Reizen
alle pijlers
Albanië
maandag 19 maart 2012 om 21:48
Ja, Albanië dus.
Mijn pretmeter slaat er ook niet van op hol, maar ik ga zondag een weekje mee met mijn vriend die er voor zijn werk moet zijn. Overdag moet ik mezelf zien te vermaken en meestal lukt me dat wel. Toch vind ik over Albanië niet zo veel informatie en ik denk ook eerlijk gezegd hier niet veel reacties te krijgen, maar mocht iemand toch wat tips hebben... ik hoor ze graag!
Oh ja, we verblijven in Tirana dus ik ben afhankelijk van dagtrips.
Mijn pretmeter slaat er ook niet van op hol, maar ik ga zondag een weekje mee met mijn vriend die er voor zijn werk moet zijn. Overdag moet ik mezelf zien te vermaken en meestal lukt me dat wel. Toch vind ik over Albanië niet zo veel informatie en ik denk ook eerlijk gezegd hier niet veel reacties te krijgen, maar mocht iemand toch wat tips hebben... ik hoor ze graag!
Oh ja, we verblijven in Tirana dus ik ben afhankelijk van dagtrips.
dinsdag 3 april 2012 om 06:24
quote:sophie_emma schreef op 02 april 2012 @ 23:03: Zo'n omgeving is ook vaak heel kunstmatig - ik ken die Villa Amsterdam niet (met zo'n naam krijg ik mijn vriend al zeker niet naar binnen) maar het zou best kunnen zijn dat een pilsje daar meer kost dan een dag salaris van de Albanees die de boel daar schoonhoudt.
Maar dat vond ik nou juist zo opvallend, dat er zo veel Albaniërs 's ochtends en 's middags al op het terras zitten. Welliswaar alleen voor een koffie, maar toch.
Nee, ik zou zelf ook niet zo gauw naar een restaurant gaan met de naam Villa Amsterdam Maar mijn vriend is Amerikaan en heel trots op zijn Nederlandse vriendin, dus hij vond het wel leuk. We kregen van het hotel een toeristengidsje "Albania in your pocket" en daarin o.a. werden diverse restaurants besproken en dit was er één van. In de omschrijving stond dat het tegenover de NLse ambassade lag en dat "while enjoying Albanian food, you can discuss the downfall of the Dutch Governement", erg toepasselijk gezien de strubbelingen in de politiek vorige week
Overigens hadden we hier beide keren voor 14 euro geluncht, de prijzen vielen enorm mee. Het zag er allemaal zo chic uit. Maar nogmaals, wij waren er de enige toeristen. We hebben ook een keer pizza gegeten in de Blok, toen waren we voor onze lunch 6 euro kwijt. (samen, dus niet p.p.)
quote:Maar dat heeft echt helemaal niets te maken met het normale leven in Albanie - het is een beetje alsof je als Amerikaan op het Damrak in Amsterdam loopt en dan steeds drugs of stripshows krijgt aangeboden - dat is toch ook niet de dagelijkse realiteit voor de meeste Nederlanders. Lomp en onbeschoft is niet mijn ervaring - eerder voorkomend - maar wel heel aanwezig - gewoon Balkan. Iedereen wil even met je praten, van je horen dat je het mooi vindt, hun Engels proberen, vertellen dat ze ook in West Europa zijn geweest - dat is best uitputtend na een paar dagen.
Nee, je hebt gelijk, het ligt natuurlijk ook genuanceerder en ik snap ook wel dat Tirana niet symbool staat voor heel Albanië. Overigens vond ik het niveau Engels echt heel goed, ik vond het fijn dat ik met Engels zo goed terecht kon overal. Ik woon zelf in Zuid Italië en daar spreekt bijna niemand Engels, zelfs in het toerisme vaak niet.
quote:Ik vond het een prima land. Mocht je nog eens een keer in die buurt komen (en dan nog een tweede poging willen wagen) stuur me dan een PM - wij kennen een jongen uit Tirana die toerisme studeert en goed Engels spreekt. Je kunt zo met hem een eigen programma maken, gewoon met een auto van een particulier en dan regel je zelf je trip naar Berat. Geen afhankelijkheid van excursies die wel of niet doorgaan, maar je eigen plan trekken.Kost je zeker minder dan zo'n georganiseerde trip, je ziet zeker meer en het is honderd keer leuker. Je betaalt rechtstreeks aan de mensen die het werk doen, houden ze er ook nog wat aan over. Zeker weten dat je dan een heel andere ervaring hebt!Ja, dat lijkt me inderdaad een stuk leuker! Of we nog in Albanië komen betwijfel ik, maar we zijn in juni wel een week in Montenegro. Hoewel het een buurland is, denk ik toch dat het een compleet ander land is. Ben je daar ook geweest?
Maar dat vond ik nou juist zo opvallend, dat er zo veel Albaniërs 's ochtends en 's middags al op het terras zitten. Welliswaar alleen voor een koffie, maar toch.
Nee, ik zou zelf ook niet zo gauw naar een restaurant gaan met de naam Villa Amsterdam Maar mijn vriend is Amerikaan en heel trots op zijn Nederlandse vriendin, dus hij vond het wel leuk. We kregen van het hotel een toeristengidsje "Albania in your pocket" en daarin o.a. werden diverse restaurants besproken en dit was er één van. In de omschrijving stond dat het tegenover de NLse ambassade lag en dat "while enjoying Albanian food, you can discuss the downfall of the Dutch Governement", erg toepasselijk gezien de strubbelingen in de politiek vorige week
Overigens hadden we hier beide keren voor 14 euro geluncht, de prijzen vielen enorm mee. Het zag er allemaal zo chic uit. Maar nogmaals, wij waren er de enige toeristen. We hebben ook een keer pizza gegeten in de Blok, toen waren we voor onze lunch 6 euro kwijt. (samen, dus niet p.p.)
quote:Maar dat heeft echt helemaal niets te maken met het normale leven in Albanie - het is een beetje alsof je als Amerikaan op het Damrak in Amsterdam loopt en dan steeds drugs of stripshows krijgt aangeboden - dat is toch ook niet de dagelijkse realiteit voor de meeste Nederlanders. Lomp en onbeschoft is niet mijn ervaring - eerder voorkomend - maar wel heel aanwezig - gewoon Balkan. Iedereen wil even met je praten, van je horen dat je het mooi vindt, hun Engels proberen, vertellen dat ze ook in West Europa zijn geweest - dat is best uitputtend na een paar dagen.
Nee, je hebt gelijk, het ligt natuurlijk ook genuanceerder en ik snap ook wel dat Tirana niet symbool staat voor heel Albanië. Overigens vond ik het niveau Engels echt heel goed, ik vond het fijn dat ik met Engels zo goed terecht kon overal. Ik woon zelf in Zuid Italië en daar spreekt bijna niemand Engels, zelfs in het toerisme vaak niet.
quote:Ik vond het een prima land. Mocht je nog eens een keer in die buurt komen (en dan nog een tweede poging willen wagen) stuur me dan een PM - wij kennen een jongen uit Tirana die toerisme studeert en goed Engels spreekt. Je kunt zo met hem een eigen programma maken, gewoon met een auto van een particulier en dan regel je zelf je trip naar Berat. Geen afhankelijkheid van excursies die wel of niet doorgaan, maar je eigen plan trekken.Kost je zeker minder dan zo'n georganiseerde trip, je ziet zeker meer en het is honderd keer leuker. Je betaalt rechtstreeks aan de mensen die het werk doen, houden ze er ook nog wat aan over. Zeker weten dat je dan een heel andere ervaring hebt!Ja, dat lijkt me inderdaad een stuk leuker! Of we nog in Albanië komen betwijfel ik, maar we zijn in juni wel een week in Montenegro. Hoewel het een buurland is, denk ik toch dat het een compleet ander land is. Ben je daar ook geweest?
dinsdag 3 april 2012 om 11:45
Die mensen die de hele dag op een terras zitten zijn voor het grootste deel werkloos - een kopje koffie kost 50 lek of nog minder, en daar doen ze dan de hele dag mee. Het sociale leven speelt ze af in de publieke ruimte. Het is niet echt te vergelijken met het Nederlandse "een terrasje pakken".
Ik ben maar even in Montenegro geweest, toen we vanaf Noord Albanie (Valbona) via de bergen de grens zijn overgestoken (mag officieel niet, maar alle locals doen het) en toen hebben overnacht in een dorpje net over de Albanese grens. Het was direct zichtbaar dat de levensstandaard daar hoger was (echte stenen huizen, met waterleiding en afvoer, een winkeltje in het dorp) - maar alweer, dat is maar een momentopname, en de vraag is ook in welke mate een dorpje bij de grens representatief is voor een land. Wat wel grappig was (we aten ook bij die mensen thuis) is dat de gastvrouw (die een complete keuken had, zelfs met een elektrische kookplaat (en daarnaast had ze dan weer een houtgestookt fornuis staan) uiteindelijk het vlees ging braden op een campinggasje op het balkon.
Er was een grote badkamer, compleet met ligbad, maar de kraan op de wastafel in de badkamer was nooit aangesloten - dus je zag wel een mengkraan, alleen zat er geen waterleiding op. De twee dochters (9 en 12) gingen naar school, en moesten elke dag bijna twee uur heen en twee uur terug lopen door de bergen, gewoon over geitenpaadjes.Op het eerste gezicht, als je de huizen zo zag, leek het allemaal op een west-europees niveau, tot je dus wat verder kijkt.
Wat ik altijd doe voor ik ergens naartoe ga (en zeker als het onbekend gebied is) is veel lezen over de geschiedenis van een land en ook over de huidige politieke situatie. Je hebt dan gelijk een soort gemeenschappelijke basis als je met mensen in contact komt, en kan beter schatten hoe iets in elkaar zit.
Montenegro heeft in ieder geval een veelbewogen geschiedenis, en is ook een typisch Balkanland - tenminste, als je verder kijkt dan hotels voor toeristen. Er zijn zeker overeenkomsten met Albanie, maar de levensstandaard ligt hoger, de geschiedenis is minder bizar (geen ervaringen als in Albanie met Hoxha) en waarschijnlijk is het minder ruw. Verder wel een geschiedenis vol oorlog en conflict. Een Nederlands boek dat is gesitueerd in Montenegro (en Albanie) is bijvoorbeeld Herberg met het Hoefijzer.
Een belangrijk element van de samenleving op de Balkan is eer en reputatie, en dat kan leiden tot enorme hulpvaardigheid (het is je eer te na om iemand in de steek te laten) maar ook tot enorme conflicten (als iemand je iets aandoet, moet je wraak nemen om je gezicht te redden). Dit geldt zowel voor Albanie als voor Montenegro.
We kwam bijvoorbeeld in Bajram Curri in contact met een jongen die een vriend had die nu in de gevangenis zat voor moord - hij had iemand doodgeschoten als wraak voor een conflict dat zijn vader veertig jaar eerder had met een buurman; waarover weet ik niet. Die jongen had nu de zoon van de buurman doodgeschoten en had daar twintig jaar gevangenis voor gekregen. Hij was nu 23, en moest nog 17 jaar. Maar hij zat wel in de bak met een "clean face" , zoals we te horen kregen. Als hij uit de gevangenis kwam, liep hij weer het risico te worden doodgeschoten door familie van het slachtoffer.
Er is heel veel te zien in dit soort landen, en hoe meer je investeert in kennis, hoe meer je ziet. Misschien kan Montenegro wel een herkansing voor jou worden met de Balkan? Albanie is misschien een lastig land om de Balkan mee te beginnen; Montenegro zou dan allicht gemakkelijker zijn. Ik zou in ieder geval de Balkan niet afschrijven en stellen dat het "niets voor je is" - er is heel veel over te weten en er is ook heel veel moois te zien en te ervaren.
Ik ben maar even in Montenegro geweest, toen we vanaf Noord Albanie (Valbona) via de bergen de grens zijn overgestoken (mag officieel niet, maar alle locals doen het) en toen hebben overnacht in een dorpje net over de Albanese grens. Het was direct zichtbaar dat de levensstandaard daar hoger was (echte stenen huizen, met waterleiding en afvoer, een winkeltje in het dorp) - maar alweer, dat is maar een momentopname, en de vraag is ook in welke mate een dorpje bij de grens representatief is voor een land. Wat wel grappig was (we aten ook bij die mensen thuis) is dat de gastvrouw (die een complete keuken had, zelfs met een elektrische kookplaat (en daarnaast had ze dan weer een houtgestookt fornuis staan) uiteindelijk het vlees ging braden op een campinggasje op het balkon.
Er was een grote badkamer, compleet met ligbad, maar de kraan op de wastafel in de badkamer was nooit aangesloten - dus je zag wel een mengkraan, alleen zat er geen waterleiding op. De twee dochters (9 en 12) gingen naar school, en moesten elke dag bijna twee uur heen en twee uur terug lopen door de bergen, gewoon over geitenpaadjes.Op het eerste gezicht, als je de huizen zo zag, leek het allemaal op een west-europees niveau, tot je dus wat verder kijkt.
Wat ik altijd doe voor ik ergens naartoe ga (en zeker als het onbekend gebied is) is veel lezen over de geschiedenis van een land en ook over de huidige politieke situatie. Je hebt dan gelijk een soort gemeenschappelijke basis als je met mensen in contact komt, en kan beter schatten hoe iets in elkaar zit.
Montenegro heeft in ieder geval een veelbewogen geschiedenis, en is ook een typisch Balkanland - tenminste, als je verder kijkt dan hotels voor toeristen. Er zijn zeker overeenkomsten met Albanie, maar de levensstandaard ligt hoger, de geschiedenis is minder bizar (geen ervaringen als in Albanie met Hoxha) en waarschijnlijk is het minder ruw. Verder wel een geschiedenis vol oorlog en conflict. Een Nederlands boek dat is gesitueerd in Montenegro (en Albanie) is bijvoorbeeld Herberg met het Hoefijzer.
Een belangrijk element van de samenleving op de Balkan is eer en reputatie, en dat kan leiden tot enorme hulpvaardigheid (het is je eer te na om iemand in de steek te laten) maar ook tot enorme conflicten (als iemand je iets aandoet, moet je wraak nemen om je gezicht te redden). Dit geldt zowel voor Albanie als voor Montenegro.
We kwam bijvoorbeeld in Bajram Curri in contact met een jongen die een vriend had die nu in de gevangenis zat voor moord - hij had iemand doodgeschoten als wraak voor een conflict dat zijn vader veertig jaar eerder had met een buurman; waarover weet ik niet. Die jongen had nu de zoon van de buurman doodgeschoten en had daar twintig jaar gevangenis voor gekregen. Hij was nu 23, en moest nog 17 jaar. Maar hij zat wel in de bak met een "clean face" , zoals we te horen kregen. Als hij uit de gevangenis kwam, liep hij weer het risico te worden doodgeschoten door familie van het slachtoffer.
Er is heel veel te zien in dit soort landen, en hoe meer je investeert in kennis, hoe meer je ziet. Misschien kan Montenegro wel een herkansing voor jou worden met de Balkan? Albanie is misschien een lastig land om de Balkan mee te beginnen; Montenegro zou dan allicht gemakkelijker zijn. Ik zou in ieder geval de Balkan niet afschrijven en stellen dat het "niets voor je is" - er is heel veel over te weten en er is ook heel veel moois te zien en te ervaren.
