Relaties
alle pijlers
Bedrogen
zaterdag 6 september 2025 om 10:54
Ik ben al jaren lid van het forum en meestal in de meelezende variant. Ik had nooit gedacht dat ik dit topic ooit zelf zou openen.
Op dit moment gaan mijn gedachten en emoties echt alle kanten op, en ik hoop dat het van me af schrijven enigszins helpt om te kalmeren en alles op een rij te krijgen.
De situatie in het kort:
Ik ben dit jaar 16 jaar samen met mijn man, drie jaar geleden zijn we getrouwd. Hij is 12 jaar ouder dan ik en heeft voor mij een lange relatie (14 jaar) gehad. Die relatie was nog maar heel kort doodgebloed toen wij iets kregen.
We hebben twee prachtige dochters (9 en 10 jaar) en als ik onze relatie moet omschrijven zou ik zeggen dat we gewoon best wel steady gaan (of gingen..). We hebben ons ups en downs gehad, zeker toen de kinderen jong waren en we behoorlijk slaap tekort kwamen. De mindere perioden hebben - voor zover ik weet - nooit met zich meegebracht dat één van ons het buiten de deur is gaan zoeken.
De laatste 3, 4 jaar zijn er dingen veranderd. Aan de ene kan hebben we elkaar weer een beetje teruggevonden; er is stabiliteit in de activiteiten en gezondheid van de kinderen, we hebben allebei een mooi vast inkomen, wonen nu zes jaar in een fijn huis in een fijne buurt, en alles gaat zijn gangetje. Tegelijkertijd heeft mijn man in toenemende mate last van donkere buien. Hij wordt dan wakker met een zwaar gevoel, dat eigenlijk niet of moeilijk weggaat. Dat uit zich in eindeloze zwijgzaamheid. Als ik dan vraag wat er is, is het antwoord 'niks' of 'druk op werk' of 'ik ben gewoon moe'. Deze buien zijn bij mij steeds zwaarder gaan drukken. Ik weet dat ze op enig moment over gaan, maar een heel weekend lang met een zwijgzame donderwolk in huis leven, is best wel pittig.
Eens in de zoveel tijd barst de bom, maken we hier ruzie over, belooft hij beterschap en gaat het weer een paar maanden beter. Vorig jaar zomer heeft hij beloofd met iemand te gaan praten, maar die stap heeft hij uiteindelijk toen niet gezet.
In januari van dit jaar ben ik er per toeval achter gekomen dat hij een meer dan vriendschappelijk app-contact onderhield met een collega van hem van de administratie. Hij is daar heel erg van geschrokken, heeft mij bezworen dat hij er niks mee wilde, dat het soort spontane verliefdheid was, maar dat hij absoluut verder wil met mij en ons gezin. Wat de situatie wel extra pijnlijk maakte, is dat de betreffende collega maar liefst 30 jaar jonger is dan mijn man. Ze is begin 20. Zij heeft zelf ook een vaste relatie waarmee ze samenwoont in een koophuis.
Voor mijn gevoel hebben we deze situatie toen uitgesproken en zijn we met goede moed verder gegaan. Ik heb wel aangegeven dat ik wilde praten met een relatietherapeut omdat we allebei niet zo heel goed zijn in het uiten van onze emoties en zeggen wat ons nou echt bezighoudt.
Ergens in maart hebben we ons eerste gesprek gehad en dat hebben we allebei als prettig ervaren.
Vlak na de meivakantie is de bom opnieuw gebarsten. Het bleek dat hij opnieuw het contact met de collega had opgestart en in één van de appberichten (ja die heb ik gelezen) refereerde zij aan een zoenpartij (op werk nota bene, nu ik erover schrijf is het nog clichématiger dan het al was). Ik was er echt kapot van. Niet alleen is hij opnieuw met haar verder gegaan, maar hij heeft er ook gewoon keihard over gelogen. Ik heb bij onze therapeut zitten vertellen dat ik hem ondanks het eerste slippertje vertrouwde als hij zei dat het voorbij was en dat hij nu voor mij ging. Ik voelde me zo ontzettende naïef en vernederd.
Vlak na deze 2e keer hadden we weer een gesprek staan met onze therapeut. We hebben er toen, en ook in de dagen daartussen, uitvoerig over gesproken. Opnieuw zei hij dat hij voor ons gezin wilde gaan, dat het niet aan mij ligt, dan hij niets liever wil dan oud worden met mij en dat hij er nu echt mee ging stoppen. Ik heb aangegeven dat het vertrouwen in hem bij mij heel erg broos is, maar dat ik voor ons gezin wel wil proberen om er weer bovenop te komen.
En nu, zit ik hier, achter mijn computer met 1001 gedachten in mijn hoofd. Deze week bekroop me een vervelend gevoel, dat eigenlijk is gestart toen ik een poging deed om ons seksleven nieuw leven in te blazen, en hij em niet omhoog kreeg.
Gisteravond heb ik mijn gevoel uitgesproken en hem op de man af gevraagd hoe het op dit moment zit. Zijn antwoord in het kort: 'het gevoel (voor haar) is niet van de ene op de andere dag weg, maar ik doe mijn best. Ik snap jouw wantrouwen, maar er is op dit moment echt niets meer'.
En toen ben ik gaan speuren. Dat duurde niet heel lang want in zijn e-mailprullenbak vond ik een uitgebreid bericht van hem aan haar met een bijna dag tot dag verslag van zijn gedachten en gevoelens van de afgelopen drie weken. En daar was geen woord Spaans bij. Kennelijk was zij op vakantie en is er dus geen fysiek contact geweest, maar hij als hij haar 'vakantiefoto's in haar geile jurkje ziet', is die grens denk ik snel overschreden op het moment dat zij terug is van vakantie.
En nu... weet ik het gewoon even niet. Ik zie ons leven as we speak afbrokkelen, want een derde kans zit er wat mij betreft niet in. Ik moet er nog even niet aan denken hoe en wat we aan de kinderen moeten vertellen. Dat breekt echt mijn hart (voor zover er nog iets te breken over is).
Hij is nu met jongste dochter naar sportactiviteit en ik ga dat zodadelijk doen met oudste dochter. Ik heb een vriendin gevraagd om de kinderen daarna op te pikken, zodat ik alleen met hem ben.
Ik weet het gewoon even niet meer. Bedankt voor het lezen.
Op dit moment gaan mijn gedachten en emoties echt alle kanten op, en ik hoop dat het van me af schrijven enigszins helpt om te kalmeren en alles op een rij te krijgen.
De situatie in het kort:
Ik ben dit jaar 16 jaar samen met mijn man, drie jaar geleden zijn we getrouwd. Hij is 12 jaar ouder dan ik en heeft voor mij een lange relatie (14 jaar) gehad. Die relatie was nog maar heel kort doodgebloed toen wij iets kregen.
We hebben twee prachtige dochters (9 en 10 jaar) en als ik onze relatie moet omschrijven zou ik zeggen dat we gewoon best wel steady gaan (of gingen..). We hebben ons ups en downs gehad, zeker toen de kinderen jong waren en we behoorlijk slaap tekort kwamen. De mindere perioden hebben - voor zover ik weet - nooit met zich meegebracht dat één van ons het buiten de deur is gaan zoeken.
De laatste 3, 4 jaar zijn er dingen veranderd. Aan de ene kan hebben we elkaar weer een beetje teruggevonden; er is stabiliteit in de activiteiten en gezondheid van de kinderen, we hebben allebei een mooi vast inkomen, wonen nu zes jaar in een fijn huis in een fijne buurt, en alles gaat zijn gangetje. Tegelijkertijd heeft mijn man in toenemende mate last van donkere buien. Hij wordt dan wakker met een zwaar gevoel, dat eigenlijk niet of moeilijk weggaat. Dat uit zich in eindeloze zwijgzaamheid. Als ik dan vraag wat er is, is het antwoord 'niks' of 'druk op werk' of 'ik ben gewoon moe'. Deze buien zijn bij mij steeds zwaarder gaan drukken. Ik weet dat ze op enig moment over gaan, maar een heel weekend lang met een zwijgzame donderwolk in huis leven, is best wel pittig.
Eens in de zoveel tijd barst de bom, maken we hier ruzie over, belooft hij beterschap en gaat het weer een paar maanden beter. Vorig jaar zomer heeft hij beloofd met iemand te gaan praten, maar die stap heeft hij uiteindelijk toen niet gezet.
In januari van dit jaar ben ik er per toeval achter gekomen dat hij een meer dan vriendschappelijk app-contact onderhield met een collega van hem van de administratie. Hij is daar heel erg van geschrokken, heeft mij bezworen dat hij er niks mee wilde, dat het soort spontane verliefdheid was, maar dat hij absoluut verder wil met mij en ons gezin. Wat de situatie wel extra pijnlijk maakte, is dat de betreffende collega maar liefst 30 jaar jonger is dan mijn man. Ze is begin 20. Zij heeft zelf ook een vaste relatie waarmee ze samenwoont in een koophuis.
Voor mijn gevoel hebben we deze situatie toen uitgesproken en zijn we met goede moed verder gegaan. Ik heb wel aangegeven dat ik wilde praten met een relatietherapeut omdat we allebei niet zo heel goed zijn in het uiten van onze emoties en zeggen wat ons nou echt bezighoudt.
Ergens in maart hebben we ons eerste gesprek gehad en dat hebben we allebei als prettig ervaren.
Vlak na de meivakantie is de bom opnieuw gebarsten. Het bleek dat hij opnieuw het contact met de collega had opgestart en in één van de appberichten (ja die heb ik gelezen) refereerde zij aan een zoenpartij (op werk nota bene, nu ik erover schrijf is het nog clichématiger dan het al was). Ik was er echt kapot van. Niet alleen is hij opnieuw met haar verder gegaan, maar hij heeft er ook gewoon keihard over gelogen. Ik heb bij onze therapeut zitten vertellen dat ik hem ondanks het eerste slippertje vertrouwde als hij zei dat het voorbij was en dat hij nu voor mij ging. Ik voelde me zo ontzettende naïef en vernederd.
Vlak na deze 2e keer hadden we weer een gesprek staan met onze therapeut. We hebben er toen, en ook in de dagen daartussen, uitvoerig over gesproken. Opnieuw zei hij dat hij voor ons gezin wilde gaan, dat het niet aan mij ligt, dan hij niets liever wil dan oud worden met mij en dat hij er nu echt mee ging stoppen. Ik heb aangegeven dat het vertrouwen in hem bij mij heel erg broos is, maar dat ik voor ons gezin wel wil proberen om er weer bovenop te komen.
En nu, zit ik hier, achter mijn computer met 1001 gedachten in mijn hoofd. Deze week bekroop me een vervelend gevoel, dat eigenlijk is gestart toen ik een poging deed om ons seksleven nieuw leven in te blazen, en hij em niet omhoog kreeg.
Gisteravond heb ik mijn gevoel uitgesproken en hem op de man af gevraagd hoe het op dit moment zit. Zijn antwoord in het kort: 'het gevoel (voor haar) is niet van de ene op de andere dag weg, maar ik doe mijn best. Ik snap jouw wantrouwen, maar er is op dit moment echt niets meer'.
En toen ben ik gaan speuren. Dat duurde niet heel lang want in zijn e-mailprullenbak vond ik een uitgebreid bericht van hem aan haar met een bijna dag tot dag verslag van zijn gedachten en gevoelens van de afgelopen drie weken. En daar was geen woord Spaans bij. Kennelijk was zij op vakantie en is er dus geen fysiek contact geweest, maar hij als hij haar 'vakantiefoto's in haar geile jurkje ziet', is die grens denk ik snel overschreden op het moment dat zij terug is van vakantie.
En nu... weet ik het gewoon even niet. Ik zie ons leven as we speak afbrokkelen, want een derde kans zit er wat mij betreft niet in. Ik moet er nog even niet aan denken hoe en wat we aan de kinderen moeten vertellen. Dat breekt echt mijn hart (voor zover er nog iets te breken over is).
Hij is nu met jongste dochter naar sportactiviteit en ik ga dat zodadelijk doen met oudste dochter. Ik heb een vriendin gevraagd om de kinderen daarna op te pikken, zodat ik alleen met hem ben.
Ik weet het gewoon even niet meer. Bedankt voor het lezen.
zaterdag 6 september 2025 om 14:41
Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
zaterdag 6 september 2025 om 14:47
Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
Die verliefdheid lijkt me hier niet het kernprobleem. Het in haar gezicht liegen, zelfs in de 'openheid' van een therapiesessie, dat is de grote issue. Goede afspraken met deze man zijn onmogelijk, dat heeft hij al laten zien. Een open relatie is alsnog gebaseerd op respect voor elkaar, en dat heeft deze man geenszins voor TO.
zaterdag 6 september 2025 om 15:03
Hij houdt alleen van zichzelf. Hoe wanhopig moet je zijn om dit te proberen?Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
Ik zou sowieso afknappen als mijn 50 plus kerel geile berichtjes stuurt naar een 20 jarige. En dan dat gelieg en gedraai.
Sterkte to, je verdient beter.
zaterdag 6 september 2025 om 15:36
Als hij echt van haar zou houden, zou hij haar niet weekendenlang doodzwijgen met zijn 'donkere buien'. Dat is echt afschuwelijk!!Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
zaterdag 6 september 2025 om 15:43
Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
Die verliefdheid is het probleem toch helemaal niet? Verliefd worden op 'een ander' kan gebeuren, dat maakt iemand echt geen Slecht Mens of zo. Deze man echter versiert zijn verliefdheid met herhaalde leugens en telkens terugkerend bedrog, dat is het probleem. En natuurlijk kan TO nu tegen haar verliefde echtgenoot zeggen 'ga je gang maar', maar het kwaad is al geschied en daar helpt geen lieve moedertje meer aan.
Onze harten bleven branden door de liefdesvlam
zaterdag 6 september 2025 om 15:45
Lieve TO, wat verschrikkelijk.
Maar ik wil je ook complimenten geven dat je hier de grens trekt. Je zegt het goed: je hebt hem 3 kansen gegeven en hij heeft die telkens weer verpest. Het vertrouwen gaat niet goedkomen. Heel zuur, maar heel terecht dat je er niet meer in trapt. Ik denk dat er heel wat vrouwen zijn die dat van je zouden kunnen leren.
Heel veel sterkte komende tijd.
Maar ik wil je ook complimenten geven dat je hier de grens trekt. Je zegt het goed: je hebt hem 3 kansen gegeven en hij heeft die telkens weer verpest. Het vertrouwen gaat niet goedkomen. Heel zuur, maar heel terecht dat je er niet meer in trapt. Ik denk dat er heel wat vrouwen zijn die dat van je zouden kunnen leren.
Heel veel sterkte komende tijd.
zaterdag 6 september 2025 om 15:49
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Hij gaat je alles (weer) beloven wat je wil horen. Tot de volgende keer. Besef dat dit allemaal niet aan jou ligt TO, ook al ziet jouw toekomst er ineens anders uit. Je hebt hem kansen gegeven, hem jullie gezin gegund. Maar nu moet jij degene zijn die de knopen gaat doorhakken. Hij is echter de oorzaak van dit alles dus laat je niet alle verantwoordelijkheid aansmeren. Heel veel sterkte en wijsheid.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
zaterdag 6 september 2025 om 15:55
Precies. Lekkere basis ook voor een open relatie.Lady*Voldemort schreef: ↑06-09-2025 15:43Die verliefdheid is het probleem toch helemaal niet? Verliefd worden op 'een ander' kan gebeuren, dat maakt iemand echt geen Slecht Mens of zo. Deze man echter versiert zijn verliefdheid met herhaalde leugens en telkens terugkerend bedrog, dat is het probleem. En natuurlijk kan TO nu tegen haar verliefde echtgenoot zeggen 'ga je gang maar', maar het kwaad is al geschied en daar helpt geen lieve moedertje meer aan.
zaterdag 6 september 2025 om 16:00
Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen.
Als die man openheid (ipv zwijgzaamheid) had gewild had hij de vorige keer(en) dat ze samen bij de therapeut zaten zijn mond wel open getrokken. Hij heeft zijn kansen gehad als ik TO zo lees. Succes TO.
zaterdag 6 september 2025 om 16:05
En toen loog jij ook de hele boel bij elkaar?Melisande2 schreef: ↑06-09-2025 14:41Wat een verdrietige situatie. Heel heftig om hier achter te komen. Ik begrijp je pijn. Toch wil ik ook een lichtje op de andere kant schijnen. Het zou imo ook zo kunnen zijn dat hij verliefd is op zijn collega maar ook van jou houdt. Die gevoelens kunnen naast elkaar bestaan, weet ik uit eigen ervaring maar zie ik ook om me heen. Je kan ook overwegen om je huwelijk open te stellen. Hem de ruimte te geven om zijn verliefde gevoelens te ervaren, maar ook om jou lief te hebben. Daarmee is jou vertrouwen niet terug, dat begrijp ik, maar het geeft jullie misschien wel ruimte en rust om te ervaren of jullie zo verder kunnen. Als blijkt dat het op de lange termijn toch niet werkt, kan je altijd nog uit elkaar gaan, maar misschien werkt het wel en dan heb je alleen maar gewonnen. Natuurlijk werkt dit alleen met goede afspraken, die zou je met behulp van de therapeut kunnen bespreken.
zaterdag 6 september 2025 om 16:10
En een oude man die privé appt naar een veel jongere collega over haar geile jurk klinkt niet verliefd. Je zal zo'n ransaap als collega hebben, zo'n kerel die zeker twee keer zo oud is als dat meisje en compleet gefoccused lijkt op haar uiterlijk. Weet je zeker dat zijn intimiteiten wel zo gewenst zijn door dat meisje? Het kan ook machtsmisbruik en seksuele intimidatie zijn.
zaterdag 6 september 2025 om 16:14
zaterdag 6 september 2025 om 16:24
Het is sowieso machtsmisbruik. Ook als het wel gewenst is/lijkt. Want zij heeft sowieso minder te eisen en wensen in hun affaire dan hij. Als zij iets van hem niet meer ziet zitten zit ze in een hele zwakke positie om daar actie aan te verbinden, want ze zal bang zijn voor zijn macht en dat hij haar het leven zuur kan maken. Er is een hele scheve machtsverhouding, ook al is het in principe consensual. Daarom zijn dit soort relaties ook zo vaak verboden, zoals bijv ook tussen student en docent, zelfs als allebei volwassen zijn.Lalaloepsie schreef: ↑06-09-2025 16:10En een oude man die privé appt naar een veel jongere collega over haar geile jurk klinkt niet verliefd. Je zal zo'n ransaap als collega hebben, zo'n kerel die zeker twee keer zo oud is als dat meisje en compleet gefoccused lijkt op haar uiterlijk. Weet je zeker dat zijn intimiteiten wel zo gewenst zijn door dat meisje? Het kan ook machtsmisbruik en seksuele intimidatie zijn.
zaterdag 6 september 2025 om 16:24
Stoppen. Dat is het enige advies dat ik kan geven.
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten - zit er eigenlijk nog middenin, en ik denk dat ik het achteraf gezien gewoon gelijk keihard had moeten afkappen.
De onzekerheid kost zoveel energie, steeds afvragen kiest hij voor haar of mij, bij wie is hij nu, met wie appt hij nu, liegt hij nu weer?
Nee, klaar is klaar. Je hebt hem genoeg kansen gegeven. Het is loodzwaar, ik weet het, vooral als hij beterschap beloofd, maar het is de enige manier om nog een beetje controle te houden over deze situatie.
Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten - zit er eigenlijk nog middenin, en ik denk dat ik het achteraf gezien gewoon gelijk keihard had moeten afkappen.
De onzekerheid kost zoveel energie, steeds afvragen kiest hij voor haar of mij, bij wie is hij nu, met wie appt hij nu, liegt hij nu weer?
Nee, klaar is klaar. Je hebt hem genoeg kansen gegeven. Het is loodzwaar, ik weet het, vooral als hij beterschap beloofd, maar het is de enige manier om nog een beetje controle te houden over deze situatie.
zaterdag 6 september 2025 om 16:26
Ex zit ook in zoiets situatie, maar het werkt natuurlijk twee kanten op; als hij haar boos maakt kan ze dingen openbaar maken waardoor hij in de problemen komt.stokbootje schreef: ↑06-09-2025 16:24Het is sowieso machtsmisbruik. Ook als het wel gewenst is/lijkt. Want zij heeft sowieso minder te eisen en wensen in hun affaire dan hij. Als zij iets van hem niet meer ziet zitten zit ze in een hele zwakke positie om daar actie aan te verbinden, want ze zal bang zijn voor zijn macht en dat hij haar het leven zuur kan maken. Er is een hele scheve machtsverhouding, ook al is het in principe consensual. Daarom zijn dit soort relaties ook zo vaak verboden, zoals bijv ook tussen student en docent, zelfs als allebei volwassen zijn.
Daarom lijkt hij haar ook niet helemaal los te kunnen laten, want stel je voor dat zij aan de grote baas vertelt wat er allemaal op de werkvloer gebeurt is..
zaterdag 6 september 2025 om 17:05
Dit…. En Het is meer dan ongepast alleen al vanwege het grote leeftijdsverschil. Het had zijn dochter kunnen zijn…
Ieuw..
zaterdag 6 september 2025 om 17:25
Nou ja, jij vindt een groot leeftijdsverschil "ieuw". Dat mag hoor - bekrompenheid is geen misdaad - maar dat maakt een groot leeftijdsverschil tussen twee volwassenen niet ongepast. Wat in deze fling mogelijk wel ongepast maakt is de leidinggevende-ondergeschikte verhouding - maar daar kunnen we op basis van deze info niets over zeggen. En dáár gaat het in dit topic natuurlijk niet over.
On topic: wat een vervelende situatie TO. Als ik in jouw situatie was zou het einde van de weg nu bereikt zijn. Een verliefdheid kan je overkomen. Hoe je daar mee omgaat is heel wat anders. Je partner meer dan eens voorliegen ook. Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn partner ooit nog écht kan vertrouwen. Ook niet na (weer) een mea culpa.
sess wijzigde dit bericht op 06-09-2025 17:26
0.52% gewijzigd
zaterdag 6 september 2025 om 17:31
Joh, ga er nu niet allemaal zaken bijslepen die uit jouw eigen brein ontspruiten. Nog even en de vrouwelijke collega is ineens 'een twaalfjarig buurmeisje' geworden. Hou op zeg!
Een vrouw van in de twintig is gewoon een vrouw, geen "meiske". Een man van in de twintig noemen we ook geen jochie.
zaterdag 6 september 2025 om 17:34
Want? TO schrijft dat ze in januari begin twintig was, dus zo gek is dat niet.
I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
