Relaties
alle pijlers
Aan de LATters: hoe vaak samen?
maandag 16 februari 2009 om 01:54
Hallo allen
Even een puur nieuwsgierig vraagje aan alle mensen die een relatie hebben maar niet samenwonen:
hoe vaak per week zien jullie mekaar?
en hoe lang hebben jullie al een relatie?
Ik heb zelf pas 3,5 maand een relatie. we slapen bijna iedere avond samen, behalve elke vrijdag want dan is hij in zijn dorp van herkomst wegens zijn sport, en ook als ik slaapdienst op mijn werk heb....
ik vind dat verder prima hoor, en geniet ook van mijn vrijdagavonden, maar was gewoon even nieuwsgierig naar hoe dat bij anderen zit....
Even een puur nieuwsgierig vraagje aan alle mensen die een relatie hebben maar niet samenwonen:
hoe vaak per week zien jullie mekaar?
en hoe lang hebben jullie al een relatie?
Ik heb zelf pas 3,5 maand een relatie. we slapen bijna iedere avond samen, behalve elke vrijdag want dan is hij in zijn dorp van herkomst wegens zijn sport, en ook als ik slaapdienst op mijn werk heb....
ik vind dat verder prima hoor, en geniet ook van mijn vrijdagavonden, maar was gewoon even nieuwsgierig naar hoe dat bij anderen zit....
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:12
quote:Rary schreef op 29 oktober 2009 @ 22:11:
hoe oud zijn jullie eigenlijk?
ik zelf vind eens in de 2 a 3 weken veel te weinig. vooral vanwege de omstandigheden die je noemt, namelijk dat je vriend vaak al zo vol gepland zit dat hij eigenlijk geen (priori)tijd voor je maakt. dat klinkt niet als een volwaardige relatie.
wat bedoel je met "dat er de komende 2 jaar nog iemand anders woont". wie woont waar dan? en is dat in een koophuis? want je kan toch ook samen huren? dat is goed te doen en helemaal als hij een tijd niet thuis woont kun je misschien voor die tijd wel huurtoeslag krijgen.
overigens woon ik ondertussen samen. we zijn na 5 maanden gaan samenwonen.
@ rary, ik ben 25 mijn vriend 28 hij woont met een familielid in huis die nu weer is begonnen met studeren.Tja,hij heeft geholpen met verbouwen en inrichten(niet meebetaald hoor) maar goed.In principe heb ik voor mijn gevoel geen recht van spreken .
Het was financieel aantrekkelijker om te kopen en de kosten te delen.Die studie duurt nog twee jaar.Samenwonen was geen optie omdat ik volgend jaar pas verwacht klaar te zijn met mijn studie.
hoe oud zijn jullie eigenlijk?
ik zelf vind eens in de 2 a 3 weken veel te weinig. vooral vanwege de omstandigheden die je noemt, namelijk dat je vriend vaak al zo vol gepland zit dat hij eigenlijk geen (priori)tijd voor je maakt. dat klinkt niet als een volwaardige relatie.
wat bedoel je met "dat er de komende 2 jaar nog iemand anders woont". wie woont waar dan? en is dat in een koophuis? want je kan toch ook samen huren? dat is goed te doen en helemaal als hij een tijd niet thuis woont kun je misschien voor die tijd wel huurtoeslag krijgen.
overigens woon ik ondertussen samen. we zijn na 5 maanden gaan samenwonen.
@ rary, ik ben 25 mijn vriend 28 hij woont met een familielid in huis die nu weer is begonnen met studeren.Tja,hij heeft geholpen met verbouwen en inrichten(niet meebetaald hoor) maar goed.In principe heb ik voor mijn gevoel geen recht van spreken .
Het was financieel aantrekkelijker om te kopen en de kosten te delen.Die studie duurt nog twee jaar.Samenwonen was geen optie omdat ik volgend jaar pas verwacht klaar te zijn met mijn studie.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:30
Hier een tevreden latter. We kennen elkaar bijna twee jaar en hoe vaak we elkaar zien is heel wisselend. Soms 4x per week en dan blijven we ook bij elkaar slapen, soms zien we elkaar twee weken niet. En in vakanties wat meer. Alhoewel dit jaar onze vakantie in het water viel, we elkaar twee weken niet konden zien terwijl ik me wel enorm erop verheugde om gewoon lekker een paar weken samen te zijn zonder werk/kinderen/andere afspraken. Hmmm nu ik dit zo opschrijf, merk ik dat ik daar nog steeds heel erg van baal.
Maar het latten is op dit moment voor ons helemaal prima. Eigenlijk vind ik het heerlijk: allebei onze eigen plek en als we elkaar zien, zijn we er ook helemaal voor elkaar. Heerlijk!
Maar het latten is op dit moment voor ons helemaal prima. Eigenlijk vind ik het heerlijk: allebei onze eigen plek en als we elkaar zien, zijn we er ook helemaal voor elkaar. Heerlijk!
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:34
vrijdag 30 oktober 2009 om 16:26
quote:ardni schreef op 30 oktober 2009 @ 12:12:
[...]
@ rary, ik ben 25 mijn vriend 28 hij woont met een familielid in huis die nu weer is begonnen met studeren.Tja,hij heeft geholpen met verbouwen en inrichten(niet meebetaald hoor) maar goed.In principe heb ik voor mijn gevoel geen recht van spreken .
Het was financieel aantrekkelijker om te kopen en de kosten te delen.Die studie duurt nog twee jaar.Samenwonen was geen optie omdat ik volgend jaar pas verwacht klaar te zijn met mijn studie.
heeft je vriend wel zelf het huis gekocht of samen met zijn familielid?
ik snap je gevoel wel dat je niet zomaar je familielid op straat kan zetten, maar aan de andere kant is dat nu ook eenmaal het risico wat je loopt als je als familie tijdelijk samenwoont.
kun je niet bij hun 2 komen inwonen? een vriendin van mij heeft ook jaren samengewoond met haar vriend waarbij ook nog een andere vriend bij kwam wonen.
zijn er andere praktische bezwaren om samen te wonen?
als ik in jouw schuitje zou zitten zou ik er echt wel aan toezijn om samen te wonen en zou ik eens in de 2 a 3 weken mekaar zien veel te weinig vinden... ik denk zelfs dat mijn gevoel dan langzamerhand zou verdwijnen...
[...]
@ rary, ik ben 25 mijn vriend 28 hij woont met een familielid in huis die nu weer is begonnen met studeren.Tja,hij heeft geholpen met verbouwen en inrichten(niet meebetaald hoor) maar goed.In principe heb ik voor mijn gevoel geen recht van spreken .
Het was financieel aantrekkelijker om te kopen en de kosten te delen.Die studie duurt nog twee jaar.Samenwonen was geen optie omdat ik volgend jaar pas verwacht klaar te zijn met mijn studie.
heeft je vriend wel zelf het huis gekocht of samen met zijn familielid?
ik snap je gevoel wel dat je niet zomaar je familielid op straat kan zetten, maar aan de andere kant is dat nu ook eenmaal het risico wat je loopt als je als familie tijdelijk samenwoont.
kun je niet bij hun 2 komen inwonen? een vriendin van mij heeft ook jaren samengewoond met haar vriend waarbij ook nog een andere vriend bij kwam wonen.
zijn er andere praktische bezwaren om samen te wonen?
als ik in jouw schuitje zou zitten zou ik er echt wel aan toezijn om samen te wonen en zou ik eens in de 2 a 3 weken mekaar zien veel te weinig vinden... ik denk zelfs dat mijn gevoel dan langzamerhand zou verdwijnen...
vrijdag 30 oktober 2009 om 16:35
Relatie 3,5 jaar.
Slaap altijd bij haar thuis.
Ik zie haar van vrijdagavond (ga ik gelijk van mijn werk naar haar) en vertrek weer op maandagochtend van bij haar thuis naar mijn werk (mijn halve kleerkast zit dus wel bij haar).
Dus 3 nachten per week bij haar, de overige 4 nachten alleen thuis.
Ik ben overigens gescheiden na 20 jaar huwelijk, en had nog nooit alleen gewoond (de kinderen zijn wel met mij meegekomen).
In het begin was ik wel bang, ik had nog nooit zonder partner gewoond, nu is het prima zo, en ben nog lang niet van plan om te gaan samenwonen.
De weekavonden gebruik ik qua sociaal leven, sporten, eens iets met de kinderen doen, of gewoon een avondje niksen voor televisie, en het weekend zalig bij mijn partner van 's morgens tot 's avonds, dag en nacht.
Voor mij is dit perekt.
Slaap altijd bij haar thuis.
Ik zie haar van vrijdagavond (ga ik gelijk van mijn werk naar haar) en vertrek weer op maandagochtend van bij haar thuis naar mijn werk (mijn halve kleerkast zit dus wel bij haar).
Dus 3 nachten per week bij haar, de overige 4 nachten alleen thuis.
Ik ben overigens gescheiden na 20 jaar huwelijk, en had nog nooit alleen gewoond (de kinderen zijn wel met mij meegekomen).
In het begin was ik wel bang, ik had nog nooit zonder partner gewoond, nu is het prima zo, en ben nog lang niet van plan om te gaan samenwonen.
De weekavonden gebruik ik qua sociaal leven, sporten, eens iets met de kinderen doen, of gewoon een avondje niksen voor televisie, en het weekend zalig bij mijn partner van 's morgens tot 's avonds, dag en nacht.
Voor mij is dit perekt.
vrijdag 30 oktober 2009 om 19:54
quote:Rary schreef op 30 oktober 2009 @ 16:26:
[...]
heeft je vriend wel zelf het huis gekocht of samen met zijn familielid?
ik snap je gevoel wel dat je niet zomaar je familielid op straat kan zetten, maar aan de andere kant is dat nu ook eenmaal het risico wat je loopt als je als familie tijdelijk samenwoont.
kun je niet bij hun 2 komen inwonen? een vriendin van mij heeft ook jaren samengewoond met haar vriend waarbij ook nog een andere vriend bij kwam wonen.
zijn er andere praktische bezwaren om samen te wonen?
als ik in jouw schuitje zou zitten zou ik er echt wel aan toezijn om samen te wonen en zou ik eens in de 2 a 3 weken mekaar zien veel te weinig vinden... ik denk zelfs dat mijn gevoel dan langzamerhand zou verdwijnen...
Nee hij heeft het alleen gekocht, maar ik ben het gesprek gewoon aan gegaan.Ik heb gezegd , wat mijn verwachtingen zijn (al vaker) en daar was hij het wel mee eens.Maar ik heb gezegd dat een mening niet altijd overeenkomt met behoefte.
We moeten goed nadenken over wat we willen en wat we van elkaar verwachten, ik weet nu zelf wat ik wil.
Dat is dit in iedergeval niet dit en zeker niet nog drie jaar.
Ik voel me gepasseerd en hij geeft aan zijn best te doen.
Ik geloof oprecht dat hij zijn best doet, maar misschien zijn mijn verwachtingen te hoog en is dit wat hij wil. Mocht het zo zijn dat we te verschillend in een relatie staan, dan is dit helaas een aflopende zaak.
Daarnaast blijk ik niet in staat hem te motiveren en te stimuleren.
Hij is al enige tijd op zoek naar een andere baan, ik heb een tijd geholpen met zoeken, geholpen met een plan van aanpak, afspraken gemaakt, maar goed er gebeurde nooit wat.
Als hij een weekend naar zuid frankrijk wil met een vriend terwijl hij vermoeid is en ik aangeef het onverstandig te vinden en het zou waarderen als hij het liever dichter bij huis zoekt en het ook onveilig acht,dan maakt hij toch even duidelijk dat hij het meeneemt in zijn overweging,maar dat hij zowieso gaat als de condities goed zijn.
Kortom, ik pak het verkeerd aan, ik weet niet hoe ik het anders aan moet pakken, ruzie maken kan ik niet en dit is niet hoe ik het wil.
Het is een hele lieve zorgzame man, hij heeft me in hele moeilijk periodes gesteund.We kunnen samen lachen, hebben dezelfde interesses, hij is knap en verrassend, heeft hele lieve ouders, is af en toe prettig gestoord.
Maar dit schijnt voor mij niet genoeg te zijn, helaas
[...]
heeft je vriend wel zelf het huis gekocht of samen met zijn familielid?
ik snap je gevoel wel dat je niet zomaar je familielid op straat kan zetten, maar aan de andere kant is dat nu ook eenmaal het risico wat je loopt als je als familie tijdelijk samenwoont.
kun je niet bij hun 2 komen inwonen? een vriendin van mij heeft ook jaren samengewoond met haar vriend waarbij ook nog een andere vriend bij kwam wonen.
zijn er andere praktische bezwaren om samen te wonen?
als ik in jouw schuitje zou zitten zou ik er echt wel aan toezijn om samen te wonen en zou ik eens in de 2 a 3 weken mekaar zien veel te weinig vinden... ik denk zelfs dat mijn gevoel dan langzamerhand zou verdwijnen...
Nee hij heeft het alleen gekocht, maar ik ben het gesprek gewoon aan gegaan.Ik heb gezegd , wat mijn verwachtingen zijn (al vaker) en daar was hij het wel mee eens.Maar ik heb gezegd dat een mening niet altijd overeenkomt met behoefte.
We moeten goed nadenken over wat we willen en wat we van elkaar verwachten, ik weet nu zelf wat ik wil.
Dat is dit in iedergeval niet dit en zeker niet nog drie jaar.
Ik voel me gepasseerd en hij geeft aan zijn best te doen.
Ik geloof oprecht dat hij zijn best doet, maar misschien zijn mijn verwachtingen te hoog en is dit wat hij wil. Mocht het zo zijn dat we te verschillend in een relatie staan, dan is dit helaas een aflopende zaak.
Daarnaast blijk ik niet in staat hem te motiveren en te stimuleren.
Hij is al enige tijd op zoek naar een andere baan, ik heb een tijd geholpen met zoeken, geholpen met een plan van aanpak, afspraken gemaakt, maar goed er gebeurde nooit wat.
Als hij een weekend naar zuid frankrijk wil met een vriend terwijl hij vermoeid is en ik aangeef het onverstandig te vinden en het zou waarderen als hij het liever dichter bij huis zoekt en het ook onveilig acht,dan maakt hij toch even duidelijk dat hij het meeneemt in zijn overweging,maar dat hij zowieso gaat als de condities goed zijn.
Kortom, ik pak het verkeerd aan, ik weet niet hoe ik het anders aan moet pakken, ruzie maken kan ik niet en dit is niet hoe ik het wil.
Het is een hele lieve zorgzame man, hij heeft me in hele moeilijk periodes gesteund.We kunnen samen lachen, hebben dezelfde interesses, hij is knap en verrassend, heeft hele lieve ouders, is af en toe prettig gestoord.
Maar dit schijnt voor mij niet genoeg te zijn, helaas
zaterdag 31 oktober 2009 om 12:01
Hallo allemaal,
Hier ook een latter, ik en mijn vriend zijn nu 5,5 jaar samen en latten nog steeds! Ik woonde de eerste 2 jaar 200 kilometer verder dus toen zagen we elkaar alleen in het weekend, nu wonen we in dezelfde stad, 10 minuten bij elkaar vandaan en we zien elkaar 1 a 2 keer in de week en in het weekend! Het is inderdaad heerlijk om je eigen plekje te hebben met je eigen gewoontes en soapseries en het is waar dat als je dan samen bent je er ook helemaal voor elkaar bent! Nu hebben we sinds een paar maanden het er over om te gaan samenwonen omdat we elkaar gewoon vaker willen zien en het is soms vermoeiend om iedere keer weer je tas te pakken en te gaan "logeren" en het is financieel natuurlijk ook aantrekkelijker! Aan de ene kant wil ik het wel maar aan de andere kant ben ik er ook een beetje huiverig voor. Wat als dan ineens misgaat? We hebben allebei onze eigen gedragingen en gewoontes, wat als dat botst? Ik heb bijna 17 jaar al alleen gewoond, kan ik wel samenwonen? Hij heeft voor mij al wel een langere relatie gehad en weet dus wel wat samenwonen inhoud! Iemand tips, ervaringen??
Hier ook een latter, ik en mijn vriend zijn nu 5,5 jaar samen en latten nog steeds! Ik woonde de eerste 2 jaar 200 kilometer verder dus toen zagen we elkaar alleen in het weekend, nu wonen we in dezelfde stad, 10 minuten bij elkaar vandaan en we zien elkaar 1 a 2 keer in de week en in het weekend! Het is inderdaad heerlijk om je eigen plekje te hebben met je eigen gewoontes en soapseries en het is waar dat als je dan samen bent je er ook helemaal voor elkaar bent! Nu hebben we sinds een paar maanden het er over om te gaan samenwonen omdat we elkaar gewoon vaker willen zien en het is soms vermoeiend om iedere keer weer je tas te pakken en te gaan "logeren" en het is financieel natuurlijk ook aantrekkelijker! Aan de ene kant wil ik het wel maar aan de andere kant ben ik er ook een beetje huiverig voor. Wat als dan ineens misgaat? We hebben allebei onze eigen gedragingen en gewoontes, wat als dat botst? Ik heb bijna 17 jaar al alleen gewoond, kan ik wel samenwonen? Hij heeft voor mij al wel een langere relatie gehad en weet dus wel wat samenwonen inhoud! Iemand tips, ervaringen??
zaterdag 31 oktober 2009 om 23:03
quote:Rubenslady schreef op 31 oktober 2009 @ 12:01:
Hallo allemaal,
Hier ook een latter, ik en mijn vriend zijn nu 5,5 jaar samen en latten nog steeds! Ik woonde de eerste 2 jaar 200 kilometer verder dus toen zagen we elkaar alleen in het weekend, nu wonen we in dezelfde stad, 10 minuten bij elkaar vandaan en we zien elkaar 1 a 2 keer in de week en in het weekend! Het is inderdaad heerlijk om je eigen plekje te hebben met je eigen gewoontes en soapseries en het is waar dat als je dan samen bent je er ook helemaal voor elkaar bent! Nu hebben we sinds een paar maanden het er over om te gaan samenwonen omdat we elkaar gewoon vaker willen zien en het is soms vermoeiend om iedere keer weer je tas te pakken en te gaan "logeren" en het is financieel natuurlijk ook aantrekkelijker! Aan de ene kant wil ik het wel maar aan de andere kant ben ik er ook een beetje huiverig voor. Wat als dan ineens misgaat? We hebben allebei onze eigen gedragingen en gewoontes, wat als dat botst? Ik heb bijna 17 jaar al alleen gewoond, kan ik wel samenwonen? Hij heeft voor mij al wel een langere relatie gehad en weet dus wel wat samenwonen inhoud! Iemand tips, ervaringen??Een tip is misschien, een aparte TV/kamer voor jezelf, als je dan alleen wil zijn dat je jezelf dan even kan afzonderen.
Hallo allemaal,
Hier ook een latter, ik en mijn vriend zijn nu 5,5 jaar samen en latten nog steeds! Ik woonde de eerste 2 jaar 200 kilometer verder dus toen zagen we elkaar alleen in het weekend, nu wonen we in dezelfde stad, 10 minuten bij elkaar vandaan en we zien elkaar 1 a 2 keer in de week en in het weekend! Het is inderdaad heerlijk om je eigen plekje te hebben met je eigen gewoontes en soapseries en het is waar dat als je dan samen bent je er ook helemaal voor elkaar bent! Nu hebben we sinds een paar maanden het er over om te gaan samenwonen omdat we elkaar gewoon vaker willen zien en het is soms vermoeiend om iedere keer weer je tas te pakken en te gaan "logeren" en het is financieel natuurlijk ook aantrekkelijker! Aan de ene kant wil ik het wel maar aan de andere kant ben ik er ook een beetje huiverig voor. Wat als dan ineens misgaat? We hebben allebei onze eigen gedragingen en gewoontes, wat als dat botst? Ik heb bijna 17 jaar al alleen gewoond, kan ik wel samenwonen? Hij heeft voor mij al wel een langere relatie gehad en weet dus wel wat samenwonen inhoud! Iemand tips, ervaringen??Een tip is misschien, een aparte TV/kamer voor jezelf, als je dan alleen wil zijn dat je jezelf dan even kan afzonderen.
zondag 1 november 2009 om 13:28
wij hebben elk onze eigen kamer in het huis. de kamer van mijn vriend lijkt echt sprekend op zijn (typische jongens) kamer in zijn vorige flat, met zwarte muren, zwarte vloer, posters aan de muur, zijn computer etc.
mijn kamertje lijkt sprekend op mijn oude flatje met heel mooi apart behang, bed als bank, tv etc.
mijn vriend zit regelmatig even een uur of wat op zijn kamer te gamen en ik zit dan ook zelf mijn ding te doen. heerlijk!
@ ardni. als ik het zo hoor lijkt het me eerder een jongen die moeilijk knopen doorhakt en die het allemaal maar een beetje met de wind laat mee waaien. wel lastig!
aangezien het huis van hem is, vind ik dat hij best wel zijn familielid mag vragen om ergens anders te gaan wonen en dat jij erbij komt. ik vind dat je relatie op de 1e plaats komt.
heeft hij wel iets gezegd over binnen welke termijn jullie nu wel kunnen gaan samenwonen?
mijn kamertje lijkt sprekend op mijn oude flatje met heel mooi apart behang, bed als bank, tv etc.
mijn vriend zit regelmatig even een uur of wat op zijn kamer te gamen en ik zit dan ook zelf mijn ding te doen. heerlijk!
@ ardni. als ik het zo hoor lijkt het me eerder een jongen die moeilijk knopen doorhakt en die het allemaal maar een beetje met de wind laat mee waaien. wel lastig!
aangezien het huis van hem is, vind ik dat hij best wel zijn familielid mag vragen om ergens anders te gaan wonen en dat jij erbij komt. ik vind dat je relatie op de 1e plaats komt.
heeft hij wel iets gezegd over binnen welke termijn jullie nu wel kunnen gaan samenwonen?
