Triggers opzoeken?

Ik denk vooral 'wat onveilig heeft die therapeut het voor jou gemaakt!'. Voor mezelf sprekend: ik heb het nodig dat er een stevige vertrouwensband is, voordat ik mezelf kwetsbaar kan laten zien. En van daaruit kan ik werken aan mijn triggers.

Ik zou wel naar een volgende afspraak gaan, maar dan om te bespreken wat deze laatste sessie met jou heeft gedaan. Een goede therapeut luistert daarnaar en past dingen aan.

Als antwoord op je laatste vraag: nee, ik denk niet dat triggers ooit weggaan, die liggen opgeslagen in ons brein. Ik heb nu wel hoop dat ik er niet meer door wordt overgenomen.
Ik ben nu aan het lezen in het boek "De levende erfenis van trauma transformeren" van Janina Fisher.

Ik zou een andere therapeut zoeken.

Danae schreef: ↑

08-06-2025 10:08

Ik zou een andere therapeut zoeken.

Ik ook. Is dit normaal gedrag voor een therapeut? Op mij komt het zeer onprofessioneel over. (En ik zou pislink zijn).

Ik denk dat een therapeut een prima kan hebben om iemand it de tent te lokken als andere methoden niet hielpen en dat weglopen ervan vermoedelijk precies is waar jij mee aan de dag moet..

Maar echt beoordelen kan natuurlijk niet op basis van zo'n korte stukje

Maak de therapie af, nu kom je blijkbaar aan je pijn en dit is precies wat er aangepakt moet worden.

Ik vind het advies om een andere therapeut te zoeken vreemd en ook de stelling dat je therapeut onveilig zou zijn, we weten helemaal niet wat het behandelplan is. We weten wel dat in jou iets getriggerd wordt waarvoor je nu precies hulp wilt hebben.

Spiri123 schreef: ↑

08-06-2025 10:27

Ik ga het boek eens opzoeken, dank je. En ja, zo zie ik het ook dat triggers niet meer weg gaan. Ze horen bij mij. En dat is oké.

Een trigger is geen ding op zichzelf. Jij bent de trigger, als je je probleem hebt aangepakt zal je minder last hebben van deze gevoeligheden.

Een kwartier lang op iemand inbeuken totdat hij/zij helemaal helemaal kapot is?

Wat is dat voor ziek gedoe?!

Absoluut een andere psych zoeken, dit kan echt niet

Edit; ik blijf bij mijn mening, voor mij zou dit absoluut niet okay zijn. Zwaar schadelijk zelfs.

Het gaat echter niet om mij, en ik weet natuurlijk niet waarom de psych dit zo heeft aangepakt. Uitleg hierover krijgen is het minste naar mijn mening

Triggers zijn moeilijk te elimineren. Dat kan tijd kosten. Waar je wel kan aan werken is om op verstandelijk niveau de situaties eens te bekijken en alles in vraag te stellen, om dan na een tijd te beseffen dat je de enige bent die heel deze situatie zelf creëert . Jij bent de enige die betekenis kan geven aan een gebeurtenis. In waarheid is de wereld neutraal. Ik ga nog altijd triggers uit de weg omdat ze na jaren nog altijd niet zijn verdwenen. Maar op verstandelijk niveau kan zo goed als niets me nog uit evenwicht brengen.

Iemand volledig triggeren en dan zeggen: 'de tijd is op, het lijkt me goed dat je terugkomt' is geen goede therapie hoor. Zoek een therapeut die je op een verantwoorde manier helpt.

Spiri123 schreef: ↑

08-06-2025 10:46

Ik ga de triggers nu ook uit de weg omdat ik weet dat ze er zijn en niet meer weg gaan. En ik vind dat ik het verdien om liefdevol behandeld te worden. Maar wat op de lange termijn nou het beste voor me is betwijfel ik nog.

wat je daar zegt “ liefdevol behandeld worden”. Dat is Iets waar je minder zou kunnen op focussen. Mijn realiteit is dat ik niet altijd liefdevol behandeld wordt en ook dat ik andere mensen niet altijd liefdevol KAN behandelen. iedereen heeft zijn eigen agenda en rugzak. Wat denk je daar zelf over , nu je die eis stelt om “altijd” liefdevol te worden behandeld?

Hetiswathetis42 schreef: ↑

08-06-2025 11:10

wat je daar zegt “ liefdevol behandeld worden”. Dat is Iets waar je minder zou kunnen op focussen. Mijn realiteit is dat ik niet altijd liefdevol behandeld wordt en ook dat ik andere mensen niet altijd liefdevol KAN behandelen. iedereen heeft zijn eigen agenda en rugzak. Wat denk je daar zelf over , nu je die eis stelt om “altijd” liefdevol te worden behandeld?

Maar daar valt toch ook aan te werken met een zachtzinniger therapeut? Dat in het leven niet iedereen lief is, is evident en daar moeten we allemaal mee leren omgaan. De vraag is hoe zinvol het is om dat te doen met een therapeut die vol de beuk erin zet en er een confronterend rollenspel van maakt. Mij lijkt het vernederend en onnodig kwetsend.

Claire45 schreef: ↑

08-06-2025 11:16

Maar daar valt toch ook aan te werken met een zachtzinniger therapeut? Dat in het leven niet iedereen lief is, is evident en daar moeten we allemaal mee leren omgaan. De vraag is hoe zinvol het is om dat te doen met een therapeut die vol de beuk erin zet en er een confronterend rollenspel van maakt. Mij lijkt het vernederend en onnodig kwetsend.

Ik denk dat die therapeut net de confrontatie opzoekt om te kunnen triggeren. Ze proberen om bij de emoties te komen.

ik ben nooit naar een therapeut of psycholoog geweest. ik vind dat niet de juiste aanpak om alle verhalen maar te blijven herhalen en in stand te houden.

Hetiswathetis42 schreef: ↑

08-06-2025 11:24

Ik denk dat die therapeut net de confrontatie opzoekt om te kunnen triggeren. Ze proberen om bij de emoties te komen.

ik ben nooit naar een therapeut of psycholoog geweest. ik vind dat niet de juiste aanpak om alle verhalen maar te blijven herhalen en in stand te houden.

Alsof triggeren en dan wegsturen de enige andere manier van therapie is dan alle verhalen blijven herhalen en in stand houden.

Hetiswathetis42 schreef: ↑

08-06-2025 11:10

wat je daar zegt “ liefdevol behandeld worden”. Dat is Iets waar je minder zou kunnen op focussen. Mijn realiteit is dat ik niet altijd liefdevol behandeld wordt en ook dat ik andere mensen niet altijd liefdevol KAN behandelen. iedereen heeft zijn eigen agenda en rugzak. Wat denk je daar zelf over , nu je die eis stelt om “altijd” liefdevol te worden behandeld?

Ja goeie. Ik vind het ook een rare gedachte, want de meeste mensen zijn niet met jou bezig. Het begint ermee dat je jezelf liefdevol behandelt en anderen.

Claire45 schreef: ↑

08-06-2025 11:16

Maar daar valt toch ook aan te werken met een zachtzinniger therapeut? Dat in het leven niet iedereen lief is, is evident en daar moeten we allemaal mee leren omgaan. De vraag is hoe zinvol het is om dat te doen met een therapeut die vol de beuk erin zet en er een confronterend rollenspel van maakt. Mij lijkt het vernederend en onnodig kwetsend.

Je weet het niet. We gaan af op wat TO vertelt. Wellicht is dit heel zachtzinnig gebeurd. Wellicht heeft de zachte aanpak nul effect, wellicht was het heel anders dan TO opvat. Harde aanpak is soms nodig en kan ook best liefdevol zijn.

Claire45 schreef: ↑

08-06-2025 11:16

Maar daar valt toch ook aan te werken met een zachtzinniger therapeut? Dat in het leven niet iedereen lief is, is evident en daar moeten we allemaal mee leren omgaan. De vraag is hoe zinvol het is om dat te doen met een therapeut die vol de beuk erin zet en er een confronterend rollenspel van maakt. Mij lijkt het vernederend en onnodig kwetsend.

Je weet het niet. We gaan af op wat TO vertelt. Wellicht is dit heel zachtzinnig gebeurd. Wellicht heeft de zachte aanpak nul effect, wellicht was het heel anders dan TO opvat. Harde aanpak is soms nodig en kan ook best liefdevol zijn.

Danae schreef: ↑

08-06-2025 11:26

Alsof triggeren en dan wegsturen de enige andere manier van therapie is dan alle verhalen blijven herhalen en in stand houden.

het was idd wat kort door de bocht om het zo te omschrijven

Ik vind het ook te makkelijk/snel geconcludeerd om op basis hiervan te zeggen dat de therapeut geen goed werk verricht. Het valt in ieder geval ook op dat TO het heeft over "niet het goede antwoord geven" op de vraag waarom ze er is. Het gaat niet om goed of fout, het gaat er om dat de therapeut haar waarschijnlijk wil laten inzien dat ze er voor zichzelf zit, dat ze zelf mag nadenken over wat ze eruit wil halen. En therapie is niet leuk, het is soms verrekte zwaar en kan er idd voor zorgen dat je je misschien een tijdje "slechter" voelt dan voorheen, en dat is vaak een afhaakpunt, simpelweg omdat er dingen naar boven komen die je daarvoor nog onder de oppervlakte kon houden. Ik zou in ieder geval bij mezelf te rade gaan waar de neiging tot weglopen vandaan komt, soms is dat nu eenmaal juíst omdat je ergens in wordt geraakt en dat liever niet wil.

Valkia-the-Bloody schreef: ↑

08-06-2025 10:32

Een kwartier lang op iemand inbeuken totdat hij/zij helemaal helemaal kapot is?

Wat is dat voor ziek gedoe?!

Absoluut een andere psych zoeken, dit kan echt niet

Edit; ik blijf bij mijn mening, voor mij zou dit absoluut niet okay zijn. Zwaar schadelijk zelfs.

Het gaat echter niet om mij, en ik weet natuurlijk niet waarom de psych dit zo heeft aangepakt. Uitleg hierover krijgen is het minste naar mijn mening

Ik heb in het verleden therapie gehad en mijn behandelaar legde toen al uit dat een veilige sfeer een must is. Hij legde altijd alles zo helder uit, hoe de psyche werkt, waarom ik op bepaalde manieren reageerde, etc. Hij triggerde mij nooit, hij kon altijd op een veilige manier spiegelen. Maar goed het was ook een uitzonderlijke man. Die heel bewust was van zijn eigen projecties, etc.

Inderdaad lastig iets zinnigs te zeggen op basis van een korte tekst die waarschijnlijk (mede) geschreven is vanuit iets wat in jou geraakt is.

Wat ik me wel afvraag is de reden voor de sessie? Aangezien je schrijft dat je al een tijd best goed in je vel zat. Ging je al die tijd nog naar therapie - hier oordeel ik niet mee - of was het de eerste sessie na een tijd omdat je misschien vond dat je toch nog naar dingen moest kijken? Op zich leest de fase waar je zat/zit best gezond. De aanleiding voor triggers en triggers zelf zullen zoals anderen zeggen waarschijnlijk niet weggaan. De uitdaging is om ze geen of weinig podium te geven, en dat zal de ene keer beter gaan dan de andere, ook afhankelijk van andere dingen die in je leven spelen. Volgens mij geldt dat voor iedereen. Dus op zich kan ik me de vraag wat je komt halen wel voorstellen.

Wat betreft de manier waarop: je kent dit van je therapeut, wat ook maakt dat ik aanneem dat je met die reden naar haar toe gaat. Misschien wel interessant om na te denken over waarom je dat nodig meent te hebben. Is er bijvoorbeeld iets in jou dat vindt dat je zo'n behandeling verdient? Ook omdat je jezelf blijkbaar minderwaardig vindt t.o.v. je vriend. Klinkt als een kritische / straffende kant. Kan het zijn dat je therapeut dit aan het onderzoeken is? Ik zie je ook ergens schrijven over het angstige/kwetsbare kind, is het schematherapie dat je volgt?

Ik heb ook een kant in mijzelf, een soort innerlijke stem die zich graag en makkelijk laat triggeren, die uitspraken doet zoals jouw therapeut. Ik werk bij de schematherapie die ik volg ook met rollenspelen waarin die kant naar voren komt. Al is mijn ervaring dan wel dat de therapeut die kant in mij vragen stelt en ik zelf die kant woorden geef. Dat is ook het meest informatief voor zowel mijzelf als de therapeut. Maar ik weet niet of alle schematherapeuten zo werken, of dat ze bijvoorbeeld ook zelf zo'n rol nemen om jou vanuit het (gezond)volwassen perspectief te laten reageren op die stem? Kan dat de situatie ook geweest zijn, dat de therapeut de rol speelde van jouw kritische/straffende kant? Ik kan me voorstellen dat dat verwarrend en daarmee onveilig kan voelen voor jou als het moeite kost dat onderscheid te maken. Dan zou ik dat benoemen volgende keer, dat je de werkvorm lastig vindt.

Of kan het ook zo zijn, aangezien je al aangeeft dat ze van de confrontatie is, dat ze probeerde bij weerstand of schaamte o.i.d. bij jou in een oefening te doorbreken? Dus eigenlijk ook door die rol van jouw kritische/straffende kant op te pakken, maar dan meer als confrontatietactiek i.p.v. een afspraak voorafgaand aan het rollenspel? Ik vind dat zelf wel riskant en (in potentie) onveilig. Ik heb dat als adolescent meermaals meegemaakt - ik denk dat dat de mores destijds ook was - en het heeft mij beschadigd. Er was een reden dat ik niet naar buiten kon treden en daar is niet naar gekeken, maar mijn grenzen zijn overschreden. Helaas was destijds de hele setting niet veilig genoeg om dat aan te kaarten, maar in jouw situatie zou ik denk ik met de therapeut terugkomen op de werkafspraken. Vragen waarom ze doet wat ze doet, vertellen wat dat bij jou teweegbrengt en kijken hoe verder. Of misschien een andere therapeut zoeken. Of kijken hoe het gaat zonder therapie, aangezien je al handvatten lijkt te hebben en ook in staat lijkt deze in te zetten?

Deze therapeut klinkt niet ok. Het lijkt alsof ze geprobeerd heeft om jou bewust te triggeren door de rol van jouw kritische ouders over te nemen. Maar dat had ze minimaal met je moeten afstemmen, en jij zou dan ook de mogelijkheid moeten hebben om nee te zeggen. Ook is het doel van therapie niet alleen maar om oude emoties omhoog te halen, maar vooral ook om je nieuwe handvaten te geven om daarmee om te gaan. Dus je cliënt op zo'n heftige manier triggeren en dan de sessie ineens afronden klinkt niet verantwoord.

Dat iemand therapeut is betekent niet automatisch dat het ook een goede therapeut is. Ik zou op zoek gaan naar een betere.