Relaties
alle pijlers
Advies nodig over schoonmoeder ....
dinsdag 2 december 2008 om 12:43
Ik hoop dat ik duidelijk ben en er niet een te lang verhaal van maak ,maar zit met het volgende in mijn maag ..
Mijn schoonmoeder is nu een jaar weduwe en verwacht veel van kinderen en volwassen kleinkinderen .Samen met haar bv boodschappen doen ,kleding kopen,halen en brengen naar verjaardagen ect ect .Mijn man en ik halen boodschappen voor haar,maar dat is niet voldoende ,ze wil ze zelf kopen .Door steken onder water probeert ze bij mij ruzie te zoeken ,man was thuis en heeft gesprek[telefoon] overgenomen .Man pikt het niet meer en ze heeft hele nare verwijten geuit naar ons en onze twee kinderen .
Zo zou onze dochter alleen maar langs komen toen haar man nog leefde om geld te krijgen en nu opa dood is zag ze haar niet meer .Onze zoon belde haar nooit op [klopt] maar zij belt ook nooit om hem bv te feliciteren met zijn verjaardag .Hij woont in het buitenland .Uiteindelijk is mijn man met haar gaan praten maar ze ontkent nu dat ze dit alles heeft gezegd .Aangezien ze oud is hebben we besloten om het contact zo te houden,binnen onze grenzen .De kinderen weten van de beschuldigingen .
Zondag even boodschappen voor haar gedaan en samen met man langs gebracht .Ze had een kaart voor dochter met geld voor de kerst,of we die aan haar wilde geven .
Onze dochter wil het geld niet aannemen en zelf terug brengen .Ken mijn schoonmoeder en dat gaat dikke trammelant geven .
Bovendien wisten mijn man en ik dat onze dochter niks meer van oma wil weten ,en man had het niet moeten aannemen .
We zitten hier zo voor de feestdagen mee in onze maag .
Iemand tips ,we komen er zelf niet meer uit ?
Alvast bedankt
Mijn schoonmoeder is nu een jaar weduwe en verwacht veel van kinderen en volwassen kleinkinderen .Samen met haar bv boodschappen doen ,kleding kopen,halen en brengen naar verjaardagen ect ect .Mijn man en ik halen boodschappen voor haar,maar dat is niet voldoende ,ze wil ze zelf kopen .Door steken onder water probeert ze bij mij ruzie te zoeken ,man was thuis en heeft gesprek[telefoon] overgenomen .Man pikt het niet meer en ze heeft hele nare verwijten geuit naar ons en onze twee kinderen .
Zo zou onze dochter alleen maar langs komen toen haar man nog leefde om geld te krijgen en nu opa dood is zag ze haar niet meer .Onze zoon belde haar nooit op [klopt] maar zij belt ook nooit om hem bv te feliciteren met zijn verjaardag .Hij woont in het buitenland .Uiteindelijk is mijn man met haar gaan praten maar ze ontkent nu dat ze dit alles heeft gezegd .Aangezien ze oud is hebben we besloten om het contact zo te houden,binnen onze grenzen .De kinderen weten van de beschuldigingen .
Zondag even boodschappen voor haar gedaan en samen met man langs gebracht .Ze had een kaart voor dochter met geld voor de kerst,of we die aan haar wilde geven .
Onze dochter wil het geld niet aannemen en zelf terug brengen .Ken mijn schoonmoeder en dat gaat dikke trammelant geven .
Bovendien wisten mijn man en ik dat onze dochter niks meer van oma wil weten ,en man had het niet moeten aannemen .
We zitten hier zo voor de feestdagen mee in onze maag .
Iemand tips ,we komen er zelf niet meer uit ?
Alvast bedankt
woensdag 3 december 2008 om 15:56
quote:cle schreef op 03 december 2008 @ 15:49:
Nouja bij mij is het zo het geval, dat zij alles willen bepalen. En dat dat prima is tot je 18 bent maar als je zelf volwassen bent of je hebt zelf een gezin dan heb je daar schoon genoeg van
Volgens mij ga je hier veeeeeeel reacties op krijgen: velen herkennen het vast
Ik zou zeggen:"kom er maar in...."
Nouja bij mij is het zo het geval, dat zij alles willen bepalen. En dat dat prima is tot je 18 bent maar als je zelf volwassen bent of je hebt zelf een gezin dan heb je daar schoon genoeg van
Volgens mij ga je hier veeeeeeel reacties op krijgen: velen herkennen het vast
Ik zou zeggen:"kom er maar in...."
woensdag 3 december 2008 om 16:10
quote:Schilderspalet schreef op 03 december 2008 @ 15:56:
[...]
Volgens mij ga je hier veeeeeeel reacties op krijgen: velen herkennen het vast
Ik zou zeggen:"kom er maar in...." hahahah Das pas het begin meid,maar super irritant Gewoon je grenzen bewaken en vriendelijk maar beleefd dit zeggen, zegt deze ervaringsdeskundige
[...]
Volgens mij ga je hier veeeeeeel reacties op krijgen: velen herkennen het vast
Ik zou zeggen:"kom er maar in...." hahahah Das pas het begin meid,maar super irritant Gewoon je grenzen bewaken en vriendelijk maar beleefd dit zeggen, zegt deze ervaringsdeskundige
woensdag 3 december 2008 om 16:17
quote:cle schreef op 03 december 2008 @ 16:01:
Plompiedom ik leef trouwens met je mee, wat een ellende.
En schilderspalet, jij ook ervaringen?
Mijn ervaringen zijn legio
Natuurlijk zijn mijn ouders verre van heilig, echter wel in voor een goed gesprek. Ik kom uit een warm nest met een pittige vader en 'ja' de appel valt niet ver van de boom, maar dat ter zijde.
Ik heb een prima jeugd gehad zonder echte rare dingen, zeg maar. Dus, sorry, ik heb niet echt heel smeuige verhalen....
Plompiedom ik leef trouwens met je mee, wat een ellende.
En schilderspalet, jij ook ervaringen?
Mijn ervaringen zijn legio
Natuurlijk zijn mijn ouders verre van heilig, echter wel in voor een goed gesprek. Ik kom uit een warm nest met een pittige vader en 'ja' de appel valt niet ver van de boom, maar dat ter zijde.
Ik heb een prima jeugd gehad zonder echte rare dingen, zeg maar. Dus, sorry, ik heb niet echt heel smeuige verhalen....
woensdag 3 december 2008 om 16:57
quote:Schilderspalet schreef op 03 december 2008 @ 16:17:
[...]
Mijn ervaringen zijn legio
Natuurlijk zijn mijn ouders verre van heilig, echter wel in voor een goed gesprek. Ik kom uit een warm nest met een pittige vader en 'ja' de appel valt niet ver van de boom, maar dat ter zijde.
Ik heb een prima jeugd gehad zonder echte rare dingen, zeg maar. Dus, sorry, ik heb niet echt heel smeuige verhalen....Ouders hoeven ook niet perfect te zijn,we maken allemaal fouten, maar warmte en een goed gesprek zijn zo belangrijk
[...]
Mijn ervaringen zijn legio
Natuurlijk zijn mijn ouders verre van heilig, echter wel in voor een goed gesprek. Ik kom uit een warm nest met een pittige vader en 'ja' de appel valt niet ver van de boom, maar dat ter zijde.
Ik heb een prima jeugd gehad zonder echte rare dingen, zeg maar. Dus, sorry, ik heb niet echt heel smeuige verhalen....Ouders hoeven ook niet perfect te zijn,we maken allemaal fouten, maar warmte en een goed gesprek zijn zo belangrijk
woensdag 3 december 2008 om 17:46
quote:titana schreef op 03 december 2008 @ 17:34:
Dit is het boze schoonmoeder topic geworden.
Er is iets mis met je agressiebeheersing als je met een zware tafel gaat gooien. Dit lijkt me een handeling uit pure machteloosheid.
Plompie; je hebt veel moeten doorstaan met schoonouder(s).Ja,klopt. En mijn man is inderdaad toen zijn zelfbeheersing verloren ,iets wat ik hem erg kwalijk nam . Hij verliest nooit zijn zelfbeheersing ,laatst bijna weer,maar heeft toen het gesprek verbroken
Dit is het boze schoonmoeder topic geworden.
Er is iets mis met je agressiebeheersing als je met een zware tafel gaat gooien. Dit lijkt me een handeling uit pure machteloosheid.
Plompie; je hebt veel moeten doorstaan met schoonouder(s).Ja,klopt. En mijn man is inderdaad toen zijn zelfbeheersing verloren ,iets wat ik hem erg kwalijk nam . Hij verliest nooit zijn zelfbeheersing ,laatst bijna weer,maar heeft toen het gesprek verbroken
woensdag 3 december 2008 om 18:06
quote:plompiedom schreef op 03 december 2008 @ 17:46:
[...]
Ja,klopt. En mijn man is inderdaad toen zijn zelfbeheersing verloren ,iets wat ik hem erg kwalijk nam . Hij verliest nooit zijn zelfbeheersing ,laatst bijna weer,maar heeft toen het gesprek verbroken
Verloor mijn man zijn zelfbesheersing destijds maar Ik wist nog wel een leuk eikenhout kastje
Is het niet zoiets als, net zo lang iemand prikken en geen gehoor geven aan 'niet doen' totdat diegene slaat en dan zeggen dat-ie zijn/haar zelfbeheersing verloor?? Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor met 'verliezen van zelfbeheersing'.
[...]
Ja,klopt. En mijn man is inderdaad toen zijn zelfbeheersing verloren ,iets wat ik hem erg kwalijk nam . Hij verliest nooit zijn zelfbeheersing ,laatst bijna weer,maar heeft toen het gesprek verbroken
Verloor mijn man zijn zelfbesheersing destijds maar Ik wist nog wel een leuk eikenhout kastje
Is het niet zoiets als, net zo lang iemand prikken en geen gehoor geven aan 'niet doen' totdat diegene slaat en dan zeggen dat-ie zijn/haar zelfbeheersing verloor?? Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor met 'verliezen van zelfbeheersing'.
woensdag 3 december 2008 om 18:36
quote:Schilderspalet schreef op 03 december 2008 @ 18:06:
[...]
Verloor mijn man zijn zelfbesheersing destijds maar Ik wist nog wel een leuk eikenhout kastje :applause: Ach ze hadden nog wel genoeg eiken meubilair over hoor,man is niet de beroerdste ;-]
Is het niet zoiets als, net zo lang iemand prikken en geen gehoor geven aan 'niet doen' totdat diegene slaat en dan zeggen dat-ie zijn/haar zelfbeheersing verloor?? Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor met 'verliezen van zelfbeheersing'.Ja,zoiets zuigt enorm ,heel begrijpelijk van hem
[...]
Verloor mijn man zijn zelfbesheersing destijds maar Ik wist nog wel een leuk eikenhout kastje :applause: Ach ze hadden nog wel genoeg eiken meubilair over hoor,man is niet de beroerdste ;-]
Is het niet zoiets als, net zo lang iemand prikken en geen gehoor geven aan 'niet doen' totdat diegene slaat en dan zeggen dat-ie zijn/haar zelfbeheersing verloor?? Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor met 'verliezen van zelfbeheersing'.Ja,zoiets zuigt enorm ,heel begrijpelijk van hem
woensdag 3 december 2008 om 18:46
quote:plompiedom schreef op 03 december 2008 @ 15:23:
Dit is trouwens het ergste aan mijn moeder Ze is erg vol van zichzelf,vind zichzelf erg goed in alle opzichten en draagt dat op een misselijkmakende manier uit .Geeft zichzelf veel complimentjes en verteld vaak hoe goed mensen haar vinden .
Communiceren kan niet.In elke zin komt het woordje ikminimaal 2x voor .Als het gesprek maar een moment een andere wending krijgt omdat het over iemand anders gaat betrekt ze het gesprek weer op zichzelf .Dit heeft niks met haar leeftijd te maken ,maar is een karaktereigenschap helaas
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'
Dit is trouwens het ergste aan mijn moeder Ze is erg vol van zichzelf,vind zichzelf erg goed in alle opzichten en draagt dat op een misselijkmakende manier uit .Geeft zichzelf veel complimentjes en verteld vaak hoe goed mensen haar vinden .
Communiceren kan niet.In elke zin komt het woordje ikminimaal 2x voor .Als het gesprek maar een moment een andere wending krijgt omdat het over iemand anders gaat betrekt ze het gesprek weer op zichzelf .Dit heeft niks met haar leeftijd te maken ,maar is een karaktereigenschap helaas
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'
woensdag 3 december 2008 om 19:34
quote:Goldielocks schreef op 03 december 2008 @ 18:46:
[...]
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'
Onvoorstelbaar Goldie ,wat een raakvlakken ,dat hun persoonlijkheid zo op elkaar lijkt .Herkenbaar hoe ze reageert over je zus ! Mijn zwager had laatst griep en de laatste keer toen ik vroeg aan haar hoe het ging ,wist ze dat niet .Het enige dat ze zei dat ze wilde dat hij niet kwam,want ze was al zo ziek geweest ,en ja ,daar ging het gesprek weer over zichzelf
Je krijgt totaal geen kans om maar iets te vragen of te vertellen ,het is gelijk ik,ik,ik,ik!!
Nog een voorbeeldje: Toen mijn vader enstig ziek was en wij wisten dat hij op korte termijn zou komen te overlijden plaatste ze de opmerking dat we dan voortaan wel eerste kerstdag bij hun konden komen eten .Mijn vader was nl jarig op die dag en dat werd altijd gevierd ,hij had het niet erg gevonden als ik het zou laten afweten,maar vond het fijn daar .Daar waren ze altijd boos over ,ook al boden wij vaak aan om tweede kerstdag wat met hun te doen .Nee,dan konden ze niet,want dan was de kroeg open ......
[...]
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'
Onvoorstelbaar Goldie ,wat een raakvlakken ,dat hun persoonlijkheid zo op elkaar lijkt .Herkenbaar hoe ze reageert over je zus ! Mijn zwager had laatst griep en de laatste keer toen ik vroeg aan haar hoe het ging ,wist ze dat niet .Het enige dat ze zei dat ze wilde dat hij niet kwam,want ze was al zo ziek geweest ,en ja ,daar ging het gesprek weer over zichzelf
Je krijgt totaal geen kans om maar iets te vragen of te vertellen ,het is gelijk ik,ik,ik,ik!!
Nog een voorbeeldje: Toen mijn vader enstig ziek was en wij wisten dat hij op korte termijn zou komen te overlijden plaatste ze de opmerking dat we dan voortaan wel eerste kerstdag bij hun konden komen eten .Mijn vader was nl jarig op die dag en dat werd altijd gevierd ,hij had het niet erg gevonden als ik het zou laten afweten,maar vond het fijn daar .Daar waren ze altijd boos over ,ook al boden wij vaak aan om tweede kerstdag wat met hun te doen .Nee,dan konden ze niet,want dan was de kroeg open ......
woensdag 3 december 2008 om 22:26
quote:Madiken schreef op 03 december 2008 @ 22:00:
[quote]fluffychuzzle schreef op 02 december 2008 @ 13:57:
[...]
Schoonmoeder belt mij nooit. Ze belt ALTIJD mijn man op zijn mobiel. Zelfs als we met het vaste toestel hebben gebeld, belt ze op zijn mobiel terug.[/quote]
Als schoonmoeder ons belt (meestal ben ik alleen thuis) neem ik niet op als ik zie dat zij het is. We hebben nummerherkenning en zij heeft standaard ingesteld staan dat haar nummer niet in beeld komt, denkt ze heel slim mee te zijn. Maar haar nummer is vrijwel het enige dat niet herkenbaar is dus is het maar al te herkenbaar...
Als zij belt, kan ik het niet opbrengen op te nemen omdat het altijd van die geforceerde gesprekken worden met allerlei verplichte beleefde praat waar ik helemaal geen zin in heb. Dat laat ik liever aan mijn man over. Soms ook trek ik gewoon de stekker eruit.
Moge duidelijk zijn dat ik ook geen perfecte relatie heb met haar, maar voor de kinderen is ze wel heel lief en leuk. Het botert alleen niet zo tussen mij en haar. Kan gebeuren. Ik woon gelukkig niet om de hoek.Gelukkig dat ze tegen de kinderen wel lief en leuk is,scheelt enorm!En je hoeft je schoonmoeder ook niet aardig te vinden,lekker dat ze niet in de buurt woont....
[quote]fluffychuzzle schreef op 02 december 2008 @ 13:57:
[...]
Schoonmoeder belt mij nooit. Ze belt ALTIJD mijn man op zijn mobiel. Zelfs als we met het vaste toestel hebben gebeld, belt ze op zijn mobiel terug.[/quote]
Als schoonmoeder ons belt (meestal ben ik alleen thuis) neem ik niet op als ik zie dat zij het is. We hebben nummerherkenning en zij heeft standaard ingesteld staan dat haar nummer niet in beeld komt, denkt ze heel slim mee te zijn. Maar haar nummer is vrijwel het enige dat niet herkenbaar is dus is het maar al te herkenbaar...
Als zij belt, kan ik het niet opbrengen op te nemen omdat het altijd van die geforceerde gesprekken worden met allerlei verplichte beleefde praat waar ik helemaal geen zin in heb. Dat laat ik liever aan mijn man over. Soms ook trek ik gewoon de stekker eruit.
Moge duidelijk zijn dat ik ook geen perfecte relatie heb met haar, maar voor de kinderen is ze wel heel lief en leuk. Het botert alleen niet zo tussen mij en haar. Kan gebeuren. Ik woon gelukkig niet om de hoek.Gelukkig dat ze tegen de kinderen wel lief en leuk is,scheelt enorm!En je hoeft je schoonmoeder ook niet aardig te vinden,lekker dat ze niet in de buurt woont....
woensdag 3 december 2008 om 22:29
quote:Madiken schreef op 03 december 2008 @ 22:09:
[quote]sunshine 1980 schreef op 02 december 2008 @ 14:41:
Dan weet je toch eigenlijk genoeg? Mag blij wezen dat jullie nog zo voor haar zorgen!! Kom nou, is toch geen verplichting?
"Gewoon" kort houden en anders bekijkt ze het maar. Iedereen heeft het zo te lezen gehad met haar.
Ik heb altijd iets tegen verplichte familiebanden. Wat er niet is is er niet. Ik ga ook niet voor mijn buurman zorgen die ik niet mag, omdat hij nu eenmaal de buurman is.[/quote]
Ik ook, dat is de reden dat ik op 12 jaroge leeftijd de banden met de familie van mijn moeder heb verbroken. Ik HAD gewoon niets met die mensen, sterker nog, ze zijn verschrikkelijk in mijn ogen en op het asociale af. Mijn opa en oma van die kant waren koude kille mensen die altijd negatief waren. Ik ging er met tegenzin op bezoek. Ben op een gegeven moment gewoon niet meer meegegaan en gek genoeg heeft mijn ma dat geaccepteerd en er nooit wat over gezegd. Die wist wel dat er toch geen eer aan te behalen was. Inmiddels woon ik een aardig stuk bij de hele familie vandaan dus ik kom ze ook nooit tegen. Gelukkig.Kinderen maken al gauw hun keus en daar moet je ze ook vrij in laten ,heb altijd wel een uitzondering gemaakt voor de verjaardagen.Maar vanaf pubertijd heb ik ze hier vrij ingelaten .Ben jaloers dat je ze nooit tegen komt!!
[quote]sunshine 1980 schreef op 02 december 2008 @ 14:41:
Dan weet je toch eigenlijk genoeg? Mag blij wezen dat jullie nog zo voor haar zorgen!! Kom nou, is toch geen verplichting?
"Gewoon" kort houden en anders bekijkt ze het maar. Iedereen heeft het zo te lezen gehad met haar.
Ik heb altijd iets tegen verplichte familiebanden. Wat er niet is is er niet. Ik ga ook niet voor mijn buurman zorgen die ik niet mag, omdat hij nu eenmaal de buurman is.[/quote]
Ik ook, dat is de reden dat ik op 12 jaroge leeftijd de banden met de familie van mijn moeder heb verbroken. Ik HAD gewoon niets met die mensen, sterker nog, ze zijn verschrikkelijk in mijn ogen en op het asociale af. Mijn opa en oma van die kant waren koude kille mensen die altijd negatief waren. Ik ging er met tegenzin op bezoek. Ben op een gegeven moment gewoon niet meer meegegaan en gek genoeg heeft mijn ma dat geaccepteerd en er nooit wat over gezegd. Die wist wel dat er toch geen eer aan te behalen was. Inmiddels woon ik een aardig stuk bij de hele familie vandaan dus ik kom ze ook nooit tegen. Gelukkig.Kinderen maken al gauw hun keus en daar moet je ze ook vrij in laten ,heb altijd wel een uitzondering gemaakt voor de verjaardagen.Maar vanaf pubertijd heb ik ze hier vrij ingelaten .Ben jaloers dat je ze nooit tegen komt!!
woensdag 3 december 2008 om 22:32
quote:Madiken schreef op 03 december 2008 @ 22:14:
[...]
Doe arsenicum in haar bakkie koffie...dan wordt ze ook geen 74.
Jezus,als ze het over je kinderen gaat spelen, dan is er zeker een grens bereikt. maken we ook samen grapjes over,mijn man en ik .Ze heeft een scootmobiel en verwijt ons bv dat we haar nooit ophalen op de zondag.Klopt ook,mijn man zegt dan dat hij haar graag een duwtje met scoot van de heuvel in de sloot wil duwen
[...]
Doe arsenicum in haar bakkie koffie...dan wordt ze ook geen 74.
Jezus,als ze het over je kinderen gaat spelen, dan is er zeker een grens bereikt. maken we ook samen grapjes over,mijn man en ik .Ze heeft een scootmobiel en verwijt ons bv dat we haar nooit ophalen op de zondag.Klopt ook,mijn man zegt dan dat hij haar graag een duwtje met scoot van de heuvel in de sloot wil duwen
donderdag 4 december 2008 om 09:19
quote:Madiken schreef op 03 december 2008 @ 22:42:
Haha, ja dat is lekker hoor.
Ik ben ook blij dat mijn ouders mij destijds vrij hebben gelaten in mijn keuze. Dat moet voor mijn moeder wel moeilijk zijn geweest, hoewel ook zij een zeer ambivalente relatie heeft met haar moeder.
Wat schoonmoeder betreft; ik neem en houd afstand, ben beleefd en normaal als we elkaar zien, ik probeer mijn ergernis en boosheid over dingen die gebeurd zijn niet teveel aan mijn man te laten blijken. Mijn beste vriendin wordt ze nooit, het heeft er nooit ingezeten. Helaas leeft haar man niet meer, met hem had ik wel een leuk contact. Dat zie je nog vaak; degene met wie je het het best kon vinden, komt als eerste te overlijden. Tja. Naar mijn eigen kinderen be ik ook respectvol over haar. Dat moet ook, ze heeft ons niets misdaan. In mijn geval is het meer een soort van naar onderbuikgevoel, een gevoel van wrijving dat er in het contact zit. Ik heb wel het gevoel dat zij het er met haar familie over heeft gehad want die benaderen mij nu ook minder leuk dan vroeger. Zoiets is subtiel maar ik heb dat snel in de gaten. So be it.
Waar ik wel moeite mee heb is dat is soms heel onaardige gedachten heb over haar. Daar kan ik me dan wel schuldig over voelen.
Dat had ik vroeger ook,het schuldig voelen .Ik was totaal overdonderd na de eerste onmoeting bij mijn schoonouders .
Was 16 jaar en had nog nooit zulke mensen onmoet ,ze waren erg onbeschoft en hadden totaal geen omgangsvormen .
Deden geen enkele moeite om een gesprek met mij aan te gaan .Maar ratelde [schreeuwde] tegen elkaar ,allebei in de ik vorm .Het kwam zo koud en leeg over dat dat ik ook dat onderbuik gevoel had .Als ik reageerde op iets wat mijn man vroeg of zei dan onderbraken ze het gesprek en negeerde mij .
Kwamen er eigenlijk zelden of nooit ,ook omdat ze er een handje van hadden om kinderen en aanhang op een lullige manier belachelijk maken .Maakte bv opmerkingen over kleding die je aanhad,moesten zelf er wel om lachen .Kan uren doorgaan helaas ,maar weet hoe het voelt om schoonouders te hebben die op zijn zacht gezegd beter geen kinderen hadden moeten krijgen,of een verplichte cursus
Haha, ja dat is lekker hoor.
Ik ben ook blij dat mijn ouders mij destijds vrij hebben gelaten in mijn keuze. Dat moet voor mijn moeder wel moeilijk zijn geweest, hoewel ook zij een zeer ambivalente relatie heeft met haar moeder.
Wat schoonmoeder betreft; ik neem en houd afstand, ben beleefd en normaal als we elkaar zien, ik probeer mijn ergernis en boosheid over dingen die gebeurd zijn niet teveel aan mijn man te laten blijken. Mijn beste vriendin wordt ze nooit, het heeft er nooit ingezeten. Helaas leeft haar man niet meer, met hem had ik wel een leuk contact. Dat zie je nog vaak; degene met wie je het het best kon vinden, komt als eerste te overlijden. Tja. Naar mijn eigen kinderen be ik ook respectvol over haar. Dat moet ook, ze heeft ons niets misdaan. In mijn geval is het meer een soort van naar onderbuikgevoel, een gevoel van wrijving dat er in het contact zit. Ik heb wel het gevoel dat zij het er met haar familie over heeft gehad want die benaderen mij nu ook minder leuk dan vroeger. Zoiets is subtiel maar ik heb dat snel in de gaten. So be it.
Waar ik wel moeite mee heb is dat is soms heel onaardige gedachten heb over haar. Daar kan ik me dan wel schuldig over voelen.
Dat had ik vroeger ook,het schuldig voelen .Ik was totaal overdonderd na de eerste onmoeting bij mijn schoonouders .
Was 16 jaar en had nog nooit zulke mensen onmoet ,ze waren erg onbeschoft en hadden totaal geen omgangsvormen .
Deden geen enkele moeite om een gesprek met mij aan te gaan .Maar ratelde [schreeuwde] tegen elkaar ,allebei in de ik vorm .Het kwam zo koud en leeg over dat dat ik ook dat onderbuik gevoel had .Als ik reageerde op iets wat mijn man vroeg of zei dan onderbraken ze het gesprek en negeerde mij .
Kwamen er eigenlijk zelden of nooit ,ook omdat ze er een handje van hadden om kinderen en aanhang op een lullige manier belachelijk maken .Maakte bv opmerkingen over kleding die je aanhad,moesten zelf er wel om lachen .Kan uren doorgaan helaas ,maar weet hoe het voelt om schoonouders te hebben die op zijn zacht gezegd beter geen kinderen hadden moeten krijgen,of een verplichte cursus
donderdag 4 december 2008 om 09:26
quote:Goldielocks schreef op 03 december 2008 @ 18:46:
[...]
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'Tellen stiefmoeders ook mee? Heb er ook zo een... brrrr... Weet zelfs een ziekte van haar schoondochter mee te laten wegen in haar persoonlijk lijden.
[...]
Weer letterlijk over te nemen. (ik heb alleen het woordje moeder aan moeten passen)
Mijn zus heeft een huidziekte, dat is vervelend voor mijn zus hoor, maar voor moeder: ' oh zo erg als je zo'n kind hebt!'Tellen stiefmoeders ook mee? Heb er ook zo een... brrrr... Weet zelfs een ziekte van haar schoondochter mee te laten wegen in haar persoonlijk lijden.
