Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 17 februari 2017 12:08
vrijdag 17 februari 2017 12:09
Dat hele harde willen ken ik ook.
En het veroordelen nog veel meer. Zo keihard naar mezelf toe. Ik zou het allemaal moeten kunnen hanteren. Het zou zoveel simpeler zijn als alles zo zwartwit was. Oké, zoon is hier, maar is niet mijn verantwoordelijkheid; die van vader. Dat is een klootzak, dus je moet gewoon geen contact meer met hem willen. Je hebt zoveel (cursussen etc.) gedaan in je leven, kun je dan nu nog steeds niet alles gewoon van je afzetten, ook in de nacht? Je weet toch hoe je moet ontspannen? En dat van vroeger, dat is zolang geleden, zit je daar nu nog steeds mee, waar slaat dat op? Kijk vooruit. Geniet.
Ik ben zo blij met wat jullie allemaal schrijven. Dan zie ik niet alleen herkenning, maar ook dat het anders kan. Anders MAG. En nog meer leer ik hier. Maar vooral het samen-zijn is fijn. Het respect naar elkaar toe. Onbekenden via internet, maar het voelt verbonden. Hier voel ik mij niet gek.
En het veroordelen nog veel meer. Zo keihard naar mezelf toe. Ik zou het allemaal moeten kunnen hanteren. Het zou zoveel simpeler zijn als alles zo zwartwit was. Oké, zoon is hier, maar is niet mijn verantwoordelijkheid; die van vader. Dat is een klootzak, dus je moet gewoon geen contact meer met hem willen. Je hebt zoveel (cursussen etc.) gedaan in je leven, kun je dan nu nog steeds niet alles gewoon van je afzetten, ook in de nacht? Je weet toch hoe je moet ontspannen? En dat van vroeger, dat is zolang geleden, zit je daar nu nog steeds mee, waar slaat dat op? Kijk vooruit. Geniet.
Ik ben zo blij met wat jullie allemaal schrijven. Dan zie ik niet alleen herkenning, maar ook dat het anders kan. Anders MAG. En nog meer leer ik hier. Maar vooral het samen-zijn is fijn. Het respect naar elkaar toe. Onbekenden via internet, maar het voelt verbonden. Hier voel ik mij niet gek.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 17 februari 2017 12:10
@ Hanke , bij jezelf is altijd veeel lastiger. Niet te vergelijken, het is waarschijnlijk ook zo'n berg aan nare gevoelens dat je je afvraagt wat het je brengt om het te accepteren. En die hele berg tegelijk accepteren is uberhaupt onmenselijk. Ik weet dat ik elke keer dat ik iets moest accepteren ook iets moest inleveren. Dat was het moeilijkste. Het inleveren gebeurde ook zonder dat ik zag er ergens anders ruimte kwam voor iets nieuws. Het is een beetje als je spullen weggeven zonder zicht op iets nieuws en met lege handen staan. Heel naar dat acceptatie gebeuren en absoluut niet makkelijk.
Doubt kills more dreams than failure ever will
vrijdag 17 februari 2017 12:12
Post 12.05u is voor mij ook heel herkenbaar, Knuffel.
Snow, ik heb even geen zin meer om terug te gaan of zelfs maar te bellen naar de huisarts. Zal echt ook wel protocol zijn, hij zal het niet zomaar zo hebben gedaan. Weet ik veel of 30 slaappillen gevaarlijk kunnen zijn als ik die zou hebben. Dat weet ik niet eens.
Snow, ik heb even geen zin meer om terug te gaan of zelfs maar te bellen naar de huisarts. Zal echt ook wel protocol zijn, hij zal het niet zomaar zo hebben gedaan. Weet ik veel of 30 slaappillen gevaarlijk kunnen zijn als ik die zou hebben. Dat weet ik niet eens.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 17 februari 2017 12:13
quote:Elmervrouw schreef op 17 februari 2017 @ 11:50:
Ik kom net terug van de HA, voor die slaapmedicatie dus.
Nou wat een tegenvaller. Hij wilde me ook nog druppels geven (ze zijn daar nogal van de homeopathie) maar ik zei dat ik niet voor 2 middelen wilde bijbetalen. Schreef hij me slaapmedicatie voor; kom ik bij de apotheek, bleken het maar 5 tabletten te zijn waarvoor ik 14,80 euro moest betalen. Je moet namelijk alles zelf betalen, geen vergoeding. Vroeg ik wat een grotere verpakking kost. 30 stuks kosten 16,03 euro. Nou zeg, wat een verschil.. Ja, huisartsen zijn voorzichtig met slaapmedicatie, zei de apotheekvrouw. Ben weggegaan zonder iets. Stom. FIjn hoor hier in NL, elke maand dure zorgverzekering betalen en vervolgens moet je nog alles zelf betalen. Veel, althans.
EV uk houd mezelf vooor dat ziek zijn duur is.
Kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen gebruik worden door de overheid ilontmoedigd om verslaving te voorkomen. Protocol is idd vaak om 5 stuks in eerste instantie voor te schrijven. Vaak ook al veiligheid omdat je als arts niet altijd meteen in kan schatten of de patiënt zou kunnen overdoseren. Daarin hebben ze een zorgplicht.
Ik baal dat veel is wegbezuinigd. Zorgkosten kún je via de belasting terugkrijgen maar vaak haal je de drempel niet... Vroeger kom je dat wel aftrekken maar tweeverdieners met een riant inkomen maakten ook royaal van de regeling gebruik. En toen werd deze afgeschaft. Ook in andere tegemoetkomingen is gesneden. Bijzondere bijstand mag niet meer aan ziektekosten bijdragen. Dat iszuur. Ziek zijn is niet leuk en het is er de laatste jarenniet leuker op geworden.
Ik kom net terug van de HA, voor die slaapmedicatie dus.
Nou wat een tegenvaller. Hij wilde me ook nog druppels geven (ze zijn daar nogal van de homeopathie) maar ik zei dat ik niet voor 2 middelen wilde bijbetalen. Schreef hij me slaapmedicatie voor; kom ik bij de apotheek, bleken het maar 5 tabletten te zijn waarvoor ik 14,80 euro moest betalen. Je moet namelijk alles zelf betalen, geen vergoeding. Vroeg ik wat een grotere verpakking kost. 30 stuks kosten 16,03 euro. Nou zeg, wat een verschil.. Ja, huisartsen zijn voorzichtig met slaapmedicatie, zei de apotheekvrouw. Ben weggegaan zonder iets. Stom. FIjn hoor hier in NL, elke maand dure zorgverzekering betalen en vervolgens moet je nog alles zelf betalen. Veel, althans.
EV uk houd mezelf vooor dat ziek zijn duur is.
Kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen gebruik worden door de overheid ilontmoedigd om verslaving te voorkomen. Protocol is idd vaak om 5 stuks in eerste instantie voor te schrijven. Vaak ook al veiligheid omdat je als arts niet altijd meteen in kan schatten of de patiënt zou kunnen overdoseren. Daarin hebben ze een zorgplicht.
Ik baal dat veel is wegbezuinigd. Zorgkosten kún je via de belasting terugkrijgen maar vaak haal je de drempel niet... Vroeger kom je dat wel aftrekken maar tweeverdieners met een riant inkomen maakten ook royaal van de regeling gebruik. En toen werd deze afgeschaft. Ook in andere tegemoetkomingen is gesneden. Bijzondere bijstand mag niet meer aan ziektekosten bijdragen. Dat iszuur. Ziek zijn is niet leuk en het is er de laatste jarenniet leuker op geworden.
vrijdag 17 februari 2017 12:14
quote:Elmervrouw schreef op 17 februari 2017 @ 12:12:
Post 12.05u is voor mij ook heel herkenbaar, Knuffel.
Snow, ik heb even geen zin meer om terug te gaan of zelfs maar te bellen naar de huisarts. Zal echt ook wel protocol zijn, hij zal het niet zomaar zo hebben gedaan. Weet ik veel of 30 slaappillen gevaarlijk kunnen zijn als ik die zou hebben. Dat weet ik niet eens.Dat was ik niet.
Post 12.05u is voor mij ook heel herkenbaar, Knuffel.
Snow, ik heb even geen zin meer om terug te gaan of zelfs maar te bellen naar de huisarts. Zal echt ook wel protocol zijn, hij zal het niet zomaar zo hebben gedaan. Weet ik veel of 30 slaappillen gevaarlijk kunnen zijn als ik die zou hebben. Dat weet ik niet eens.Dat was ik niet.
vrijdag 17 februari 2017 12:19
quote:SF_ schreef op 17 februari 2017 @ 12:11:
Ik ben juist heel slecht in het doen alsof het er niet is. Liegen kan ik ook niet goed, hoewel dat soms wel moet (leugentjes om bestwil, om de ander blij te maken).
Ik kan ook moeilijk liegen, je ziet het aan mijn hoofd bijna meteen
Maar ik kan mezelf wel heel goed voor de gek houden. En daardoor er van overtuigd zijn dat er niks aan de hand is, dat het geweldig gaat, dat mijn leven fantastisch is en ik het verleden compleet verwerkt en geaccepteerd heb. Als ik er dan over praat met iemand, geloof ik écht dat het goed met me gaat. Ik lieg tegen mijzelf, maar niet bewust. Ik geloof echt heel snel dat het goed met mij gaat. Dat wil ik namelijk geloven, dat heb ik nodig. Want als ik dan teruggefloten word, zoals afgelopen maanden, dan is er teveel ellende, teveel zooi, waar ik mijn ogen voor moet sluiten. Moet, omdat ik denk dat ik het niet aankan daar bij stil te staan.
Ik ben juist heel slecht in het doen alsof het er niet is. Liegen kan ik ook niet goed, hoewel dat soms wel moet (leugentjes om bestwil, om de ander blij te maken).
Ik kan ook moeilijk liegen, je ziet het aan mijn hoofd bijna meteen
Maar ik kan mezelf wel heel goed voor de gek houden. En daardoor er van overtuigd zijn dat er niks aan de hand is, dat het geweldig gaat, dat mijn leven fantastisch is en ik het verleden compleet verwerkt en geaccepteerd heb. Als ik er dan over praat met iemand, geloof ik écht dat het goed met me gaat. Ik lieg tegen mijzelf, maar niet bewust. Ik geloof echt heel snel dat het goed met mij gaat. Dat wil ik namelijk geloven, dat heb ik nodig. Want als ik dan teruggefloten word, zoals afgelopen maanden, dan is er teveel ellende, teveel zooi, waar ik mijn ogen voor moet sluiten. Moet, omdat ik denk dat ik het niet aankan daar bij stil te staan.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 17 februari 2017 12:22
quote:VivaFleur schreef op 17 februari 2017 @ 12:10:
En die hele berg tegelijk accepteren is uberhaupt onmenselijk. Ik weet dat ik elke keer dat ik iets moest accepteren ook iets moest inleveren. Dat was het moeilijkste. Het inleveren gebeurde ook zonder dat ik zag er ergens anders ruimte kwam voor iets nieuws. Het is een beetje als je spullen weggeven zonder zicht op iets nieuws en met lege handen staan. Heel naar dat acceptatie gebeuren en absoluut niet makkelijk.
Ja, heel goed verwoord VivaFleur... Zo voelt het precies deze periode.
En die hele berg tegelijk accepteren is uberhaupt onmenselijk. Ik weet dat ik elke keer dat ik iets moest accepteren ook iets moest inleveren. Dat was het moeilijkste. Het inleveren gebeurde ook zonder dat ik zag er ergens anders ruimte kwam voor iets nieuws. Het is een beetje als je spullen weggeven zonder zicht op iets nieuws en met lege handen staan. Heel naar dat acceptatie gebeuren en absoluut niet makkelijk.
Ja, heel goed verwoord VivaFleur... Zo voelt het precies deze periode.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 17 februari 2017 12:22
Ik heb deze week een enorme rotweek gehad. Nieuwe therapie is een soort mini hel waarin men onderling ruzie maakt en elkaar naar beneden trapt. En hoe zeer ik als nieuweling ook mijn mond probeerde te houden (met gedachten als bemoei je er niet mee, je kent de geschiedenis niet, je bent nieuw, jij staat hier buiten, ze zitten niet wachten om mijn mening bladibla) is dat me niet gelukt. Ik ben behoorlijk direct geweest in wat ik dacht en vond. Ik sta eigenlijk nog steeds van mezelf te kijken. Ik vond het echt heel eng maar de frustratie zat me zo hoog dat ik inmiddels ook al zoiets had van 'dan zetten jullie me er maar uit en vinden jullie me maar niet aardig'.
Dus nu best trots eigenlijk. Mijn woorden werden uiteindelijk goed opgepakt en hebben rust gebracht
Dus nu best trots eigenlijk. Mijn woorden werden uiteindelijk goed opgepakt en hebben rust gebracht
Doubt kills more dreams than failure ever will
vrijdag 17 februari 2017 12:25
Oh sorry, Snow. Zie hoe warrig ik ben.
Ik woon hier ook nog niet zo lang, dus deze huisarts (er zijn er 4 in de praktijk) kent mij pas van 1 keer kennismaking. En toen heb ik heel zakelijk en nuchter mijn (levens)verhaal in het heel kort verteld. En oh, ik kon het ook zo goed allemaal aan hé. Ik had mijn leven ook zo op orde, ook al woonde ik hier nog maar kort. Ben heel goed in verhalen vertellen. Vroeger zelfs dat niet. Maar nu het gevoel nog. Dat moet ik op een rijtje zien te krijgen. En dat lukt dus niet, want lijf laat me niet slapen en lijf geeft me spanning.
Fijn dat jouw huisarts zo meedenkt, Knuffel. Ik denk dat die uit mijn vorige woonplaats dat ook zou doen.
AD, wordt dat wel vergoed trouwens?
Ik woon hier ook nog niet zo lang, dus deze huisarts (er zijn er 4 in de praktijk) kent mij pas van 1 keer kennismaking. En toen heb ik heel zakelijk en nuchter mijn (levens)verhaal in het heel kort verteld. En oh, ik kon het ook zo goed allemaal aan hé. Ik had mijn leven ook zo op orde, ook al woonde ik hier nog maar kort. Ben heel goed in verhalen vertellen. Vroeger zelfs dat niet. Maar nu het gevoel nog. Dat moet ik op een rijtje zien te krijgen. En dat lukt dus niet, want lijf laat me niet slapen en lijf geeft me spanning.
Fijn dat jouw huisarts zo meedenkt, Knuffel. Ik denk dat die uit mijn vorige woonplaats dat ook zou doen.
AD, wordt dat wel vergoed trouwens?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 17 februari 2017 12:27
vrijdag 17 februari 2017 12:29
Wat knap en wat moedig van je, Fleur!
Ja mooi hé, als je zo positief door jezelf verrast wordt, dat je gewoon meer durft en doet dan je eerder dacht.
(Had ik van de week ook; voor het eerst in een soort leesgroep, en in het gesprek daarna ook mijn gedachten over het gelezen stuk gedeeld.)
Ja mooi hé, als je zo positief door jezelf verrast wordt, dat je gewoon meer durft en doet dan je eerder dacht.
(Had ik van de week ook; voor het eerst in een soort leesgroep, en in het gesprek daarna ook mijn gedachten over het gelezen stuk gedeeld.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 17 februari 2017 12:29
vrijdag 17 februari 2017 12:33
Ja het vreet enorm veel energie maar ik merkte ook dat ik aan energie won toen ik mijn frustraties uitte.
Dus ik heb nu een escape gevonden in dit soort situaties en daar ben ik heel blij mee.
Ben wel bang dat dit zich op een dag tegen me gaat keren.
Maar probeer ik nu niet teveel aan te denken.
Nu een klein feestje vieren.
Dus ik heb nu een escape gevonden in dit soort situaties en daar ben ik heel blij mee.
Ben wel bang dat dit zich op een dag tegen me gaat keren.
Maar probeer ik nu niet teveel aan te denken.
Nu een klein feestje vieren.
Doubt kills more dreams than failure ever will
vrijdag 17 februari 2017 12:37
vrijdag 17 februari 2017 12:39
quote:VivaFleur schreef op 17 februari 2017 @ 12:10:
@ Hanke , bij jezelf is altijd veeel lastiger. Niet te vergelijken, het is waarschijnlijk ook zo'n berg aan nare gevoelens dat je je afvraagt wat het je brengt om het te accepteren. En die hele berg tegelijk accepteren is uberhaupt onmenselijk. Ik weet dat ik elke keer dat ik iets moest accepteren ook iets moest inleveren. Dat was het moeilijkste. Het inleveren gebeurde ook zonder dat ik zag er ergens anders ruimte kwam voor iets nieuws. Het is een beetje als je spullen weggeven zonder zicht op iets nieuws en met lege handen staan. Heel naar dat acceptatie gebeuren en absoluut niet makkelijk.
Precies dit ervaar ik dag aan dag. Mijn hoofd is bang dat ik alleen maar in vermijden en depressie zoeken zit.
Maar IRL krijg ik te horen dat ik er goed uit zie. Dat ik opener en toegankelijker over kom. Mensen dat als prettig ervaren. Er staat minder/ niks meer tussen mij en de ander. Dus in zo verre ben ik de strijd aan het opgeven en is dit wat het me oplevert. Maar veel in mij wil het snappen en de controle ervaren. En dat kan niet
@ Hanke , bij jezelf is altijd veeel lastiger. Niet te vergelijken, het is waarschijnlijk ook zo'n berg aan nare gevoelens dat je je afvraagt wat het je brengt om het te accepteren. En die hele berg tegelijk accepteren is uberhaupt onmenselijk. Ik weet dat ik elke keer dat ik iets moest accepteren ook iets moest inleveren. Dat was het moeilijkste. Het inleveren gebeurde ook zonder dat ik zag er ergens anders ruimte kwam voor iets nieuws. Het is een beetje als je spullen weggeven zonder zicht op iets nieuws en met lege handen staan. Heel naar dat acceptatie gebeuren en absoluut niet makkelijk.
Precies dit ervaar ik dag aan dag. Mijn hoofd is bang dat ik alleen maar in vermijden en depressie zoeken zit.
Maar IRL krijg ik te horen dat ik er goed uit zie. Dat ik opener en toegankelijker over kom. Mensen dat als prettig ervaren. Er staat minder/ niks meer tussen mij en de ander. Dus in zo verre ben ik de strijd aan het opgeven en is dit wat het me oplevert. Maar veel in mij wil het snappen en de controle ervaren. En dat kan niet
