Psyche
alle pijlers
Vriendschap's
zaterdag 1 januari 2011 om 21:02
Ik heb een aantal vriendinnen. Los van elkaar, meeste ken ik vrij lang, vele jaren. Geen van hen is n beste vriendin. Meeste hebben wel n andere beste vriendin en ook n relatie of zelfs n kind. Wonen lang niet allemaal in mijn stad. We doen eens in de zoveel tijd leuke dingen samen. Bespreken ook persoonlijke zaken. En ik denk dat als ik echt in de shit zit ze (of de meesten iig) er voor me zijn.
Dan het probleem: ik heb ook regelmatig wel n heel erg close vriendin. Eentje die op dat moment bij mijn levensfase past en waar ik veel mee deel. Deze vriendschappen lopen bijna
allemaal spaak na een tijd. Dit is nu 4x gebeurd. Telkens dient er zich wel weer n nieuw iemand aan waar ik 1,2 of3 jaar intensief mee optrek. Intensiever dan de andere vriendinnen die ik al meer dan 10 of 20jr ken. Maar het lijken wel n soort relaties die op n gegeven moment niet meer werken, en het gaat dan dus ook 'uit'. Soms op heel nare manieren, terwijl t juist n intensieve vriendschap was. Ik heb onlangs weer zo'n breuk mee gemaa
kt en ik weet dat iedereen wel eens gebeurt, maar ik zie n patroon. Ik hoef niet eens al die meiden in dezelfde vorm bij me te houden maar vind t wel heel jammer dat t telkens na n paar jaar tot n breuk leidt. Ik weet niet hoe dit kan. Wil dat wel graag ontdekken zodat t misschien niet weer
gebeurt...
Iemand enig idee? zinnige vragen?
Dan het probleem: ik heb ook regelmatig wel n heel erg close vriendin. Eentje die op dat moment bij mijn levensfase past en waar ik veel mee deel. Deze vriendschappen lopen bijna
allemaal spaak na een tijd. Dit is nu 4x gebeurd. Telkens dient er zich wel weer n nieuw iemand aan waar ik 1,2 of3 jaar intensief mee optrek. Intensiever dan de andere vriendinnen die ik al meer dan 10 of 20jr ken. Maar het lijken wel n soort relaties die op n gegeven moment niet meer werken, en het gaat dan dus ook 'uit'. Soms op heel nare manieren, terwijl t juist n intensieve vriendschap was. Ik heb onlangs weer zo'n breuk mee gemaa
kt en ik weet dat iedereen wel eens gebeurt, maar ik zie n patroon. Ik hoef niet eens al die meiden in dezelfde vorm bij me te houden maar vind t wel heel jammer dat t telkens na n paar jaar tot n breuk leidt. Ik weet niet hoe dit kan. Wil dat wel graag ontdekken zodat t misschien niet weer
gebeurt...
Iemand enig idee? zinnige vragen?
zaterdag 1 januari 2011 om 21:13
Hoi Duivelijntje
Ik herken het, maar denk ook dat het best normaal is. Vriendschappen schijnen in de meeste gevallen ongeveer 7 jaar mee te gaan. Toen ik op kamers zat had ik andere vriendinnen dan toen ik op mezelf ging wonen en een baan kreeg. Ik denk dat je elke levensfase bepaalde mensen aantrekt. Heb ook vriendinnen die ik al meer dan 20 jaar ken en die zijn me ook super dierbaar ook als ik ze soms 2 maand niet zie (vanwege afstand). Die band bestaat zo lang dat hij niet zo kapot gaat.
Maar je kunt altijd eens kritisch kijken naar de reden waarom je vriendschap spaakt loopt. Claim je teveel? Was de koek op? Denk je dat je alles kunt zeggen maar kwets je dan toch? Of misschien past de vriendschap gewoon niet bij je levensfase. Kan van alles zijn....
Bij mij is een lange vriendschap stukgelopen op een verkeerd geinterpreteerde opmerking terwijl er al irritaties waren omdat er minder begrip kwam voor elkaars situatie (zij: gesetteld en vond dat ik dat ideaal ook moest hebben, ik: geirriteerd omdat ik niet wil dat het me opgedrongen word en daarom wat feller). Heb wel mijn best gedaan om het te herstellen maar is niet 100% gelukt, al doet ze niet vervelend, ik mis de vriendschap en ga niet voor een oppervlakkige kennissenband.
Ik herken het, maar denk ook dat het best normaal is. Vriendschappen schijnen in de meeste gevallen ongeveer 7 jaar mee te gaan. Toen ik op kamers zat had ik andere vriendinnen dan toen ik op mezelf ging wonen en een baan kreeg. Ik denk dat je elke levensfase bepaalde mensen aantrekt. Heb ook vriendinnen die ik al meer dan 20 jaar ken en die zijn me ook super dierbaar ook als ik ze soms 2 maand niet zie (vanwege afstand). Die band bestaat zo lang dat hij niet zo kapot gaat.
Maar je kunt altijd eens kritisch kijken naar de reden waarom je vriendschap spaakt loopt. Claim je teveel? Was de koek op? Denk je dat je alles kunt zeggen maar kwets je dan toch? Of misschien past de vriendschap gewoon niet bij je levensfase. Kan van alles zijn....
Bij mij is een lange vriendschap stukgelopen op een verkeerd geinterpreteerde opmerking terwijl er al irritaties waren omdat er minder begrip kwam voor elkaars situatie (zij: gesetteld en vond dat ik dat ideaal ook moest hebben, ik: geirriteerd omdat ik niet wil dat het me opgedrongen word en daarom wat feller). Heb wel mijn best gedaan om het te herstellen maar is niet 100% gelukt, al doet ze niet vervelend, ik mis de vriendschap en ga niet voor een oppervlakkige kennissenband.
zaterdag 1 januari 2011 om 21:25
Ik denk eigenlijk ook wel dat later opgedane vriendschappen, korter duren al kunnen ze nog zo intensief aanvoelen!
Ik heb weleens met een gekke bek tegen een vriendin gezegd die ik al 30 jaar ken: Wanneer ik jou nu zou tegenkomen, weet ik niet eens of ik wel met jou wil omgaan!
Door die 30 jaren vriendschap zijn onze leven zo verweven met elkaar dat ik me het echt niet kan voorstellen wanneer ze er niet is!
Al wonen we al jaren 200 km uit elkaar, wanneer er contact is, zit het goed en pakken we de boel meteen weer op, omdat we elkaar door en door kennen.
Heb ook afgelopen jaren vriendinnen en vrienden gehad en na verloop van tijd liep dat gewoon stuk om diverse redenen. Vaak heel onbenullig en dan kun je proberen het te lijmen, maar ik heb altijd het idee gehad toen: Het boeit me gewoon niet meer zo, wanneer iets kapot gaat om een klein iets...
En dan komt er nieuwe kennis op mijn pad, dat wordt een vriendin en dat kan heel intensief zijn en die momenten pak ik.
Ik heb weleens met een gekke bek tegen een vriendin gezegd die ik al 30 jaar ken: Wanneer ik jou nu zou tegenkomen, weet ik niet eens of ik wel met jou wil omgaan!
Door die 30 jaren vriendschap zijn onze leven zo verweven met elkaar dat ik me het echt niet kan voorstellen wanneer ze er niet is!
Al wonen we al jaren 200 km uit elkaar, wanneer er contact is, zit het goed en pakken we de boel meteen weer op, omdat we elkaar door en door kennen.
Heb ook afgelopen jaren vriendinnen en vrienden gehad en na verloop van tijd liep dat gewoon stuk om diverse redenen. Vaak heel onbenullig en dan kun je proberen het te lijmen, maar ik heb altijd het idee gehad toen: Het boeit me gewoon niet meer zo, wanneer iets kapot gaat om een klein iets...
En dan komt er nieuwe kennis op mijn pad, dat wordt een vriendin en dat kan heel intensief zijn en die momenten pak ik.
zaterdag 1 januari 2011 om 21:28
Het patroon dat ik zie is dat t telkens iemand is met wie ik mij erg verbonden voel en intensief mee optrek. Ook veel persoonlijke dingen mee deel. En na 1,2,3 jaar houdt t op te bestaan. Komen er spanningen, irritaties, soms verkeerde verwachtingen. En dan houdt t op. Over.
Ja ik vind t moeilijk mensen los te laten. Heb ze liever bij me, ook al is t contact oppervlakkiger. Daarmee bedoel ik dat je elkaar dan dus niet echt loslaat maar minder vaak afspreekt. Nu recent n vriendin verloren na flinke ruzie en van haar uit hoog oplopende irritaties. Nu ik dit
schrijf bedenk ik dat voorgaande vriendin die ik
verloor t ook over spanningen had die ze voelde.
Ja ik vind t moeilijk mensen los te laten. Heb ze liever bij me, ook al is t contact oppervlakkiger. Daarmee bedoel ik dat je elkaar dan dus niet echt loslaat maar minder vaak afspreekt. Nu recent n vriendin verloren na flinke ruzie en van haar uit hoog oplopende irritaties. Nu ik dit
schrijf bedenk ik dat voorgaande vriendin die ik
verloor t ook over spanningen had die ze voelde.
zaterdag 1 januari 2011 om 21:31
zaterdag 1 januari 2011 om 21:31
Dank voor jullie reacties. De vriendinnen die ik heel lang ken zouden nu ook geen vriendinnen meer worden. Toch houd ik ze erg graag in m'n leven. Bij nieuwe vrienden zou ik ook graag een andere vorm vinden als de intensievere vorm spaak loopt. Maar blijkbaar It dat er niet in... Misschien til ik er wel te zwaar aan.
Halen jullie dan je schouders op en gaan vrolijk verder na stuklopen vriendschap? Of zijn jullie wel verdrietig?
Halen jullie dan je schouders op en gaan vrolijk verder na stuklopen vriendschap? Of zijn jullie wel verdrietig?
zaterdag 1 januari 2011 om 21:38
Ik heb idd in t verleden wel eens veel te veel verwacht van een vriendin. Toen raakte ik heel erg in de put en vond dat ze er echt voor me moest zijn. Dat kon ze niet opbrengen en dat nam ik haar kwalijk.
Inmiddels verwacht ik veel minder. Heb ik nl wel van geleerd. Ik houd emotioneel wel wat meer afstand. Al ben ik zelf best bereid ver te gaan voor n vriendin. Ik probeer dat niet terug te verwachten.
Inmiddels verwacht ik veel minder. Heb ik nl wel van geleerd. Ik houd emotioneel wel wat meer afstand. Al ben ik zelf best bereid ver te gaan voor n vriendin. Ik probeer dat niet terug te verwachten.
zaterdag 1 januari 2011 om 21:48
zaterdag 1 januari 2011 om 22:04
Wat niet betekent dat ik met andere vriendinnen nul diepgang heb. Maar t voelt anders... Zie ze minder vaak, minder vaak bellen/ mailen etc. Vind ik ook prima, hoeft niet meer. Maar er lijkt altijd wel 1 toch wat specialere vriendin te zijn. Met wie ik dan bijv ook dd feestdagen mee doorbreng of mee op vakantie ga. Die ik als eerste bel als er iets is.
zaterdag 1 januari 2011 om 22:07
quote:Duivelijntje schreef op 01 januari 2011 @ 22:05:
Waarom wil je dat niet? Uit zelfbehoud? Ben je gekwetst geweest?
Is t iets tijdelijks of wil je dat nooit meer?
Nee hoor, niet gekwetst geweest of uit zelfbehoud. Ik ben er eventjes klaar mee. Een overkill aan diepte gehad denk ik .
Ik ben ook een einzelgänger dus dat speelt ook mee.
Waarom wil je dat niet? Uit zelfbehoud? Ben je gekwetst geweest?
Is t iets tijdelijks of wil je dat nooit meer?
Nee hoor, niet gekwetst geweest of uit zelfbehoud. Ik ben er eventjes klaar mee. Een overkill aan diepte gehad denk ik .
Ik ben ook een einzelgänger dus dat speelt ook mee.
