Psyche
alle pijlers
PDD-NOS
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:22
quote:its_simply_me schreef op 30 oktober 2009 @ 22:16:
Ik heb zelf 2 broertjes (inmiddels 18 en 20) met pdd-nos, en het is ze uiteindelijk heel goed vergaan.
heel veel succes met jullie proces
groetjes itsmeDat is ook zo, Itsme! Met goede hulp, begeleiding enzo kunnen deze kinderen als (jong)volwassenen echt wel goed in de maatschappij functioneren. Soms wellicht moet er even wat uitgelegd worden, wat begrip komen, maar als je dat van elkaar weet, gaat het gewoon hartstikke goed!
Ik heb zelf 2 broertjes (inmiddels 18 en 20) met pdd-nos, en het is ze uiteindelijk heel goed vergaan.
heel veel succes met jullie proces
groetjes itsmeDat is ook zo, Itsme! Met goede hulp, begeleiding enzo kunnen deze kinderen als (jong)volwassenen echt wel goed in de maatschappij functioneren. Soms wellicht moet er even wat uitgelegd worden, wat begrip komen, maar als je dat van elkaar weet, gaat het gewoon hartstikke goed!
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:25
Wolletje, herkenning hier. Zoon is ruim 11,5 (jaar dus) en hij heeft PDD-NOS/ADD. Het gaat momenteel best goed, hij heeft het ontzettend naar zijn zin op school (regulier onderwijs, met rugzakje). Hij zal hierna naar een VMBO met leerwegondersteuning gaan (kleine klassen, veel begeleiding, veel structuur).
Qua tips; bied structuur en duidelijkheid, verwacht niet teveel van hem (zeker geen inlevingsvermogen, hoewel dat bij zoon nu wel heel behoorlijk gaat, al dan niet aangeleerd), geniet van zijn gevoel voor humor (taalgrapjes?) en bied veel structuur (koop een familyplanner, met stickers die aangeven wat er gaat gebeuren op welke dag etc.). En koop het boek "Geef me de vijf" (waarin staat dat je altijd moet aangeven Wat er moet gebeuren, Wie het moet doen, Hoe het moet gebeuren, Waar en Wanneer, als je hieraan voldoet is de kans op een mak kind veel groter).
En verder; succes en sterkte met het verwerken. Het is toch een schok, om zo'n bericht te horen.
Qua tips; bied structuur en duidelijkheid, verwacht niet teveel van hem (zeker geen inlevingsvermogen, hoewel dat bij zoon nu wel heel behoorlijk gaat, al dan niet aangeleerd), geniet van zijn gevoel voor humor (taalgrapjes?) en bied veel structuur (koop een familyplanner, met stickers die aangeven wat er gaat gebeuren op welke dag etc.). En koop het boek "Geef me de vijf" (waarin staat dat je altijd moet aangeven Wat er moet gebeuren, Wie het moet doen, Hoe het moet gebeuren, Waar en Wanneer, als je hieraan voldoet is de kans op een mak kind veel groter).
En verder; succes en sterkte met het verwerken. Het is toch een schok, om zo'n bericht te horen.
maandag 2 november 2009 om 10:19
hallo moeders ,
ook hier herkenning. mijn zoon is net 13 geworden en 2 weken gelden de diagnose pdd nos gekregen. ook tekenen van asperger maar op een vlak niet voldoende zodat de psychologe dat niet als diagnose mocht geven.
donderdag hebben we met z'n 3en een gesprek. zoon, psychologe en ik. ben heel benieuwd hoe hij gaat reageren...
ik heb ook altijd het gevoel gehad dat mijn zoon anders is, maar legde vooral de schuld bij mezelf. toen hij net 1 was is zijn vader bij ons weggegaan en daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. zoon was vooral omgeven door volwassenen en dat ging meestal goed. had op school wel veel sociaal emotionele problemen. toch wist hij zich redelijk staande te houden en kwam het er thuis pas "uit".
nu ik de diagnose weet was ik eerst heel erg opgelucht; het ligt niet aan mij.... ik deed het niet zo heel verkeerd... kon vorige week om meer van hem hebben. maar hoe nu verder? wat is het beste voor hem? hoewel ik nu getrouwd ben heb ik toch het gevoel dat ik er alleen voor sta en dat vreet energie...
ik blijf mee lezen en ga ook de sites bekijken die ik hier gezien heb.
dank je!
widajo
ook hier herkenning. mijn zoon is net 13 geworden en 2 weken gelden de diagnose pdd nos gekregen. ook tekenen van asperger maar op een vlak niet voldoende zodat de psychologe dat niet als diagnose mocht geven.
donderdag hebben we met z'n 3en een gesprek. zoon, psychologe en ik. ben heel benieuwd hoe hij gaat reageren...
ik heb ook altijd het gevoel gehad dat mijn zoon anders is, maar legde vooral de schuld bij mezelf. toen hij net 1 was is zijn vader bij ons weggegaan en daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. zoon was vooral omgeven door volwassenen en dat ging meestal goed. had op school wel veel sociaal emotionele problemen. toch wist hij zich redelijk staande te houden en kwam het er thuis pas "uit".
nu ik de diagnose weet was ik eerst heel erg opgelucht; het ligt niet aan mij.... ik deed het niet zo heel verkeerd... kon vorige week om meer van hem hebben. maar hoe nu verder? wat is het beste voor hem? hoewel ik nu getrouwd ben heb ik toch het gevoel dat ik er alleen voor sta en dat vreet energie...
ik blijf mee lezen en ga ook de sites bekijken die ik hier gezien heb.
dank je!
widajo
maandag 2 november 2009 om 10:51
Wolletje!
Wat ontzettend fijn dat jullie er achter zijn gekomen dat hij dit heeft, dit betekent dat jullie hem nu kunnen gaan begeleiden.
In mijn geval "wist" ik dat mijn zoon anders was en heb dit overal aangegeven in de loop der jaren, echter omdat hij met anderhalf jaar diabetes kreeg gooiden ze alle problemen daarop. Mijn zoon is nu 23 jaar, er is aindelijk add geconstateerd op zijn 18e en naar een psychiater verwezen. Hier kwam verder ook nog naar voren dat hij pdd nos en een andere vorm van autisme heeft! Al met al heeft hij hier dus nooit hulp of begrip voor gekregen en juist hier door is hij momenteel een jongen geworden die geen zin in het leven heeft en zo negatief als de neten is. Begrijpelijk natuurlijk maar zo ontzettend zuur voor hem maar zeker ook voor ons als gezin gezien de dingen die we mee gemaakt hebben. Wolletje meisje ik wens jou en je gezin heel veel succes toe in de toekomst en een advies vanuit mijn hert, pak alle hulp aan die je kan!!!
liefs en groetjes van mij.
Wat ontzettend fijn dat jullie er achter zijn gekomen dat hij dit heeft, dit betekent dat jullie hem nu kunnen gaan begeleiden.
In mijn geval "wist" ik dat mijn zoon anders was en heb dit overal aangegeven in de loop der jaren, echter omdat hij met anderhalf jaar diabetes kreeg gooiden ze alle problemen daarop. Mijn zoon is nu 23 jaar, er is aindelijk add geconstateerd op zijn 18e en naar een psychiater verwezen. Hier kwam verder ook nog naar voren dat hij pdd nos en een andere vorm van autisme heeft! Al met al heeft hij hier dus nooit hulp of begrip voor gekregen en juist hier door is hij momenteel een jongen geworden die geen zin in het leven heeft en zo negatief als de neten is. Begrijpelijk natuurlijk maar zo ontzettend zuur voor hem maar zeker ook voor ons als gezin gezien de dingen die we mee gemaakt hebben. Wolletje meisje ik wens jou en je gezin heel veel succes toe in de toekomst en een advies vanuit mijn hert, pak alle hulp aan die je kan!!!
liefs en groetjes van mij.
maandag 2 november 2009 om 18:01
widajo,
ik heb ook echt het idee gehad dat wij/ik het verkeerd deed. mede doordat omgeving zei dat zoon niks mankeerde.....
oowww oplossing, wat naar te lezen zeg dat hij/jij nooit de erkenning hebt gehad....
vreselijk dattie zo negatief in het leven staat. dat doet je moederhart pijn he...
ontzettend veel sterkte ook voor jou, want ook jou situatie gaat niet in de koude kleren zitten
ik heb ook echt het idee gehad dat wij/ik het verkeerd deed. mede doordat omgeving zei dat zoon niks mankeerde.....
oowww oplossing, wat naar te lezen zeg dat hij/jij nooit de erkenning hebt gehad....
vreselijk dattie zo negatief in het leven staat. dat doet je moederhart pijn he...
ontzettend veel sterkte ook voor jou, want ook jou situatie gaat niet in de koude kleren zitten
maandag 2 november 2009 om 20:52
Hallo,
Ik heb 3 kinderen waarvan de oudste 2 (5 en 7) pdd-nos hebben.
Het is een grote schok om zoiets te horen. (ik heb me toch zitten grienen in die spreekkamer daar ) Was ook flink van slag een paar dagen. bij de tweede wist ik er al een stuk meer van, en hadden we het ook wel verwacht..
Wij hebben nu PGB, daar kun je hulp van inkopen zoals middagje of dagje zorgboerderij, ook logeerhuizen kunnen daarvan betaald worden, maar je kan ook iemand inhuren die bij je thuis komt om wat leuks met je zoon te gaan doen.
Het rugzakje gaan we nu aanvragen voor onze zoon van 5, hij zit nog op gewoon onderwijs, maar dat gaat wel moeizaam.
Hebben ze bij de school van jou zoon al een handelingsplan? Want dat willen de mensen waar je het rugzakje aanvraagd wel hebben.. Als je het rugzakje krijgt dan heb je de keus of je hem op het regulier onderwijs wil houden of dat je hem naar het speciaal onderwijs wil doen.
Bij de TOG komt er iemand thuis, om te kijken of het echt zo erg allemaal is, dat gaat met een soort van puntensysteem,
Hier zagen ze de gaten in de muur en deur, de fiets die gesloopt was, en 2 kinderen door het huis denderen, dus dat zat wel goed, heb het gelijk ook met terugwerkende kracht gekregen vanaf het moment van diagnose.
MEE is een aanrader, ze helpen je met alles, vooral met de pgb kunnen ze je goed adviseren en regelen het ook..
Ik heb 3 kinderen waarvan de oudste 2 (5 en 7) pdd-nos hebben.
Het is een grote schok om zoiets te horen. (ik heb me toch zitten grienen in die spreekkamer daar ) Was ook flink van slag een paar dagen. bij de tweede wist ik er al een stuk meer van, en hadden we het ook wel verwacht..
Wij hebben nu PGB, daar kun je hulp van inkopen zoals middagje of dagje zorgboerderij, ook logeerhuizen kunnen daarvan betaald worden, maar je kan ook iemand inhuren die bij je thuis komt om wat leuks met je zoon te gaan doen.
Het rugzakje gaan we nu aanvragen voor onze zoon van 5, hij zit nog op gewoon onderwijs, maar dat gaat wel moeizaam.
Hebben ze bij de school van jou zoon al een handelingsplan? Want dat willen de mensen waar je het rugzakje aanvraagd wel hebben.. Als je het rugzakje krijgt dan heb je de keus of je hem op het regulier onderwijs wil houden of dat je hem naar het speciaal onderwijs wil doen.
Bij de TOG komt er iemand thuis, om te kijken of het echt zo erg allemaal is, dat gaat met een soort van puntensysteem,
Hier zagen ze de gaten in de muur en deur, de fiets die gesloopt was, en 2 kinderen door het huis denderen, dus dat zat wel goed, heb het gelijk ook met terugwerkende kracht gekregen vanaf het moment van diagnose.
MEE is een aanrader, ze helpen je met alles, vooral met de pgb kunnen ze je goed adviseren en regelen het ook..
woensdag 4 november 2009 om 09:59
Ja, dat van de kop in de wind gooien herken ik ook van mijn middelste, de juf moet hem bijvoorbeeld apart aanspreken op een verandering bijv. opruimen en daarna kan ze pas de klas in lichten, anders gaat het helemaal mis, hij kan ook niet stil zitten in de kring en is erg storend aanwezig..Zorgen genoeg dus hier, eigenlijk willen we hem op speciaal onderwijs hebben maar school zegt dat hij daar te goed voor is..
De school moet inderdaad kunnen laten zien wat ze gedaan hebben om je zoon op school te houden, dat doen ze met een handelingsplan..
In een handelingsplan (soort verslag van je zoon) staat wat voor problemen je zoon heeft, hoe hij zich gedraagt, en vooral wat de school eraan doet, dit moeten ze minimaal een half jaar hebben bijgehouden, en dan pas kan er een indicatie komen voor een rugzak, of aanvraag speciaal basisonderwijs (SBO)), als je het rugzakje hebt, kan je kiezen of je hem op regulier onderwijs houdt, of gelijk naar speciaal onderwijs SO) doet, dit is iets anders dan speciaal basisonderwijs..
Misschien wordt TOG per regio verschillend geregeld, maar hier kwam er een hele kritisch kijkende mevrouw langs, die gelijk begon over de voornaam van de oudste (geboortenaam is heel anders dan roepnaam) ze bleef hem ook bij zijn geboortenaam noemen, misschien dacht ze dat we de boel liepen te bedonderen ofzo, was best onaangenaam, ook zei ze dat oudste toch wel goed terugpraatte, toen ik dus zei dat hij wel antwoord geeft, maar niet op wat zij zei, zag je haar kijken, ze snapte er niks van..
Laat het maar op je afkomen, zo'n rugzakje kan geen kwaad in ieder geval..
Heeft je zoon trouwens zo'n test gehad waar zijn iq naar voren kwam? Mijn oudste had 68 en de middelste 80, vooral die 68 schrok ik me helemaal te pletter van, dat betekent dat hij dubbel gehandicapt is, zoals er dan gezegd wordt..
Sterkte vrijdag..
De school moet inderdaad kunnen laten zien wat ze gedaan hebben om je zoon op school te houden, dat doen ze met een handelingsplan..
In een handelingsplan (soort verslag van je zoon) staat wat voor problemen je zoon heeft, hoe hij zich gedraagt, en vooral wat de school eraan doet, dit moeten ze minimaal een half jaar hebben bijgehouden, en dan pas kan er een indicatie komen voor een rugzak, of aanvraag speciaal basisonderwijs (SBO)), als je het rugzakje hebt, kan je kiezen of je hem op regulier onderwijs houdt, of gelijk naar speciaal onderwijs SO) doet, dit is iets anders dan speciaal basisonderwijs..
Misschien wordt TOG per regio verschillend geregeld, maar hier kwam er een hele kritisch kijkende mevrouw langs, die gelijk begon over de voornaam van de oudste (geboortenaam is heel anders dan roepnaam) ze bleef hem ook bij zijn geboortenaam noemen, misschien dacht ze dat we de boel liepen te bedonderen ofzo, was best onaangenaam, ook zei ze dat oudste toch wel goed terugpraatte, toen ik dus zei dat hij wel antwoord geeft, maar niet op wat zij zei, zag je haar kijken, ze snapte er niks van..
Laat het maar op je afkomen, zo'n rugzakje kan geen kwaad in ieder geval..
Heeft je zoon trouwens zo'n test gehad waar zijn iq naar voren kwam? Mijn oudste had 68 en de middelste 80, vooral die 68 schrok ik me helemaal te pletter van, dat betekent dat hij dubbel gehandicapt is, zoals er dan gezegd wordt..
Sterkte vrijdag..
