Relaties
alle pijlers
Al dat gebel en ge-sms in gezelschap
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:38
Weet je waar ik me steeds meer aan erger? Dat als je met vrienden ergens bent dat ze soms voortdurend met hun mobiel in de weer zijn, piep piep, een sms die beantwoord moet worden. Piep, piep, een telefoontje dat uitgebreid beantwoord wordt. Natuurlijk kun je ergens op zitten wachten, maar je gaat toch niet als je bij iemand eet of in een cafe bent uitgebreid met je zus bellen? Ik vind het onbeschoft, dan zit je daar als derde een beetje voor je uit te kijken, slaat toch nergens op? Laatst was ik met twee vriendinnen en die zaten allebei te bellen, pffff! Hoe belangrijk kan het zijn?
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:01
Ik vind het niet erg als mensen bellen of smsen als ik in hun gezelschap ben. Zolang ze niet alle tijd dat we samen zijn aan het bellen of smsen zijn en wij geen normaal gesprek meer kunnen voeren zie ik het probleem niet. Wanneer ik (of vriendinnen/ vrienden) gebeld worden dan lopen we even weg en houden we het kort. Met smsen houden we het ook altijd kort. Voor de rest hebben we dan weer volle aandacht voor elkaar. Geen enkel probleem mee.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:02
[quote]dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:57:
[quote]dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:05:
En als ik autopech krijg, dan lost zich dat vanzelf wel op. Vroeger had ik ook geen mobiel.[/quote]
O ja, ik heb trouwens wel eens een lekker band gehad, 's avonds om 23.00 uur kwam uit mijn werk... zonder mobiel. Ik woon erg afgelegen en het gebeurde een half uur van mijn huis vandaan... in the middle of nowhere...
Lopen en lopen en liften... en ik werd meegenomen en thuis gebracht door een hele aardige jongen... alles lost zich toch op. ook zonder mobiel...
Ik ben niet snel bang, dat scheelt misschien ook.[/quote
Dit is wel een heel vreemde redenatie. Dat jij savonds opgepikt bent door een vreemde vent en netjes af bent geleverd thuis, vind ik in deze tijd meer een godswonder dan een reden om 'geen mobieltje mee te nemen omdat het toch wel op zijn pootjes terecht komt...'
[quote]dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:05:
En als ik autopech krijg, dan lost zich dat vanzelf wel op. Vroeger had ik ook geen mobiel.[/quote]
O ja, ik heb trouwens wel eens een lekker band gehad, 's avonds om 23.00 uur kwam uit mijn werk... zonder mobiel. Ik woon erg afgelegen en het gebeurde een half uur van mijn huis vandaan... in the middle of nowhere...
Lopen en lopen en liften... en ik werd meegenomen en thuis gebracht door een hele aardige jongen... alles lost zich toch op. ook zonder mobiel...
Ik ben niet snel bang, dat scheelt misschien ook.[/quote
Dit is wel een heel vreemde redenatie. Dat jij savonds opgepikt bent door een vreemde vent en netjes af bent geleverd thuis, vind ik in deze tijd meer een godswonder dan een reden om 'geen mobieltje mee te nemen omdat het toch wel op zijn pootjes terecht komt...'
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:03
Voor smsen overigens lopen we niet weg. Gewoon even kort een berichtje terwijl je in gezelschap bent. Niets mis mee. Vind weglopen om te bellen niets stiekems hebben. Je valt diegene bij wie je op visite bent niet "lastig" met je gesprek. En kunt in alle rust je gesprek afhandelen. Waardoor het ook een kort gesprek kan zijn.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:05
Ik woon heel erg rustig, in een gedeelte van Nederland waar gewoon echt heeeel erg weinig gebeurd aan criminaliteit, etc. Als hier je fiets wordt gejat staat het in de krant (echt waar).
Tuurlijk! overal gebeuren dingen (voordat dat hier als reactie komt) en ik ben zeker geen naief gansje. Ik voel me hier veilig en dat scheelt een hoop.
Ik heb 10 jaar in Rotterdam Zuid gewoond (Millinxbuurt), daar zou ik zoiets natuurlijk ook niet in mijn hoofd halen.
Tuurlijk! overal gebeuren dingen (voordat dat hier als reactie komt) en ik ben zeker geen naief gansje. Ik voel me hier veilig en dat scheelt een hoop.
Ik heb 10 jaar in Rotterdam Zuid gewoond (Millinxbuurt), daar zou ik zoiets natuurlijk ook niet in mijn hoofd halen.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:10
quote:dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:57:
[quote]dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:05:
En als ik autopech krijg, dan lost zich dat vanzelf wel op. Vroeger had ik ook geen mobiel.[/quote]
O ja, ik heb trouwens wel eens een lekker band gehad, 's avonds om 23.00 uur kwam uit mijn werk... zonder mobiel. Ik woon erg afgelegen en het gebeurde een half uur van mijn huis vandaan... in the middle of nowhere...
Lopen en lopen en liften... en ik werd meegenomen en thuis gebracht door een hele aardige jongen... alles lost zich toch op. ook zonder mobiel...
Ik ben niet snel bang, dat scheelt misschien ook.Ja ammehoela, ik pieker er niet over. Ik stap écht niet zomaar bij iemand in de auto. Dat heeft niets met snel bang zijn te maken, maar met de realiteit van onze maatschappij. Dan ben ik liever een onbeschoft persoon met een mobiel.
[quote]dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 10:05:
En als ik autopech krijg, dan lost zich dat vanzelf wel op. Vroeger had ik ook geen mobiel.[/quote]
O ja, ik heb trouwens wel eens een lekker band gehad, 's avonds om 23.00 uur kwam uit mijn werk... zonder mobiel. Ik woon erg afgelegen en het gebeurde een half uur van mijn huis vandaan... in the middle of nowhere...
Lopen en lopen en liften... en ik werd meegenomen en thuis gebracht door een hele aardige jongen... alles lost zich toch op. ook zonder mobiel...
Ik ben niet snel bang, dat scheelt misschien ook.Ja ammehoela, ik pieker er niet over. Ik stap écht niet zomaar bij iemand in de auto. Dat heeft niets met snel bang zijn te maken, maar met de realiteit van onze maatschappij. Dan ben ik liever een onbeschoft persoon met een mobiel.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:11
Nou ja, als je t je maar realiseert Dogma.
De meisjes die worden teruggevonden worden meestal niet in het westerpark teruggevonden, maar altijd in een weiland. Schijnt toch wat makkelijker een lijk dumpen te zijn daar, weinig mensen enzo
Ik zou gewoon nooit bij iemand in de auto stappen. Ook niet in tietjerjerkstradeel. Ook daar heb je debielen. (gok ik)
De meisjes die worden teruggevonden worden meestal niet in het westerpark teruggevonden, maar altijd in een weiland. Schijnt toch wat makkelijker een lijk dumpen te zijn daar, weinig mensen enzo
Ik zou gewoon nooit bij iemand in de auto stappen. Ook niet in tietjerjerkstradeel. Ook daar heb je debielen. (gok ik)
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:13
Ik begrijp wel wat je bedoelt Haags Loesje. Als ik het aan mensen vertel vindt iedereen het vreemd en ik kan je zeggen... mijn vent was er helemaal niet blij mee! Ik heb effe flink de wind van voren gekregen van hem (uit ongerustheid , Toch zou ik het zo were doen. Erg dom waarschijnlijk, maar ik voel het anders. Niemand begrijpt dat, dus ben ik wel aan gewend ondertussen 
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:14
Overigens snap ik er echt geen drol van dat mensen het ook als stiekem ervaren o.i.d. Iemand wordt toch niet in gezelschap gebeld om speciaal even over de ander te gaan roddelen.
Ik hoef helemaal niet te weten wie de ander aan de lijn heeft of waar het over gaat. Ook hoef ik niet betrokken te worden bij de smsjes van andere. Ik respecteer dat de ander even iets anders moet doen zonder mij gepasseerd te voelen. Ook tijdens afspraken met andere draait de wereld niet om mij en kunnen er dus even stoorzendertjes zijn. Geen probleem!
Ik hoef helemaal niet te weten wie de ander aan de lijn heeft of waar het over gaat. Ook hoef ik niet betrokken te worden bij de smsjes van andere. Ik respecteer dat de ander even iets anders moet doen zonder mij gepasseerd te voelen. Ook tijdens afspraken met andere draait de wereld niet om mij en kunnen er dus even stoorzendertjes zijn. Geen probleem!
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:16
Maar juist voor dit soort momenten heb je een mobiel Dogma. Want dan had je je man/ vriend kunnen bellen en kon hij je oppikken. En dan had je gewoon in je auto kunnen wachten. Vind ik nog altijd een veiliger idee dan zomaar bij iemand instappen. En dat heeft ook bij mij niets met angst te maken. Ben niet snel bang. Maar gewoon omdat gekken geen bordje om hun nek hebben hangen dat ze wat van plan met je zijn. Juist daarom doe ik het niet.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:17
quote:HaagsLoesje schreef op 31 oktober 2008 @ 11:14:
Overigens snap ik er echt geen drol van dat mensen het ook als stiekem ervaren o.i.d. Iemand wordt toch niet in gezelschap gebeld om speciaal even over de ander te gaan roddelen.
Ik hoef helemaal niet te weten wie de ander aan de lijn heeft of waar het over gaat. Ook hoef ik niet betrokken te worden bij de smsjes van andere. Ik respecteer dat de ander even iets anders moet doen zonder mij gepasseerd te voelen. Ook tijdens afspraken met andere draait de wereld niet om mij en kunnen er dus even stoorzendertjes zijn. Geen probleem!Ben het er helemaal mee eens!
Overigens snap ik er echt geen drol van dat mensen het ook als stiekem ervaren o.i.d. Iemand wordt toch niet in gezelschap gebeld om speciaal even over de ander te gaan roddelen.
Ik hoef helemaal niet te weten wie de ander aan de lijn heeft of waar het over gaat. Ook hoef ik niet betrokken te worden bij de smsjes van andere. Ik respecteer dat de ander even iets anders moet doen zonder mij gepasseerd te voelen. Ook tijdens afspraken met andere draait de wereld niet om mij en kunnen er dus even stoorzendertjes zijn. Geen probleem!Ben het er helemaal mee eens!
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:17
quote:dogma schreef op 31 oktober 2008 @ 11:13:
Ik begrijp wel wat je bedoelt Haags Loesje. Als ik het aan mensen vertel vindt iedereen het vreemd en ik kan je zeggen... mijn vent was er helemaal niet blij mee! Ik heb effe flink de wind van voren gekregen van hem (uit ongerustheid , Toch zou ik het zo were doen. Erg dom waarschijnlijk, maar ik voel het anders. Niemand begrijpt dat, dus ben ik wel aan gewend ondertussen ;)hahaha, kan ik mij goed voorstellen Dogma, ik zou zelfs hetzelfde gereageerd hebben wanneer het mijn man betrof
Ik begrijp wel wat je bedoelt Haags Loesje. Als ik het aan mensen vertel vindt iedereen het vreemd en ik kan je zeggen... mijn vent was er helemaal niet blij mee! Ik heb effe flink de wind van voren gekregen van hem (uit ongerustheid , Toch zou ik het zo were doen. Erg dom waarschijnlijk, maar ik voel het anders. Niemand begrijpt dat, dus ben ik wel aan gewend ondertussen ;)hahaha, kan ik mij goed voorstellen Dogma, ik zou zelfs hetzelfde gereageerd hebben wanneer het mijn man betrof
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:34
Ik heb een prepaid mobieltje en gebruik hem nauwelijks. Ook niet als mijn kinderen bij de oppas zijn. Die enorme drang om bereikbaar te zijn snap ik niet. Het ding ligt 9 van de 10 keer uit in een la. Een aantal jaren geleden gebruikte ik het ding héél veel. Had een abbonement en smste denk ik wel zo'n 30x per dag. Nu dus hoogstens 2x per week.
Was laatst een interessante discussie in rondom tien, over die drang om áltijd bereikbaar te zijn. Er werd aan iemand gevraagd wanneer ze als gezin (of als stel) tijd hadden doorgebracht zónder electronische stoorzenders. De meesten konden zich dat níet herinneren, er stond altijd wel een tv, mobiel, ipod, of ander apparaat aan.
Ik snap dat niet, hier heeft iedereen ons vaste telefoonnummer, als ze ons moeten hebben kunnen ze daar naartoe bellen en iets inspreken. Mijn mobiele nummer geef ik domweg niet af, ik zeg meestal dat ik er geen heb (wat feitelijk ook zo is, want je kunt me er wel op bellen, maar ik neem toch niet op).
Ik wíl niet altijd bereikbaar zijn. Dat is gewoon niet nodig.
Iedereen heeft het altijd prima zonder gedaan en nu is het opeens noodzaak? Ik snap het niet.
Ik vind bellen in gezelschap terwijl het niet noodzakelijk is heel storend en ook behoorlijk aso. Je begint ook geen intieme onderonsjes met je partner als je mensen op visite hebt en insidegrapjes maken met iemand terwijl er andere mensen bijzitten vind ik ook storend. Bellen is net zoiets.
Was laatst een interessante discussie in rondom tien, over die drang om áltijd bereikbaar te zijn. Er werd aan iemand gevraagd wanneer ze als gezin (of als stel) tijd hadden doorgebracht zónder electronische stoorzenders. De meesten konden zich dat níet herinneren, er stond altijd wel een tv, mobiel, ipod, of ander apparaat aan.
Ik snap dat niet, hier heeft iedereen ons vaste telefoonnummer, als ze ons moeten hebben kunnen ze daar naartoe bellen en iets inspreken. Mijn mobiele nummer geef ik domweg niet af, ik zeg meestal dat ik er geen heb (wat feitelijk ook zo is, want je kunt me er wel op bellen, maar ik neem toch niet op).
Ik wíl niet altijd bereikbaar zijn. Dat is gewoon niet nodig.
Iedereen heeft het altijd prima zonder gedaan en nu is het opeens noodzaak? Ik snap het niet.
Ik vind bellen in gezelschap terwijl het niet noodzakelijk is heel storend en ook behoorlijk aso. Je begint ook geen intieme onderonsjes met je partner als je mensen op visite hebt en insidegrapjes maken met iemand terwijl er andere mensen bijzitten vind ik ook storend. Bellen is net zoiets.
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:53
Ik heb mijn mobiel altijd bij me, en hij is ook altijd aan.
Maar ik ga in gezelschap niet sms-en, en als ik toevallig gebeld word en ik neem op, dan zeg ik meteen dat ik later terugbel.
Ik vind het stervensirritant en onbeleefd. Als er iets urgents is, prima. Maar meestal is het niet urgent, gaat het over helemaal niks. Een vriendin van me ging vroeger altijd uitgebreid sms-en (hjet sturen van een sms kan ook Heel Lang duren!) of bellen met haar vriend, terwijl ze aan het eind van die avond toch weer bij hem in bed kroop. Laatst was ik bij een andere vriendin te eten, en in de 2.5 uur dat ik er was (we moesten gelukkig daarna nog ergens naartoe) werd ze, echt waar, 5 keer (!!) op haar mobiel gebeld, en ging ze 5 keer uitgebreid zitten bellen. Twee van die gesprekken ging ze zelfs in een andere kamer zitten voeren. Gezellig hoor... :-S
Maar ik ga in gezelschap niet sms-en, en als ik toevallig gebeld word en ik neem op, dan zeg ik meteen dat ik later terugbel.
Ik vind het stervensirritant en onbeleefd. Als er iets urgents is, prima. Maar meestal is het niet urgent, gaat het over helemaal niks. Een vriendin van me ging vroeger altijd uitgebreid sms-en (hjet sturen van een sms kan ook Heel Lang duren!) of bellen met haar vriend, terwijl ze aan het eind van die avond toch weer bij hem in bed kroop. Laatst was ik bij een andere vriendin te eten, en in de 2.5 uur dat ik er was (we moesten gelukkig daarna nog ergens naartoe) werd ze, echt waar, 5 keer (!!) op haar mobiel gebeld, en ging ze 5 keer uitgebreid zitten bellen. Twee van die gesprekken ging ze zelfs in een andere kamer zitten voeren. Gezellig hoor... :-S
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:56
ik heb trouwens ook een prepaid telefoon: ik zet er eens in de zoveel tijd zo'n 60 euri op, en heb dan maanden geen extra kosten aan dat ding. Ik sms tegen een heel goedkoop tarief, en als ik naar een vaste telefoon bel, betaal ik alleen de eerste 3 minuten, en de rest van het uur gratis. Alle abonnementen zijn voor mij dus ook duurder...
(ik dacht overgiens dat pubers tegenwoordig allemaal een abonnement hadden... ik lees regelmatig over jongeren die enorme schulden hebben voor hun telefoon....)
(ik dacht overgiens dat pubers tegenwoordig allemaal een abonnement hadden... ik lees regelmatig over jongeren die enorme schulden hebben voor hun telefoon....)
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:57
vrijdag 31 oktober 2008 om 11:57
Ik vind het wel fijn en praktisch om bereikbaar te zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik ook vaak bel. Het voelt voor mij ook niet als 'een enorme drang' om bereikbaar te zijn en er valt ook weinig aan te begrijpen. Ik vind het gewoon praktisch.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 31 oktober 2008 om 12:11
Laats las ik dat uit onderzoek bleek dat er heel veel mensen zijn die doen 'net alsof'. Dus sms en berichtjes zogenaamd checken. Om maar interessant te doen. Moet niet gekker worden!
Ook ik vind het irritant al dat gebel om niks in gezelschap. Ja natuurlijk zullen er altijd dringende zaken zijn. Maar het is wel opvallend dat er in de huidige tijd zoveel meer dringende zaken zijn dan toen er nog geen mobiel was.
Ik vraag me ook altijd af waarom vriendinnen zonodig overdag moeten bellen als iemand gewoon op zijn werk bezig is. Ik hoor op mijn werk regelmatig allerlei ringtones voorbij komen.
Ik zelf heb een mobiel voor vooral noodgevallen. Natuurlijk is het soms gewoon handig. Voelt ook wat veiliger onderweg. Nee ik zal ook niet gauw bij een vreemde in de auto stappen!
Nu ik heb heb, heb ik 'm meestal ook aan staan. Maar als ik in de winkel ben hoop ik altijd dat ik niet toevallig eens een keer gebeld wordt!
Ook ik vind het irritant al dat gebel om niks in gezelschap. Ja natuurlijk zullen er altijd dringende zaken zijn. Maar het is wel opvallend dat er in de huidige tijd zoveel meer dringende zaken zijn dan toen er nog geen mobiel was.
Ik vraag me ook altijd af waarom vriendinnen zonodig overdag moeten bellen als iemand gewoon op zijn werk bezig is. Ik hoor op mijn werk regelmatig allerlei ringtones voorbij komen.
Ik zelf heb een mobiel voor vooral noodgevallen. Natuurlijk is het soms gewoon handig. Voelt ook wat veiliger onderweg. Nee ik zal ook niet gauw bij een vreemde in de auto stappen!
Nu ik heb heb, heb ik 'm meestal ook aan staan. Maar als ik in de winkel ben hoop ik altijd dat ik niet toevallig eens een keer gebeld wordt!
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:48
quote:Eowynn_ schreef op 31 oktober 2008 @ 11:34:
Was laatst een interessante discussie in rondom tien, over die drang om áltijd bereikbaar te zijn.
Is die drang er wel? Het feit dat men een mobieltje heeft hoeft toch niet te betekenen dat men altijd bereikbaar wilt zijn. Ik heb geregeld discussies met mijn vader omdat hij de pest er in heeft als ik niet opneem. Wanneer mij het niet uitkomt, neem ik niet op klaar.
Er werd aan iemand gevraagd wanneer ze als gezin (of als stel) tijd hadden doorgebracht zónder electronische stoorzenders. De meesten konden zich dat níet herinneren, er stond altijd wel een tv, mobiel, ipod, of ander apparaat aan.
Daar zou ik gek van worden. Juist wanneer we met drieen zijn is het moment dat mijn telefoon uit gaat.
Ik snap dat niet, hier heeft iedereen ons vaste telefoonnummer, als ze ons moeten hebben kunnen ze daar naartoe bellen en iets inspreken.
Wist je dat het percentage van mensen zonder vastnummer steeds hoger wordt. Het blijft groeien omdat het vaak goedkoper is. Voor mij is mijn mobiel mijn vaste lijn en ga er dan ook niet anders mee om. Tenminste, wel wat betreft het mobiele er van, maar niet dat ik opeens beter of meer bereikbaar moet zijn omdat het niet met een draadje aan een muur vastzit.
Mijn mobiele nummer geef ik domweg niet af, ik zeg meestal dat ik er geen heb (wat feitelijk ook zo is, want je kunt me er wel op bellen, maar ik neem toch niet op).
Ik wíl niet altijd bereikbaar zijn. Dat is gewoon niet nodig.
Dat wilde ik vroegah ook niet wat betreft mijn vaste lijn. Die gaf ik ook niet zomaar weg. Wanneer ik thuis ben wil ik ook niet altijd bereikbaar zijn. Of neem jij áltijd je vaste lijn op?
Iedereen heeft het altijd prima zonder gedaan en nu is het opeens noodzaak? Ik snap het niet.
Iedereen heeft het vroeger altjid prima gedaan met veel minder, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat je niet met de tijd hoeft mee te gaan. Doe wat je er mee wilt, maar laat een ander dat ook doen. Overigens wil ik wel met je in discussie of het vroeger altijd prima ging. Vroeger had je toch wel een groter probleem in bepaalde noodsituaties waar je geen gebruik kon maken van een mobieltje. Laten we 'Vroegah' toch niet altijd zo verromantiseren!
Ik vind bellen in gezelschap terwijl het niet noodzakelijk is heel storend en ook behoorlijk aso. Je begint ook geen intieme onderonsjes met je partner als je mensen op visite hebt en insidegrapjes maken met iemand terwijl er andere mensen bijzitten vind ik ook storend. Bellen is net zoiets.
Ben ik niet met je eens, bellen vind ik verre van een intiem onderonsje of een insidegrapje. Bellen is gewoon communiceren met elkaar en verder niets engs aan.
Was laatst een interessante discussie in rondom tien, over die drang om áltijd bereikbaar te zijn.
Is die drang er wel? Het feit dat men een mobieltje heeft hoeft toch niet te betekenen dat men altijd bereikbaar wilt zijn. Ik heb geregeld discussies met mijn vader omdat hij de pest er in heeft als ik niet opneem. Wanneer mij het niet uitkomt, neem ik niet op klaar.
Er werd aan iemand gevraagd wanneer ze als gezin (of als stel) tijd hadden doorgebracht zónder electronische stoorzenders. De meesten konden zich dat níet herinneren, er stond altijd wel een tv, mobiel, ipod, of ander apparaat aan.
Daar zou ik gek van worden. Juist wanneer we met drieen zijn is het moment dat mijn telefoon uit gaat.
Ik snap dat niet, hier heeft iedereen ons vaste telefoonnummer, als ze ons moeten hebben kunnen ze daar naartoe bellen en iets inspreken.
Wist je dat het percentage van mensen zonder vastnummer steeds hoger wordt. Het blijft groeien omdat het vaak goedkoper is. Voor mij is mijn mobiel mijn vaste lijn en ga er dan ook niet anders mee om. Tenminste, wel wat betreft het mobiele er van, maar niet dat ik opeens beter of meer bereikbaar moet zijn omdat het niet met een draadje aan een muur vastzit.
Mijn mobiele nummer geef ik domweg niet af, ik zeg meestal dat ik er geen heb (wat feitelijk ook zo is, want je kunt me er wel op bellen, maar ik neem toch niet op).
Ik wíl niet altijd bereikbaar zijn. Dat is gewoon niet nodig.
Dat wilde ik vroegah ook niet wat betreft mijn vaste lijn. Die gaf ik ook niet zomaar weg. Wanneer ik thuis ben wil ik ook niet altijd bereikbaar zijn. Of neem jij áltijd je vaste lijn op?
Iedereen heeft het altijd prima zonder gedaan en nu is het opeens noodzaak? Ik snap het niet.
Iedereen heeft het vroeger altjid prima gedaan met veel minder, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat je niet met de tijd hoeft mee te gaan. Doe wat je er mee wilt, maar laat een ander dat ook doen. Overigens wil ik wel met je in discussie of het vroeger altijd prima ging. Vroeger had je toch wel een groter probleem in bepaalde noodsituaties waar je geen gebruik kon maken van een mobieltje. Laten we 'Vroegah' toch niet altijd zo verromantiseren!
Ik vind bellen in gezelschap terwijl het niet noodzakelijk is heel storend en ook behoorlijk aso. Je begint ook geen intieme onderonsjes met je partner als je mensen op visite hebt en insidegrapjes maken met iemand terwijl er andere mensen bijzitten vind ik ook storend. Bellen is net zoiets.
Ben ik niet met je eens, bellen vind ik verre van een intiem onderonsje of een insidegrapje. Bellen is gewoon communiceren met elkaar en verder niets engs aan.
