Psyche
alle pijlers
Zo veel stress en eigenlijk weet ik dat het ....
zondag 17 oktober 2010 om 10:52
Ik moet dit verhaal even van mijn af schrijven. Op dit moment heb ik zoveel stress en ik weet eigenlijk dat het nergens nodig voor is maar toch blijft het in mijn hoofd knagen en voel ik me er al weken niet lekker over.
Een aantal jaren geleden ben ik verkracht, na deze gebeurtenis was ik erg bang om zwanger te zijn... Gelukkig was dit niet het geval en werd ik gewoon ongesteld. Nu een aantal jaar verder heb ik weer voor het eerst met je man gevreeen ( geen echte seks omdat ik dit nog niet wilde, te veel herinneringen aan vroeger). Het probleem is dat ik me nu hetzelfde voel als na die verkrachting. Ik maak me druk zwanger te zijn, terwijl ik in mijn achterhoofd weet dat dit niet kan! Het is verschrikkelijk, maar kan het niet van me afzetten. Ik weet dat jullie hier weinig mee kunnen maar ik moet het even van me afschrijven. Sorry!
Een aantal jaren geleden ben ik verkracht, na deze gebeurtenis was ik erg bang om zwanger te zijn... Gelukkig was dit niet het geval en werd ik gewoon ongesteld. Nu een aantal jaar verder heb ik weer voor het eerst met je man gevreeen ( geen echte seks omdat ik dit nog niet wilde, te veel herinneringen aan vroeger). Het probleem is dat ik me nu hetzelfde voel als na die verkrachting. Ik maak me druk zwanger te zijn, terwijl ik in mijn achterhoofd weet dat dit niet kan! Het is verschrikkelijk, maar kan het niet van me afzetten. Ik weet dat jullie hier weinig mee kunnen maar ik moet het even van me afschrijven. Sorry!
zondag 17 oktober 2010 om 10:57
Als je anticonceptie gebruikt en geen echte gemeenschap hebt gehad is de kans dat je zwanger bent zo goed als 0. Maar ik denk dat het wel goed is als je de duidelijk onverwerkte traumatische gebeurtenis gaat proberen te verwerken met de hulp van een psycholoog. Want dit mag niet je sexuele leven blijven verzieken. Dikke knuf
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 17 oktober 2010 om 11:11
Ja ik gebruik de pil, maar ben toch bang dat het op de een of andere manier mis kan gaan terwijl ik als ik met mijn gezonde verstand nadenk dit eigenlijk niet kan, zeker omdat het geen echte seks is geweest.
In die tijd heb ik me merendeel druk gemaakt over een eventuele zwangerschap, mijn hele buik was opgezet van de stress, wat ik nu weer heb. Daarnaast ben ik ook zeker boos en verdrietig geweest maar de angst overheersde en overheerst nu weer:s
In die tijd heb ik me merendeel druk gemaakt over een eventuele zwangerschap, mijn hele buik was opgezet van de stress, wat ik nu weer heb. Daarnaast ben ik ook zeker boos en verdrietig geweest maar de angst overheersde en overheerst nu weer:s
zondag 17 oktober 2010 om 11:37
Als de angst voor een zwangerschap de overhand geeft gehad dan hebben je boosheid en verdriet niet voldoende ruimte gekregen. Een zwangerschap is een hele behapbare angst, een risico dat jou de controle geeft. Immers, als je zwanger bent kun jij beslissen wat je daar mee gaat doen. Houden, weggeven, beëindigen. Dat heeft handen en voeten en biedt weliswaar een dilemma waar je je in vast kunt bijten, maar niet één waarin je verdrinkt. In tegenstelling tot de overweldigende brij aan emoties die gepaard gaan met een verkrachting en waarbij het lijkt alsof je er heel makkelijk kopje onder in kunt gaan.
Ik denk dat je jezelf een groot plezier doet als je met iemand gaat praten die je kan helpen bij het verwerken van je verkrachting.
Als het je lukt zou ik ook met je partner over praten wat er is losgekomen naar aanleiding van jullie vrijpartij. Dat zou je angst voor een zwangerschap weleens heel snel kunnen laten verdwijnen.
Sterkte in ieder geval.
Ik denk dat je jezelf een groot plezier doet als je met iemand gaat praten die je kan helpen bij het verwerken van je verkrachting.
Als het je lukt zou ik ook met je partner over praten wat er is losgekomen naar aanleiding van jullie vrijpartij. Dat zou je angst voor een zwangerschap weleens heel snel kunnen laten verdwijnen.
Sterkte in ieder geval.
zondag 17 oktober 2010 om 11:51
quote:travel24 schreef op 17 oktober 2010 @ 10:52:
Ik moet dit verhaal even van mijn af schrijven. Op dit moment heb ik zoveel stress en ik weet eigenlijk dat het nergens nodig voor is maar toch blijft het in mijn hoofd knagen en voel ik me er al weken niet lekker over.
Een aantal jaren geleden ben ik verkracht, na deze gebeurtenis was ik erg bang om zwanger te zijn... Gelukkig was dit niet het geval en werd ik gewoon ongesteld. Nu een aantal jaar verder heb ik weer voor het eerst met je man gevreeen
( geen echte seks omdat ik dit nog niet wilde, te veel herinneringen aan vroeger). Het probleem is dat ik me nu hetzelfde voel als na die verkrachting. Ik maak me druk zwanger te zijn, terwijl ik in mijn achterhoofd weet dat dit niet kan! Het is verschrikkelijk, maar kan het niet van me afzetten. Ik weet dat jullie hier weinig mee kunnen maar ik moet het even van me afschrijven. Sorry!
Ik moet dit verhaal even van mijn af schrijven. Op dit moment heb ik zoveel stress en ik weet eigenlijk dat het nergens nodig voor is maar toch blijft het in mijn hoofd knagen en voel ik me er al weken niet lekker over.
Een aantal jaren geleden ben ik verkracht, na deze gebeurtenis was ik erg bang om zwanger te zijn... Gelukkig was dit niet het geval en werd ik gewoon ongesteld. Nu een aantal jaar verder heb ik weer voor het eerst met je man gevreeen
( geen echte seks omdat ik dit nog niet wilde, te veel herinneringen aan vroeger). Het probleem is dat ik me nu hetzelfde voel als na die verkrachting. Ik maak me druk zwanger te zijn, terwijl ik in mijn achterhoofd weet dat dit niet kan! Het is verschrikkelijk, maar kan het niet van me afzetten. Ik weet dat jullie hier weinig mee kunnen maar ik moet het even van me afschrijven. Sorry!
zondag 17 oktober 2010 om 11:58
Je weet dat je, realistisch gezien, niet zwanger kunt zijn. Maar de gedachte aan een zwangerschap maakt je bang. Dan kun je toch een zwangerschapstest doen?
Ik besef dat dit de oorzaak van je angsten niet wegneemt, en dat er vele andere stappen nodig zijn om jou weer helemaal gezond & gelukkig te laten functioneren, Maar een negatieve zwangerschapstest is voor nu misschien wel even een fijne geruststelling!
Dikke knuf meis!
Ik besef dat dit de oorzaak van je angsten niet wegneemt, en dat er vele andere stappen nodig zijn om jou weer helemaal gezond & gelukkig te laten functioneren, Maar een negatieve zwangerschapstest is voor nu misschien wel even een fijne geruststelling!
Dikke knuf meis!
zondag 17 oktober 2010 om 12:21
zondag 17 oktober 2010 om 13:31
Helemaal eens met Twinkeling.
Je voelt het als een angst voor een zwangerschap, maar waarschijnlijk is dat slechts de "uitingsvorm" voor alle emoties die je nu hebt. Alle angst, verdriet, boosheid waar je nog geen woorden voor hebt of nog geen uiting voor hebt.
Al doe je 1000 zwangerschapstesten die negatief zijn, dat zal je niet minder bang maken denk ik; puur omdat daar niet de angst zit.
Zou het kunnen dat je in het verleden te makkelijk over de verkrachting bent heengestapt, en daar alsnog met terugwerkende kracht allerlei gevoelens bij hebt, die weer opgeroepen worden nu door het vrijen met een andere man?
Je voelt het als een angst voor een zwangerschap, maar waarschijnlijk is dat slechts de "uitingsvorm" voor alle emoties die je nu hebt. Alle angst, verdriet, boosheid waar je nog geen woorden voor hebt of nog geen uiting voor hebt.
Al doe je 1000 zwangerschapstesten die negatief zijn, dat zal je niet minder bang maken denk ik; puur omdat daar niet de angst zit.
Zou het kunnen dat je in het verleden te makkelijk over de verkrachting bent heengestapt, en daar alsnog met terugwerkende kracht allerlei gevoelens bij hebt, die weer opgeroepen worden nu door het vrijen met een andere man?
zondag 17 oktober 2010 om 13:48
Ik denk inderdaad dat ik toendertijd er weinig aandacht aan heb besteed. Ik heb toen alleen met de huisarts hierover gesproken omdat ik me ervoor schaamde wat er was gebeurd. Later ben ik op advies van de huisarts wel naar een psycholoog geweest, maar dit klikte absoluut niet waardoor ik me niet op me gemak voelde, hierdoor heb ik de sessie gestopt en heb het eigenlijk nooit meer opgepakt. Ik denk dat ik inderdaad op zoek moet gaan naar een andere psycholoog, hoe moeilijk het ook is om alle herinneringen weer op te halen. Maar het blijft inderdaad door mijn hoofd spoken nu. Zoals Kwinky al zegt ik koppel mijn oude gedachtes aan de nieuwe situatie en kan het vooral niet los laten. Ik hoop maar dat deze week gauw voorbij is, dat ik ongesteld wordt en dat ik me daarna kan gaan richten op de verwerking!
zondag 17 oktober 2010 om 14:40
zondag 17 oktober 2010 om 14:55
Veel mensen (bijna alle) onderschatten de werking van ons oerbrein. Seks brengt een enorme emotionele bevrediging teweeg in het oerbrein van een man (vandaar dat ze er zo gek op zijn), maar een gevoel van verlies en risico in het oerbrein van een vrouw (ondanks voorbehoedmiddelen en eventueel genot).
Een verkrachting maakt dat gevoel van verlies en risico natuurlijk heel merkbaar. Ik veronderstel daarom dat jouw oerbrein door die verkrachting blijvend tot je bewuste beleving is doorgedrongen. Zelf vind ik dat zeer gezond, maar als je daardoor bang wordt voor seks binnen je relatie, dan heb je een probleem (en je partner erbij).
Alleen een immens vertrouwen in je partner kan het angstige gevoel verminderen. Maar vertrouwen laat zich niet afdwingen. De tijd zal het dus moeten leren.
Opnieuw zie ik hier een voorbeeld van hoe vérgaand verkrachting ingrijpt in iemands leven. Het is een walgelijke misdaad.
Een verkrachting maakt dat gevoel van verlies en risico natuurlijk heel merkbaar. Ik veronderstel daarom dat jouw oerbrein door die verkrachting blijvend tot je bewuste beleving is doorgedrongen. Zelf vind ik dat zeer gezond, maar als je daardoor bang wordt voor seks binnen je relatie, dan heb je een probleem (en je partner erbij).
Alleen een immens vertrouwen in je partner kan het angstige gevoel verminderen. Maar vertrouwen laat zich niet afdwingen. De tijd zal het dus moeten leren.
Opnieuw zie ik hier een voorbeeld van hoe vérgaand verkrachting ingrijpt in iemands leven. Het is een walgelijke misdaad.
zondag 17 oktober 2010 om 15:02
quote:Frankie33 schreef op 17 oktober 2010 @ 14:55:
Veel mensen (bijna alle) onderschatten de werking van ons oerbrein. Seks brengt een enorme emotionele bevrediging teweeg in het oerbrein van een man (vandaar dat ze er zo gek op zijn), maar een gevoel van verlies en risico in het oerbrein van een vrouw (ondanks voorbehoedmiddelen en eventueel genot).
Als dit zo zou zijn zou verkrachting common practice zijn òf zouden we zijn uitgestorven. Aangezien geen van beide het geval is denk ik dat je dit beeld beter even kunt nuanceren.
Veel mensen (bijna alle) onderschatten de werking van ons oerbrein. Seks brengt een enorme emotionele bevrediging teweeg in het oerbrein van een man (vandaar dat ze er zo gek op zijn), maar een gevoel van verlies en risico in het oerbrein van een vrouw (ondanks voorbehoedmiddelen en eventueel genot).
Als dit zo zou zijn zou verkrachting common practice zijn òf zouden we zijn uitgestorven. Aangezien geen van beide het geval is denk ik dat je dit beeld beter even kunt nuanceren.
zondag 17 oktober 2010 om 15:31
quote:twinkeling schreef op 17 oktober 2010 @ 15:02:
[...]
Als dit zo zou zijn zou verkrachting common practice zijn òf zouden we zijn uitgestorven.
Er zijn meer mogelijkheden dan alleen 'verkrachting als common practice' en 'uitsterven'.
We hebben de oplossing voor de drift van mannen en de angst van vrouwen namelijk eeuwenlang gezocht in monogamie: de man heeft in dit contract enige garantie op regelmatig seks en de wetenschap dat zijn kind ook echt zijn kind is, de vrouw heeft op haar beurt enige garantie op steun bij het grootbrengen van haar nageslacht. Nadeel voor de man is dat ie andere vrouwen misloopt, nadeel voor de vrouw is dat ze traditioneel afhankelijk was van haar man in bijna alle opzichten.
Lange tijd was monogamie geinstitutionaliseerd in de vorm van het huwelijk, en alszodanig een zeer beperkende maar wel relatief veilige plek voor vrouwen. Maar de dingen zijn veranderd. Monogamie wordt niet meer door de samenleving opgelegd en o.a. de pil faciliteert dit, vrouwen houden steeds meer hun eigen broek op en relaties wisselen als de hitparade. Voor vrouwen ziet het er per saldo positiever uit dan een eeuw geleden. Bijna geen vrouw krijg of gunt zichzelf echter nog de tijd om éérst een potentiele partner goed te leren kennen en hem pas dán te vertrouwen. Veel vrouwen walsen gewoon over hun eigen innerlijke stemmetje heen om de boot maar niet te missen. Ook al laten vrouwen zich dus niet weerhouden om nog steeds seks te hebben en kinderen te krijgen, de snelheid waarmee relaties nu wisselen tast de emoties van vrouwen meer aan dan die van mannen.
[...]
Als dit zo zou zijn zou verkrachting common practice zijn òf zouden we zijn uitgestorven.
Er zijn meer mogelijkheden dan alleen 'verkrachting als common practice' en 'uitsterven'.
We hebben de oplossing voor de drift van mannen en de angst van vrouwen namelijk eeuwenlang gezocht in monogamie: de man heeft in dit contract enige garantie op regelmatig seks en de wetenschap dat zijn kind ook echt zijn kind is, de vrouw heeft op haar beurt enige garantie op steun bij het grootbrengen van haar nageslacht. Nadeel voor de man is dat ie andere vrouwen misloopt, nadeel voor de vrouw is dat ze traditioneel afhankelijk was van haar man in bijna alle opzichten.
Lange tijd was monogamie geinstitutionaliseerd in de vorm van het huwelijk, en alszodanig een zeer beperkende maar wel relatief veilige plek voor vrouwen. Maar de dingen zijn veranderd. Monogamie wordt niet meer door de samenleving opgelegd en o.a. de pil faciliteert dit, vrouwen houden steeds meer hun eigen broek op en relaties wisselen als de hitparade. Voor vrouwen ziet het er per saldo positiever uit dan een eeuw geleden. Bijna geen vrouw krijg of gunt zichzelf echter nog de tijd om éérst een potentiele partner goed te leren kennen en hem pas dán te vertrouwen. Veel vrouwen walsen gewoon over hun eigen innerlijke stemmetje heen om de boot maar niet te missen. Ook al laten vrouwen zich dus niet weerhouden om nog steeds seks te hebben en kinderen te krijgen, de snelheid waarmee relaties nu wisselen tast de emoties van vrouwen meer aan dan die van mannen.
zondag 17 oktober 2010 om 22:37
Lieve travel...ik heb eigenlijk niets toe te voegen aan de voorafgaande reacties..ik hoop echt dat je hulp gaat zoeken om deze vreselijke gebeurtenis te verwerken. Heel veel sterkte.
@Frankie..hoewel ik het een interessante discussie vind en van alles tegen je theorie in zou willen brengen, vind ik de dingen die je zegt enigszins misplaatst bij dit topic..missch eigen topic vr openen..wel zo fijn voor travel.
@Frankie..hoewel ik het een interessante discussie vind en van alles tegen je theorie in zou willen brengen, vind ik de dingen die je zegt enigszins misplaatst bij dit topic..missch eigen topic vr openen..wel zo fijn voor travel.
donderdag 21 oktober 2010 om 11:02
