Relaties
alle pijlers
Beginnende relatie... ik pieker me suf
zondag 16 augustus 2009 om 15:16
Ik heb een maand geleden een jongen leren kennen. Nu had ik bij hem al vrij snel het gevoel dat dit een relatie zou kunnen worden.
Ik vind hem leuk, lief en ik kan mezelf zijn bij hem. Hij heeft een leuke uitstraling, ik kan met hem lachen en we hebben veel raakvlakken. Al vanaf de eerste date voelt het heel vertrouwd.
De verliefde gevoelens beginnen te komen (bij mij duurt dat altijd even), maar ik kan me nog niet helemaal daaraan overgeven. Iets houdt me hierin tegen, ik blijf voorzichtig. Ik word er niet goed van! Hij is hier al veel verder in volgens mij, durft zijn gevoel voor mij meer uit te spreken, alleen dringt het niet goed tot me door ben ik bang. We hebben nog niet naar elkaar uitgesproken dat we een relatie hebben.
Als ik na een date weer alleen ben denk ik weleens: 'Is hij het wel voor mij?'. En als we een keer een mindere date hebben gehad dan denk ik meteen: 'Moet het niet spannender, heftiger allemaal?'. Soms kijk ik naar hem en denk ik: 'Vind ik hem wel aantrekkelijk genoeg?'.
Ik schaam me voor deze gedachtes, want eigenlijk is mijn gevoel bij deze jongen gewoon heel positief. Toch komen dit soort dingen in me op...
Waarschijnlijk wordt dit gepieker versterkt doordat ik nog nooit een serieuze relatie gehad heb. Ik heb in het verleden wat vervelende ervaringen gehad met mannen, ook hierdoor ben ik wantrouwend.
- Wie herkent deze gevoelens in het beginstadium van een relatie?
- Had je ook twijfels, in welke vorm en hoe ging je hiermee om?
- Hoe lang duurde het voordat je er echt voor durfde te gaan?
- Had je ook het gevoel dat het samenzijn al heel snel 'gewoon' wordt?
Ik vind hem leuk, lief en ik kan mezelf zijn bij hem. Hij heeft een leuke uitstraling, ik kan met hem lachen en we hebben veel raakvlakken. Al vanaf de eerste date voelt het heel vertrouwd.
De verliefde gevoelens beginnen te komen (bij mij duurt dat altijd even), maar ik kan me nog niet helemaal daaraan overgeven. Iets houdt me hierin tegen, ik blijf voorzichtig. Ik word er niet goed van! Hij is hier al veel verder in volgens mij, durft zijn gevoel voor mij meer uit te spreken, alleen dringt het niet goed tot me door ben ik bang. We hebben nog niet naar elkaar uitgesproken dat we een relatie hebben.
Als ik na een date weer alleen ben denk ik weleens: 'Is hij het wel voor mij?'. En als we een keer een mindere date hebben gehad dan denk ik meteen: 'Moet het niet spannender, heftiger allemaal?'. Soms kijk ik naar hem en denk ik: 'Vind ik hem wel aantrekkelijk genoeg?'.
Ik schaam me voor deze gedachtes, want eigenlijk is mijn gevoel bij deze jongen gewoon heel positief. Toch komen dit soort dingen in me op...
Waarschijnlijk wordt dit gepieker versterkt doordat ik nog nooit een serieuze relatie gehad heb. Ik heb in het verleden wat vervelende ervaringen gehad met mannen, ook hierdoor ben ik wantrouwend.
- Wie herkent deze gevoelens in het beginstadium van een relatie?
- Had je ook twijfels, in welke vorm en hoe ging je hiermee om?
- Hoe lang duurde het voordat je er echt voor durfde te gaan?
- Had je ook het gevoel dat het samenzijn al heel snel 'gewoon' wordt?
zondag 16 augustus 2009 om 15:25
Jawel hoor, hoe leuk ik iemand ook vind/me tot diegene aangetrokken voel, ik ben vre-se-lijk kritisch en zie altijd wel dingen die me niet bevallen. Als ik kijk naar de enige relatie die ik heb gehad en die echt perfect voor me was, dan waren er ook wel twijfels in het begin. Ik heb het gewoon over me heen laten komen en zo is het uiteindelijk in iets heel moois gegroeid (overigens is het nu uit maar dat heeft een heel andere oorzaak).
Wat het gewoon worden betreft...dat heb ik ook altijd wel snel. Ook bij deze, alleen zagen we elkaar niet zo vaak omdat hij ver weg woonde, dus bleef het wel speciaal om elkaar te zien.
Wat het gewoon worden betreft...dat heb ik ook altijd wel snel. Ook bij deze, alleen zagen we elkaar niet zo vaak omdat hij ver weg woonde, dus bleef het wel speciaal om elkaar te zien.
zondag 16 augustus 2009 om 15:35
misschien dat je wat verlatingsangst hebt. je durft je nog niet helemaal te geven omdat het nog in het begin stadium zit. intimiteit is dan moeilijk.
en verder ben je waarschijnlijk ook een heel kritisch en rationeel persoon.
wat mij hielp is altijd denken: wat voel ik als ik aan hem denk. wat zou ik voelen als hij nu ineens tegen me zou zeggen dat hij het uit zou maken.
een kwestie van meer voelen en minder denken...
mijn twijfels zaten puur in mijn hoofd en fantaseerde ik gewoon. elke keer zette ik mijn gedachten stop en voelde ik wat ik voelde. het duurde een maand of 4 voordat ik er echt voor durfde te gaan. het samenzijn werd ook al redelijk snel "gewoon" maar juist ook daarin zaten hele mooie dingen... en je moet er ook zelf voor zorgen dat niet alles maar meteen gewoon wordt..
beetje warrig misschien allemaal wat ik type maar misschien kan je er iets mee...
en verder ben je waarschijnlijk ook een heel kritisch en rationeel persoon.
wat mij hielp is altijd denken: wat voel ik als ik aan hem denk. wat zou ik voelen als hij nu ineens tegen me zou zeggen dat hij het uit zou maken.
een kwestie van meer voelen en minder denken...
mijn twijfels zaten puur in mijn hoofd en fantaseerde ik gewoon. elke keer zette ik mijn gedachten stop en voelde ik wat ik voelde. het duurde een maand of 4 voordat ik er echt voor durfde te gaan. het samenzijn werd ook al redelijk snel "gewoon" maar juist ook daarin zaten hele mooie dingen... en je moet er ook zelf voor zorgen dat niet alles maar meteen gewoon wordt..
beetje warrig misschien allemaal wat ik type maar misschien kan je er iets mee...
zondag 16 augustus 2009 om 16:43
zondag 16 augustus 2009 om 16:54
Je bent wantrouwend. Het verleden heeft je toch gevormd. Maar is het ten opzichte van die leuke jongen terecht dat je met deze gevoelens loopt? Als jij zo gereserveerd blijft, heeft deze 'relatie' minder kans van slagen.
Je bent waarschijnlijk bang om op je bek te gaan. Maar voordat je Mr Right vindt overkomt dit de meesten onder ons wel een paar keer. Geniet er gewoon van, denk er niet te veel over na. Volg je gevoel en ga ervoor zou ik zeggen!
Je bent waarschijnlijk bang om op je bek te gaan. Maar voordat je Mr Right vindt overkomt dit de meesten onder ons wel een paar keer. Geniet er gewoon van, denk er niet te veel over na. Volg je gevoel en ga ervoor zou ik zeggen!
maandag 17 augustus 2009 om 15:02
Hoi,
Ik herken dit wel. Ik heb 1,5 maand geleden een leuke jongen leren kennen.
Ik kan bij hem ook mezelf zijn, en kunnen lachen en gezellig kletsen met elkaar. Voor mij is het lang geleden dat ik een relatie heb gehad.
Het lijkt of ik ook moet wennen, en soms moeilijk vind om me over te geven. Zelf ben ik af en toe verlegen, bij hem, maar ook in het dagelijks leven. En kan me dan minder goed uiten, terwijl ik het wel zou willen.
Bij mij duurt de verliefdheid ook altijd even. Bij hem is dat sneller gegaan.
Soms kan ik me helemaal verliefd voelen en soms komt bij mij ook de vraag.. vind ik hem wel aantrekkelijk genoeg?
Nu weet ik niet of mijn 'verlegenheid' me belmmerd en daardoor minder goed kan voelen wat ik voel voor hem.
Mischien heb wat meer innerlijke rust nodig, voel me de laatste tijd een beetje down. Ik heb ook gelezen dat het kan komen door het 'pil' gebruik, daar ben ik weer mee gestart dus kijk en niet gek van op als het daar mee te maken heeft. Pfff lastig.
Ik wilde dit even kwijt, toch fijn op een of andere manier.. om het even hier te schrijven.
Ik herken dit wel. Ik heb 1,5 maand geleden een leuke jongen leren kennen.
Ik kan bij hem ook mezelf zijn, en kunnen lachen en gezellig kletsen met elkaar. Voor mij is het lang geleden dat ik een relatie heb gehad.
Het lijkt of ik ook moet wennen, en soms moeilijk vind om me over te geven. Zelf ben ik af en toe verlegen, bij hem, maar ook in het dagelijks leven. En kan me dan minder goed uiten, terwijl ik het wel zou willen.
Bij mij duurt de verliefdheid ook altijd even. Bij hem is dat sneller gegaan.
Soms kan ik me helemaal verliefd voelen en soms komt bij mij ook de vraag.. vind ik hem wel aantrekkelijk genoeg?
Nu weet ik niet of mijn 'verlegenheid' me belmmerd en daardoor minder goed kan voelen wat ik voel voor hem.
Mischien heb wat meer innerlijke rust nodig, voel me de laatste tijd een beetje down. Ik heb ook gelezen dat het kan komen door het 'pil' gebruik, daar ben ik weer mee gestart dus kijk en niet gek van op als het daar mee te maken heeft. Pfff lastig.
Ik wilde dit even kwijt, toch fijn op een of andere manier.. om het even hier te schrijven.
maandag 17 augustus 2009 om 19:24
Fijn dat je het herkent, 30graden.
Verlegen ben ik niet echt, wel onzeker m.b.t. mezelf.
Ik moet gewoon ook wennen aan de manier waarop het contact met hem verloopt, ik ben anders gewend met mannen...
De pil kan zeker invloed hebben op je humeur, ik heb daar ook veel last van gehad, momenteel niet gelukkig.
Misspoez, jou reactie kan ik niet helemaal ontcijferen. Komt het erop neer dat hij niet goed genoeg is als je niet op een roze wolk zit of hoe moet ik het interpreteren?
Verlegen ben ik niet echt, wel onzeker m.b.t. mezelf.
Ik moet gewoon ook wennen aan de manier waarop het contact met hem verloopt, ik ben anders gewend met mannen...
De pil kan zeker invloed hebben op je humeur, ik heb daar ook veel last van gehad, momenteel niet gelukkig.
Misspoez, jou reactie kan ik niet helemaal ontcijferen. Komt het erop neer dat hij niet goed genoeg is als je niet op een roze wolk zit of hoe moet ik het interpreteren?
maandag 17 augustus 2009 om 21:11
Ik kan eigenlijk ook zeggen dat ik meer onzeker ben ipv verlegen.
Hoe vaak spreken jullie met elkaar af Nena? Zien je elkaar ook doordeweeks?
Ik ben met m'n vriendje al een paar keer een heel weekend samen geweest.
Echt vervelend van die pil, ik ga er maar snel mee stoppen. Echt het idee dat ik me nu anders voel en minder happy en niet kan genieten van dingen.
Hoe vaak spreken jullie met elkaar af Nena? Zien je elkaar ook doordeweeks?
Ik ben met m'n vriendje al een paar keer een heel weekend samen geweest.
Echt vervelend van die pil, ik ga er maar snel mee stoppen. Echt het idee dat ik me nu anders voel en minder happy en niet kan genieten van dingen.
maandag 17 augustus 2009 om 21:20
Wij spreken elk weekend een keer af en doordeweeks een keer. Meestal blijven we dan bij elkaar slapen. Moet zeggen dat als ik hem een paar dagen niet gezien heb, ik er ook echt wel weer behoefte aan heb om met hem af te spreken.
Waarom vroeg je dit eigenlijk?
Ik slik de Cerazette, is een minipil die je doorlopend slikt (zonder stopweek) waardoor je geen pieken in je cyclus hebt. Ik had altijd veel last van migraine en neerslachtigheid, dat is nu over. Misschien iets voor jou?
Waarom vroeg je dit eigenlijk?
Ik slik de Cerazette, is een minipil die je doorlopend slikt (zonder stopweek) waardoor je geen pieken in je cyclus hebt. Ik had altijd veel last van migraine en neerslachtigheid, dat is nu over. Misschien iets voor jou?
maandag 17 augustus 2009 om 22:03
Nena .. erg herkenbaar je verhaaltje.
Ook ik heb een beginnende relatie. Het klikt op alle fronten , maar juist omdat het zo klikt raak ik in de war en onzeker.
Ga vreselijk nadenken over is dit hem wel ? Diep in mijn hart weet ik dat hij het is. Maar ga ondertussen wel dingen lopen zoeken die dan misschien wel niet leuk zijn aan hem.
Maar de dingen die ik niet zo leuk vind aan hem vind ik tegelijkertijd ook weer WEL leuk. Daardoor is het juist zo vertrouwd en gelijkwaardig .
Afgelopen 2 weken zijn heel wat exen gepasseerd in mijn hoofd , ging mijn nieuwe liefde vergelijken met mijn exen.
Tja als ik alles van allerlei exen aan elkaar ga lijmen dan ontstaat daar de perfecte partner. Maar die bestaat niet dus mijzelf een HALT toegeroepen dat ik daarmee moet ophouden.
Ik ben volgens mij ook nog bezig met het proces *mijzelf overgeven aan hem*.
Beetje bij beetje gebeurd dat , we forceren niets , wat komt komt vanzelf wel.
Ook ik heb een beginnende relatie. Het klikt op alle fronten , maar juist omdat het zo klikt raak ik in de war en onzeker.
Ga vreselijk nadenken over is dit hem wel ? Diep in mijn hart weet ik dat hij het is. Maar ga ondertussen wel dingen lopen zoeken die dan misschien wel niet leuk zijn aan hem.
Maar de dingen die ik niet zo leuk vind aan hem vind ik tegelijkertijd ook weer WEL leuk. Daardoor is het juist zo vertrouwd en gelijkwaardig .
Afgelopen 2 weken zijn heel wat exen gepasseerd in mijn hoofd , ging mijn nieuwe liefde vergelijken met mijn exen.
Tja als ik alles van allerlei exen aan elkaar ga lijmen dan ontstaat daar de perfecte partner. Maar die bestaat niet dus mijzelf een HALT toegeroepen dat ik daarmee moet ophouden.
Ik ben volgens mij ook nog bezig met het proces *mijzelf overgeven aan hem*.
Beetje bij beetje gebeurd dat , we forceren niets , wat komt komt vanzelf wel.
dinsdag 18 augustus 2009 om 15:12
Ohhh wat is dit herkenbaar! Ik ben ook al weken aan het twijfelen. Vind ik em wel echt zo leuk en wil ik al wel weer een relatie? Komt tie niet te vroeg? Als ik bij hem ben dan voel ik me heerlijk en als ik weer even alleen ben dan heb ik zoiets van; ' oh ik kan het alleen prima af en ik heb niemand nodig, ik ben alleen net zo gelukkig! Terwijl ik hem dan wel mis. Twijfel, twijfel, twijfel. Hij is ook heel erg duidelijk over zijn gevoelens en dat maakt het soms een beetje eng zelfs. Bizar eigenlijk. Is er een kerel die ons leuk vindt.....zitten we een beetje te mutsen en te twijfelen. Daarom heb ik besloten om er maar gewoon voor te gaan. In het nu leven, nu genieten en dat heb ik ook eerlijk tegen hem gezegd. Niet te veel verwachtingen
Ik hoop dat dit werkt
Liefs Pmijn
Ik hoop dat dit werkt
Liefs Pmijn
dinsdag 18 augustus 2009 om 15:26
Ik heb een vriendin van mij die zegt: 'Ik weet nu al dat ik met deze jongen nooit oud ga worden.' Ik vraag mij bij haar altijd af waarom ze dan met hem blijft. Ik heb het idee dat het bij jou anders is: zit je meer in een aftastende, zoekende fase?! Hij is wel leuk, hij is het niet, hij is wel leuk, hij is het niet.. Hoop dat je vanzelf duidelijkheid (van jezelf) krijgt!!
dinsdag 18 augustus 2009 om 15:44
Ik vond mijn vriend altijd een vreselijke eikel.Kon hem niet zien, vond hem niet aantrekkelijk, vond hem vervelend. Ben hem toen een keer tegen gekomen en hebben toen steeds meer afgesproken, uiteindelijk zijn we naar elkaar toe gegroeid en vind ik hem te gek!! Wat niet is kan nog komen, en zo niet, dan niet. Maar is echt een kwestie van afwachten.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 18 augustus 2009 om 18:03
woensdag 19 augustus 2009 om 12:34
Ik ben er inmiddels wel uit dat ik hem heel leuk vind, maar ook dat maakt me onzeker omdat hij niet zo duidelijk uitspreekt hoe hij erin staat. In het begin deed hij dat veel meer naar mijn idee (dingen als "leuk dat je er weer bent" etc.) Hij geeft me wel signalen door me aan te halen, lieve dingen voor me te doen, maar het uitspreken vindt hij moeilijker heb ik het idee. Voor mij zou dat wel weer een extra bevestiging geven, al vind ik het zelf ook moeilijk om mijn gevoelens voor hem uit te spreken. Misschien toch maar eens aansnijden, dit onderwerp...
woensdag 19 augustus 2009 om 12:52
Nena: herkenbaar , maar ik denk ook dat het maneigen is om die dingen niet uit te spreken.
Mijn luffer zegt nl ook niet wat hij voelt. Wel laat hij het blijken door lieve dingen voor mij te doen , even laten weten dat hij aan mij denkt.(dat zegt ie niet zo in een smsje of mailtje maar laat ie gewoon even weten dat ie de buitenkraan heeft gemonteerd aan zijn huis, door dit met mij te delen laat hij weten /merken dat ie aan mij denkt bv)
Ik heb het onderwerp ook al eens aangesneden waarom hij die dingen niet zegt , dat ik bv bevestiging wil van dingen. Hij zegt dan weer lekker nuchter : Ik ben er toch dat zegt toch al genoeg ? Eh jaa want als je mij niet leuk zou vinden zou je hier niet zijn.
Volgende ochtend laat hij mijn hondje uit zodat ik nog even een uurtje kan blijven liggen. Hij had ook kunnen zeggen : die hond van je blaft , laat hem eens uit bv.
Denk dat je het moet zoeken in de kleine dingen die hij voor je doet.
Mijn luffer zegt nl ook niet wat hij voelt. Wel laat hij het blijken door lieve dingen voor mij te doen , even laten weten dat hij aan mij denkt.(dat zegt ie niet zo in een smsje of mailtje maar laat ie gewoon even weten dat ie de buitenkraan heeft gemonteerd aan zijn huis, door dit met mij te delen laat hij weten /merken dat ie aan mij denkt bv)
Ik heb het onderwerp ook al eens aangesneden waarom hij die dingen niet zegt , dat ik bv bevestiging wil van dingen. Hij zegt dan weer lekker nuchter : Ik ben er toch dat zegt toch al genoeg ? Eh jaa want als je mij niet leuk zou vinden zou je hier niet zijn.
Volgende ochtend laat hij mijn hondje uit zodat ik nog even een uurtje kan blijven liggen. Hij had ook kunnen zeggen : die hond van je blaft , laat hem eens uit bv.
Denk dat je het moet zoeken in de kleine dingen die hij voor je doet.
woensdag 19 augustus 2009 om 14:18
Tja, het is en blijft een man inderdaad... En die lieve, kleine dingen die je noemt dat herken ik wel bij hem.
Heb mezelf voorgenomen om nu even een 'stilte van mijn kant' in te lassen. Ontdekte een beetje een patroon in het smssen, bellen afspreken... kwam vaker van mij uit. Even checken of meneer ook nog een beetje kan jagen
Heb mezelf voorgenomen om nu even een 'stilte van mijn kant' in te lassen. Ontdekte een beetje een patroon in het smssen, bellen afspreken... kwam vaker van mij uit. Even checken of meneer ook nog een beetje kan jagen
