
Wanneer stop je met redden.............
zaterdag 1 maart 2008 om 10:54
Iris, wat een tegenstrijdig bericht van je meid.
Ik bedoel dus niet dat jij dat van jezelf bent, maar dat je ook gezien de voorgeschiedenis in deze situatie wordt gezet.
En JIJ valt hem tegen?
Hij begrijpt dus nog steeds niet daar er meer komt kijken voor een ouderschap dan de helft van de week.
Idd dit zou de kans zijn aan jezelf te werken, maar nee, zoon gaat dreigen omdat je niet reageert zoals hij zou willen, je achilleshiel waarschijnlijk? Omdat hij weet hoe je begaan bent met kinderen?
Meid, ik heb met je te doen, dit wordt dus ook eventjes op je dak geschoven, want reken maar als het geen abortus wordt jij er in betrokken wordt en er voor gaat zorgen. Wat een zorgen weer, he.
Je zou ze toch een schop onder hun kont willen geven, dat ze willen leven zoals ze zelf willen, soit, maar val er anderen niet mee lastig.
Ja sorry, hoor ik zit me hier echt kwaad om te maken, dat onvolwassen gedoe allemaal en jij bent er weer de dupe van en later misschien (als het doorgaat) het kindje.
Snap ik ook goed van die zelfbescherming, moet wel he Iris, heb ik ook, maar bij mij kan er bij een kleinigheidje zo een gat in slaan.
Hopelijk....ja wat is het beste in deze situatie.
Sterkte.
Ik bedoel dus niet dat jij dat van jezelf bent, maar dat je ook gezien de voorgeschiedenis in deze situatie wordt gezet.
En JIJ valt hem tegen?
Hij begrijpt dus nog steeds niet daar er meer komt kijken voor een ouderschap dan de helft van de week.
Idd dit zou de kans zijn aan jezelf te werken, maar nee, zoon gaat dreigen omdat je niet reageert zoals hij zou willen, je achilleshiel waarschijnlijk? Omdat hij weet hoe je begaan bent met kinderen?
Meid, ik heb met je te doen, dit wordt dus ook eventjes op je dak geschoven, want reken maar als het geen abortus wordt jij er in betrokken wordt en er voor gaat zorgen. Wat een zorgen weer, he.
Je zou ze toch een schop onder hun kont willen geven, dat ze willen leven zoals ze zelf willen, soit, maar val er anderen niet mee lastig.
Ja sorry, hoor ik zit me hier echt kwaad om te maken, dat onvolwassen gedoe allemaal en jij bent er weer de dupe van en later misschien (als het doorgaat) het kindje.
Snap ik ook goed van die zelfbescherming, moet wel he Iris, heb ik ook, maar bij mij kan er bij een kleinigheidje zo een gat in slaan.
Hopelijk....ja wat is het beste in deze situatie.
Sterkte.
zondag 2 maart 2008 om 13:21
Jeetje Iris, wat een bericht van je zoon. Je stelt je het a.s. omaschap toch heel anders voor. Maar probeer idd het van je af te zetten tot het 100% zeker zal zijn.
Hier ging het allemaal ff wat minder. Dat kwam overigens niet alleen door oudste. Van de week heeft hij weer een afspraak met psych, de 3e en hopen dat hij nu wel gaat. Hij had iets verkeerd opgevat en was daardoor bewust de 2e afspraak niet nagekomen. Hij had het idee dat hij moest verhuizen (naar een soort begeleid wonen) om voor hulp in aanmerking te komen en dat wil hij absoluut niet. Ik heb hem dat gelukkig wel uit zijn hoofd weten te praten. Hij is tenslotte 22 en tot niets verplicht. Het zou wel veel beter zijn, want hij betaalt best een hoge huur. Maar goed.
De zon schijnt, we zetten de zorgen aan de kant en focussen ons weer op het goede en mooie van het leven.
allemaal.
Hier ging het allemaal ff wat minder. Dat kwam overigens niet alleen door oudste. Van de week heeft hij weer een afspraak met psych, de 3e en hopen dat hij nu wel gaat. Hij had iets verkeerd opgevat en was daardoor bewust de 2e afspraak niet nagekomen. Hij had het idee dat hij moest verhuizen (naar een soort begeleid wonen) om voor hulp in aanmerking te komen en dat wil hij absoluut niet. Ik heb hem dat gelukkig wel uit zijn hoofd weten te praten. Hij is tenslotte 22 en tot niets verplicht. Het zou wel veel beter zijn, want hij betaalt best een hoge huur. Maar goed.
De zon schijnt, we zetten de zorgen aan de kant en focussen ons weer op het goede en mooie van het leven.
allemaal.
zondag 2 maart 2008 om 22:04
Als we niet meer blijven hopen, als is het maar weinig en soms tegen beter weten in waar blijven we dan anders?
Ik vind het herkenbaar hoor wat je schrijft.
En tis toch ook logisch dat we zo gaan denken, wat hebben zo ons dan al niet beloofd.
Jammer van dat misverstand bij jouw zoon, Monissa, ik hoop dat jullie beide zonen naar de psych gaan.
Sterkte ermee
Ik vind het herkenbaar hoor wat je schrijft.
En tis toch ook logisch dat we zo gaan denken, wat hebben zo ons dan al niet beloofd.
Jammer van dat misverstand bij jouw zoon, Monissa, ik hoop dat jullie beide zonen naar de psych gaan.
Sterkte ermee
zondag 9 maart 2008 om 13:57
Hoi meiden,
Hoe gaat het bij jullie?
Hier gaat het wel goed. Zoon had 3e afspraak met psych. en hij was echt van plan te gaan. Belt zij af. Ziek. Zal je altijd zien, ha ha. Hij heeft nu een persoonlijk begeleider gekregen. Dat is dus erg fijn. Maar, die probeert hem steeds te bellen, spreekt berichten in, maar zoonlief heeft geen beltegoed en reageert niet terug. Dat schiet ook niet erg op dus. Gaan zijn pa of ik toch weer als tussenpersoon fungeren. We willen gewoon dat alles op de rails komt en we hem los kunnen laten m.a.w. de verantwoording overdragen.
Fijne zondag verder en liefs allemaal.
Hoe gaat het bij jullie?
Hier gaat het wel goed. Zoon had 3e afspraak met psych. en hij was echt van plan te gaan. Belt zij af. Ziek. Zal je altijd zien, ha ha. Hij heeft nu een persoonlijk begeleider gekregen. Dat is dus erg fijn. Maar, die probeert hem steeds te bellen, spreekt berichten in, maar zoonlief heeft geen beltegoed en reageert niet terug. Dat schiet ook niet erg op dus. Gaan zijn pa of ik toch weer als tussenpersoon fungeren. We willen gewoon dat alles op de rails komt en we hem los kunnen laten m.a.w. de verantwoording overdragen.
Fijne zondag verder en liefs allemaal.
maandag 10 maart 2008 om 14:42
Hallo allemaal,
Zal je net zien, Monissa, jammer jammer.
Idd herkenbaar, hier gaat dat ook zo, weliswaar op een andere manier, maar je wilt het spul op de rails zetten en houden.
Tja, ik denk dat jouw zoon nog verbolgen is op jouw reactie tav zijn vaderschap, Iris.
Goed zo, dat jij je niet voor zn karretje laat spannen, heel knap.
Hier gaat het ook wel zn gangetje. Soms steekt er een unheimisch gevoel bij mij de kop op, kon ik het maar eens meer loslaten. Afgelopen weekend met hem wezen stadten, want binnenkort is hij jarig en ik weet echt niets om te geven, ja geld, maar daar begin ik dus niet aan.
Dus een paar schoenen gescoord en nog een broek, nog wat wezen drinken ergens en dat was het dan. Nog een bekeuring meegegeven (viel wel mee 20 euro). Verder heb ik geen diepgaand gesprek met hem gehad, ik dacht als je wilt praten kom je maar.
Wel gaf hij dan aan dat zn hoofd vol zit, want eigenlijk heeft hij ook geen enkele vorm van privacy waar hij nu bivakkeert, geen eigen (slaap)kamer, tja.
Ok, zo te lezen zijn er bij jullie geen heavy dingen gebeurt, gelukkig maar.
Groetjes
Zal je net zien, Monissa, jammer jammer.
Idd herkenbaar, hier gaat dat ook zo, weliswaar op een andere manier, maar je wilt het spul op de rails zetten en houden.
Tja, ik denk dat jouw zoon nog verbolgen is op jouw reactie tav zijn vaderschap, Iris.
Goed zo, dat jij je niet voor zn karretje laat spannen, heel knap.
Hier gaat het ook wel zn gangetje. Soms steekt er een unheimisch gevoel bij mij de kop op, kon ik het maar eens meer loslaten. Afgelopen weekend met hem wezen stadten, want binnenkort is hij jarig en ik weet echt niets om te geven, ja geld, maar daar begin ik dus niet aan.
Dus een paar schoenen gescoord en nog een broek, nog wat wezen drinken ergens en dat was het dan. Nog een bekeuring meegegeven (viel wel mee 20 euro). Verder heb ik geen diepgaand gesprek met hem gehad, ik dacht als je wilt praten kom je maar.
Wel gaf hij dan aan dat zn hoofd vol zit, want eigenlijk heeft hij ook geen enkele vorm van privacy waar hij nu bivakkeert, geen eigen (slaap)kamer, tja.
Ok, zo te lezen zijn er bij jullie geen heavy dingen gebeurt, gelukkig maar.
Groetjes
donderdag 13 maart 2008 om 21:35
Beste Iris,
Ik weet niet of je je eigen topic nog bekijkt, maar er is een hulpgroep voor familie/vrienden van verslaafden. Ik weet niet precies hoe het heet, maar het komt vanuit Alcoholics Anonymous, daar heb je ook een drugs-variant van (Narcotics Anonymous) en voor de familie/vrienden van verslaafden is er een speciale praatgroep (ik weet alleen even niet hoe die heet, Nar Anon ofzo), waarin je je ei kwijt kan en kunt leren hoe je ermee om moet gaan en hoe je je grenzen kunt stellen, vooral op moeilijke momenten. Contact met lotgenoten doet heel erg goed.
JJ
Ik weet niet of je je eigen topic nog bekijkt, maar er is een hulpgroep voor familie/vrienden van verslaafden. Ik weet niet precies hoe het heet, maar het komt vanuit Alcoholics Anonymous, daar heb je ook een drugs-variant van (Narcotics Anonymous) en voor de familie/vrienden van verslaafden is er een speciale praatgroep (ik weet alleen even niet hoe die heet, Nar Anon ofzo), waarin je je ei kwijt kan en kunt leren hoe je ermee om moet gaan en hoe je je grenzen kunt stellen, vooral op moeilijke momenten. Contact met lotgenoten doet heel erg goed.
JJ
vrijdag 14 maart 2008 om 14:38
Riet, kun je (bij navraag) niet met iemand meerijden?
Want het is erg fijn om ook eens andere verhalen te horen en steun te krijgen.
Deze mensen zitten in hetzelfde schuitje en de begeleiders zijn ook ouders van kinderen die gebruiken (of hebben)Meestal het laatste.
O jee, dat klinkt bekend, wat een stelletje egotrippers weer, anders waag je er een smsje aan, schenk je toch aandacht eraan.
Sterkte ermee.
Want het is erg fijn om ook eens andere verhalen te horen en steun te krijgen.
Deze mensen zitten in hetzelfde schuitje en de begeleiders zijn ook ouders van kinderen die gebruiken (of hebben)Meestal het laatste.
O jee, dat klinkt bekend, wat een stelletje egotrippers weer, anders waag je er een smsje aan, schenk je toch aandacht eraan.
Sterkte ermee.

zaterdag 15 maart 2008 om 12:57
Jeetje, Iris, wat verschrikkelijk.
Natuurlijk kon je dit niet voorkomen, ook al had je het gewild, ik herken de tegenstrijdigheden heel goed.
Laat je kleine meisje desnoods een tekening voor hem maken, om het te verwerken.
Ik hoop echt op een ommekeer.
Iris, ik denk aan je en aan je zoon en jullie allemaal.
Sterkte en een knuffel.
Rietje
Natuurlijk kon je dit niet voorkomen, ook al had je het gewild, ik herken de tegenstrijdigheden heel goed.
Laat je kleine meisje desnoods een tekening voor hem maken, om het te verwerken.
Ik hoop echt op een ommekeer.
Iris, ik denk aan je en aan je zoon en jullie allemaal.
Sterkte en een knuffel.
Rietje
zondag 16 maart 2008 om 12:32
Ik heb nog maar af en toe toegang tot internet...maar jee, Iris, wat schrik ik van je verhaal.
Ik kan niet anders dan je heel veel sterkte en wijsheid wensen....en met jou hopen dat er ergens weer licht verschijnt aan de horizon.
Lullig dat je dochter het heeft moeten zien. Gelukkig praat ze er wel over.
Probeer waar je kan wat rust te pakken, dat maakt het makkelijker te behappen allemaal
Nogmaals, lieverd...denk aan je. Veel sterkte!!!!
Ik kan niet anders dan je heel veel sterkte en wijsheid wensen....en met jou hopen dat er ergens weer licht verschijnt aan de horizon.
Lullig dat je dochter het heeft moeten zien. Gelukkig praat ze er wel over.
Probeer waar je kan wat rust te pakken, dat maakt het makkelijker te behappen allemaal
Nogmaals, lieverd...denk aan je. Veel sterkte!!!!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.