Suikerverslaafd

eensch HTFC

quote:mimama schreef op 31 juli 2010 @ 19:08:

Ik heb een maand lang geen toegevoegde suiker gegeten en ben toen 8 kilo afgevallen. Suiker is echt de snelste dikmaker, en suiker laten staan is ook de makkelijkste manier om af te vallen Vervangen door fruit, vooral appels, daarin zit ook suiker maar veel minder.



Wat ook een aanrader is, is het boek Waarom Franse vrouwen niet dik worden van Mireille Guiliano, als je tenminste van koken en lekker eten houdt.Eén van de hoofdpunten van dat boek is juist dat het onzin is om een hele voedingsgroep te mijden.

^^

Over wat mimama zegt, ik moet het blijven herhalen, maar afvallen of aankomen blijft een calorie verhaal, niet een suiker dit of vet dat verhaal. Als jij afvalt dan heb je blijkbaar calorieën weggehaald, in dit geval, heb je een boel calorieën weggelaten door al je suikers te mijden. Je kon hetzelfde bereiken door opeens dezelfde calorieën uit vet te mijden.



En over dat suiker de snelste dik-maker is valt te discussiëren, elke calorie teveel (of dat nou vet, carb of eiwit is) is een dikmaker. En elk 'macro' heeft zijn voordeel en nadeel. Zo heeft vet nauwelijks invloed op je insuline niveau, maar daarin tegen weer een lager thermisch effect. Koolhydraten en eiwit weer effect op insuline, maar weer hoger thermisch effect (vooral eiwit).

Schommelingen in je bloedsuikerspiegel is heel normaal, het wordt een ander verhaal als dat extreme wisselingen zijn, dan spreek je van suikerziekte en dat is vrij makkelijk aan te tonen door een arts. Heb je geen suikerziekte dan is er met je bloedsuikerspiegel helemaal niks mis

quote:Sun76 schreef op 01 augustus 2010 @ 08:22:

Bedankt voor jullie verhalen/tips!

@ Neerlandaise: wat een herkenning zeg, jouw verhaal. Ik vind mezelf in het dagelijkse leven ook een sterke vrouw, maar voel me echt een slappeling wat betreft mijn drang naar suiker.

Ik ben er wel achter dat ik aan het vechten ben tegen de telkens enorme pieken & dalen in mijn bloedsuikerspiegel. Bedankt daarom Pien 252 voor de tip van het boeken "Grip op koolhydraten". Heb het boek gisterenavond besteld, want volgens mij is het een goed hulpmiddel om mijn bloedsuikerspiegel onder controle te krijgen.Ben benieuwd wat je van het boek vindt, en of het wat voor je kan zijn!

Ik heb het ook. Maar probeer het te bedwingen door andere soorten lekkers te verzinnen, dus taarten zonder suiker maken (die dan uit elkaar vallen) of me te storten op aardbeienkwark of komkommer met yoghurtsausjes. Geeft lang niet altijd de bevrediging die je zoekt, maar als je eenmaal achterover zakt met je volle maag, vraag je je af: waarom die behoefte? En ben je blij met jezelf dat je het op een andere manier heb opgelost. Want die drang, die blijft volgens mij. of je moet geld hebben voor een hypnosesessie waarin je 1) of ontdekt wat er achter die zoet-drang zit, 2) of geprogrammeerd wordt om die drankg om te zetten in iets beters (ik zie het al voor me: de drang tot snaai wordt omgezet in schoonmaken, hmmm, dat zou voor mij wel goed zijn! )

Ik ga ook dat boek zoeken.

quote:Christiane04 schreef op 31 juli 2010 @ 18:21:

Vanwege gezondheidsklachten ben ik nu eens aan het proberen om volkomen suikerloos te eten. Dat wil zeggen: toegevoegde suiker (ik eet wel vers fruit).

Ik doe dit nu een maand. Vond het heel moeilijk want was ook min of meer suiker verslaafd. Het komt simpelweg neer op zelfdiscipline. Als jij naar de winkel rijdt, kun je ook tegen jezelf zeggen: nee ik doe dit niet. Ik ben sterker. Ben je dat niet, dan heb je dus niet genoeg zelfdiscipline.

Probeer je zoetbehoefte op een andere manier te realiseren. Door zelf verse smoothies te maken. Mij helpt dat als ik suikersnoepneiging krijg.



Ik eet nu een maand suikerloos en heb gisteravond 1 m&m-etje gegeten. En goor dat ik het vond. Mierzoet. Terwijl ik ook wel eens een hele zak heb opgegeten.Het verschil tussen toegevoegde suiker en natuurlijke suiker is helemaal niet zo groot. Suiker is suiker.

Helemaal suikervrij / loos eten bestaat niet. In vrijwel elk product zit wel suiker verwerkt, maar de geraffineerde suikers kun je wel vermijden.

Dus geen koekjes, gebak, snoep etc. Zo'n suikerverslaving hou je ook in stand doordat je bloedsuikers over de gehele dag teveel schommelen, daardoor wordt de vraag naar suikers steeds groter.

Als je al mindert (helemaal stopt) met het eten van producten waar overduidelijk veel suikers in verwerkt is, zul je merken dat de behoefte aan die suikers óók afneemt.

Je moet wel even door dat rotte moment heen vind ik.

Zelf leef ik al een aantal jaartjes zo suikervrij mogelijk, maar heel af en toe ga ik mijn boekje te buiten (vooral tegen de tijd dat ik ongesteld moet worden). Ik laat me dan gewoon een dag lekker helemaal gaan aan alles wat ik lekker vind en waar ik me soms maandenlang van onthouden heb.

Ik weet dat ik me niet schuldig hoef te voelen en pak mezelf de volgende dag weer bij de lurven en kan er vervolgens weer een poosje tegen.

Daarnaast heb ik nu een andere manier ontdekt om de endorfines door mijn lijf te laten stromen. Een paar keer per week loop ik een uurtje hard, krijg dan datzelfde lekkere gevoel als dat ik van een heerlijk gebakje zit te smullen.

Alleen dat sporten is wat gezonder voor mijn lijf, maar zorgt voor dezelfde gelukshormonen als wat je (tijdelijk) hebt met het eten van suiker.



Je zou het niet als een excuus mogen gebruiken, maar opvoeding heeft bij mij hier een grote rol in gespeeld. Snoep werd bij ons thuis overal voor gebruikt: pijn, troost, verdrietjes.

Het heeft mij een echte emotie eter gemaakt. Gelukkig heb ik dat nu aardig in de hand.



Ik heb gelezen dat elk mens bepaalde gevoelige genen heeft voor een bepaald type verslaving.

Mijn pa had overgewicht en hield van snoepen, mijn broer en ik idem dito.

Bij mijn moeders kant is alcohol een hot item. Haar vader (mijn opa) is door alcoholvergiftiging overleden. Mijn moeders zus was alcoholiste en de gehele familie van moederskant lust er wel eentje. Zelf begin ik er doelbewust niet aan

Natuurlijk kan het ook aangeleerd gedrag zijn, iets wat je misschien van je ouders overneemt.