Therapie: wanneer is het genoeg?

25-09-2018 22:13 21 berichten
Afgelopen jaar was vrij pittig. Ik was in Juli begonnen met cognitieve therapie, dit heb ik ongeveer 5 maanden gedaan. Tegelijk had ik toen een assertiviteitscursus gevolgd. Vervolgens nog systeemtherapie om mijn man en mij beter te laten communiceren en daarna nog eens groepsschematherapie. Een paar weken geleden was de laatste sessie, waarin we dan mochten kiezen om door te gaan of te stoppen. Ik wilde doorgaan, want dacht dat ik nog niet klaar was.

Nu is dus vorige week de nieuwe cyclus begonnen. Ik ben doorgegaan met een aantal groepsleden en een aantal nieuwe zijn erbij gekomen, maar het valt me zo tegen om weer opnieuw zo'n cyclus door te gaan. Vorige week weer de kennismaking, dat ik dacht pffh, wat doe ik hier nu eigenlijk weer? Ik vond het heel zwaar, niet vanwege mezelf, maar gewoon het idee dat ik wéér de uitleg krijg, wéér allemaal verhalen aan moet horen terwijl het met mijzelf eigenlijk naar verhouding best goed gaat.

Wanneer weet je nou of je er klaar voor bent om te stoppen met therapie, of je voldoende hebt geleerd om er zelf bovenop te komen? Ik twijfel enorm of ik ver genoeg ben gekomen, tijdens de vorige cyclus is niet alles aan de orde gekomen. En ergens heb ik ook de angst dat ik mezelf overschat, dan kan ik ook niet zomaar zeggen ik begin opnieuw...
Alle reacties Link kopieren
Even met je behandelaar contact opnemen wat zij er van vindt?
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
Alle reacties Link kopieren
Is het een optie om dit met je regiebehandelaar te bespreken?

Soms hoeft ook niet alles aan bod te komen, als je weet welke valkuilen je hebt en hoe je er mee om moet gaan, dan kun je ook kijken of je het zelf kan. Je moet jezelf ook niet onderschatten natuurlijk.
Namensgebruikersnaam schreef:
25-09-2018 22:18
Even met je behandelaar contact opnemen wat zij er van vindt?
Ik heb geen echte behandelaar meer. En bij de therapie moet alles in de groep worden besproken, maar aangezien de helft mij niet kent voelt dat behoorlijk nutteloos eigenlijk.
chocolol schreef:
25-09-2018 22:20
Is het een optie om dit met je regiebehandelaar te bespreken?

Soms hoeft ook niet alles aan bod te komen, als je weet welke valkuilen je hebt en hoe je er mee om moet gaan, dan kun je ook kijken of je het zelf kan. Je moet jezelf ook niet onderschatten natuurlijk.
Daar maar ik me dus zorgen om. Ik had vorige week een behoorlijke dip maar ben er wel weer zelf uitgekomen. Dus ja, is het dan geluk of wijsheid? Ik weet het niet
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
25-09-2018 22:23
Daar maar ik me dus zorgen om. Ik had vorige week een behoorlijke dip maar ben er wel weer zelf uitgekomen. Dus ja, is het dan geluk of wijsheid? Ik weet het niet

Wat zou voor jou die zekerheid geven dat je wel geloofd dat je het zelf kan?
Alle reacties Link kopieren
Je zegt dat een aantal groepsleden dezelfde zijn als uit de vorige groep. Zou je het gevoel wat je nu hebt over de nieuwe cyclus in kunnen brengen om te bespreken? Het lijkt me dat dit sowieso iets is wat je moet bespreken in de groep omdat je een beslissing wil gaan nemen om wel of niet door te gaan, wat je toch kenbaar zou moeten gaan maken op een of andere manier aan de groep.

Soms kan het ook goed zijn om een tijdje te stoppen met de therapie en te ervaren hoe het gaat zonder therapie als je het gevoel hebt daar klaar voor te zijn, meestal mag je ook een tijdje stoppen bij therapie en kan je afspraken maken om binnen een x aantal weken toch de therapie weer op te starten vanaf waar je bent gebleven, zonder weer het hele aanmeldtraject etc door te gaan.

stoppen met therapie gaat meestal in fases en heeft een afbouw.
Alle reacties Link kopieren
Denk dat nu een moment is om te stoppen en evt kiezen voor een ander alternatief?
Risico kan zijn dat alles voor niets was... je kunt ook jezelf beloven dat je afmaakt waar je aan begonnen bent en daarna een ander behandeling gaat doen of de proef aan gaat..
Alle reacties Link kopieren
Ik lees mee. Ik heb ook best het e.e.a. gedaan. Wat ervoor heeft gezorgd dat ik tot veel inzichten ben gekomen. Daar begint het natuurlijk mee. Maar daarna zou je je ingesleten patronen en manier van denken zelf moeten gaan corrigeren... en dat blijkt keer op keer heel moeilijk te zijn. Dus loop je daar in vast, probeer je weer iets nieuws... en vervolgens moet je weer dat hele proces door van je hele verhaal doen en begint het weer met die inzichten. Ik zou zeggen, skip dat oneindige getherapie, geef jezelf oefeningen om lief voor jezelf te zijn, uit je comfortzone te komen, wat dan ook belangrijk voor jou(w aandachtspunten) is... en evalueer eens in de zoveel tijd wat er wel/niet goed is gegaan. En natuurlijk kun je dan best dingen te horen krijgen die je al hebt gehoord... Maar dan heb je ten minste wel het idee dat er wat gebeurt.

Ik snap heel goed dat je de energie van weer opnieuw zo'n groep niet meer kunt opbrengen. Het is best wel intensief, ieders verhaal plaatsen bij de juiste persoon, de emoties, de plek die je inneemt in de groep. Ik heb er zelf vooral van geleerd dat iedereen met vaak dezelfde problematiek worstelt... de een is alleen verder in het proces dan de ander of heeft een ander overlevingsstrategie aangeleerd. Zeker als je zelf niet zo ver bent, kun je veel leren van de ontwikkeling van een ander. Maar als je zelf al wel wat verder bent, dan kost het je veel in verhouding tot wat het je oplevert.
Alle reacties Link kopieren
Stoppen!
Je bent een grote meid en kunt vast, net zoals iedereen zelf je eventuele problemen wel oplossen.
Niemand is perfect, gaat het ook niet worden, dus roeien maar met de riemen die je hebt.
Alle reacties Link kopieren
Vertrouwen in de toekomst zonder therapie, kun je misschien het best zelf krijgen/hebben. In die zin dat dat ook weer een stap is die je moet maken in zelfstandigheid. Anderen kunnen je hier zeker wel bij helpen door vragen te stellen zodat het misschien wat duidelijker voor je (zelf) wordt of het kan lukken. Het is toch van grote betekenis als jij je zelf kan bevestigen en niet dat de therapie stopt omdat iemand het vertrouwen er wel in heeft dat het goed gaat terwijl je zelf nog steeds twijfelt?. Kijk wat plan B kan zijn als het je toch echt niet lukt: waar kun je hulp krijgen? Zodat je wat zekerheid inbouwt voor de grote stap. Veel succes!
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
Alle reacties Link kopieren
Het is altijd even een investering om mensen te leren kennen. Over 2-3 maanden ken je ze wel en is het niet meer nutteloos.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Herkenbaar

Ik ben.ook al lang met psychologen bezig. Niet dat ik t gevoel heb beter te zijn. Juist niet. Maar het doet niks
Ik heb angst en blijf dat houden. Het wordt niks minder. Dus ik ben nu op t punt dat stoppen mss de beste optie is
Dat gemaild naar de huidige.psycholoog
Ik heb wel nog contact met een spv er

Als jij denkt dat je het zonder wil.proberen zou ik dat gewoon doen
Misschien mail contact hebben over hoe het gaat in het begin
Weerstand kan juist iets heel zinvols zijn om te onderzoeken in de therapie. Weerstand staat namelijk vaak voor iets anders en komt ook heel vaak voor wanneer groepen veranderen. Maar bespreek dit anders in de groep in plaats van buiten de groep. Wat wil JIJ nog halen in de therapie? Je bent niet voor niets doorgegaan. Los van de groep en wie erin zit, wat is voor JOU belangrijk de komende tijd in therapie. Wat wil jij anders hebben wanneer je stopt?
Wat jammer dat je zo weinig baat hebt bij de therapie, Vivajaline. Wat voor therapie is het en is er dan geen alternatief dat misschiwn wel zou helpen?

Hier is het probleem gelukkig niet dat het niet helpt. Ik had meerdere 'problemen' en het eerste ding waar ik aan wilde werken is wel echt heel erg verbeterd. Deze cyclus wilde ik aan andere dingen gaan werken.

Ik weet ook niet echt of ik de therapie niet meer nodig heb of dat ik er erg tegenop kijk om wéér mijn verhaal te moeten vertellen. We moesten tijdens de vorige groep namelijk dat ook doen en dan werd alles op een soort spreadsheet gezet, en diezelfde van vorige keer moet ik nu weer gaan gebruiken en in de tussentijd is het nodige verandert en wil ik me ook op andere aspecten focussen en dit houdt me tegen.

Misschien zit dat me eigenlijk nog wel het meeste dwars
Nu cgt
Hiervoor o.a emdr en exposure en kort pmt
Ook klinisch gezeten maar dat was vooral gericht op ptss
Maar in de kliniek kreeg ik meer klachten en zelfs een psychose dus dat was de oplossing zeker niet

Fijn dat het je wel geholpen heeft
tu1nhek schreef:
26-09-2018 18:51
Weerstand kan juist iets heel zinvols zijn om te onderzoeken in de therapie. Weerstand staat namelijk vaak voor iets anders en komt ook heel vaak voor wanneer groepen veranderen. Maar bespreek dit anders in de groep in plaats van buiten de groep. Wat wil JIJ nog halen in de therapie? Je bent niet voor niets doorgegaan. Los van de groep en wie erin zit, wat is voor JOU belangrijk de komende tijd in therapie. Wat wil jij anders hebben wanneer je stopt?
Ik heb het zelf ook geprobeerd, om te bepalen welke modus erachter zit. Het enige dat ik kan ontwarren is een klein beetje veeleisende ouder, die graag verder wil gaan ipv weer opnieuw beginnen bij het begin. Maar dat lijkt me ergens ook niet gek in dit geval, eigenlijk.

Wat ik anders wilde (toen ik stopte met de vorige cyclus) was een baan vinden die bij me past, vertrouwen hebben in die baan. En ik heb dus vorige week een baan aangeboden gekregen en heb er eigenlijk al vertrouwen in merk ik. :bonk:
snorriemorrie schreef:
26-09-2018 22:05
Ik heb het zelf ook geprobeerd, om te bepalen welke modus erachter zit. Het enige dat ik kan ontwarren is een klein beetje veeleisende ouder, die graag verder wil gaan ipv weer opnieuw beginnen bij het begin. Maar dat lijkt me ergens ook niet gek in dit geval, eigenlijk.

Wat ik anders wilde (toen ik stopte met de vorige cyclus) was een baan vinden die bij me past, vertrouwen hebben in die baan. En ik heb dus vorige week een baan aangeboden gekregen en heb er eigenlijk al vertrouwen in merk ik. :bonk:
.
Heb je je weerstand in de groep besproken? Veranderingen in de groep kunnen vaak een onbewust gevoel van onveiligheid geven. Aan de andere kant is het ook heel logisch dat je weer moet wennen, dat je nog niet weet wat je aan mensen hebt, dat je niet je hele hebben en houden met vreemden wil delen, dat je misschien de flow mist waar je in zat met een groep die meer op elkaar ingespeeld was. Een nieuwe groep heeft tijd nodig om weer vertrouwd te zijn. Maar nieuwe mensen bieden ook nieuwe interacties en nieuwe kansen.

Misschien is het ook wel tijd om naar een afronding toe te werken? Dat is vaak ook al een heel proces. En gefeliciteerd met je nieuwe baan, je hebt een hoop stappen al gezet zo te lezen!
Ja, klopt. Ik heb echt enorm hard gewerkt de vorige 20 sessies. Ik ben rijlessen gaan volgen, opnieuw op zoek gegaan naar een baan, ik heb meer afstand genomen van mijn ouders en ben me daarin minder afhankelijk gaan opstellen....

Ik vind het lastig hoe ik nu moet omgaan met de rest van de groep. Tenslotte weet je al wat er allemaal nog aan bod gaat komen. Het voelt alsof je iets voor de tweede keer gaat doen wat anderen nog niet hebben gedaan en je wilt het ergens niet verpesten voor de ander door dingen te 'spoileren', maar als ik dat niet doe dan heb ik het gevoel dat ik mijn eigen proces in de weg zit? Ik ga niet al die technieken en dingen die ik heb geleerd nu weer loslaten omdat de rest van de groep het nog niet gebruikt?

OK shit, er word dus wel daadwerkelijk iets getriggerd. Bedankt voor het luisteren allemaal, ik weet opeens dat er dus inderdaad wel wat getriggerd wordt van vroeger waar ik misschien wel of misschien niet mee aan de slag moet maar ik zal het idd wel gaan bespreken in de groep.
Ik zou het echt bespreken in de groep inderdaad (en dus ook met de therapeuten daar). Zij kennen jou (of zijn het nieuwe therapeuten?) en dit onderwerp zal misschien ook vaker aan bod komen. Dat idee dat je het 'verpest' voor anderen hoeft misschien ook niet. Waarom zou je niet ruimte in mogen (moeten!) nemen voor jouw proces? Zijn er ongeschreven regels daarover? Of zitten die regels vooral in jouw hoofd? Ah...ik lees dat het je zelf ook was opgevallen ;-D

Vaak is het goed om nog even door te gaan als dingen goed gaan, je hoeft niet meteen weg als het goed met je gaat. Gun jezelf de tijd waarin je misschien ook soms achterover mag zitten, dat alles mag bezinken en stabiliseren. Afronden is echt ook een proces vaak. Mooi om te lezen dat je al zo veel hebt bereikt en dit alles aangepakt hebt, zal niet altijd een makkelijke tijd zijn geweest!
Nee klopt, en misschien zit daar ook nog wel iets; niet weer opnieuw daar doorheen willen gaan, maar misschien hoeft dat ook helemaal niet en is dit juist een tijd om de puntjes op de I te zetten. :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven