Psyche
alle pijlers
Stil op het werk
donderdag 14 april 2011 om 13:47
Hallo allemaal,
Loop al jarenlang met een probleem en heb mij er nu maar bij neergelegd dat ik er last van heb. Alleen ben ik zo benieuwd of bezoekers van dit forum zich hierin herkennen en of zij ermee om kunnen gaan. In mijn privé leven ben ik spontane, leuke meid. Heb veel vrienden en ben happy. Op mijn werk voel ik altijd veel blokkades, ben ik stil, serieus en niet mijzelf. Mijn werk doe ik goed, heb altijd prima beoordelingen, vind het werk ook leuk. Toch voel ik mij in de omgang met collega's geblokkeerd. Hoe het komt weet ik niet. Het is iets psychisch denk ik. Als ik ze in mijn privé situatie zou ontmoeten, zou ik goed met ze kunnen, maar op het werk kennen ze mij niet goed. In pauzes zeg ik weinig. Op de één of andere manier durf ik dat niet goed. Als mensen naar mij kijken, word ik rood. Ik zit zenuwachtig te lachen. En waarom? Ik weet het niet. Wel ben ik best vaak onzeker op het werk en bang fouten te maken. Ik ben ook altijd blij als ik weer naar huis mag. Thuis valt er dan weer een last van mij af en voel ik mij weer happy. Heel vreemd, maar ik weet niet meer anders. Ik heb mij er bij neergelegd, maar zou het fijn vinden om reacties te lezen van mensen, die zich hierin herkennen. Want ik ken niemand die zo is als ik......
Loop al jarenlang met een probleem en heb mij er nu maar bij neergelegd dat ik er last van heb. Alleen ben ik zo benieuwd of bezoekers van dit forum zich hierin herkennen en of zij ermee om kunnen gaan. In mijn privé leven ben ik spontane, leuke meid. Heb veel vrienden en ben happy. Op mijn werk voel ik altijd veel blokkades, ben ik stil, serieus en niet mijzelf. Mijn werk doe ik goed, heb altijd prima beoordelingen, vind het werk ook leuk. Toch voel ik mij in de omgang met collega's geblokkeerd. Hoe het komt weet ik niet. Het is iets psychisch denk ik. Als ik ze in mijn privé situatie zou ontmoeten, zou ik goed met ze kunnen, maar op het werk kennen ze mij niet goed. In pauzes zeg ik weinig. Op de één of andere manier durf ik dat niet goed. Als mensen naar mij kijken, word ik rood. Ik zit zenuwachtig te lachen. En waarom? Ik weet het niet. Wel ben ik best vaak onzeker op het werk en bang fouten te maken. Ik ben ook altijd blij als ik weer naar huis mag. Thuis valt er dan weer een last van mij af en voel ik mij weer happy. Heel vreemd, maar ik weet niet meer anders. Ik heb mij er bij neergelegd, maar zou het fijn vinden om reacties te lezen van mensen, die zich hierin herkennen. Want ik ken niemand die zo is als ik......
donderdag 14 april 2011 om 14:40
Ik herken me wel in je verhaal. Tijdens mijn 1e baan begon ik tegelijk met anderen in een traineegroep. Omdat we allemaal nieuw waren, schepte dat een band. Toen ik overstapte naar baan 2, kwam ik in jouw situatie terecht. Het werk ging lekker, maar de klik met mijn collega's miste. Het waren aardige mensen en er kwamen ook echt wel mensen een praatje maken, maar het bleef oppervlakkig. Sommigen kenden elkaar al jaren en ik voelde me daar niet tussen passen. Alsof je als buitenstaander ineens een groep binnendringt, waar iedereen alles van elkaar weet en ik niets. Het was echt niet zo dat ze niet voor mij open stonden of ik voor hen, maar ik bleef er een beetje bijhangen. Het bleef daarom ook bij praatjes over het weer, het afgelopen teamuitje, etc. Nu, tijdens mijn huidige baan, is dat totaal anders. Ook hier kennen sommigen elkaar al heel lang, maar vanaf dag 1 is iedereen heel open. Heb hier echt het gevoel dat ik gezellige collega's heb, waardoor ik veel mondiger ben en ook mijn grappige kant durf te laten zien. Dat doe ik alleen als ik me op mijn gemak voel...
donderdag 14 april 2011 om 16:05
Ik heb al erg veel banen gehad en ik weet dat het aan mijzelf ligt. Hier zijn de mensen echt heel aardig, niemand heeft kapsones ofzo...Ik denk dat het idd een soort faalangst is. Ik heb ook al tig cursussen gevolgd; assertiviteit. Maar ik denk dat het iets is, wat je wel wil veranderen, maar het hoort bij je. Al wil ik er natuurlijk nog altijd graag vanaf!
vrijdag 15 april 2011 om 07:11
vrijdag 15 april 2011 om 08:36
Ik herken het wel, bij mij hangt het heel erg af bij wat voor type mensen ik ben. Bij de een voel ik me gelijk op mijn gemak en ben ik sociaal en gezellig terwijl ik bij een andere groep stil kan zijn en niet wetend wat te zeggen. Denk dat het bij ook wel iets te maken kan hebben met faalangst, je vrienden die kennen je door en door en daar hoef je je niet anders voor te doen terwijl je dat gevoel op de werkvloer wellicht wel hebt.
