Relaties
alle pijlers
Balen: verliefd op onbereikbare man
dinsdag 2 december 2008 om 11:37
BALEN!!
Ik moet het even kwijt, want ik word er gek van.
Ben helemaal hoteldebotel van een onbereikbare man! Denk dag en nacht aan hem en droom zelfs van hem.
Hij is de chirurg die me begin dit jaar heeft geopereerd en vorige week was ik op controle.
en hij is zoooooooo leuk! Ik had vlinders in mijn buik etc etc.
Maar ja, zo iemand is loopt natuurlijk niet vrij rond en ook al zou dat zo zijn, dan nog vind ik hem onbereikbaar
O balen, ik hoop dat dit gevoel snel overgaat want ik word er bepaald niet vrolijk van.
Zo, dat moest ik gewoon even kwijt!
Groeten,
Judith
Ik moet het even kwijt, want ik word er gek van.
Ben helemaal hoteldebotel van een onbereikbare man! Denk dag en nacht aan hem en droom zelfs van hem.
Hij is de chirurg die me begin dit jaar heeft geopereerd en vorige week was ik op controle.
en hij is zoooooooo leuk! Ik had vlinders in mijn buik etc etc.
Maar ja, zo iemand is loopt natuurlijk niet vrij rond en ook al zou dat zo zijn, dan nog vind ik hem onbereikbaar
O balen, ik hoop dat dit gevoel snel overgaat want ik word er bepaald niet vrolijk van.
Zo, dat moest ik gewoon even kwijt!
Groeten,
Judith
woensdag 3 december 2008 om 22:04
quote:Szara schreef op 02 december 2008 @ 13:20:
Same Here..........vind ook iemand leuk die (vooralsnog) onbereikbaar (bezet) is maar waarvan ik weet dat hij mij wel graag ziet!
Ik ga lekker ff verder met dromen/fantaseren en dan zie ik wel......
Zouden wij dezelfde man op het oog hebben? Klinkt als mijn verhaal! Vooral dat 'vooralsnog' hahaha
Same Here..........vind ook iemand leuk die (vooralsnog) onbereikbaar (bezet) is maar waarvan ik weet dat hij mij wel graag ziet!
Ik ga lekker ff verder met dromen/fantaseren en dan zie ik wel......
Zouden wij dezelfde man op het oog hebben? Klinkt als mijn verhaal! Vooral dat 'vooralsnog' hahaha
donderdag 4 december 2008 om 16:51
Whahaha mag het niet hopen .
Ik ben niet hoteldebotel verliefd (soort zelfbescherming??) maar ik vind hem wel meer dan leuk!
Onbereikbaar kan ik hem niet echt noemen, maar bezet is hij wel helaas maar goed dat neemt niet weg dat ik er niet lekker op los kan fantaseren, haha.
Is die van jou wel echt onbereikbaar?
Ik ben niet hoteldebotel verliefd (soort zelfbescherming??) maar ik vind hem wel meer dan leuk!
Onbereikbaar kan ik hem niet echt noemen, maar bezet is hij wel helaas maar goed dat neemt niet weg dat ik er niet lekker op los kan fantaseren, haha.
Is die van jou wel echt onbereikbaar?
zondag 7 december 2008 om 10:42
quote:Szara schreef op 02 december 2008 @ 13:20:
Same Here..........vind ook iemand leuk die (vooralsnog) onbereikbaar (bezet) is maar waarvan ik weet dat hij mij wel graag ziet!
Ik ga lekker ff verder met dromen/fantaseren en dan zie ik wel......hi hi jeetje wat herkenbaar! Ik ben echt verliefd (eindelijk) "verdronken in een paar blauwe ogen". En hij blijft maar toenadering zoeken, maar kom ik er achter dat hij vrouw en kind heeft van 8 maanden..... agh ben er echt een beetje moedeloos van.......
Same Here..........vind ook iemand leuk die (vooralsnog) onbereikbaar (bezet) is maar waarvan ik weet dat hij mij wel graag ziet!
Ik ga lekker ff verder met dromen/fantaseren en dan zie ik wel......hi hi jeetje wat herkenbaar! Ik ben echt verliefd (eindelijk) "verdronken in een paar blauwe ogen". En hij blijft maar toenadering zoeken, maar kom ik er achter dat hij vrouw en kind heeft van 8 maanden..... agh ben er echt een beetje moedeloos van.......
zondag 7 december 2008 om 11:09
quote:Szara schreef op 04 december 2008 @ 16:51:
Whahaha mag het niet hopen .
Ik ben niet hoteldebotel verliefd (soort zelfbescherming??) maar ik vind hem wel meer dan leuk!
Onbereikbaar kan ik hem niet echt noemen, maar bezet is hij wel helaas maar goed dat neemt niet weg dat ik er niet lekker op los kan fantaseren, haha.
Is die van jou wel echt onbereikbaar?
Eh.. nee, niet helemaal onbereikbaar: hij heeft een vriendin. En hij ligt in scheiding. En ja, daar had die vriendin alles mee te maken! Maar ondertussen is daar de spanning kennelijk ook alweer vanaf want hij heeft meer dan gewone belangstelling voor mij opgevat. En ik ben daar vatbaar voor... Maar goed, ik maak hem zelf onbereikbaar, want hij is een collega en ik wil mijn baan zéér beslist niet op het spel zetten voor een avondje rollebollen!
Maar het fantaseren over 'wat zou kunnen zijn', is erg leuk!
Whahaha mag het niet hopen .
Ik ben niet hoteldebotel verliefd (soort zelfbescherming??) maar ik vind hem wel meer dan leuk!
Onbereikbaar kan ik hem niet echt noemen, maar bezet is hij wel helaas maar goed dat neemt niet weg dat ik er niet lekker op los kan fantaseren, haha.
Is die van jou wel echt onbereikbaar?
Eh.. nee, niet helemaal onbereikbaar: hij heeft een vriendin. En hij ligt in scheiding. En ja, daar had die vriendin alles mee te maken! Maar ondertussen is daar de spanning kennelijk ook alweer vanaf want hij heeft meer dan gewone belangstelling voor mij opgevat. En ik ben daar vatbaar voor... Maar goed, ik maak hem zelf onbereikbaar, want hij is een collega en ik wil mijn baan zéér beslist niet op het spel zetten voor een avondje rollebollen!
Maar het fantaseren over 'wat zou kunnen zijn', is erg leuk!
zondag 7 december 2008 om 11:32
quote:linda88 schreef op 07 december 2008 @ 10:42:
... En hij blijft maar toenadering zoeken, maar kom ik er achter dat hij vrouw en kind heeft van 8 maanden..... agh ben er echt een beetje moedeloos van.......Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?
... En hij blijft maar toenadering zoeken, maar kom ik er achter dat hij vrouw en kind heeft van 8 maanden..... agh ben er echt een beetje moedeloos van.......Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?
zondag 7 december 2008 om 11:57
quote:sprankelend schreef op 07 december 2008 @ 11:32:
[...]
Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?
Omdat verliefdheid niet rationeel te benaderen is? Geen idee, maar heb er ook wel last van hoor:
- man is multi-vreemdganger
- arrogant
- drie koters (die hij niet meer ziet - dat zal ook niet voor niks zijn!)
- dominant
en nóg vind ik 'em leuk...
[...]
Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?
Omdat verliefdheid niet rationeel te benaderen is? Geen idee, maar heb er ook wel last van hoor:
- man is multi-vreemdganger
- arrogant
- drie koters (die hij niet meer ziet - dat zal ook niet voor niks zijn!)
- dominant
en nóg vind ik 'em leuk...
zondag 7 december 2008 om 13:01
quote:sprankelend schreef op 07 december 2008 @ 12:21:
Wàt aan hem vind je dan in vredesnaam leuk?
Eh... zijn ogen, zijn humor, zijn brede schouders, het feit dat 'ie me altijd komt 'redden' in moeilijke situaties (werk én privé), hij is een autoriteit op mijn (nieuwe) vakgebied, hij heeft een stoer mannenberoep en...
Shit.
Dit is kinderachtig he? Maar da's het leuke van een crush: het hóeft ook niet uit te draaien op een relatie en kwijlen mag...
Wàt aan hem vind je dan in vredesnaam leuk?
Eh... zijn ogen, zijn humor, zijn brede schouders, het feit dat 'ie me altijd komt 'redden' in moeilijke situaties (werk én privé), hij is een autoriteit op mijn (nieuwe) vakgebied, hij heeft een stoer mannenberoep en...
Shit.
Dit is kinderachtig he? Maar da's het leuke van een crush: het hóeft ook niet uit te draaien op een relatie en kwijlen mag...
zondag 7 december 2008 om 14:49
Ja, tuurlijk is het kinderachtig, en natuurlijk is kwijlen een heerlijke bezigheid .
Maar weet je wat ik zo fascinerend vind, dat dat kwijlen vaak omslaat in een soort van door een blinde vlek aangedreven adoratie. Er lijkt altijd een arrogant soort vertederende domheid aan ten grondslagte liggen. De illusie dat jij (zij) deze man wel zal veranderen, om zij nou eenmaal wel zijn universum zal vullen, omdat zij al die domme wichten die hij tot op heden allemaal belazerde natuurlijk moeiteloos in haar schaduw stelt.
Maar als je bijvoorbeeld jouw post leest over dat hij in scheiding ligt, zegje daarin al meteen heel stellig dat zijn vriendin daar ALLES mee te maken heeft. Terwijl ik even zo vrij ben om aan te nemen dat zij niet even bij je op de bank is geploft met thee en tissues om haar hart uit te storten over hoe verschrikkelijk waardeloos ze haar relatie heeft verkloot.
Mijns inziens leer je jezelf daarmee een manier van vergoeilijkend praten jegens die man, en misschien zelfs wel jegens mannen in het algemeen, aan die hem/hen ruim baan geeft ook jou te belazeren. Een soort knipperend neonbord boven je hoofd "Schop me en verwijt het mij".
Zwelgen in gekwijl over een man die nog geen seconde van je affectie waard is vind ik minstens zonde van je tijd, maar eigenlijk ook het begin van een gevaarlijke glijdende schaal voor de normen die je hanteert voor het gedrag van mannen.
Maar weet je wat ik zo fascinerend vind, dat dat kwijlen vaak omslaat in een soort van door een blinde vlek aangedreven adoratie. Er lijkt altijd een arrogant soort vertederende domheid aan ten grondslagte liggen. De illusie dat jij (zij) deze man wel zal veranderen, om zij nou eenmaal wel zijn universum zal vullen, omdat zij al die domme wichten die hij tot op heden allemaal belazerde natuurlijk moeiteloos in haar schaduw stelt.
Maar als je bijvoorbeeld jouw post leest over dat hij in scheiding ligt, zegje daarin al meteen heel stellig dat zijn vriendin daar ALLES mee te maken heeft. Terwijl ik even zo vrij ben om aan te nemen dat zij niet even bij je op de bank is geploft met thee en tissues om haar hart uit te storten over hoe verschrikkelijk waardeloos ze haar relatie heeft verkloot.
Mijns inziens leer je jezelf daarmee een manier van vergoeilijkend praten jegens die man, en misschien zelfs wel jegens mannen in het algemeen, aan die hem/hen ruim baan geeft ook jou te belazeren. Een soort knipperend neonbord boven je hoofd "Schop me en verwijt het mij".
Zwelgen in gekwijl over een man die nog geen seconde van je affectie waard is vind ik minstens zonde van je tijd, maar eigenlijk ook het begin van een gevaarlijke glijdende schaal voor de normen die je hanteert voor het gedrag van mannen.
zondag 7 december 2008 om 15:34
Sprankelend, je maakt goede opmerkingen, daarom moest ik er nu toch weer even over nadenken. Da's goed en geeft me ook weer een ander perspectief.
Misschien ben ik niet helemaal duidelijk geweest: man ligt in scheiding, reden is een minnares. Die hij nu overigens als vriendin heeft. En ja, hij heeft een meer dan professionele belangstelling voor mij. En ik vind hem bijzonder fascinerend mdat ik foute mannen leuk vind. Lekker veilig, je weet tenminste zéker dat zo'n kerel zich niet wil binden en het weer in een tranendal gaat eindigen.
Maar nu heb ik besloten zélf eens de controle te houden en het bij het kwijlen te laten. Heb namelijk volstrekt geen zin in een tranendal en ben geen wraakgodin voor zijn aanstaande ex-vrouw. Bovendien ben ik wel meer waard dan een rondje vreemdgaan.
Voor nu geldt dat ik geniet van zijn complimentjes en van het feit dat ik af en toe even mag 'leunen' op zijn schouders (slechts overdrachtelijk, vooral in de zin van me steunen bij werkgerelateerde beslissingen e.d.).
Ik ga géén relatie met de beste man beginnen, daarvoor zijn zijn minpunten te zwaarwegend en te talrijk. Maar da's een verstandelijke beslissing, want mijn lijf roept iets héél anders als 'ie in de buurt is. Gewoon lust dus.
In het (nabije) verleden zou ik me bij de eerste toenaderingspoging van zijn kant nog nét niet direct aan zijn voeten geworpen hebben, maar het zou weinig schelen. Tegenwoordig ben ik (hopelijk) wat wijzer en laat ik me niet verleiden tot kansloze avonturen.
Ons contact blijft beperkt tot contact tijdens werktijd (hij is een directe collega) en er gebeuren geen onzedelijke dingen. Het is goed zo. Hij staat niet op een voetstuk en met mij zal 'ie niet vreemdgaan - omdat ik er niet aan mee zal werken.
Is het zonde van mijn tijd? Misschien. Maar zolang ik er niemand mee beschadig, te beginnen met mijzelf, zie ik er geen kwaad in.
Misschien ben ik niet helemaal duidelijk geweest: man ligt in scheiding, reden is een minnares. Die hij nu overigens als vriendin heeft. En ja, hij heeft een meer dan professionele belangstelling voor mij. En ik vind hem bijzonder fascinerend mdat ik foute mannen leuk vind. Lekker veilig, je weet tenminste zéker dat zo'n kerel zich niet wil binden en het weer in een tranendal gaat eindigen.
Maar nu heb ik besloten zélf eens de controle te houden en het bij het kwijlen te laten. Heb namelijk volstrekt geen zin in een tranendal en ben geen wraakgodin voor zijn aanstaande ex-vrouw. Bovendien ben ik wel meer waard dan een rondje vreemdgaan.
Voor nu geldt dat ik geniet van zijn complimentjes en van het feit dat ik af en toe even mag 'leunen' op zijn schouders (slechts overdrachtelijk, vooral in de zin van me steunen bij werkgerelateerde beslissingen e.d.).
Ik ga géén relatie met de beste man beginnen, daarvoor zijn zijn minpunten te zwaarwegend en te talrijk. Maar da's een verstandelijke beslissing, want mijn lijf roept iets héél anders als 'ie in de buurt is. Gewoon lust dus.
In het (nabije) verleden zou ik me bij de eerste toenaderingspoging van zijn kant nog nét niet direct aan zijn voeten geworpen hebben, maar het zou weinig schelen. Tegenwoordig ben ik (hopelijk) wat wijzer en laat ik me niet verleiden tot kansloze avonturen.
Ons contact blijft beperkt tot contact tijdens werktijd (hij is een directe collega) en er gebeuren geen onzedelijke dingen. Het is goed zo. Hij staat niet op een voetstuk en met mij zal 'ie niet vreemdgaan - omdat ik er niet aan mee zal werken.
Is het zonde van mijn tijd? Misschien. Maar zolang ik er niemand mee beschadig, te beginnen met mijzelf, zie ik er geen kwaad in.
zondag 7 december 2008 om 21:23
quote:sprankelend schreef op 07 december 2008 @ 11:32:
[...]
Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!
[...]
Dit heb ik al eens eerder gepost, maar het blijft me verwonderen. Als je na een poosje van flirten en aftasten ontdekt dat een man op zaterdagmiddag voor de lol babypoesjes wurgt dan is het een volledige no brainer dat het een eikel is en is je verliefdheid per direct omgeslagen in walging. Maar als je ontdekt dat hij getrouwd is en de stabiliteit van het gezin van zijn bloedeigen kind op het spel zet dan knap je daar niet net zo hard op af. Waarom toch niet?Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!
woensdag 10 december 2008 om 20:12
quote:linda88 schreef op 07 december 2008 @ 21:23:
[...]
Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!
Gevoel kun je niet uitschakelen, je kunt wél kiezen hoe je ermee omgaat. Ik kies ervoor om er niks mee te doen, maar dat is op zijn zachtst gezegd geen makkelijke klus...
Blijf mijzelf ook maar voorhouden hoe fout 'ie is, in de hoop dat het een keer blijft hangen! Maar vooralsnog..
[...]
Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!
Gevoel kun je niet uitschakelen, je kunt wél kiezen hoe je ermee omgaat. Ik kies ervoor om er niks mee te doen, maar dat is op zijn zachtst gezegd geen makkelijke klus...
Blijf mijzelf ook maar voorhouden hoe fout 'ie is, in de hoop dat het een keer blijft hangen! Maar vooralsnog..
donderdag 11 december 2008 om 10:16
donderdag 11 december 2008 om 16:43
quote:linda88 schreef op 07 december 2008 @ 21:23:
Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!Als ik heel eerlijk ben dan denk ik niet dat het een kwestie is van gevoel uitschakelen. Het is een kwestie van onder ogen zien dat je niet verliefd bent maar een behoefte bevredigd met het groots en meeslepende 'gevoel' dat het zwelgen je geeft. Als je ziet welke behoefte dat is dan hebje de angel eruit. En is het verhaal stukken minder romantisch vrees ik .
Omdat ik echt verliefd ben op hem! Hoe erg ook. Ik keur het ook echt niet goed en ik wil het ook helemaal niet! Maar als je mij kunt vertellen hoe ik mijn gevoel kan uischakelen dan graag. want bij mij zit er op het moment een groot verschil tussen verstand en gevoel!!!Als ik heel eerlijk ben dan denk ik niet dat het een kwestie is van gevoel uitschakelen. Het is een kwestie van onder ogen zien dat je niet verliefd bent maar een behoefte bevredigd met het groots en meeslepende 'gevoel' dat het zwelgen je geeft. Als je ziet welke behoefte dat is dan hebje de angel eruit. En is het verhaal stukken minder romantisch vrees ik .
donderdag 11 december 2008 om 20:39
quote:Bosz schreef op 02 december 2008 @ 13:18:
Een chirurg is ook maar een mens. Uit onderzoek blijkt dat 72% (kan ook 70 of 74 zijn, maar wel zoiets) van de artsen zich wel eens aangetrokken heeft gevoeld tot een patiënt.
Zijn gedragscode/de medische ethiek in het algemeen of het ziekenhuis zelf verbiedt hem overigens om met jou een relatie aan te gaan zo lang je nog onder behandeling van hem bent. Dat kan leiden tot ontslag, mocht jij daar ooit een klacht over indienen. Als het gevoel wederzijds is zal hij daar dus hoogst waarschijnlijk niets mee doen of zich er in ieder geval met hand en tand tegen verzetten.
Het is niet de gemakkelijkste weg, maar ook niet onmogelijk. Ik weet van een gynaecoloog die uiteindelijk is getrouwd met een patiënte.
Veel plezier! Vlinders zijn heerlijk.
Hahaha, hij had haar natuurlijk al van haar beste kant gezien.
Maar zonder gekheid, ik vind artsen in een witte jas vaak ook woest aantrekkelijk. Kan ik niets aan doen. Maar de meesten zijn al wel onder de pannen want al wat ouder en getrouwd. Ach, zolang het bij dromen blijft.
Een chirurg is ook maar een mens. Uit onderzoek blijkt dat 72% (kan ook 70 of 74 zijn, maar wel zoiets) van de artsen zich wel eens aangetrokken heeft gevoeld tot een patiënt.
Zijn gedragscode/de medische ethiek in het algemeen of het ziekenhuis zelf verbiedt hem overigens om met jou een relatie aan te gaan zo lang je nog onder behandeling van hem bent. Dat kan leiden tot ontslag, mocht jij daar ooit een klacht over indienen. Als het gevoel wederzijds is zal hij daar dus hoogst waarschijnlijk niets mee doen of zich er in ieder geval met hand en tand tegen verzetten.
Het is niet de gemakkelijkste weg, maar ook niet onmogelijk. Ik weet van een gynaecoloog die uiteindelijk is getrouwd met een patiënte.
Veel plezier! Vlinders zijn heerlijk.
Hahaha, hij had haar natuurlijk al van haar beste kant gezien.
Maar zonder gekheid, ik vind artsen in een witte jas vaak ook woest aantrekkelijk. Kan ik niets aan doen. Maar de meesten zijn al wel onder de pannen want al wat ouder en getrouwd. Ach, zolang het bij dromen blijft.
