Relaties
alle pijlers
belabberde timing van ex...
woensdag 9 september 2009 om 08:34
UPDATE: pagina 3
Hoi allemaal,
Mijn relatie is nu net twee maanden uit, we waren meer dan drie jaar samen en woonden ook samen. Het was niet mijn keuze om ermee te stoppen, maar ik heb me er vrij snel bij neergelegd dat de situatie nu eenmaal zo was. Ik woon nu ergens anders (nieuwe stad), kan goed met ex overweg (we hebben nog een hond samen, gedeelde verantwoordelijkheid) en heb mijn leven weer opgepakt. Dat neemt niet weg dat ik af en toe nog keihard moet huilen, of intenst verdrietig ben.
Op zich gaat het best goed. Ik heb nu ook twee keer een date gehad met een hele leuke jongen en heb wel een beetje vlinders. Er is nog niks gebeurd, maar ik zie hem zaterdag weer en ik stel niet uit dat er dan wel gezoend gaat worden...
Al met al houdt het me erg bezig en vind ik het heerlijk om kriebels te hebben. (Detail: deze jongen vroeg me al mee uit, vier dagen nadat het uit was. Maar toen was ik een hoopje ellende en heb ik hem gezegd dat als hij er over zes weken nog zo over dacht, hij het nog maar eens moest vragen. En dat heeft hij gedaan, hij heeft gewacht).
Maar... nu heb ik gisteren een hele lange mail van ex gekregen. Dat hij me mist, waar het fout is gegaan (hij is momenteel overspannen van zijn werk en alles was te veel, ook ik), dat hij het heel graag weer opnieuw wilde proberen. En nu ben ik helemaal verbijsterd. Als hij hier twee weken geleden mee gekomen was, dan was ik er meteen voor gegaan en nu ben ik vooral heel bang. Vooral omdat ik net alles weer een beetje op orde heb, omdat ik eigen woonruimte heb, omdat ik voor het eerst weer met iemand heb geflirt, omdat ik me niet meer constant aan-een-stuk-door verdrietig voel... Ik heb echt het idee dat ik de liefde van m'n leven ben kwijtgeraakt en als ik ex zie dan voel ik me zooo verdrietig (ook meteen weer), vooral omdat we het zo leuk samen hadden. Drie weken geleden heb ik hem gevraagd of hij dit echt door wilde zetten, en toen zei hij zonder twijfel: "ja".
Ex wijt alles aan zijn overspannenheid/burn-out, maar zo makkelijk is dat toch niet te overwinnen? Ik kan me niet voorstellen dat hij na twee maanden de energie heeft om weer in een relatie te stappen die ook nog eens een flinke deuk heeft opgelopen?
En wat moet ik doen met de nieuwe jongen? Het is duidelijk dat ik nog niet over mijn ex heen ben, dus is het dan voor hem wel eerlijk om af te blijven spreken?
Hoi allemaal,
Mijn relatie is nu net twee maanden uit, we waren meer dan drie jaar samen en woonden ook samen. Het was niet mijn keuze om ermee te stoppen, maar ik heb me er vrij snel bij neergelegd dat de situatie nu eenmaal zo was. Ik woon nu ergens anders (nieuwe stad), kan goed met ex overweg (we hebben nog een hond samen, gedeelde verantwoordelijkheid) en heb mijn leven weer opgepakt. Dat neemt niet weg dat ik af en toe nog keihard moet huilen, of intenst verdrietig ben.
Op zich gaat het best goed. Ik heb nu ook twee keer een date gehad met een hele leuke jongen en heb wel een beetje vlinders. Er is nog niks gebeurd, maar ik zie hem zaterdag weer en ik stel niet uit dat er dan wel gezoend gaat worden...
Al met al houdt het me erg bezig en vind ik het heerlijk om kriebels te hebben. (Detail: deze jongen vroeg me al mee uit, vier dagen nadat het uit was. Maar toen was ik een hoopje ellende en heb ik hem gezegd dat als hij er over zes weken nog zo over dacht, hij het nog maar eens moest vragen. En dat heeft hij gedaan, hij heeft gewacht). Maar... nu heb ik gisteren een hele lange mail van ex gekregen. Dat hij me mist, waar het fout is gegaan (hij is momenteel overspannen van zijn werk en alles was te veel, ook ik), dat hij het heel graag weer opnieuw wilde proberen. En nu ben ik helemaal verbijsterd. Als hij hier twee weken geleden mee gekomen was, dan was ik er meteen voor gegaan en nu ben ik vooral heel bang. Vooral omdat ik net alles weer een beetje op orde heb, omdat ik eigen woonruimte heb, omdat ik voor het eerst weer met iemand heb geflirt, omdat ik me niet meer constant aan-een-stuk-door verdrietig voel... Ik heb echt het idee dat ik de liefde van m'n leven ben kwijtgeraakt en als ik ex zie dan voel ik me zooo verdrietig (ook meteen weer), vooral omdat we het zo leuk samen hadden. Drie weken geleden heb ik hem gevraagd of hij dit echt door wilde zetten, en toen zei hij zonder twijfel: "ja".
Ex wijt alles aan zijn overspannenheid/burn-out, maar zo makkelijk is dat toch niet te overwinnen? Ik kan me niet voorstellen dat hij na twee maanden de energie heeft om weer in een relatie te stappen die ook nog eens een flinke deuk heeft opgelopen?
En wat moet ik doen met de nieuwe jongen? Het is duidelijk dat ik nog niet over mijn ex heen ben, dus is het dan voor hem wel eerlijk om af te blijven spreken?
woensdag 9 september 2009 om 21:12
quote:Summerdance schreef op 09 september 2009 @ 16:35:
[...]
Het gebeurd niet vaak maar hier ben ik het toch niet helemaal mee eens Madhe
Waarom zou ze niet uitkunnen met deze meneer?
Ze zitten toch nog in de date fase?
Er is nog niet gezoend.
En TO heeft vlindertjes in haar buik van deze meneer.
Of TO moet zelf geen zin meer hebben in de date omdat ze zeker weet dat ze ex terug wil.
Ex heeft zijn kans gehad hoor...
Nu is TO aan de beurt...
To is zeker aan de beurt, maar ze raakt hier van in de war. Geeft aan hier nog niet aan toe te zijn.
Of willen we nog meer topics hierover? Dan is het allemaal goed.
Maar als je zelf niet weet wat je wilt, dan lijkt het me niet verstandig om in het volgende te duiken. Dat vind ik gewoon ook zielig voor haar date.
Of ze moet zeggen; he date, leuk om te daten, dan heb ik wat afleiding maar verwacht er niets van want ik heb geen idee wat ik wil. Maar of hij dan nog wil daten?
Als ze niet weet wat ze wil, maar ze heeft wel vlindertjes, is het juist slim om eerst even pas op de plaats te doen, ipv een beetje te daten en daar een relatie met heul veul gedoe te laten rollen. Het komt niet op me over dat het daten om het daten is, of dat ze nog niet het idee heeft dat hier eventueel een relatie uit rolt. Volg je me nog?
[...]
Het gebeurd niet vaak maar hier ben ik het toch niet helemaal mee eens Madhe
Waarom zou ze niet uitkunnen met deze meneer?
Ze zitten toch nog in de date fase?
Er is nog niet gezoend.
En TO heeft vlindertjes in haar buik van deze meneer.
Of TO moet zelf geen zin meer hebben in de date omdat ze zeker weet dat ze ex terug wil.
Ex heeft zijn kans gehad hoor...
Nu is TO aan de beurt...
To is zeker aan de beurt, maar ze raakt hier van in de war. Geeft aan hier nog niet aan toe te zijn.
Of willen we nog meer topics hierover? Dan is het allemaal goed.
Maar als je zelf niet weet wat je wilt, dan lijkt het me niet verstandig om in het volgende te duiken. Dat vind ik gewoon ook zielig voor haar date.
Of ze moet zeggen; he date, leuk om te daten, dan heb ik wat afleiding maar verwacht er niets van want ik heb geen idee wat ik wil. Maar of hij dan nog wil daten?
Als ze niet weet wat ze wil, maar ze heeft wel vlindertjes, is het juist slim om eerst even pas op de plaats te doen, ipv een beetje te daten en daar een relatie met heul veul gedoe te laten rollen. Het komt niet op me over dat het daten om het daten is, of dat ze nog niet het idee heeft dat hier eventueel een relatie uit rolt. Volg je me nog?
woensdag 9 september 2009 om 21:13
En als ik snel typ dan vergeet ik de helft. Er waren ook weer zoveel topics vandaag
Daten doe je voor de lol
Als daar wat uit voortkomt is dat grappig en dan zie je wel waar dat naartoe leidt. Maar ook dat moet leuk zijn.
Ben je nog te erg in de war, kom daar dan eerst uit voordat je een ander een rottijd bezorgt. Zoiets.
Daarnaast twijfelt ze aan intenties van ex. Ze wil (logisch) niet aan het lijntje worden gehouden, maar dan moet je dat bij een ander ook niet doen. Karma of wat dat is.
Daten doe je voor de lol
Als daar wat uit voortkomt is dat grappig en dan zie je wel waar dat naartoe leidt. Maar ook dat moet leuk zijn.
Ben je nog te erg in de war, kom daar dan eerst uit voordat je een ander een rottijd bezorgt. Zoiets.
Daarnaast twijfelt ze aan intenties van ex. Ze wil (logisch) niet aan het lijntje worden gehouden, maar dan moet je dat bij een ander ook niet doen. Karma of wat dat is.
donderdag 10 september 2009 om 09:35
Koetje, ik kan me voorstellen dat je erg twijfelt. Je ex heeft kennelijk zijn fouten ingezien. Maar of dat voldoende zal zijn om zijn gedrag blijvend te veranderen, is maar de vraag.
Als je het opnieuw met hem wil proberen, dan zou ik in elk geval nog een tijd wachten, om te zien hoe hij zich in die tijd tegenover jou gedraagt. Sterkte!
Als je het opnieuw met hem wil proberen, dan zou ik in elk geval nog een tijd wachten, om te zien hoe hij zich in die tijd tegenover jou gedraagt. Sterkte!
donderdag 10 september 2009 om 13:25
Koetje, ga lekker nog een keer daten met die jongen. Kijk wat je gevoel daarna zegt. Als je nog steeds vlinders hebt, geef het dan een kans.
Dat ex het even zwaar heeft kan maar zet je dan een punt achter een relatie van 3 jaar??? Hij wil liever vrij zijn en geen verantwoordelijkheden. Denk daar dan heel goed over na voordat je 2 maanden later daar weer op terug komt.
Ik zou zeggen geniet van het daten en zet ex maar even in de wacht. Nu is het jouw beurt om te bepalen hoe het verder loopt.
Dat ex het even zwaar heeft kan maar zet je dan een punt achter een relatie van 3 jaar??? Hij wil liever vrij zijn en geen verantwoordelijkheden. Denk daar dan heel goed over na voordat je 2 maanden later daar weer op terug komt.
Ik zou zeggen geniet van het daten en zet ex maar even in de wacht. Nu is het jouw beurt om te bepalen hoe het verder loopt.
donderdag 10 september 2009 om 20:25
Waarom zou iemand z'n burn out niet een reden kunnen zijn?
Ik heb zelf ook weleens een relatie uitgemaakt vanwege te veel onrust en twijfels op andere vlakken en tijd voor mezelf nodig te hebben. Neemt niet weg dat je nu gelijk weer met je ex in zee moet gaan, zou alles even op z'n beloop laten en wel met andere jongen op date gaan, voor jezelf voor nu even je opties open houden en nagaan wat je gevoelens nog zijn voor je ex en of je hem nog een 2e kan wilt geven.
Ik heb zelf ook weleens een relatie uitgemaakt vanwege te veel onrust en twijfels op andere vlakken en tijd voor mezelf nodig te hebben. Neemt niet weg dat je nu gelijk weer met je ex in zee moet gaan, zou alles even op z'n beloop laten en wel met andere jongen op date gaan, voor jezelf voor nu even je opties open houden en nagaan wat je gevoelens nog zijn voor je ex en of je hem nog een 2e kan wilt geven.
donderdag 10 september 2009 om 20:56
quote:cappi schreef op 10 september 2009 @ 20:25:
Waarom zou iemand z'n burn out niet een reden kunnen zijn?
Ik heb zelf ook weleens een relatie uitgemaakt vanwege te veel onrust en twijfels op andere vlakken en tijd voor mezelf nodig te hebben. Neemt niet weg dat je nu gelijk weer met je ex in zee moet gaan, zou alles even op z'n beloop laten en wel met andere jongen op date gaan, voor jezelf voor nu even je opties open houden en nagaan wat je gevoelens nog zijn voor je ex en of je hem nog een 2e kan wilt geven.Als je een goede relatie hebt, en dan bedoel ik een echt goede gooi je dat niet weg voor twijfels op andere vlakken of voor het niet lekker in je vel zitten. Als je relatie goed is, kan het dat aan. Dan is er ruimte voor je eigen tijd en ruimte. Dat sowieso.
Waarom zou iemand z'n burn out niet een reden kunnen zijn?
Ik heb zelf ook weleens een relatie uitgemaakt vanwege te veel onrust en twijfels op andere vlakken en tijd voor mezelf nodig te hebben. Neemt niet weg dat je nu gelijk weer met je ex in zee moet gaan, zou alles even op z'n beloop laten en wel met andere jongen op date gaan, voor jezelf voor nu even je opties open houden en nagaan wat je gevoelens nog zijn voor je ex en of je hem nog een 2e kan wilt geven.Als je een goede relatie hebt, en dan bedoel ik een echt goede gooi je dat niet weg voor twijfels op andere vlakken of voor het niet lekker in je vel zitten. Als je relatie goed is, kan het dat aan. Dan is er ruimte voor je eigen tijd en ruimte. Dat sowieso.
vrijdag 11 september 2009 om 07:35
vrijdag 11 september 2009 om 08:29
Dat is ook het geval. Ik was er echt voor hem geweest, had hem echt gesteund ondanks dat hij het laatste half jaar niet de leukste persoon was om tijd mij door te brengen. En natuurlijk heb ik heus ook wel eens aan zijn kop "gezeurd" dat hij niks opruimde, schoonmaakte, de kots van de hond met een vaatdoekje opruimde en dat vervolgens weer op het aanrecht teruggooide... Maar dan kreeg ik altijd het verwijt dat ik hem nooit "zichzelf liet zijn", ofwel: ik had gewoon moeten accepteren dat hij al drie dagen zonder te douchen of tanden te poetsen in zijn stinkende badjas achter de computer zat en dat de vaat opgestapeld stond tot aan het plafond. Ik heb nooit hele rare dingen van hem verlangd, alleen dat hij ook een beetje rekening met mij hield en het huis "leefbaar" hield. Ex heeft namelijk een supermoeder met twaalf armen die ALLES voor hem doet en is vanuit zijn thuis meteen gaan samenwonen, dus hij had ook nog niet echt een idee van hoe het moest en ik heb hem vaak gezegd dat ik zijn moeder niet was en dat hij zijn eigen bijdrage in huis moest leveren.
Dit klinkt nu allemaal heel negatief, maar afgezien daarvan hadden we een hele fijne, leuke, innige, liefdevolle relatie. We leefden niet als broer en zus, we waren niet hulpverlener-slachtoffer, we konden heel erg samen lachen, we waren heel hecht maar hadden allebei ons eigen leven. Daarom vind ik het ook zo erg dat hij het heeft weggegooid. Nu ziet ex in dat je bepaalde dingen ook gewoon voor een ander doet. Dat geloof ik ook echt wel. Maar wat mij vooral steekt is dat hij er mee op wilde houden zodra het voor het eerst in drie jaar tijd moeilijk werd.
Nouja, ik ga in ieder geval zaterdag op date, want ik heb echt vlinders. We mailen/sms'en iedere dag wel en woensdagavond hebben we een poosje gebeld. Hij weet ook hoe de situatie zit, want hij vroeg me meteen mee uit nadat ex weg was . Ik zei hem toen dat ik daar niet echt mee bezig was, maar als hij echt zo zeker was, moest hij het over zes weken nog maar eens vragen. En dat heeft hij gedaan . Het is wel mijn vechtsportleraar, maar omdat ik nu in een andere stad woon, sport ik ook ergens anders. Misschien niet helemaal correct aangezien we wel leraar-leerling zijn, maar het is maar een hobby. Hij is 31 en ik 25, ik ken hem al jaren en ik ben de eerste die hij ooit mee uit heeft gevraagd, dus dan kan het toch wel?
Dit klinkt nu allemaal heel negatief, maar afgezien daarvan hadden we een hele fijne, leuke, innige, liefdevolle relatie. We leefden niet als broer en zus, we waren niet hulpverlener-slachtoffer, we konden heel erg samen lachen, we waren heel hecht maar hadden allebei ons eigen leven. Daarom vind ik het ook zo erg dat hij het heeft weggegooid. Nu ziet ex in dat je bepaalde dingen ook gewoon voor een ander doet. Dat geloof ik ook echt wel. Maar wat mij vooral steekt is dat hij er mee op wilde houden zodra het voor het eerst in drie jaar tijd moeilijk werd.
Nouja, ik ga in ieder geval zaterdag op date, want ik heb echt vlinders. We mailen/sms'en iedere dag wel en woensdagavond hebben we een poosje gebeld. Hij weet ook hoe de situatie zit, want hij vroeg me meteen mee uit nadat ex weg was . Ik zei hem toen dat ik daar niet echt mee bezig was, maar als hij echt zo zeker was, moest hij het over zes weken nog maar eens vragen. En dat heeft hij gedaan . Het is wel mijn vechtsportleraar, maar omdat ik nu in een andere stad woon, sport ik ook ergens anders. Misschien niet helemaal correct aangezien we wel leraar-leerling zijn, maar het is maar een hobby. Hij is 31 en ik 25, ik ken hem al jaren en ik ben de eerste die hij ooit mee uit heeft gevraagd, dus dan kan het toch wel?
zaterdag 12 september 2009 om 11:00
Hoi Toffifee,
We gaan even ergens eten. Ik heb gisteren een heel lang gesprek met ex gehad, op zich best wel fijn. Maar voor mij is het wel duidelijk dat het nu niet goed komt en voor hem ook. Heb het idee dat ik het wel af kan sluiten nu. Het boek is uit, het was prachtig, maar het is wel uit.
Merk wel dat ik hyper ben voor de date. Behoorlijk nerveus, zenuwachtig, etc. Hopelijk gaat het lukken er nog een beetje van te genieten!
We gaan even ergens eten. Ik heb gisteren een heel lang gesprek met ex gehad, op zich best wel fijn. Maar voor mij is het wel duidelijk dat het nu niet goed komt en voor hem ook. Heb het idee dat ik het wel af kan sluiten nu. Het boek is uit, het was prachtig, maar het is wel uit.
Merk wel dat ik hyper ben voor de date. Behoorlijk nerveus, zenuwachtig, etc. Hopelijk gaat het lukken er nog een beetje van te genieten!
zaterdag 12 september 2009 om 12:10
Koetje, wat spannend hey!
Hyper voor je date, kriebels in je buik en dan ook nog zo objectief naar je ex relatie aan het kijken.
JE schrijft het goed, je ziet de goeie kanten maart schuift ook niet de slechte kanten aan de kant.
als je dus is je hoofd dat rijtje maakt zie je zelf dat het niet gaat werken voor jullie en dat vind ik knap!
Hoe makkelijk zou het zijn om terug te vallen in iets vertrouwds.
Maar je koestert alles wat was...respect hoor, ik zie wel eens anders in mijn omgeving.
Heel heel heel veel plezier op date, enne....wat zal jij je veilig voelen naast zo;n man hihi
Geniet ervan meis!
Hyper voor je date, kriebels in je buik en dan ook nog zo objectief naar je ex relatie aan het kijken.
JE schrijft het goed, je ziet de goeie kanten maart schuift ook niet de slechte kanten aan de kant.
als je dus is je hoofd dat rijtje maakt zie je zelf dat het niet gaat werken voor jullie en dat vind ik knap!
Hoe makkelijk zou het zijn om terug te vallen in iets vertrouwds.
Maar je koestert alles wat was...respect hoor, ik zie wel eens anders in mijn omgeving.
Heel heel heel veel plezier op date, enne....wat zal jij je veilig voelen naast zo;n man hihi
Geniet ervan meis!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 14 september 2009 om 09:58
Hoi Summerdance,
Nou het is me toch een klotezooi geworden uiteindelijk! Zaterdag kwam date langs, ik heb gekookt omdat ik financieel momenteel helemaal aan de grond zit (kijk reikhalzend uit naar de volgende studiefinanciering, heb een jaartje gewerkt en doe nu toch nog een extra master, dus het is even omschakelen qua budget). Uiteindelijk leuk gekletst en gezoend, zelf niet de tijd in de gaten gehouden en ineens had date zijn trein gemist. Is blijven slapen, ik verloor mijn zelfbeheersing, beetje saaie sex gehad en de volgende ochtend werd ik wakker met date naast me die me haast aan het doodknuffelen was (ken je die scene uit "He's just not that into you" waarin Scarlett Johanson in bed ligt naast iemand die haar leuker vindt dan zij hem, en hij helemaal tevreden in slaap om haar heen gekruld ligt, terwijl zij angstig naar het plafond ligt te staren? dat idee...). Ik geloof namelijk dat ik nu een relatie heb, aangezien hij meteen begon over weekendjes weg naar Parijs, dat hij het zijn ouders zou zeggen, dat hij jarenlang een muur om zich heen had en geen zin had in dates, dat hij er heel vaak onder het mom van "bindingsangst" tussenuit kneep, maar dat het nu zo goed voelde, dat niks hem meer tegenhield... Enfin, het is mij even tien stappen te veel, dus ik ben met hem mee naar het station gelopen, heb hem daar op het perron nog gedag gezoend en ben weer naar huis gegaan. (was overigens vrij pissig daarna, kwam erachter dat hij een enkeltje had gekocht, hoezo: laatste trein gemist?)
En nu heb ik een totaal verdrietige ex want iemand die we allebei kennen heeft date en mij zien zoenen op het perron. Ex is niet boos, verwijt mij niks, maar wel totaal in tranen en verdrietig.
Ik begin ondertussen het idee te krijgen dat ik alles kapot maak. Ik zou date best wel weer willen zien, maar ik had zin in een verzetje, niet in: "meet the parents". En bovendien vind ik het ook niet helemaal netjes hoe het gegaan is. En wat mijn ex betreft, die heeft echt mijn hart gebroken en daar ben ik ook nog lang niet overheen. Dus ik ben het toch wel met de meesten eens hier, niet kiezen is ook een optie...
God, wat moet ik nu tegen date zeggen? Omdat we allebei een heel druk schema met studie/werk/sport hebben, heb ik net gesmst dat ik vanavond na 22:00 ga bellen.
Nou het is me toch een klotezooi geworden uiteindelijk! Zaterdag kwam date langs, ik heb gekookt omdat ik financieel momenteel helemaal aan de grond zit (kijk reikhalzend uit naar de volgende studiefinanciering, heb een jaartje gewerkt en doe nu toch nog een extra master, dus het is even omschakelen qua budget). Uiteindelijk leuk gekletst en gezoend, zelf niet de tijd in de gaten gehouden en ineens had date zijn trein gemist. Is blijven slapen, ik verloor mijn zelfbeheersing, beetje saaie sex gehad en de volgende ochtend werd ik wakker met date naast me die me haast aan het doodknuffelen was (ken je die scene uit "He's just not that into you" waarin Scarlett Johanson in bed ligt naast iemand die haar leuker vindt dan zij hem, en hij helemaal tevreden in slaap om haar heen gekruld ligt, terwijl zij angstig naar het plafond ligt te staren? dat idee...). Ik geloof namelijk dat ik nu een relatie heb, aangezien hij meteen begon over weekendjes weg naar Parijs, dat hij het zijn ouders zou zeggen, dat hij jarenlang een muur om zich heen had en geen zin had in dates, dat hij er heel vaak onder het mom van "bindingsangst" tussenuit kneep, maar dat het nu zo goed voelde, dat niks hem meer tegenhield... Enfin, het is mij even tien stappen te veel, dus ik ben met hem mee naar het station gelopen, heb hem daar op het perron nog gedag gezoend en ben weer naar huis gegaan. (was overigens vrij pissig daarna, kwam erachter dat hij een enkeltje had gekocht, hoezo: laatste trein gemist?)
En nu heb ik een totaal verdrietige ex want iemand die we allebei kennen heeft date en mij zien zoenen op het perron. Ex is niet boos, verwijt mij niks, maar wel totaal in tranen en verdrietig.
Ik begin ondertussen het idee te krijgen dat ik alles kapot maak. Ik zou date best wel weer willen zien, maar ik had zin in een verzetje, niet in: "meet the parents". En bovendien vind ik het ook niet helemaal netjes hoe het gegaan is. En wat mijn ex betreft, die heeft echt mijn hart gebroken en daar ben ik ook nog lang niet overheen. Dus ik ben het toch wel met de meesten eens hier, niet kiezen is ook een optie...
God, wat moet ik nu tegen date zeggen? Omdat we allebei een heel druk schema met studie/werk/sport hebben, heb ik net gesmst dat ik vanavond na 22:00 ga bellen.
maandag 14 september 2009 om 10:07
Sorry, hoor, moet wel een beetje lachen om de manier waarop je het beschrijft.
Eeh, ik zou eerlijk tegen date zeggen dat je het allemaal te snel vindt gaan. Is misschien wel moeilijk maar op deze manier knap je totaal op hem af (dat moet je niet zo zeggen natuurlijk) als dat niet al gebeurd is.
Eeh, ik zou eerlijk tegen date zeggen dat je het allemaal te snel vindt gaan. Is misschien wel moeilijk maar op deze manier knap je totaal op hem af (dat moet je niet zo zeggen natuurlijk) als dat niet al gebeurd is.
Poep, wie heeft jou gescheten?
maandag 14 september 2009 om 11:09
Slik! dat ging sneller dan je dacht.
Geeft niks joh, kan gebeuren. Ik zou deze date maar even bijzetten in het register, en hem op een heeeeel laag pitje zetten. Deze is te 'hongerig', straks kom je niet meer van hem af en heb je er weer een probleem bij.
Waarom zou er steeds een man moeten zijn in je leven? kan het niet even zonder?
Je bent nog niet eens losgeweekt van de ene of je denkt al serieus aan een ander. Het lijkt meer op paniekvoetbal. Kom op meid, je bent geen ouwe vrijster, je bent verdorie hartstikke jong, waarom zou je bij de eerste de beste aardige man die jou leuk vindt en waar je mee scharrelt al toekomstplannen uitstippelen alsof hij de laatste man op aarde is. Zie het wat luchtiger, jij bent vrij om te doen en laten wat je wilt, en scharrelen hoort daarbij als jij dat wilt, is helemaal niks mis mee. Maar laat het hem wel duidelijk merken, want bij hem zijn de grenzen zoek.
Geeft niks joh, kan gebeuren. Ik zou deze date maar even bijzetten in het register, en hem op een heeeeel laag pitje zetten. Deze is te 'hongerig', straks kom je niet meer van hem af en heb je er weer een probleem bij.
Waarom zou er steeds een man moeten zijn in je leven? kan het niet even zonder?
Je bent nog niet eens losgeweekt van de ene of je denkt al serieus aan een ander. Het lijkt meer op paniekvoetbal. Kom op meid, je bent geen ouwe vrijster, je bent verdorie hartstikke jong, waarom zou je bij de eerste de beste aardige man die jou leuk vindt en waar je mee scharrelt al toekomstplannen uitstippelen alsof hij de laatste man op aarde is. Zie het wat luchtiger, jij bent vrij om te doen en laten wat je wilt, en scharrelen hoort daarbij als jij dat wilt, is helemaal niks mis mee. Maar laat het hem wel duidelijk merken, want bij hem zijn de grenzen zoek.
maandag 14 september 2009 om 13:14
Hoi Nell,
Ik dacht nog niet "serieus" aan een ander, ik dacht aan gewoon een "date", scharrelen, etc. En eigenlijk dat zelfs ook niet, omdat ik het zo zonder man ook wel prima vond. Maar je hebt gelijk, zometeen kom ik inderdaad niet meer van hem af. Heb net een mailtje gestuurd en daarin uitgelegd dat ik het nu niet als relatie zie. Dat zal waarschijnlijk z'n hart breken en dat vind ik zo erg! Net als dat ik mijn ex zo'n pijn heb gedaan...
Ik ben echt in staat gewoon om tegen mijn zin in een relatie met iemand te hebben, zo erg vind ik het wanneer ik iemand moet afwijzen of pijn doen. Ik denk dan ook maar dat het heel goed voor me gaat zijn om even geen man te hebben...
Maar ja, ik ben toch bang dat ik echt HEEL duidelijk naar date toe moet zijn en het beste alles maar meteen kan afkappen. Een vriendin (die aan de andere kant heeft gestaan), zei: "Reken er maar op dat hij met alles gaat instemmen, als hij maar bij je mag zijn. En dat zijn toekomstbeeld echt niet gaat veranderen hoor..."
Hmpf... klotezooi!
Ik dacht nog niet "serieus" aan een ander, ik dacht aan gewoon een "date", scharrelen, etc. En eigenlijk dat zelfs ook niet, omdat ik het zo zonder man ook wel prima vond. Maar je hebt gelijk, zometeen kom ik inderdaad niet meer van hem af. Heb net een mailtje gestuurd en daarin uitgelegd dat ik het nu niet als relatie zie. Dat zal waarschijnlijk z'n hart breken en dat vind ik zo erg! Net als dat ik mijn ex zo'n pijn heb gedaan...
Ik ben echt in staat gewoon om tegen mijn zin in een relatie met iemand te hebben, zo erg vind ik het wanneer ik iemand moet afwijzen of pijn doen. Ik denk dan ook maar dat het heel goed voor me gaat zijn om even geen man te hebben...
Maar ja, ik ben toch bang dat ik echt HEEL duidelijk naar date toe moet zijn en het beste alles maar meteen kan afkappen. Een vriendin (die aan de andere kant heeft gestaan), zei: "Reken er maar op dat hij met alles gaat instemmen, als hij maar bij je mag zijn. En dat zijn toekomstbeeld echt niet gaat veranderen hoor..."
Hmpf... klotezooi!
maandag 14 september 2009 om 13:20
maandag 14 september 2009 om 13:22
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Zeg dus gewoon tegen date dat je het heel gezellig vond, mar dat je merkt dat hij er duidelijk meer van verwacht dan jij, en dat je het daarom niet eerlijk vind om hem aan het lijntje te houden en dus het contact bij deze verbreekt. helder, duidelijk. Zal voor hem wel even een teleurstelling zijn, maar dat is het risico van het daten. Hoort erbij om af en toe een blauwtje te lopen.
Wat je ex betreft, Hij had het uitgemaakt, dan moet ie er rekening mee houden dat het leven ook voor jou doorgaat en dat je niet de rest van je leven om m blijft rouwen.
Wat je ex betreft, Hij had het uitgemaakt, dan moet ie er rekening mee houden dat het leven ook voor jou doorgaat en dat je niet de rest van je leven om m blijft rouwen.
maandag 14 september 2009 om 13:54
Hé koetje, je breekt echt zijn hart niet hoor, na één keer scharrelen. Is dat wel zo? dan moet je zo ver mogelijk uit zijn buurt blijven omdat hij weer een problemenfeest is, en daar zit je nu echt niet op te wachten. Je hoeft jezelf niets te verwijten hoor, je kon ook niet van tevoren aan zien komen dat hij zo heftig toe zou happen. Ik vind het ook niet normaal hoe hij zonder jou daar in te betrekken er vanuit gaat dat jullie na één nacht onhandig sexen een relatie hebben, is hij nou helemaal belatafeld?
dinsdag 15 september 2009 om 22:15
hee koetje
Wow!! Eerst benijdde ik je, want ex (met een vergelijkebare situatie zag het licht), maar het gaat wel snel he? Ex verdient die tranen vind ik. De beste jongen heeft jou keihard laten vallen en pijn gedaan, dus een paar tranen, omdat je je leven opnieuw begint lijkt mij niet onredelijk toch??? Nu weet hij wat hij mist. Hij wilde je toch uit zijn leven? En niet kiezen is ook een optie. Als ex je terug wil en je kennelijk belangrijk vindt, dan moet hij maar wachten totdat jij het zeker weet toch?
Wow!! Eerst benijdde ik je, want ex (met een vergelijkebare situatie zag het licht), maar het gaat wel snel he? Ex verdient die tranen vind ik. De beste jongen heeft jou keihard laten vallen en pijn gedaan, dus een paar tranen, omdat je je leven opnieuw begint lijkt mij niet onredelijk toch??? Nu weet hij wat hij mist. Hij wilde je toch uit zijn leven? En niet kiezen is ook een optie. Als ex je terug wil en je kennelijk belangrijk vindt, dan moet hij maar wachten totdat jij het zeker weet toch?
dinsdag 15 september 2009 om 22:24
owwwwwwwww...Koetje, ik zat zo te hopen op een update maar het hele meet the parents verhaal had ook ik ff niet aan zien komen.
Je weet het wel smakelijk te vertellen meis, ik kan niet anders zeggen
Maar goed...wat nu?
Eerst even ex.
Wat wil je daar zelf mee, kijk dat hij in tranen is dat snap ik wel.
Tis natuurlijk ook nooit leuk als je ex staat te zoenen met een ander,
Dan doet het er eigenlijk niet eens toe wie de relatie heeft verbroken.
Maar raakt het je,wordt je er zelf ook verdrietig van, of wil je dat voorlopig even parkeren?
En dan de date...
Ik zou heel eerlijk tegen hem zijn.
Zeggen dat je het een ontzettend leuke vent vind, maar dat je even nog niet toe bent aan de 10 stappen die hij op je voorloopt.
Dat je gewoon wilt daten zonder daar gelijk een relatie aan te hangen en zonder gelijk ouders en vrienden te leren kennen.
Ik ben bang dat als je dit heel omslachtig gaat vertellen het gewoon niet binnenkomt bij hem en dat jij dus binnen de kortste keren op je tenen loopt....
ps, vind het ondanks de afloop wel supergoed dat je bent gaan daten!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 16 september 2009 om 16:49
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb wel meteen alles toegegeven aan ex en ben heel eerlijk geweest over de situatie. Hij is daar heel blij mee en vindt dat van groot respect naar hem toe getuigen. Ik heb geen poging gedaan me uit de situatie te draaien, maar eerlijk gezegd wat er is gebeurd. Ex heeft me inmiddels (gisteren en vandaag) alweer twee lange mails gestuurd over dat hij zo'n spijt heeft en zo graag samen verder wil. En dat vind ik heel moeilijk. Hoe naïef het ook mag klinken, ik geloof echt dat zijn intenties oprecht zijn. En hoe staan die 100 lieve opmerkingen in verhouding tot die paar rotopmerkingen die hij maakte toen het uitging? Oke, hij heeft het uitgemaakt en toen wat lelijke dingen gezegd, maar wat te doen nu iemand er echt heel veel spijt van heeft, je al twee maanden het hof maakt, maar tegelijkertijd ook zichzelf niet opdringt en je alle ruimte biedt om je verdriet te verwerken. Hij zegt dat hij nog heel lang kan wachten, maar dat hij ervan overtuigd is dat we bij elkaar terugkomen omdat we bij elkaar horen. Hij zegt dat ik alle tijd moet nemen die ik nodig heb, hij wacht toch wel op me. Ik heb geen spijt van mijn date, maar wel dat het ex heeft gekwetst (maar dat was niet opzettelijk, dus ik voel me er niet meer zo slecht over nu...)
En dan date... Ik heb date een mail gestuurd (bellen ging niet, ik kon ook niet meer wachten) waarin ik aangaf dat het tien stappen te snel ging. Hij heeft me gisteren gebeld dat ik een schat ben, dat hij inderdaad aanvoelde dat hij veel te snel ging en dat hij begreep dat ik daar jeuk van kreeg. Hij is gek op me, zei hij. Ik had zelf een beetje het gevoel dat hij me "naar de bek aan het lullen" was, omdat hij zelfs zei dat hij het ook niet erg zou vinden als ik tussendoor met anderen zou zoenen. Ik heb gezegd dat hij moet uitkijken dat hij niet zichzelf kwijtraakt, en niet maar met alles moet instemmen om nu eenmaal maar bij me te kunnen zijn. Hoewel hij daar niet inhoudelijk op reageerde, merk ik toch dat hij afstand heeft gehouden.
En ik weet gewoon niet wat te doen. Ik had zo'n fijne relatie met ex en als we elkaar spreken en zien, voelt het weer zo fijn en vertrouwd. Maar tegelijkertijd is er iets dat me tegenhoudt weer samen verder te gaan. En met date heb ik het ook heel fijn, maar is er toch ook iets dat me tegenhoudt. Het woord "rebound" was hier in de reacties al eens gevallen, en ik wil dat hij meer is dan een rebound.
En waarschijnlijk is het bij allebei de reden dat ik me gewoon even niet wil binden, of in ieder geval niet zo serieus. Twee maanden geleden woonde ik nog samen, nu zit ik op mijn 25e weer op een studentenkamer. Maar ondanks dat, heb ik het heel erg naar mijn zin hier. Ik heb de brokstukken net een beetje bij elkaar geveegd, en op het moment wil ik ook voor beiden niet kiezen. Dus niet kiezen is ook een keuze, denk ik maar
@Summerdance: bedankt voor het compliment , ik vond het toch ook wel stoer dat ik weer durfde te daten...
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb wel meteen alles toegegeven aan ex en ben heel eerlijk geweest over de situatie. Hij is daar heel blij mee en vindt dat van groot respect naar hem toe getuigen. Ik heb geen poging gedaan me uit de situatie te draaien, maar eerlijk gezegd wat er is gebeurd. Ex heeft me inmiddels (gisteren en vandaag) alweer twee lange mails gestuurd over dat hij zo'n spijt heeft en zo graag samen verder wil. En dat vind ik heel moeilijk. Hoe naïef het ook mag klinken, ik geloof echt dat zijn intenties oprecht zijn. En hoe staan die 100 lieve opmerkingen in verhouding tot die paar rotopmerkingen die hij maakte toen het uitging? Oke, hij heeft het uitgemaakt en toen wat lelijke dingen gezegd, maar wat te doen nu iemand er echt heel veel spijt van heeft, je al twee maanden het hof maakt, maar tegelijkertijd ook zichzelf niet opdringt en je alle ruimte biedt om je verdriet te verwerken. Hij zegt dat hij nog heel lang kan wachten, maar dat hij ervan overtuigd is dat we bij elkaar terugkomen omdat we bij elkaar horen. Hij zegt dat ik alle tijd moet nemen die ik nodig heb, hij wacht toch wel op me. Ik heb geen spijt van mijn date, maar wel dat het ex heeft gekwetst (maar dat was niet opzettelijk, dus ik voel me er niet meer zo slecht over nu...)
En dan date... Ik heb date een mail gestuurd (bellen ging niet, ik kon ook niet meer wachten) waarin ik aangaf dat het tien stappen te snel ging. Hij heeft me gisteren gebeld dat ik een schat ben, dat hij inderdaad aanvoelde dat hij veel te snel ging en dat hij begreep dat ik daar jeuk van kreeg. Hij is gek op me, zei hij. Ik had zelf een beetje het gevoel dat hij me "naar de bek aan het lullen" was, omdat hij zelfs zei dat hij het ook niet erg zou vinden als ik tussendoor met anderen zou zoenen. Ik heb gezegd dat hij moet uitkijken dat hij niet zichzelf kwijtraakt, en niet maar met alles moet instemmen om nu eenmaal maar bij me te kunnen zijn. Hoewel hij daar niet inhoudelijk op reageerde, merk ik toch dat hij afstand heeft gehouden.
En ik weet gewoon niet wat te doen. Ik had zo'n fijne relatie met ex en als we elkaar spreken en zien, voelt het weer zo fijn en vertrouwd. Maar tegelijkertijd is er iets dat me tegenhoudt weer samen verder te gaan. En met date heb ik het ook heel fijn, maar is er toch ook iets dat me tegenhoudt. Het woord "rebound" was hier in de reacties al eens gevallen, en ik wil dat hij meer is dan een rebound.
En waarschijnlijk is het bij allebei de reden dat ik me gewoon even niet wil binden, of in ieder geval niet zo serieus. Twee maanden geleden woonde ik nog samen, nu zit ik op mijn 25e weer op een studentenkamer. Maar ondanks dat, heb ik het heel erg naar mijn zin hier. Ik heb de brokstukken net een beetje bij elkaar geveegd, en op het moment wil ik ook voor beiden niet kiezen. Dus niet kiezen is ook een keuze, denk ik maar
@Summerdance: bedankt voor het compliment , ik vond het toch ook wel stoer dat ik weer durfde te daten...
