Psyche
alle pijlers
Toch niet verwerkt of verwerk je het gewoon nooit?
donderdag 30 oktober 2025 om 08:36
Zonder teveel op detail in te gaan: vroeger wat meegemaakt, lang geleden maar wel veel gevolgen gehad, en door allerlei nieuws op dit moment merk ik dat ik er weer veel last van heb.
Ik heb hier echt geen zin in en ik dacht eerlijk gezegd dat ik er wel boven stond. Niet dus..
Het onderwerp is momenteel ook bijna niet te ontlopen, het wordt nu echt overal besproken. Ik zou dan misschien hier even niet moeten komen, geen nieuws volgen, geen bepaalde tv programma's moeten volgen en geen mensen moeten spreken. Tegelijkertijd wil ik het wel weer volgen omdat ik bepaalde dingen toch wil weten en ik er herkenning uithaal. Sommige dingen worden nu beter gezien en uitgelegd dan 30 jaar geleden en dat bevestigd mijn gevoel weer. (Blijkbaar heb ik dat toch nodig, die overtuiging?)
Het is nogal een dubbelgevoel want ik voel me er ook echt niet best door.
Herkennen mensen dit en hoe ga je ermee om, om ervoor te zorgen dat je het niet teveel op jezelf betrekt?
Ik heb hier echt geen zin in en ik dacht eerlijk gezegd dat ik er wel boven stond. Niet dus..
Het onderwerp is momenteel ook bijna niet te ontlopen, het wordt nu echt overal besproken. Ik zou dan misschien hier even niet moeten komen, geen nieuws volgen, geen bepaalde tv programma's moeten volgen en geen mensen moeten spreken. Tegelijkertijd wil ik het wel weer volgen omdat ik bepaalde dingen toch wil weten en ik er herkenning uithaal. Sommige dingen worden nu beter gezien en uitgelegd dan 30 jaar geleden en dat bevestigd mijn gevoel weer. (Blijkbaar heb ik dat toch nodig, die overtuiging?)
Het is nogal een dubbelgevoel want ik voel me er ook echt niet best door.
Herkennen mensen dit en hoe ga je ermee om, om ervoor te zorgen dat je het niet teveel op jezelf betrekt?
donderdag 30 oktober 2025 om 08:41
Het is niet raar dat iets wat volledig verwerkt lijkt, ineens opspeelt als het ineens veel in het nieuws is. Dan blijkt dat de oude wond toch weer open gaat.
Heb je er te veel last van, dan zou ik er wat gesprekken aan wijden met een hulpverlener.
Heb je er te veel last van, dan zou ik er wat gesprekken aan wijden met een hulpverlener.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
donderdag 30 oktober 2025 om 08:54
Niks geks aan toch, als je er zo mee wordt geconfronteerd? Je schrijft dat je er geen zin in hebt, en dacht dat je er boven stond. Dat klinkt ook alsof je je ertegen verzet. Dat maakt het over het algemeen moeilijker. Je voelt nu eenmaal iets, als je dat kunt accepteren en er meer ruimte voor kunt maken, helpt dat je waarschijnlijk meer dan het weg te willen hebben of zelfs vinden dat het er niet mag zijn (want zo klinkt: "er boven staan" voor mij). Sterkte!
donderdag 30 oktober 2025 om 08:54
donderdag 30 oktober 2025 om 09:01
Het verwerken van iets wat je hebt mee gemaakt, betekent niet dat het weg is. Dat iets heb je echt mee gemaakt. Dat was echt. De lading en emoties heb je verwerkt.
Doordat het nu veel in het nieuws is, wordt je je weer bewust van wat er is gebeurd.
Accepteren dat het je herinnert aan wat er vroeger is gebeurd, helpt al veel tegen de last.
Zoiets als: ja het is gebeurd, en ja het was heel vervelend maar ik hoef er nu geen last meer van te hebben.
Doordat het nu veel in het nieuws is, wordt je je weer bewust van wat er is gebeurd.
Accepteren dat het je herinnert aan wat er vroeger is gebeurd, helpt al veel tegen de last.
Zoiets als: ja het is gebeurd, en ja het was heel vervelend maar ik hoef er nu geen last meer van te hebben.
donderdag 30 oktober 2025 om 09:03
Ik ben inderdaad een beetje van het wegstoppen. En dat gaat normaal prima. Maar nu is het zo enorm vergelijkbaar, dat het me niet lukt. Tegelijkertijd vind ik het ook zo stom van mezelf en schaam ik me er zelfs voor dat zoiets lang geleden blijkbaar nog steeds kan opspelen.
Inderdaad een goeie om het te accepteren dat het bij mij hoort. Ik ga Fontein even opzoeken.
Inderdaad een goeie om het te accepteren dat het bij mij hoort. Ik ga Fontein even opzoeken.
donderdag 30 oktober 2025 om 09:18
Hier nog een ( misschien wel met wat anders qua probleem) aantal zeer nare dingen meegemaakt en daar ook best veel therapie voor gehad door de jaren heen. Maar denk dat getriggerd worden nooit helemaal weg gaat.
Vroeger nog wel eens weken gehad dat ik niet getriggerd werd door nieuws of verhalen van mensen die je kent, het is niet alleen media.
Het is qua dat wel veranderd. En ik vind het goed dat er wel eindelijk goed veel in het nieuws is. Ook al heb ik er ook echt last van. En ben ook veranderd, de schaamte is weg en verdriet erover is bijna weg.
Maar heb wel pure boosheid over dat er geen bal lijkt veranderen, eerder de verkeerde kant op. Dus ben aan het zoeken hoe ik die boosheid kan gebruiken voor verandering. Want dat is denk ik het enige wat verlichting zou geven bij mij, weten dat je niet alleen bent, bepaalde organisaties en stichtingen die bezig zijn met verandering gaan steunen met geld of andere diensten.
Vroeger nog wel eens weken gehad dat ik niet getriggerd werd door nieuws of verhalen van mensen die je kent, het is niet alleen media.
Het is qua dat wel veranderd. En ik vind het goed dat er wel eindelijk goed veel in het nieuws is. Ook al heb ik er ook echt last van. En ben ook veranderd, de schaamte is weg en verdriet erover is bijna weg.
Maar heb wel pure boosheid over dat er geen bal lijkt veranderen, eerder de verkeerde kant op. Dus ben aan het zoeken hoe ik die boosheid kan gebruiken voor verandering. Want dat is denk ik het enige wat verlichting zou geven bij mij, weten dat je niet alleen bent, bepaalde organisaties en stichtingen die bezig zijn met verandering gaan steunen met geld of andere diensten.
donderdag 30 oktober 2025 om 09:24
Jezelf er niet om veroordelen hoor. Dit soort dingen zit zo diep, dat je met ratio en verstand het niet kan overrulen. Het enige wat je kan doen is erkennen dat dit een oude wond is, een gevoelige plek die geraakt kan worden.
Voor mij helpt het om te erkennen dat het kind dat je ooit was altijd in je zit, met alles wat ze heeft meegemaakt. Aan jou de keuze of je haar wil (leren) zien en dragen, of dat je haar wegdrukt.
Voor mij helpt het om te erkennen dat het kind dat je ooit was altijd in je zit, met alles wat ze heeft meegemaakt. Aan jou de keuze of je haar wil (leren) zien en dragen, of dat je haar wegdrukt.
donderdag 30 oktober 2025 om 09:26
donderdag 30 oktober 2025 om 10:06
Ik wil jullie niet quote want dat vind ik andersom, in dit geval, ook niet fijn.
Miss: vervelend dat jij dit ook zo ervaart. Hoe je het beschrijft, herken ik het ook.
Bijtie; klopt wat je zegt: proberen de boosheid/frustraties om te zetten. Ik heb toevallig eergisteren een dame inderdaad een spiegel voorgehouden. Zonder mijn eigen verhaal daarin mee te nemen. En dat werkte wel.
Gonnie; je hebt helemaal gelijk! Ergens wil ik er gewoon niet aan dat ik na zo'n lange tijd er nog/weer last van heb en het me zelf niet lukt om het goed te verwerken.
Miss: vervelend dat jij dit ook zo ervaart. Hoe je het beschrijft, herken ik het ook.
Bijtie; klopt wat je zegt: proberen de boosheid/frustraties om te zetten. Ik heb toevallig eergisteren een dame inderdaad een spiegel voorgehouden. Zonder mijn eigen verhaal daarin mee te nemen. En dat werkte wel.
Gonnie; je hebt helemaal gelijk! Ergens wil ik er gewoon niet aan dat ik na zo'n lange tijd er nog/weer last van heb en het me zelf niet lukt om het goed te verwerken.
donderdag 30 oktober 2025 om 10:27
wanneer het iets is wat gebeurd is toen je nog jong was, dan kan het heel goed zijn dat je brein het niet voldoende verwerkt heeft. Je hersenen zijn dan nog in ontwikkelingsfase en gebeurtenissen kunnen dan niet optimaal "weg geschreven" zijn.
Helaas kan je het verleden niet veranderen, je kan wel leren om er beter mee om te gaan. Het is gebeurd, maar het is hopelijk wel mogelijk dat jij controle houdt over hoe je er mee omgaat. Het is geen kwestie van "er boven staan". Het is iets wat helaas bij je hoort, het is gebeurd.
Misschien is het een idee om er hulp bij de zoeken. Zodat je beter leert hoe met deze emoties om te gaan. Niet om het feit te bagatelliseren, maar een goede coping mechanisme aan leert dat je de herinneringen je niet zo aangrijpen.
Helaas kan je het verleden niet veranderen, je kan wel leren om er beter mee om te gaan. Het is gebeurd, maar het is hopelijk wel mogelijk dat jij controle houdt over hoe je er mee omgaat. Het is geen kwestie van "er boven staan". Het is iets wat helaas bij je hoort, het is gebeurd.
Misschien is het een idee om er hulp bij de zoeken. Zodat je beter leert hoe met deze emoties om te gaan. Niet om het feit te bagatelliseren, maar een goede coping mechanisme aan leert dat je de herinneringen je niet zo aangrijpen.
donderdag 30 oktober 2025 om 10:49
Verwerken betekent niet dat je iets dat je hebt meegemaakt vergeet en dat het nooit meer pijn zal doen. Verwerken betekent dat dat wat er is gebeurt onderdeel is geworden van wie je bent, zonder dat je dat verder in de weg zit. Dat je geen destructief gedrag vertoont, dat je niet telkens de verkeerde partners uitzoekt, dat je wel in een auto durft te stappen, dat je niet telkens terug valt in een depressie, dat je vriendschappen aan kan gaan, dat je wel op reis durft, dat je niet overmatig sport., dat je jezelf niet als minderwaardig ziet, dat je.... (vul willekeurig voorbeeld in). Dat je kan werken, leven en gelukkig zijn.
Maar soms moet je er door iets aan denken. En ben je er weer verdrietig en boos over. En dat geeft helemaal niets. Het is ook erg wat er is gebeurd.
Maar soms moet je er door iets aan denken. En ben je er weer verdrietig en boos over. En dat geeft helemaal niets. Het is ook erg wat er is gebeurd.
donderdag 30 oktober 2025 om 11:01
Dat idd, maar soms lukt dat niet allemaal of helemaal.Mariejan schreef: ↑30-10-2025 10:49Verwerken betekent niet dat je iets dat je hebt meegemaakt vergeet en dat het nooit meer pijn zal doen. Verwerken betekent dat dat wat er is gebeurt onderdeel is geworden van wie je bent, zonder dat je dat verder in de weg zit. Dat je geen destructief gedrag vertoont, dat je niet telkens de verkeerde partners uitzoekt, dat je wel in een auto durft te stappen, dat je niet telkens terug valt in een depressie, dat je vriendschappen aan kan gaan, dat je wel op reis durft, dat je niet overmatig sport., dat je jezelf niet als minderwaardig ziet, dat je.... (vul willekeurig voorbeeld in). Dat je kan werken, leven en gelukkig zijn.
Maar soms moet je er door iets aan denken. En ben je er weer verdrietig en boos over. En dat geeft helemaal niets. Het is ook erg wat er is gebeurd.
Soms kan je niet meer werken of wil je helemaal geen relatie aangaan, misschien wel nooit meer. En dan is het kijken wat je wel kan en wil ook prima.
donderdag 30 oktober 2025 om 11:23
donderdag 30 oktober 2025 om 11:47
Ik was al 2 dagen aan het proberen mijn topic te schrijven en steeds alles weer weggehaald. Ik ben blij dat ik vandaag heb doorgezet want alles wat jullie schrijven, is zo raak en heb ik echt wat aan. In mijn omgeving wil ik het niet kwijt dus dan is dit een goed alternatief.
Ik ga het even laten bezinken en nadenken hoe ik het verder ga oppakken. Maar het heeft me nu al wel wat lucht gegeven. Dank!!
Ik ga het even laten bezinken en nadenken hoe ik het verder ga oppakken. Maar het heeft me nu al wel wat lucht gegeven. Dank!!
donderdag 30 oktober 2025 om 12:45
Ach Mousse28 wat naar hè dat je zo ineens teruggeworpen wordt door de ervaringen uit een verleden. Weet dat praten helpt dus goed dat je dat hier doet.
Mijn eigen ervaring (misschien helpt het je)
Toen voor de eerste keer de metoo beweging op gang kwam werd ik overdonderd door wat dat met mij deed. Ik werd zonder aankondiging en zonder dat ik daar invloed op had teruggenomen naar mijn eigen ervaringen. Ik was boos en verdrietig en net als jij wilde ik dat het wegging want het was al zo lang geleden, ik had het toch verwerkt?
Ik heb toen geleerd dat het altijd een blauwe plek blijft die op elk moment getriggerd kan worden.
Toen het proces van Ali begon gebeurde ongeveer hetzelfde al wist ik nu dat dit wel ging komen en met een soort duivels genoegen verslond ik die dagen alle tweets van Saskia Belleman. Ik wilde allemaal bevestiging dat de man in kwestie veroordeeld zou worden. Alsof het mijn proces was, ik haalde daar voldoening uit. Ook niet de meest gezonde weg.
Nu zijn we (voor mij) bij deel 3 aanbeland met Marco en voor het eerst is het rustig in mij. Ik volg het een beetje maar kijk meer naar het gedrag van de man en het juridische stuk. Niet meer vanuit boosheid en de hang dat iemand gestraft moet worden.
En waarom het nu anders is dan toen? Ik denk dat ik het nog meer verwerkt en geaccepteerd heb. Dat de blauwe plek niet meer paars is maar blauw en hopelijk wordt deze met de jaren nog geel. En als dat niet zo is is dat wat het is. Ik heb geaccepteerd wat mijn ervaringen zijn.
Ik hoop dat jouw blauwe plek met de jaren ook zal verkleuren. Ik wens je daarbij heel veel mildheid en zelfliefde
Mijn eigen ervaring (misschien helpt het je)
Toen voor de eerste keer de metoo beweging op gang kwam werd ik overdonderd door wat dat met mij deed. Ik werd zonder aankondiging en zonder dat ik daar invloed op had teruggenomen naar mijn eigen ervaringen. Ik was boos en verdrietig en net als jij wilde ik dat het wegging want het was al zo lang geleden, ik had het toch verwerkt?
Ik heb toen geleerd dat het altijd een blauwe plek blijft die op elk moment getriggerd kan worden.
Toen het proces van Ali begon gebeurde ongeveer hetzelfde al wist ik nu dat dit wel ging komen en met een soort duivels genoegen verslond ik die dagen alle tweets van Saskia Belleman. Ik wilde allemaal bevestiging dat de man in kwestie veroordeeld zou worden. Alsof het mijn proces was, ik haalde daar voldoening uit. Ook niet de meest gezonde weg.
Nu zijn we (voor mij) bij deel 3 aanbeland met Marco en voor het eerst is het rustig in mij. Ik volg het een beetje maar kijk meer naar het gedrag van de man en het juridische stuk. Niet meer vanuit boosheid en de hang dat iemand gestraft moet worden.
En waarom het nu anders is dan toen? Ik denk dat ik het nog meer verwerkt en geaccepteerd heb. Dat de blauwe plek niet meer paars is maar blauw en hopelijk wordt deze met de jaren nog geel. En als dat niet zo is is dat wat het is. Ik heb geaccepteerd wat mijn ervaringen zijn.
Ik hoop dat jouw blauwe plek met de jaren ook zal verkleuren. Ik wens je daarbij heel veel mildheid en zelfliefde
Soms denk ik zo diep dat ik vissen voorbij zie zwemmen.
donderdag 30 oktober 2025 om 13:40
donderdag 30 oktober 2025 om 13:41
Helemaal mee eens.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
donderdag 30 oktober 2025 om 14:34
Otje en Azura ook bedankt.
In de loop van de jaren zijn er voor mij ook meerdere triggers geweest maar dan betrok ik het veel minder op mezelf. Waarschijnlijk omdat die zaken zo anders waren en ik het makkelijker los kon zien van mijn verleden.
Nu heeft de zaak zoveel raakvlakken waardoor ik het teveel betrek op mezelf en allerlei frustraties naar boven komen.
In de loop van de jaren zijn er voor mij ook meerdere triggers geweest maar dan betrok ik het veel minder op mezelf. Waarschijnlijk omdat die zaken zo anders waren en ik het makkelijker los kon zien van mijn verleden.
Nu heeft de zaak zoveel raakvlakken waardoor ik het teveel betrek op mezelf en allerlei frustraties naar boven komen.
donderdag 30 oktober 2025 om 14:43
Ja en dan is logisch dat je er meer last van hebt. Relatieve milde triggers kan ik tegenwoordig goed handelen. Maar grote, dat geeft reacties. Ik heb mijn trauma grotendeels verwerkt, maar dit zijn dingen die erbij horen. En dat is kut. Wees mild naar jezelf. Sta toe om te voelen wat je voelt en te denken wat je denkt. Ga er niet tegen vechten. Geef jezelf rust.Mousse28 schreef: ↑30-10-2025 14:34Otje en Azura ook bedankt.
In de loop van de jaren zijn er voor mij ook meerdere triggers geweest maar dan betrok ik het veel minder op mezelf. Waarschijnlijk omdat die zaken zo anders waren en ik het makkelijker los kon zien van mijn verleden.
Nu heeft de zaak zoveel raakvlakken waardoor ik het teveel betrek op mezelf en allerlei frustraties naar boven komen.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
donderdag 30 oktober 2025 om 15:34
Met de kennis van nu toch wat vollediger erkennen dat ik toentertijd veel meer tekort ben gedaan was heel pijnlijk, maar geeft inmiddels ook rust.
In je berichten lees ik een beetje dat je weinig geeft aan je gevoelens om er te zijn en dat je onbewust ook een waardeoordeel hebt over je gevoelens. Ook herkenbaar en op dat vlak stappen zetten ervaar ik als waardevol
In je berichten lees ik een beetje dat je weinig geeft aan je gevoelens om er te zijn en dat je onbewust ook een waardeoordeel hebt over je gevoelens. Ook herkenbaar en op dat vlak stappen zetten ervaar ik als waardevol
donderdag 30 oktober 2025 om 19:23
Dit zeg je goed. Ik veroordeel mezelf om deze gevoelens. Vind het stom van mezelf dat ik het als "een grote meid" me nog laat raken.Prei schreef: ↑30-10-2025 15:34Met de kennis van nu toch wat vollediger erkennen dat ik toentertijd veel meer tekort ben gedaan was heel pijnlijk, maar geeft inmiddels ook rust.
In je berichten lees ik een beetje dat je weinig geeft aan je gevoelens om er te zijn en dat je onbewust ook een waardeoordeel hebt over je gevoelens. Ook herkenbaar en op dat vlak stappen zetten ervaar ik als waardevol
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
