
Advies nodig over schoonmoeder ....
dinsdag 2 december 2008 om 12:43
Ik hoop dat ik duidelijk ben en er niet een te lang verhaal van maak ,maar zit met het volgende in mijn maag ..
Mijn schoonmoeder is nu een jaar weduwe en verwacht veel van kinderen en volwassen kleinkinderen .Samen met haar bv boodschappen doen ,kleding kopen,halen en brengen naar verjaardagen ect ect .Mijn man en ik halen boodschappen voor haar,maar dat is niet voldoende ,ze wil ze zelf kopen .Door steken onder water probeert ze bij mij ruzie te zoeken ,man was thuis en heeft gesprek[telefoon] overgenomen .Man pikt het niet meer en ze heeft hele nare verwijten geuit naar ons en onze twee kinderen .
Zo zou onze dochter alleen maar langs komen toen haar man nog leefde om geld te krijgen en nu opa dood is zag ze haar niet meer .Onze zoon belde haar nooit op [klopt] maar zij belt ook nooit om hem bv te feliciteren met zijn verjaardag .Hij woont in het buitenland .Uiteindelijk is mijn man met haar gaan praten maar ze ontkent nu dat ze dit alles heeft gezegd .Aangezien ze oud is hebben we besloten om het contact zo te houden,binnen onze grenzen .De kinderen weten van de beschuldigingen .
Zondag even boodschappen voor haar gedaan en samen met man langs gebracht .Ze had een kaart voor dochter met geld voor de kerst,of we die aan haar wilde geven .
Onze dochter wil het geld niet aannemen en zelf terug brengen .Ken mijn schoonmoeder en dat gaat dikke trammelant geven .
Bovendien wisten mijn man en ik dat onze dochter niks meer van oma wil weten ,en man had het niet moeten aannemen .
We zitten hier zo voor de feestdagen mee in onze maag .
Iemand tips ,we komen er zelf niet meer uit ?
Alvast bedankt
Mijn schoonmoeder is nu een jaar weduwe en verwacht veel van kinderen en volwassen kleinkinderen .Samen met haar bv boodschappen doen ,kleding kopen,halen en brengen naar verjaardagen ect ect .Mijn man en ik halen boodschappen voor haar,maar dat is niet voldoende ,ze wil ze zelf kopen .Door steken onder water probeert ze bij mij ruzie te zoeken ,man was thuis en heeft gesprek[telefoon] overgenomen .Man pikt het niet meer en ze heeft hele nare verwijten geuit naar ons en onze twee kinderen .
Zo zou onze dochter alleen maar langs komen toen haar man nog leefde om geld te krijgen en nu opa dood is zag ze haar niet meer .Onze zoon belde haar nooit op [klopt] maar zij belt ook nooit om hem bv te feliciteren met zijn verjaardag .Hij woont in het buitenland .Uiteindelijk is mijn man met haar gaan praten maar ze ontkent nu dat ze dit alles heeft gezegd .Aangezien ze oud is hebben we besloten om het contact zo te houden,binnen onze grenzen .De kinderen weten van de beschuldigingen .
Zondag even boodschappen voor haar gedaan en samen met man langs gebracht .Ze had een kaart voor dochter met geld voor de kerst,of we die aan haar wilde geven .
Onze dochter wil het geld niet aannemen en zelf terug brengen .Ken mijn schoonmoeder en dat gaat dikke trammelant geven .
Bovendien wisten mijn man en ik dat onze dochter niks meer van oma wil weten ,en man had het niet moeten aannemen .
We zitten hier zo voor de feestdagen mee in onze maag .
Iemand tips ,we komen er zelf niet meer uit ?
Alvast bedankt
dinsdag 2 december 2008 om 20:26
dinsdag 2 december 2008 om 20:51
Titana, het lijkt me idd handig als je wél even meer leest, voor je je mening vormt over het gedrag van Plom.
Maar om in te gaan op jouw redenatie: ik heb een soortgelijk verhaal, alleen ben ik in mijn situatie de kleindochter. Om kort te zijn: ja, ik ben solidair met mijn moeder, volmondig. Ik heb lang geprobeerd om er tussenuit te blijven en mijn moeder heeft ons altijd voor gehouden dat het wel onze grootmoeder is. Maar uiteindelijk kwam ik er toch op uit dat niemand mijn moeder zo heeft bejegenen. Zelfs mijn eigen grootmoeder niet.
Maar om in te gaan op jouw redenatie: ik heb een soortgelijk verhaal, alleen ben ik in mijn situatie de kleindochter. Om kort te zijn: ja, ik ben solidair met mijn moeder, volmondig. Ik heb lang geprobeerd om er tussenuit te blijven en mijn moeder heeft ons altijd voor gehouden dat het wel onze grootmoeder is. Maar uiteindelijk kwam ik er toch op uit dat niemand mijn moeder zo heeft bejegenen. Zelfs mijn eigen grootmoeder niet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 2 december 2008 om 21:06
quote:Poezewoes schreef op 02 december 2008 @ 20:51:
Titana, het lijkt me idd handig als je wél even meer leest, voor je je mening vormt over het gedrag van Plom.
Maar om in te gaan op jouw redenatie: ik heb een soortgelijk verhaal, alleen ben ik in mijn situatie de kleindochter. Om kort te zijn: ja, ik ben solidair met mijn moeder, volmondig. Ik heb lang geprobeerd om er tussenuit te blijven en mijn moeder heeft ons altijd voor gehouden dat het wel onze grootmoeder is. Maar uiteindelijk kwam ik er toch op uit dat niemand mijn moeder zo heeft bejegenen. Zelfs mijn eigen grootmoeder niet. Zo is dat ook hier inderdaad , maar ook vanwege haar vader die zo het een en ander heeft te verduren gehad van zijn ouders .Hij is ernstig ziek geweest en heeft daardoor twee jaar niet gewerkt .Echt van iedereen steun,warmte,aangeboden hulp,behalve van zijn ouders .Dit was toen de kinderen erg jong waren Altijd heb ik hun gedrag verdedigd voor de kinderen ,maar al jong vroegen ze ons waarom grootouders zo naar deden .Kinderen zijn zich al op hele jonge leeftijd bewust van veel dingen .Ook vroegen ze vaak waarom ze nooit lief deden en knuffelde of leuke dingen met ze deden zoals mijn ouders . Met sinterklaas nodigde ik ze altijd uit maar ze konden nooit omdat ze sint feest in de kroeg belangrijker vonden . Zoon kreeg altijd grote kado's en dochter altijd iets kleins zoals stoepkrijt .
Titana, het lijkt me idd handig als je wél even meer leest, voor je je mening vormt over het gedrag van Plom.
Maar om in te gaan op jouw redenatie: ik heb een soortgelijk verhaal, alleen ben ik in mijn situatie de kleindochter. Om kort te zijn: ja, ik ben solidair met mijn moeder, volmondig. Ik heb lang geprobeerd om er tussenuit te blijven en mijn moeder heeft ons altijd voor gehouden dat het wel onze grootmoeder is. Maar uiteindelijk kwam ik er toch op uit dat niemand mijn moeder zo heeft bejegenen. Zelfs mijn eigen grootmoeder niet. Zo is dat ook hier inderdaad , maar ook vanwege haar vader die zo het een en ander heeft te verduren gehad van zijn ouders .Hij is ernstig ziek geweest en heeft daardoor twee jaar niet gewerkt .Echt van iedereen steun,warmte,aangeboden hulp,behalve van zijn ouders .Dit was toen de kinderen erg jong waren Altijd heb ik hun gedrag verdedigd voor de kinderen ,maar al jong vroegen ze ons waarom grootouders zo naar deden .Kinderen zijn zich al op hele jonge leeftijd bewust van veel dingen .Ook vroegen ze vaak waarom ze nooit lief deden en knuffelde of leuke dingen met ze deden zoals mijn ouders . Met sinterklaas nodigde ik ze altijd uit maar ze konden nooit omdat ze sint feest in de kroeg belangrijker vonden . Zoon kreeg altijd grote kado's en dochter altijd iets kleins zoals stoepkrijt .
woensdag 3 december 2008 om 09:08
Plompie:
ik ben altijd door mijn moeder op een negatieve manier beinvloed in de relatie met mijn grootmoeder van vader's kant. Daardoor heb ik geen goede relatie met haar kunnen opbouwen. Dat vind ik nu heel erg jammer, want er zaten hele goede kanten aan mijn grootmoeder.
Wat mijn moeder ook deed: haar diskwalificeren als zij niet in de nabijheid was en dan wel verwachten dat wij aardig en beleefd tegen haar deden. Natuurlijk kon ik dat als kind niet opbrengen. Deze houding heeft mij ook ambivalent naar anderen gemaakt.
Het kan zijn dat jouw schoonouders liever naar de kroeg gingen, omdat ze zich niet welkom voelden.
Daarnaast proef ik ook een rivaliteit met je eigen ouders. Die hebben wel alles voor jullie kinderen over en de schoonouders niet.
ik ben altijd door mijn moeder op een negatieve manier beinvloed in de relatie met mijn grootmoeder van vader's kant. Daardoor heb ik geen goede relatie met haar kunnen opbouwen. Dat vind ik nu heel erg jammer, want er zaten hele goede kanten aan mijn grootmoeder.
Wat mijn moeder ook deed: haar diskwalificeren als zij niet in de nabijheid was en dan wel verwachten dat wij aardig en beleefd tegen haar deden. Natuurlijk kon ik dat als kind niet opbrengen. Deze houding heeft mij ook ambivalent naar anderen gemaakt.
Het kan zijn dat jouw schoonouders liever naar de kroeg gingen, omdat ze zich niet welkom voelden.
Daarnaast proef ik ook een rivaliteit met je eigen ouders. Die hebben wel alles voor jullie kinderen over en de schoonouders niet.
woensdag 3 december 2008 om 09:51
quote:titana schreef op 03 december 2008 @ 09:08:
Plompie:
ik ben altijd door mijn moeder op een negatieve manier beinvloed in de relatie met mijn grootmoeder van vader's kant. Daardoor heb ik geen goede relatie met haar kunnen opbouwen. Dat vind ik nu heel erg jammer, want er zaten hele goede kanten aan mijn grootmoeder.
Wat mijn moeder ook deed: haar diskwalificeren als zij niet in de nabijheid was en dan wel verwachten dat wij aardig en beleefd tegen haar deden. Natuurlijk kon ik dat als kind niet opbrengen. Deze houding heeft mij ook ambivalent naar anderen gemaakt.
Het kan zijn dat jouw schoonouders liever naar de kroeg gingen, omdat ze zich niet welkom voelden.
Daarnaast proef ik ook een rivaliteit met je eigen ouders. Die hebben wel alles voor jullie kinderen over en de schoonouders niet.
Nu begrijp ik je eerdere posting Titana.Ik heb op geen enkele manier bewust invloed gehad op de relatie tussen oma en de kleinkinderen .Al heel vroeg heb ik juist gestimuleerd om ook eens bij opa en oma te gaan logeren .Maar dan namen ze de kinderen mee naar de kroeg en daar konden wij als ouders niet accoord meegaan .Waren mijn schoonouders erg boos over want ze vonden wij daar geen zeggenschap over hadden .
Ook las mijn schoonzus of zwager zijn verjaardag vierde ,kwamen ze zelden omdat ze weer die kroeg in moesten of ze kwamen op een onmogelijk tijdstip.Alles moest wijken voor de kroeg .
Naar kennissen toe waren ze warm en hartelijk en belangstellend,maar voor hun eigen zonen en kleinkinderen totaal niet .
En inderdaad waren ze erg jaloers op de band die we met mijn eigen ouders hadden ,dat stak enorm .
Kwestie van oorzaak en gevolg waar wij ons absuluut niet verantwoordelijk voor voelde
Plompie:
ik ben altijd door mijn moeder op een negatieve manier beinvloed in de relatie met mijn grootmoeder van vader's kant. Daardoor heb ik geen goede relatie met haar kunnen opbouwen. Dat vind ik nu heel erg jammer, want er zaten hele goede kanten aan mijn grootmoeder.
Wat mijn moeder ook deed: haar diskwalificeren als zij niet in de nabijheid was en dan wel verwachten dat wij aardig en beleefd tegen haar deden. Natuurlijk kon ik dat als kind niet opbrengen. Deze houding heeft mij ook ambivalent naar anderen gemaakt.
Het kan zijn dat jouw schoonouders liever naar de kroeg gingen, omdat ze zich niet welkom voelden.
Daarnaast proef ik ook een rivaliteit met je eigen ouders. Die hebben wel alles voor jullie kinderen over en de schoonouders niet.
Nu begrijp ik je eerdere posting Titana.Ik heb op geen enkele manier bewust invloed gehad op de relatie tussen oma en de kleinkinderen .Al heel vroeg heb ik juist gestimuleerd om ook eens bij opa en oma te gaan logeren .Maar dan namen ze de kinderen mee naar de kroeg en daar konden wij als ouders niet accoord meegaan .Waren mijn schoonouders erg boos over want ze vonden wij daar geen zeggenschap over hadden .
Ook las mijn schoonzus of zwager zijn verjaardag vierde ,kwamen ze zelden omdat ze weer die kroeg in moesten of ze kwamen op een onmogelijk tijdstip.Alles moest wijken voor de kroeg .
Naar kennissen toe waren ze warm en hartelijk en belangstellend,maar voor hun eigen zonen en kleinkinderen totaal niet .
En inderdaad waren ze erg jaloers op de band die we met mijn eigen ouders hadden ,dat stak enorm .
Kwestie van oorzaak en gevolg waar wij ons absuluut niet verantwoordelijk voor voelde
woensdag 3 december 2008 om 09:56
quote:titana schreef op 02 december 2008 @ 19:42:
Plompiedomp: heb niet alles gelezen.
En dat had je nou beter WEL kunnen doen. Alles wat je nu verder zegt slaat daarom de plank volledig mis
Je dochter is solidair met jou en zal grootmoeder op voorhand niet aardig kunnen vinden. Als moeder zendt je toch signalen uit. Als klein kind kon je haar nog naar oma laten gaan.
De manier waarop je dochter over haar grootmoeder denkt vind ik op zijn zachtst gezegd niet aardig. Het lijkt erop dat jij daar mee akkoord gaat. Stel je voor dat de kinderen van jouw dochter over jou later zo gaan praten. Dat is de boodschap die je mee geeft.
Jullie halen de boodschappen voor (schoon)moeder en meer zit er voor haar helaas niet in.
Het klinkt alsof je opgelucht bent niets met haar van doen te hebben met de kerstdagen.
Edit: Ik ben ook heel opgelucht dat ik deze kerst eens een keer zonder mijn moeder kan/mag vieren. En daar ga ik me niet schuldig over voelen.
Integendeel. We gaan als gezin genieten met mensen om ons heen die ons wel waarderen, respecteren en van ons houden.
Plompiedomp: heb niet alles gelezen.
En dat had je nou beter WEL kunnen doen. Alles wat je nu verder zegt slaat daarom de plank volledig mis
Je dochter is solidair met jou en zal grootmoeder op voorhand niet aardig kunnen vinden. Als moeder zendt je toch signalen uit. Als klein kind kon je haar nog naar oma laten gaan.
De manier waarop je dochter over haar grootmoeder denkt vind ik op zijn zachtst gezegd niet aardig. Het lijkt erop dat jij daar mee akkoord gaat. Stel je voor dat de kinderen van jouw dochter over jou later zo gaan praten. Dat is de boodschap die je mee geeft.
Jullie halen de boodschappen voor (schoon)moeder en meer zit er voor haar helaas niet in.
Het klinkt alsof je opgelucht bent niets met haar van doen te hebben met de kerstdagen.
Edit: Ik ben ook heel opgelucht dat ik deze kerst eens een keer zonder mijn moeder kan/mag vieren. En daar ga ik me niet schuldig over voelen.
Integendeel. We gaan als gezin genieten met mensen om ons heen die ons wel waarderen, respecteren en van ons houden.
woensdag 3 december 2008 om 10:22
quote:Goldielocks schreef op 03 december 2008 @ 09:56:
[...]
Edit: Ik ben ook heel opgelucht dat ik deze kerst eens een keer zonder mijn moeder kan/mag vieren. En daar ga ik me niet schuldig over voelen.
Integendeel. We gaan als gezin genieten met mensen om ons heen die ons wel waarderen, respecteren en van ons houden.
Goed zo Goldie Soms kan het gewoon niet anders en ook al is het je moeder ,triest,maar er zijn grenzen,die voor iedereen gelden toch ? Bejaard of schoonmoeder of moeder zijn is geen vrijkaartje om je dan maar eens flink op een voetstuk te zetten en je flink te misdragen .Ben nu zelf schoonmoeder en mijn schoondochter trekt veel meer naar haar eigen moeder ,waar ze ook een goeie band mee heeft .Dat vind ik zo herkenbaar en logisch Ik weet dat ze erg op mij gesteld is ,maar ik ben haar moeder niet en zal ook nooit veel van haar verwachten in dat opzicht .
Ook niet als er kleinkinderen komen ,die zullen daardoor waarschijnlijk andere oma veel meer zien .Maar er blijft genoeg voor ons over en daar ga ik zeker van genieten als ik ze zie
Als ze komen zijn ze welkom ,maar geen verplichtingen
[...]
Edit: Ik ben ook heel opgelucht dat ik deze kerst eens een keer zonder mijn moeder kan/mag vieren. En daar ga ik me niet schuldig over voelen.
Integendeel. We gaan als gezin genieten met mensen om ons heen die ons wel waarderen, respecteren en van ons houden.
Goed zo Goldie Soms kan het gewoon niet anders en ook al is het je moeder ,triest,maar er zijn grenzen,die voor iedereen gelden toch ? Bejaard of schoonmoeder of moeder zijn is geen vrijkaartje om je dan maar eens flink op een voetstuk te zetten en je flink te misdragen .Ben nu zelf schoonmoeder en mijn schoondochter trekt veel meer naar haar eigen moeder ,waar ze ook een goeie band mee heeft .Dat vind ik zo herkenbaar en logisch Ik weet dat ze erg op mij gesteld is ,maar ik ben haar moeder niet en zal ook nooit veel van haar verwachten in dat opzicht .
Ook niet als er kleinkinderen komen ,die zullen daardoor waarschijnlijk andere oma veel meer zien .Maar er blijft genoeg voor ons over en daar ga ik zeker van genieten als ik ze zie
Als ze komen zijn ze welkom ,maar geen verplichtingen
woensdag 3 december 2008 om 10:28
Oh ja, Gatver, die verplichtingen! Die ben ik zooow zat.
Mijn dochters zijn het huis nog niet uit (bijna 17 en 10) maar mijn man en ik nemen onszelf nu al voor daar voor te waken.
Tot nu toe heb ik in de opvoeding van mijn kinderen ook al heel veel (zo niet alles!) anders gedaan als mijn eigen moeder. Mijn kinderne vertrouwen me en komen naar me toe als er iets is. Ik zal hun problemen (groot of klein) altijd serieus nemen.
Ik voel de liefde van mijn kinderen elke dag.
Mijn dochters zijn het huis nog niet uit (bijna 17 en 10) maar mijn man en ik nemen onszelf nu al voor daar voor te waken.
Tot nu toe heb ik in de opvoeding van mijn kinderen ook al heel veel (zo niet alles!) anders gedaan als mijn eigen moeder. Mijn kinderne vertrouwen me en komen naar me toe als er iets is. Ik zal hun problemen (groot of klein) altijd serieus nemen.
Ik voel de liefde van mijn kinderen elke dag.
woensdag 3 december 2008 om 10:49
quote:Goldielocks schreef op 03 december 2008 @ 10:28:
Oh ja, Gatver, die verplichtingen! Die ben ik zooow zat.
Mijn dochters zijn het huis nog niet uit (bijna 17 en 10) maar mijn man en ik nemen onszelf nu al voor daar voor te waken.
Tot nu toe heb ik in de opvoeding van mijn kinderen ook al heel veel (zo niet alles!) anders gedaan als mijn eigen moeder. Mijn kinderne vertrouwen me en komen naar me toe als er iets is. Ik zal hun problemen (groot of klein) altijd serieus nemen.
Ik voel de liefde van mijn kinderen elke dag.
Heerlijk toch! Ik heb mijn kinderen ongeveer hetzelfde opgevoed als mijn ouders mij hebben opgevoed .Wel wat verschillen,meer structuur .Alles is bespreekbaar en ze komen graag thuis ,oudste[buitenland] belt vaak en veel op msn .
Daardoor voel ik ook de liefde elke dag .Ben ook erg happy met mijn man,een warm mens ,ondanks het feit dat hij erg te kort is gekomen in zijn opvoeding [affectieve verwaarlozing].
Mijn schoonloeder is een bijzaak en zal altijd op die plek blijven .
Minimaal contact om de goeie vrede te bewaren ,geen verplichte feestdagennummertjes ,we kunnen dat niet meer opbrengen
Respect moet je verdienen
Oh ja, Gatver, die verplichtingen! Die ben ik zooow zat.
Mijn dochters zijn het huis nog niet uit (bijna 17 en 10) maar mijn man en ik nemen onszelf nu al voor daar voor te waken.
Tot nu toe heb ik in de opvoeding van mijn kinderen ook al heel veel (zo niet alles!) anders gedaan als mijn eigen moeder. Mijn kinderne vertrouwen me en komen naar me toe als er iets is. Ik zal hun problemen (groot of klein) altijd serieus nemen.
Ik voel de liefde van mijn kinderen elke dag.
Heerlijk toch! Ik heb mijn kinderen ongeveer hetzelfde opgevoed als mijn ouders mij hebben opgevoed .Wel wat verschillen,meer structuur .Alles is bespreekbaar en ze komen graag thuis ,oudste[buitenland] belt vaak en veel op msn .
Daardoor voel ik ook de liefde elke dag .Ben ook erg happy met mijn man,een warm mens ,ondanks het feit dat hij erg te kort is gekomen in zijn opvoeding [affectieve verwaarlozing].
Mijn schoonloeder is een bijzaak en zal altijd op die plek blijven .
Minimaal contact om de goeie vrede te bewaren ,geen verplichte feestdagennummertjes ,we kunnen dat niet meer opbrengen
Respect moet je verdienen
woensdag 3 december 2008 om 11:22
woensdag 3 december 2008 om 11:25
Thank God........ik ben al jaren van mijn schoonloeder af....gewoon omdat ze het er zelf naar gemaakt heeft: over de rug van mijn kinderen..........en nu op de knietjes terug willen hahahaha..........
Ik ken oude mensen die nog wel het vermogen, de wil hebben om flexibel te zijn. Flexibel in hun gedrag, in hun denkbeelden en opvattingen...........ook ken ik oude mensen die dat niet kunnen, niet willen, niet hebben. Zolang je niet dementerend bent of andere ziekten, dan ben je, wat mij betreft, nog bij vermogen om te veranderen........of in ieder geval een poging te doen tot!
Succes met dit dilemma!
Ik ken oude mensen die nog wel het vermogen, de wil hebben om flexibel te zijn. Flexibel in hun gedrag, in hun denkbeelden en opvattingen...........ook ken ik oude mensen die dat niet kunnen, niet willen, niet hebben. Zolang je niet dementerend bent of andere ziekten, dan ben je, wat mij betreft, nog bij vermogen om te veranderen........of in ieder geval een poging te doen tot!
Succes met dit dilemma!
woensdag 3 december 2008 om 11:33
quote:Schilderspalet schreef op 03 december 2008 @ 11:25:
Thank God........ik ben al jaren van mijn schoonloeder af....gewoon omdat ze het er zelf naar gemaakt heeft: over de rug van mijn kinderen..........en nu op de knietjes terug willen hahahaha..........
Ik ken oude mensen die nog wel het vermogen, de wil hebben om flexibel te zijn. Flexibel in hun gedrag, in hun denkbeelden en opvattingen...........ook ken ik oude mensen die dat niet kunnen, niet willen, niet hebben. Zolang je niet dementerend bent of andere ziekten, dan ben je, wat mij betreft, nog bij vermogen om te veranderen........of in ieder geval een poging te doen tot!
Succes met dit dilemma!
Dank je wel
Helemaal mee eens ! Kwestie van aanpassen en geen verwachtingen van je kinderen en kleinkinderen hebben ,de lat niet zo hoog leggen
Thank God........ik ben al jaren van mijn schoonloeder af....gewoon omdat ze het er zelf naar gemaakt heeft: over de rug van mijn kinderen..........en nu op de knietjes terug willen hahahaha..........
Ik ken oude mensen die nog wel het vermogen, de wil hebben om flexibel te zijn. Flexibel in hun gedrag, in hun denkbeelden en opvattingen...........ook ken ik oude mensen die dat niet kunnen, niet willen, niet hebben. Zolang je niet dementerend bent of andere ziekten, dan ben je, wat mij betreft, nog bij vermogen om te veranderen........of in ieder geval een poging te doen tot!
Succes met dit dilemma!
Dank je wel
Helemaal mee eens ! Kwestie van aanpassen en geen verwachtingen van je kinderen en kleinkinderen hebben ,de lat niet zo hoog leggen
woensdag 3 december 2008 om 12:09
quote:Goldielocks schreef op 03 december 2008 @ 11:52:
hi hi Plompie,nu heb ik zelf niet helemaal goed gelezen, want jij schrijft dat je in de opvoeding van je kinderen veel hetzelfde doet als jouw ouders gedaan hebben.
Ik probeer zo min mogelijk het zelfde te doen!Hahaha ja klopt ,maar wel totaal anders dan schoonouders ,dus toch een raakvlak Goldie !
hi hi Plompie,nu heb ik zelf niet helemaal goed gelezen, want jij schrijft dat je in de opvoeding van je kinderen veel hetzelfde doet als jouw ouders gedaan hebben.
Ik probeer zo min mogelijk het zelfde te doen!Hahaha ja klopt ,maar wel totaal anders dan schoonouders ,dus toch een raakvlak Goldie !
woensdag 3 december 2008 om 12:13
woensdag 3 december 2008 om 12:20
quote:Appelsientje schreef op 03 december 2008 @ 12:13:
Ik vind het ook droevig hoor, waarschijnlijk is je schoonmoeder zo geworden in de loop der tijd. Ze vindt het vast vervelend dat ze niet veel contact heeft met jullie en met haar kleinkinderen, maar heeft ook geen idee hoe ze dat contact zou moeten verbeteren. Wat een armoede.Ja,dat is het ook Ze is totaal niet in staat om contacten te onderhouden.Maar het rare is dat haar dit wel lukt bij oppervlakkige kennissen maar niet bij haar kinderen .Als er bv bezoek bij haar thuis is ,gedraagt ze zich als de voorbeeldige moeder,schoonmoeder, oma .Lief,belangstellend ,warm ,zo vreemd is dat
Ik vind het ook droevig hoor, waarschijnlijk is je schoonmoeder zo geworden in de loop der tijd. Ze vindt het vast vervelend dat ze niet veel contact heeft met jullie en met haar kleinkinderen, maar heeft ook geen idee hoe ze dat contact zou moeten verbeteren. Wat een armoede.Ja,dat is het ook Ze is totaal niet in staat om contacten te onderhouden.Maar het rare is dat haar dit wel lukt bij oppervlakkige kennissen maar niet bij haar kinderen .Als er bv bezoek bij haar thuis is ,gedraagt ze zich als de voorbeeldige moeder,schoonmoeder, oma .Lief,belangstellend ,warm ,zo vreemd is dat
woensdag 3 december 2008 om 12:26
Herkenbaar Plom. Kennissen van mijn grootmoeder vinden haar zo'n 'dappere vrouw'.
Appelsientje, het is ook armoede. Maar er is gewoon een grens aan wat mensen kunnen flikken, ook bij hun kinderen/kleinkinderen.
Afstand nemen van je ouders/grootouders gaat echt niet zonder slag of stoot, daar gaat jarenlang proberen, rotgevoel, schuldgevoel, vertwijfeling en teleurstelling aan vooraf. Op een gegeven moment is het argument dat zij het ook niet makkelijk heeft gehad, ook veel heeft mee gemaakt, ook haar gevoel heeft, gewoon niet meer genoeg.
Appelsientje, het is ook armoede. Maar er is gewoon een grens aan wat mensen kunnen flikken, ook bij hun kinderen/kleinkinderen.
Afstand nemen van je ouders/grootouders gaat echt niet zonder slag of stoot, daar gaat jarenlang proberen, rotgevoel, schuldgevoel, vertwijfeling en teleurstelling aan vooraf. Op een gegeven moment is het argument dat zij het ook niet makkelijk heeft gehad, ook veel heeft mee gemaakt, ook haar gevoel heeft, gewoon niet meer genoeg.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 3 december 2008 om 12:44
quote:plompiedom schreef op 03 december 2008 @ 12:20:
[...]
Ja,dat is het ook Ze is totaal niet in staat om contacten te onderhouden.Maar het rare is dat haar dit wel lukt bij oppervlakkige kennissen maar niet bij haar kinderen .Als er bv bezoek bij haar thuis is ,gedraagt ze zich als de voorbeeldige moeder,schoonmoeder, oma .Lief,belangstellend ,warm ,zo vreemd is dat
Jeetje, vwb dit laatste stuk lijkt het wel over mijn eigen moeder te gaan.
Altijd gezellig en belangstellend naar anderen, maar naar haar kinderen ho maar. Moet altijd van onze kant komen, altijd te ziek en te zwak om naar ons toe te komen, maar voor vage kennissen is geen moeite te veel..
[...]
Ja,dat is het ook Ze is totaal niet in staat om contacten te onderhouden.Maar het rare is dat haar dit wel lukt bij oppervlakkige kennissen maar niet bij haar kinderen .Als er bv bezoek bij haar thuis is ,gedraagt ze zich als de voorbeeldige moeder,schoonmoeder, oma .Lief,belangstellend ,warm ,zo vreemd is dat
Jeetje, vwb dit laatste stuk lijkt het wel over mijn eigen moeder te gaan.
Altijd gezellig en belangstellend naar anderen, maar naar haar kinderen ho maar. Moet altijd van onze kant komen, altijd te ziek en te zwak om naar ons toe te komen, maar voor vage kennissen is geen moeite te veel..
Dat dan weer wel..