacties Link kopieren
quote:haaasje schreef op 12 september 2009 @ 00:36:

Meiden, mag ik even zeggen dat ik dit een geweldig, openhartig, liefdevol topic vind!

Wat fijn dat iedereen haar hart zo uitstort en liefde vol ontvangen word. Ondanks het onderwerp vind ik het heel positief.



*Diaan, ik heb het gevoel dat het jou heel goed doet. Je hebt je muurtje een ietsje laten zakken voor mijn gevoel.Ik wil me hier graag bij aansluiten,prachtig topic is het,en ik hoop dat nog veel meer mensen hier herkenning vinden ..
Alle reacties Link kopieren
Het valt me idd. op dat dit al gelijk een druk en open topic is. Dat wil wel zeggen dat het een onderwerp is wat veel mensen raakt en dat er behoefte aan is om over te praten.

Ik hoop dat dit topic mag blijven bestaan van de engelen.



Heb even de kracht niet om inhoudelijk te reageren op jullie verhalen. Misschien morgen. Sterkte voor iedereen.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Alle reacties Link kopieren
quote:wild schreef op 12 september 2009 @ 00:39:

Lief van je Diaantje. Ik had vanmiddag op een ander topic twijfels over je precieze mening maar met dit topic maak je duidelijk dat het iets is dat je raakt.



Ik heb er vrede mee hoor, ben opgegroeid tot een prima mens maar af toe raakt het me hoe mensen praten over dit soort onderwerpen. Het zou niet iets moeten zijn waar je over na moet denken, maar helaas is de werkelijkheid vaak anders.

Zoals net als bij jullie allemaal: iedereen heeft een eigen verhaal maar het verdriet blijft hetzelfde.



Of het me raakt, je zou me moeten zien



Ik weet zeker dat ik na vandaag/vanavond een andere diaantje zal zijn!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
Alle reacties Link kopieren
haha, je huilt vast niet zo hard als ik:-)



Een dikke knuffel voor jullie allemaal voor het slapengaan. En één voor jou bij het wakkerworden ikbenik!
anoniem_86313 wijzigde dit bericht op 12-09-2009 00:47
Reden: knuffel toegevoegd
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ook hier is het niet droog....chapeau voor jou Diaantje. Moet je kijken wat er gebeurd als je besluit om niet meer bot en kort door de bocht te zijn. Als je je verhaal verteld en zodoende andere ook de ruimte geeft om hun verhaal te vertellen. Wat een lefvrouw!!!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
Alle reacties Link kopieren
en bedankt voor je liedje, zal het morgen helemaal draaien, schoot nu te vol na de eerste minuut.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
Alle reacties Link kopieren
dank je wel ,lin67



Het voelt goed!

IK heb bewondering , zoveel bewondering voor jullie verhalen

Jullie die geliefden zijn verloren op een verschrikkelijke manier



Fijn dat we ervaringen kunnen uitwisselen

Ik hoop dat we kunnen leren van elkaar!

En vooral kunnen bijstaan en steunen in ons verdriet!
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
Alle reacties Link kopieren
Ag meiden, hulde voor de kleenex. Ook wel effe lekker volgens mijn, als je gewoon even de tranen de vrije loop kan laten!

Wat goed dat al deze mensen hier hun verhaal kwijt durven. Super.

Ik schrik wel echt van de hoeveelheid mensen die in hun directe nabijheid suïcide (pogingen) hebben meegemaakt. Wat komt het toch ontzettend vaak voor.



* toy, heb je nog meer broers en zusjes, of ben je straks "alles kwijt"? Inderdaad, een super zware tijd... heel veel sterkte.



*ikbenik ik snap het helemaal. Laat effe lekker bezinken. Straks lekker slapen. Het kwam een beetje rauw op je dak denk ik. Hou je taai.
Alle reacties Link kopieren
Toytje,Ik dacht even dat je mijn nicht was,omdat je schreef dat je broer 26 was toen hij zich van het leven beroofde,mijn neef was ook 26.maar je zus is ziek,en dat is mijn nicht niet ,gelukkig.Maar ik wil je toch even een dikke virtuele knuffel geven!!



En het klopt wat je zegt het verdriet word minder scherp,zal niet weg gaan,maar ik probeer hem te herinneren zoals hij was als hij vrolijk en goedgezind ergens rond liep.



Het is een prachtig topic.ik voel de warmte en het respect naar elkaar toe.fijn..

Hier zijn ook al wat tranen gevloeid.

ik praat er ook niet zo heel veel over.Het is toch iets wat de mensen een beetje afschrikt,en sommige zijn heel hard in hun oordeel.



Heb net dat liedje geluisterd van Herman van Veen..

om stil van te worden.. Het gevoel dat hij erin legt.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
Alle reacties Link kopieren
Lieve mensen , ik ga proberen te slapen



dank jullie wel voor jullie openhartigheid

het heeft me geraakt, voorgoed



slaap lekker voor straks.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
Alle reacties Link kopieren
Ik ga slapen, maar kom morgen zeker even terug. Al was het maar om even luidkeels te brullen bij jullie verhalen én bij Herman van Veen, prachtig hoe hij het verwoordt!!
Alle reacties Link kopieren
diaantje welterusten....ga zo ook slapen/afstand nemen.



toy ook nog een knuffel voor jou!



Het doet mij ergens zo goed (ondanks de pijn, de mijne en die van jullie) om jullie verhalen te lezen. Ik herken een hoop, voel me wat minder een alien zo! In mijn echte wereld ken ik niemand die hier ervaringen mee heeft.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
Alle reacties Link kopieren
Ik lig inmiddels ook in bed. Ik kom zeker terug hier! Bedankt voor de verhalen en de lieve woorden.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Alle reacties Link kopieren
Ik ga stilletjes aan ook mijn mandje opzoeken..

tot morgen!!
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
Alle reacties Link kopieren
Wat goed dat je zelf een topic hebt geopend Diaan.



voor iedereen hier.



En extra voor Ibi.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
Lin67, heb net de posts nog een keer doorgelezen. En je verhaal is heftig, voor jou een extra knuffel voor het slapengaan! Een alien ben je zeker niet. Per jaar 1500 geslaagde zelfmoordpogingen. So, what are the odds iemand op dit forum tegen te komen....
Alle reacties Link kopieren
Allemaal welterusten lieve mensen. Sweat dreams!
Alle reacties Link kopieren
Wat een heftige en verdrietige verhalen in dit topic, maar ook mooie verhalen. Een vriendin van mij is haar vader een korte tijd terug verloren door zelfdoding en toen heb ik van redelijk dichtbij meegemaakt wat voor impact het heeft gemaakt op haar. De dochter, iemand die er zo ontzettend dichtbij staat.



Twee jaar geleden zat mijn beste vriendin in een depressie. Ze vertelde dat ze iedere dag, wanneer ze 's ochtends weer wakker werd, fantaseerde over hoe ze zelfmoord zou plegen. Vanaf dat moment heb ik geprobeerd zoveel mogelijk bij haar te zijn, mee naar de psychiater, helpen bij praktische dingen, contact leggen met haar ouders, fungeren als praatpaal. Maar toch voel je je zo ontzettend machteloos en bang. Gelukkig is mijn vriendin er op eigen kracht en met behulp van medicatie uit gekomen. Op dit moment lacht het leven haar weer toe... :-)



Ik zou wensen dat alle verhalen zo zouden aflopen. Voor iedereen een goed en fijn leven. Geen leed, geen grijze dagen meer, geen verlammende eenzaamheid. Een virtuele knuffel voor iedereen die te maken heeft gehad met deze verschrikkingen.
Alle reacties Link kopieren
Ja Viada, het is heel pittig als je het van dichtbij mee moet maken. Gelukkig kon jij er zijn voor je vriendin, dat is veel waard.

Ik ben blij dat Diaantje dit topic geopend heeft. Je ziet hoeveel mensen er hunkeren naar een plek waar ze oordeelloos hun verhaal kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:haaasje schreef op 12 september 2009 @ 01:29:

Gelukkig kon jij er zijn voor je vriendin, dat is veel waard.

Gelukkig wel, al denk ik dat de wil/kracht om te blijven leven vanuit de persoon zelf moet komen. Dus je bent en voelt je redelijk machteloos... Heel heftig om dat mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lin67 schreef op 12 september 2009 @ 00:38:

Ik zit al jaren afgekeurd in de wao. Al mijn verzonnen kinderwerelden waarin ik wel belangrijk, mooi en slim was, groots en beroemd zou worden, carrière ging maken, ontwikkelingswerk ging doen, de wereld mooier zou maken, al die dromen hoef ik niet meer te vervullen. Ik ben blij dat ik er gewoon ben, in mijn eigen reële wereld.Dit stukje vind ik zo ontzettend ontroerend...
Alle reacties Link kopieren
Ik zit hier een beetje te staren naar mijn scherm onder het motto: wel of niet reageren?



Mijn moeder heeft wel een zelfmoordpoging gedaan. Godzijdank kwamen mijn vader en ik op tijd de badkamer binnen om haar tegen te houden. Nu, een jaar of 4 later, gaat het veel beter met haar en heeft ze niet meer die zelfmoordwens. Zelf ben ik ook zwaar depressief geweest en heb het zeker overwogen maar mijn ratio heeft me altijd vertelt dat het hormonen zijn die dit soort slechte gedachten teweeg brachten en dat ik er niet naar moest luisteren. Maar soms ben je gewoon zo moe en op, is er geen vreugde meer in het leven, dat doorgaan ook zinloos lijkt en eerder een kwelling dan een goede keus. Het is dan heel moeilijk om toch door te gaan. Maar ja, hier zit ik nog, en ik ben best wel blij dat ik me er niet toe heb laten verleiden.
Alle reacties Link kopieren
Wat een verhalen komen er los zeg, bij zo'n topic. Fijn dat het taboe zo een klein beetje doorbroken wordt.



(en nogmaals sterkte iedereen)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Een vriend van me heeft zelfmoord gepleegd. We waren toen pas 18. Toen kon ik het totaal niet bevatten, achteraf gezien was hij altijd al niet van deze wereld.



Wat eigenlijk veel meer indruk heeft gemaakt was dat er iemand voor de trein sprong waar ik in zat. Details zal ik jullie besparen, maar het is écht niet fijn dat mee te maken.



Verder een dikke voor iedereen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven